XENIA ORCHIDACEA / ar€ V. 2. I T ZUR KENNTNISS DER ORCHIDEEN VON Dr. HEINRICH GUSTAV REICHENfiACH fil, ORDENTL, PROFESSOR DK« BOTANIK UND DIRECTOR DES BOTANISCHEN GARTENS IN HAMBUBO. ZWEITER BAND. -h F. A LEIPZIG: BROCKHAUS 18 7 4 Mo • Bot iS9s. ^^I'd^n -/ o r r e e Anslalt diesen Band mil dein iiblichen Berichte uber eigene Beslrcbungen und eigene' Hoff- nungen einzuleiten, ziehe ich es vor, des Mannes zu gedenken, dessenTod, am i. November 1865, fruh 6Y2 Uhr, in die Erscheinungszeit dieses Bandes fallt: Lindley's. John Lindley fand in Bezug auf die gewaitige Mehrzahl der Orchideen, jene mit wachsigera Blulhenstaube, so gut wie nichls Brauchbares vor. Louis Claude Richard's kleine, glanzende Ab- handlung ist wesentlich der Ausgangspunkt fur die Keiinlnisse der enropaischen Orchideen. R. Brown's Iruher gegebene beruhmte Bearbeitung der australischen Orchideen enthalt zwar 13 Arten mit Wachs- -polJen in vier „Gattungen**, allein ohne irgend cine sichere Fassung der wesentlichen Momenle. In London slanden unserm Forscher einige kleine' Sammlungen aufgeleimlerExemplare zur nicht immer gern gewahrten Verfugung und die nach und nach in den Garten, wesentlich auf seine und Cattley's Anregung gezogenen Arten bolen dem zuerst Ahnungslosen alle jene verfuhrerischen Missbildungrn, mil denen nocli heule die Ersthngsbluthen frisch eingefuhrter Exemplare so oft behaflet sind (He- terotaxis ! ) In der Periode der ersten Lindley'schen Beslrebungen rangen mehrere hervorragende Manner nach demselben Ziele, dem Schlussel zum Ausbau des Orchideensystems. Kunth, dem das hohe Gliick zu*Ttieil gcworden, von dem grossen Meister L. C. Richard beeinflusst zu werden, vereinle gegen diesen leider die Ophrydeen und Neollieen. Dagegen waren seine Sludien zur Trerinuiig der Galtungen der Epidendreen immerhin glucklicher, als die Leislungen Blume's in den Tabellen und Bijdragen. Weder der lelzlere, noch Aubert-Auberl duPetit-Thouars, den man lieb gewinnen muss wenn man ihn in seiner Zeit auffasst, wendete auf die correcte Untersuchung des Staubbeulelinhalts jene Aufmerksamkeit, welche Lindley zum Gesetz erhob, worin sein hochsles Verdiensl um die h ■- Orchideen zu suchen. R. Brown trat schnell von der Concurrenz zuruck. Wahrscheinlich konnen wir sagen,^dem jungen, auf sich selbsl angewiesenen Lindley habe das Gluck nichls gebolen. Wir konnten den Aufen(halt in London als Glucksgabe ansehen, allein Er war doch dorlhin nach eigerem Ermessen von Norwich eingewandert, versehen mit eincr einzigen Em- ■ Hooker's. Sich dorl zu halten, war besonders in der William misslichslen Periode der Anslellung in der Bibliolhek Sir Joseph Banks eine traurige Aufgabe, Und lange nocli hing an dem jungen Eindringlinge der schwere Makel, dass er das System der ver- hassten Franzmanner, das nalurliche System der Pflanzen (so gut wie der zuruckhallende Schotte VI Brown, der kecke Zoologe Gray und der immhin zu jugendliche Hooker) da einburgerle , wo die iibermacbtigen Linnaeaner lebenslanglich in der Glorie des gro^sen Schweden sich zu sonnon und bewundern'zu lassen gewartigt halten. Selbsl brachte Lindley- als beste Mitgift eine ausserordentlich feine Beobachtungsgabe, eine hochst ungewohnliche Ausdauer, ein glanzendes Talent zum Zeichnen, eine scharfe, ehrliche Diagnostik und eine gluckliche, Ireffende, selbsl malerische Weise def Bescbreibung, die er indessen aus Zeit- mangel wenig entwickelte, Dieser Umsland war auch Yeranlassung einer Schwache seiner Mono- graphien. Je grundlicber unser Forscner bei der ersten Untersuchung verfuhr, um so berechligter hielt er sicb, auf dieselbe fortzubauen. Dabcr nahm er dann spater gem seine altcrn Beschrei- bungen, selbsl Diagnosen, unverandert auf. War nun das Material ungunslig gewesen, so brachte das um so misslichere Folgen, als selbst bei einer Ausslellung an der Richligkeil seiner Angaben 'der grosse Orchidograph allzeilig scijiagfertig soforl mil einer Wiederholung seines ersien Befundes zu anlworten pflegte. Viel zu redlich, um nicht selbstermiltelte Fehler mit Freuden einzugestehen, war er doch nicht immer geneigt, fremden Ausstellungen gerechl zu werden. Ich erinnere hier an den Fall der Calanthe veslila Wall., deren Epidendreennatur mit mir an der lebenden Pflanze zu untersuchen, er mir lachend abscblug. .,Ich werde diese einfaltige Pflanze nie wieder ansehen", sagte er mit jenem Humor, dessen er so fShig war. Eigenthumlich war, dass Lindley sich von dem Urtheil der Gartenwelt beheiTSchen liess, die doch in Ihm ihren Meister hoch ehrte. Jene durch die Summe neuer Enldeckungen nothigen Yer- einigungen gewisser ehedem ganz guter Gallungen wimschte ich durch Ihn vollbracht zu wissen, zu- mal ich recht gut wusste, dass Er von der Nothwendigkeit derselben so fiberzeiigt sein musste, wie ich. „Die Liebhaber wurde ich alle gegen mich aufbringen", sagte Er ablehnend. „Sie haben Noth genug gehabt, die ersien Namen in ihre KopFe zu bringen.*' — Auf den naheliegenden Ausweg, den Herren ihre eigne Nomenclatur zu gonnen, verfiel Er nicht Ich bin geneigt zu glauben, dass Lindley diie Gabe der sofortigen Wiedererkennung des bereils Gesehenen, die dem Systematiker sein Werk so sehr erleichlert, nicht vorwiegend besass. Jene Verstosse, die selbst Er beging, hangen wohl racist hiermit zusammen. „ Lassen Sie uns 3och lieber erst untersuchen", pflegte er 2u sagen, tvenn wir irgend etwas betrachleten. Und wer hat je lieber untersuchl? Der blosse Anblick seines lieben, stets glanzvoll sirahlenden Simplex von Uoss hob schon sein Gemuth. Glucklich, wie cin Weihnachtskind , jede Sorg^ vergessend, praparirte er die xartesten Blulhen und zeiclinete sie behabig in grossler Freude — immer beflissen, der Darstellimg eine gewisse Grazie zu verleihen. Triuraphirend zoigle er dann sein Werk, indem er ausrief: „lhere!" Wenn er die gelungenen Zeichnungen mit dfen besten Exemplaren vereirite, sagte er wohl mit voller Zufriedenheit: „Ah! 1 am a dandy in my herbarium!" ^ Selten ist es dem mit Geschaftcn Ueberladenen vergonnt gewesen, bei seinen Forschungen an- T dauernd verweilen zu konnen. Die Opbrydeae, Arethuseae, Keoth'aeceae der Genera and Species Bind allerdings in rascher Folge — leider bei Licht, wie Er mir oft klagte — bearbeilel und die Monographieen der Gallungen Oncidium, Pleurothallis, Slelis der Folia sind auch im Zusammenhang geschrieben. Die andern Untersuchungen und Unlersuchungsreihen wurden Iheils unler dem Drucke i ■ augdnblicklicher Nothigung durch die Einsender, Iheils aber, so weil ?ic Irockne Vorjagen belreffen, VII in Erholungspausen im Drange der widrigslen Bureauarbojten angeslelll. Halte er die Qual hinter sich, eioige der Ihm gleichgulligsten Arbeiten vollendel zu haben. so eilte er an sein Beobachlungs- fensler, von wo Er dann frisch gestarkt zu der vorigen Beschafligung zuruckkehrle. So hat Lindley uber vierzig ^dtiro seine besle verfugbare Kraft unsern Lieblingen unablassig ge- widmet, vielleicht von keinem Monograpben an Ausdauer uberlroJten, sicber von Wenigen orreicbt. r I In derselben Zeit hatte Er, von einer Aufgabc lur andern cilcnd, wie so mancber Bolariikcr, ganzc Reiben von Folia nten scbreibcn konnen, fiir Jene, welcbc die Wirksamkeit eines Golebrlen nacb ■ Maass und Gewiclit der Biinde abscbalzen, allcrdings eine glanzende Empfeblung; auf die Er aus Liebe zu seinen Sclmlzlingcn gcrn vcrzicblelcs Sei es vor Allom Lindley unvcrgessen, dass Er nie eine Lebensslellung einnabm , die irgend Jemand berecbligl balle, fur die Wissenscliaft von Ibin clwas zu fordern. Unler jene gliicklicben Bevorzuglen lial Er nie geborl und Nieinand liat in deni iiber- reicben England daran gedacbt, fiir Ibn in diescr Hinsicbl zu wirkon, so gem der slolzc Brille sicb in dem Glauben wiegt, audi fur die Manner der Wissenscbafl ware sein Valerland ein Eldorado. r Alles, was Lindley gcleistol, ist das freie Gescbenk eines Mamies, der bis zulelzt auf die aussersle Anspannung s6iner Kralle im Lebenskampfe angewiesen war. Wenn Lindley verscbieden ist, obne seinen hoclislen Wunscb zu erfullen, eine zweite volJ- slandige Bearbcitung der sammllicben Orchideen zu vollenden: so triflt der Vorwurf desbaJb allein Verballnisse, welcbe wobi leicbt von andrer Seile geandert werden konnlen. Jene geislige Erscbopfung, welcbe Lindley's lelzlo Jalire Iriible, machle sich gerade in Bezug auf Bolanik am meislen geltend. Die letzlcn Arbeilen uber Stelis, liber westafrikanische, cubaniscbe, selbst uber indische Orchideen sind scbon etwas von iljr angebaucRL Es war mir lief sdimerzlicJj den Irefflicben, vor kurzem noch so rustigen Forscber, mil dem ich seit 18i9 in Verbindung ge- slanden, wiederzu{inden, wie Er keinen seiner Lieblinge mebr erkannlc. Er fuhlle die voile Sdiwere des Scblages, uber den er sicb gegen Baleman und midi mil scbmerzlicber Beredlsanikeil aus- spracb. Noch sehe ich Ibn auf seiner Veranda zu Turnbam Green, wie ermir an einem Oclober- abende nacbrief, ich niocbLo ihn ja aufsucben, so ofl icli nacb England kanie. Umgebung und Arzl ausgenommen, war ich der Lelzle, der ibn sab. Aufgesuclil habe ich Ihn zu seiner Beslattung, bei der Bcnlham, J. Hooker, T, Thomson ihm den Jelzten Gruss nacbriefen — nm Guy Fawkes' Tage am 5. November, , to Wir abnen nichl/ wie lange Wissenscliaflen, wie Jange Bolanik getrieben sein werden, aber docb konnen wir bebauplen, dass so lange man die Kenntniss der Pflanzen fur noting eraditen wird, so lange aucb Lindley's Name mil wanner Dankbarkeit anerkannl bleiben muss. Ilamburi?, 11. December 1874. H. G. Beichenbach fil. * -. p.rv rr' t I f I I XENIA ORCHMCEl. J if r I BEITRAGE t ZUR KENNTNISS DER ORCHIDEEN / / VON -t S' "-^.- HEINRICH GDSTAV (REICHENB ACH , m ^. / 1^ r :^*, -^^ I ^ J X . \ ZWEITER BAND. ^ ERSTES HEFT: tt/^J.^^ TAFEL CI-CX; TEXT BOGEN 1— ;i V /e> i 1 1 I LEIPZIG: j F. A. B R O C K HA U S / 1 .s 6 2 k %. ■v^i ^-T" r ^ "W 1.^^ Ausgegebeii am 30. Aiuil 1<^f>2 - M 1^ Tafel 101. Phalaenopsis Schilleriaua Rchh. fit. M oliis zebrinis, sepalis ligulatis obtuse acutis, tepalis rhombeis obtuse acutis multo latioribus, labelli partitionibus posticis cuneato ovatis, partitione media ovali apice extrorsum utrinque bifalci, callo quadricorni in basi. Phalaenopsis Schilleria^Rchb. fil. in E. Otlo Hamburger Gartenzeitung 1860. p. 144 sq. Gardeners Clironicle 1860. p. 216 c: „foliis argenteo variegatis subtus discoloribus, sepalo dorsali obovato obtuso, lateralibus ovatis acutioribus, petalis subrotundis oblatis majoribus, labelli lobis lateralibus oblongis ascendentibus, intermedio ovali apice dilatato bilobo: Jobis recurvis brcvibus falcatis, crista didyma bicorni. £4 Folia oblongo ligulata obtuse angustata inaequalia, supra basin latiora, nigroviridia, maculis albis polygonis margaritaceis picta, inferno atropurpurea. Panicula dependens, multiflora, floribus omnibus synanthiis. Flores textura illis Phalaenopsidis amabilis aequales, ast iis tertia minores. Sepala extus per medium pallidissime ochracea, limbo violacea, intus rosea, lateralia punctulis brunneopurpureis a basi in medium punctata. Sepalum summum cuneato oblongum, lateralia oblonga acuta. Tepala pjjlehre rosea cuneato rliombea, obtusa, sepalis tripio latiora. Labellum tripartitum; partitioned late- rales semiovato semifalcatae, obtusae, retrorsae, ante basin utrinque obtuse carinato-elevatae ; Callus stipitatus interpositus in laminas crassas bimucronatas excurrens; partitio media cuneato oblonga, apice emarginata, utrinque extrorsum semifalcata: partitiones laterales albae, maculis seriatis oblongis ante basin posticam, punctulis amethystinis in limbo anteriori; punctula purpurea multa in dimidio Columna clavata, postice apiculata, amethystina, in pedem liberum excurrens. Anthera mitrata apice acuta, pollinia depressa subtus ex- trorsum sulcata, in caudicula trulliformi. Glandula cordiformis. Rostellum bicuspe. ^ Die erste Notiz iiber diese Orchidee, die ohne Zweifel von keiner Art an Pracht und Seltenbeit ubertroffen wird, am wenigsten von den einzelbluthigen weissen alien Phalaenopsis, findet sich in der Bonplandia 1856, 1. Juni, p. 173. Ein von mir zu Brussel verfasster Correspondenzartikel vom '20. April berichtet bei Besprechung des Lindenschcn Gartens" Folgendes: „von der Stammform der Phalaenopsis amabilis Bl. mit kurzen, stumpfen, dunkeln Blattern (die jelzt in England im Handel fehlt) ist ein Sortiment angekommen, das in vierzehn Tagen, wo \vir eS beobachteten, sich vollig von der Reise erholte. Eine neue Phalaenopsis mit silberfleckigen Blattern, ^ la Sonerila margaritacea postico lobi medii, callus aurantiacus punctulis alrosanguineis. Avar leider unrettbar." Diese Notiz blieb ganzlich unberucksichtigt. Einzelne Nachrichten, die ich von Hamburg aus erhielt, bclebten jene Erinnerung, bis endlich von Ende Januar 1860 an, die schone Neuigkeit in Hamburg aufbluhte. Ich gedachte ihrer in der Hamburger Gartenzeitung mil folgender Bemerkun D' ?f Eine neue Phalaenopsis? hat schon *seit einer Anzahl Monaten die Aufinerksamkeit aller Besucher der Schiller'schen Sammlung n. ' eiTCgl. SchwarzsTune BJattor mit weissen, schimmernden 4 \ ti 2 Hieroglyphen erinnerten entfernt an Sonorila und in ihrer Art cinzig unter den Distichous erregton sie doppelte Spannung nach der Blulhe. War es eine Blaltpflanze, dercn Bluthen der Cullivateiir w egsclineidet , um den Effect nicht zu mindern, odcr waren die Bluthen ebenburtige Rivalen der herrlichen Blatter? — War es uberhaupt eine Phalaenopsis oder eine Doritis oder eine neue Gattung? — Auch durch Leipzig reisende Englander und Niederlander versicherten , dieses Unicum existire weiter nirgends. — Endlich brach ein Bluthensticl hervor, ent\Yickelte sich unter HciTn Stange's sorgfaltiger Erziehung zur Rispe, und — unerhort fiir die mit Bluthen kargenden Yerwandten — offnete gleich- zeitig zwanzig prachtige Blumen. Sie haben die Gestalt derer unserer alten Phalaenopsis amabilis, die Herr Director von Blume, als er sie auf Nusa Kambangan in der Dammerung erspahte, zucrst fur schwirrende fabelhafte Schmetterlinge hielt. Sie sind nicht so gross — was ihnen aber an Grosse versagt wurde, ist ihnen an liebreizender Farbung vielfach ersetzt. Die Grundfarbe der Sepalen und Tepalen ist ein duftiges in Amethyst uberschwimmendes Rosenroth; ihre Gestalt stimmt mit der derselben Organe bei jener Art. Die Lippe ist weiss, Seitenfliigel vor dem Hinterrand mit mehreren Reihen braunpurpurncr Flecke (wie die der Yanda suavis), vorn mit feinen Araethystflecken, eben solchen Fleckchen auf der hintern Halfte der Lippe, die Schwiele am Grunde der Lippe vierhornig, hochgelb mit dunkelpurpurnen Punkten; die Gestalt der Seitenfliigel ahnlich wie bei Phalaenopsis amabilis, das Mittelstiick oval, in der Mitte am breitesten, vorn gestutzt und nach links und rechts in sichelformige Zahne ausgehend. Die Saule dunkelamethystfarbig. Das Unicum unter den Orchidecn nenne ich mit warmer Anerkcnnung und Dankbarkeit nach dem Unicum unter den Sammlern, Herrn Consul Schiller: Phalaenopsis Schilleriana. Moge der Eigenthumer der grossten Orchideensammlung , die je hestand, untcrstiitzt durch die Leistungen seines trefflichen Obergartners , Herrn Stange, sich noch lange dieses herrlichen Besitzes erfreuen!" Gleich darauf wurde sie den Englandern a. a. 0. vom Professor Lindley mit folgenden Bemer- kungen vorgestellt: „The same post brought us an account of this beautiful species from Prof. Rei- chenbach, and a flower from Mr. Consul Schiller, in w^hose grand collection a Hamburgh it blossomed the other day. The Consul informs us, that it w^as obtained by himself from Manilla two years^ ago. The leaves, he states, are of the form of P. amabilis (not long as is P. grandiflora), and tariegated with sflver irregular spots." Prof, Reichenbach compares them to these of a Sonerila (such, we presume as margaritacoa), and describes them as being nearly a foot long, blackish green, with broken silver bands above, and purple beneath. The flower stem is branched and the flowers flesh colour.** V • Die Pflanze hatte zu viel Aufmerksamkeit erregt, um nicht einer besonderen Expedition gewiirdigt zu werden. Schon 1861, am 6. Juli, fand man in Gardener's Chronicle p. 617 c. folgende Anzeige: „B. S. William, Jias pleasure in offering for the first time strong plants of Phalaenopsis Schilleriana, which have just arrived in the finest possible condition. This beautiful species in quite distinct from all others in cultivation; the leaves are similar in form and equal size to these of P. grandiflora; ground colour dark green with irregular bands of wliite over the whole surface. Flowers flesh- coloured; size, about two thirds of these of P. amabilis, and produced in great profusion from strong brandling stems, one of which may be seen at the nursery, which has borne upwards of 100 flowers, a portion of which are still attached. Price can be had on application. — Paradise Nursery, Seven Sisters and Hornsey Roads Holloway." — In dem „ Journal de la societe imperiale el centrale d'horticulture , Paris, Tome VII, Decbr. 1861, p. 844, fmdet sich von Herrn Porte, der, so viel ich glaube, fur Mr. Williams die Pflanze geholt hatte, folgende Notiz: (Le Phalaenopsis amabilis, dans les iles Philippines, habite les petites et grandes forets des localites, ou la saison de la secheresse est plus ou moins reguliere; mais on ne le rencontre jamais dans les forets sombres et constamment humides. Celte plante aime la position horizontale et vit contre le tronc des grands arbres plutot que sur leurs branches. La elle se dirige horizontalement, avec les feuilles etalees et celles du has 3 ^ 4 ^ pendantcs; la hampe seule s'eleve vcrticalement,) Le Phalaenopsis SchiUeriana se irouve a peu pres dans les memes conditions, si ce n'est cju'il liabite ordinairement siir les versanls des monlagnes, a une altitude de trois ou quatre cents metres. Cette planle, comme le Ph. amabilis, prefere la partie elevee -du tronc des grands arbres. Temperature 120 a 32 degres." Endlich findet sich in Gardener's Chronicle 1862. Nr. 5. p. 95 a. die Notiz: „I think you may like to be informed," that I have now in bloom Phalaenopsis SchiUeriana, the first plant I believe that has flowered in England. It is quite an acquisition. It has a good branching habit, the flowers open well together; 1G are open at one time on a plant imported last June. ' Their size is about two-thirds of that of aniahilis, and the colour beautiful rosy pink. The leaves are beautifully marked, and will be 18 inches long; I say will be, because the collector told me so, and I have never been deceived by him. He also said that he had seen it with 100 flowers open on it at one lime on one plant." Robert Warner, Broomfield. Zur selben Zeit jetzit — Anfang Februar — hlfiht die Pflnnze herrlich hei Herm Consul Schiller. Sie bietet eine fast unubersteigliche Schwierigkeit in Bezug auf ihrc Farbe. "Wie sle frulier in England „flesh colour" genannt wurdc, verstche ich nicht Ilerr Warner bezeichnet sie zuerst besser mit „beautiful rose pink". Weder eine auf Manilla gefertigte Farbcnskizzc, die ich Hcrrn Consul Schiller verdanke, noch meine zahlreichen Yersuche vermochten die Farbe gut dorzustellen. Ich war daher sehr erfreut, ein durch Ilerrn Consul Schiller's Vermiltclung von FVaulein Mesteni in Hamburg gefertigtes Gemalde zu empfangen, welches endlich den riclitigcn Farbcnton traf. Die Luftwurzeln dcr Pflanzen sind etwas flach i^fedruckt und fiber und uber mit feincn Hocker- 'V chen bedeckt. Ohne Zweifel wurde ihre mikroskopische Untersuchung uberaus interessant sein, indcssen babe ich weder dem Herrn Besitzer, noch dem Ilerrn Cultivatcur das Ansinnen stellen mogen, mir das Material zur Untersuchung zu gewaliren. Blatter hat die Schillersche Pflanze drei bis vier, docli fielen nach der ersten Bliilhe die Mehrzahl dersclben ab. Sie wurden fiber einen Fuss lang, ihre Unterseite ist gelblichgrun mit einem sclimutzig purpurnem Hauche, ihre Obcrseite ist dunkel- schwarzgruii mit gebrochen eckiggerandctcn hellgelbweissen Zickzackbandern und Flecken. Der Biuthen- stiel brachte bei seiner ersten Bluthe 20 Bluthen und eiTeichte die Lange von mehr als drei Fuss. Seine Farbe ist dunkelrothbraun mit feiiien grfinen Fleckchen, die man von Feme ubersieht. Die Bluthenstielchen sind im Durchschnitt elliptisch und s-formig gckrfimmt und die Fruchtknotcn]einge- schlossen, etwa anderthalbzollig. Der untere Theil hat etwa die Farbe von sehr verdunnlem Bordeau- wein, der obere Fruchtknotenstiel dagegen ist carmoisin. Das obere Sepalum ist elliptisch von keil- formigem Grunde. Die seitlichen Scpalen sind fast ebenso, jedoch ungleichseilig, indcm auf der innern Seile ein stumpfeckiger Aussppng sich findet, der wellig umgelegl ist. Wahrend das obere einfarbig ist, finden sich auf der obern Parlie der Innenseite der untern nach innen bis gegcn die Mille brannrolhe Fleckchen. Auf der Aussenseite gehl fiber die Miltellinie eine schwachkieligc Erhabenlicil fiber den Mittelnerv. Die Tepalen sind am keiligen Grunde trapezoidisch und ausscn geslutzt, fast so hoch wie bteit. ,Der Saulenfuss welkt in der vordern Halfle geg«i die Lippe, als ware da in der Mitte die Granze der zwei Organe. Die Ilinterlappen dcr Lippe sind halb eirund sichelarlig und stumpf, nach aussen und zulelzt nach oben gerichtet, zwischcn ihnen cine gestielte Schwiele, die oben gefurcht und jederscits in zwei Spitzen ausgehend, von denen die hintere langer Der Vordertheil ist langlich, am Grunde beiderseits gerundet, vorn geslutzt uud vor der Spilze beiderseits ia eincn halb- sichelformigen Zahn ausgehend. Die Hinlerlappen sind weiss und haben an der hintcrn Seile einen gelb- lichcn Fleck mit zimmtbraunen Flecken, am Vorden^and am Gnmd ein paar ametliyslfyrbige Fleckchen. Der Vorderlappen isl weisslich und hellamelhystfarbig, gegen den Grund mil vielen amethystfarbigen Fleckchen. Die Saule isl halbstielrund und oben greift ein Zahnchen hinter den Staubbeulel. Auf der Vorderseitc fmdet sich eine Art unternarbige Tafel fiber der die rundliche IVarbengrube. Der Jang- liche Staubbeutel ist braimlich und greift mit weisser Vorders]iilze fiber die cautlicula. Die Saule isl vorn hell, hinlen dunkelamethystfarblg. -*' 4 Tafel 101, I. Die Spitze des Bluthensliels m naturlicher Grosse. E Die Pflanze. Der BlQthen- stiel ist abgeschnitten. IlL Der ganze Bluthenstiel. Beide Figiiren stark verkleinerl 1. Die Saule ohne Staiibbeutel von vorn. 2. Ein PoUinarium von hinten 4"- 3. Ein solches von vorn 4. Der Staubbeutel von hinten +• Ueberslcht der Gattungen Phalaenopsis/ Doritis, Stauropsis Phalaenopsis Bh (Tab. 44. Bijdr. 294.) Perigonii sepala oblonga subaequaiia. Tepala vulgo latiora et a basi cuneata. Labellum tripar- titum cum gynostemii pede producto et a sepalis libero continuum, in disco unicallosum, callo sub- didymo. Columna semiteres seu panduralo clavata. Androclinium vix marginatum, Bostellum bene bicuspe, denticulo nunc interjecto. Fovea sub illo oblonga. Anthera oblonga, antrorsum supra cau- diculam attenuata. Pollinia gemina, postice fissa, intra limbum apicis caudiculae ligulatae seu ligulato filiforrais in glandula cordiformi incumbentes. — Epiphytae oligophyllac foliis distichis crasso coriaceis emarginatis pedunculo perennante oppositifolio nunc superne valde incrassato. — Omnes sondaicae una etiam continentiindica. Labellum apice inappendiculatum. ■m -j- Lamina planiuscula, ^ 1) Ph. sumalrana Korlh. und Rchb. fil. in Otto Hamb. Gartenzeitung 1860. p. 115: sepalis lanceis (transverse viltatis), tepalis linearibus acutis (vittatis), labello lineari ligulato, carinis ^eminis erectig ante basin. Sumatra. 443. Korthals. (Hab. icon.). Obs. Serius icon publici juris facta ejusdem plantae in „Ann. d'hortic. et de botan. ou flore des jardins du royaume des pays bas. 1861" sub nomine: „Phalaenopsis zebrina". Omnino non intelliges, ubi sit columna, ubi sit anthera. 2) Ph, equestris Rchb. fil. Linnaea XXII. p. 864 (Stauroglottis equestris Schauer Act. Leop. XK. p. 48. Ph. rosea LindL Gardn. Chron. 1848. p. 671 ff.): sepalis ovatis acutis, tepalis sub- aequalibus, labelli partitionibus posticis ligulato falcatis, partitione media rhombea, callo didjino in basi. Paxt. Mag. XVL p. 60. xyL Paxt. Fl. G. E p. 72. Folia oblonga acutata subbiloba/ in culta vul^o valde pallida. Pedunculus obscurus violaccopurpureus , nunc paniculatus, pluriflorus. .Tepala quam petala melius cuneata. Perigonium roseum. Labelli partitiones posticae roseae obscure striolatae, paititio media obscure purpureoviolacea^ Callus roseus maculis saturalis. — Columna clavata, late- ribus bis excisa. Antherae proboscis antice retusa abbreviata. Caudicula triangula ligulala. — Manilla Meyen! Cuming! (vid. \iv. c. et hab. sice. sp. spont. el c). 3) Ph. deliciosa Rchb. fil. Bonplandia 1854. p. 93: sepalis tepalisque oblongis obtusis, labelli partitionibus posticis ligulatis, partitione media rhombea, callo forcipato in basi. — Radices aercae crassae funiformes, plurimae, folia cuneata obovata apice acuto inaequali biloba, bi-tripollicaria, maxima medio ultra pollicaria. Pedunculus gracilis remote bi-tri^quamatus usque sexpollicaris.' Racemus pauciflorus, parviflorus. Bracteae triangulae minutae. Flores parvuli illis Ph. equestris paulo minores. Sepala et tepala ovata obtusa subaequaiia. Labellum trifidum; segmenta lateralia Ugulata, segmentum medium obtuse rhombeum callo depress© antice bicorni, igilur forcipato in basi 5 # segment! medii. Venae quinae mediae segmenti medii incrassatae (in viva eliam?? saltern in sicca!). Gynostemium humile. Flos flavido rubellus. An Aesten hangend im Bache Tjgalia, Land Tjikoya. Marz 1843. Z. 1 U. 29. Zollinger! (Hab. sp. sice). 4) Ph. Hebe Rchb. fil. in Otto Hamb. Gartenzcilung 1862. p. 35: affinis Ph. deliciosae labeJii partitionibus lateralibus cuneato ovalis, medio margine poslico callosis, parlitione media flabellata apice biloba, callo forcipato in basi ejusdem partitionis. Pusilla, tenuis. Folium vix Ires pollices longum, a curvata basi subito angustalum apice emarginalum, prope pollicem latum. Pedunculus apice quaclri- florus. Sepala oblonga subacuta. Tepala ligulata obtuse acuta. — Pcrigonium album labii partitionibus posticis roscostriatis. Anthera transversa retusa. Pollinia alte fissa. Caudicula triangula/ apice pcrlala- Sondaic? (Hab. ic. javanicam a beato amiciss. De Vriose). •\"\- Lamina concava. 5) Ph. cornu cervi Bl. et Rchb. fil. Mss. 1846. in Otto Hamb. Cartenzeitung 1800. p. 116. (Polychilos cornu cervi Kuhl van Hass. Orch. tab. 1.): sepalis ligulatis acutis, tepalis angustioribus, labelli fornicati partitionibus posticis ligulafis retusis, partitione antica obhastata aiigustiore, crista penla- dactyla in disco postice (caudicula ligulata). Caulis brevis, bene rhizophorus. Folia cuneata oblonga elongata minute biloba, magna, pedalia. Pedunculus a basi tenui sursum clavalus, crassus. Perigonium flaAidum punctulis rubris signatum. Golumna dorso el sub fovea rufida. Flores pauci „persistentes" (Kuhl, van Hass.). Crescit in provincia insulae Javae occidentali Bantam et floret Julio. Kuhl, van Hass. Jati Kalangan Junghuhn! — Lobb! — Moulmein Lobb! (Hab. sp. sice, et vidi in herb. Lindl. et in herb. Lugd. bat., quod dicilur Reiks Herbarium). 6) Ph. Devrieseana Rchb. fil. in Otto Hamb. Cartenzeitung 1860. p. 116: sepalis ligulatis acutis, tepalis angustioribus, labelli fornicati partitionibus posticis ligulatis retusis retrorsis, partitione antica obhastata angustiore, crista tridactyla in disco medio (caudicula filiformi). Java? (Hab. ic. ab ill. De Vriese.) « ■» Labellum apice appendiculatum. 7) Ph. intermedia Lindl. Paxt. Fl. G. III. xyl 310. p. 163: Mis concoloribus , sepalis ligulatis acutis, tepalis rhombeis acutis, multo latioribus, labelli partitionibus posticis cuneato ligulatis retusis, partitione media rhombea apice biaristata, callo didymo in basi. P. Schillerianae subaequalis. — „Hybrida inter Ph. amabilem et* roseam. Illius folia et cirrhi labelli, hujus color, tepala acuta et ambitus partitionis labelli mediae. Pedunculus obscure brunneo purpureus. Sepnla Candida concava, oblonga, acuta. Tepala multo latiora, rhombea, acuta, Candida, punctulis paucis purpureis in basi. Labelli pavtitiones laterales erectae, dolabriformes , angulis rotundatis, violaceae maculis paucis pur- pureis. Partitio media ovata, obscure purpurea, apice in cirrhos duos breves soluta. Crista inter parlitiones, medio depressa, obscure flava maculis purpureis." Flores illis Phalaenopsis Schillorianae subaequales. Patria? — Doni. Yeitch importaverunt. (Hab. ic, nee flos in ipso Lindleyano herbario adfuit 1856). 8) Ph. Schilleriana Rchb. fiL 1. c. foliis zebrinis etc. Cf. supra. 9) Ph. amabilis Bl. Bijdr. 294. Tabell. 44: foliis pallidis, sepalis oblongis acutis, tepalis cuneato ovatis multo latioribus, labelli partitionibus posticis cuneato rhombeo ovatis, partitione media AAA^k 4ri ^ ^^ ^^ ^^ rhombeo hastala apice bicirrhosa, callo didym Rumphia IV. 194. f. 1., tab. lY. 199. Horsf. pi. javan., Vffl. Gardn. Clironiclc 1848. p. 39. fig. 1. (Ph. graiidiflora Lindl), Hook B. Mag. 5184., Angrecum album majus Rumph. Amb. YL 99. t. 43. (Icon imminuta), Epidendrum amabile L. sp. 1356. Caulis humilis. FoUa pauca, oblongoligulata apice inaequali ubacuta. Pedunculus multiilorus, perennis, nunc paniculatus ut pauci eedcm tempore lloridi possint observari. Labellum album, flavo adspersum; maculae 6 fi aurantiaco piirpureae in callo ac in basi partilionuin lateralium. PoUinia in caudicula rhomboo triangula, in icone Blumeana in Rumphia vere phantastica mibi visa. Crescit in insulis Sondaicis. Nusa Kambangan Blame! Rogodjampie Javae. Zollinger! Amboyna in arboribus parasitica. Dolescball! — CI. Rumph babet: „in crassis itideni sed curtis crescit arbo- libus, quae musco obduclae sunt, uti in Kinar et Mangis, quas tanquara funis adscendit el a quibus intricate dependit. Nullus ejus hucusqiie innotuit usus." — 1752 ab Osbeckio ad New Upland Javae occidentals iecla, unde in hcrbario Linnaeano duo flores et duo folia ex ill. R. Brown. — 1798 a Moluccis in horlum Caicutlensera relata ex cl. Roxburgh. — 1809 in Javae districtu Padjitta J m ad Oram meridionalem. (Vid. v. c. el hab. sice. sp. et c.) Obs. Primus, Januario 1862, in Otto Hamb. Gartenzeitung p. 35, synonymiam extricare ausus sum: ,,125. Phalaenopsis amabilis Bl. = Ph. grandiflora Lindl. Es thut mir Leid, das Ver- sehcn aufdecken zu mussen, welches hier sich eingeschliclien hat. Allein Blume's Bild zeigt in den Tabellen eine Redrun^ene Form der Ph. grandiflora Lindl Blame entdcckte seine Pflanze lebend -^.iiv^ X v.x»i y^K.^ * *i. J5 auf der Insel Nusa Kambangan (Rumphia). Auf alle Falle ist die Pflanze dem javanischen Gebiete zugehorig. Nun aber habe ich nie erfahren, dass Jemand von Java die Ph. amabilis Lindl. einge- fiihrt babe, und ich selbst habe sie nie von Java erhalten. Die Ph. amabilis Lindl. kommt von Manilla. Diese Darlegung allein wird schon nachweisen, dass Lindlev, das gute Merkmal der Lippen- scliwiele iibersehend, durch die gedrungcne Figur in den Tabellen irregeleitet wurde." 10) Ph. ambigua Rchb. fil. in Otto Hamb. Gartenzeitung 1862. p. 35: foliis Ph. amabilis Bl. ex Rchb. fil. (grandiflorae Lindl), floribus Ph. x4phroditis (amabilis Lindl), callo utroque quadrate lamella utraque quadriloba. Hybrida progenies? (Hab. fl. cult.). 11) Ph. Aphrodite Rchb. fil in Otto Hamb. Gartenzeitung 1862. p. 35: foliis obscuris, sepalis oblongis acutis, tepalis cuneato-ovalis multo latioribus, labelli partitionibus posticis cuneato rhombeo ovatis, partilione media rhombeo hastata apice bicirrliosa, callo didymo bilamellato, lamella utraque tridentata. Ph. amabilis Gardn. Chron. I c, f. 2, B. Reg. XXIV. 1838. 34, B. Mag. 1847, 4297, Flore des Serres L 36. (ex Paxton Mag.?). Viva facillime a praecedenti amabili distinguenda. Tepala lafiora, totus flos brevior. Labelli unguis vittis Iransversis purpureis. Striae quaedam purpureae in basi parlitionum labelli laleralium additis punclulis. Callus didjTnus lamellis retrorsis bilobis, apposilo exlus in sinu denficulo terlio, citrinus macuHs parvis atropurpureis. — Manilla. Cuming! (Vid. v. c. et hab. sp. spont. et c). + Obs. Exstare videtur species in Java insula seu nescio ubi insularura Sondaicarum species roseola similis Ph. sumatranae. Vidi iconem inter icones, quas possidet regnum batavum, quarum custos est prudentissimus cl Blume. Tamen non aderat analysis, unde species vix rite describi poterit- — Forsan ipsissima Ph. violacea Tijsm. Doritis Lindl. (Gen. et Sp. p. 178.) Perigonii sepala oblonga, lateralia in ungue columnae decurreiitia. Tepala subaequalia cuneata. Labellum trifidum cum columnae pede producto a sepalis occupato continua, in ungue callosum, ■ J in disco labelli incrassatum. Columna breviuscula expansa androclinio obliquo. Rostellum deflexum clongatum supra foveam oblongam. — Epiphytae caulescentes. 1) D, pulcberrima Lindl I c: labelli lamina triloba, lobis lateralibus ovatis, lobo medio ovali acuto, carina apice tridactyla per unguem. — „ Folia oblonga, carnosa, 3V2 pollices longa. Spica laxa ramosa, ly^ — 2 pedalis, multiflora. Sepala antice ad basin producta, crispala." Flos pulcher, forte candidus, illi Phalaenopsis Aphroditis aequalis. In Cochincbina, ad sinum Turon. Finlayson. (Hab. ic. a cl Lindl). / 2) D. bifalcis (Dendrobium bifalce Lindl. Beech. Voy. of the Sulph. 181. t. 59. ipso serins monenle, disticham esse Orchidem): labelli lamina Irifida, laciniis laleralibus linearibus, lacinia media cuneato ovata, carina apice didyma per unguem. — Haec sunt Lindlcyana: in Veget. of the Feejee Islands by Bentham in Hook. Lond. Bot. Journ. 1843. 11. 237: „caule tereti laevigalo, folio (solitario?) coriaceo obovato acuto oblique emarginato, pedunculis longissimis rigidis nudis apice paucifloris, pedicellis racemosis erectis floribus triplo longioribus, pctalis lanceolatis Irinerviis membranaceis, labello unguiculato tripartito supra unguem crista duplici carnosa, biloba, undnlata aiicto, carinis laleralibus linearibus obtusis falcatis, intermedia subrolunda, cornu obtuso incnrvo. — This very singular plant exists in an imperfect state in Lhe collection. Its habit is quite different from that of any Dendrobium, I am acquainted with; but since this gt!nus presents great diversity of hnbils, I cannot attach importance to that circumstance in the a])sence of a more complete knowledge of the struc- ture of the fructification In my solitary specimen the main stem is gone, and I have only a couple of rigid' peduncles proceeding from a small bamboo, and IV2' long. With them, but separate from them, is a remarkably coriaceous leaf, 6" long and 2" broad in the widest part; but how it fits on the stem there is no evidence to show. The flowers are inserted in a fewflowered raceme at the end of the branches, they appear to have been purple, and some pale colour, and arc about so large as these of Aporum anccps. At the base of the middle lobe of the lip are two parallel sharpridged fleshy tubercles , which occupy the middle of a short unguis belonging to the middle lobe. New Guinea. — Lindl. in Beech. Voy. of the Sulph. 181. t, 59: „Foliis lanceolatis carnosis oblique emarginatis, racemo oppositifolio brevioribus', sepalis acuminalis, petalis linearibus duplo longioribus reflexis, labello trilobo, venis 5 elevatis rectis per axin, lobo medio ovale aculo piano fricostato." 8tauropsi$ Rchh. JiL ■ (in OUo Hamb. Gartenzeitung 1860. p. 117). Sepala oblonga acutiuscula, lateralia a sepalis libera. Tepala subaequalia, nunc pauIo latiora. Labellum a columna abruplum, columna sessili nee immediatim in pedem Iranseunte. Labellum tripartitum subsessile sen brevjter unguiculatum ; parlitiones lalerales divaricalae extus retusae, partitio media ligulata; apice dilajiata carnosula; calli deinceps duo inter partitiones et calli in partitionibus laleralibus. Columna sem'ilereti pandurata. — Pollinia oblonga, linea ipsa media poslice fissa rima F angusla, sessilia in caudiculae apice reflexo. 1) St. pallens Rchb. fil. 1. c: labelli lacinia media lineari apice dilatalo dentata, laciniis ante basin divaricalis lineari-falcatis relusis, callis ovatis apice bidentatis uno ante alterum in labelli basi. Trichoglottis pallens Lindl. in Paxt. Fl. G. L p. 15. N. 27, in Journ. Ilort. soc. V. 34: „ Dwarf erect plant, with oblong, distichous leaves and a lateral flower or two, not quite 2 inches in diameter, pale delicate green, with delicate brownish spots and a white lip. The latter with a while, shaggy crest on the upper side, and a pair of short, yellowish scimitar sha])ed segments standing erect near the base, within these were a pair of forked cajjosilics, one placed before the other in the centre, but no sac or pouch was found between them. Little beauty, con- siderable botanical interest. Manilla. (Vid. fl. sice, in herb. Lindl.). 2) St. violacea Rchb. Til. in Otto Hamb. Gartenzeitung 1862. p. 31: labeUi lacinia media cuneato oblonga apice dilatato semiovalo papuloso crenulalo, laciniis ante basin divanratis oblongus relusis arislula in angulo superiori retrorsa, denliculo in angulo antico, callo oblongo conico papulcso superiori, callo inferiori ligulato bidcntato. — (Calami lapsu 1. c. scrips!: ..Stauritis" pro „Slauropsis"). „Folia Phalaenopsidis grandifiorae, pallidiora. Flos per tres menses durans." Willink in lilt. Sepala oblonga acuta extus carinala, apice apiculata. Tepala rhombeo-ovata oblusa. Labellum trifldum. Parlitiones lalerales ligulato oblongae apice retusae cum arista, medio el infra inlus incrassalo callosae. I 8 r rectangulo divaricatae. Partitio media oblonga ligulata, apice semiovata, limbls lateralibus crenulatis, sub apice umboaata, disco carinato incrassalo, pagina inferiori sulcata, callo papuloso ruguloso inter partitiones laterales, lacinia bidentata in ipsius parlilionis mediae basi; columna medio conslricla, basi utrinque angulata. — Sepala alboflavida, apices versus flava;. discus sepalorum laleralium purpureo striolato maculatus. Labellum flavum; partitiones laterales intus supra callos aurantiacae, guttulis quibusdam alropurpureis adjectis; labelli partitio antica violacea. Columna antice purpureo irrorata. Anthera etiam atropurpureo irrorata, limbis loculorum bene creniilatis. Caudicula apice rhombeo dilatata in laminam linoarem angustata, peltata cum glandula oblonga. Ins. Sondaic. Debeo florem bencvolentiae domini Willink Wzn. Amslelodamensis, qui Orchideas et filices summo amore amplexus est. '(Hab. fl. sice, et ic. ad viv. delineatam et vid. viv.). Obs. Quae sit „Phalaenopsis violacea Hort. Bog." nescio. Exstant lineae colore fucatae in tabula libri „flore des jardins de royaume des pays bas" — sed nee ex descriptione, nee ex icone me quid extricare potuisse ingenue fateor. Totus flos purpureus pictus praeter apices sepalorum I lateralium virides et labelli partitiones laterales alboflavidas. 3? St. philippinensis Rchb. fil. in Otto Hamb. Gartenzeitung 1860. p. 117: labello lineari, subancipiti apice trilobo, lobis lateralibus triangulis, medio ancipiti, villo sericeo supra carinam per axin, lacinia Iriangula utrinque ante basin, callo ligulato retuso inlerposito. Trichoglotlis philippinensis Lindl. in Ann. N. H. XV, 1845. p. 386. Habitus Yandae. Folia subrotunda ovata emarginata cum mucronulo. Flores solitarii, sesquipoUicares. Sepala et tepala oblongo lanceolata, haec angustiora. Phili|»pin. ins. Cuming. Jam nescio an bene sit hujus generis. (Hab. sp. sice). Tafel 10^. ' r * Tail da Stangeaiia Rchb. fil. Affinis Vandae fusco viridi Lindl., labelli auriculis semiovatis divergentibus , lamina a basi lata utrinque semicordala sensim attenuata apice leviter bilobula, callis geminis parvis ante calcaris ostium, sepalo dorsali tepalis subaequall cuneato ovato, sepalis lateralibus majoribus. Vanda Stangeana Rchb. fil. in von Schlechtendal und p. 351. '1858. Planta humilis. Folia ligulata apice inaequaliter biloba, nunc apice subsemilata , apiculo inter lobos. Pedunculus oppositifolius racemosus, Bracleae squamaeformes parvulae ovariis pedicellatis multo breviores. Ovaria pedicellata crassa, inferiora superioribus bene longiora. Sepala cuneata rhombeo-ovata obfusa. Tepala subaequalia paulo breviora. Omnia extus alba, inlus flavoviridula, brunneoiiurpureo tesselata. Labelli auriculae e.xcisura alta separatae, utraque obtuse triangula; alba, angulis fla\is, stria utrinque pone sinum aurantiaca, maculis quibusdam appositis purpureoviolaceis, guttulis violaceobrunneis subtus. Labelli lamina a basi rotundata subcordato attenuata, quasi trian- gula apice biloboretusa; calli duo in basi; lamina alba, basi et apice violacea, pagina inferiori ex- teriori excavata; calcar triangulo compressum breve. Columna brevis retusa, androclinium postice triangulum bidentafUm, antice utroque angulo acutum, medio tridentatum. Anthera depressa mitrata antice reluso bilobula. Fovea transversa, basi angulo excurrente, supeme sinu Maculae brunneae duo sub fovea. Pollinia bene fissa. Caudicula valde dilatata in glandula pentangula. Diese morkwurdige Art bluhte zuerst im October 1855 in Herrn Consul Schiller's Garten, culti- ansuslo ^ irt von Ilerm Obergartner Stange, dem sie freundliehst gewidmet wurde. Sie stammt aus Assam. mzen Pflanze verdanke ich der Mitfheilun 9 Die Pflanze ist niedrig. Die Blatter sind lineallanglich , an der Spitze ungleich zweilappig, bis- weilen etwas gesagt und mil Spitzehen zwischen den Lappen. Der Bluthenstiel steht dem Blatt gegenuber und ist traubig. Die Deckblatter sind schuppenformig und ganz klein. Die gestiellen Fruchtknoten sind schwach gedieht und weiss; die unteren sind \ie\ langer. Die Sepalen sind keil- formig, rautenformig, eirund und stumpf. Die Tepalen sind ziemlich gleich und wcnig kiirzer. Alio sind aussen weiss, innen gelblicbgrfm, braunptirpurn, glanzend, langs- und quergestreifl, also schachbretartig getafelt. Die Oebrchen der Lippe sind durch cinen licfen spitzen Einschnitt von dnander gctrennt; sie sind stumpf dreieckig, weiss mit gelben Aussenecken und je einem orangcfarbigen Flecke vorn, beiderseits des Aussclinilts.: Dazu stehen vorn eine Anzabl purpurviolelter Flccken, tiefer unlen braunpurpurne derselben Art. Die Lippenplatte ist am Grunde breit herzformig rundlicb, nacb vofrt dreieckig und an der Spitze abgestutzt zweilappig; am Grunde stehen zwci Schwiclen/ Die untere Flache ist etwas ausgehoWt. Dieselbe ist weiss mit einigen violellblaucn Slelleu am Grunde und an den Spitzen. Der Sporn ist dreieckig, zusamniengedruckt, kurz. Die Saule ist kurz und ge^lutzt; der Rand ist nach hinlen dreieckig und etwas ausgerandet, vorn an jedcr Ecke spitz, in dor Milte dreizahnig. Der Staubbeulel ist gedi'uckt mutzenartig , ■ vorn gestutzt zweilappig. Die Narbengrube ist quer, hat vorn Grund in der Mitte eine ausspringende Ecke und in dor Millc daruntcr eine ahnliche Ausbuchtung. Zwei braune Flecken unter der Narbengrube. Die PoUenmassen sind gut gespaltcn. Die Caudicula ist oben sehr breit und sitzt auf funfeckiger Glandula. Tafel 102. Der Blulhcnstiel in naturlicher Grosse. Rechts die PHanze, wol in zwei Driltlieilcn r naturlicher Grosse. Zwischen beiden eine ausgebreitete Bluthe in naturlicher Grosse. 1. Die Saule und die Lippe, die letztere mit Gewalt ausgebreilet +. 2.' Der obere Theil der Saule ohne Staub- beutel und Pollinarium +. 3. Das Pollinarium von vorn +' 4- ^^^ Spitze desselben von hinlen: man sieht die gespaltenen PoUinia +. 5. Der Staubbeulel +. 6. Eine Blattspitzc. * I Tafel 103. Cypripediuni superbieus Rchb. JiL J ■ Affrne Cypripedio barbalo Lindl., purpurato Lindl. et venusto Wall, lepalis elongalis deflexis, slaminodio transverse, antice utrinque dente introrso, inter dentes retuso cum denliculo reluso inter laminas retusas. Cypripedium barbalum superbum Hort, ex parte. Cypripedium superbiens Rchb. fil. in Secmann Bonplandia 18o5. p. 227. und in Otto und Dietrich Allgem, Gartenzeilung 1856. p. 323. Cj^ripedium Veitcliianum Lind. Cat. . Folia oblongoligulala tridentata acuta pallida alboprasina maculis obscure viridibus. Bractea carinata ovario brcAissime rostrato plus duplo brevior. Sepalum dorsale oblongum bene acutum, utrinque supra basin lato obtusangulum ; inferius duplo minus oblongotriangulum apice trilobum, utrumque album widistriafum. Tepala oblongoligulala, nunc margine undulata, ciliala, apice obtuse acuta, alba, viridinenia, gutlis atropurpureis, ciliis atropurpureis. Labellum oblongosaccatura, cuneus inflexus depressus, anguli inflexi valde verrucosi, anguli laterales sacci oblique obtusanguli, pars media limbo retuso, color livido brunneoviridis, antice pulchre purpureoviolaceus. Staminodium triangulum obtusatums posticc exsectum in ansam bilobulam supra columnom descendenlem , antice utrinque unidenlalum, medio retusura cum denliculo retuso exserto; color albidus venis tessclalis viridibus Stigma oblongum. 2 10 ■ Diese Art kam neu 1855 aus Hen-ii Consul SchiUer's Garten, culliwt von llerrn Stange. Ob sie von Java, Amboyna oder Assam stammte, ist unsicher, allein sie scheint neuerlich von Herrn Linden direct von Assam eingefulirt. Sie dGrfte sehr selten sein und das beste der neuen Cypripedien in dem Zeitraume von vier Jahren erhit'lt ich sie nur noch aus Herrn Borsig's Garten, cultivirt von Herrn Gaerdt. Schwache Pflanzen bringen Bliithen, deren Sepalen der Lippe kaum gleich lang sind. — Nach Lostrenmmg der Selenipedia ist dieses mit Cypripedium villosum Lindl., das grossblutiiigste aller Cypripedia. Glaube Niemand, dass es etwa Cypripedium javanicum Reinw. ist. lalb: Yon alien Verwandten ist diess augenblicks unterscheidbar durch die dicken Fleischwarzen auf den eingeschlagenen Lappen des drittens Lin Das obere Sepalum ist breit quer, wie bei Cypripedium purpuratum Lindl. und barbatum Lindl., hat aber eine lang ausgezogene Spitze. Blatter langlich zungig, spitz, dreizahnig, blasslauchgrun mit dunkeln Flecken. Bluthensliel rothbraun mil nach unlen gekehrten Haaren. Deckblatt viel kurzer als der zwei bis drei Zoll lange, oben Oberes Sepalum unten 'quer, beider- 'unen Pterven. Unteres Sepalum geschnabeite und sells stumpfeckig, oben die Spitze lang au halb so gross, an der Spitze klein zweilappig. Tepalen langlich zungig, am Rande hier und da irrunnervi / Lippe langlich sackig, unterer Theil eingerollt, niedergedruckt, eingewendete Ecken mit vielen starken rothpurpurnen Warzen. Seitliche Ecken des Sacks schief stumpfeckig, Mitteltheil gestutzt und aus- gerandet. Farbe schmutzig braungrun mit schonem Purpur vorn. Staminodium dreieckig stumpf, liinten ausgeschnitten und in zwei lappige Schleifchen absteigend, vorn beiderseits einzahnig, in der Mitte gestutzt und mit eingeschnittenem gestutzten Mittelzahn. Farbe weiss mit grunem Adernetz. Narbe langlich. Tafel 103. Ein Bliithenstangel von vorn und einer seitlich, dahinter ein Blatt. 1. Ein verklei- nerter Bliithenstangel mit Tepalen, die kurzer als Lippe. 2, Saule von hinten +• 3- Saule seitlich +. Anmerk. In Gardner's Chronicle, 1860, 28, Jiili, No. 30, p. 693a, findet sich unter der Rubrik „New Plants" folgende Notiz: 235. Cypripedium spectabile, Rchb. in Allgem. Gartenzeitung, Oct. 11, 56, ■ var. Dayanum. C. foliis oblongis nebulosis tridentatis, scapo et flore extus hirsutis. braclea ovario triple breviore, petalis elongatis ciliatis margine superiore'glanduloso, labello oblongo extus laevi intus piloso circa ostium glanduloso, stamine sterili semicirculari pubescente angulis rotundatis margine postice flsso, antico obtuse mucronato. — Under the name of C, Dayi this was shown at the last meeting of the Floral Comiitee of the horticultural Society as a native of Borneo. We however, see nothing to distinguishit from the C. spectabile of Java, except colour. In that species the petals are white spotted with dark crimson; here they are of one uniform dull wine red. It is a very fine plant, with larger flowers than any of the leathery leaved species. The leaves are like those of C. venustum, but distinctly 3-toothed at the points hke a Lepanthes, a peculiarity which occurs elsewhere in this genus. The sepals are white, delicately striped with green. The lip has the small dull wine colour as the sepals, but is marked by deeper coloured veins. Diese Art diirfte als C. superbiens var. Dayanum zu bezeichnen sein, da erweislich nur ein kleiner Schreibfehler den trefflichen Orchideenkenner vermogen konnle, wenn auch zweimal von C. spectabile, der bekannten nordamerikanischen Art mit dunnhautigen Blattern, zu sprechen. Herr van Houtte sendete dieser Tage die fur die Flore des Serres bestimmte Lithographic einer Pflanze, die wohl zu C. superbiens gehort, obschon das obere Sepalum eine sehr verschiedene Gestalt zeigt. indem es am Grunde sehr breit und plotzlich schmal gespitzt ist. Auch die Tepalen sind schmaler und zeigen am Oberrande keine Warzen. Das Staminodium hat die Vorderspitzen etwas zurucktretend, die mitllern dagegen stehen vor. Ohne ein frisches oder doch ein getrocknetes Exemplar wage ich durchans kein Urlheiliiber diese Pflanze, die Herr ^ '\an Houtte fur das obenbeschriebene C. superbiens var. Dayanum erklart. \ M Tafel 104 * Aerides Reichenbachii Lind. m ■ Affine Aeridi virenti Lindl. et Aeridi quinquevulnero Lindl., ab illo diversum lamellis geminis in calcaris pariete poslico, ab hoc corniculis anticis geminis (nee quaternis) in fundo parlitionis anticae labelli per discum unicarinati, lamellis posticis raulto inferioribus, rostello columnae bene evoluto. Aerides Reichenbachii Lind. in C. Koch und G. A. Fintelmann Wochenschrift fiir Gartnerei und Pflanzenkunde 1858. p. 61. Habitus et folia Aeridis quinquevulneri Lindl. Racemus elongatus multiflorus. Rhachis bene Ovaria pedicellata bracteis multoties bi'igviora, viridis. Bracteae ovato triangulae bene breves. bene viridia. Sepala imparia cuneato ovata obtuse acuta, paria obtuse Iriangula, limbis revolula. Tepala lineari falcala retusiuscula. Omnia alba, maculis amethystinis magnis apicem tersus, punctulis amethystinis pluribus basin versus. Labellum trifidum , laciniae laterales erectae dolabrifomies antrorsum serrulatae, lacinia media cuneata ligulata serrulata apice nunc bidenlata; cannula per ejus- dem discum; discus labelli in calcar incurvum conicum aculum exlrorsum; cornua duo in ostio, lamellae duae in fundo calcaris postico. Color albus, apex cornu viridis; laciniae laterales aureae, t lineolae purpureae punctulatae. Gynostemium semiteres. Anthera semioblonga, apice ligulato retusa. Rostelli denies gemini seu terni. Fovea quadrato obtusata, limbo inferiori insiliente. m. n r Diese schone Neuigkeit ging mir von Herrn Director Linden in Brussel zu. Es gab 1858 durch Low gesendeL nach seiner Versicherung nur zwei Exemplare in Europa, die von Borneo Seitdem erhielt ich jedoch auch ein Exemplar aus dem Garten von Madame Heine in Ottensen, cultivirt von Herrn Obergartner Kuhne. Tracht des Aerides quiriquevulnerum Lind. Traube laug, vielbluthig. Spindel grun, Deckblatter eidreieckig, sehr kurz. Gestielte Fruchtknoten sehr lang; klebrig, Unpaare Sepalcn keileiformig stumpf gespitzt, die paaren stumpf dreieckig, am Rande umgerollt. Tepalen linealsichelformig, gestutzt. Alle diese Theile weiss, mit grossen und kleinen amethystfarbigen Flecken. Lippe dreispaltig, seitliche Zipfel aufrecht, beilformig, vorn gesagt; Miltel- zipfel keiligzungig feingesagt, vorn bisweilen zwcizahnig; ein Kiel durch die Scheibe hindurch; die Platte der Lippe in krummen Sporn ausgezogen; zwei Horncben ganz vorn am Grunde der Oeffnung, zwei Leistchen auf der Hinterseite des Sporns. Lippe weiss» Seitenlappen gelb, Spornspitze grun, Ringe und Linien aus rothen Punkten. Saule halbstielrund. Staubbeutel halbeiformig, vorn aus- gezogen. Narbengrube viereckig, stumpfeckig, Unteirand einspringend. Tafel 104. Bluthentraube. 1. Bliilhe von vorn +• ^- Blulhe seitlich + . 3. Lippe im Langs- durchschnitt +. 4. Lippe ausgebreitet von oben +• 5. Saule mit Staubbeutel -|-. 6, 7. Saulen ohne Staubbeutel +. 8. Pollinarium -4-- " X Tafel 105. I. 1 > 12. Arundina pentandra Rchb. JiL Affmis A, (Dilochiae) Wallichii Rchb. fil cannis columna vulgo trifida, laciniis lateralibus subaequilongis, apice bidentalis nunc antheriferis, antl gynostemii terminalibus terni.s. 2* 12 DiJocliia pentandra Rchb. fiL in Bonplaiidia V. p. 54. Dilocbia Wallichii Blume Flora Javae Nov. Series. Tab. 8. (Icon eadem, qiiam nos a Kuhl el van Hasselt provenisse fatemur) Tab. 5. Analysis. „DUochus Wallichii" Miq. Bat. III. p. 669. Planta bipedalis , valida. Folia oblonga acuminata disticba. Racemus basi vaginis scariosis veslitus, nunc tripartitus, Bracteae ovatae obtuse aculae cucuUatae ovariis pedicellatis breviores. Sepala oblonga acuta viridia. Tepala ovata acuta flaveola, uti sepalum, supremum intus. LabeUura ligulatum ante apicem trilobum, lobi laterales parvi acuti antrorsi isthmis parvis a lobb medio ob- ovato bilobo separati, seu minuto trilobulum. Color flavus rubro pictus Columnae corpus medium clavatum a basi stigma versus lineis carinatis demum diversentibus signatum. geminis subparallelis ^..xx.^... .^,^.^ Color flavus, antice purpureo striatus. Androclinium serrulalum. Antherae ternae sessiles, omnes quadrilocellafes, PoUinarium e polliniis clavatis octonis bifasciculatis, massa ceracea conjunctis. Bostellum retusum supra foveam parvam. Sepala viridia. Tepala flavida. Labellum et columna flava. Zunachst wurde mir diese Pflanze bekannt durch ein zum Theil colorirtes Bild, Copie eines zu des Werks von Kiil]l und van Hasselt gehorigen Originals, das ich meinem Freunde Zollinger verdanke. Dieselben fanden diQ Art nach einer vorliegenden Notiz zu Lewi- boenger in der Provinz Bantam. Iw Leidner Reicbsherbar sah ich mehre Exemplare von Korthals in Sumatra gesammelt, wie nicht minder einige, von Lobb herstammende, in Sir William Hooker's der beabsichtigten Forlsetzun^r Sammlung. Blume schcint die Farben bios nach alli?emeiner Vermuthung malen zu lassen. Meine / Darstellung ist dem Original treu nachgomalt. Es ist kaum nothig, die morphologiscbe Wichtigkeit dieser Pflanze hervorzuheben. Wir haben hier eine . Orchidee mil den drei Staubbeuteln der Cj^ripedieae einschliesslich der zwei, welche ano- maler Weise bei Monstrositaten vorkommen. Die von Herrn Lindley un{ersuchter\ Bluthen scheinen die seitlichen Staubtaden nicht gehabt zu haben, oder dieselben wurden iibersehen, was jedocb sehr unwahrscbeinlich. Es ware sehr zu wunschen, dass wir genaue Nacbrichlen aus Java empfingen, um zu ermitteln, ob der pentandrische, oder der triandrische Zustand der normale ist. — Rechnen wir nun noch das vordere Staubgefass von Uropedium zu der funfmannigen Form, so haben wir eine sechsmannige Orchidee. Eine zwei Fuss hohe krafl;ige Pflanze von kraftigem Stangel. Blatter langlich zugespitzt, zwei- F L zeilig. Der Bluthenstaud (endstandig und) einfach oder zwei- bis dreizweigig. Deckblatter eiformig, y stumpf gespitzt, kappig, kiirzer als gestielte Fruchtknoten. Sepalen langlich j spitz. Tepalen spitz eiformig. Lippe zungig, vor Spilze dreilappig, Miltellappen rundlich, bisweilen mit stumpfen Kerb- zahnen, nach Grund hin zusammengezogen, Seitenlappeu spitz und kurz oder ganz klein; drei wenig(?) erhabene Linien uber Platte hin. Die Saule dreitheilig. Der Mitteltheil dreiseitig. Das Staubbeutel- betl besetzt mit Zahnen^ von denen drei je einen entwickelten Staubbeutel tragen. Tafel 105. Alle Figuren nach Kuhl und van Hasselt. L Eine Spitze des Stangels mit Bliithen- stand. 1. Lippe ausgebreitet +. 2. Saule mit seitlichen, entwickelten Staminodien -f. 3. Dieselbe von hinten, man sieht die drei Staubbeutel am Gipfel deutlich +, 4. Staubbeutel von unten -f-. Nach Professor Lindley: 6. Lippe +< 7, Saulenspitze von hinten mit drei 9. Dieselbe Figur 5. PoUinarium. deutlich getrennten und gestielten Staubbeuteln +• 8. Dieselbe von vorn -)-. mit gehobenen Staubbeuteln +• ^0• Saulenspitze seitlich -[-. H. Staubbeutel von unten -}- . 12. Ein Pollinium -f . 43 Tafel 105. II. 13 15. Arundina ^aUlchii Rchb. Jil. Labelli carinis convergentibus, columna simplici. Dilochia Wallichii Lindl. (Mss. in Wall. Cat. No. 1952.) Gen. et Sp. Orch. p. 38. Planla arundinacea foliis dislichis ianceolatis submembranaceis. Racemus terminalis basi squami? coriaceis vaginatus, pluriflorus. Bracteae ovatae aculae scariososubcoriaceae abbrevialae, ovariis pedi- cellatis multo breviores. Sepala oblongoligulata cum lepalis subaequalia connivenlia. Labellum flabel- lalum apiccm versus trilobum, lobi latcrales porrecli trianguli, lobus medius cuneato ovalus sub- relusus, liinc lobnlalus. Carinae tres basi subconvergentes per discum. Columna clongala clavata. Androclinium postice Iridentatum, denle medio anlherifero. Roslelluiu labulaeforme , sligma projie tegens; limbus inferior foveae labiatus. Diese Pllanze wurde von Wallich auf der Insel Singapore entdeckt, schcint jodoch seitdem niclit wieder gefunden, mindestens weder von Cuming, noch Jagor, welche daselbsl sammelton, Ich babe sic nur in Hcrm Lindley's Herbar gesehen, dem ich eine Bluthe splion fruher verdankte. Eine scbilfartige Pflanze mit lanzettlicben spitzen Blattern, welche zweizeilig stehen und ziemlich hautig sind. Traube mit kurzen spitzeiformigen Deckblattern, welche vie! kiirzer als die gestielten Fruchlknoten, Die Sepalen und Tepalen sind langlich zungenformig und zusammengeneigt (nach Lindley, wohl nur Zu oberst bricht aus einigcn dieser hauligen Sclieiden der Bluthenstand hervor, erne der Art wohl nach Ansicht der getrockneten Exemplare, und gernass dem Bild uer vongen Ari woni imger Weise so angenommen). Die Lippe ist facherformig, gegen die Spilze dreUappig; die jscillichen Lappen sind vorgestreckt und dreieckig, der MitlcUappen ist keilig eiformig, vom elwas gcslutzl, bier und da ein wenig gelappt. Drei Kiele -gehen uber die Mitte der Lippe. Die Saule ist lang imd etwas keulig. Das Androclinium hal hinten drei Zahne, der MiLtelzahn llegt am Staubbeulel. Die Narbendecke ist tafelarlig und ragt fiber die "Narbe; der untere Saum der Narbengrube ist lippig. Tafel 103. II. Fruchtknoten und Saule. 13. Lippe +. 14. Lippengrund auseinandergelcgt -+-- 15, PoUinien ohne die Anhangsel -j-. Diese Darstellungen alle von Herrn Professor Lindley. Tafel 106. IVeuiv iedia Zollingeri Rchb. fil Racemo cylindraceo capilalo, bracteis scariosis apice uncinatis, ovariis lurbinatis ruguloso asperulis, nee velutinis, sepalis tepalisque apiculatis, labelJo ovali arislalo. . Neuwiedia Zollingeri Bchb. fil. in Seemann Bonplandia V. 1857. p. 58. Rhizoma adscendens in caulem erectum calamum cycneum basi crassum, vestigiis emafcidis solulisque vaginarum foliorum vestitum, radices advenlitias flexas ramulosas emitlens. Radices fuscae papillis minulis velulinae; strato spirophoro niiUo. Folia a vagina dilalala nervosa in [»elioluin elongatum producta, laminae ipsae oblongae acuminalae basibus cunealis septemnen^iis. Pedunculus sursum a foliis parvis vagiiiisque amplis densius vestilus apice spicato capitatus spica ilJiDiphyglosac baud ita dissimili. Bracteae scariosulae (membranaceae?) lanceolatae acuminafeae recurvae saepe aristulatae flores subaequantes. Alabastra cylindraceo roslrata, aristis sepalorum quasi tricuspidala. Sepala oblongolanceolata aristulata. Tepala cuneato oblonga acuta cum aristula extraapicilari. Labellum 14 cuneato oblongopanduratiini, sub apice obtuso aristulatum, Uneis duabus elevatis a basi in apicem. Colurnna semiteres apice bilabiata; labio altero stylo, allero cucullo ex staminibus ternis coalitis. ■ Stylus filiforniis apice stigmate trigibbo terminatiis. Filamenta basi in cuculkm concreta, dein libera, ligulata, incun^a, lateralia breviora, omnia in dorso antherae inferiori in antheras transeuntia. Antherae lineares, rimis longitudinalibus dehiscentes, apice minute velulinae. Pollinis granula libera exina papulosa. Ovarium lurbinatum, maturum subcarnosulum apice rostratum, basi pedicellalum , pedicello torlo ; corpus triloculare , placentis ceritrangulis Iranssectione dilatato reniformibus multiovulalis. Perigonium aureum. Im Herbar des Herrn Grafen von Franqueville findet sich das Original, auf das bin ich diese Art beschrieb, Es ist ein Bliithenstand in Knospe uud ein BlatL In Herrn Lindleys fand ich eine Probe, welche, von Lowe in Borneo gesammelt, bestimmt zu derselben Pflanze geboren muss. Endlich traf am 10. Marz 1856 Herr Zollinger in Barabusbestanden des Berges Idjeng bei 2 — 4000' Seehohe die Pflanze in wenigen Exemplaren. — Es ist festzuhalten, dass sie von der alien Neuwiedia veratrifolia Bl. sich durch den dichten Bluthensland und die Farbe der HuIIe zuerst uns augenfSUig unterscbeidet. Ich sah bei Herrn Korthals eine Farbenskizze der alten Art („Fallota" bezeicbnet, wo ich nicht irre) auf Sumatra gefertigt. Dieselbe zeigte diese Momente genau und stimmte gut mit jenen Exemplaren, welche sich in Leydner Reichsherbarium befuiden und von welchen ich Proben besilze, 4 Wurzelstock aufsteigend in einen aufrechten, starken Stangel, welcher mit den gelosten Ueber- bleibseln der alten Blattscheiden bedeckt isL Die braunen, mit feinen PapiUen sammtig uberzogenen Nebenwurzeln sind vielfach gebogen und mit kurzen Nebenzvveiglein versehen. Die Blattscheiden sind am Grunde sehr stark ner^ng und gehen in die schmalen Stiele der langen langlich lanzettlichen zugespitzten , unten keilformigen Blatter uber, welche sieben Nen^en besitzen. Dieselben sind fiber fusslang. Der Bluthensland tragi unten einige klein^re festsitzende Blatter, dann mehre kantige Scheiden, endlich die kopfigen Trauben. Die lanzettKchen hautigen Deckblatter sind an der Spitze hakig. Die Fruchlknoten sind kreiselformig und mit einer obem Verengerung unter den Hullen und mit einem gedrehten Sliele versehen. Die aussern Hiillblatter sind langlich lanzettlich , vor der Spitze mit je einem grannigen Hakchen. Die Tepalen sind keilig langlich verkehrteiformig, ebenfalls mit solchen Hakchen. Die Lippe ist vom keilformigen Grunde langlich geigenformig und Iragt unter der stumpfen Spitze ein Hakchen, Die Saule ist halbstielrund und schlank, nach oben in zwei Blatter zerlegt. Das vordere und innere ist der slielrunde Griffel mit einer kopfig dreilappigen Narbe. Umgeben ist diese Partie von einer Scheide, die sich in drei krumme platte Zahne theilt, deren jeder in den Rucken eines linealen, an der gestutzten Spitze sammtigen Staubbeutels ubergeht. Die Blulhenstaubzellen sind einfach und mit einer warzigen Ueberzughaut versehen. Die dreilachrige, fleischig dicklich beerenartige Frucht tragt drei innenwinkelstandige Samenpolster mit zaUreichen Samenknospen. . - ■ r Tafel 106. Links ein Bluthensland in natiirlicher Grosse. Rechts eine Pflanze, nicht ganz dreimal verkleineii. Jenes Blatt ist ahgeschnitten , welches den Bliithenstand decken wurde. + 4. Bluthe seillich -f- 2. Eine solche, der ein Tepalum und drei Sepala abgenommen +. 3, Lippe ausgebreitet -f . 4. Saule von vom 4-. 5. Eine solche von hinten +. 6. Eine solche von vom, bei der die Staubbeutel alle die Innenseite vorkehren -f . 7. Saule mit herabgeschla- genem Griffel +. 8. Saule seitUch, zwei Staubbeutel abgenommen +. 9. Langsdurchschnilt derselben 4-. 10. Sjtze eines Staubbeutels +. H. Pollenkorn -f-. <2. 13. Desgleichen mit PoUenschlauch -f-. fi. Junge Frucht -}-. 15. Narbe von vom +. 16. Querdurchschnitt durch Frucht -j- . 15 Zu Tafel 107. Dipodium R. Br. (Pro dr. I. 330.) Eulophioidea labello ima basi cum columna connalo, ibi gibberoso, non tamen ungue adnafo cum columna cohaerente more Grammatophylli. Caudicula bicniris cruribus erectis, corniculis ex- trorsjs nuUis. ^ Perigonii sepala et tepala subaequalia oblongolanceolata acuta. Labellum trifulum una basi corniculatura , utroque latere cum ima basi columnae comiatum, per discum papillis velutinum. Columaa semiteres androclinii limbo lobato, rostello erecto exciso. Fovea parva supposita limbo velulina. Anthera depresso semicapitata Fades columnae antica bine vnlgo nullibi prosiliente. bilocularis. PoUinia oblonga, postice fissa, gcmina diculae alte bifidae extrorsum inermis. Glandula ro cruris A. Species aphtjllae sc, basi qitidem vaginis scariosis disliehis veslitae, chlorophyllo lamen nnllo Pedunculi terminales. Labelli denies lalerales lineares. m 4) D. punctatum R. Br. N. Prodr. 331: caule distanter vaginato, vaginis in ima basi paucis, labelli basi utrinque humerata sc. obtusangula, lacinia media ovali, Dendrobium punctatum Sm. Exot, Bot. I. 21. t. XII. Dipodium punctatum B. Reg. XXIII. 1837. 1980. Radix fasciculato fibrosa fibris nonnuUis crassis succulentis horizontalibos aliis filiformibus perpendicularibus. Caulis brunneo purpureus , sesquipedalis , usque bipedalis vaginis paucis cylindraceus , laxiflorus , floribus subhorizontali porrectis. abbreviatis vaginalus. Racemus oblongo- Sepala oblongoligulata acuta. obovata ligulata obtuse acuta Tepala omnia fusca maculis sanguineis. Labellum a basi utrinque obtus- angula ligulatum., ante quartam infimam trifidum, laciniis lateralibus linearibus acutis, lacinia media cuneata ovato acuta, basi subsaccatum. „Sulcus per medium" (Lindl. 1. c). Laciriiae laterales piloso Columna semiteres, angulis velutinis. Bracteae papulosae , lacinia media antice papuloso villosa. lanceae acutae ovariis pedicellatis longe breviores. Fructus deflexus. Columna el labellum sicca albo flavida maculis purpureis. Crescit in New South Wales. Catlet! Ibi Port Jackson R. Brown! Terra Diemensis Guun! (Hab. sp. sice). 2) D. squamalum R. Br. Prodr. 331: caule basi squamis triangulis distichis scariosis arcle imbricantibns squamato, squamis ceteris paucis distantibus, labello basi angusle cuneato" angulis exsiUenlibus nullis, lacinia media rhombea. Oplirys? squamata Forster! Prodr. 310. Cymbidium squamatum Sw. Act. Holm. 1800. 238. Cf. infra. B. Species foliis bene laminigeris viridibus inslruclae. Pedunculi lalerales. Labelli denies lalerales Irian guli abbreviate m 3) D. pictum: foliis oblongolanceolatis acutis, pedunculo paucifloro, sepalis lepaJisque oblongis :e acutis, labelli denlibus erectis juxta antheram. Cf. infra. 4) D. paludos.um: foliis lanceoJatis acuminatis, pedunculo multifloro longius exserto, s^is inxta mediani columnam. ..Grarn- minutis matophyllo affmis" Griff. P. P. III. 1851. CCCXXIII. Grammatophyllum paludosum Griff, in textu. Wailesia paludosa Rchb. fiL in Bonplandia H. 1853. 1. April. 16 Graniuiatophyllani BL i (Bijdr. 377. Tab. 20.) J F EulophiDidea labello ima basi ope unguis columnae adnato, ibi quidem non gibberoso. Caudicula l>icruris (cruribus erectis seu convergentibus ) utrinque angulis extrorsis cornutis. Sepala et tepala cuneato oblonga obtuse acuta. Labelium ab ungue diJatatuni trifidum, per axin carinatum. Columna clavato semiteres. Androcliniurn limbatum. Fovea sub velo rostelli, Anthera r appendice cristaeformi transversa lobulata. Pollinia fissa, Utrumque in crure caudiculae transversae. Inflorescentiae ex caulibus incrassatis basi emergentes. A, Lahelli lohits medius apice dilatatus. Pseudobulbi fin omnibus?) breves. Flares tenues. I 1) Gr. multiflorum Lindl. 5ot. Reg. 1838. XXIV. aiisc, 80: labelli lobis lateralibus anlrorsis, lobo medio ovali apiculato seu obtuso jugo bicarinato, a basi labelli in basin lobi medii, ibi in lameUas quatuor simplices exeunte. Rot. Reg. XXV. 1839. tab. 65. (Bot. Reg. XXVIII. 1842. 69.). Racemus erectus longit^simus multiflorus. Sepala et tepala oblongoligulata acuta, viridia, disco utro- que cis et ttaus eostam atrobrunnco. Labelium trilobum pubescens medio hirsutum. Lobus medius planus spatulatus obtuse acutus seu obtuse retusus cum apiculo. Lobi laterales trianguli. Jugum per discum album maculis quibusdam brunneis. Reliquum labelium flavum venis atropureis, limbo loborum lateralium et regione ante cristas lobi medii brunneis. Caudiculae lobi extrorsi oblusi! — r w Manilla. Cuming. (Hab. sp. sice, et ^id. v, c). 2) Gr. Fenzlianum: labelli lobis lateralibus extrorsis, lobo medio spatulato valde dilatato apice emarginato, jugo bicarinato a basi in medium lobum medium, carina tertia per totam longitu- dinem interjecta. Species nobilissima nobDi ill. Fenzl dicata, floribus quam in praecedentibus bene duplo majoribus, illis Gr. macranthi tamen minoribus. Pedunculi adsunt duo, sed eerie non integri, sed apices tantum, bipedalis alter. Bracteae lanceolatae acutae. Pedicelli bene ultra poUicares. Ovaria subpoUicaria, igitur ovaria pedicellata prope bipollicaria. Sepala oblonga obtuse acuta. Tepala oblongo- ligulata obtuse acuta. Omnia sordide viridiflava maculis irregularibus atrobrunneis. Labelli parce villosi lobi laterales pulchre versus angulos atropurpureo praetexti. Lobus medius signis transversis atropureis. Venae atropurpureae. Amboyna: „planta parasitica foliis latis carnosis, floribus speciosis.** Julio 1857. Dolescball! 347. {vidi sp. sice, et iconem floris loco pictam, ex museo palatii Vindo- bonensi ab ill. Fenzl benevole missa). ,- L ■ B. Labelli lobus medius apice angnstatns acutus. Pseudobulbi fsaltem in Gr. speciosoj etongati. Flares coriacei. 3j Gr. macranthum: ovariis pedicellalis sepala ter excedentibus, labelli lobis omnibus prope aequilongis, lobo medio late ovali obtuse acuto per totum discum ad ortum usque dense villoso. Pattonia macrantha Wigbti Ic. V., 1, 1851, N. 1780. Grammatophyllum fastuosum Lindl. in Paxt. fl. G. n. 139, (1832!). Pedunculus validissimus pluripedalis apice quasi corymbosus ob flores adeo longe pedicellatos. Sepala el tepala verosimiliter limbo undulata, bene spatulata; sicca brunnea maculis magnis obscuris. Labelium basi utrinque oblusangulum , a basi in basin lobi medii carinis crassis geminis percursum, carina tertia interposita antica. Lineae viUorum utrinque juxta carinas. Flores quam in sequente bene minores. Malacca Griffith.! (Hab. sp. sice, a cl. Lindleyl). 4) Gr. speciosum BL Bijdr. 377. Tab. XX: ovariis pedicellalis sepala semel et dimidium excedentibus, labelli lobis lateralibus quam lobus medius brevioribus, lobo medio ligulato acuto per 17 discum ad iDasin villoso excepto sinu in basi insiliente nudo. Blame Rumphia IV. 191. Lindley in Paxt. fl. G. 11. 69. p. 158. 159. xyl. Bot. Mag. 5157. Pseudobulbi hominem alti dense disliche foliati, _ > illis Cyrtopodiorum baud ita dissimiles. Nunc for.san valde breves siquidem ulla fides iconi Blumeanae, quae affert pedunculum supra pseudobulbum longe emergentem. Pedunculus racemosus elongalus. Ovaria submatura deflexa. Flores sordide flavi maculis atrobrunneis picti, Lineae villosae utrinque pone carinas medii labelli. — Crescit in insula Java: Boitcnzorg Blumc! „Flores sordide lutei pur- pureo punctati". Ex Horto Bogoriensi IX. 1. 45. Sua spoute in Lampong, Bantam. 5095. Zollinger! „ Flores pallide flavi maculis brunneoviolaceis". In Arenga quadani secus viam versus Sambora Passilan pandou. Sex pedes altum. 17. Novbr. 1842. Zollinger 679! — Malacca Griffitb.! (Ccrte cadem planla!). — Singapore, ex bambuseto. Pedunculus octopedalis. Flores mulLi monstrosi 231. Jagor! (Hab. sp. sice). ■ Species exclusac: Grammatopbyllum pictum BL: de bac planta adbuc incognita serius disseram; Solutio quaestionis ex difficillimis. . Grammatopbyllum Ellisii Lindl. = Grammangis Ellisii Rcbb. fil. Graniniaugis Rchb. JiL (Otto Hamb. Allgem. Gartenzeilung XVI. 18G0. p. 520.) J- m Genus affme Grammatophyllo et Cymbidio, ab illo caudicula Integra, ab utroque sepalis lateralibus saccatogibberosis calcar spuriuni efformantibus bene diversum. Sepalum dorsale oblongum acutum fornicatum. Sepala lateralia subaequalia, basi utraque in saccum didymum expansa. Tepala ligulata acuta. Labellum liberum a basi flabellato dilalatum tri- r fidum, laciniae lalerales divaricato angulatae, Jacinla media triangula porrecla, per discum utrinque quadricristatum, cristulis brevioribus gcminis anlicc interpositis. Columna clavata, basi diiatata ex- cavata. Anlhera mitrata cum processu verticali pedicellato retuso. Rostellum transversum supra foveam parvam. Pollinia gemina spbaerica , poslice fissa , cava , sessilia in caudicula transversa utrinque acuta. Gr. Ellisii Rcbb. fil. 1. c! Grammatopbyllum Ellisii Lindl. in Bot. Mag. 5179. Van HoulL XVf. 1488. Pseudobulbus angulatus clavato fusiformis, polypbyllus. Folia lato lorata recurva basi canaliculata. Pedunculus ex squama ex basi pseudobulbi rnuUiflorus. Bracteae . Flores magni flavi brunneo picti. Sepala vitlis transversis intus zonata. — Madagascar Ellis. Haec juxta iconem, cujus analysis a peritissima Mrs. Creese confecta. Diagnosis Lindleyana nonnullis differt, unde satius ducimus, earn totam hie refen-e: „pseudobuIbis angulalis clavato fusifonnibus polyphyllis, foliis lato loratis recurvis basi canaliculars, racemo plurifloro recurvo, sepalis palentibus acutis, lateralibus gibbosis, petali.s duplo brevioribus oblongis obtusis erectis apice revolutis, labello petalis aequali mobili basi sacculalo trilobo, jugo medio elevato ultra istbmum trilamellato lineisque Iribus olevatis arcuatis utrinque, lobo medio ovato acuto, lateralibus brevibus subfalcatis, anthera luberculo pedicellato cristata." — Leaves less fleshy than these of Angrecum eburneum. „The genus Grammalophyllum is nearly allied to Cymhi- lium, that the two may possibly be united hereafter. They differ however, first in the presence of A sac at the base of both the column and lip, and secondly usually in the pollenmasses of Gram- matopbyUum being attached towards each extremity of a lunate gland. The first of these characters is the more important; the second can only be regarded as subordinate. II is in the first that the ( plant before us corresponds with Grammatopbyllum; in the second it ap[»roaches Cymbidium. As to habit, the first of these two genera includes very dissimilar plants, Grammalophylium speciosum (Tab. 51 o7.) being caulescent, this and Gr. multiflorum being pseudobulhous, a circumstance exactly analogous to what occurs in the great genera Dendrobium, Epidendrum, Oncidium" etc. ■m II. 3 48 Ansellia LindL ^ (Bot. Reg. XXX. 1842. sub 12. — Rchb. fil. in Se.emann Bonplandia 1857, p. 134 sq.) "Genus afilne Grammatophyllo columna basi utrinque buccata, labello libero. A Cymbidio recedit labello piano. Perigonium subcarnoso membranaceum Sepala et tepala ligulata. Labellum subarticulatum sub gynostemii pede transverse prosiliente carnoso (more exempli gratia Gongorae galeatae Rchb, fil.) trilobum, per discum carinatum. Gynostemium clavalum, incurvum, dorso cariniforme, basi producta utrinque in buccas labello incumbentes exampliatum; androclinium Iriangulum rostello bilobo cum apiculo medio. Anthera bilocularis conica apice tumida apiculata more Aspasiae. Pollinia gemina depresso ovata externe sulcata sessiJia in caudicula transversa utrinque acuta. 1) A. africana Lindl. 1. c: labelli lobis lateralibus divaricatis, carinis per labellum gemiiiis postice non contiguis, integerrimis , lobo medio verrucoso, buccis gynostemii valde obtusangulis integerrimis. Lindl. Bot. Reg. 1846. tab. 30. Hook, B. Mag. 1857. 4965. Regel Gartenflora. Planta habitu Cyi'topodii inflorescentia terminal!. Caules caespitosi fusiformes, distiche foliati, foliis cuneato ligulatis acuminatis subtus tricarinatis , supernc nitidis omnino planis; vaginis ihanifeste ncrvosis. Pedunculus basi vaginis scariosis nervosis emarcidis vaginatus , imis prope contiguis, ' superioribus distantibus ;' superne paniculate ramosus, vulgo nutans, Bracteae squamaeformcs ovariis pediceJJatis multo breviores, Sepala ligulata obtuse acutiuscula basi paulo angustiora. Tepala basi angustiora, apice altiora, obtusiora. Omnia stellato patentia, extus linea media obscure carinata; primum albo viridia, dein flava, demum stramineo cuprea, maculis trans versis brunneis seu nigro- purpureis extus translucentibus intus tigrata. Labellum trilobum: lobi laterales trapezoidei angulo recto antice a lobo medio obcordato, lato, parce undulato distantes; carinae geminae integrae a basi in discum lobi medii, ceterum plus minus verruculosi. Gynostemium bene clavatum, pede buccis obtusangulis valde prominulis ornato, alboviride, apice violaceo nebulosum, basi \iolaceo marginatum. Fernando Po: Clarence Cove in Elaide guineensi. Ansell! (Ilab. sp. sice, et saepissime vid. viv. c.) 2) A. gigantea Rchb. fil. in Linnaea XX. p. 673: labelli lobis lateralibus in lobum medium incumbentibus , carinis geminis postice contiguis, antice divergentibus interjecta carina tertia, omnibus crenulatis, verrucis circumstantibus nuUis, buccis gynostemii parvis minute crenulatis. Ansellia africana var. p. Natalensis Hook. B. Mag. 1. c. fig. 3. Habitus praecedentis ; folia eadem, sed vulgo angustiora. Magniludine varia — inflorescentia nunc maximis illis Anselliae africanae longe major, nunc parva. Flores pallide citrini, maculis brunneis in perigonio, labellum pulchre citrinum. b. citrina: omnino flaviflora, labio pulchre citrino aurantiaco. — Sepala ligulata obtuse acuta. Tepala subaequalia. Labelli lobi laterales quadrati antice contra acutangule supra lobum medium incumbentes; lobus medius cuneato ovatus apiculatus, angustus, valde crispatus, crassior, quam in Ansellia africana; carinae a basi contiguae, demum paulo divergentes usque ante apicem lobi medii, antice crenulatae, antice interjecta carinula crenulata tertia; ncr\i 2 in lobis lateralibus incrassato \ carinati. Gynostemium clavatum dorso carinaeforme, stramincum, buccae aurantiacae. Sepala et lepala straminea, labelli lobus medius et carinae citrina. Port Natal Gueinzius! (Hab. sp. sice, et ic. depict, loco a Gueinzio. — Var. b. vid. viv, ex horto Schilleriano c. ab egregio Stange). I 19 Tafel 107. L 1 — 8. Dipodium squamatam i?. Br Diagnosin cf. supra. Ophrys squamata Cymbidium squamatum Sw, Act. Holm. 1800. 238. Dipodium sqiiamalum R. Br. Prodr, 331. \ Caulis ima basi in rhizoma foliorum vcstigiis tectum exiens. Paria folionim utrinque 6 — 7 arete imbricantia, nervosa, triangulo carinata, sicca cinnamomeo brunnea, basin versus limbo argyrco nitenlia. * P6dunculus ultra pedalis, compres^o teres (teres?), vaginis paucis valde dislantibus, summis scjuamaeformibus. Racemus terminals pauci — pluriflorus. Bracteac triangulo lanceae ovaria pedi- ccUata tertia fere aequantes, in spccimine quodam, quod est ad manus valde angustiores et longiorcs, quam in specimine in tabula depicto. Perigonium siccum uienibranaceum, flavoalbum, neryis coeruleo purpureis (?), labello ex parle quidem coeruleo purpureo. Sepala ovariis pedicellatis asperulis sub- longiora, 'Sepala cuneato lanceolata acuminata. Tepala paulo latiora. Labellum ima basi corniculalum, basi cuneatum, dein dilatatum, trifidum; laciniae laterales lineariligulatae obtusiusculae; partilio media ovali rhombea, apice uncinato nunc inflcxo, nunc tantum acuto. Series papiJlarum clavalo compres- sarum asperularum duae a basi in medium, ibi totum discum occupanles, tunioribus in medio geminis papulosis. Columna clavato scmiteres, apice postice excisa, sen triloba, rostello ereclo excise; facies antica columnae utrinque sericeovelutina. — '„Fragrans" Milnes. Neu Caledonien Forsler! (Herb. Vindob.!). Coleaux aridcs a Balade Vieillard 1299! ~ Aneiteum Mac GillivTay! Aneiteum: margin of Shearn near Missionary settlements. Milnes! (Herb. Hook!). Die Pflanze wird bis gegen zwei Fuss hocb. Aus einem kurzen knorrigen Wiirzelstock erheben sich, dicht gedrangt, mebre Stangel, wie ich aus Dr. Vieillard's Exemplar ersehe. Am Grunde sind diese Stangel mit zwei Zeilen dichtstehender drcieckiger, gokielter, nerviger, bis zwei Zoll langer Schuppen besctzt, die gegen den Grund bin silberglanzende Hautsaume besilzen. Der rundliche, trockne zimmtrothe Stangel tragt mebre, etwa drei, enganliegende , an der Mundung spilze Scheiden, daruber kommen einige Schuppen vor. Zu oberst die Traube, welche auch weit langer vorkommt, als an der Abbildung, wabrend die Bluthen, vielleicht dann alJemal, weit kleiner sind. Die Dockblatler sind lineallanzeltlich und spitz, meist scbmaler, als auf der Abbildung. Die gestielten Fruchtknoten sind nicbt halbzollig. Die JJluthenhiille hat lanzeltliche zugespitzte Sepalen und keillanzetlliche zugespitzte Tepalen. Es scheinen violetle Adern vorhandcn. Die Lippe theilt sich am schmalen linealen Grunde in drei Abtheilungen. Die seillichen Abtheilungen sind lineal und meist schiefgeslutzt Oder spitz. Ihre Lange erscheint sehr verschieden. Die miltle Ablheilung ist rautenformig slumpf- eckig, mit einer oft hakig eingebogenen kurzen Spitze. Vom Grunde der Lippe bis zum Grunde der mittlern Ablheilung laufen zwei Linien kleiner keulig gedriickler mit Warzchen bedecklcr LamcIIen, die am Grunde in dasselbe oder vor ihm zusammenfliesscn und in ein paar derurligc Sammtpolsler ausgehen. Ueber die Mitte dieser Abtbeilung lauft eine brcitc Sammlparlie bis kurz vor die Spilze, an der selbst wicder Papillen stehen. Die vordern Papillcn stehen meist juckwarts gekehrt. Die Saule ist halb slielrund mil kantigem Rucken. Der Saum des Androcliniurn ist dreilappig. In den einen Fallen ist der hintere Lappen, wie abgebildet, ganz klein und zahnformig, in andern dagegen finde ich ihn gross und gestutzt. Die Narbendecke ist nach oben gerundet und fur die glandula ausgesclmitten. Die Yorderseite der Saule ist, sei es an der Kante bin, sei es vom in der Mitte, fein sammtig. Die Lippe und Saule mogen auch etwas blauviolette Tone im Leben besilzen. Die ganze dunnhaut 3* 20 Tafel 107. I. Ein Exemplar, in tier Milte durchsclmitten. Aus einer untern Scheide kommt ein Zweiglein. 1. Bluthe seitlich +; 2. 3. Lippen -f- von vorn +. 8. Papille von Lippe +. + . 6. 7. Saulen Tafel 107. II — IV. 9—12. * Dipodinni pictain Rchb. fit. Diagnosin cf. supra. Waiiesia picta Lindl. in Journ. Uort. Soc. IV, 1^49. p. 262. Wailesia rosea Paxt. Mag. XVI. 1849. p. 321. Leopardanthus scandens Bl Mus, Lugd. Bat. 47. fig. XV. „ Grammatophyllum " Griff. Posthum. Papers. Tab. CCCXXE . „Grammatophyllum scandens" Griff, in lextu. Caulis Bambusae caulem medianiim crassus, bene farctus, vaginis distichis nervosis vestitus. Laminae foliorum articulatione succedanea dejectae. Radices adventiliae caJamos anatinos crassae, curvulae , ascendentes , velutinae. Xaminae oblongolanceolatae , acutoacuniinatae , nervis prominulis lernis sen quinis. Nervuli transversi multi demum emergentes in foliis siccis. Pedunculi axillares uti videtur deinceps ex axilla cujusvis folii. Pedunculus ultra spithamaeus , distantissime paucivagi- nalus, apice racemosus. Bracteae ovatae acutae brevissimae. Sepala oblonga acuta, intus pallide ochracea, extus flavida maculis quibusdam sanguineo brunneis. Tepala subaequalia. Labellum iina cum colunina connatum, in saccum cuniculatum exlensum, trifiduni. Denies iaterales versus columnae apicem, trianguli, antrorsi, angusti, segmentum medium oblongoovale acutum, dense barbatum lamellis paucicellulosis ligulatis aculis; basi album, ceterum pallide purpureum striis quibusdam obscurioribus. % Columna clavala albida apicem versus flava; dorso exsecta, antice denlibus geminis angularibus pro- silientibus, interjectis denticulis quibusdam minoribus, vulgo ternis; fovea rbombea parvula; superficies rhombiformis puberula versus columnae basin. Anthera depressa. Glandula rotunda. Caudicula bipartita partitionibus anguste Iriangulis erectis, apice pollinia oblonga poslice fissa gerentibus. F Diese Pflanze durfle von Kuhl und van Hasselt enldeckt worden sein. Das vorliegende Bild, aus der Sammlung unveroffentlichter Origiaale zur Fortsetzung des bekannten Werkes bestimmt, ist bier wiedergegcben , und zwar der Bluthenstiel in natiirlicher Grosse, die ganze Figur verkleinert. Ein Stuck desselben Bildes wurde von Blume benutzt, ohne Kuhl und van Hasselt zu nennen und ohne ibren Mss.-Namen, Hydranthus scandens, anzuerkennen, den der Director des Leydner Herbars in Leopardanthus scandens umanderte. Ich wies in v. Schlechtendal und Mohl Bot. Zeitung (1852. p. 807). die Herrn Undley unbekannt gebliebene Angehorigkeit der Pflanze zu „Wailesia" nacb. (Vgl. Lindl. in Paxton Flower Garden 11. 159: „Leopardanthus is unknown to me except by a figure in Blumes Museum.") Eine handschriflliche Notiz von Kuhl und van Hasselt herruhrend sagt: „caule disticho ad arborum Iruncos, septem pedibus altior, inflorescentia axillari. Ad Tjoerok Satah, hie et iUic gregatim. Species proxima est Rumphii figurae 1. Tab. 46. Tom. VL, excepto habitu valde differt; differt vero etiam dicta figura flore maculato el inflorescentia multitlora." — HeiT Lindley publicirle sie als javanisch. — Herr Blume gab an: „in sylvis humidis Javae occidentalis." Woher er diese Notiz hatle, ist unbekannt. — Von Malacca stammte wohl Griffith's Pflanze, doch liegt mir augenblicks der Text der Posthumous papers nicht zm^ Hand. — In dem Boitenzorger Garten sammelte sie Zollinger (1026. Z. 7. Februar 1847.). — „Aus Java" fiihrte sie Herr Retemeyer in Bremen ein. 21 Der Stangel erreicht die Dicke eines mittlen Bambusrohrs, ist innerlich schwammig und ganz erfullt. Zweizeilige Scheiclen mit starker Nervung bekleiden ihri. Die Blattplatten fallen von tjuer- laufender Demarcalionslinie ab. Sammtif? behaarte, ffckrummte Nebenwurzeln crrcichen die Dicke eines Rabenkiels und richten sicb nach oben. Die Blattplatten sind langlichlanzettlich , spitz, mit drei Oder funf stark vorragenden Nerven, der dunnern niclit zu gedenken. Viele Quernerven werdtui an den trocknen Blattern sichtbar. Der Bluthcnstiel wird fiber spannenhoch, hat wcnige sehr enlferntf^ ■ Scheiden und an der Spitze eine Traube. Die Deckblatter sind spitz eiformig imd sehr kurz. Die Sepalen sind langlich, spitz, innen blass ockergelb, aussen gell)!ich mit einigen bluligbraunon Fleci^en. Die Tepalen sind ziemlich gleich. Die Lippc ist am Grunde mit der Saulc verwachsen, hal daselbsl einen kleinen nach untcn gekehrten Hockcrforlsatz , die Platte ist drcispaltig. Die seillichen Zaiine stehen noben dem Staubbeutel, sind schmal dreieckig und nach vorn gekdut, der niillle Abschnilt ist oval langlich, spitz, dicht bartig von schmalen, mehrzelligcn Laniellen, die namentlich gcgen dii^ Spitze einen dickcn Polster bildcn. Die Farbe ist hell rosa mit einigen dunkclpurpurncn Liingslinicn. Die Saule ist keulig, am Grunde weiss, nach oben gelblich. Das Androclinium ist etwas rilcken- standig. Der Saum ist hinten gleichmassig abgeschnitten ; vorn hat die Narbendecke, welche auf- rccht stcht, zwei Eckzahne und drei kleinere Mittelzahne. Die Narbe ist quer, raulenformig, kloin, Einc Sammtflache von rautenformiger Gestalt findet sich vorn am Grunde der Saule, Der zwci- fachrige Stauljheutel ist gedriickt. Die Caudicula ist tief zweilheilig; die zwel schmal dreieckigen Schenkel stehen nach oben gerichtet. Die Glandula ist rundlich. Die Pollinien sind langlich und i auf der Hinterseite gespalten. Tafel 107. U. Der Bliithenstiel in nalurlicher Grosse. III. Der ganzen Pflaiize oberer Theil stark verkleinert. Beides nach Kuhl und van Hassell. IV. Ein Stuck Stangel mit abgcfallenen Blattern, urn die Richtung der NebenvMirzein zu zeigen, verkleinert 9. Bluthe, Sepalen und Tepalen abge- schnitlen +• '•O, Saule von vorn ~\- , M, Pollinarium -f - ^2. Staubbeutel von (mten +. i Tafel 108. Pleurothallis laarifolia H, B. Kth. L (Elongatae Spathaceae.) Folio oblongoobtusato basi subrotundato, marginato; spatha , pedunculo elongato folium exccdente racemoso, grandifloro, bracteis oclireato vaginalis apiculatis, ovariis pedieeUatis longe lon- gioribus, sepalo summo cuncato ovato aeuto, sepalis inferioribus oblongis apice bidenlatis bifidisve; tepalis cuneato ovalis apiculatis, labello navicular! antice Irilobo, lobis lateralibus obtusangulis, lobo medio ligulato apiculato papuloso, nervis lateralibus extrorsum curvatis carinatis, ncrvo medio carinalo. columnae elongatae androclinio trilobo , lobo postico cucuUalo ereclo , lobis lateralibus angulatis antrorsis. Pleurothallis laurifolia H. B. Kth. n. Gen. et Sp. I. 364. Lindley Folia Pleurotliallis Is. 84. et 22. Rchb. fil. in Seemann Bonplandia II. 23. Paulo ultra pedalis. Caulis secundarius qualuor ultra pollices longus, basi ima incrassatus, medio vestigiis vaginae emarcidis leclus, supcme (siccando?) costatus. Folium siccum valde conaceum, margine undulatum, rugis longifavosis tectum; marginatum; basi rotundalum, apice obtuse acutum. Spatha dejecta. Pedunculus elongatus, basi bis vaginatus, supeme racemosus, ex vestigus septem- florus. Bractcae ochrealae, arclae, limbo triangulo dilatatae. Ovaria pedicellata ultra poUicaria. Flores illis Sclilimiae jasminodorae aequales; sicci brunnei. Sepalum dorsale cuneato oblongum am- r» 22 turn Irinerve. Sepala lateralia cuneato ovata bidentata sen bifida sexnervia. Topala cuneala late ovata apiculala trinervia. LabeUum na\icu]are, cunum, apice denexum; lobi laterales obtusanguli erecli , media per longitudinem. cucullatus anffuslus ; lobus medius ligulalus apiciilatus papulosus; carinae extoorsum curvulae laterales, carina erectus Columna clavata elongata trigona, apice triloba; lobus posticus rostellum liRulatum retusum supra foveam lobi laterales angulati antrorsi; oblongam. Diese .\rt scheint nur von v. Humboldt und Bonpland in Popayan gesammelt, Ein Exemplar existirt im Berliner Herbar. Dabei finden t herruhrende, analvtische Skizze und eine Wir haben diese Federzeichnuns , sewisser Federzeicbnung y. ■ikette , eine , wahrscheinlich von Turpjn ■ ■ Humboldt's, bezeichnet mit Nr. 2H4. pn. beiaefuat. Sie ist iilcbt nach dem trocknen Exemplar ^ hatte. — Erst 1852 gefertist, indem die gezelchnete Pflanze zwei Bliithenstiele und gab ich a, a. 0. eine neue Beschreibung. zwei Scheiden 4 Sie hat bei Herrn Lindley Anstoss errest. Mein verehrter Freund sagt: „I am quite at a loss to understand upon what ground this remarkable plant has been referred to the P. laurifolia of H. B. K. , which is expressly declared to be related to P. ruscifolia, a well-known species among Aggregatae. I have never seen anything to which Rchb.'s description at all applies. . He says the stem of his plant is stout and about \ ' high ; '; that it has an acute keeled spathe; and that the flowers are as large + 3 as in Schlimia jasminodora, that is to full inch in long by V. Had unter Nr. 84. die Diagnose von PI. laurifolia und die Bemerkung: this P. laurifolia been described by a less experienced orchidologist than Professor Rchb., it might have been reasonably doubted, whether the plant is a Pleurothallis at all." — Dann kommt noch „A puzzle. I should have thought it P. ruscifolia, had not the lateral sepals been described as disunited; and if there was anything in that species resembling the leaf of a Laurus." Dieses wiirde 18b9 gescHrieben. Ich babe, hierauf, wie auf so viele Einwande noch nicht + Neigung gefunden, zu antworlen. Wie wenig jedoch bei diesem bisherigen Schweigen das „qui lacet, consentire videtur" zur Anwcndung berechtigt ist, moge zunacbst aus Folgendem erhellen. \] Der Grund, warum ich die Pflanze zu P. laurifolia zog, ist einfach der, dass sie es ist. Dass mir Kurth's Original vorlag, war an dem Ausrufungszeichen hinter „Kth/' in der Bonplandia Miss ersichtlicli, dass mir v. Humboldt's Skizze zur Seite war, isL ebenfalls ausgesprochen. 2) PI. ruscifolia war gar keine „well known plant", denn Herr Lindley selbst hatte das geschick, sie als PI. succosa wieder zu beschreiben, was sicher nichl geschehen ware, wenn sie well known" war. Pflanze wenig uber fusshoch. Der Stangel ist iiber vier Zoll lang, am Grunde etwas verdickt, in der MilLe mit don verdorrten Resten einer Scheide, oben (vom Trocknen?) rippig. Das trockne Blatt ist stark lederarlig, am Rande bin wellig, mit langwabigen Runzeln bedeckt; mit Rand; am Grunde gerundet, oben stumpf gespitzt. Die Scheide ist abgefallen. Der BlQthenstiel ist lang, unten mit zwei Sclieidchen, oben traubig und zwar nach den Spuren zu urtheilen, siebenbliithig an dem vorliegenden Exemplar. Die Deckblallcr sind scheidig, oben erweitert und dreieckig. Die ge- sliellen Fruchtknolcn mehr als zolllang. Die Bluthen sind denen der Schlimia jasminodora glcichgross. Das obere Scpalum ist keiUanglich, spitz, dreiner^^g. Die seitlichen Sepalen sind keillanglich , zwei- zalmig oder zweispallig. dreinervig. Die Lippe ist kahnformig, gekriimm ^tumpfeckig aufrechl, der Miltellappen zungig Die Tepalen sind vom keilformigen Grunde breil eiformig mit Spitzchen, mit Spitzchen und Warz _in. Die seitlichen Kiele sind nach aussen gekrummt, der mittle geht auf der Langslinie liin. Die Saule ist keulig, lang, dreikantig, an der Spitze drcilappig. Der Hinterlappen ist schmal kappig, aufrecht. Die seitlichen Lappen sind dreieckig, nach vom gezogen. Die Narbendecke ist zungig und gestutzt. Die Narbe ist rundlich. 23 ^ Tafel 108. I. Das Original des Berliner Herbars. II. Von Humboldt's Zeichnung, \. Oberes + + + o. + 6, Dieselbe seitlich +. 7. Saule mit Anthere, seitlich -{-. 8. Dieselbe ohne dieselbe, seitlii^h -j- 9. Dieselbe von vorn, ohne dieselbe 4 ■ " y , Tafel 109. I. 1. 2. Dendrobiiini calopogon Rchb. fiL Mentum triangulum modicum. Pcrigonii phylla quinquc viridula basin versus maculis Affine Dendrobio angulato Liiidl. labello dilatalo, porlione postica rhoiiibea obtusangula aiilrorsuin crenulata, porlione antica ovata apiculata lateribus in lacinias linearifiliformes nunc bifidas solula. Dendrobium calopogon Rclib, fil. Mss. Scandens, ramosum. Pseudobulbi fusifonnes, basi bene allcnunti, coslali. Folia cunoato oblonga acuta minute biloba. Ex vaginis abbreviatis quibusdam flos parvus egrcdilur cum ovario pedicellate vix pollicaris.. multis purpureis. Sepalum dorsale oblongolanceolatnrn. Sepala lateralia subaequalia. Tepala lineari- ligulata acuta. Labellum rbombeo obtusangulum medio crenulalum apice retusum cum apiculo, antice lateribus in fimbrias lineares, bine bifidas utrinque solutum; lineis elcvalis gyrosis a basi in basin portionis lacero solutae; linea media breviori elevata. Columna ulrinque aurila; fovea stigmatica oblonga; fovea in ima columnae basi. Tola columna viridula maculis ]*urpurois. Diese Art wurde von Herrn Consul Schiller von Batavia cingefuhrl und von Herrn Stange zur Bhlthe cebracht. Die Bluthczeit dauert nur Einen Ta^. Steigend. Verzweigt. Pseudobulben spindelformig , am Grunde stark verengt, gerippL Das Blalt keillanglich, stumpf gespitzt. Aus einigen braunen kurzcn Schciden cntwickclt sich die Blulhe, die mit den gestielten Fruchtknotcn kaum zollig ist. Das Kinn ist massig. Die ganze Hulle ist grunlich mit kleinen Purpurflecken auf der untern Halfte. Die Sepalen sind langlich und spitz. Die Lippe vorn in eine an der Spilze gestutzte und kurzgespitzte, seitlich in lineale, ist rautenformig und Platte ausgebrcitet, in der Mitte etwas weilig kcrbrandiff. ab und zu zweischenklige Faden geloste Zwei erhabene Leisten vom Grunde bis uber die Mitte sind wellig. Die kurzere Mittelleiste ist gerade. Die Saule ist oben beiderseits geohrt. Die Narbengrube ist langlich. Am Grunde der Saule ein Grubchen. Auch sie ist grun mit Purpurfleckchen. Tafel 409. I. Ein Zweig in natiirlicher Grosse, 1. Eine Bluthe ausgebreitet, nach Entnahme dreier HuUorgane +• 2. Lippe +• I Tafel 109. IL 3 5. Dendrobium Hasseltii Rchb. fil. Affine Dendrobium calopogoni Rchb. fU. et crinifero Lindl. labello ligulato trilobo, lobis latgra- libus obtusangulis medianis, lobo medio ligulato dentibus linearibus acutis patulis bipectinalo. Dendrobium Hasseltii Rchb. fil. Mss. Caulis ramosus ramis costatis innovationibus ex axillis va^narum vetustarum. Folia oblonga apice biloba. Sepala lancea acuta. Tepala angustiora bene acuta; omnia flava maculis cinnabarinis. 24 i dilatatum. antice Irilobum cannis rectis, apicem versus undulato flexuosis; discus griseolus, limbi loborum lateralium et carinae albi, ultulae rubrae per discum, denies bipectinati et apex lobi medii flavi. Columnac androclinium cucul- latum. Anthera transversa. Affine est Dendrobio angulato Lindl, sed non ipsum. Specimen (sterile) ipsissimi cl, Blume n v^ habet folium multo minus. Ex icone (Tabella XXXV.) anthera angusta, labelli lobi lateralcs valde protensi, fimbriae tenuiores, longiores, crebriores, carinae geminae, nee ternae. Diese Art ist mir nur durch ein Bild aus der unveroffenllichten Vorlase zur Fortsetzun ^y. ^^ x v^x tovi^^iAXjjj Werks von Kuhl und van Hasselt bekannt. Sie ist jedenfalls javanisch, doch kenne ich den Fund- ort niclit. Der Stangel ist verzvveigt. Die Zwetge gerippt mit Zweiglein aus den Achseln alter Scheiden. Blatter langlich, an Spitze zweilappig. Sepalen spitz lanzettlich. Tepalen scbmaler, gut gespitzt. Alles geib mit mennigrothen Flecken. Lippe zungig, ausgebreitet, vorn dreilappig, seitliclie Lappen eckig, Miltellappen vorgestreckt , an Spitze stumpfeckig , seitlich beiderseits in kurze spitze abstehende gckrummte Kammzahne ausgezogen; innen grau, Spitze gelb; Saum und Kiele weiss; Zahne vorn gelb; Flecken auf Scheibe roth. Saule mit kappigem Androclinium. Staubbeutel quer. Tafel 109. II. Pflanze. Der bluhende Zweig ist hinfer den Staugel gelegt, oben abgeschnitten. 3. Bliithe im Langsdurchschnitl; seitliches Sepalum und Tepalum abgeschnitten 4-. i. Staubbeutel -f. w 5. Lippe +. Tafel 109. III. IIP. 6. 7. 8. * Dendrobium striolatnm Rchb. JiL Affme Dendrobio schoenino Lindl.: lepalis lineari rhombeis, labello subacuto. ^Dcndrobium teretifolium Lindl. Herb.! — Lindl. in Bot. Reg. XXV. 1839. Misc. 29. Dendrobium calamiforme Hort. nee Lodd., quod est verum D. teretifolium R. Br. Dendrobium striolalum Rchb. fil. in Otto Hamb. Gartenzeitung 1857. p. 313. ? Dendrobium Milligani F. Mull. Fragm. Tab. YI! Rhizoma breve, articulatum, penicillatum a vaginis vetustis solutis. Caules lateraies valde breves. Folia leretia obtuse acuta canalicuJata sesquipoUicaria, rarius vix pollicaria. Pedunculus uniflorus violaceus. Bractea pusilla evanescens. Pedicellus ovario turbinato brevissimo multo longior. Sepalum dorsale lineare acutum. Sepala lateralia triangula acuta, basi in calcar spurium altenuata. Tepala quarta summa dilatata rarius sublobulata, vulgo plana. Labellum ligulatum medio subdilatatum, apice semi- ovato triangulum, crispulum. Carinae ternae a basi in apicem, ibi quidem plicatae. Columna bre\is; postice medio ^unidentata, lateribus retusis denticulata. Fovea oblonga. Perigonium viridiflavum. Sepala extus atropurpureo striata. Labellum albidum Diese Art stamnit aus Australien. Ich erhielt sie zunachst aus Herrn Consul Schiller's Garten, cultivirt von Herrn Obergartner Stange, spater aus Abtnaundorf, cultivirt von Herrn Lauche. Der Wurzelstock ist kurz. Die gelosten Scheiden stehen wie kleine Pinselbuschel daran. Die seitlichen Zweige sind ganz kurz. Die Blatter sind stiehimd, spitzlich, oben rinnig, anderthalb Zoll lang, seltner kaum Einen ZoD lang. Der Bluthenstiel ist einbluthig, violett. Das kleine Deckblatt ist hinfallig. Das Stielchen der Bliithe ist vie! langer als der kurze kreiselformige Fruchtknoten. Das obere Sepalum ist lineal und spitz. Die seitlichen Sepalen sind dreieckig und spitz, am Grund in eine Art Spom ausgezogen. Die Tepalen sind am breiteren Ende bisweilen etwas gelappl, meistens 25 aber flach. Die Lippe ist ziingig, in der Mitte ausgebreilet, an der Spitze halbeirund dreieckig, krausrandig. Drei Kiele gehen vom Grunde bis an die Spitze derselben iind sind daselbst gefaltet. Die Saule ist kurz; in der Mitte des Riickens stebt ein Zahnchen, seitlich finden sich Wimper- zahnungen. Die Narbengrube ist langllch. Die Bluthenhullc ist gelbgrun. Die Sepalen baben aussen schwarzpurpurne Streifen. Die Lippe ist wcisslicb. Icli glaube kaum, dass Dendrobium MUligaiii F. Mull eine andere Art ist, obschon die Fransung des Androclinium starker ist. Die weitere Behandlung der Fragc konnen ^vir gcli^ost dem ebcnso einsicljtifien, als aiifricliti^on Autor ilbcrlassen. ... Tafel 109. III. Ein paar Stangel. UP. Ein anderer Sliiiigel, hinten sieht. 6. Saule von vorn + » - -« * + boi dem mnn die Blufhe von Tafel 110. L 1 5. Deudrobiam grandiflorutu Lindl Afllne Dendrobio convexo Lindl., calcari spurio valde elongato, labelli trilobi lobis lateralibus angulatis abbreviatis, lobo medio emarginato, marginibus externis crenulatis, lamellis lernis per partem disci mediam ad originem lobi medii. Desmotriclmm grandiflorum Bl. Bijdr. 331. Dendrobium grandiflorum Lindl. Orch. Y7. Caulis erectus, gracilis, nitidissimus , quasi vernixius, articulatus; siccus pulclirc flavobrunneus. Rami similes, minores, apicibus pseudobulbosi. Pseudobulbi oblongi, ancipites, coslati. Folia lon- giora, cuneato oblonga acuta, apicibus bilobula, sicca trinervia, celerum sublilissime reticulata. Flos axillaris, solitarius, ex icone Hasseltiana albido ochroleucus, ex b. Zollinger albus. Sepalum dorsale oblongum acutum; sepala lateralia inaequali triangula dimidio inferiori longe extenso. Tepala ligulata acuta. Labellum cuneato dilatatum, antice trilobum, !obi lalerales abbre\iati trianguli, lobus medius dilatatus apice emarginatus, bilobulus, lateribus crenulalus; carinae per discum labelli ad basin usque lobi medii; integerrimae in icone Hasseltiana, crenulalae in specimine ZoDingeriano. Columna brevis. — Von Kuhl und van Hassell Auf Baumen am Berge Tamp in der Provinz Am Berge Salak bei Passir auf Java im Juli und August. Blume! das publicirte Bild obne Angabe des Fundorts. Probolingo. 4. Januar 1845. Zollinger 715. Z.! Stangel aufrecht, schlank, sehr glanzend, gleicbsam polirl, gcgliedert; trocken schon glanzend Die Zweige ahnlich, kleiner, an den S[)itzen mit Pseudobulben. Diese langlicli, zwei- gelbbraun. sebneidig, gerippt. Blatter langer, keillanglich spitz, an den Spitzen zweilappig, trocken dreinervig, ubrigens sebr fein netzadrig. Blulhe achselstandig, einzeln, nach van Hasselt's Bild gelblichweiss, nacli Zollinger weiss. Oberes Sepalum langlich, spitz; seilliche Sepalen ungleich dreieckig, auf der untern Halflc lang ausgezogen. Tepalen zungig, spitz. Lippe keilig, ausgebreilet, vom dreilappig, seitliche Lappen kurz dreieckig, Mittellappen ausgebreilet, an Spitze ausgerandet, zweilappig, an den Seiten bin gekerbt; Kiele fiber die Scheibe der Lippe bis zum Grund des Millellappens, unversehrl nacb dem Bild flasselt's, gekerbt nach dem Exemplar Zollinger's. Saule kurz. Tafel 110. L Pflanze. 1. Lippe +. 2. Saule mit emporgerichtctcm Staubbeutel. Diess tiach den nachgelassenen Bildern von Kulil und van Hasselt. Lippe +• '5- Saule -}-. Diess nadi Zollinger's Exemplar. 3. Bluthe seitlich +. *. Au.sgebreitete n. 4 .lL 26 Tafel \ 1 0. 11. 6. Dendrobinm euphlebium Rchb. JiL Caule a basi longi atteiiuala incrassato nodoso sulcato diphyllo, foliis cuneato oblongis acutis, solitario laterali, labello unguiculato oblusang-ule quadralo basi subcordato, per axin carnoso. . Dendi'obium euphlebium Rchb, fil. in Lindley contributions to the orchidology of India Nr. n. p. 7. (Journal August 1858). Caules aggregati; basi longe attenuati, sursum clavato incrassati, bene et pluriarticulati, plurisulcati ; •nudi. Folia gemina cuneato oblonga acuta caulibus ipsis articuli primum vaginis vestiti ; deinde subaequilonga, membranacea (ex ill. Lindley). Flos ex cicatrice vaginae dejectae solitarius lateralis. cans dinali et venis purpureis. Sepalum dorsale ligulatum acutum. Sepala lateralia Iriangula vix inaequalia, mentum valde modicum efficienlia. Tepala anguste triangula. Labellum unguiculatum concavum obtus- quadratum Colurana apice retusa. Art zur Fortsetzung vqn Kuhl und van Hasselt's Werk. Herr Lobb sammelto sie ebenfalls auf Java, und findet sie sich daher in Herrn Lindley's Herbar. Stangel genahert, am Grunde lang ausgezogen , oben keulig verdickt, mehrfach geeliedert, mehrfurchig. Die Glieder sind zuerst mit Scheiden bekleidet, spater nackt. Die paarigen Blatter sind keillanglich, spitz, dem Stangel ziemlich gleichlang, nach Hen^n Lindley hautig. Die Bluthen stehen seitlich und in der Narbenacbsel einer abgefallenen Scheide, einzeln. Sie sind einschliesslich des gestielten Fruchtknotens zolllang, schmutzig weissgelb, die Lippe hellrosa mit purpumem Langs- kiel und eben solchen Adern. Das ruck ens tandige Sepalum ist zungig und spitz. Die seitlichen sind dreieckig, kaum ungleich und bilden ein sebr massiges Kinn. Die Tepalen sind schmal dreieckig. Die genagelte Lippe ist concav, stumpfeckig viereckig, am Grum:le herzformig, an der Spitze aus- gerandet, uber die Axe hin erhaben. Die Saule ist gestutzt. Tafel 110. n. Pflanze nach Kuhl und van Hasselt. 6. Durchschnittene Bliithe ohne Sepalen und Tepalen -\-, Zu Tafel ill Es giebt mehre Gattungen, deren Namen eine so allgemeine Verbreituns haben und deren Gesammteindruck ein so unglaublich leicht fasslicher ist, dass es einigen Muthes bedarf, um sie zu unterdriicken. Selten wird dies in hoherra Grade der Fall sein, als bei Cattleya, einer Gattung, die im grossern Publicum bekannt ist, die Jedermann erkennt. oder hochstens mit Laelien verwechselt Und doch giebt es auch nicht den gerlngsten Vonvand, um diese Gattung aufrecht zu erhalten, da nur die Grosse der Bluthen sie von Epidendrum unterscheidet. Die Mehi-zalil der Arten hat sehr ausgezeichnete Scheiden um die Bluthenstande, schliesst sich also an die Abtheilung Epicladium Lindley's, an, Ich will hier eine Uebersiclit der hierher fiehorigen Arten geben, hauptsachlich um eine ganze Reihe uberflussiger Arten einzuziehen und die ganzen sogenannten Epicladien und Cattleyen 2U vereinigen. Ich verwahre raich aber ganz ausdrucklich dagegen, dass ich nicht wisse, wie bei einigen die Scheiden sehr klein sind, wie bei der alten Cattleya citrina. Was ich nicht weiss, ist, ob diese 27 ! Scheiden nichl unler cunstiffen Verliallnissen eine bedeutende Grosse erlansen. wenig ich aber auf die Scheiden bei einer endgiilligeii Ordiiung legen wurde, das babe ich schon im erslen Bande dieses Werks S. 133 ausgesprochen. Epidendrnm L. A. Acranthium Rchh. fil. Serie I. 135. t Inflorescentia tcrminalis. Seclio Epicladiuni LindL Hook. Journ. III. 81. Pedunculus ex spalha. Labelluni libenuu. A. Labellnm inteyrHm. f Pseudobulbus anceps. 1) Epidendrum Boolhianum Lindl. Bot. Reg. 1838. Misc. 7: labello rhoinbeo apice papulose, a basi versus discum carinis apice in lineas quinas acnias signalas carinalo, — Radices teuuissime ve]iv. c. et hab. ^sp. sice. et vid. el pinxi E. aureum in herb. Lindl.!). 4) ligul Cattleya bicolor Lindl. B. Reg. 1836. sub 1919. Serl. V. 4. B.' Reg. XXIY. 1838. Misc. US. B. Mag. 4909. 4 28 Pseudobiiibi elongati su])teretes diphylli. Folia oblonga obtuse acuta. Spalha elbngala acuta. Pedunculus bi-pauciflorus, Perigonium carnoso coriaceum. Sepala ct tepala flavobrunnea sen olivacea, labellum intus amethystino purpureum. Sepalum dorsale oblongoligulatum acutum. Sepala lateralia oblongo ligulata acuta falcata. Tepala cuneato dilatata acuta. Labellum apice nunc minute serrulalum. Columna semileres. Suaveolens. Jesus de Bananal Brasiltae. Descourtilz. Equidem non obtinui spontaneum. (Vid. viv. c. el hab. sice. c). B, Labellum trilohum. a. Lobi laterales in ima basi. J' -|- Basi cuneatum, planum. 5) E. ca'mpylostalix Rchb. fil. iu v, Mohl et v, Schlechtendal Bot. Zeitung 1852. p. 370: l^bello unguiculato, sensim in laminam integram trilobam seu quadriiobam expanse, lobis posticis obtuse triangulis antrorsis seu divaricatis, lobo medio bilobo emarginato rarlus inlegro, callo depresso per unguem antice in disco in tres lineas elevatas excurrente, in basi loborum anticorum desinente. E. lineatum Klotzsch! E. glaucum Skinner Tota planta glauco pruinata more E. -citrini et vitellini. Pseudobulbus a vaginis emarcidis pellucidiusculis vestitus, ipse pseudobulbus transversus oblongus valde anceps. Folium cuneato oblongum acutum seu ovatum acutum. Spatba parva seu valde ex- tensa, qualis in Osmophytis occurrit. Pedunculus simplex seu paniculatus, ramis a vaginis triangulo lanceis acuminatis stipatis. Bracteae triangulolanceae ovariis pedicellatis longiores. Ovaria prismatica. Sepala et tepala extus viridiglauca, intus aequicolora, nervis ternis seu quinis brunneocinnamomeis. Labellum albidum. Columna incurva apice triloba, lobo medio retuso,' glaucoviridis, brunneo picta. Flores saepius nutantes. Crescit in Costa Rica et Yeraguas , provincia Chiriqui , Guatemala v. Warscewicz ! (Specimen magnum, pedunculo pedali, folio subpedali). Desengano 8. 5. 57, 6000' Costa Rica 822, Wendland! (specimina pusilla). (Hab. sp. sice. sp. et c. et vid. viv. c). ■f--!- Basi sessile. h F 6) E. Acklandiae Rchb. fil. Mss. Caltleya Acklandiae Lindl. Bot. Reg.. XXVI. 1840. 48. Bot. Reg. XXX.' 1844. 5. Van Houtt. Flore des Series YII. Tab. 674. B. Mag. 5059. Pseudobulbus clavato teres gracilis. Folia gemina oblonga obtuse acuta. Perigonii phylla quina viridia seu brunneo- olivacea maculis fasciisve violaceo atropurpureis signata. Labellum panduraeforme auriculis posticis semirotundis parvis, isthmo elongato, parte autica dilatata basi subcordata, antice biloba. Columna supra labellum prona semitereti clavata lata. — In Brasilia australi, (Vid. viv. c. et hab. sp. sice). . Obs. Ex labelli natura hue esset conferendum E. Walkerianum (Cattleya Walkcriana Gardn., t C. bulbosa Lindl.). Ex ortu florum contra debet migrare inter Psilanthema, quae confer. 6. Lobt laterales mediani, prope cum lobo medio (nunc emarginato) con(liientes. Labellum circa columnam volutum. 7) liimlatis crispulo, disco velutino. . Cattleya Its elli Hort. Schill. Epidendrum Cattleyae Hort. Cattleya epiden- droides Hort. Cattleya Holfordi Hort. Cattleya salmon Colour. Hort. Cattleya luteola Lindl. Gardn. Chronicle 1853, 3. Decbr. 774. c. Cattleya fla\ada Klotzsch in Dietrich und Otto Allgem. Gartenzeitung XXIV. 1856 Gartenflora 1856. 116. cum xyl — Rchb. fil. Xenia L Tab. 83. p. 209. Bot. Mag. 5032. Dense caespitosa. Pseudobuibi vaginis maculatis vestiti, ligulati, ancipites, cosfali. Folium cuneatooblongoligulatum acutum; vix ultra quadri- poDicare. Spatha anceps acuta pedunciili partem nudam obtegens. Racemus pauciflorus exsertus. f 29 ■ Bracteae squamaeformes, brevissimae. Ovaria pedicellata elongata. Sepala ligulata acuta. Tepala subaequalia. Columna dorso carinata, anlice retuso denticulata, utrinque angulata. a) Fastuosa: flore magno, tepalis quam sepala latioribus, flore pulchre citrino, labclJo albo, utrinque late purpureomaculato, disco auraatiaco, antbera subocarinata. b) Lepida: flore minori, tepalis sepalisque aequilalis, flore pallida flavo, slriolis utrimjue In labello albo purpureis, disco aurantiaco, antbera carinata. Ad fluv. Amaz. sup.? (Vid. viv. c. et bab. sp. sice). 8) E. Hiigelianum Rcbb. fil. Mss.: tepalis quam sepala dupio latioribus ])Ianis, labi'llo lobalo antice retusiusculo piano. Caltleya S'kinneri Bat. Orcb. Mex. Gual. tab. 13. B. Beg. XXVI. i8iO. Misc. 83. B. Reg. XXX. 1844. sub 5. B. Mag. 4276. Pseu(lol)ulbi magni clavati vaginis sub- argyraeis. Folia oblonga obtuse acuta. Spalha abbreviala retusa. Raceinus corymbosus. Seiiala ligu- lata obtuse acuta. Tepala ovalia acuta plana. Labollum oblongum acutum relusiusculuuj. Culunina gracillima parva clavatoseinileres anlice tridontata. Perigonium pnlrhre aniiabystinum , labio antice purpureo praetexto. — Cum jam c.xslet K Skinneri speclem magno cum gaudiu ill. Baroui dt; Ilngcl, qui Orcbideas adeo dilcxit, dico. b. parviflorum: sepalis acutioribus, labello acuminato. Caltleya Deckcri lilolzsch in Otto und Dietrich Berl. AUgem. Gartenzeitung 1855. XXIU. 81, Calllcya Skinneri var. parviflora Lindl. Bot. Mag. 4916: „When Mr. Skinner last relurned from Guatemala, he brought willi him a small packet containing the flowers of three diflercnt Orchids, which he found growing from the same stock. One was Caltleya Skinneri, another was a dark crimson variety of Epidendrum Skinneri, the third, which was smaller than the first, but larger, than se second, he suspected to be a hybrid between them. — A wild hybrid? We think not. rianta genuina: Guatemala Skinner! Wendiand fiL! Pitagaya Costaricae. Ad Carlago in / Coslarica Quarca vulgo dicta. Matagalpa in Segovia Oersted! Cosla Paca et Veraguas 5 — 6000' V, Warscewicz! Crescit etiam in Caracas, unde vidi flores missos a domino dc Lansberg el intro- ductam apud dom. L Reichenheim Berolini a Wagenero missam et inde vidi iconcm a dom, de Lansberg confectam. Indicatio igitur certa videtur. (Vid. viv. c. et hab. sice. sp.). 9 ) E. maximum Bchb. fil. : tepalis quam sepala bene latioribus cuneato oblongis aculis, labello oblongotrilobo antice crispo. Caltleya maxima Lindl. Gen. et Sp. Orch. 116. — Bot. Beg. XXX. 1844. sub 5. PL Harlwei?. Decbr. 1844. Bot. Res. 1846. tab. 1. Journ. Horl. Soc. 1846. (« x> o p. 64. Hook. Bot, Mag. 1856, 4902. Bchb. fil. Xenia I, p. 225. tab. 93. Pseudobulbus clavatus anceps alte sulcatus monopbyllus. Folium oblongoligulalum rix cmarginatum ultra pedale. Spatba abbreviata acuta. Pedunculus bi- usque pluriflorus (Hartweg 4 — 5 flores in uno pedunculo observavit; in pedunculo ab iU. Hooker depicto Ires flores, ex horto Schilleriano oblinui pedunculum quadriflorum). Sepala ligulata acuta, lateralia subfalcata. Tepala cuneato oblonga acuta, nunc subcrispula. Labellum _ dali, antice crispnli, lobus medius produclus semiovatu?? crispulus, crcnulatus. Gynoslemium gracile, medio utriiKjue obscure angulalum, apice circa andro- clinium Iridentatum; dens medius ligula(us angustus minutus, denies lalcrales falcati majoreS; fovea lata, basi in angulum exiens. Flores pulchre lilacini; labellum venis purpureis, per discum pulchre aureum. Guayaquil Pavon! Ruiz. Rio Grande de Malacotos Hartweg! — Tipi Hapa Loxa Bisca banjba v. Warscewicz! (Hab. sice. sp. et c. el obtinui viv. c. tantum e\ hort. MatlHieu, Borsig, Schiller). 10) E. labiatum Bchb. fil: tepalis quam sepala bene latioribus cuneato oblongis obluj^alis. labello oblongo trilobo antice valde crispo. — Planta magnopere polymorpha, ab ill. Lindley ul a me in species plures divisa, sed baud ila fausle, cum cliaracteres constantes adesse non \idcantur. Inter tot centurias florum, quos inspexi vidi multa, quae pro bonis nolis buhal potuissenL Ita e\- stant stigmaticae foveae vario ambitu. Ila anlherae nunc verlice calvae, nunc vcrtice gibbere mediocri. 30 nunc imo gibbere maximo donatae. Ita dens posticus androclinii nunc deesl, nunc valde est extensus, nunc imo cuculliformis supra antheram incumbit. Hodie jam banc Ex notis ab organorum ambitu et evolutione desumlis: L m A. Pedunculus pauciflorus. a) var. labiafa et var. Mossiae. Labellum panduratum. Catlleya labiata LindL Coll. Bot. 33. Cattleya Mossiae Parker apud Hook. B. Mag. 3669. Cattleya labiata p. petalis oblongis sub- crispis, labelli disco luteo sanguineo punctato aut picto Lindl. Bot. Reg. XXVI. 1840. 58. (Ex Brasilia et Caraccis et Nova Granata). b) var. Lemoniana. Labellum ovale breve cum tepalis valde crispum. Cattleya Lemoniana Lindl. Bot. Reg. 1821. tab. 35. (Ex Brasilia). c) var. Trianaei. Labellum rhombeum, antice retusum, baud ita crispulum. Color nunc albidus striolis luteis in labello, nunc contra, et, quod valde mirum, labellum apice obscurepurpureum, dein luteum, ceterum pallide roseopurpureum. Cattleya Trianaei Lind. Rchb. fil. v. Mobl Bot Zeitung .1860. p. 74 etc. Cattleya labiata Lindigiana Karsten. Catlleya labiata Trianaei Duchartre Journ. soc. imp. d'hort. 1860. p. 369. tab. 369. d) var. Luddemanniana. Labellum ligulatum longe extensum. Cattleya Luddemanniana Rchb. fil. Xenia L tab. 29, B. Pedunculus multiflonis. e) var. Warscewiczii. Labellum panduratum. Cattleya Warscewiczii Rchb. fil. Bonplandia H. 112. Xenia Orchidacea I. p. 78. tab. 31. ^ Ex florum colore bae varietates distingui possunt: M.^ purpureus var. labiata: labelli discus violaceus. Cattleya labiata Lindl. 1. c. Haec saepe dicilur Cattleya Pescatorei. Flos minor. Colores valde intensi. I var. Mossiae: labelli discus luteus et Aiolaceus. Cattleya Mossiae Parker 1. c. Flos pallide purpureus. var. pallida: Catlleya pallida Lindl. Paxt fl. G. II. tab. 48. p. 51. Flos albus, purpureus ac flavus. var. picta: labellum purpureum striis flavis. Cattleya labiata picta Lindl, in Paxt. fl. G. I. 117. » _ tab, 24. figura superior. var. Reineckeana: labellum cum toto perigonio candidum, striis in disco radianlibus ametliystinis IV flavus Wageneri: Catlleya Wageneri Rchb. fil. Bonplandia IV. 21. Xenia I, tab. 13. p. 28. ft Planta elatior. Pseudobulbus clavatus costatus sen laevis monophyllus. Folium oblongo- ligulatum obtuse acutum, Spatha majuscula anceps. Sepala ligulata acuta; lateralia subfalcata. Tepala cunealo ovata obtusata. Labellum obscure Irilobum antice crispulum. — Specimen, quod ilL noster Lindley depinxit (Coll. Bot. 33.) eheu baud characteristicum. Habet enim tepala acuta. Sed nuUo pacto est Cattleya maxima, quae pollet linea ligulata aurea per discum a basi. Nee credi- derim esse bybridam quandam. Crescit in Brasilia ac Columbia. (Vid. viv. c. et hab. sp. sice. sp. et c). ' Obs. Iconem Caltleyae Rollisonii Moore Fl. Mag. 8. non vidi. Dicta esse „Catll. Mossiae". 31 c. Lobi laterales stibmedianiy lobiis mcdius tola sua latUudine sessilis nee dilatatus. LabeUiim circa columnam volutunk f Sepala laleralia recta. Pseudobulbi oviformes. \i) E. citrinum Rchb. fil. Mss.: „CorlicoatzontecoxochitI Hernaiid, Mex. I. p. 240." Sobralia citrina Lexarza in La Llave et Lexarza Nov. Veg. Descr. 2. 21. Cattleya citrina Lindl. Gen. et Sp, Orch. 117. Bot. Reg. XXX. 1844. sub 5. Benth. Plant. Ilarlw. 12. Hook. Bot. Mag. 1840. 3742. Pescatorea I. tab. 9. Pseudobulbus suboviformis glaucus, nunc sublurbinalus IripolIioaris-bipoHicaris, squamis membranaceis albido hyalinis vestilus. Folia ligulata acuta in planla spontanea quadri- quinquepollicaria, duas tertias pollicis medio lata, in planla culta longiora, valde glauca. Pcdunculus abbreviatus, basi vaginis quibusdam albidoglaucis membranaceis vestitus, apice uniflorus, rarissime biflorus. Bractea squamiformis acuta. Ovarium pedicellatum quinqucpoUicarc usque perigonio bene longius. Perigonium carnosocoriaccum, vulgo inversum. Sepala ligulata acuta. Tepala cunealo ob- longa acutiuscula. Labellum basi utrinque rotundatum, apicem versus trilobum, lobi laterales rotundali, lobus medius ligulatus productus cmarginatus crenulatus; nervi medii per discum elcvati. Columna crassa, labclli dimidium vix excedens, apice tricruris; crus posticum retusum, crura lateralia acuta. Foveae limbus inferior nunc bidentatus insilientibus denticulis geniinis (ita ego cerlo cerlius bis vidi, ceterum non itcrum reperi, licet sat multos flores inspexerim). Rostellum apice obluse acutum pro- ductum. Fossa antrorsum semilunaris in basi columnae. Anthera deprcssa. „Le Cattleya citrina. qu'on ne peut voir sans se representer a I'instant le bel Anguloa Clowesii. On dirait vraiment une fleur taillee dans i'ecorge d'un citron; mais au lieu de Tessence citrique qu'on respire en imagination, c'est la plus suave odeur de rose musquee qu'exhale ce grand calice parfum^." Linden in Pesca- torea 1. 1. Valladolid (Morelia) incolis „Tatzingueri" Lexarza. Oaxaca Karwinski! Harlweg! Cuesta de St. Juan 7000' Galeotti 5102! Mistica alia, Sierra 7 — lOOOi) Galeolli! Mechoacan, in quercubus Ghiesbreght! (Hab. sp. sice. sp. ex omnibus locis! citatis excepta planta Harlwegiana el saopius vid. viv. c). 4 f f Sepala lateralia falcata. Pseudobulbus cylindraceus. I h 12) E. Forbesii Bclib. fil. Mss.: sepalis tepalisque lanceooblongis, tepalis aculis, labelli tobo medio crenulato antice apicem versus angustato, nervis omnibus medianis incrassatis, nervillis latera- libus incrassalis, infimis ac medianis carinulis quibusdam auctLs. Cattleya Forbesii Llndl. Coll. Bot. t. 37. in textu. Bot. Reg. 953. BoL Mag. 3265. Cattleya vestalis Hoffgge Verz. Epidendrum pauper Vellozo Fl. Flum. IX. t 13(?). Pseudobulbus teres elongatus. Folia oblonga seu ovala obtuse acuta valde coriacea. Spatha longiuscula acuta. Pedunculus baud ila longus, folia raro longitudine excedens, uni- saepe biflorus. Sepala oblongo lancea, summum sepalum rectum. Tepala curvula. Labellum ambitu late ovatum, antice trilobum, lobi laterales angulati, lobus mcdius multo angustior, apice vulgo retusus. Perigonium Qi semitcreti enularum clavata, apice tricruris, cnmbus lateralibus vulgo inllexo falcatis. ni. Labollum extus album, intus albidum, venis luleis, carinulis is. Folia in speciminibus sponfaneis nunc limbo crenulata. Crescit in Brasilia e. gr.: Rio. Forbes. Luschnatb! In rupibus ad marginem Lagoae de Fracles. Oclobri 1822. Beyrich! (herb, de Romer!). (Hab. sice. sp. et c. et vidi viv. c). 13) E. Harrisonianum Rchb. fil. Mss.: sepalis oblongo lanceis, tepalis oblongis obtusissirae acutis, labelli lobo medio dilatato bilobo crispulo Cattleya Harrisoniana Bat. xxn denticulato, nenis disci verrucoso incrassatis. 1836. 1919. XXX. 48i4. sub Nr. 5, CalUeya Papeyansiana Morren Annales de Gand 1845. Nr. 2. tab. 5. Paxton Mag. IV. 247. Epidendrum canaliculatum Yellozo Fl. Flum. IX. I0(?). Pseudobulbus cylindraceus elongatus. Folia ovala 32 valde coriacca. Spatha praecedenlis. Pedunculus productus bi- usque sexflorus. Flores speciosi violaceo- purpurei. Labelluiii album, cristulis nunc flavidis, liunc albis. Sepala oblongolaucea cum apiculo, lalcralia pulchre falcatas Tepala mullo latiora, bene ante apicem dilalala, saepe apice apiculata. Labellum Irilobum; lobi laterales rectangiili, antice nunc plani, nunc crispuli, denticulati; lobus medius obovalus, valde crispus et denticulatus. Ex Brasilia. (Hab. sp. sice, et vid. viv. c). L 14} E. violaceum Lodd. Bot. Cab. 337; sepalis oblongo lanceis, tepalis oblongis obtusis- sime aculis, labelli lobo medio dilatato bilobo crispulo denticulato, nervis disci laevibus. Cattleya Loddigesii Lindl. Coll. BoL lab. 37. Hook. Exot. t. 186. Cattleya ovata Lindl. Bot. Reg. 1919. Cattleya maritima Lindl. Bot. Reg. 1919. Pseudobulbus cylindraceus elongatus. Folia ovata valde coriacea. Spatha praecedentium. Pedunculus productus bi- usque quinqueflorus. Flores spe- ciosi violaceopurpurei. Labellum album. Sepala oblongo lancea cum apiculo, lateralia pulchre falcata. Tepala multo latiora, bene ante apicem dilatata, saepe apice apiculata. Labellum trilobum; lobi late- rales rectanguli, antice vulgo valde crispuli, denticulati; lobu? medius obovatus, valde crispus et denticulatus. Brasilia e. gr,: Copfrio Luschnathf Minas Geraes Regnelll (Hab. sice. sp. et c. « _ - ■ ^ ■ ■ et vid. viv. c). Obs. Cattleya Arembergii Scheidw. in Otto et Dietrich Allgem, Gartenzeitung 1843. p. 109: „ sepalis lateralibus falcatis obtusiusculis, supremo lanceolato, petalis latioribus undulatis, labelli trilobi lobis undulato crispis, intermedio margine lilacino lamina lutea, lateralibus margine lutescentibus, r spatha herbacea compressa obtusa, pseudobulbis cylindraceis nitidis, foliis ovatis crassis obscure viridibus. Caulis 8" altus. Folia 4" ionga, 2^' lata. Flores inodori. Brasilia. Coll. Aremberg " Quae sit, nescio. Characteres nullos mehercle! in diagnosi reperi. Color est Epidendri Harrisoniani. Flos, authenticus dictus, quem babui a principe Camille de Rohan vi\^m, erat praecedentis speciei, sc. Epidendri violacei, et quidem rarae istius varietatis, quae pollet guttulis alroviolaceis supra sepala et tepala (quae depicta in Hook. Exot. HI. lab. 186.). C Labellum irifidxim, -|- Laciniae posticae acWae. 15) E. superbum Rchb. fil. Mss.: labelli laciniis lateralibus acutis antrorsis, lacinia media brevissime unguiculata, biloba, vix minutissime denticulata plana. Cymbidium violaceum Humb. Bpd. K. N. G. et Sp. I. 341. Cattleya superba Schomburgk in Lindl. Sert. tab. 22. Van Houlte Flore des Serres K. 926. Cattleya Schomburgkii Lodd. Lindl. Paxt. Fl. G. L 6. Pseudobulbus cla- vatus sulcatus. Folia oblonga obtusa breviuscula. Spatha oblonga anceps. Pedunculus longe exsertus, usque quinqueflorus. Flos majusculus , illi Epidendri Acklandiae aequalis , pulchre amethystino- purpureus, labii lobo medio atropurpureo, labii disco flavo. Sepala oblonga acuta, lateralia paulo falcata. Labellum basi ima vLx humeratum, dilatatum; laciniae laterales triangulae acutae oblique latis. s nunute quaedam elevatae antice; papulae elevatulae inter venas radiantes disci flavi. Columna clavata, semitereti trigona, per dorsum arguto carihata. Androclinium tridentatum, dentes laterales trianguJi, dens medius retusus. Fovea triangula, ima basi acuta. Membrana alaeformrs serrata utrinque inflexa in angulo quovis coluranae. Bene fragrans. Crescit in syhis Orinocensibus prope cataractas Aturensium et San Fer- nando de Alabapo, tlorens Majo. Humboldt et Bonpland! (^Parasitica frequens in arboribus rivi Orinoco, ccngre et lessiquiana» Humboldt! in scheda! ultima verba non intelligo). Essequibo, ad Cayuwini meridiem versus, Rupununy in arboribus. Oponopodoli Carib. Masame Macoosiens. Rob. et Rich. Schomburgk! Taruma, Rio Negi'o, Para. Martins! Barre de Rio Negro, on trees in gups of river, abundant. Jan. — Jul. Spruce 1660! (Yid. viv. c. et hab. sice. sp. et c). 33 I V 16) E. porphyroglossum Rchb. fil. Mss.: labelli laciniis lateralibus acutis antrorsis, antice verrucosis et cristatis, lacinia media ungue ligulato dilatato marginibus denticulate dilatalo in laminam transversam cordatam bilobam denticulatam. Cattleya porpbyroglossa Lind. Rchb. fil. in Otto und Dietrich AUgem. Gartenzeitung 1856. XXIV. Nr. 13. p. 98. Nr, 34. Cattleya amethystiglossa Lind. Cat. Plantam non novi. „Pseudobulbus fusiformis longissimus". Spatha ligulata obtuse acuta. Sepala oblongo ligulata obtuse acuta, lateralia subfalcata. Tepala subaequalia, pauIo latiora. Labellum basi cordatum. Laciniae laterales profunde seclae, parte libera triangulae acutae, vix falcatae; isthmus valde elongatus, dilatatus; lineae cristato ramentaceae radiantes per discum. Columna trigono clavata parva apice retuso triloba. Sepala et tepala nunc castanea, nunc ochracea. Labellum pulcherrime amelliyslinum, basi albidum. St. Catharina Brasiliae. (Hab. sp. sice. c. et vid. fl. viv. c, sed tantum e\ hortis Linden et Schiller), 17) E. elatius Rchb. fil. Mss.: labcUi laciniis lateralibus acutis antrorsis scu cxtrorsis, lacinia media ab ungue mediocri ligulato marginibus integerrimo dilatata in laminam transversam cordatam bilobam denticulatam, vix longiorem, sepalis tepalisque aeijnilalis. Cattleya gutlulata Lindl Dot. Reg. 1406. Epidendrum etegans Vellozo Flum. IX, t. 12? Cattleya elatior Lindl. Gen. et Sp. Orch. 117. Cattleya sphenophora Morr. Annates de Gand. 1 75. Pseudobulbus fusiformis multiarticulatus clongatus di triphyllus. Folia oblonga obtuse acuta valde coriacea. Spatha ligulata obIi(]ue acuta anceps. Racemus multiflorus sceplrodes. Bracteae lanceae minutae. Sepala cuneato oblonga obtuse acuta; lateralia subfalcata. Tepala sepalis lateralibus subaequalia nunc sublobulata, undulata. Labelli segmenta lateralia semiovata antrorsum acuta; segmenlum medium cuneato flabcllatum repandulum cristulis papulosis tectum. Sepala et tepala viridula gultis alropurpureis. Labellum album , amethystino, nunc etiam flavo aspersum seu totum amethystinum. b) Leopoldi: perigonium olivaceobrunncum maculis atropurpiu'eis , floribus majoribus, Cattleya Leopold! Lem. Tlustr. Ilort, IL 69. Cattleya granulosa Leopoldi Angl Cattleya guttata Leopoldi Lind. et Rchb. fil. Pescatorea 43. Van Houtte R des SeiTes 1471 —72. c) Russeliana: perigonium multo majus, brunneoxiride, maculis paucis magnis alropurpureis, partitionis labelli mediae ungue breviori latiori. Cattleya guttata Russeliana Hook. Bot Mag. (1838.) 3693. d) P r i n z i i : perigonium ochroleuco albidum amethystino guttatum , labelli scgmen to medio sublaevi. Rchb. fil. Bonpl. lY. 327. Crescit in Brasilia: Coulon! Rio de Janeiro Miers! (vidi Londini). var. Leopoldi inlroducla ex St. Catharina, Devos. var. Russeliana prope Rio de Janeiro. Binns! var. Prinzii: Rio? Catharina? (Hort. M. Reichenheim). 18) E, granulosum Rchb. fil. Mss.: recedere videtur tepalis quam sepala multo lalioribus, labelli segmenli medii ungue longiori, segmentis lateralibus laminam anticam labelli vix atlingentibus. Cattleya granulosa Lindl. Bot. Reg. XXVIIL 1842. 1. Yan Houtte Fl, des Serres lU. 199. Ann. Soc. Gand. 11. 105. Pseudobulbus gracilis teres diphyllus. Folia oblongo lanceolata obtuse acuta. Pedunculus vulgo pauci- florus uni- — quadriflorus. Perigonium albidoviride guttulatum. Labelhim albidum, papulae laminae anticae dilatatae, segment! medii amethystinae. Papulae vulgo antice in segmentis lateralibus valde evolutae. Cattleya granulosa B. Russeliana Bot. Reg. 1846. 59. el Cot. Mag. 5048. hue pertinent. Ex Guatemala dicitur ablata a dom. Hartweg et Skinner, Equidem nunquam v1di specimen i>pon- taneum. (Yid. viv. c. el hab. c. sice). b s. Limites f f Labelli laciniae posticae obtusae. 18) E. Isabella Rchb. fiL Mss.: labelli laciniis lateralibus oblusis lobulalis, lacinia media bre- vissime unguiculata, ceterum pentagona emarginata denticulala lobulato crispula, venis longitudinalibus incrassatis, areis finilimis incrassato circumscriptis more Epidendri Forbcsii, columna baseos lale- ribus alato marginata, basi laevi. Cattleya Isabella Rchb. fil. in C. Koch und G. A. Fintelmann Wochen- IL ^ 34 schrifl fur Gartncrei und Pflanzenkunde 1859. p. 336. Pseudobulbus validissimus brevis. Folia brevia, prope circularia crassissima, x-alida. Spalba . Pedunculus . Flos magniludine illlus Epi- dendri Forbesii Rcbb. fil. Sepalum summum oblongolanceolalum. Sepala lateralia subaequalia, apicem laliora, falcata. Tepala falcata cunealo ligulata acutata. Labellum brevissime unguiculatum, versus basi cordatum, laciniae laterales antice obtusangulo falcatae apice lobulatao. Flos isabelllnus, lacinia labelli media el linibi laciniarum lateralium purpurei. Brasilia? Planta mirabilis, quasi Epidendrum Forbesii. labelli lacinia media ac laciniarum lateralium apicibus Epidendri intermedii. Columna eliam more Epidendri Forbesii antice basi laevis. (Hab. sp, sice, et vid. viv. c. miss, ab amic. Booth, nee unquam alio ex horto obtinui). 19) E. intermedium Rcbb. fil Mss.: labelli laciniis lateralibus obtusis integris, lacinia media brevius linguieulata celerum cordata oblonga antice emarginata denticulata crispula, venis in basi nunc " paulo incrassatis, imo crenulato incrassalis, columna baseos laleribus aptera, basi carinulis quinis elevatis membranaceis longitudinalibus. Caltleya intermedia Crab, in Bot. Mag. 2851. Cattleya ame- thystina Morr, Journ. d'Hortic. IV, 201. Lem. Jard. fleur. IV. 379. Bot. Reg. XXII. 1919. Pseudo- bulbu elongatus cylindraceus. Folia oblonga. Pedunculus uni- quinqueflonis. Sepala oblongo- lancea acuta. Tepala aequilata, nunc paulo undulala. Labelli laciniae laterales a basi cordata dilatatae, apice curvatooblongae; lacinia media nunc ungue angusto brevissimo, nunc ungue longiori. Carinas supra disci basin nunc integerrimas, nunc crenulatas observaAi. Columna apice triloba, 1 obi laterales - angulati, nunc plurilobulati, lobus medius retusus. Perigonium albidoamethystinum sen amethystinum labello albido. Brasilia. (Vid. viv.c. et hab. sp. sice. c). 20) E. Schillerianum Rchb. fil. Mss.: labelli laciniis lateralibus triangulis obtusis , lacinia media a basi subcordala subquadi^ata denliculato crispa. columna lateribus aptera basi laevi. Cattleya Schil- leriana Rchb. fil in C. Koch Berliner AUgem. Gartenzeitung 1857. Nr. 42. p. 835. Cf. inft-a. » Cattleyae" consulto omissae mihi notae Caltleya crispa Lindl. Cattleya elegans Morr. Catfieya Lindleyana Rchb. fil Cattleya lobata Lindl. Cattleya pumila Hook. Laeliopsis domingensis Lindl „Cattieya" mihi incognita. Cattleya Dominiana Card. Chron. 26. Novbr. 1859. p. 948. c. Dicta proles hybrida ex Cattleya labiata ac amethysfina: „ another hybrid has been added to the list of garden Orchids, and a new shock has been given to the old ideas of botanists as to species. At the last meeting of the floral Comittee of the Horticultural society, Mssrs. Veitch produced the plant at the head of this memorandum, bred by their clever foreman, Mr. Dominy, between C. labiata ad C. amethystina. The latter name is given in gardens to a form of C. Loddigesii; so that this hybrid is between a one-leaved and a two-leaved species. Its flowers are as large as in all states of C. Mossiae - the colours of the lip with a pale citron centre, are comparable to those of a pale Mossiae; and what is curious, the appendage of the columma behind the anther is also that of C. Mossiae In general not of labiata. resemble C. intermedia, wavy as in C. labiata. aspect the flowers, which are pale rose nother form of C. Loddige A very remarkable plant." and very handsome, but the petals are thin, membranous, and 35 Ex his discimus haec: 1) Ex ill. Lindley ortum hybridae plantae esse: „a new shock to the old ideas of botanists as to species.'* Gaudeo hisce antiquis ideis, nee sum ex numero eorura, qui ampio ore theoriam Darwynisticam immodeste profitentur, dum simulac praxi plantas describunl, habent „the old ideas as to species." 2) Ex ill Lindley C. labialam et Mossiae anno 1859. iterum differre. Quod non vidisse videtur . egregius noster Duchartre, qui modeste haec habet i860: „0n sail que M. Lindley, le botaiiisle de notre epoque, qui a le plus etudie et qui connait le mieux les Orchidees, n'a pas hdsite, apres un examen attentif, a reunir le C. Mossiae Hook, au C. labiata Lindl. comme une simple variety dc ce type uniquement par une difference dans la grandeur et la couleur des fleurs." 3) 111. Lindley nunc quidem adeo combinare species diversissimas C. Loddigesii ac inlermediam (ac Harrisonianam). C. Psilantheniuni KJotsch in Link Klotzsch Otlo Ic. pL tab. 45. (Inflorescentia basilaris). a. Colnmna libera. : 1) E. Walkerianum: pedunculo unifloro raro bifloro-trifloro, labelli panduracformis lobis poslicis columnam involventibus. Caltleya Walkeriana Gardn. in Hook. Lond. Journ. II. (<843.) 662. Cattleya bulbosa Lindl. Bot. Reg. 1847. lab. 42. Pescalorea tab. 42. Rhizoma caulescens. Pseudo- bulbi foliati ovali fusiformes abbreviati monophylli. Folia oblonga acuta seu cuneato ovata acuta. Pseudobulbi floridi prope evanidi praeter vaginas, pedunculum gerentos. Spatha arcta. Pedunculus bi- — triflorus grandiflorus. Flos patulus roseus, labelli apice nunc obscurius tinclo. Sepala cuneato- lanceolata acuta, Tepala cuneatorhombea acutiuscula sepalis duplo latiora. Labellum panduraeforme; lobi basilares semiovati, isthmus paulo constrictus, lobus anticus medio emarginatus. Columna de- presso trigona, a basi angusta valde dilatata, prope Barkeriae more, apice trilobo cucullata. Stigmatis fovea pentangula pulvinaribus in basi stigmaticis geminis. J. van Volxem in Pescalorea haec: „La G. bulbosa differe de toutes les Orchides, qui me sont connues, par son mode de floraison: de la base des pseudobulbes sort un jet d'environ 5 centimetres, enveloppe de squames d'un vert fonce polntille de rouge, qui ne tardent pas a se dessecher, et du milieu desquelles sort la llge h fleurs. Quelque temps apres la floraison, la hampe tombe et est remplacee par un nouveau bouton, qui se convertit en pseudobulbe. Sur les exemplaires en bon etat, on observe, a cote d'un gros pseudo- bulbe termine par une feuille solitaire, un autre tres petit, paraissant avorte, et portant au sommel une hampe dessechee. C'est faute de connaitre ce caractere dislinctif de C. bulbosa, qu'on risque de confondre cette plante avec le Cattleya (Laelia) marginata. La floraison dure 3 — 4 semaines, et la fleur exhale un parfum de rose des plus suaves." — Brasilia. „0n the stem of a tree overlianging a small stream, which fells into the Rio San Francisco, beyond tlie Diamond district. Gardner 5200! Minas Geraes: Pic d'lfabira in Jacaranda. Libon! (vid. specimina viva Bruxellae). — Mato Grosso JuL Aug. 1845. Nr. 3384. Brasil central. 2549, Salinas Mai. Jul. 1844. 2059. Weddelf (vid, apud cl. Lindl.). j^Vid. viv. c. et hab. sp. sice). ¥■ b. Columna labello adnata. I 2) E. Stamfordianum Bat. Orch. Mex. Guat. t. W: paniculatiim, Jabelli cuneali quaJrifidi laciniis subaequilongis , laciniis poslicis ligulatis subquadralis , anticis sinu divaricalis subquadratis, margine externo nunc laceris, nunc inlegris, callis geminis in basi cannula interposita, Epidendrum basilare Ivlotzsch! I. c. 45. E. cycnostalix Rchb. fil. in v. Mohl et v. Schlechtendal Bot. Zeitung t8o2. p 73j. _ Bot. Mag. 4759. Lem. Jard. fl. tab. 281. Pseudobulbus fusiformis bi triphyllus. Folia cuneato oblonaa acuta. Panicula (raro racemus) mulliflora. Pedunculus basi vaginis scariosis 5* 36 brunneopunctatis vestitus, superne ramosus. Rami a vaginis linearilanceis acutis stipalL Bracteae saepe linearilanceae longe exlensae. Flores illis Epidendri raniferi baud dissimiles. Sepala -et tepala viridula atropurpureo punctata. Sepala oblongolanceolata acuta. Tepala linearia acuta. Labcllum supra descriplurn album, maculis purpureis. Habeo florem labello acuminato. Crescit in Mexico, Guatemala, Columbia. Chinantla Oaxacae 4000' Galeotti 5336 ! — Guatemala de Warscewicz! Chiriqui de Warscewicz! El Viejo. 2000 Oersted! Ojo de aqua 322. !. 1857. C, Hoffmann! — Caracas Wagener! St. Marta Purdie! Isabel Guatemalensium fid. el. Bateman. (Vid. viv. c. et hab. sp. sice. sp. et c). Obs. Hue porro. Haelenia. Dumortier in Nouv. Memoires de I'academie royale des sciences et belles leltres de Bruxelles, Tome IX. 1835, (15 pag. et 1 tab.). „Flos quadrifidus, regularis, subaequalis. Sepala 2 patentia, opposita, antice et postice sita, aequalia, membranacea. Petala 2 paulo minora, patentia, opposita, lateralia. Labellum nullum, (^olumna elongata, lateraliter compressa, anceps, antice bicarinata, carinis contiguis, apice reclinata. Antbera terminalis, opercularis, carnosa, quadrilocularis , septorum marginibus membranaceis. PoUinia 4 caudiculis totidem replicatis. Herba epiphyta pseudobulbosa. Caulis erectus. Folia alterna, coriacea. Flos solitarius subradicalis , magnus. Ce genre ne comprend jusqu'ici quune seule espece, que je designe sous le nom de Maelenia paradoxa. II me reste a en exposer la description specifique etc. Cette belle 'pante, aussi pre- cieuse pour Tornement des serres, qu'interessante sur le rapport de la science, a ete envoyee de Bresil par MM. Crabbe et DejTolle, voyageurs naturalistes de MM. van der Maelen freres; elle a fleuri pour le premiere fois dans les serres de ces dermers, et a obtenu le prix a I'exposition des plantes de la sociele de flore de Bruxelles." ikront wurde und eine werthvolle Zier der Gewachshauser abgeben soil, nichts, als ein schauderhafl hassliches „monstrum hoiTcndum, ingens, cui lumen ademtum" des Epidendrum (Cattleya) Forbesii erkennen zu konnen. Ich habe vor zwanzig Jahren dergleichen Monstra dutzendweise im konigl. Palaisgarten zu Dresden beobachtet. Meines Wissens hat Herr Dumortier die Ueberraschung, die ihm durch die spatere Entwickelung normaler Bliithen unfehlbar verhangt war, nirgends zum Gemeingut der Wissenschaft gemacht. Tafel Ml. Epidendrani (Cattleya) Schillerianam Rchb. Jil V Pseudobulbo Epidendri Acklandiae, flore Epidendri elatiorii lobis lateralibus oblongotriangulis gynostemium circumvolventibus , subquadrata emarginata, crispula, denticulala, laevi. labelli perparvo Cattleya Schilleriana Rchb. fil. in C. Koch Berliner Aligemeine Gartenzeilung 1857. „Ueber neue Cattleyoiden aus Brasilien" p. 333. Cattleya Schilleriana Rchb. fil. var. concolor. Hook. Bot. Mag. 5150. Pseudobulbus bipollicaris , sulcatus. cartila Spatha submembranacea abbreviata. Flos florem Epidencbi elatioris Russeliani aequans. Sepala ob- longa acuta flavida, margine brunnea (seu olivacea!), atrosanguineo guttata. Tepala undulata, sub- aequalia. Labellum laeve , tantum supra ner\'os loborum lateralium carinulatum , album , extus prae- 37 sertim supra laminam lobi medii pulcherrime violaceopurpureo venosum, marginibus loborum lalera- lium purpureis. Gynostemium clavatum, antice erosulum, alburn, purpureo limbatum, antice pulcljre purpureo striatum. Erst im Herbste 1857 e^:schien diese Ai'L in Herrn Consul Schiller's Sammlung, kiirzJich erst aus BrasUien eingefuhrt, zur Bluthe gebracht von dem wackern Obergartner, Ilerrn Slange. Spater kam sie mir auch aus dem Garten des Herrn van Houlte in Gent zu. Ich babe die Art um so lieber Herrn Consul Schiller gevvidmet, dem die Kenntniss der Orchidcen i so viel Forderung verdankt, als die Cattleycn so sehr seine Lieblinge sind, dass dieselben mit ihren Schwestern, den Laelien, ein eigenes Haus in seinem Garten bewohnen. Denke man sich eine Pflanze des Epidendrum Acklandiae, gebe ihr eine grosse Bluthe von Epidendrum elatius Leopoldi, aber mit ganz krausen Sepalcn und Tepalcn, und dazu cine Lippo 'von Laelia elegans — so hat man unsere Pflanze. Wir sahen sie mit grfuiom und braunem Grundloii des Perigons. Sie ist bei allcm ihrem wiederholtem Schmucke untcr den Cattleycn ein durchaus originclles, durchaus unerwartetes Geschopf. Die Pflanze scheint immer niedrig. Der Bulb walzig, nach oben schwach verdickt. Die Blatter langlich eiformig, stark lederartig, mit fein kerbzahnigem umgeschlagcnem Rande. Die zwcischneidige r oben halbgerundete Scheide kurz. Die Traube durchaus einbluthig mit Ansatz zu zweiter Bluthe. Sepalen und Tepalen ziemlich gleich, krauswellig, braun oder olivengrun gefarbt mit rothbraunen Flecken. ' Die Lippe dreilappig, die Seitenlappen stumpf dreieckig, aufrecht, der Mitlellappen ganz L kurz gestielt, breiter, hinten beiderseits gerundet, mit Aniage zur herzformigen Ausschweifung, vorn lappig gerundet, am ganzen Saum hin fein gezalmelt, weiss, mit schonstem Amethystpwrjiur auf alien Adern. Die Saule plump, kahnformig, auf Rucken stumpfl^ielig, vorn eingedi:uckt, nach oben an den Kanten eckig, das Staubbeutelbett mit hinten auf Staubbeutcl ubergreifendem gestutzten Zahn. "Narbengrube langlich, mit beiderseits ausspringender Ecke und unten in Spitze ausgehendeui Ende; X 2wei untere Narbenpolster stark enlwickelt. Purpurne Saume vorn an den Kanten und vorn solche Streifen an der ausserdem weissen Saule. Tafel 1 M . Pflanze ohne Wurzelstock. Die Abart mit braunlichen Grundton der Bliilhe. 4 . Saule seitlich -f . 2. Saule von vorn + . 3. Pollinarium seitlich + . 4. Ein solches von oben +• Zu Tafel U% Fieldia Gaudich (Voyage 424. tab. 3G.) Perigonium carnosum. Sepala et lepala subaequalia. Labellum immobile (nee articulatum) basi subexcavaium, juxla latera columnae adnatum, antice lanceum, cariniforaie. Columna abbreviata, basi constricta. Anthera depressa mitrata. Pollinia depresso triangula, extus et ijifcrne alle fissa, in caudicola ligulata. Glandula majuscula dilalala. Limbus foveae inferne lobulatus. Lobus carnosus iransversus de basi columnae dependens. Vanda undulata Lindl., siquidem recte hue perUnel, quoad columnae indoJem vix cognita, recedit perigonio membranaceo et labello basi cochleato. Genus non est Renanthera ab labelJum immobile. Prope accedit ceterum ad R. flos aeris et Lowii. Non est Vanda, ob labelli insertionem, (juae ibi semper ita se habel, ul labeDi auricula© 38 lineis convergenlibus antice in pagina columnae descendant. Et coliimnae fabrica in Vanda oranino recediL 1) oblongoligulatis ciirvalis, undulatis, sepalis extus apicibus callosis, labelli auriculis basiiaribus obtusis, lamina a basi lata ligulata apice inflexo acuta, linea carinala utrinque de media linea auriculae in appendieem retusam antrorsam in disco decurrente, lineis laminae ternis elevatis. Angraecum quinlum Rumph. Herb. Amb. \1. 102. Fieldia lissochiloides Gaudich. 1. c. Blume Rumphia lY. 194. f. ^. Grammalo- phyllum pantherinum Zipp. Mss. in Rumphia. Yanda Batemani Lindl. Bot. Reg. 1846. 59. Planta elata vera speciosa, cum Angreco eburneo quodammodo quoad folia comparanda. Folia latissima, longissime lorata, ligulata, apice biloba. Pedunculus tri- — quinquepedalis , in magnifico specimine ScWlleriano inter 20 — 30 florus. Bracteae parvae ovatae acutae abbreviatae brunneae, dum axis obscure ac luride viridis. Ovaria torta subviscosa. Perigonium extus purpureum, intus bene flavum guttis multis purpureis. Labellum basi flavidum , antice purpureum. Columna albida maculis purpureis. PoUinia magis erecta, quam in F. gigantea. Caudicula pandurala. Glandula dorso fornicata, involuta, lateribus utrinque deorsum uncinate angulata, basi introrsum utrinque falcata. (Sic in omnibus, quae ego inspexi floribus, qui baud pauci. In icone Bot. Reg. simpliciter semilunaris, sinu corroso multidentato). Umbo terminalis inter pollinia in caudicula tantum cerni potest a latere inferiori. Oranes iconcs valde inter se discre[)ant ambitu sepalorum et tepalorum. Floras, quos ego vidi omnes sepala et tepala habuere angustiora, quam ilia iconis Lindleyanaa. — Malaice dicitur Angrec kringsing kitsjil. In insulis Moluccis et Philippinis. Cuming legit. Spontaneam non habeo. (Yid. viv. c. et hab. sp. c.).. 2) F. gigantea Rchb. fil.: sepalis tepalisque cuneato ovatis obtuse acutis, rectis, sepalis apice extus noB callosis, labelli auriculis lateralibus triangulis quadratisve lamina a basi ligulata acuta, callo bicruri in basi, carina medio interrupta per discum, carinis lateralibus parvis. Yanda gigantea Lindl. Orcb. 215. (et Wall. Cat. 7326. Mss.). Hook. Bot. Mag. 5189. Yanda Lindleyana Griff. Posth. Pap. Notul. 353. Lemaire Ulustr. Hort. YIII. 277. Reliqua infra. (Yid. viv. c. et hab. sp. sice.) L 3) F. undulata Rchb. fil.: sepalis tepalisque linearilanceolatis undulatis, labello a cochleata basi lineari acuto. Yanda undulata Lindl. Contrib. to Orchid, of India II. Nr. 245. p. 212: „Foliis distichis obtusis bilobis pedunculo apice paucifloro triplo brevioribus, sepalis petalisque recun-is membranaccis linearilanceolatis undulatis, labello breviore carnoso cochleato in laminam linearem acutam sub apice tuberculatam producto. Sikkim, Cathcart. The whole habit is that of Y. spathulata and coerulescens. The flowers are fully two inches in diameter, with thin white sepals and petals tinged with pink, and a yellow fleshy lip fasciated internally with red lines. I have only seen a drawing prepared by Mr, Calhcart's artists." . ' Esmeralda. Sepala et tepala oblonga subaequalia, tepala melius cuneata, omnia in columnae basi adhaerentia. Labellum articulatum, brevissinie ac late unguiculatum , trifidum. Laciniae posticae auriculi formes, lacinia antica cochleariformis , antice obtusangula, basi utrinque semicordata et isthmo brevi a laciniis posticis separata, intus „tomenlosa«. Sulcus utrinque in pagina inferiori ubi laciniae laterales in discum confluunt. Discus a basi occupatus callositate basi bicruri, cruribus semiovatis, carnosis,- utrinque descendentibus foveam inter se et sub se a basi labeUi apertam permittentibus. Callus superne im- pressione triangula intrusus, antrorsum in costas duas abiens. Columna semiteres, utrinque juxta foveam angulo exsiliente angulata, basi limitibus circumscriplis a tepalis, sepalis et labeUo bene dis- juncta; ab angulis utrinque carinae descendunt in partem basilarem. Androclinium foveis duabus impressis linea media carinata sejunctis; antice in tumorem gibbum erectum bidentatum protensum; 39 sub quo denies trianguli deflexi rostelli, alte a foveae apice separati. Fovea obpyrifonnis (in icone Hookeriana basi .emarginata , in specimine alcohole asservato basi iiitegerrima). Anthera depresso ' mitrata transversa, antice retusa cum apiculo. Pollinia transversa, bene fissa, in caudicula ligulala. Glandula oblonga minus lata. . A Vanda statim recedit labello bene articuJalo. A Renanthera recedil labelli tola forma el quam maxime callo cum anlro, nee minus sulcis in pagina' inferiori, Ab omnibus Distichis, quas unquam inspexi, recedit rostelJi dentibiiy a fovea« apioe interslitio solido alte separatis. E. Cathcarti. Vanda Cathcarti Lindl. Folia L Vanda p. 8. Nr. 17. J. D. Hook. Iliiistr. Ilimal. plants XXin. Van Iloutle Flore des Serres 1857. XII. 1251. 1252. Planla elala longe caulei>cejis. Folia bgulatooblonga apice rotundato oblique biloba, raccmo breviora sex usque scptem poUices longa, baud multo ultra pollicem lata, quae teneo sicca, in icone Hookeriana prope duos pollices lata. Racemus laxus erectus pauciflorus. Bracleae ovatae subacutae ovariis pedicellatis albidis multo bre- viores. Sepala obovata acuta, cxtus albidula rubro irrorala, inlus brunneis vitlis zebrinis obscuris, quae in speciminibus exsiccatis adliuc conspiciendae. Labellum ejusdem texturae carnosocoriaceae. Auriculae posticae albae maculis rubris; segmentum anticum ab ungue lato dilatato a basi caleeiforme seu cochleare, limbo extrorsum plicato, flavido, velutino, cxtus album; callus descriptus albus lineis duabus violaceis. Columna viridis libera juxta utrumqtie angulum elongata purpurea, Anthera flava. Die Entdeckung dieser Art verdanken wir, wie die so vieler andern Pflanzen, Griflltlj. Lange vor dei^ Reise von J. D. Hooker und Thomson halte sie Herr Lindloy von Griffith mit zahireichen Bluthen anderer Seltenheiten in grossen Alkoliolglasern. Es fehlte ersterm an Zeit, die Sachen zu durchmuslern , und derselbe verehrle mir den ganzen Schatz, aus dem ich zuniichsl diese Pflanze hervorzog, was um so besser, als es mir leicht war, durch die Insertion der Lippe die Verschie- denheit der Gattung nachzuweisen. Dass das Labellum articulirt ist, siehl man auch daraus, dass es an den meisten Blutlien der Exemplare von Dr. J. D. Hooker und Thomson ganz fehlt, was boi einer Vanda niemals vorkommt. Diese Herren fanden sie in Sikkim Himalaya bei 3000' Seehohe. Wohl vor ihnen an warmen Platzen bei 2 — 4000' Herr Cathcart, Die Einfulirung nacli Europa bal meines Wissens noch keine Bluthe zur Folge gehabt. Auf alle F511e muss die Bluthe, die ganz entfernl an die der Houlletia Brocklehurstiana erinnert, eine iibeiTaschendc Schonheit sein. Die Textiir der in Alkohol bewalirten Bluthe erinnert unmittelbar an die der Bifrenaria Harrisoniae, der die ^ Gestalt der Sepalen und Tepalen ohnehin, bis auf den fehlenden Scheinsporn, natiekommt. Tafel 112. *Fieldia gigautea Rchb. Jil Diagnosin eL ciL cf. supra. Planta humilis, semper subtortuosa. Caulis validissimus. Folia lato lorata, tres pollices lata, sesquipedalia, apice oblique biloba. Pedunculus vahdus nunc fractiflexus pauci- usque pluriflorus. Flores subdistantes , speciosi, magni. Bracteae cucuUalae breves sub se umbonalae. Perigonium carnosum. Sepalum impar cuneato oblongum apice retusiusculum. SepaJa lateralia subaequalia, extus carina longitudinali inaequaliler dimidiala. Tepala cuneato oblonga oblusiuscula. Labellum bene carnosum, a gynostemio liberrimum, sigmoideum; auriculae in basi retrosae oblusae, reliqua pars ligulata acuta apice inflexa; callus in medio postice et anlice bicruris, crura postica obtusa, antica 40 argulo carinata; carinae per mediam lineam duae, postpositae, postica allior, utrinque praerupte angulata, anlica utrinque obtusangulo declivis additis ulrinque carinis humilioribus. , Columna brevis- sima trigona, androclinium vix marginatum; rostellum anlice excisum; fovea obtuse hexagona, labio inferiori minute lobulato; processu tabulaeformi ligulato exciso sub fovea dependente. Perigonium alboluteum; extus supra sepala luridb violaceobrunneum. Maculae sparsae profundius marginatae brunneae intus. Labelli auriculae disco brunneae. Macula brunnea utrinque in angulo exlerno gynostemii. — Odor gravis Petroselini. Diese Art Avurde in Moolmeine von Wallich entdeckt. . Spater fand sie Griffith: „Moolmein and other parts of Burma, on Lagerstroemia Reginae, on the banks of the Tenasserim river, near Barlavo!" — Herr Lobb wurde durch die Lecture dieser Notiz in Lindley Folia im Hause von HeiTD Veitch angeregt, „die Pflanze zu holen", Avas er auch [lucklich vollbrachte. Die erste Pflanze I bluhte in der Sammlung des Herrn Booth zu Flottbeck, cultivirt von Herrn Boysen, von wo ich sie am 18. April 1858 empfing. Es ist die Thatsache, dass sie zuerst bei Herrn Booth bluhte, auch aus Gardner's Chronicle zu ersehen: 1858 p. 312 c: „Wlien the late Mrr Griffith was in Burma, w he found growing on the branches of Lagerstroemia Reginae, by the Tenasserim river, near a place called Barlavo, a superb epiphyte to which he gave the name of Vanda Lindleyana, remarking that it was «the one he had seen capable of rivalling the American Vandeae». It had, however, been long before published, from Wallichs herbarium under the name of Vanda gigantea. Of this rarity, and really very handsome thing, two fresh flowers are now before us; one from Messrs. Booth, of Hamburgh, the other from Mr. Robert Warner, of the Crescent, Cripplegate. These are the first blossoms, that have opened in Europa. The flowers are 2% inches in diameter, of a thick, leathery texture, deep yellow, with a reddish-brown stain at the back, and various irregulary circulai- cinnamon blotches on the upper side. We understand the flowers are cream coloured when they first expand. Near the base of the lip is some slight tinge of rose in Mr. Booth's specimens , but not in Mr. Warner's. The former came from a weak plant and was one of 3 perfect and 2 abortive flowers on the same spilie. Mr. Warner's plant, which is stronger produced 7 perfect flowers. It is certainly a noble species." — Sie blulite spater wieder bei den Herrn Booth. — Ausserdem ' J erliielt ich sie aus den Garten der HeiTen Thibaud und Keteler in Paris und des Prinzen Camille Rohan in Sichrow bei Liebenau in Bohmen. Im Juni 1860 producirte sie das Botanical Magazine aus der Sammlung des Herrn Veitch und notirte „die erste Bluthe in Europa", was um zwei Jahre ni spat kam. Die Pflanze ist kurz und gedrungen, min'destens waren so alle die E.xemplare, die ich sah. Sie hat einc Neigung, krupplig zu erscheinen. Die Blatter sind breit riemenformig , sehr stark, nicht allzulang, an der Spitze schief zweilappig, lange nicht so schon, wie die der Fieldia lissochiloides. Der gedrungene, ganz zickzackige Bliithenstiel tragt drei bis zwolf Bluthen. Ihre Farbe scheint sehr verschieden, Griffith malte sie mit vielen kleinen Flecken. Die frischen Bluthen, die ich erbielt, batten dercn wenigere, die Pflanze des Botanical Magazine liat deren wenigere, aber grosscre und in anderer Vertheilung. Die Grundfarbe ist erst weissgelb, spater hochgelb mit vielen zimmtbraunen Rii „ von unregelmassiger Gestalt, welche hochgelbe Hofe einschliessen. Aussen sind sie heDer und"die Spitze der Sepalen dunkelbraun. Lippe und Saule fand ich hellgelb mit wenig rothen Fleckchen, im Botanical Magazine sind sie weiss mit rothpurpurnen Flecken dargestellt. Die Textur ist stark lederartig, im halbwelken Zustaud schon bruchig. Die Sepalen aussen auf Mittellinie kielig. Der Geruch nach Petersilie, mindestens an den Blulhen der Herren Thibaud und Keteler. Die Sepalen und Tepalen sind spateleiform Die Lippe am Grunde beiderseits mit eckigen Oder zungigen, oder zungiggeslutzten Oehrchen und krummer zungiglanglicher Platte auf der vorn melire Kiele, mindestens drei, wohl vor dem mittlern ein zw'eiter vorn. Am Grund slelit ein vorn zweizabniger Hocker. Die Saule ist kurz. Unter der Narbe eine zweilappige, vorragende Platle. 4 ? r 41 V Die Pollinia gedrucl^t dreieckig, tief zweispaltig. Caudicula langlich, spitz, auf querer, oft drei- lappiger Glandula. Tafel 112. BluthenstangeL 1. Saule und Lippe seitlich +. 2. Lippe +. 3. Saule oline Anthere +. 4. Dieselbe ohne sie, aber mit Pollinarium. 5. PoUinarium von vorn +. 6. Dasselbe von hinten +. 7. Anders gebaule Lippe +. 8. Nocb eine andere Lippenform, seitlich, mit Saule 4". 9. Anders gebildete Saule +. Tafel 113. L 1—7. "^Renanthera Sulingi Lindd m Affinis R. coccineae Lour, sepalis lepalisque ligulatis obtuse aculis, labclli lobis laleralibus triangulo semiovatis, lobo medio ovali per discum verrucoso calloso, calcari conico aculo anlror- sum flexo. Aorides Sulingi BL Bijdrg. 367. Armodonun distichum Kuhl et van Hassell Orch. et Ascl. VI. Vanda Sulingi Bl. Hort. Lugd. Bat. 62. Caulis gracilis, validus, basi mox Mis dejectis nudus. Folia angusta longe ligulala, apice obtuse et oblique biloba. Pedunculus folio brevior seu eidem aequalis, semper simplex, racemosus, tri- quinquefloi-us. Bracleae pro gcnere magnae transversae cucullatae aculae ovario pedicellalo multoties breviores. Ovaria pedicellata bene ultra pollicaria, ovai'io breviusculo, superne viscosa, omnia pallide viridialba. Sepala et tepala spalulaloligulala acutluscula, exlus alboviridula, inlus brunneocinnamomoa. Sepala extus ante apicem gibberosa. Ex eadem planla alio anno vidi abbreviata (1858), alio elon-" gata (1859). Labellum brevissime unguiculalum, articulatum, Irifidum; laciniae latcrales triangulo- semiovalae antrorsae, linea siiperiori nunc erosulae; sub columna calcaris paries summus incrassatus; antice calcar linea crassa lobata subclausa more Arrhynchii; lacinia media ovata lineis gyrosis. Tolum labellum alboviride, quasi caesium, lineis atropurpureis concentricis in segmentis laleralibus, lineis subtesselatis in lacinia media atropurpureis. Columna semiteres apice plana. Anthera depresso mi- trata cum apiculo et lacinula antica. Pollinia depressa in caudicula latoligulata. Glandula tran?versa utrinque cum apiculo extrorso. Fovea Iransverso oblonga, infra sinu insilientc biloba. Tola columna labello aequicolor maculis antice quibusdam atropurpureis. Entdeckl wurde, vvie es scheint, diese Art am Berge Suling in der Pi'ovinz Boileiizorg auf Java vom Director v. Blume, von dem ich eine Probe besitze. Von Baumen bangend in Wuldern bci Liljin auf Java bei 1000' Seehohe am 3. Mai 1845 traf sie Hcrr Zollinger (Nr. 682). — in Garten gehort' sie zu den grossten Seltenheiten. Ich erhielt sie nur aus Heirn Consul Schiller's Sammlunj. Stangel schlank, kraftig, dichl beblattert, untenhin bald nackt von abfallenden Blattern. Blatlel^ lang, schmal, an der Spilze gleich odcr ungleich zwcilappig. Sie werden weil uber fusslan IT Der Bluthenstiel ist kurzer, als dicselben, oder ibnen gleiclilang. Derselbe ist drei- bis funfl^lulliig, nach oben zwischen den Blulhon wohl etwas kniebeugig; hellweissgrun. Die Deckblaltcr sind breil- kappig, spitz, lief braun, vielfach kurzer, als die gestiellen Fruchtknotcn, wclche weissgrfm und oben klebrig. Die Sepalen und Tepalen sind keillanglich, bald langer, bald kfirzi-r gestreckt. Die Sepalen haben an den Spitzen aussen je einen kleinen Buckel. Sie sind sammtlicli inncn kaslaiiicn- braun, aussen weissgrun. Die Lippe ist tief dreispaltig, am Grunde etwas — sehr kurz — genagelt. und beweglich. Die seitlichen Abschnitle sind halbciformig mit vorspringender Ecke tmd etwas II. 6 42 gekerbtem Oberrand ; der mittle Abschnitt ist eifonmg , vielfach mit lappigrunzlichen Erhabenhciteii ; unter der Spitze aussen eine fleiscliige Erhabenheit. Der kegelformige spitze Sporn ist nach vorn gerichtet und vorn uber seinem Eingange steht eine mehrlappige Platte. Die ganze Lippe ist heliweissgrun ; auf den Seitenstucken finden sich rothbraune convergirende Striche und Flecken; der mittie Abschnitt erscheint von ebenso gefarbten Langs- und Querstrichen schachbretartig. Die Saule ist halbstielrund , oben scbief abgestutzt. Das Androclinium ohne besondernSaum. Der Staub- r mit Spitzchen und mit nach vorn ausgeljendem Fortsalz. Die Pollinien sind rundlich . mufzenformig mit Spil linsenformig und tief F zweispaltig; sitzend auf zungiger Caudicula mit querrunder, beiderseits spitz nach aussen eckiger Glandula. Die braunen Flecken. ganze Saule ist heliweissgrun und vorn mit ■ Tafel 113. I. Ein Bluthenstiel und ein Theil eines Blatts. 1. Eine mit Gevvalt ausgebreilete Lippe +. 2. Eine Lippe im Langsdurchschnitt von der Seite. Man sieht in die Hohle des Sporns +. . 4. Slaubbeulel von oben -f. 5. Ein solcher von union +. 3. Saule von vorn olme Staubbeutel 6. Pollinarium von hinten +. 7. Ein solches von vorn -{-. ^ Tafel 113. IL 8. 9. Renanthera Hookeriana Rchb. fit Affinis R. flori aeris Rchb. ill. sepalis ligulatis apice dilatatis, labelli segmentis lateralibus oblus- angulo quadratis erectis, Uneis gyrosis inter utrumque segmentum, chlcari gibbo retrorso parvo, tumore' velutino intus imposito, lacinia media ancipiti antice oblique retusa, pagina inferiori bilimbosa, mterrupt Renanthera Hookeriana Rchb. fil. Mss. Flos Oli Renantherae Sulingi subaeijualis. Sepalum dorsale longissime linearicuneatum apicem versus ovato spatulatum obtuse acutum. Sepala lateralia subbreviora, apicibus abrupto et subhastato triangula dilatata. Tepala subaequalia. In Borneo mit Renantliera Rohaniana Hupe! Ich sah eine ganz ubereinslimmende Pflanze aus Borneo ist Die Bluthe ist der der Renanthera SuJingi gleichgross. Das ruckenstarjdige unpaare Sepalum erst gegen die Spitze verbreitet es sich spatelig stumpfgespitzt. Dje sehr lan« linealkeilig und seitlichen Sepalen sind kfirzer, gegen die Spitze fast keilig abgesetzt und dreieekig. Die Tepalen sind ziemlich gleich und ebenfalls gekruinmt. Die Lippe ist dreispaltig; die seitlichen Abschnitte sind langlich viereckig, aufrecht, zwischen einander mit gewundenen Linien; an ihrem Grunde, wo sie mit dem raittlen Abschnitte verwachsen, gehen sie in cinen kurzen hackigen Sporn aus; der gebrochene Mittelabsatz ist zweisclmeidig, vorn schief gestutzt, mit fiinf bis sieben erhabenen Kiellinien die nach 7 halbrundlich hinen im Sporn ein sammtiger Hocker, seitlich. Tafel 113. IL Eine Bluthe in naturlicher Grosse. 8. Saule und Lippe seitlich +. 9. Lippe Seitenabschnitt abgelost, urn den Hucker in der Spornecke zu zeigen + 43 ;' Tafel 114. * Bletia praestans Rchh. fit * Pseudobulbosa monophylla monanlha bracleis squamacformibus abbmiatis, labdlo libero Irilobo carinis quaternis — senis per labellum, columna crassa supcrne dilatata, androclinii aurlculis acutis. Laelia praestans Rchb. fil. in Kocb Berliner AUgcm. Gartenzeitung 1857. Nr. 42. p. 336. Cattleya pumila Lindl. var. major Ch. Ldrnaire Illiislratiou borticole VI. iSoG. p. 193. Pseudobulbus stipitatus fusiformis costalus elongatus, monophyllus. Folium cuneaio oblongtnrr acutum. Pedunculus brevis, uniflorus. Perigonium majus, carnosius, pallidius, quam illud Bletiae pumilae, horizontaliter explanatum. Sepala oblonga acuta. Tepala ovatooblonga obtuse acuta, mtlllo , latiora. Labellum circa columnam omnino convolutum, antice trilobum, incurvum, circa l)asin columnae accretum, carnosum, oon nisi centrali linca persecta cxplanandum. Carinae qualernac scu senae per discum, externae minus evolutae, internae sen'ulalae extrorsum decumbcntcs. Nunc omnes non bene I evolutae, semper ante lobi anlici basin abruptae. Calli gemini in ima labelli basi, Columna crassa abbreviata, auriculae posticae apicilares sibi incumbentes, processus rostellaris elongatus. Color pulcbre aniethystinus prope Vandae teretis. Labellum atropurpureo practextum disco flavum; nunc disco purpureum. Aus Brasilien, wobl von St. Catharina neuerlich eingefiihrt. Ich erhielt sie zuerst aus IleiTu Consul Schiller^s Garten, spater aus andem Sammlungen. Es gelang mir jedoch erst allmaJig sie fur eine eigene Art zu halten, da ich sie zunacbsl fur einen Dimorphismus der Laelia pumila hielt. TrugknoUen von engem stieligen Grunde keulig, gefurcbt, einblaltrig. Das Blatt langlich, spitz. Der Bliithenstiel einbluthig. Die Bluthe grosser, flelschiger, ctwas blasser, als dunkcl gefarbte Bletia pumila. Sepalen und Tepalen flach horizontal. Die Tepalen viel breiter. Die Lippe voUig geschlossen um die Saule, gekrummt nach Art eines Kuhhorns, die seillichen slumpfen, lappigon und gezahnelten Lappen ubereinander, der mittlere breit, kurz, gezahnelt, vorn ausgerandet, Aeusserlich ist die Lippe blasspurpurn , der Bauch derselben hellgelb; die Innenflache tief orangegelb Saume, Man kann die Lippe nicht ausbreiten, ohne sie niclit bis zu V5 vom Grund bis zur Mitle aufzuschneiden. Die Saule ist kurz und dick, keulig, grun. Sehr ausgezeichnet ist an ihr die Ldge der hintern Oehrchen des Androclinium, die, querliegend, einander decken. Der Staubbeutel ist kleiner, als bei Bletia pumila. Die Pollenmassen sind ungleich. — Es giebt eine Abart ohne gelbe Lippen- scheibe. Bei ihr ist diese Flache purpurn. Tafel 114, Mehre Pflanzcn und zwei Bluthen. 1. Eine ausgebreitete Lippe mit durchsclinit- tenem Grund +. 2. Saule seitlich. Man sieht am Grund den Lippenansatz. 3. Saule von vom. mit 4. Dieselbe von vorn, oberer Theil. + . 5. DurchscliniLt des Lippen- + . 6. Staubbeutel von innen +. 7. Ein PoUinarium + Tafel 115. L 1. %. • Bletia irrorata Rchh. fil Pseudobulbosa monophylla racemosa{?j bracteis squamaeformibus abbreviatis, labello libero trifido, laciniis lateralibus obtusangulis, lacinia media ovali crispa basi utrinque semicordata. Laelia irrorata Rchb. fil. in OUo Hamb. Garten- und Blumenzeitung 1859. XV, p. 57. Nr. 5K 6* 44 Sepala ligulata acuta. Tepala cuneatooblonga acuta. Labellum Irilobum, a basi dilalatum ad apices loborum laletalium obtusangulorum, disco ecristalum; lobus anticus ovalis transversus emar- ginatus crenulatus crispulus. Columna trigono semiteres apice dilatata. Androclinium postice uni- dentatum, utriiicjue limbo bilobulum. Perigonium alborosaceum. Labellum alboroseum apicibus laci- niarum lateralium et lacinia media atropurpureis. — Tela florum Epidendri intermedii. Diese Art wurde^'on Herrn Consul Schiller mit aus Brasilien eingefubrt. Sie sleht nabe bei der alten „Laelia purpurata". Vielleicht, wenn anders eine Conjectur einmal nachgesehen warden soil, ist sie ein Bastard von dieser und dem Epidendrum intermedium (Caltleya intermedia). Die Blutbe ist grosser, als die der letzten Art. Die Hulle ist rosaweisslich, die Spilzen der seitlichen Abschnitte der Lippe und der mitde Abschnitt derselben sind dunkelpurpum. Sepalen langlicb spitz. Tepalen etwas breiter, am Grunde keilig. Die Lippe ist dreilappig. Die in der Mitte abgehenden seitlichen Lappen sind stumpf dreieckig, der Mittellappen ist quer, rundlich, vorn aus- gerandet, am Grunde beiderseits haibherzformig, kerbzahnig, kraus. Tafel 115. I Bliithe. 1, Ausgebreitete Lippe. 2. Saule seillich. Tafel 115. II. 3 — TO. * Bletia pnmila Rchh. fiL Pseudobulbosa monophylla uniflora bracleis squamaeformibus abbreviatis, labello medio trilobo a basi in basin lobi medii carinato, columnae auiyculis denticulatis. L J Cattleya pumila Hook. Bot. Mag. Xn. N. Ser. 1839. 365( „CaUleya marginata Horl." Bot. Reg. XXX. 1844. 5. Bot. Reg. XXX. 1844. 5. „ Cattleya spectabilis Florist Vol. III. 92. April. Finely flowered specimen". Lindl. in Pax ton Fl. Card. I. p. 44. Nr. 66. XXX Laelia puinila Rcbb. fil. in Vi Gartenzeitung 1857. 336. IX. 102. Koch Berliner Allaem. Pseudobulbus parvus oblongoteres sulcatus monophyllus. Folium oblongolanceolatum. Pedun- culus uniflorus. Perigonium ap.ertum perpendiculariter explanatum. Sepala oblongoligulata acuta. Tepala cuneatooblonga acuta bene latiora. Labellum columnam non omnino involvens, rectum, tri- lobum. Lobi laterales obtusanguli. Carinae ternae inter lobos per discum ad basin lobi antici, integerrimae. Lobus anticus oblongus <:rispulus antice vulgo bilobulus. Columna gracilis clavato trigona. Androclinii lobi laterales ligulati, apice retuso crenulati, interjecto processu parvo. Rostelli lobus subquadratus. Fovea transversa obtusangulo quadrata, basi limbo emarginato. Flos amethys- tinus labelli parte antica atropurpurea. PoUinia aequalia. Diese Pflanze stammt aus Brasilien, ist mir aber noch nicht in wildgewachsenen Exemplaren vorgekommen. Sie war ehedem in unsern Sammlungen haufiger, als jetzt, wo an ihrer Stelle L. praestans oflmals auftritt. Ihre Cultur soil nicht leicht sein. Die ersten Exemplare kamen von Essequibo und blub ten 1838 bei Herrn John Allcard. Bulb langlich eiformig bis stielrundlich, gefurcht. Blatt einzein, keillanglich , spitz. Bluthenstiel einbliithig. Deckblatt klein, schuppig. Die Blutlie von schonstem Amethystpurpur, der vordere Theil der Lippe dunkelpurpurroth. Sepalen langlich spitz. Tepalen keillanglich eiformig spitz. Lippe drei- lappig gegen den vordern Theil. Man kann sie aufroUen, ohne sie zu zerschneiden, auch ist sie \ 45 viel schmaler, als die der B, praestans (Laelia praestans). Die seitlichen Lappcn springen stumpf- eckig aus; der wenig abgesetzte MitteJlappen ist vorn ausgerandet, etwas kraus. Drei Kiele gehen ^ vom Grund der Lippe bis fiber den Grand der Vorderlappen. Die Saule ist keulig dreikantig. ' Das Androclinium hat zwei kleine an der Spitze gekerbte Oehrchen. Die Farbc ist viel dunkler, als bei Blelia (Laelia) praestans. Die Pollenmassen sind gleich. Tafel 1 1 5. II. + + . 6. Saule seitlich + . 7. S unten +• ^0- Pollincrrium + ^ . 5, Saule von vorn + . 8. Staubbeutel +. Anmerk. In Gardner's Chronicle, 1854, 804, findat sich ein Holzschnitl. Derselbe ist „CatUeya pumila^* unterschrieben. Die obere Bliithe ist normal, die unlere dagegen hat eine oiTene rautenformige Lippe. Die Kriimmung der obern Lippe und die horizontale Ausbreitung der funf Perigoniablatter geben der Vcrmuthung Raum, dass die Pflanze Bletia praestans, nichtpumila, war. Diese Monstrositat ist in England in der bekannten tendenziosen Art ausgebeutet -worden. Unter diesem Eindruck geschrieben findet sich ein Correspondenz- artikel in der Bonplandia 1852. 284. Wir sind so gliicklich, ihn wieder aufzufinden. was bei der grauen- haflen Mangelhaftigkeit der Begistrirung dieser Zeilschrift nur als Glucksfall zu betrachlen. Derselbe lautet: London 20. Novbr, „ Grosses Erstaunen erregt hier gegenwartig eine Erscheinung in den Gewachshausern des Herrn Riicker zu Wandsworth bei London, wo eine Orchidee einen Schaft entwickelt hat, auf dem sich Blumen befinden, von welchen die einen*) Miltonia, die andern Cattleya angehoren. Dies ist nicht das * erste Mai, dass sich ahnhche Erscheinungen gezeigt haben, um die Unhaltbarkeit mancher Orchideen Genera und Species darzuthun. Wir erinnern nur an Monachanthus viridis, Myanthus barbatus, und ein Catasetum, welche auf einer Pflanze wachsen; ferner an Cycnoches ventricosum und Egertonianum. " Es ware klug gewesen, nach den Regeln der Wissenschaft sich erst uber die Unterschiede der Ordnungen und* Gattungen zu belehren, ehe man die Miltonia auf der Cattleya zu constatiren sich unterfing. hie Falle, die angezogen, passen nicht hierher, denn alle haben gleichen Saulenbau bei verschiedenem Blumenbau, hochstens dass den Monachanthus die Cirrhi der Saule abgehen. Hier musste, w^enn eine Miltonia auf einer Cattleya sprossen soUte, ein ganz verschiedener Saulenbau da sein. Nichts ist geeigneter. die Tendenzhascherei missfalliger zu machen, als das Vo.rbringen falscher Argumente. $ Zu Tafel 113. und 1U Bletia Rz. Pav. Wenn die Einziehung der Gattung Cattleya mir gewiss bei den Liebhabern und Sainmlern keinen Dank einbringen wird, so werde ich durch den jetzt kommenden Arlikel uber die von mir ausgedehnte Galtung Bletia manche Verstimmung erregen. Es ist eine eigne Sache um die Garten- nomenclatur. Oft schon ist mir der Gedanke gekommen, dem Liebhaber und Sammler wurde wohl der erste Namen am besten genugen. Wie wohl befindet sich das Publicum beim Kaufe cines „Laurus Tinus" und wie wenig liegt ihm an der Weisbeit der Bolaniker, welche die Pflanze Viburnum Tinus nennen? — Nun, ich lade die Herren ein, ihre alten Namen alle zu behalten, so viel es ilmen gelallt. Nur sollen sie an die Fachbotaniker nicht das vielleicht nicht allzu bc- scbeidene Ansinnen sleilen, dass dieselben ihnen zu Ehren, weil sie die alten Namen in ihr Gedachtniss eingeordnet, nun einen wissenschaftlichen StiJIsland eingehen und keinen Versuch mehr dulden; der Summe der neuen Endeckungen gerecht zu werden, um unhaltbare Granzen zu beseitigen und neuenldeckte Unterschiede zu benutzen. — Pax vobiscum! 1 ) Der Referent spricht gleich von mehren, auf dem Holzschnitl sehe ich nur zwei. / 46 A- Perigoniuin carnoso membranaceum. Sepala et tepala subaequalia. Tepala nunc bene laliora. Labellum ima basi cum columna coniiatum seu liberum, calcari evanescent! cum ovario connato, nunc prosiliente , nunc non prosilienti , nunc forsan nullo , nunquam libero. Columna clavata, rarissime apice atteniiata. Androclinii limbus marginatus, saepe lobatus, imo auriculatus. Anlhera immersa, octolocellaris. PoUinaria quaterna, pollinio in utroque latere caudiculae ceraceae adnato. ' Sat vastum genffs eheul anomaliam vere miseram praebet. Enim enimvero inter illas species, quae pollent foliis chartaceis subplicatis (Bletia Lindl ) sepala recte inserta , et oblique in serta, columna apus et columna mentum efficiens aeque occurrunt. Inde species ceterum simillimae ita ab alio charactere in alium Iransgrediuntur, ut separatio ab hoc charactere, ceterum nobilissimo, omnino non efficienda mihi saltern videatur, qui e\ decern annis de re, a nullo auctore umquam commemorata, cogitavi. Dum in affmi genere Epidendro species men to ornalae sub Ponerae nomine faciUime et sine uUa mo- lestia ponas, hie locorum, anomalia gravi accepta, species cum et sine mento sibi ceterum simillimae. Tolum genus ex tbliorum et caulium indole facile in ordinera redigere potes. A. Corifoliae planifoLiae limbo integerrimae. Pseudobulbosae. B. Corifoliae planifoliae limbo serrulato. Pseudobulbosae. C. Carnifoliae: folii transseclione subsemilunari. Pseudobulbosae. D. Vomerifoliae: folio triquetro. Pseudobulbosae. E. Cepulifoliae: folio tereli sulcato. Caulis secundaris gracilis. F. Plicifoliae: foliis chartaceis plicatis. Pseudobulbosae pseudobulbo depresso tumido. G. Distichifolia: caule distichifolio. Ebulbis. H. AphyUa: caule aphvllo. Ebulbis, A. Corifoliae planifoliae limbo integerrimo. f Pseudobulbosae psendobulbis elongatisj. I. liancibracteae: bracteae ovarii pedicellati dimidium aequantes seu superantes. Sepala et tepala plana. r i) B. superbiens: labello trilobo lobis lateralibus medianis apice obtusangulis , lobo medio aequjlato oblongo emarginato, carinis humilibus a basi in basin lobi antici ibi in lamellas semioblongas serrulatocrenulatas abruptis. Laelia superbiens Lindl. Bot. Reg. 1840, Misc. 87. Bat. Orch. Mex. Giiat. tab. 38. Hook. Bot. Mag. 4090. Yan Houtte FL des Serres XI. M78. 1179. Pseudobulbi oblongofusiformes diphylli. Folia cuneatooblonga acuta. Pedunculus 3—^9 pedes altus densius vaginis apice libero acutis vaginatus apice racemosus. Bracteae scariosae lanceolatae acuminatae. Ovarium viridiviolaceum pedicellatum papulatum glutinosum. Pedicellus asperulus alboviridis. Sepala lancea acuta. Tepala sublaliora apice obtuse acuta, undulata. Labellum ungue cum columna connatum ambita oblongopanduratum ; basi subcordalum. Lobi postici semioblongi, medio emarginati, antice obtuse, ligulati, involuti, supra lobum medium prosilientes ; lobus medius oblongus emarginatus cum apiculo, pauIo crispulus. Linea disci latoligulata limbo utrinque bicarinato, basin versus lobi medii carinae sex apice in lameUas denticulatas abruptae, ante medium discum lobi medii excurrentes, lamellae quatuor additae adventitiae. Yenae in disco lobi medii elevatulae, venae ramentaceae omnes L elevatulae iii lobis lateralibus. Columna arcuala semitereli trigona gracilis, apice quinquedentata, dentibus mediis ternis acutis, externis obtusangulis. Perigonium amethystinum. Labellum ejusdem coloris disco flavo, venis in lobis lateralibus multis atropurpureis. „Antherae crista biaurita." Saepe monstrosa Iriandra. Indian; before their doors in Acatenango and in Sumpango; also from Costa Rica; Chatifla. Its natural habitat is very cold, in fact this plant will require only a greenhouse warmth. Barranca of Sacli- merachon near Comalepe, twenty leagues north of Guatemala, in immense quantity. „Coteach Kiaj" 47 of the Indians of Comalepa (:= red flower). „La verga del Senor San Jose" {= baculus Signoris Sancti Josephi). Skinner! In montibus Malacatan, ubi „Cbiimar|ue** dicitur. Hartweg. (Vid. sp- viv. c. et hab. sp. sice). . ; 2) B. anceps: labello trilobo, lobis lateralibus medianis angulatis extrorsis, lobo medio angu- stiore ovato obtuso seu acuto, carinis humillimis ternis per discum. Laelia anceps Lindl. Bot. Reg. 1835. XXI. 1751. Pseudobulbus ovato tetraqueter. Folia oblonga acuta, gemina, solilaria, parva. Pedunculus elongatu^ vaginis apice acutis dense vestitus, apice racemosus, iini- — pluriflorus. Bracteae ligulatae acutae ovaria glutinosa aequantes. Sepala lancea. Tcpala oblongo acuminata bene latiora. Labellum supra descriplum. Coluinna trigona semiteres androclinio aequali. r«'rigoniiim amethystinum, labelli disco flavo striolis atropurpureis, lobo antico bene alropurpureo. b) Barkeriana:^ tepalis sepalis vix latioribus, labelli lobo antico ligulato acuminalo. I.aelin anceps Barkeriaiia. Lindl. Bot. Reg. 1837. XXIB. 1947. Crescit in Mexico. Pavon! Gbiesbreght! Sur les chenes de Zacuapan Galeulti 5142! bi Quercubus sylvarum Mirador H. 1841. In arboribus solitariis Savannarum Liebmann! (Vid. sp. viv. c. etbab. sice). F 3) B. cinnamornea: labelli trifuli laciniis lateralibus medianis angulatis, istbmo lato a lacinia antica rbombea nunc reniformi integemma seu crenulata separatis, carinis nullis. Laelia cinnamornea Rchb. fil. in Otto Hamb. Garten- und Blumcnzeitung 1860. p. 180. — Pseudobulbus .... Folium Pedunculus pedalis, plurivaginatus , sursum roseoviolaceus guttulis viridulis, inferne viridis. Vaginae apice acuminatae, scariosae, pollicares. Ovaria pedicellata subpollicaria. Perigonium cinnamomeo- cupreum. Sepalum dorsale ligulatum. Sepala lateralia falcata. Tepala latiora, longiora, obtusiora, undulata. Color labelli candidus, venae in basi purpureae, lacinia media purpurea. Columna semi- teres, curva, basi utrinque auriculato prona, androclinium paucidentalum, Pollinia inaequalia. — Ex Brasilia in borlum Schillerianum inlroducta. (Vid. fl. viv. et hab. sice). « « Tepala, nunc tepala et sepala, crispa. a. Labellum integrum. 4) B. Lyonsii: labello oblongo ligulato acuto venis quinis paulo incrassalis, margine crenulato. ■ Schomburgkia Lyonsii Lindl. Gardner's Chronicle 1853. 613. Bot. Mag. 5172. Pedunculus valitrus maximus apice cory^mboso racemosus. Bracteae linearcs acuminatae ovaria pedicellata prope aequantes, deflexae. Sepala et tepala oblonga obtusissime acuta undulata; albopurpureo guttulata. Labellum violaceum costis purpureis. Columna curva, basi utrinque umbonata. Androclinii lobi lalerales falcali. Anthera bicornis, cornubus extrorsis. („The anther is very remarkable for bearing in front a pair of yellow horns curved like those of an ox. — **. Lindl. L c). Primum floruit apud dom. Lyons of Ladiston. Tum ab iU. Lindley et me reperta inter plantas Jamaicenses a el. him Alexander, nunc Alexander-Prior lectas. (Vid. sice. sp. sp. et c). 6. Labellum trilohum (cum columna basi connahim). Aiimerk. Diese Abtheilung, ist wahrscheinlich die ' schwierigste der Gattung. Ich will nicht eiMahuen, wie selten die Arten in unsern Gewachshausern bluhen und wie man in Folge dessen kaum je erfahrl, ob die Bluthen von denselben Stocken sind, von denen man sie vormals erhielL Ich meine den Umstand, dass man oft nicht gut ini Slande ist, an gepressten Bluthen wahrzunehmen, ob ein aufgetriebener Hocker vor dem Lippengrunde da war, oder nicht. Aus diesem Grunde sind nusere Beschreibungen und Abbildungen scharf zu controliren. Ich will ein Beispiel anfuhren. „ Schomburgkia marginata Lindl.-' zeigl im Original- bilde, Sertum 13 — eine Lippe, die keine Spur eines Hookers zeigt. Sie ist die Pflanze, die „ abundant near Paramaribo". Ich habe mehrmals von Paramaribo eine Schom^jurgkia bekommen. deren Lippe sehr gut mit Lindley's ausgebreiteler Lippe ubereinstimmt und keinen Buckel zeigt. Nur diese empfing ich von da. Nun aber zeigt ein Bild, das Focke nach dem Leben zu Paramaribo am 6. Decbr. 1839 zeichnele und malte. fif 48 einen solchen Buckel auf der Lippe und eine seitliche Darstellung der Lippe zeigt eine Einbiegung'von aussen, die dem Buckel entspricht. , Ferner zeigt mindestens „Schomburgkia undulata** grosse Abweichungen in der Breite der Lippe und in der Spitze des Vorderlappens. / Trotz des besten Willens ist es nun immerhin wahrscheinlich, dass dieser Abschnitl Irrthumer birgt, von denen ich nach der gewissenhaften Ausbeutung meines Materials keine Ahnung babe. Ich babe das Merknial jenes Hockers moglichst wenig benulzt * i 5) B. margin a la: labello basi rotundalo, antice Irilobo^ loborum lateralium parte libera obtus- angula antrorsa parva, lobo medio ovalo rhombeo acuto, carinis (basi abruptis) quinis per discum, in disco lobi medii undulatis abruptis, carinulis abbreviatis nunc utrinque. Scbomburgkia marginala Lindl. Serf. 1838. p. 13. Bot. Reg. XXX. 1840. sub 23. Hook. Lond. Journ. 1. 1843. p. 671. (?Epidendrum fimbrialum Vellozo Flum. IX, 4. [1827.]). Pseudobulbus davato fusiformis, dum junior basi vaginis longe acutis basi veslitus, diphyllus. Folia cuneato oblonga acuta. Pedunculus longe cxserlus vaginis arclis acutis vaginatus apice racemosus. Bracteae linearisetaceae ovaria pedi- cellala subaequantes flavidae. Sepala et tepala pulcbre brunnea, limbo flavo, oblonga acuta. Labellum album roseo aspersum circa apicem et margines. Carinae flavae. Columna utrinque angulata, violaceo irrorata. Anthera flava. — Flores dcflexi curvalione ovarii pedicellati ; ex icone Fockeana secundo pondulL Lal)ii lobus mediiis bine paulisper undulatus, quod video ex sicca planta et ex icone Fockeana. ^Formerly in cultivation, but now lost; unless the « spread Eagle)) plant of Jamaica sbould prove to be it. It differs from S. crispa in its flowers being distinctly purple, with only a little yellow at the edge of the sepals and petals, and in the form and appendages of the lip, which tapers to the base, is very distinctly threelobed, has an acute, oval middle lobe, and is furnished with wavy plates, which are broken up at the sides." — British Guiana Schomburgk! Paramaribo Surinam! Kegel! Focke! (Laan van Tourloup) Splitgerber! WuUschlagel ! „Abundant near Paramaribo in an avenue of fine trees of Erythrina (((CofFee mamma)) from being planted amon^ the coffee for the purpose of Shade and Spelter)." (Hah. sp. sice). 6) B. crispina: labello basi rolundato antice tritobo, loborum lateralium parte libera obtus- angula antrorsa cum limbo reliquo subundulato, lobo antice transverso rotundo brevi undulato, carinis (basi non abruptis?) a parte antebasilari ad basin lobi antici, carinulis abbreviatis adventitiis nuUis. Scbomburgkia crispa Lindl. Sert. I. 10. 1838 (icon ipsissimi cl. Schomburgk.). Pseudobulbus fusi- formis diphyllus. Folia cuneato oblonga obtuse acuta. Pedunculus tripedalis, durissimus, strictissimus. • • omnino teclus vaginis acuminatis carinatis. Bracteae ovariis pedicellati's breviores linearisubulatao. Sepala cl tepala flava, non maculata, valde crispa, oblonga, obtuse acuta. Labellum purpureum, apice obscurius, circa columnnm paulo volutum. (Columna supra dorsum Iricostata? „ column ob- ovate much shorter than the labellum, with a winged margin and having 3 strong veins at its back"). Guyana: on the Corentyn, and more frequently on the Berbice. Schomburgk Nr. 193! (Vid. sp. sice). 7) B. gloriosa: labello basi rolundtilo subcordalo plicato, medio triJobo, loborum lateralium parte libera minutissima, ex plica eflecta, lobo antico oblongo acuto undulalo, carinis undulato plicatis quinis a parte anteapicilari ante basin in tumorem gibbum exeuntibus. Scbomburgkia crispa Lindl. Bot. Reg. 1844. XXX. Nr. 1. XVII. tab. 23. Scbomburgkia marginata var. sepalis immarginatis Hook. Bot. Mag. 3729. 1840. t. LXVI. Scbomburgkia gloriosa Rchb. fil. in Otto Hamb. Garten- zeitung 1860. 178. Pseudobulbus fusiformis basi vaginis acutis stipatus diphyllus. Folia cuneato oblonga acuta. Pedunculus praecedentium. Bracteae linearisubulato acuminalae ovariis pedicellatis- subbreviores. Perigonium brunneofla^-um sou castaneum. Sepala et tepala valde crispa, obtusa. Labellum album el ametbystinum, discus flavus in ungue. Columna apice valde angulata. Ex horto tanlum liabui. (Vid. viv. c. et bab. sp. sice, ex bort. Booth.) i/ -7 /. (/ c ^ ' ^ /CX I / / ^ /-/■ (^ •p-- / / J^^ /^' / ^ ^^z I \ 49 8) B. rosea: labello basi rotundato ante medium trilobo, lobis lateralibus obtusangulis , lobo medio ovali obtuse crispo, lobis lateralibus paulo angustiori, carinis septenis ante labelli basin abruptis, fjuatuor angulato extrorsum flexis, omnibus in basi lobi medii elevatis crispulis, lateralibus in vcnulas excurrentibus. Schomburgkia rosea Linden (Herb. 1664). Bot. Reg. XXXI, 1845. sub 53. Pseudo- bulbus\ . . , Folium cunealooblongum apice acutiusculum, superne imo siccum valde vernixium. Pedunculus nitidus quasi Bambusae; vaginis rectis apice libero aculis vaginalus, apice corymboso raceraosus. Bracteae Janceoacuminatae, siccae adbuc violaceopurpureae, ovaria pedicellata non omiiino aequantes. Sepala et tepala oblonga crispula, tepala nunc cum apiculo. Labellum prope circulate. „FJos roseus", quod imo in sicca planta conspici potest. Columna apice utrinque obtiisangula. ' Summa affinitas cum B. crispina, sed labelli carinis bene recedere videtur. Etiam colore diversa. i „ Rocks on the northern slope of tlie Sierra nevada de Santa Martha, 5000' above the sea, between the villages of S. Antonio and S, Miguel in the territory of the Auruhuacos Indians, February 1844. Nr. 1664." Linden! S. Martha PurdieJ (Hab. sp. sice). 9) B. undulata: labello basi cordato, medio trilobo, loborum lateralium parte libera obtus- angula antrorsa, lobo medio oblongo apiculato seu acuto, carinis quinis hinc undulalis per discum lobi medii ad basin labelli, ibi in tumore abrupto confluentibus (superadditis nunc carinulis latera- libus radiantibus in lobo medio). Schomburgkia undulata Lindl. Bot. Reg. XXX. 1844. Misc. 21. Schomburgkia Quesnesliana Parisiensium. Pseudobulbus fusiformis. Folia cuneato oblonga acuta. Pedunculus elongatus vaginis apice acuminatis vaginatus. Racemus subcorymbosus. Bracteae lanceae acuminatae ovariis pedicellatis breviores. Sepala et tepala oblougoligulata, undulata, torla, multo longiora, quam in antecedentibus speciebus; pulchre brunneoatropurpurea, ima basi nunc intus viridia. Labellum disco album, circa totum limbum purpureum. Columna purpurea, alata, non angulata. Anthera flava. Crescit in Nova Granada, alt. 2400' juxta rupes prope Pardi, pontem naturalem flu- minis Geononzo Linden 862! Wagener! — Caracas Linden! Wagener! Otto! Morilz! Amiciss. Wagener narravit, plantam saepissime ab incolis in muris, ruinis, juxta domos plantari, ubi pedunculo ingenli omnibus gratissima. (Vid. viv. c. et hab. sp. sice. sp. et c). Yar.? costaricana: labello basi cordato, medio trilobo, loborum lateralium parte libera angulata antrorsa, lobo medio oblongo acuto, tumore oblongo basi abrupto a regione anteapicilari in basin lobi medii, ibi tandem (nee intra medios lobos laterales, uti in genuina) in carinas quinque B L radiantes breves excurrente. Planta .... Pedunculus praecedentis. Bracteae intense colore fucatae purpureo, ovariis pedicellatis multo breviores. Sepala et tepala praecedentis , aliquid brevioria. Labellum disco aureum, quod in genuina non occurrit, dum in hac ita perspicuum, ut in sicca adhuc conspicialur. Flores innumeri. Chiriqui et Costarica 6000'. In Inga. Januar. v. Warscewicz! (Hab. sp. sice). Obs. Forsan bona species. Sed inter plurimos flores praecedentis, quos vidi, et multos, quos delineavi (9) lusus videntur intercurrere typi medii. Ulterius observanda. fl, Sqnaniibracteae: bracteae ovarii pedicellati dimidium longc non atlingentes. Uniflorae seu raccmosae. t Columna apicern versus valde altenuata. (Calcar adnatum valde evolutum.) iO) B. Perrinii: sepalis lateralibus falcalis ligulatis acutis, tepalis oblongoligulatis obtuse aculis, labello medio trilobo, lobis lateralibus obtusangulis , lobo medio oblongoligulato undulato. CatUeya Perrinii Lindl. Bot. Reg. 1838. XXIY. Tab. 2. Laelia Perrinii Lindl. Bot. Reg. XXMIL 1842. sub 62. Parad. Vind. fasc. 10. Cattleya intermedia angustifolia Hook. Bot. Mag. 1840. 66. 3711.. Pseudo- bulbus clavatus Folium oblongoligulatum obtusum. Spaiha magna anceps oblique acuta. Racemus n 7 50 \ pauciflorus. Bracteae minutae. Perigonium roseoamethystinum, nunc album. Labellum album atro- purpureoviolaceo praetextum. Columna gracilis arcuata. Brazilia e. g. N, Friburgum Pinel! (Yid. viv. c. et hab. sice). ' . f f Labellum liberum seu subliberum. Columna clavata. rt. Columna apice auriciilata. Auriculae denticulatae seu lobulatae - 4 * 1. Labellum circa columnam volutum non expansum. II) B. pumila Rchb. fiL: cf. supra. 2. Labellum ima basi columnae advolutum, ceterum bene expansum. . 12) B. Digbyana: labello cucuUato a basi cordata oblongotriangulo in fimbrias soluto. Brassavola Digbyana Lindl. Bot. Reg, 1846. t. 53. Van Houtte FL des Serres III. 257. Bot. Mag. 4474. Pseudobulbus oblongoclavatus compressus , vaginis rugulosis viridulis seu \dolaceis vestitus monophyllus. ■ Folium cuneato oblongum obtuse acutum. Spatha ampla. Sepala ligulata obtuse acuta viridula, lateralia purpureo marginata. Tepala- oblongoligulata obtuse acuta bene latiora. Labellum maximum, basi alte cordatum, cordis lobis columnam tegentibus, dein expansum, oblongo subtrilobum, omni limbo in fimbrias simplices seu pluripectinatas solutum; album; disco viride. Callus magnus basi impressus, apice bisulcis, hinc trigibbus in ima basi. Columna clavata elongata, albida, antice viridis; apice triloba. Lobus posticus dentiformis, lobi laterales ligulati denticulato serrati; circa antheram erecti. Anthera dorso carinata. Fovea oblonga. Calcar adnatum valde evolutum. Monstrum possideo valde mirum, cujus calcar adnatum nullum, labellum longe unguiculatum , dimidio anteriori dilatato Iriangulum dilatatum. Honduras. M. Donnell imp. (Vid. viv, c. et hab. sice. c. ^ \ ex hortis Scliiller et Comitis Thun).. ^13) B. glauca: labello ima basi rotundato , ceterum ovali trilobo limbo hinc lobulalo. Brassavola glauca LindL Bot. Reg. 1839. Misc. 67. 1840. 44. Bateman Orch. Mex. Guat. t. 16. Bet. Mag. 1843. 4082. CatUeya crassifolia Deschamps. Pseudobulbus fusiforrais compressus mono- phyllus. Folium oblongum. Spatha anceps. Sepala ligulata obtuse acuta. Tepala \1x latiora, albido- flava. Labellum album magnum dilatatum, lateribus trOobum; lobi postici semiovati, ima basi columnae appositi, lobus medius ovatus transversus bilobus. Callus oblongus in ima basi. Color albus. Columna brevissima crassa. Androclinii limbus trifidus; lacinia postica ligulata, paucidentata, laciniae laterales serrulatae. Fovea basi dentibus duobus insilientibus acutis. Crescit in Mexico. Detecta dicitur prope Xalapa a domino Henchmann. Chono. Hartweg! Zacuapan. Leibold! Ehrenberg! Linden! Galeotti! Liebmann! — Bar. bei Guatemala 6. 1, 1857. H. Wendland! 6. Columna apice clavata lohnlala, lobiilis hrevibus, non denticulatis. Labellum flabellatum. 14) B. flabellata: labello a basi humerata flabellato apice dilatato crispulo medio trilobo acuto, callis geminis minutis in basi. Laelia xanthina Rchb. fil. in Otto Ilamb. Gartenzeitung 1860. 419. Pseudo- bulbus Folium Racemus Sepala oblongo lanceolata acutiuscula. Tepala cuneato oblonga acuta revoluta. Labellum a basi ■ humerata flabellatum apice crisp ulum medio trilobo acutum, callis minutis in basi. Columna trigona apice dilatata, utrinque pone foveam extensa in cucullum. PoUinia bene genetica. Color perigonii luteus. Labellum antice quidem anaulata media atropurpurea. Columna alboflava antice lineolis atropurpureis punctatis. Patria? (Cultam ui ex Hort. Jenischiano colent. opt, Kramer.) Obs. Planta prope incognita hie inserenda visa: 5i Laelia virens Lindl Bot. Reg. 1844. XXX. Misc. 2: „sepalis suberectis ovalis pelalisque lanceo- lalis subaequaiibus, labello oblongo obsolete trilobo cucullalo apice ovato crispo linea obsoleta elevala versus basm, columnae cardiae unidentato." ^Brazilian plant, of which I have only seen a single flower. Mr. Loddiges, whose number 647. it is, informs me, that it is quite Ihe hubit of Cattleya crispa. The flowers are very pale yellowish green, of no beauty, and about the size of Maxillaria alba, which they are something like. The number of poUenmasses in certainly eight, which makes the plant a Laelia and not a Cattleya." (Vid. florem valdc miserum in herb. Lindleyano.) Nuin praecedens? Potius ob lobos laterales B. xanthina. Won liquet. ^ * Labellum laleribus trilobum. 15) a. Labellum per discum laeve. aa. Flos flavus excepto labello. B. grandis: sepalis ligulatis acutis, tepalis oblongoligulatis acutis, crispulo lobulatis, labello trilobo, lobis lateralibus obtusangulis erectis, lobo antico semiovato acuto crenulato lobulato disco velutino, Laelia grandis Lindl. in Paxton Fl. Garden. L p. 60. ISr. 91. ic. xyl. 38. Van Houlte FI, des Serres VIL xyl. 238. (eadem icon, minus felix). Pseudobulbus clavatus compressus mono- phyllus. Folium oblongum acutum basi laUus. Spatha elongata anceps apice obliqua. Pedunculus bene exsertus in horto Schilleriano vulgo quadriflorus. Flores illis Bletiae crispae (CatUeyae crispae) aequales. Sepala oblongoligulata acuta, hinc subcrispula, flava. cinnamomea. Tepala rhombeo ovata acuta crenulata, lobulato crispula, flava. Labellum album venis medianis omnibus pulchre purpureis; discus velutinus. Columna brevis alboviridis postice dente subulato, lateribus utrinque lobulo acinaciformi ; ima basi viride, supra basin cum labio connalum. Fovea oblonga. Baliia. (Vid. viv. c, sed nonnisi ex horto Schilleriano et Lindeniano obtinui.) 16) B. xanthina: sepalis oblongoligulatis obtuse acutis, tepalis subaequaiibus, labello oblongo ito subacuto. Laelia „Folio oblongo lorato coriaceo, pseudobulbo fusiformi longiore, racemo 4 — 6 floro, bracteis obsoletis, sepalis petalisque oblongis obtusis subaequaiibus undulatis, labello cucuUato subquadrato antice obtuse trilobo, venis inappendiculatis." Pseudobulbus clavatus semiov xanthina Lindl. Bot. Mag. 5144. monophyllus. um Spatha anceps acuta! Racemus quadriflorus, floribus satis magnis, coriaceis, iffis Epidendri Forbesii paulo minores. Sepala oblongoligulata acuta. hinc lirabis extrorsum replicatis. Tepala subaequalia, hinc grossius rcplicata. Labellum basi humeratum le medium trilobum; lobi laterales obtusanguli extrorsi, lobus anticus semiovatus apicu- iatus lateribus hinc lobiilatis. Columna seraitereti clavata, androclinii denies tres cucullati, posUcus supra antheram fornicatus. Columna albida, antice obscure (purpurco?) picta. iliinia Sepal et tepala flava. LabeUum albidum disco nibroflavum, venis quibusdam purpureis. Brasilia (Haec tabulam I bb. Flos totus purpureus. 17) B. Boothiana (lobata): sepalis oblongoligulatis acutis, tepalis rhombeo oblongis obtusis, crispub's, lobulatis, labello lateribus trilobo, lobis lateralibus obtusangulis prominulis, lobo medio ovali crenulato crispulo aperto, punclulis atrosanguineis minutis in disco more Bletiae crispae. Cattleya c. xyl. Laelia virens Hort. LaeUa grandis purpurea 403. lobata Lindl. Gardn. Chronicle 1848. p Rchb. fd. in Seemann Bonplandia 1854. 1. April p. 89. Allsem Rchb in iind ^ 13. Octbr. p. 322. Rhizoma validum longe repens. Pseudobulbi a basi attenuata compresso "clavati demum costali breves. Folium cuneato oblongum obtusum bene 7* / 52 r coriaceum; baud saepe ultra spithamaeum , duos circa pollices latum. Spatha tri- usque quadri- pollicaris apice obtusata. Pedunculus spithamaeus seu longior; apice racemosus. Bracteae triangulae brevissimae. Perigonlum pulchre roseoamethystinum disco labelli pulchre atropurpureo venis obscu- rioribus. Brasilia. (Yid. viv. c. et hab. sp, sice, praesertim pulcherrime ab amic. Booth.) cc. Flos albus seu roseolus labello plus minus purpureo. 18) B. crispa: sepalis ligulatis acutis, tepalis rhombeooblongis obtuse acutis crispulis lobulatis, labello lateribus trilobo, lobis lateralibus obtusangulis anlrorsis antice crispulis, lobo medio ovali obtuse crenulato crispulo in cornu semifalcatum complicato, punctulis atrosanguineis in disco. Cattleya crispa Lindl. Bot. Reg. 1172. Laelia crispa Rchb. fil. in Van Houlte Flore des Serres IX. 102. Bot. Mag. 1842. 3910. Pseudobulbus clavatus compressus elongatus monophyllus. Folium oblongoligulalum elongatum validumque. Spatha magna anceps. Pedunculus pluriflorus racemosus. Perigonium can- didum. Labellum candidum, disco flavidum, venis baseos atropurpureis , lobo antico atropurpureo venose; limbo albo. In Brasilia e. gr. Sierra dos Orgaiios in via versus Minas Geraes in trmicis putridis. Junio. Luschnath ! Var. b, reflex a: inflorescenlia reflexa, labelli disco aurantiaco. Cattleya reflex a macrophylla Parmentier. Laelia crispa reflexa Rchb. fil. in van Houtte Flore des Sen-es IX. 102. T Var. c. purpurea: sepalis petalisque purpureo irroratis. (Vid. v. c. et h. sice. sp. et c). 19) B. Casperiana: recedit labelli lobo antico porrecto, punctulis microscopicis in basi disci nuliis, tepalis oblongo rhombeis, liinc lobato crispulis. Laelia Casperiana Rchb. fil. in Karl Koch und G. A. Fintelmann Wochenschrift fiir Gartnerei und Pflanzenkunde , 1859. p. 336, A Bletia crispa recedit defectu punctorum inter nervos disci labelli, lobo labelli medio vix undulato, vix crispo, minime plicato, ambitu tepalorum. A. Laelia purpurata recedit labelli ambitu, lobo medio non lato, nee retuso, sed angusle triangiilo. Brasilia? (Hab. sp. c. ex horto cl. Casper, a consiliis clandestinis Berolini.) 20) B. euspatha: sepalis lanceis acutis, tepalis rhombeooblongis crenulatis, oblusis, tenuioribus, labelli trilobi lobis lateralibus angulato prosilientibus in tertii antici confinio, lobo medio producto semiovali bilobo vald^ crenulato ac rainutissime undulato subplano. Laelia euspatha Rchb. fil. in Otto Hamb. Garten- und Blumenzeitung 1860. p. 420. Mihi \isa'est proles hybrida, Pollinia inaequalia uti in B. eleganti. Jamjam occurrunt qualcrna tantum, sed ubi hoc accidit utrinque cum caudicula connata ceterum libera, quo duo pollinia apparent, connata. Ubi libera, tum inaequalia, allero magno, altero parvo. Forsan hybrida inter Epidendrum intermedium et „Laeliam purpuratam". Spatha maxima apice bene retusa. Inflorescentia pauciflora. Sepala et tepala roseoloalba. Labellum album, angulis laterab'bus et lobo antico purpureis, macula purpurea in ima basi. (Hab. sp. sice, ex hortis Casperiano el Liiddemanniano, berolinensi ac parisiensi.) 21) B. purpurata Rchb. fil in Walpers Ann. "V. 423: sepalis lanceis acutis, tepalis latioribus cuneato rhombeis subobtusis undulalis, labelli lobo medio cum lateralibus antice expanso paulo undu- lato, obtusato, disco loto sine punctulis microscopicis ullis, tepalis rhombeo dilatatis obtusatis undulatis. Laelia purpurata Lindl. in Paxt. fl. Card. III. tab. 964 xy] pag. 112. Pescatorea tb. 39. Cattleya Brysiana Qi. Lem. Jard, Fi. IB. tab, 275. 276. Lem. Revue Hortic ad p. 54. The florist, fruitist and Garden JVIiscellany by Turner et Spencer. Juli 1859. „ Cattleya'* probably Laelia Schilleriana. — Pseudobulbus clavatus subcompressus, serius sulcatus, primum bene laevis, monophyllus. Folium oblongoligulatum, apice attenualo paulo emarginatum. Spatha magna anceps apice rotundato obliqua. Racemus bi- usque septemflorus. Flos amplus lacteus. Labellum parte basilari circa columnam convo- lutum ; fundo intus flavum atropurpureo striatum , antice atro purpureum. Columna gracilis clavata. Ex colore varietates adsunt: 53 b. praetexta: labelli limbo antico albo^praetexto. Laelia purpurata praetexta Rchb. fil. in Otto und Dietrich AUgem. Gartenzeitung 1855. 41. Rchb. fil. Xenia I. pag. 175. Tab. 61. C. aurorea: sepalis tepalisque purpureo irroratis. Laelia purpurata aurorea Rchb. fil. in Hort. ScIiiU. ■t d. pallida: sepalis tepalisque lacteis, labelli coloribus pallidissimis. Laelia purpurata pallida Rchb, fil. in Hort Schill. Crescit in Catharina insula Crasiliae australis. (Yid. yiv, c. et hab. sica c). Obs. Laelia Stelzneriana Rchb. fil. in Otto Hamburger Garten- und Rlumenzeitung 1860. p. 282 und 420. affinis Laeliae purpuratae sepalis lanceolatis acutis, non, seu vix undulalis, labelli lobis lateralibus et iobo medio brevissimo subretusis. Van Houlte Flore des Scixes XIV. pag. 267. Tab. 1494. 1495. Nescio, num sit liybrida, num varietas praecedentis. 22) B. Schilleriana Rchb. fil. in Walpers Ann. V. 424: recedit sepalis tepalisque aequalibus subaequalibusve lanceolatis elongafis , labelli trilobi antice hinc parce ac minute denticulati lobis latera- libus obtusangulis, Iobo medio oblongo. Laelia Schilleriana Rchb. fil. in Otto und Dietrich Allaem. Gartenzeitung 1855. p. 322. Juxta praecedentes. Florum tela multo validior. Organa floris lon- giora, angustiora. Flos lacteus. Nervuli in ima labelli basi radiantes purpurei; discus labelli sulphureo- flavus; macula magna hippocrepica seu curvato oblonga, postice minute, antice energice emarginata. violaceo purpurea supra discum lobi antici. Columna valida androclinio utrinque obtusangulo. Gut- tulae purpureae antice in ima basi columnae et utrinque juxta angulum externa linea elongata pur- purea. Certe est planta rarissima. Lusum seu speciem seu hybridam „Laeliam Stelznerianam" nunc cum hac commutavi, quam non nisi ex Schilleriano horto obtinui et quam Londini in expositione florum Majo 1862. in horto societatis hortic. vidisse me credo, certe ibi eodem nomine signatam. De ,parlia nil notum. Certe brasiliensis. (Yid. viv, c. et hab. sice. c). 5. Labellum cari7iatum Uniflora grandiflora. 1 23) B. praestans Rchb. fil. Supra pag. 43. et Walp. Ann. V. 425: perigonio carnoso, labello incurvo convoluto non nisi centrali linea persecta explanando, columna abbreviata crassa superne cla- androclinii Cf. supra pag. 43 et Tab. 114. — Pluriflorae parviflorae. 24) B. rubescens Rchb. fil. Walp. Ann. V. 425: ovariis pedicellatis sepala aequantibus, labelli lobis posticis oblique retusis , Iobo antico ovali apiculato minute velutino, tepalis oblongis obtuse acutis liinc undulatis. {? Laelia rubescens Lindl. Bot. Reg. 1840. xMisc. n. 25 et Tab. 41.) Van Houtte Fl. des Serres Vn. 742. — Pseudobulbi compressi oblongi seu transverse oblongi monophylli. FoUum ligu- latum attenuatum emarginatum. Pedunculus plurivaginatus vaginis arclis acutis apice racemosus. Peri- gonium lacteum. Sepala ligulata acuta. Tepala bene latiora oblonga acuta bine undulata. Labellum supra descriptum fundo inter lobos laterales violaceopurpureum , disco lobi antici luteum. Carinae baud bene elevatae geminae in disco inter lobos laterales, addita carina tertia breviuscula interposita antice. Columna semiteres supra basin utrinque angulata, apice etiam utrinque ducta. Hue me judice referenda videtur Laelia acuminata Hook. B Mag. 4905 nisi species lota cum L. acuminata confluit. Quae omnia bene congruunt cum icone Houtteana, et juxta specimina guatemalensia a Skinnero, quae quam el. Lindley ipsissimus nunc pro bona icone L. rubescentis declaravit, dum illam in Bot. Reg, tab. 4i. minus acumi \ 54 K natae*' ex labelli indole, dum pseudobulbis recedit. Tola quaeslio videlur aperta cl serius ex copia plantarum solvenda. Planla a cl. Lindley depicta florem multo minorem profert, quam illi sunt Lae- liae rubescentis nostxatis. Pseudobulbi parvuli, medio videntur unicostati. Folium multo iatius, quam in . nostra rubescenti. Pedunculus apice multiflorus. Flores roseolo iiTorati, Sepala triangulo ligulata acuta. Tepala oblonga acuta undulata, Labellum in figura analylica (1) quidem bene trilobum , in ipsa contra w figura generali totius plantae trifidurr., uti in icone Lindleyana Laeliae acuminatae. In icone princi- pal! lobi lateralcs semiovati, in fig. 1, rhombeo obliqui, antrorsum lobulati. Lobus anticus in figura principal! cordato triangulus acuminatus crispulus. Discus inter lobos posticos purpureoviolaceus. discus lobi antici sulphureus. Tola res non liquet. Porro ill. Lindley affert, bracteas adesse pube- rulas: „In the specific character originally given the bracts were described as pubescent.' This appearance arises fi'om the presence of minute patches of extremely delicate hairs, which soon wither up, and leave nothing, but a slain to indicate their having been present." — Praeterea moneo, ipsis- simam „Laeliam acuminatam!" habere labelli discum velutinum. Nisi pseudobulbi adeo essenl diversi ex iconibus (ego non habeo illos „L. acuminatae") illico utramque speciem conjungerem. — Guate- mala Skinner !' (Yid. viv. c. et hab. sice. sp. et c. ex hortis amiciss. Linden et Borsig.) 25) B. peduncularis Rchb. fiL Walp. Ann. V. 426: ovariis pedicellatis sepala superantibus, labelli lobis posticis triangulis erectis (expansis apicibus divaricatis) , lobo antico oblongo laevi emargi- nato lineis geminis usque quatemis per discum elevatis, bracteis acuminatis. Laelia peduncularis Lindl. Bot. Reg. XXXVin. 1841, Misc. 10. 1841. tab. 69. Pseudobulbi subrotundi compressi linea utrinque elevala. „ Folia oblonga acuta obtusa." (Certe solitaria in pseudobulbo.) Pedunculus teres vaginatus apice corymbosus pluriflorus. Bracteae acuminatae (sic ex icone, ex descriptione „ovatae abrupte acutae"). Sepala linearigulata acuta. Tepala oblongorhombea acuta, hinc lobata, bene latiora. Labelli lobi postici erecti, lobus anticus oblongus emarginatus. Flos purpureoviolaceus macula inter lobos pos- ticos obscuriore. „Mexico." Numquam accepi. (Vid. sice). , 26) B. violacea Rchb. fil Walp. Ann. V. 426: ovariis pedicellatis sepala^ aequantibus, labelli lobis angulatis humilibus, erectis, lobo antico oblongo laevi obtuso, venis geminis in disco paulo incrassatis, bracteis obtusis. Laelia violacea Rchb. fil Seem. Bonpl. H. 89. Pseudobulbi compressi orbiculares ancipites apice bumerati seu subtetragoni. Folium solitarium valde coriaceum a basi cuneata oblongum apice angustatum bilobulum, ante apicem sulculis numerosis transversis insculptis incisum. Pedunculus multivaginatus vaginis valde approximatis nunc contiguis, apice racemosus. Bracteae scariosae oblongae obtusae ovariis pedicellatis multoties breviores, usque trilineares. Peri- gonium siccum valde tenue. Sepala ligulata acuminata violaceoamethystina.- In planta viva culta vidi striam obscure violaceam extus in disco, Tepala oblonga acuminata, bene latiora. Labellum trilobum, lobi postici angusti seu si mavis humiles, multo longiores, quam in praecedenti specie, qua- cum confundilur. Color amethystinus , disco inter lobos posticos obscure atroviolaceopurpureo. Columna alba seu purpurea gracilenta basi utrinque angulata; juxta foveam dilatala, apicibus triangulis acutis. Habitat in Mexico et Costarica. Chenes pres Inchatengo 3500' — 4500'. Cordeliere d'Oaxaca. Octobre. Galeotti 5044'! Sola Mexici 5044' (leg. tamen non Galeotti, sed Jurgensen!). In monte Masaya Costaricae. Oersted! (Vid. viv. c. et hab. sice. sp. et c). Obs. Jam restat planta valde dubia: Laelia peduncularis Hook. B. Mag. 4099. Inflorescentia omnino est Bletiae violaceae. Bracteae tamen acuminatae. Pseudobulbi multo angustiores et paulo altiores, quam in nostra, nisi perspectivice ab artifice abbreviati. Tamen crediderim, esse praece- dentem. — Forsan eadem est planta: „Laelia acuminata". Paxton Mag. X. 49., eadem icon in V. Houlte Flore des Serres I. 9. 55 ■I* H* ■!• Labellum trifidum. a. Labelliim laeve. L 27) B. acuminata Rchb. fil. in Walp. Ann. V. 427: pseudobulbis compressis pyriformibus cos- l^tis monophyllis , racemo plurifloro, sepalis ligulatis acuminatis, tepalis rhombeo ovatis acuminatis crispulis, labelli lobis posticis elongatis rotundatis, lobo medio cordato oblongo acuminate crispulo- Laelia acuminata Lindl. Bot. Reg. XXVII. 1841. Misc. p. 42 et Tab. 24. „Pseudobulbi rugosi" (eerie tantum ubi adulti). Folium ligulatum apice bilobulum. Pedunculus vaginatus apice racemosus usque octo- florus. Bracteae Iriangulae acuminatae. Perigonium roseolo album. Scpala ligulata acuminata. Tepala rhombeoovata acuminata crispula. Labelli lobi laterales circa columnam convoluti, lobu.s anlicus oblongus acuminatus basi cordatus crispulo undulalus. Discus inter lobos laterales purpureus, discus lobi antici flavus. Iterum (cf. B. rubcscentem) moneo, me neglectis pseudobulbis banc varietalem et forsan ne vix varietatem habere B. rubescentis. Ita ipse cl. Lindley 1. c. Misc. 42. p. 17. haec + habet: ,Jt is a curious Orchidaceous plant, very near L rubescens, from which it differs in the scape being twoflowered, not racemose, in llie sepals being acuminate, and the flowers at least twice as large. It is a pretty species, with pale blush flowers". Guatemala. „Flor de Jesus". In trunco Crescentiae Cujete, prope Retatulen, Decembri. HartwTg! (Vid. sice. typ. et hab. fl. sice). 28) B. irrorata Rchb. fil. in Xeniis II. supra n. 43: pseudobulbis clavalis, labelli lobo antico cordato acuto seu emarginato. Cf. supra. 29) B. elegans Rchb. fil. in Walp. V. 427: pseudobulbis clavatis, labelli lobo antico a basi latoligulata dilatato Iriangulo lobulato. Cattleya elegans Morr. Ann. Gand. 185. Hook. B. Mag. 4700. Laelia elegans Rchb. fil. in Otto und Dietrich Allgem. Gartenzeitung 1855. p. 242. Lindl. in Card. Chronicle 1852. Paxt. Fl. G. I. p. 6. Pescatorea Tab. 28. Pseudobulbus teretiusculo baculiformis demum valde costalus, mono-, diphyllus. Folia oblonga. Pedunculus ex spatha viridi nunc abortiente, usque quadriflorus. Sepala ligulato acuta. Tepala oblonga acuta bene latiora, etiam teneriora. Omnia amethystina. Labelli unguis brevissimus, basi humeratus, antrorsum dilatalus ; laciniae laterales oblique triangulae, ut isthmum cum lacinia media antica angustissimum efficiant. Lacinia antica supra descripta. Color albus, lobus anticus et anguli loborum lateralium amethyslino purpurei; lineae tales Ires a basi per discum, punctuli quidam utrinque additi. Columna scmitereti trigona valida. Insertio labelli supra basin; portiones ponestigmaticae dilalatae. Androclinium profunde immersum; limbo serrulatodenticulatum, denle medio ligulalo supra amheram fornicato. Fovea obtuse pentangula. PoUinia inaequalia. — Albifloram nunc se colcre monet exc. Day Londinensis, b. Houtteana: labelli lobis lateralibus rectangulis, istlimis igitur inter lobos laterales et lobum anticum magnis rectangulis. Laelia elegans Houtteana Rchb. fil. in Otto Haml)urger Garten- und Blumenzeitung 1860. (XVL) pag. 281. St. Catharina Brasiliae. (Vid. \iv. c. et hab. sice. c). b. Labellum carinatum. §. Labelli lacinii posticae laterales. <5^ Uniflorae seu spicatae. 30) B. grandiflora La Llave et Lexarza Nov. Veg. Descr. U,: pseudobulbo pyriformi abbre- viato monophyllo seu diphyllo, foliis ligulatis acutiusculis, pedunculo uni- usque bifloro, labelli trifidi laciniis posticis semiovatis, lacinia antica cuneato oblonga emargiaata, carinis geminis elevatis inter lacinias posticas, interjecta tertia evanescente, • Blelia speciosa Hb. B. Kth. n. Gen. et Sp. I. 342. Cattleya Grahami Lindl. Orch. 11G. Laelia majalis Lindl. B. Reg, XXV. 1839. Misc. 42. XXVIII. 1844. sub 62. XXX. 1844. tab. 30. Batem. Orch. Ifex- Guat. Tab. 23. Pseudobulbi vix duos pollices alti \ I \ 56 membranis yesliti albidis. Folium sen folia in planla spontanea valde abbreviata el angusta, in planta culta nunc, saltern ex icone Batemaniana, bene longiora. Pedunculus in planta spontanea vulgo duos lanlnm pollices altus; uni-biflorus , fractiflexus. Bracteae triangulae pan^ae. Flores speciosi magni amethystino purpurei. Sepala ligulata acuta. Tepala rhombeo ovala acuta, Labelli laciniae posticae apicibus suis, ubi lolum labellum expansum, ultra laciniam mediam progredienles. Lacinia antica cuneato oblonga apice emarginato biloba. Color labelli disci albus guttulis el lineis purpureis reli- quura labellum purpureum, Mexico: „Flor de Mayo". S. Bartolo prope Reglam Ehrenberg! Leon Harlweg! v. Wagner! Sur ijs chenes des cohlrees de I'etat de Morelie el surtout dans les regions ou le vent souffle presaue toute Tannee, Juin. Juillel. Ghiesbreght' Morelia: Cerro di Quinzio (Hab. sice. sp.). 6 presque 9900', Galeolti 5207'. Obs, I. Locus Humboldtianus: „in locis calidis regni Mexicani juxta litlus Oceani Pacifici inter * portum Acapulci et Playas de Coyuca, florens Februario videtur erroneus, nam planta nee floret Februario, nee loca calida iahabilat. Flos male mulcatus adest lypicus in herbario regio Berolinensi. Obs. n. Diu haesitavi de nomine. Sed ex ipsa terra Moreliensi et a Ghiesbreghlio , et a Galeottio ■ * eandem habemus plantam. Paucasunt verba, quae baud bene quadrant apud Lexarzam. Praeserlim haec „foliis lanceolatis flore minoribus** „scapo uni-bifloro aut dichotomo". Folia flore minora sunt: , certe Lexarza voluit esse breviora. Scapus dichotomus forsan lapsu pro fractiflexo diclus? Non liquet, nee aliter posset explicari, quam paniculatam ramulo laterali, quod lamen in hac specie non occurrere crediderim. 31) B. furfuracea Rchb. fil. Walp. Ann. V, 428: pseudobulbo pyriformi' abbreviato mono- pbyllo,foHis oblongis acutis abbreviatis, pedunculo uni- usque bifloro", labelli Irifidi laciniis posticis semio- vatis antice rectangulis, lacinia antica oblonga acuta, carinis ternis inter lacinias laterales, ovario fur- furaceo papuloso, bracteis ovatis obtusis. Laelia furfuracea Lindl. Bot. Reg. XXV. 1839. Tab. 26, Bot. Mag. 1842. 3810, Pseudobulbi semifusi formes sen oblongi abbre\iati demum costati, multo breviores, quam in sequente. Folia carnosiora, breviora, quam in sequeale. Pedunculus spitha- maeus paucivaginatus, vulgo uni-, raro biflorus. Bracteae obtusiores, breviores, quam in sequenti, uti omnia organa. Sepala oblonga acuta. Tepala rhombeo acuta, bine undulala, latiora et breviuS cuneata, quam in sequenti. Labellum descriptum. Color perigonii violaceo amethystinus. Label- lum inter lobos posticos album; carinae flavae, puncta quaedam alropurpurea intus in basi. Oaxaca Mexici 7000', Galeotti 5006' !^ Schiede! Fodina Santa Barbara prope Tasco Mexici. arasitica in syhis supra Talea Dep. Oaxaca Aug. 1842 Liebmann! Cumbre de S. Juan del Estado 9000' Dep. Oaxaca. Decb. 1842. Liebmann! (Hab- sice. sp.). 32) B. autumnalis Llave Le.xarz. Nov, Veg. Desc. 11. 19: pseudobulbis abbreviatis fusifor- mibus di-triphyllis , foliis oblongo ligulatis acutis, pedunculo usque plurifloro, labelli trifidi laciniis pos- Dehne ! S. Juan del Estado Jurgensenl ticis semiovatis antice rectangulis, lacinia antica oblongo rhombea acuta, seu ovata carinis ternis inter lacinias laterales, ovario glabro seu parcissime punctulato, bracteis lanceis acutis. Laelia autum- nalis Lindl. Orch. 115. Batem. Orch, Mex. Guat. tab. 9. Bot. Mag. 42. tab. 3847. B. Beg. 1839. tab. 27. Lemaire Revue Horticole tab. 17. Laelia. rosea Hort. (var. valde parviflora). Pseudobulbi multo longiores, quam in praecedenli. Folia spitliamaea, imo longiora, latiora, angustiora. Pedun- culus nunc bipedalis , validus , squamatus , apice racemosus. Bracteae longiores , angustiores, quam in praecedenli alque acuminatae. Totus flos laete amethystine purpureus, labelli laciniae posticae quidem intus cum basi laciniae anticae albae. Maculae quaedam atropurpureae in labelli basi. Sepala ligulata acuminata. .Tepala rhombeoacuminata, medio latissima, cuneo bene longiori, quam in praecedenli. Labelli laciniae laterales erectae, nunc in labello expanso rectangulae, nunc Carinae inter lacinias contra anlrorsoobtusangulae, adeo ut laciniae anticae bases utrinque teganL posticas laterales maximae, media nunc tantum antice, nunc basin usque. Columna semitereti tri- \ \ 57 goiia* Aiidroclinium immersum, limbo crenulatum seu lobulaturn, poslice apiculatuin. Basis coluinnao ampliata. Caudiculas postice reperi bifidas, antice simpliciter acutas. Crescit in Mexico.' Pavont Oaxaca Karwinski! Morelia: beaucoup de localites. Sur les chenes et sur les laves, dans les loca- lites, qu'on nomme „ma]pais" 11 recouvre quelquefois une Ires grande etendue. Octobre. Novembre. Les Indiens Tappellelit „flor de todos santos" parceque vers la Toussaint sa floraison est la plus belle. Ghiesbreght! (Vid. sice, et hab. sice. c. el sponL), Obs. I. Moneo, specimina nunc poliere ovariis valde brevibiis, nunc longis* ex varia pedicelJo- rum longitudine. Obsc. II. Nisi cl. Ghiesbreght nomen Michoaeanensium (Moreliancnsium , quod idem) attulisset, „flor de todos santos" magis adliuc dubius haesissem, num liaec nostra cognilissima et vulgatissima - F planta esset eadem, quani cl Lexarza indicavit. Ilabet enim 1. 1. p. 21. sub Blelia autumnali: „B. parasitica, bulbis turbinatis sulcatis; foliis oblongolanceolatis, carinalis,^arcuatis; scapo clon- gato multifloro. Planta parasitica, praecedenlis * ) habitu. Bulbi turbinati* crassi, bipollicares et ultra, w longitudinaliter sulcati, membranis pfaecincti. Badiculae fungosae venniformes. Folia bina aut terna, oblongolanceolata, carinata, arcuata, crassa, coriacea, enervia, scapum basi supra bulbos amplectentia. Seapus cylindraceus, tripedalis, purpurascens , mulliflorus, bracteis membranaceis cinctus. Flores alterni, pedunculati, resupinati, infundibuliformes , frequentissimi , raagnitudine duplo minores , quam in praecedenti specie. Reliqua ut in congeneribus. Habitat in montibus Vallisoleto vicinis. Floret tan- tum autumno. Vernacule Flos de los Santos. (Itzumaqua, insula de Xanichu lacuy Zazquarensis pulchriore). Obs. Species omnino diversa a precedent]." Quae mihi non quadrant haec sunt: „ folia arcuata carinata. Seapus multinorus, Flores quam in praecedenti duplo minores." Sed Lexarza vidctur tantus fuisse in describendis plantis tiro, licet acutissimus observator pro tempore et loco, ut facile inaccurati quid scripserit. 33. B. albida Rchb. fil. in Walp. Ann. V. 428: pseudobulbis abbreviatis pyriformiconicis mono- diphyllis, foliis lineari ligulatis acutis, pedunculo plurifloro, labelli trifidi laciniis posticis semiovatis, antice obtusangulis , lacinia antica obovali seu semiovata obtusa, carinis ternis undulatis a labelli basi in discum laciniae anticae, ovario glabro bracteis squamaeformibus triangulis brevissimis. Laelia albida Bat. in litt. et Lindl. Bot. Reg. XXV. 1839. Misc. n. 4, et Tab. 54. — XXVIL 1841. Misc. 21, Bot. Mag. 1842. 3957^ Pseudobulbi conici demum sulcati vaginis emarcidis vestiti. Folium solita- rium seu folia duo, lineariligulata acuta usque sexpollicaria. Peduneulus usque bipedalis squamis ^istantibus vestitus , apice racemosus. Bracteae descriptae. Perigonium album roseolo suflusum, praesertira basis tepalorum. Columna rosea. Carinae postice profunde purpureae, antice flavae. Sepala lanceotriangula acuta. Tepala ovata triangula seu ovalia acuta, bene latiora. Labellum tri- fidum. Laciniae posticae basi implicitae, semiovatae, rectangulae seu obliquae, obtusae, nunc supra basin laciniae anticae imbricantes in labello explanato; lacinia antica obovata emarginata cum apiculo, seu semiovata, antice subangustior. Columna trigona supernc et infra ampliata, androclinii limbus lobulatus. PoUinia pulchre aequalia. Semel quidem reperi ,statum satis mirum. Enim enimvero pol- linia utriusque tetradis interna bulyracea, externa bene cereacea eranl. Yarietas labello purpureo- violaceo, basi venis purpureis jam diu floruit apud Mss. Lawrence at Ealing Park. (Lindl. BoL Reg. XXLX. 1843. Misc. 16.) Eadem est Laelia discolor A. Rich.' et Gal. Ann. sc. nat. 1845. Jan. p. 23. Lecta est „avecleL. albida", Fleurs roseatres, labelle pourpre el jaune. Terre froide 7500' Oaxaca Galeotti 5022! Tepala quidem obtusiora, sed tales flores etiam reperi inter copiam meorum speci- — Oaxaca: S. Pedro Nolasco et la Combre de los Molinos in quercubus. Karwinski! mmum. *) Bletiae grandiflorae Lex n 8 58 *• X Oaxaca: cheiies de terre froide 7 — 8000'. Fleurs blanc rose. Galeotli N. 5017! Parasitica in Schino molli ad Chapulco dep. Puebla alt. 8000', Decb, 1841. Licbmann! (Vid. viv. c, et hab, sice, sp. et c.). ^ ^ Vulgo panicmatae. 34) B. Tibicinis Rchb. fil. Walp. Ann. V. 429:""pseudobulbo conicocylindraceo coslato, sepalis tepalisque ligulatis acutis undulatis, labelli laciniis lateralibus semiovatis, lacinia antica rhombea emar- ginala abbreviata, venis in disco incrassatis, columna libera. Epidendrura Tibicinis Bat, Mss. B. Reg. XXIV. 1838. aiisc. 12. Schomburglua tibicinis Bat. B. Reg. 1841. XXVU. Misc. 119. Bat. Orch. Mex. Guat Tab. 30. Schomburgkia tibicinis grandiflora. Lindl. B. Reg. XXXI. 1845. 30. Bot. Mag. 4476 Scbomburgkia Galeottiana A. Rich, et Gal! Ann. sc. nat. 1845. Jan. p. 23. Pseudobulbi usrjne ultra pedales circolo ligneo subclauso, intus medulla resorpta demum vacui, et ima basi vulgo putredine demum perforati, unde a formicis babilati. Et ab Indianorum infantibus ad musicam horribilen:i per- ficiendam carpuntur. Folia gemina seu terna oblonga, obtusa, patula. Pedunculus inter omnes lon- gissimus, laxus, pronus, usque decern pedes longus, vaginatus apice racemosus , vulgo racemosopani- culatus. Bracteae squamaeformes parvae. Perigonii sepala et tepala extus kermcsina, intus brunnea, medio apice viridia, intus basi kermesina, seu tota kermesinoviolacea. Labellum disco flavum, ceterum albidum violaceo lirabatum venis supra lobos laterales saturate kermesino atropurpureis. Columna trigono clavata. Anthcra bigibba emarginata. Specimen ingens illo Ruckeriano at Wandsworth culto F longe majus exstat apud Consulem Schiller. Raro culta floret, et tantum speciraina maxima, seu minuiissima. Mexico: Chapala, Nr. 5217. Galeotti! Schomburgkia Galeottiana A. Rich. Gal. — Vera Cruz, Consoquitla Galeotti 5179! Playa Vicente Jiirgensen! Costa Rica: Sapoa Oersted! Warsce- wicz! Guatemala Skinner! Rio de Mico. Friedrichsthal ! Mosquito Pearlkey Lagoon Majo 1855 Wull- schlagel! In hortis Parisiensum ex Cuba insula se habuisse fide b. Desvaux referunt, quod erroneum crediderim. (Vid. v. c. et hab. sice. sp. et c). 35. B. Humboldti Rchb. fiL in Walp. Ann. V. 430-. pseudobulbo conico cylindraceo costato, sepalis triangulolanceis , tepalis cuneato oblongis obtusiusculis, labelli - laciniis lateralibus semiovatis, lacinia antica sessili basi cordata transversa emarginata serrulata, lamellis quinis seu septenis in disco serrulatis, columna semilibera. Epidendrum Humboldti Rchb. fil. Linn. XXU. p. 386. Lindl. Folia Epidendrum N. 80. Xenia Vol. L pag, 159. tab. 52. Schomburgkia Humboldti 1. c. 240. „Vegetatio Schbmburgkiarum quarundam" Rchb. fil. 1. c. Pseudobulbi quam in praecedenti breviores multi- medullaribus Folia cuneato oblonga obtusa acuta. Panicula expansa multiflora. Bracteae squamaeformes minutae. Peri- gonium carnosomembranaceum , quam in praecedenti bene tenuius, patulum. Sepala triangulo ligulata acuta, apice sensim attenuata. Tepala cuneato ovata obtuse acuta, medio latiora. Labellum cum dimidia columna connatum, trifidum, laciniae posticae triangulae parvae erectiusculae, lacinia antica transverse ovata basi subcordata emarginata, serrulata, cristis serrulatis septenis quinisve in disco. Columna trigona clavata androcllnio trifido. Anthera*breve bicornis potius bigibberosa. Perigonium roseopurpureum , labellum intensius purpureum, disco flavo, carinis purpureis. Caracas: Puerto Cabello. V. Humboldt Bonpland! Wagener! v. Lansberg! (Hab. sp. sice. sp.). § §. Labelli laciniae posticae antrorsae. -[ Lacinia antica dilatala obtusa. * Paniculala. "I 36) B. Wendlandi Rchb. fil. in Walp. Ann. V. 431: „pseudobuIbo Bletiae ancipitis", labelli lineis lernis mediis incrassatis, per discum inter lacinias laterales in laciniam anticam apicem versus, media quidem ibi crispulo carinigera. Laelia Wendlandi Rchb. fil. in litt. Folia cuneato oblonga 59 obtuse acuta; subemarginatula, superne et sicca pulcherrime vernixia, inferne opaca, septem poUices longa, ultra duos medio lata. Panicula valida pedem longa basi rhacheos ampliata et incrassata, imo internodio coloris diversi, quod^mmodo ac si esset pars pseudobulbi. Cum jam panicula adsil et folia duo, crederes forsan, pseudobulbos floridos omnino folia evoluta nulla gerere, uti occurrit in Epidendro Walkeriano ac Stamfordiano? Vaginae superne obtuse triangulae plures in basi approxi- matae, superius ampliores. Vaginae in pedunculo superne sex amplae crenulatae ovato acutae supra quae ramuli supraaxillares curvuli superne racemosi. Bracteac minutae ovatae acutae. Flos illi Bletiae cinnabarinae aequalis Ovaria pedicellata bene brevia, adco ut alabastra satis magna scssilia Sepala \ideantur quod ovaria pedicellaLa a bracteis (vix ultra sesquilineani longis) obtogunlur. et tepala lineariligulata acuta. Labelli laciniae posticae semiovatae antice obtuse acutae; lacinia medio cuneato obovata lobulato crispula denticulata; lingae tres mediae incrassatae, nntica apice cristula Ler undulata onusta. Columna trigonosemiteres basi exampliata, apice triloba, lobo poslico angusle triau- gulo, lobis lateralibus semiovato acutis. Anthera transversa apiculis in vcrlice parvulis gcminis. Flos siccus flavoalbus, quasi fuisset albidus. Inflorescentiae alabastrifcrae vultus quodammodo Erythror- chidem in mentem revocat! Guatemala 26. \± 1856. Wendland 338. (Vid. sice). * * Racemosae. 37) B. longipcs: cristis per labelli discum gcminis undulatis in basi laciniae anticae confluen- tibus in unam ibi desineritem. Laclia longipes Rchb. fil. Mss. in Herb. Mus. Berol. - Vaginae basi circa pseudobulbum brevem tres scariosae, quarum summa longa, acuta, ampla, guttulata. Folium oblongum acutum bene carnosum , vix sesquipollicem longum ; explanatum medio duas pollicis lertias latum. Pedunculus . tres pollices altus, inferne nudus, supra quadriflorus. Bracteac minutissimae squamaeformes. Ovaria pedicellata bene bipollicaria , sepalis ter longiora. Sepalum dorsale ligulatum acutum. Sepala lateralia incurva lato semilunala. Tepala cuneato oblonga acuta, paulo latiora. Labellum supra columnae basin adnatum, latum. Laciniae lalerales exampliatae, obtusissime acutae. Carinae basi bene divaricatae, dein semper melius confluentes. Columna trigona, ampla; androcli- nium postice subulato unidentatum, utrinque rotundatum, lobulatum. — Brasilia. Sellow. Ui3. (Vid. sice, in herb. Mus. reg. Berol.). 38) B. rupestris Rchb. fil. in Walp. Ann. V. 431: cristis per labelli discum geminis in basi laciniae anticae parallele excurrcntibus, ibi gyroso granulatis. Laeliae rupestris Lindl. B. Reg. XXA'IIL 1842. sub 62. Pseudobulbus abbrevialus , squamis scariosis emarcidis tectus, quarum summa brunneo punctulata. Folium oblongum acutum, siccum utrinque longitudinaliter i)licosum, pallide viride seu canescens, tres-quatuor pollices longum, sesquipollicem supra basin latum. Nunc ubi duo adsunt folia, quod semel vidi, folia breviora, distantia. Spatha hand ita ampla apice acuta, scariosa, obscure maculata, brevis. Pedunculus spithamaeus, apice pauciflorus, bi- usque triflorus. Vaginae in caule parcissimae. ligulata acuminata. Labellum ex latior Bracteae minutissimae squamiformes. Ovaria pedicellata sepalis vix Jongiora. Sepala Tepala subaequalia, acuta, omnia longiora ct angustiora, quam in praecedenli. is. Laciniae latcrales nunc paulo apice crispulae; lacinia antica ovata crispulala. Columna praecedentis. Brasilia: elevated rocky tracts in the Diamond District. Flowers violet. Gardner! — Sellow! — Sierra de Piedade Martins? (specim. pcssima.) (Hab. sp. sice). 39) B. caulescens Rchb. fil. in Walp. Ann. V. 431 : sepalis tepalisque aequilongis, labelli laciniis lateralibus crispulis nervis quinis medianis a disco antico in discum laciniae anticae crispulae. Laelia XX Vn. 1841. sub 1. ..Arethusa" Mart. Obscrv. Mss Pseudobulbus fere tripoUicaris vaginis emarcidis vestitus, subcylindraceus , ex cicatrice monopliyllus. Folium quod perbene in cicatrice sedet, quinque-sex pollices longum, unum latum, cuneato ligulatum acutum, caroos- issunum rugis multis Lransversis e.xaratum superne, rugis reticulatis longis inferne. Spatha arctissime cvlindracea dorso carinata verosimiliter ct viva membranacea , ostio longe et oblique fissa , prope fres 8* • / 60 -t pollices longa. Pedunculus prope tripedalis vaginis quinque valde distantibus superne racemosus. Vaginae excepta. summa abbreviatae cum apiculo. Bracteae squamiformes. Racemus elongatus ex bractea- rutn numero undecimflorus. Ovaria pedicellala bene pollicaria. Perigonium illi Bletiae flavae aequale, forsan tenuius, siccum adeo flavobrunneum, ut forsan album fuisse in mentem veniat. Labelli pars anterior tamen nunc adhuc purpureo violacea. Sepala cuneato lanceolata acuta. Tepala paulo latiora. Labellum ex anguslioribus, Laciniae posticae semiovatae, apice antrorso triangulo semiovatae cris- pulae. Lacinia media bre\is cuneato ovata crispula. Carinae undulatae a portione antica disci cete- rum laevis in laciniam anticam apicem usque. Columna trigono clavata, apice trilobo, lobo postico triangulo acuto, lobis lateralibus semiovatis. Haec omnia ad unum specimen typicum herbarii mona- censis. Additus est grex aliorum speciniinum, B. rupestris, quibus adscripsit cl. Lindley: „Laelia, cau- lescentis var/' — an sp. diversa? vaginis scapi nullis et racemo paucifloro nee non foliis brevioribus discrepat". Haec scripsit in ipsa scheda Martiana, oblonga, 6 — 7 pollices longa, tres pollices lata, cui haec sunt inscripta: „Obs. 1230. Caulis spithamaeus, fol. basil. % — 4 ellipticis aculis, flor, purpureoviolaceis. Labellum striis par\ds albidis transversalibus apice undulatum", Nescio num haec ad plantam monophyDam perlineant, nee intelligo quomodo striae transversales labellum apice undu- latum possint efficere. Habitat in Serra Piedade. Minas Geraes. Dr. Martins Iter. Brasil. 237. (Vid. sp. sice, in herb. Monac. et eo diligentius descripsi, cum ill, Lindley dcscriptio non sit accurata, prac- sertim quoad labellum nudum. Jam anno insequenti (1842. B. Reg. XXVIIL 62. reduxit ad Laeliam flavam, quod hand feliciter judico factum). — var. Libonis: humilis, foliis abbrcAiatis geminis. Pseudo- bulbus abbreM"atus pollicaris, vagmis scariosis amplis vestitus, diphyllus. Folia sesquipollicaria, ob- longa, acuta, duas pollicis tertias supra basin lata. Spalha brevis scariosa. Pedunculus sex pollices altus apice distanter triflorus. Sepala oblonga acuta. Tepala incurvoligulata acuta, minutissime denti- culata et lobulata ante apicem. Labellum toto limbo minutissime denticulatum; laciniae laterales semio- vatae antice lobulatae, lacinia antica oblonga retusiuscula crispo lobulata, venae ternae a disco inter lacinias laterales in discum laciniae anticae crispulae, laterales bifidae, hinc quinae. Columna cras- siuscula. — Adest specimen majus, folio longiori. Beato Libon optime de hortis merito grato animo dicata. Minas Geraes Libon! (Hab. sp. sice). Obs. Videtur eadem planta esse, quam anno 1856 in Belgio saepe laudatarb audivi nomine Brasavolae violaceae apud dom. Makoy cultam. Exstat enim flos delineatus in herbario Lindleyano apud Laeliam rupestrem exacte cum nostra hac congruus ex hort. Makoy. — Hue pertinere vide- tur Laelia flava Gardner 5197. 5198. 40) Walp tepalis sepala excedentibus , labelli laciniis latera- libus hinc crispulis, cristis a basi labelli in discum laciniae anticae quinis, ibi crispulis. Laelia flava Lindl. B. R. 1839. Misc. 143 xxvni Pseudo- , bulbus teretiusculo oblongus siccus videtur. Cl. Lindley habet „ovalem". Duos usque tres pollices est longus. Folium cuneato L'gulatum obtuse acutum. Pedunculus pedalis basi spatha angusta mem- branacea acuta inclusus subbipollicari, ceterum paucivaginatus. Vaginae brevissimae , maxime distantes. Racemus pluriflorus. Bracteae squamae triangulac minutae. Ovaria pedicellata sepalis paulo longiora, forsan sexta parte seu septima. Sepala ligulata acuta, lateralia incurva. Tepala melius cuneata. apicem versus magis dilatata, acuta, et quod mihi magni, forsan diagnostici ^^detur mihi semper sepalis aliquid longiora obvia facta. Labellum ex angustioribus : laciniae laterales semiovatae bene antrorsae, hinc intus lobulatae, lacinia anlica oblonga crispolobulata; nervi quini mediani a basi tolius labelli incrassati, in basi laciniae anticae ad medium usque crispo carinati. Columna trigona androclinio fsemner?) humili trianCTlo. Flores flavi, magnittidine mediocri. , viv. c. et hab. sice). Brasilia Sellow! (Vid * 61 4 f f Lacinia antica liguJata obtusiuscula sen acuta complicata. (Bene racemosae.) 41) B. crispilabia: pseudobulbo abbreviato pyriformi monopbyllo, folio ovali acuto, sepalis acuminatis, tepaJis acutis, labelli laciniis laLeralibus semiovaliacutatis, lacinia antica ligulata acuta bene crispo undulata, venis ternis medianis banc incrassato percurrentibus. Laelia crispilabia A. Rich, herb.f Pseudobulbus fere bipollicaris, valde crassus; vaginis veslilus. Folium duos pollices et dimi- dium longum, unum fere latum, apice valde apiculatum. Pedunculus spitlianiaeus, basi spatba arcta acuta yaginatus, supra spatham univaginatus. Racemus quadriflorus. Florcs illis Blcliae flavac aequales, bene stellati compagis validiusculae, ex sicco flore rosaceopurpurei , labello aiitice et supcme supra limbum laciniarum lateralium ametbystino purpurco praetexto. Carinae labelli ex A. Ricliard iconc granulatoplicatulae, quod in sicco flore vix vidi. Ovarium pcdiccllalum sepalis paulo loiigius. „Ex Mexico. Galeotti", quod vix crediderim, (Vid. ic. el florem sice. c. in herb. cL Prilleux). 42) B. cinnabarina Rclib. fil. in Walp. Ann. V. 430: pseudobulbo tereti cylindraceo elongato basi tumido, dipbyllo, foliis oblongoligulatis acutis, sepalis ligulatis acutis, tepalis subaequalibus, labelli laciniis lateralibus triangulis intus mspulis, lacinia antica oblongoligulata obtuse acuta scu obtuse crispula, lineis ternis carinatis inter lacinias laterales usque in basin laciniae anlicae. Laelia cinnabarina Bat. in Lindl. Sert. t 28. (1839.). B. Reg. XXVIII. 1842. sub 62? Pseudobuibi usiiue spithamaei. Folia spitbamaea, lata, ultra tres pollices longa. Pedunculus longc exsertus apice race- mosus. Sepala et tepala elongata. Columna trigona breviuscula. Flores cinnabarini. Crescil in Brasilia. Seliow! (Vid. quondam viv. c. et hab. sp. sice). var? Sellowii: pseudobulbo gracilicylindraceo basi subtumido, dipliyllo, foliis ligulatis acutis, sepalis ligulato lanceis acuminatis, tepalis aequaliter acuminatis, labelli laciniis lateralibus triangulate acutis, lacinia antica cuneato ligulata acuminata crispula, carinJs ternis (]uinisve a disco per laciniam anticam. B. Mag. 1847. 4302? Hue perlinere videtur. Diu haesi dubius, an banc a praecedenti separare vellem. Sed jamjam videntur valde diversae, licet vivas comparare baud licuerit. Ilaec omnia habet organa foliacea angustiora ideoque longiora visa, acutiora. Haec videtur apud nos nunc fre- quenter culta. Icon in Bot. Mag. citata mibi baud accurate perfecla videtur. Flores cinnabarini r Species? varietas? non liquet. Brasilia Seliow! Minas Geraes Libon! (Vid. viv. c. et hab. sice. c. et sp.). B. Corifoliae planifoliae limbo foliorum minutissimc serrulato. 43) B. Ortgiesiana Rcbb. fil. in Otto Harab. Gartcnzeitung 1860. p. 420; foliis lineari ligulatis, apice inaequali bilobulis, labello supra basin columnae adnato a basi cordata siibquadrato emarginato. Radices adventitiae crassissimae fungosae. Pseudobuibi cylindraceo pyriformcs, articulati, mono-tripbylli. Folia solitaria usque terna, quatuor usque pollices longa, dimidium fere usque pollicem lata, etiam angustiora, valde crassa, limbo minute erosulo denticulate. Pedunculi tenco apicem, quinque prope pollices altum, superne racemosum, infra vagina una tenui. Bracleae squamiformes minutissimae. Sepala ligulata acuta. Tepala a cuneata basi late ovata retusiuscula. Labelli limbus bene crenulalus, Columna apice dilatata, androclinio tridentato, dente postico pane Anlhera transversa, poslice emar- ^nnata, antice denticulis ternis. Flores purpurei, pauci, illis Bletiae floridae paulo minores. Jamaica? Ex borto bot. Turicensi misit Inspector borti, E. Ortgies, alcohole servatam. — Cuba Ramon de Sagra ! (Hab. sice. c. et sp.)- 44) B. domingensis Rclib. fil. in Walp. Ami. V. 432: foliis oblongis acutis, labello libero oblongo obovato denticulate crispulo, venis in basi pilosobarbatis. Cattleya domingensis Lindl. Orch. Cattleya N. I L pag. 118. "Laeliopsis domingensis Lindl. in Paxt. Fl. G. HI. Tab. 105. „Brougbtonja lilacina Ilenfrey in Card. Mag. Bot. IB. 201. c. fig." Specimen, quod ad manus est domini Mackenzie (igitur jjrope lypus, cum species ad tale sit facia) babet radices advenlitias validas, bine sulcatas. Pseudo- bulbus brcvis, sesquipollicem altus, annulatus, vaginis emarcidis solutis veslilus. Folia oblenga acuta. 62 V Pedunculus longissimus , basi crassus, vaginis basi freqiientloribus, apice rarioribus scariosis vestilus. Ubi insident circulus adest fuscus. Sepala ligulata acuta. Tepala oblongoligulata acuta. Labelli bar- bam in floribus siccis non reperio. — Icon pulchra Lindleyana 1. c. quibusdam recedit. Pseudobulbi crasso fusiformes, nee ovatopyriformes , uti ille, quem de scrip si. Folia breviora, latiora. Pedun- cull vaginae inferne nuDae (an vere? an lapsu omissae?). Barba in labello conspicua. Columna medio constricta apice utrinque pone antheram acuta. — Domingo Mackenzie! — Eadem videtur: S. Domingo Scbomburgk ! (Hnb. sp. slcc), Obs. Siquidem dixi, me non \idere barbam in labello, nemo concludal ex hoc dicto, me cre- dere, ill. Lindley falsa indicasse. E contra. In Sobraliis saepius vidi, nimis compressa specimina et lentium ope cristas nullas ofTerre, dum paulum compressa seu viva specimina cristas pulcherrimas offorrent. 45) B. Lindeni Rchb. fil. in Walp. Ann. V. 431: foliis oblongis acutis, labello libero a cuneata basi obovato bilobo crenulato, parce undulato crispulo, venis.per discum lamellis barbalis lamellato. Laelia Lindeni Lindl. in Orch, Linden. A. Rich, in Ramon de Sagra hist. Cub. tab. 82. Laeliopsis Lindeni Lindl. in Paxton Fl. G. III. 105. Pseudobulbus — . Folium unum tantum habeo, prope quinquc poUices longum, duas pollicis tertias latum. Pedunculus bi- usque tripedalis , nunc uno ramo laterali. Sepala ligulata acuta. Tepala oblonga acuta. Labellum supra descriptum. Columna brevis gracilis apicem versus bene exampliata, tridentata, dente medio parvo, dentitus lateralibus dolabri- formibus. Dorsum in sicca planta bene carinatum. Flos illi Bletiae patulae similis et aequimagnus, laele purpureus, disco labelli flavus. „The pseudobulbi are small and compressed" Linden in Orch. Lind. Cuba : on single trees in the Savannahs between San Andrea and the Saltadero. S. Yago Linden 1805! (Hab. sp. sice). ■ Obs. Secliones C et E combinavi. Icones cnim Anglorum „Brassavolas" quasdam afferunt foliis subplanis, ubi ego tantum folia teretia sulcata cognovi. Olim quidejn putavi, omnia haec folia statu adulto fieri planiora, num recte, non in memoria teneo. D. Vomerifolia : folio triquetro. Pseudobulbosa. 46) B. Pumilio Rchb. fil. in Walp. Ann. V. 433. Brasavola Pumilio Rchb. fil. Linnaea XVIIL ^ p. 418. Rhizoma radicans scandens, vaginis emarcidis ac pseudobulbis p^Tiformibus distichis tectum. Folia oblongoligulata apiculata, dorso pulchre carinata vix semipoilicem longa, duas tresve lineas lata, pseudobulbis aequilala, ter bre\iora. Pedunculus capillaris, vaginis duabus arctis apice apiculatis. Bractea ampla semiovata obtusa subacuta pedicellum ovarii aequans. Sepala et tepala subaequalia, janceolata, longe aristata, Labellum a basi cuneata oblongum acuminatum. Columna nana, apice ampliata, androclinio trilobo: lobi laterales semiovati, lobus posticus unidentatus. Flos illi Epidendri polybulbi subaequimagnus, siccus stramineus, ut albus fuisse videatur. — Mexico: Zacuapan Leibold ! Mexico Schaffner! (Hab. sp. sice). C et E. Cepulifoliae: Folia teretiuscula seu teretiusculo applanata exampliata (semper valde camosa tfc. Labellum integrum fliinc raro lohulatnm). aa. Sessililabia: labellum basi lata sessile (5^ Integrilabia. ' — Folia omnibus bene tereti subulata sulcata. 47) B. relusa Rchb. fil. Walp. Ann. V. 435: labello flabellato retuso undulalo, carina depressa a basi baseos lata apicem versus excurrente, androclinii lobulis retusis serrulatis. Brassavola retusa \ 4 63 ;^rows almost to the water edge. Lindl. B. Reg. 1847. sub 20. Plantain ab ill. Lindley proposilam jam retineo pro specie, sed iiioneo, forsan esse varietatem sequentis. Res adhuc valde dubia. In herbario enim Lindleyano nonnisi unus adest flos, quern delineavi. Ulo Bleliae tuberculatae est paulo minor.' Maracaybo. (Vid. fl. sice). 48) B. tuberculata Rchb. fiL Walp. Ann. V. 435: labello flabellato retuso limbo piano, carina depressa antice acuta in basi, androclinii lobulis retusis sernilalis. Brassavola luberculata Hook B. Mag. N. Scr. Vol. Ill 1829. t. 878. Rchb. fil. in Bonpl. UI. 221. Caespitosa. Caules ima basi nodoso incrassal-i internodiis superioribus tereliusculis. Folium crassum, incurvum, in planla spontanea quincjue usque sex poUices longum mihi obvium. Racemus uni- usque biflorus. • Sepala ac tepala linearilancea acuminata, viridiflava seu \iridula. Labellum supra basin columnae adnalum, basibus erectis columnae appressum, album, Columna apicem versus ampliata. Nomen „ tuberculata", quod jam iterum propouo, volo ad basin caulis referri. Tubercula ilia enim, quae ill. Hooker lau- davit et pinxit, de quibus nomen duxit, in pedunculo ovario pedicellato ct scpalis. exlus observata, r ea morbum verrucosum credo, qui in Orchideis sane saepe observatur. Ita Epidendrum patens Lindl. possideo in herbario verrucis vera scatens unde omnino conjicio , quasdam species ob verrucas separatas hand servandas. Crescit in Brasilia: Zuckerhut bei Rio Janeiro. Decb, — Februar. Lusch- nath! „Gommon on rocky places by tlie sea near Rios, as on the Moro de Flamingo, where il Gardner N, 120! S. Catliarina. Macrae! Bolivia Bridges! (videntur etiam specimina B. Perrinii intercurrere). (Hab. Vid. viv. c. et hab. sp. sice. sp.. et c). 49) B. Ceboletta Rchb. fil. in Walp. Ann. V. 435: labello ovali aculo, carina depressa acuta in basi, androclinii lobulis retusis serrulalis. Brassavola Ceboletta Rchb. fil in Bonplandia 111. 122. Praecedente et sequenti bene duplo minor. Caulis secundarius teretiusculus. Folium omnium, tenuius, curvatum. Spajha scariosa acuta. Pedunculus uniflorus seu biflorus. Ovarium pedicellatum . bipollicare, Sepala et tepala lanceolata acuta, sed longitudine quam in anlecedenle et sequente bre- viora, bene viridia. Labelli basis viridis. Columnae auriculae minutae, nunc evanidae. -Anlhera carinis geminis curvulis. Brasilia? (Vid. v. c. et hab. sice. c. ex hort. Schiller et Jcnisch.) 50) B. Perrinii Rchb. fil. Wala Ann. V. 436: labello late ovate acuminato, carina depressa in ima basi, androclinii limbo lacero. Brassavola Perrinii Lindl B. Reg. 1832. 1561. Rot. Ma^. 1840. 3761. Brassavola odoratissima Ch. Lem. Jard. Fl. HI. Misc. p. 78. Illustr. V. 186. Habitus Bletiae tuberculatae, sed folia tenuiora, usque pedalia. Spalha parva marcescens. Racemus uniflorus usque biflorus. Ovarium pedicellatum elongatum. Sepala et tepala linearilancea acuminata, viridiflora. Labellum album. Columna forsan gracilior, quam in Bletia tuberculata. Crescit in Brasilia e. g. St. Catharina. Macrae! (Vid. viv. c. et hab. sp, sice. sp. et c). Obs. Nollem nunc componcre plantas, de quibus mihi dubia solvenda nunquam in menlem venere. Sed libere fateor, me has species ulleriori examini enixe commendare, cum forsan unani speciem valde polymorpham efficiant. Ra inter tot icones, quas confeci ad vivos flores, reperio unam „Brassavolae Perrinii'* labello optime acuminato, sed androclinio non aequali lacero, sed in tria crura retusa serrulata soluto. (5^ <5^ Fimbrilabia. 51) B. Martiana Rchb. fil.: folio subulato crasso, labello oblongo aculo fimbriato .Planta valde polymorpha: Brassavola Martiana Lindl! B. Reg. XXIL 1836. sub 1914. B. Reg. XXV. 1839. 5. Bletia Martiana Rchb. fil.! Walp. Ann. V. 434. — Brassavolaea amazonica POpp.! Endl. Nov. Gen. ct V. 434. Brassavola surinamensis Focke' in Ann Sp. IL tab. 104. Bletia amazonica Rchb. fil. Walp. "Tijdschrifl v. d. naturk. Wetenschappen. IV. 71. Omnes cerlissime runt florum magnitudine valde ludentem icones beati Fockii, icones ill Lindleyi (olim dicta 9f Ponp Dum haec scribo habeo ante me icones omnes citalas, K -. adsunt specimina . (pessima) Martiana, specimina Poppigii !',), Wullschlagelii, Splilgerberi. Icon citata Poppigii est * 64 n ^ F .bene falsa. Labella triloba non nisi vi dilacerata. CI. Poppig eniin pro dolor specimina sua aquae fervidae injecit, unde analysis florum valde fit difficilis. Sed inspeclio potissimum illius speciminis, quod ipse cum scheda autographa: „Epidendrum Kunzeanum" possideo, optime me docuit, cerlo labellum illud artefaclum. Flores plantae herbarii originarii, nunc in palatium Musei Vindobonerisis peiiinentes, baud boni. Inflorescentiam secundifloram nuUius facio. Apicem ovatum apiculatum (fig. 10. \\) iconium analylicarum in figiu'a primaria jam desideras. Credidi characterem ex longitudine ovarii pedicellati comparata cum sepalis posse derivari — vanum desiderium! — Ita nil relictum videbatur, nisi conibinare omnes has plantas! — Rhizoma ut in omnibus his rcpens^ Radices adven- liliae crassae. Caules secundarii validi, pauciarticulati, vaginis vulgo omnino emarcidis vestiti. Folium tereti subulatum, venire sulcatum, pedale et ultra pedale. Racemus pauci-usque pluriflorus. Bracteae triangulae apiculatae minutae. Ovaria pedicellala usque tripoUicaria. . Sepala et tepala lanceo acuminata albida seu viridula. Labellum basi cum columna connatum, a basi libera rotundata oblongum acu- minatum, limbo denticulatum , serrulatum, fimbriatum, candidum, disco basilar! flavurn. Columna clavato trigona, androclinio vulgo auriculis ternis apice serrulatis marginato. Nunc auricula media est acuta (uti cl. Focke delineavit). Crescit in Brasilia: district. Paracusis Mailius! Santarem Parae. Spruce! Ad lacum Ega Poppig! — Paramaribo arboribus Couroupina Creek WuUschlagel! Paramaribo Split- gerber! Berbice Loddiges fide Lindl. (Ilab. sice. sp.). 52) B. attenuata Rchb. fil. in Walp. Ann. V. 434: folio subulato filiformi, labello lanceolato acuminalo minute denticulato. Brassavola attenuata Lindl. ! B. Reg. XXIV. 1838. Misc. 6. Folia sicca, quae habeo, vix lineae diametrum ofTerunt, unde speciem adimc servo, licet crediderim praecedenti nimis esse affinem, cum Jabelli ambitus valde sit variabilis, limbus autem 'denticulatus in limbum •flmbriatum possit abire. Sepala et tepala lanceo acuminata, praesertim tepala bene angusta; omnia viridiflava. Labellum longissimum. Exacte eandem plantam obtinui ex hortis Hamburgensium. Deme- rara fide Lindl. (Vid. \iv. c. et bab. sp. sice. c). Obs. Olim ex horto Thuniano urbis Tetschen Bohemiae obtinui raraulum biflorum Bletiae hujus aflinitatis. Flores iUis Bletiae Martianae aequimagni , labellis oblongis ciliato denticuldtis. Utrumque labellum supra columnae basin adnatum, alterum integrum, alterum trifidum, laciniis in basi lanceis acutis antrorsis limbo postice hinc serrulatis. Columnae androclinium tridentatum. Nil denuo de planta comperi ab horlulano amic. Josst. bb. Cuneilabia: labelli pars posterior ligulata, convoluta, anterior explanata ■j- Caulis floridus aphyllus sc. basi tantum squamis vestitus. Sepala labellumque acuminata. 53) B. lineata Rchb. fil. Walp. Ann. V. 436; sepalis labelloque acuminatis. Brassavola Mat- thicuana Klotzsch Allgem'. Berliner Gartenzeitung 1853. 290. Rliizoma nodosum. Caules secundarii foliorum brevissimi; Folia longissime flagellata. Pedunculi ex vaginis rhizomalis enati, vaginati, uni- usque biflori. Sepala lanceo acuminata Candida, tepalis aequalia. Labelli albi unguis integerrimus, lamina explanata oblonga acuminata. Androclinii falces laterales acuminatae, falx postica acuta brevis. Ex America centrali: Costa Rica, 2000' de Warscewicz! (Vid. viv. c. et hab. sice. sp. et c). 54) B. acaulis Rchb. fil. Walp. Ann. V. 433: sepalis labelloque acutis. Brassavola acaulis Lindl in Paxt. FJ. G. E 152. IV. 428. ic. xyl. 216. Juxta manus habeo iconem amicissimi de Warscewicz et illam, quam ad florem typicum Brassavolae acaulis confeci in museo Lindleyano: „ western room". De Warscewicz narravit, folia esse usque bipedalia; plantam florere Januario, sepala et tepala ' viridiflava maculis brunneis, labellum album, disco roseum. Icon excellit ungue labelli incurvo elongato tubaeformi; lamina explanata aijipla. — Icon a me apud ill. Lindley confecta excellit ungue breviusculo. Timeo ne et haec et praecedens eandem sistant speciem. Turn nomen Bletiae acaulis A C5 erit servandum. Columna a cl. Lindley delineata tres denies acquilongos offert, laterales aculos, posticum bidentatum. Quaeslio non arbitrio, sed observalionibus denuo in speciminibus instituendis solvenda. (Vid. sice. c. et hab. icon, authenticas. varic- magnitudinem florura multum ludere, labellum cordatum r f f Caulis floridus monophyllus. 55) B. nodosa: folio primum tercti subulato venire sulcalo, pedunculo gracili lenui simpHci, ungue labelli larainam subaequante, venis in viva planta non elevalis. Viscum Delpbinii (lore minus. Sloane Jam. I. p. 251. I. 121. f. 3. Epidendrum nodosum L. Sp. PI. 1350. Jacq. Am. tal. 140. Cymbidiura nodosum Svv. Nov. Act. Ups. VI. 73. PJanla vulgalissima in America Iropica, phirimis tatibus ludens, certe immerilo in plures divisa, quas exlricare cru.K est Orchidologi : a. cordata: parviflora, labelli lamina basi cordala. Crassavola cordala Lindl. B. lleg. XXII. 1914. Bletia cordala Rchb. fil. Walp. Ann. V. 436. Lindl. 1. c: „A species of Orcliidaccous plant, closely allied to B. nodosa, already figured at fol. 1465. of Ibis work, from wbicb it diflcrs in ils flowers being only half the size, wilh a cordate labellum, and very different clinandiium". Respondeo, saepe transire in illud, quod basi rotun- datum seu cuneatum. „A very different clinandrium ". Dii boni! vellem ill. Lindley depin\erit, quod nee in icone citala, nee in herbario ejusdem rcperi. Utpote descripserit ! Sed nee descripsit — et ego nihil vidi differre, nam denticulorum numerus et indoles varii. Hue Brassavola nodosa Hook. B. Mag. 2229, pertinebit. b. genuina: flore mediocri, labelli lamina basi rotundata seu rotundato cuneata. Hujus lusus grandiflorus: c. grandiflora Rclib. fil. Walp. Ann. V. 437: flore maxiino, foliis vuJgo abbreviatis, strictis- simis. Brassavola grandiflora Lindl. B. Reg. XXV. 1839. Misc. 111. Tepala et petala ^iridiflava seu viridula. Labellum album. Crescit in' America tropica calida. E. gr. a. cordata Jamaica: Fairfield in rupibus. Wullscblagel 1065! b. genuina: Mexico Pavon! S. Marlha Purdie! S. Marta 3000', Sclilini 1169! N. Granada: Funck et Schlim 662! P, Cabello Wagener! o6) B. rhopalorrhachis Rchb. fil. Walp. Ann. V. 437: folio semper tercli subulato sulcalo, pedunculo crassissiino abbreviato saepe ramoso, ungue labelli lamina longiori, nervis in viva planta non elevatis. Brassavola rliopalorrhachis Rchb. fil, in v. Mohl et v. Schlechtendal Bot. Z. 1852. 833. Praecedentis Jusus? (Hab. sp. sice). Guatemala: Minogalpa. Friedrichsthal! (Mus. Vind.). Guatemala. Oersted! 57) B. venosa Rchb. fil. in Walp. Ann folio semper .explanato carnosissimo ligulato, Sim savola venosa Lindl. Bot, Reg. 1840. Misc. 24. B. Reg XXYU. 1840. Tab. 39. B. Maff. 4021. Reliqua praecedentium, labellum multo crassius et monenle ill Lindley nunc bene lobulatum. Ex cl. Lindley esset mexicana, prope Retatulem a Harlwegio lecta (PL Hartw. fasc. 2. p. 93. 1842.). Obs. Brassavola cordata Hook. B. Mag. 66. 3782; Brassavola nodosa Lindl. B. Reg. XVII. 146 Forsan hue pertinent ob folia subplana. Iconum harum causa sectiones B. et E, combinavi. Labellum trilobulum retusiun seu apiculatum. Folium planiusculum; Accedit ad planifoLas, turn juxta Bletiam Perrinii inserenda. b. 58) B. Lindleyana. Catlleya Lindleyana Rchb fil. in Karl Koch Berliner AlJA'em. Gartenzeitung N. 15. 1857. 11. April, p. 118. Xenia VoL 11. tab. 135. Pseudobulbus teretiusculus baculiformis. Folium in caule non florido solitarium, in caule florido geminum lineari lanceum ai'gutum acutum; 6 — 7 poUices longum, unum poUicem latum. Spalha angusta parva. Pedunculus brevis univaginatus, uniflorus, braclea minuta. Ovarium pedicellatum elongatum. Sepala et tepala lancca acuminata, lailea, amclhvstmis. maculis nunc nmbusdam columnae oblongum, emarginalum seu apiculatum, limbo lobulatum, disco laeve; album, anlice amethystino U. U G6 praelexlum. Columna trigonoclavata ; androclinii alae laterales oblique minute serrulalae. St. Cathariiia. Brasiliae. Primus introduxit amiciss. Linden. (Yid. viv. c. et hab. sp. sice. c). c, Labellum trilobum Folium teres sulcatum. . 59) B. cucullata Rchb. fil, in Walp, Ann. V.. 433. Brassayola cucullata R. Br. fl. Kew. Ed. 2. Vol. V. 216. Lindl, Joum. Hort. Soc. V. 85. c. XV. Epidendrum cucuUatum L. Sp. 1350. Bot Mag. 543. Cymbidium cucullatum Sw. Nov. Act. Ups. VI, 73. Helleborine floribus albis cucullatis. Plum. Sp. Dt. ic. 179. f. 1. Caulis tenuis baud ita brevis usque spitbamaeus. Folium spithamaeum teretisubulatum sulcatum. Peduhculus spatba longiuscula insertus uniflorus. Ovarium pedicellatum longissimum ob ovarii rostrum longissimum. Sepala et tepala lancea acuminata. Labellum supra r columnae basin adnaliim, bastato triangulum longe cuspidatum, limbis laleralibus fimbriolatum. Columna trigonoclavata, limbo androclinii trifidi bine subulato lacero. var. cuspidata: minor, labello multo parcius fimbrialo. Brassavola cuspidata Hook. B. M. N. s. Xin. 3722. Brassavola appendiculata Rich.! et Gal,! in Ann. sc. nat. 1845, p. 23. Tab. ined. 21! Brassavola odoratissima Kegel Gartenflora L tab. XXXIII. Sepala et tepala vidi albida roseo aspersa. ^Labellum album, flavido aspersum. Crescit in Antillis: Guadeloupe Ducbassaing! S. Thomas L, A. Richard! (herb. Prilleux!). Antill. (Lam? habeo ex herb. Lebmann, specimen perpulchrum.) Mexico Pavon!. Villa alta (2500') rochers et arbres pres la riviere. Zacuapan Mexici 5089. Galeotti! — Caracas 100' Julio Wagener (hab. iconem ab illo confectam et flores, quos specimina viva missa protulere). (Vid. v. c. et hab. sice. sp. et c). r d. Labellum trifidum. . -|- Laciniae laterales saltem dimidiam laciniam anticam aequantes. 60) B. rigida Rchb. fil. Walp, Ann. V. 438: labelli lacinia media oblonga rotundata retusius- cula, laciniis lateralibus divaricatis dimidiatis, basi postica semicordatis, columnae androclinio utrinque ala superne acutangula, acuta, lateribus descendente, decrescente, medio evanescente, seu supra medium evanescenle. Helleborine foliis rigidis angustis. Plum. Sp. ic. 181. f. 1. Cymbidium rigidum W. V. 106. Cyrtopodium elegans Hamilt. PL Ind. Occ. p. 53. c. ic. Brassavola elegans Hook. B. Mag. N, Ser. V. 1831. 3098. Tetramicra rigida Lindl. Orch. p. 119. Radices adventitiae mullum flexae, creberrimae. Caulis primarius (rhizoma) — ? Caulis secundarius valde brevis vaginis vestitus. Folium ^ spithamaeum teretisubulatum sulcatum. Pedunculus elongatus, gracilis, ultra bipedalis, vaginis multis arctis vaginatus, quarum e. gr. in uno pedunculo ad manus posito viginti video., Racemus laxi- florus tri — tredecimflorus. Bracteae acuminatae abbreviatae. Sepala triangula acuta viridi purpurea. Tepala ejusdem colons, oblonga acuta. Labellum supra descriptum carinis callisve orbatum; laciniae posticac circa columnae basin voIuLae. Columna supra descripta, fovea oblonga, limbata, Anlhera depressa. PoUinia inaequalia. -^ In Antillis: Antiqua in lapidibus ex Dr. Hamilton; in rupibus vento oppositis formationis „Trapp" dictae cum Epidendro ciliari, Oncidio pulchello, Pitcairnia bromeliae- folia. Nicholson. . Ibidem: Piggols Lebanon. Wpllschlagel ! (specimina pulcherrima.) Breutel! lie de la Desirade. Duchassaing! S. Domingo in apricis saxosis Majo. Jaeger! Domingo: Berge ostlich von Port au Prince. C. Ebrenberg! (Hab. sice). 61) Walp media flabellata eraar- ginalo biloba, laciniis lineis tribus elevatis distantibus a basi in discum, liuea transversa in basi rectangula superposita, laciniis lateralibus ovatis acutis, columna utrinque extrorsum angulato alata androclinii fundum, ala basin columnae 99 Am near Poulon. S. Domingo". Schomburgk! (Vid. sice, in herb. Lindley N. 3.). G2) B. pratensis Rchb. fil. in Walp. Ann. V, 439; labelli lacinia media cunealo oblonga acu- 67 lata, IJDeis elevatis contiguis ternis basi gibbosis a basi in mediam laciniam, laciniis lateraJibus oblongis obtuse acutis, basi postica semicordatis , columna latissime alata, ala circa androcliniiim exampliata ]obulata, medio acuta, „ Among grass on the ground above the sea. •S. Domingo." Schomburgk? (Vid. sice, in herb. Lindl N. 4.). 63) 13. parviflora Rchb. fil in Walp. Ann. V. 439; labelli lacinia media obovata acuta, callo depresso transverso ante columnam, laciniis lateralibus dimidiatis scmiovatis acutis, poslico limbo rolun- datis, antico rectilineis, columna pandurata.. Tetramicra parviflora Lindl. in Herb. Hook. Dec. 1854. Oniniura gracillima, minutissima. Folia tres lineas longa, crassa, curva, ventre sulcata? seu plana compressa? Non liquet — videntur carnosa sulcata. Pedunculus lenuissimus fere sex pollices alLus 4 « vagmis paucis Racemus sexflorus (?) bracteis minutissimis. Flores illis Liparidis Loeselii sub- aequales. Sepala oblongotriangula acuta. Tepala ligulata obtusa acuta. Labellum et columna descripla. Jamaica hb. Hooker. (Yid. sice, et hab. iconem Lindleyanam). 64) B. schoenina Rchb. fil. in Walp. Ann. V. 439: labelli lacinia media semioblonga acuta, callo in disco inter lacinias laterales transverso, utrinqne curvulo flexo, hinc quasi hippocrepico, cruribus tamen lateralibus triangulis laciniae mediae, dimidio tantum aequali, columnae auricula ulrin- qu^ biloba, lobo superiori minori, — Planta juncea. Folia juncea subulata acuminata pedalia. Pcdun- cuius longus, paucivaginatus, laxe racemosus. Bractcac minutae. PoUinia quaterna magna, quaterna minuta. 36. S. Domingo. Schomburgk. 4852, (Vid. sice, in herb. Lindl.). m ■ f -j- Laciniae laterales auriculiformes minutae. 65. B, Eulophiae Rchb. fil. in Walp. Ann. V. 439: labelli lacinia media flabellata antice obtu- sata cum apiculo, auriculis basilaribus semiovatis, columnae alis acutangulis divaricatis juxta foveam. Tetramicra Eulophiae Rchb. fil. in herbariis. „ Planta pedalis foliis qualuor seu quinque subulatis argute attenuatis" (medio amplioribus?). „Flores brunnei labello sordide purpureo.** Racemus pauciflorus. Flores illis Bletiae rigidae minores. Sepala ligulata acuta. Tepala angustiora. Columna cum labello rectangula, nee in illud prona, quod in B. rigida fit, et in reliquis affinibus fieri videtur. — Cuba W. J. Macleay herb. Lindl.! Leibold! (Hab. sp. sice). ; 66) B. tenera A. Rich, in Ramon de Sagra Hist. Cub. Tab. 83: labelli lacinia media obovala ,antice retusiuscula, auriculis basilaribus triangulis, columna ulrinque supeme alata, alis apicibus erectis acutis juxta androclinium. Folium tereti subulatum carnosum, ventre sulcatum, subpedale („9 — 10 uncias longum"). Pedunculus sesquipedalis vaginis denis appressis, superne simplex seu ramosus. Flores parvuli violaceopurpurei. Sepala ligulata triangula acuta. Tepala subaequalia. Labellum margine eroso sinuatum, venosum, nee carunculatura. Pollinia quaterna maxima, quaterna minima. Santiago de Cuba. Ramon de Sagra. (Hab. ic). (Quae restant sequentur.) Tafel 116. I. 11. 1 3. »♦ Taeniophyllum Alwisii LindL Minutissimum , spica pauciflora erecta, bracteis carinatis triangulis, perianlhii laciiiiis omnibus connalis acutis conformibus , calcare hemisphaorico , Lindl. 1. citando. mis Taeniophyllum Alwisii Lindl. Contrib. to the Orchidology of India Nr. 11. p. 42. (Journ. Proceed. Linn. Soc. Aug. <8o8]. Ahvisia minuta Thwait. Mss. • . 9* 68 Vix crediderim iconem recte fuisse confectam: Siquidem tubus esset conflatus ex connatis sepalis tepalisque, certe autumo, labellum quidem liberum esse cuih calcari. Et haec si vere ita essent, uti putavit cl. Lindley, connata, suturas videres. Ita equidem dubius adhuc haereo. CI. vir affert in Reinwardti: „Dendrobio algoso" idem occurrere, et ait, inde banc ulramque plantam forsaii alii generi esse adscribcndam. Dum haec scribo, ad manus habeo eandem „Dendrobii algosi" ico- nem Reinwardti. Revera sepala et tepala apicibus tantum soluta, ceterum autem coalita, connata videntur in pedunculo ad sinistram. Ad dextram autem adest pedunculus, cui alabastrum adhaeret sepalis liberis! Tamen etiam habeo tria specimina (ex herbario Lehmanni Hamburgensis) b. Rein- wardti manu signata: „Dendrobium Pondok tenge Cede", quibus adscripsit b. Lehmann: Reinwardt 1836". Haec [eerie] ejusdem sunt plantae. In alabastro maturo credo me videre limites sepalorum. Jam non gaudeo otio, quo egerem ad haec bene observanda. Diese wohl kleinste alter bekannten Orchideen entdeckte Herr De Alwiz auf einem Zweige einer Symplocos auf Ceyloh. Eine Zeichnung ging Herrn Lindley durch Dr. Thwaites zu Von dieser gebe ich eine Copie. Das Taeniopbyllum Alwisii Lindl. geliort nebst dcm seitdem entdeckten T. MuUeri Lindl., das mir, wenn auch sehr ungeniigend, vorliegt, zu den niedlichsten Orchideen, welche man sich irg'end vorslellen kann. Ich zweifle aber stark daran, dass die Abbildung in Bezug auf die Blijthe richtig ist. Waren wirklich die Sepalen, \iclleicht sogar nebst den Tepalen, in ein Rohr verwachseu', so musste doch die Lippe frei sein und man wurde dann dort eine Lime sehen mussen. Dass dieselbe fehlt, ist mir ein Verdachtgrund, dass Herr Dr. Alwiz sich wohl tauschte, was bei einer so ausserst kleinen und so uberaus zarten Blutlie nur zu leicht moglich, besonders, wenn sie vielleicht etwas welk war. Herr Lindley bezieht sich auf ein Bild eines „ Dendrobium algosum " von Reinwardt. Die- Es sind zwei Bluthenstiele nebst den zugehorigen igt nur Luawurzeln. Der Stiel links bielet AUes, wie es Herr Lindley angiebt, allein der rechte zeigt eine Knospe, deren Sepalen bis zum Grunde frei sind! glandulosum Blumes. Die Pflanze ist ubrigens wohl das Taeniopbyllum + rosse. +. II. Dieselbe -]-. 3. PoUinarium 4~ -j- . 1 . Eine Tafel 116. IIL 4—8. Taeniophyllam Hasseltii Rchb. Jil. "Affine Taeniophyllo Zollingeri spica pauciflora, lisque acutis, labello lignlato excavate, medio calloso elevato, calcari saccato breM* inlegro (non emarginato) abbreviato. Taeniopbyllum Hasseltii Rchb. fiJ. Mss. J Radices adventitiae crassofiliformes elongatae e.\ icone virides. Pedunculi minuU abbreviati, bi- usque triflori. Bracteae triangulae acutae. Sepala et tepala lutea. Labelli saccus luteus; lamina alba et purpurea. Columna albida, purpureo praetexta circa foveam. Ich kenne dieses Taeniopbyllum nur durch eine Copie jener Bilder aus dem Nachlasse von Kuhl und Van Hasselt, welche man zu Boitenzorg aufbewalu-t. Ich verdankc sie Herrn Zollinger. Sie bluht nach einer Notiz im October und scheint bei Boitenzorg gefunden. D ,xx Sporn besitzt, der dem Fruchtknoten beinahe gleichkommt. Ob diess Taeniopbyllum etwa zulallig A » * 4 69 mit T. hiilum Bl. oder T. obtusum Bl. iibereinkommt, das weiss Niemaad. AuHallig ist esjedeii- falls, dass in den Bijdragen der Name fehlt. T. acuminatissimum kann das fornicalum kaum seiii, well die HuUblatter kurz gespitzt sind, T glandulosum aber bat ein Zabnchen vorn aiif der Lippc. Ich kann mich nicht entsinnen unter den traurigen Resten, die icb im Leidner Herbar als Repraescntanton der Gattung Taeniopliyllum sah, eine Spur ciner Pflanze erblickl zu I)aben, die den Namen T. for- nicalum trug. Unsere PHanzc aber kann keine der vi3r Arten aus den Tabellen sciri. Taeniophyll. acumina- tissimum ist ausgeschlossen durch die sepaia et labeUa acuminatissima. Ich bcsitze cm RlunicV^'hes Original, dem zwar die charakteristischen Blutbcn abgehen, welcbes aber doch bedingt lehrrcich ist, indem cs aufrechte Bluthenstiele zeigt, also den Character: „spica rctrodexa pauciflora" umstossL Die Blulhenstiele sind aufrecht, oder aufsteigend. Icb zahle bis 11 zweikammig sicliondc Deckl)laller. Taeniophyllum glandulosum Bl. bcsitze ich in cincm grossern Original, aber ohne Blutbe. Es stimmt mit meincn drei Excmplaren dcs „Dendrobium algosum Reinwardts" voUig uberein. Dii^se Ueber- einstimmung geht aber noch weiter — unter den umwachsenden Moosen findet sich dasselbe bei Beiden. Ich glaube an o zweifcln zu durfen. Beide Autoren ccben D „Gede" als Standort an. Nur sei bemerkt, dass was Herr Blume als „spica rctroflexa" bezeichnet, von uns „spica ascendens" genannt wird; was derselbe als „spica glandulis adspersa" bezeichnet, wurden wir durch: „rhachi minute muriculata" oder ,,pedunculo minute muriculato" bezeichnen, und was endlich er als „folia fasciculata, linearia, plana" bezeichnet, das durften wir lieber als Wurzeln, radices, aufstellen. Taeniophyllum obtusum BL! besitze ich auch in ein paar Spuren. Die Spindel zeigt jederseils ^ehn kurze, eng gestellle Deckblatter, welche eng aneinander slehen. Die Spindel selbst ist hockrig. Ich besitze eine von mir in Leyden in grosser Eile entworfene Skizze, der gemass die Lippe seillich und vorn jc einen eingcschlagenen Zahn hat und der kurze Sporn sehr breit und hackig ist. Ich vermuthe, dass ich diese Skizze nach der Nalur entworfen. Taeniophyllum hirtum Bl ist mir ein ungelostes Problem, uber das our auch jede Ahiiung fehlt. Mein ganzer Reichthum besteht in einer LufLwurzel, die mir Herr Blume prasentirte. Der Ausdruck: „spica elongata leviter flexuosa laxiflora hirta" ist mir ganz unbegreiflich, da mir keine Erinnerung an eine zottige zweizeilige Orchidee vorschwebt. Viellcicht existirt zu Leiden irgend ein Bild begraben oder ein Exemplar, das einmal Aufschluss giebt. Hispid ist Chiloschisla. Mein Taeniophyll. Zollingeri hat eigentlich wolil nur zu dem T. obtusum Bl. nahe Beziehungen. AUcin die Inflorescenz dieses ist so sehr charakteristiscli, dass ich selbst abgesehen von der Lippe diesen Unterschied fur seeicrnet zur Trennunij lialte. J-^'^^^l^LA^U MJAAl. XA1.1111U1JW Freilich bleibt noch eine Frage fibrig aufzuwerfen. Wissen wir auch gewiss, ob uicht schwach- liche junge Pflanzen zuerst ihre Bluthenstiele mit weit abstehenden, spater aber erst mit dichl gedrangtcn Deckblattern bringen? Die Moglichkeit durfen wir nicht auS dem Augc lassen. Icl* hofTe, sobald ich dazu komme, die za^h'eichen Taemiophyllen zu untersuchcn, die ich vereinigt liabe, Erfahrungen uber die Bestandigkcit der Merkmale zu gewinnen, Unsere Pflanze, das Taeniophyllum Ilasseltii, hat langgczogne und etwas gebogene odor gewur]dtie Luftwurzeln. Die kleinen Blulhenstiele haben etwa je zwei Bliilhen. Ihre Deckblatter ^ind drei- eckig und wohl gekielt. Die Sepalen und Tepalen sind langlich, spitz, stark gelb nach der Farbcn- skizze. Die Lippe scheint langlich, weiss und roth, d. h. weiss mit zwei Fleck en von rotlier Farbe. Die Mitte der Lippe ist mil einer hockrlgen Verdickung besetzt. Der Sporn ist sackig und stumpf. Die kurze Saule ist weiss. Der Narbenrand purpurn. Pollinien sind vier da. Sie scheinen eine ebensolche feine Caudicula zu besitzen, wie sie Taeniophyll. Zollingeri zukomml, wenn auch nicht so lang, wie sie bei Taeniophyll. fornicatum abgebildet ist. Die Fadcben der Figur 7 sind jeden- falls viscinoser Art und reclits wohl eins zu viel. Dass eine klelne Vrscinpustel sich in einen Fad*'n / I t 70 / r L zwischen Caudicula und PoUinium ausziehen lasst, ist eine hochst allgemeine Erscheinung. Die Figur 6 soil nach einer Erklarung das Androclinium vorstellen, von dem das Pollinarium sich entfernt Tafel 116. DI. Pflanze. 4. Bluthe von vorn +• ^' Durchschnitl ^der Bluthe -}-. 6. Andro- clinium ncbst Pollinarium ~\-. 7. Caudicula und ein Pollinium am Faden. Dazu einige Viscinfaden ohne Pollinium, eins wohl zu viel, aber auf Original dargestellt 4-- 8. DurchsclmiU des Fruchtknotens. Tafel 116. IV— VI. 9 17. Triehoglottis pnsilla Rchb. fil. Pusilla, foliis linearibus apice obliquis, labii lobo medio quadrato retuso, columna utrinque penicillata. Vanda pusilla Tejsm. et Binnend. Naturk. Tijdsch. Ned. Ind. 1833. Trichoglottis pusilla Rchb. fil. in Bonplandia V. 1857. p, 39. 4- Planta vere pusilla. Caulis vix pollicaris. Radices adventitiae asperulo plicatulae -(siccitate tan- turn?). Vaginae bene rudiplicatulae. Folia valde coriacea ligulato subtriquetra, apice obliqua cum apiculo, duos poUices longa, sicca vix lineas duas lata; sicca valde rugosa, quasi carinata, carinis pellucidis. Pedunculi graciles uni- biflori foliis aequales. Sepala cuneato ovata acuta. Tepala ligu- K r" lata acuta. Labellum ima cum columna confluens; auriculae utrinque antrorsum rectangulae humiles transcendentes in larainam pusillam rotundam emarginatam velutinam laminae labelli subquadratae dila- tatae nunc apiculatae subadnatae, canalis inter auriculas pubescens. Calcar conioum acutum ovario pilosula, apice obscurissime bidentala antrorsum voluta -f trigono subaequale. Lamina lineariligulata , sub columna. Columna humilis anlice fornicata. Fovea obovata. Rostellum bidentatum. Anguli columnae antici lumidi penicillos pilorum ferentes. — Ex icone Van Akeniana addimus: perigonium album fasciis paucis purpureis supra tepala et sepala intus. Anthera depressa postice trilobula sulcis duobus / antice obtuse apiculata. Pollinia sphaerica. Caudicula linearis. Zollinger sammelte diese niedliche Pflanze am 9. November 1844 zu Gebok Klakka und gab sie unter Nr. 2545 aus. Herr De Vriese geslattete mir die Copie eines von dem wackern Van Aken gemachten Bildes der Pflanze, welche die Herren Tejsman und Binnendyk, die unermudliche'n Beobachter, als Vanda pusilla aufgestellt batten. Eine kleine Pflanze. Das Stammchen kaum zollhoch. Die Nebenw^rzeln runzlich, vielleicht nur im diirren Zustand. Die Scheiden mit allerhand Furchen und Rauhheiten, wie bei Arpophyllum. Die Blatter stark lederartig zungiglineal mit Anlage dreiseitig zu sein, wegen Ruckenkiels. Die schlan- ken Bluthenstiele ein- bis zweibluthig , so lang, wie Blatter. Di^ Bluthe weiss, mit einigen purpur- farbigcn Binden. Die Sepalen keiUanglich spitz. Die Tepalen zuiigig spitz. Die Lippe am Grunde mit der Saule verschmolzen. Der Grund beiderseits aufrecht iiber der und um die Spornbohle beider- seits in ein eckiges Ohr ausgehend, innen behaart. Die Platte am schmalen Grunde ausgebreitet, viereckig, vorn gestutzt oder mit Spitze. Eine zweilappige behaarte vorn freie Lamelle legt sich fiber den Grund derselben auf. Die Saule hat beiderseits stumpfe Ecken mit Papillenbuscheln. Das Rostellum ist zweispitzig. Vor dem Fuss der Saule slehl ein zungig linealer behaarter an der Spitze nach vorn umgesclila^ner Fortsatz. Die kuglichen PoUinien an einer linealen Caudicula. Tafel 116. IV. Eine bliihende Pflanze. V. Eine solche nach Van Aken. VI. Eine frucht- Iragende Pflanze. 9. Eine Bluthe seitlich. Die Sepalen und Tepalen abgelost. 10. Dasselbe: nach Van Aken +^ 11. Durchschnitt desselben, nach Van Aken +. 12. Lippe ausgebreilet. 13. Saule 71 von vorn +. 14. Die Saule von oben, der Rucken nach der Ziffer 14 zu; das Rostellum Iiei^ib- gebogen. Der Staubbeutel und das PoDinarium entfernt -I-. 15, Vordre Ansicht der Saule und Narbe +. 16. Staubbeutel von unten -f- '1 7. Poljjnarium -f-. Diese drei Figuren nach Van Aken. Tafel 117. L 1-7. Trichoglottis laiiceolaria Bl. h Foliis anguste lanceolatis acutis, racemis paucifloris minutis, scpalis lateralibus in tolo calcari conico decurrentibus , labelli laciniis posticis acutis antrorsis, lamina triangula poslice ulrinque obtus- angula, ligula bidcntata in basi, ligula triangula emarginata sub fovea stiguiatica. • ■ Trichoglottis lanceolaria Bl. Bijdrg. 359. Caulis tenuis flaccidus, nunc ramosulus, elongatus; forsan semper pend'ulus. Radices advon- ■_ titiae filiformes hinc ramosulae. Vaginae bene nervosae. Laminae lanceolatae aculae, nunc tameu ita, ut ipse apex sit trilobus, lobi laterales retusiusculo obliterati, lobus medius pugioniformis. Lon- gitudo laminae raro ultra bipollicaris. Pedunculi basi in axillis vulgo unius cujusvis vaginae, eandem perforantes, pauciflorae. Flores ipsi parvuli, flavidi. Sepalum dorsale cuneato oblonguin acutum. Sepala lateralia aequalia basi tamen valde dilatata cum calcari connata. Tepala sepalo summo sub- aequalia, angusliora. Labellum supra calcari conico saccatum fornicatum, trifidum; auriculae in basi triangulae antrorsac; lamina triangula. basi utrinque obtusangula; lamella ligulata bidenlata in basi laminae, sub eadem portio pilosula in calcari. Ligula triangula emarginata ante foveam, Columna brevis crassa angulo utroque antice acutangulo. Diese Pflanze scheint in Java sehr haufig. Blumc, von dem ein Exemplar vorliegt, giebt sie um Boitenzorg und in den Waldern am Berge Pantjar an. Von Lobb erhielt ich ofter Exemplare. Zollinger sammelle sie zuerst am 24. Februar 1843, von einera Aste hangend im VValdchen bei t> Tjikoya (Nr. 95.). Unsere Art ist lang, zart und dunnstanglich. Wahrscheinlich Luftwurzeln sind ( b an sind dunn und verzweigt. Der Stangel selbst hat oft allerhand Kebenzweige. Die Bliitter sind lanzettlich, am Grunde keilig, an der Spitze zugespitzt, oder auch dreilappig, indem die rundlichen Seitenlappchen verschwindend klcin sind und der pfriemliche Mittellappen vorragL In den Achseln der Blattscheiden entstehen die Blulhensliele, welche jene durchbohren und nur ein paar ganz kleine gelbliche Bluthen zeitigen, welclie ubrigens abgefallen smd. • Das obere Sepalum ist keillanglich, stumpf gespitzt. Die seitlichen Sepalen sind ahnlich, gehen aber in einen ganz breiten Grund uber, welcher mit dor Ilinterseite des Sporns ver- wachsen ist. Die Tepalen sind den obern Sepalen ziemlich gleich, aber schmaler. Die Lippc hat am Grund zwei dreieckige nach vorn gespitzle Oehrchen; ihre Platte ist dreieckig mit hinten geruii- delen Ecken; auf ilu* auf liegt eine kleine vorn zweizahnige Platte, unter der eino behaarte Partie im Sporn. Vorn unter der Saule findet sich eine dreieckige ausgerandete Platte. Die Saule selbst hat vorn beiderseits eine spitze Ecke. Die Narbe ist rundlich bis sechseckig. Dnsere Abbild. Tafel 117. L Slungelstuck. 1. Bluthe seitlich +-. 2. Dieselbe, nach Entfer- nung der Sepalen und Tepalen +. 3. Lippe und Sporntheil +. 4. Saule und Sporntbeil +. 5. Schwiele vom Lippengrund +. 6. Saule von vorn +. 7. Eine Caudicula — die einzige, die ich fand. V 72 Tafel 117. IL 8 16. Trichoglottis BSmae Rchh. fil. Foliis oblongis apice inaequalibus, labelli dentibus postlcis minutis, lamina lanceolata apce in carunculam ancipitem extensa. Tricboglottis Bimae Rdib. fil. in Bonplandia V. 39. (1857).' Spitbamaea. Radices advenliliae longae, numerosae, sulcatae, tortae, bine apicibus suis ramosae. usque duos poUices longae, nervus medius infra Racemi uniflori; nunc alter alteri Vaginae foliorum nen^osae trabeculis transversis insculptae. Laminae oblongoligulatae , medio fere duas terlias poUicis latae, apice inaequali bilobae; ex sicca videtur carinatus , apice in Ira lobos abruple exiens. impositus. Axis valde abbrevialus subnullus. Bracteae naviculares valde miniitae. Ovarium pedicel- latum nunc prope semipollicare. Perigonium subcoriaceum siccum cinnamomeofuscum, Sepala ligii- lata acuta. Tepala subaequalia paulo angustiora. Labelli ima basi cum columna coaliti auriculae reclangulae minutae, lamina cuneata ligulata acuta, apice carinata, sub apice inferne in carinam abruplam exiens; callus in basi laminae parvus; saccus parvus obtusus. Columna velutina brcvis; androclinium triapiculatum, rostellum ligujatam emarginatum seu simpliciter bidentatum; ligula sub fovea assurgens linearis apice biloba, retusa. Anlliera mitrata, apice in ligulam extensa, vertice sim- pliciter seu pluricristulala. Flores flavidi. • Diese Art entdcckte Zollinger im November 1847 am Berge Padjo auf der Insel Bima. Nr. 1152 Z. Dieses Z. bedeutet Herbarium ZoUingerianum , im Gegensatz zu den verbreiteten Sammlungen. Unler Z. figurirten jene Arten, die nur in ein paar Exemplaren gefunden wurden. Eine spannenhohe Epipbyte. Die kraftigen Luflwurzein sind zahlreich, getrocknet langsfurchig, die starksten an den Spitzen verzweigt. Die Blatlscheiden baben. getrocknet starke Langsnerven, zwi- scben deijen die Quernerven ein zierliches Netz bilden. Obre Blat(cr sind langlich, in der Mitte am breitesten, etwa zwei Zoll lang, an der Spitze ungleich zweilappig. Auf der Unterseite erscbeinen sie in gelrocknetem Zustande gekielt und geht der Kiel vorn zwischen den Lappen des Blatls plotz- licb aus. Die einbluthigen Trauben haben eine ganz kurze Axe und ein winziges gewolbtes Deck- blatt Der gestielte Frucbtknoten ist etwa einen halben Zoll lang. Die Sepalen haben eine lanzeltliche Gestalt und sind spitz; die Tepalen kommen ilmen gleich, sind aber ein wenig scbmaler. Die Lippe ist am Grunde mit der kurzen sammtigen Saule verwachsen; am Grunde gelit sie in ein stumpfes Sackchen aus, welches man mit der Hacke eines menscblichen Fusses vergleichen kann; die Seiten- zahne sind spitzeckig, auf der innern Seite lauH dem Rande parallel eine wenig entfernte erhabene Linie; das Mittelsliick, die eigentliche Platte, ist langlich, beiderseits verengert, tragt eine etwas rauhe Flacbe und am Grunde einen Hocker, vorn aber an der Lippenspitze eine erhabene Leiste, die in eine Spitze ausgcht, wahrend unterseits die Lippe in einem vorn abgestutzten Kiel endet. Vor der Saule sleht ein linealer, oben zweizahniger , sammtiger Fortsatz. Tafel 117. H. Pflanze. 8. Saule nebst Lippe, dabei ein Stuck Frucbtknoten. 9. Saule nebst Staubbeutel und Lippengrund +. 10. Lippe ausgebreitet, von oben gesehn +• ^^^ Innre Ansicht eines Seitenstucks der Lippe +. 12. Spitze der Lippe mit sebr stark entwickeltem Endzabn +. 13. Saule von vorn nebst zugehorigem Zahn +■ ^^' Ein Androclinium mit ganz gestutztem Rostellum +. 15. Ein Staubbeutel +. 16. Ein Pollinarium von unten gesehn +. 73 V Tafel 118. I. 1. Dendrobiam xantholencum Echb. fit. V, mir Dendrocoryrle aff. D. convexo Lindl. foliis oblongis acuminatis, labelli trifidi laciniis lateralibus ultra medium prosilienlibus rectangulis, lacinia antica ab ungue subquadrata emarginata, carina alta antice lobulata a basi apicem usque. Dendrobium xantboleucum Rchb. fiL Mss. Xenia II. Tab. c. Caulis ramosus. Rami pseudobulbosi stipitati oblongo fusiformes monophylli. Folium obiongo- lanceolalum acutum, supra basin latius.. Flos solitarius intra squamas. Menlum sat magnum, sed non extinctoriiformi exlensum. Sepala ligulata acuta, lateralia protensa. Tcpala sepalo summo subaequalia. Columna utrinque bene angulalocornula. Color floris albidus, labelli apicibus fla\ds. ganz allein bekannt geworden durch eine der Darslellungen auf den Bildern von Kuhl und" Van Hasselt, welche ich hier wiedergebe. Es ist demnach nur das javanische Valer- land allgemein anzunehmen. Stengel verzweigt. Die trugknoljigen Zweige gestielt, langlich-spindelformig, einblatterig. Blatt langlich-lanzetllich spitz, uber dem Grunde breiter. Bluthen einzeln zwischen den Schuppen. Das Kinn stark entwickelt, allein nicht spitzig ausgezogen. Tepalen ziemlich gleich dem obersten Sepalum. Lippe dreispaltig, seitliche Zipfel breiter, rechtvvinkelig, Vorderzipfel vom Nagel an ziemlich viereckig, gelappt, Yorn ausgerandet, beiderseits ein hoher vorn gelappter Kiel vom Grunde bis zur Spitze. Tafel 118. I. Pflanze, in zwei Stucke zerschnitten. 1. Bliithe im Langsdurchschitt ohne Sepalen, Tepalen und Anthere. Tafel 118. 11 2-5. Dendrobiam conTexuni LindL w Dendrocoryne aff. D. xantboleuco Rchb. fil. foliis oblongo lanceolatis obtusiusculis , labelli longe un- guiculati dein trifidi laciniis lateralibus obtusangulis, lacinia media obligulata biloba, carinis rotun* datis geminis inter lacinias laterales. Desmotrichum convexum Bl. .Bjdr. 330. Dendrobium convexum Lindl, OrcL 76. Rliizoma longe repens, nitidum, flavidum, multiarliculatum, articulis lineis obscuris dejjictis, radicibus plurimis tenuiculis perforatum. Pseudobulbi valde distantes, a basi stipitata cun^ata ascen- dentes, ligulali, sicci nitide flavi, costis pluribus. Folium basi petiolari Restrepiac more versum, oblon- gum, obtuse acutum, apice minute bidentatum, siccum saepe rugis transversis longitudinalibusque tesselatum. Flores ex fasciculo vaginarum solitarii. Sepalum dorsale ligulalum, lateralia sepala sub- aequalia, in perulam curvulam extensa, Tepala Lnearia obtuse acuta. Labellum longe ungniculatum, dilatatum, trifidum (seu si mavis quadrifidum), laciniae lalerales obtusangulae, media obUgulala, obtuse biloba; carinae inter lacinias laterales elevatae, bis emarginatae, apice falcato acuto libero, columnae androclinium tridentatum. Diese Art wurde von Blume am Fuss des Salak, an Baumen, im Januar angegeben. Ich habe von ihm eine Probe. Diese Angabe wird bestatigt dadurcb, dass Zollinger die Pflanze ebenfalls an des II. iQ A 74 X Wurzelstock lang hinkriechend , glanzend, gelblich, vielgliederig, die Glieder mil dunkeln Demar- kationslinien. Zahlreiche zarte Nebcnwurzeln durchbohren den Wurzelstock. Buibi sehr weit von- w einander, vom stielig verdiinnten Grunde aiifsteigend, zungig, getrocknet glanzend gelb, mit vieleo Rippen. fein zweii Blatt am scbeidigen Grunde wie bei Restrepia umgewendet, langlich, slumpf gespitzt, Q welche carrirte Bilder gebeii. Blutben aus gebauften Schuppen. Oberstes Sepalnm zungig, die seitlichcn ziemlich gleich, in einen gekrummlen walzigen Sack ausgezogen. Tepalen lineal, stumpf gespitzt. Lippe lang genagelt, ver- breitert in dreispaltige {oder wenn man will, vicrspaltigc) Platte. Seitliche Zipfel stumpfeckig, niittler langlich, vorn breiler, tief ausgcrandet gebnchtet, also mit zwei Lappchen. Zwischen den seitlichen ' Zipfeln zwei hautige Kiele^ die in der Mitle stark, vorn and hinten ausgebnchlet, vorn mit einem hakigen Fortsatz. Saule mit dreizahnigem Androclinium. Tafel 118. H. Ein Stuck Stamm mit einem Schoss. 2. Bluthe + + -[-■ 5. Saule seitlich + Tafel M 8. III. 6. Dendrobiuni Binnendijkii Rchb. fil. Dendrocoryne labelli ungue utrinque antice angulato, lamina oblonga subsessili antice sinuato excisa, carinis geminis a basi unguis in apicem, basi integerrimis, ceterum undulatis. Desmotrichum fimbriatum Bl. Bijdr. 329 ex parte? Dendrobium fimbriatum Lindl. Orch. 76 ex parte? Nee Dendrobium fimbriatum Hook. Exot. 71. Wall. Mss, Lindl. Orch. 83, T 4 Dendrobium flabcllum Rchb. fil. Bonplandia V. 56. Ex p.? ob synonymon Blumei adductum, nee ex descriptione. Caulis teretiusculus elongatus, multiarticulatus Rami in pseudobulbos oblongo depresses ter- minates exeuntes, abbreviatos, suJcatos. Folia cunealo oblonga acuta usque pedalia; .vulgo quinque pollices longa, unum et dimidium lata. Flores singuli terminales, basi squamis quibusdam congestis. Sepalum dorsale ligulatum aculum. Sepala lateralia subaequalia in cornu extinctoriiforme prolon- gata, omnia extus flaveola, intus punctis pluribus atropurpureis signata. Labellum a basi late cuneata dilatatum, trifidum: laciniae posticae semioblongae , obtuse acutae, lacinia . media sensim ab ungue oblonga, lateribus sinuata lobulata, antice emarginata, nunc cum apiculo, carinae geminae a basi usque ad apicem, terlia parte postica inlegerrimae, ceterum undulatae. Color labelli ochroleucus nunc punctis maculisque plurimis brunneis suffusus. Colunma apice tridentata. Fovea obcordiformis. Von dieser Pflanze kannte ich bis vor Kurzem nur jenes Bild, welches zu Kuhl und Van Has- F sells Nachlass gehorig, von mir veroffentlicht wird. Es ist schon seit mchren Jahren gestochen, wie alle die Tafein unseres Bandes bis 140. Da erhielt ich vor einiger Zeit durch die Gute des Herrn Binnendijk mehrere treffliche Dartellungen indischer Orchideen, unter denen auch drei Abarten unter- schieden werden von Desmotrichum fimbriatum Bl. Zwei derselben gehoren mit zu der von Kuhl und Van Hasselt abgebildcten Pflanze. Die dritte aber stimmt so vollig wieder uberein mit Zollingers Pflanze, die mir die Veranlassung gab, die Art zu beschreiben, dass ich nunmehr dieselbe von dieser Art trenne. Ob nun Blume beide Formen kannte oder nicht, weiss ich nicht. Da sein Trivialname fallen muss, hat die Frage in diesem Falle keine Wlchtigkeit scheinlich, dass Blume diese Art meinte, da er sagt „labelli lamina dilatato bifida", wahrend die Es ist mir indessen nicht unwahr- nachste eine lamina retusa besitzt Ich freue mich, die Art Herrn Binnendijk zu widmen, der mir 75 1 diese so schalzbare Miltheilung machte. Gehort Blume's Art (von der ich ein stcriles Original besilze) hierher, so wachst die.Pflanze in iiiedrigen Waldungcn des westlichen Java. Stamni dunnwalzig, vielgliederig, langgestreckl. Zweige in langJiche, endlich gefurchte Bulbi ausgehend. godruckle, nicht lange, Blatler keillanglich , spitz, bis fusslang, meisl \\e\ kfirzcr, vieu bis flinf ZoD Jang und etwa einen und einen halben breit. Die Bliiten einzeln, cndslandig, am Grundo mit einigcn gehiiuften Schciden. Das Ruckensepalum zungig spilz. Die seitlichen Sepalon zicmlich gleich, in ein langes spitzes Kinnhorn ausgezogcn. Alle aussen gelblich, innen mit vielen scbwarz- purpurnen Punkten. Lippe vom breitkeiligen Grande crweitert, droispallig; die hintern Zipfel halb- langlich, stumpf gespitzt, der mittlere Zipfel allmahlich vom Nagel an langlich ausgezogcn, an den Seiten bucbtig gelappt, vorn ausgerandet, in der Bucbt mit Spitzchen. Zwei Kiclc vom Grunde der Lippe bis zur Spitze; im letzten Drittheil unversehrt, ubrigens wellig. Die Farbc der Lippe weiss- gelb, bisweilen mit zalilreicben braunen Punkten und Flecken. Saule an der Spitze dreizabnig. Narbengrube umgekehrt herzformig. Tafel 118. m. Ein Stuck Stamm mit einem Bulb und Bluthe. Das Blatt fiber dem Grunde abgescbnitten. 6. Durchscbnitt durch eine Bluthe, welclier die Sepalen und Tepalen abgelost sind +• / Tafel 118. 7. h r Dendrobiam flabellnm Rchb. fih Dendrocoryne labelJi ungue tertia antica utrinque angulato, lamina antice unguiculata subilo Irapeziformi flabellata, unguiculo integerrimo, lateribus sinuato lobulatis, latere antico retuso, bine lobulato, carinis ternis laminae ? ? Desmotrichum fimbriatum Bl. Bijdr. 329 ex parte? ?Dendrobium fimbriatum Lindl. Orch. 76 ex parte? Dendrobiurn flabellum Rcbb. fil. Bonplandia V, 56. (Descript.) Gaulis ramosus, teres-, multiarticulatus, articulis Jncrescentibus nitidis, lineis nigris separalis: vaginis emaciatis. Pseudobulbi ligulati, quinque usque pollices longi, nitidi, sicci muUi sulcati. Folium a basi petiolari cuneata oblougum, acuminatum, usque ultra pedem longum, et plus quam tras pollices latum. Flores solitarii seu nonnulli, lerminales, ex squamis prorumpentes. Sepala ligulata acuta, jateralia in cornu exlinctoriiforme ovario pedicellato brevius evoluta. Tepala ligulala acuta. Omnia pallide alboflavida, punctis purpureis extus etintus, praesertim basin versus punctata. Labelli unguis tertia media exeunte utrinque angulatus, lamina antica unguiculata subito trapeziformi flabellata, un- guiculo integerriino, lateribus sinuato lobulatis, latere aiitico retuso, bine lobulato, carinis ternis serrulat Labclluin flavidum. Diese Art lernte ich zucrst durch Zollinger kennen: 1294 Z. „Flores albido purpurasceiites. Desmotrichum fimbriatum. Ad arbores montis Sabak. 47. Marz 1848.*' Ich hatte bereits in dem lange liegenden Manuscript fur diese Tafeln mein starkes Bedenken ausgesprochen, dass sic rait Kuhl und Yan Hasselts Pfianze identisch ware. Da erhielt ich unervvartet Dnlerstutzung durch Herrn Binnendijks Gute und empfing schone Zeichnungen dieser und vorigcr. Sobald ich nun meine fruber bereits wabrgcnommenen Unterscheidun^^smerkmale stehen, beide Arten fur verschiedene i so constant fand, konnte ich nicht langer an- Stangel verzweigt, slielrund, vielgliederig , GUeder zunehmend an Grosse, glanzend. mit schwarzen Linien getrennl, Scheiden verdorrt. Bulbe zungig, bis funf Zoll lang, glanzend, getrocknet vielfurchig. Ian zugespitzt, bis als 10* I 76 breit; meist wohl kleiner. Biiilhen einzeln oder ein paar, endstandig, aus Scheiden vortrelend. Sepalen zungig, spitz, die seitlichen 'in ein spitzes Horn ansgehend, welches kurzer als gestielter Fruchtknoten. Tepalen zungig, spitz. Alle Mass weisslichgelb , mit purpurfarbigen Punkten aussen und inhen, besonders gegen den Grand dieser Organe punktirt. Lippennagel an seiner Yordergranze silzend, beidcrseils in Ecken ausspringend. Vorderplalte genagelt, plotzlich Irapezoidisch facherformig, ■m das Nagelchen ganz unversehrt, die Seiten der Platte buclitig gelappt, die Vorderseite gestutzt, at F und zu gelappt. Drei wellig sagezahnige Kiele vom Grunde der Lippe bis zum Grunde der Vorder- platte. Die Farbe der Lippen ist gelblich. Tafel + Zu Tafel 119 «■- Galeola Lour!. Coc)i. II. 633. (Edit. Willd.) un nichts ist als Erylbrorchis Bl. Rumphia I. 200 t. 70, welche spater, man weiss nicht warum, als 200/B Art 1. c. dif( Ench. n. Entscbeidung. Ist die Angabe Der Vergleich Loureiros mit Oi J» 511) ist ganz unbebannt. Das Exemplar genugt nicht zur richtig, so ist dieselbe keine nectanum mtegemmum iC unserer. iphylla (deren vielleicht einziges bekanntes Original ich besilze) ist ganz fabelhafl. — Eine andere, sehr dubiose Art ist VaniJIa pterosperma Lindl. in Wall. Cat. 7402. Sie ist nach blossen Fruchten aufgestellt. Ich besitze eine Probe. Ob je Sicherheit zu erlangen seinwird, was unler dieser Art gemeint war, bleibe dahingestellt Denn es konnen mehrere Arlen auf Singapore wachsen. Der Name hat aber, als bJosser Manuscriptname, gar keinen Werth und wurde von Lindley iinter Erythrorchis altissima substituirt Perianthium connivens rare palulum. Sepala subaequalia oblonga obtuse acuta nunc exlus furfuraceo papulosa, Tepala lineari ligulata obtusiuscule acuta, Labellum hemisphaericum seu fla- tudinali, nunc venis omnibus muriculatis, Columna CTacilis semiteres line aptera androclinio nunc tridentato. Anthera conica erecta Vanillae more filo suspensa , quadrilocellaris. PoUinia quadrigemina oblonga pulvereo farinacea. Rostellum foveam superne tegens. Capsula bival- vis, forsan in una specie indeliiscens. Semina numerosa alata. Bluthenhulle zusammengeneigt , seiten etwas gespreizt Sepalen ziemlich gleich, langlich, stumpf gespitzt, bei mehreren Arten = --— '-^ '- ^' • -• x. ... «. _ . slumpflich gespitzt. Lippe halbkugelig Tepalen lineal, zungig, Oder facherformig, bci zwei Arten mit einer sammtigen Langslinie, bei andern auf alien Adern liin mit feinen spitzigen Warzchen. Saule schlank, halbsliel- rund, flugellos, die Adernlinien bisweilen dreizahnig. niUa durch Faden befestigt, vierfiicherig. Narbengrube von oben deckend. Kapsel zweiklappig. Samen zahJreich wie Pollinien \ier, langlich walzig, breii^. Narbendecke die gefliigelt. Obs. Num hue perlinet PogochUus Falc. in Hook. Journ. Bot. IV. 18-i2. p. 73? „A magnificent plant with pulpy pollenmasses , which are doubled together, „terete condupHcate", in horseshoe fashion, with an articulate deciduous perianth, and aphyllous; with subterraneous squamate stems, and a leathery strictly Ihreevalved capsula, without costae or any interruption of tissue. — I cannot bring rank Capsula non quadrat. 77 §. 1, Labellum per lineam mediam lumore velutino onustum. 4. G. a It is si ma: labello flabellato obtriangulo, antice lobulato, lateribus integerrimo, linea media lata tumida velutina, anteposilo corpore aequali bicalloso, sepalis extus calvis, columna ima basi antica velutina. Cyrtosia "altissima Bl. Bijdr, 396. Erytbrorcbis altisj^ima BI. Bumplila I. 200. t 70. Haematorchis altissima Bl. 1. c. IV. 200/B. Caules ex Blumeo 50 — 120 pedes longi, longe per arbores scandentes, pallide rubri. Paniculae bracbycladae fere pcdales ex axillis vaginanim radicibus aereis nunc apposilis. Ramiili subdensiflori racemis elongatis. Bracteae squamaeformes Irian- gulae parvae, Flores extus calvi. Sepalum dorsale trianguloligulatum obtuse aculum. - Sepala late- ralia subaequalia, saepe curvula. Tepala lineariligulata obtuse acuta, a basi angusta aliquid diJatata, nunc subcurvula. Labellum obtriangulo flabeJlatum , apice subretusiusculo lobulalum. Linea ]nLa velutina a basi usqu3 ante apicem, anteposilo tumore bilobulo subsphacrico velulino. Lineae obscurae transversae numcrosae ex nervulis lateralibus papulis elevatulis tectae. Yelur labclli ex pilis articulatis, cellularum membrana subtilissime lineolata. Columna semiteres. Androclinium subinlegrum postice I apiculatum. Fovea parva. Bucca basilaris columnae velutina. Seminum alae latae siiiuato denlatae. ^ In Javae occidentalis sylvis praeserlim solo calcareo Blume! Zollinger 1406! (loco nullo). Borneo Low! {Hab. sp. sice). 2. G. cassylhoides: labello rotundo, integerrimo, antice lamen seiTuIato, linea media late velu- tina, anteposito callo velutino simplici ovato antrorsum acuto, sepalis extus calvis (?), columna ima basi antica nuda (?). Dendrobium cassylhoides Rich. Cunn. in Lindl. Bot. Reg. 1846. sub 1828: „aphyllum, caule glabro stolonifero, floribus racemosis, racemis (stolonibus apposilis) subtribrachia- tis, bracteis lanceolato ovatis appressis, labello convoluto indiviso , apice incurvo crispato (callo lineari in medio et altero ovato acuminato sub apice). — A leafless stolonifcrous plant, with tribrachiate racemes of flowers, of which the perianths are of a brownish golden yellow colour, and the labellum white, and elegantly pencilled within, as in Dendrobium Pierardi." ' Found growing from the crevice of sandstone rocks, on the eastern side of Sidney Cove, Port Jackson, where it was observed in flower Oct. 1834. (Hab. iconen Rich. Cunningham ex herbario Lindleyano mutuatam.) §. 2 Labellum per lineam mediam a tumore velutino liberum. a. Scansores: radicibus in caule florido adventitiis. J 3. G. Hydra: labello subquadrato , laleribus medlis utrlnque obtusangulo, antice retiiso emar- ginato cum apiculo seu apiculis duobus interjectis, toto linibo minute denticuJato, muriculis supra venas densissimis; sepalis extus velutino muriculalis. — Caulis crasso funiformis longissime scandens, vaginis amplis vaginatus; radicibus aereis nitidis perforatus. Rami ramulosi liinc univaginati, uti in Galeola altissima subvelulini, indumento serius detrito. Bracteae squamaeformes triangulae parvae. Ovaria antliesi tenuia velutina. Sepala oblonga acuta extus velutina. Tepala oblonga acuta. Labellum subquadratum apice reluso bilobum; denticulis duobus in sinu interjectis, angulo obtuse exsilienle ulrinque in limbo externo, toto margine denticulis parvis semilato; papillis creberrimis supra venas muriculiformibus. Columna clavata, androclinio elevalo triangulo, acuto, apice exciso; rostello rotundo foveam tegente, basi seu sinu acuto deorsum spectante bilobo, seu denticulis duobus insilientibus. Denies laterales androclinii solitarii seu gemini (semper?). Tumores in basi columnae duo. Anihera tumore elongalo laminaeformi papuloso in verlice. Malacca. W. Griffith! (Hab. sice, sp.) Obs. In iU. Lindleyi herbario vidi iconem Galeolae a b. Griffith confectam. „Zimjaik, March. 1834." Monstrat florem clausum maculis pantherinis supra sepala. Labellum cxplanaLum desideratur. Adsunt pollinia quaterna ac unum par, quod lamella postica transversa medio sustenlari videlur. I .78 Anlhera inferne, quae praeter locubs duos processum obtusangulum anticum eflert. Columna andro- clinio elevato, argute tridentato. Nescio, num hue pertineat. 4. G. Kuhlii: labcllo oblongo apiculato, crenulato, concavo. Erythrorchis Kuhlii Rchb. fil. in Xen. Vo!. 11. tab. 119. Cf. infra. (Hab. iconem.) b, Pedestres: radicibus adventihis in cattle florido millis. m 5. G. septentrionalis: labello ohiongo acuto lateribus vix angulato toto margine minute eroso . denliculalo, papulis filiformibus supra omnes nervos, seminum alis integerrimis. — Rhizoma validum squamis cucuUalis ovato triangulis obtusis arctis multis, gemmas foventibus; radicibus validiusculis perfossum. Caulis — — , Porliones adsuhl sesquipedales turionibus Asparagi juvenis comparabiles, multivaginalae vaginis pedunCulos racemosos foventibus. Axes superne minute furfuraceo scaberuli. Bracteae triangulae aculae. Ovaria subsessilia bracteis plus decies longiores. Sepala oblongoligulata extus minute furfuracea. Tcpala subaequalia calva. Labcllum oblongum acutum lateribus vix angu- latum, toto margine minute eroso denticulatum, papulis filiformibus supra omnes nervos. Fructus pen- IT" duli, illis Musae comparabiles, a basi pedicellari incrassati, forsan carnosi, verosimiliter indehiscentes ; „ obscure rubri". Seminum alae crassae integcrrimae. (Hab. sp. sice.) 6. G. Lindlcyana*: labello subtrilobo, lobis lateralibus seraiovatis, lobo medio oblongo, limbo minute Jobulato, lobulis cristuligeris muriculis multis per discum, sepalis extus velutinis, seminum alis sinuato dcnlatis. Cyrtosia Lindleyana Hook. fil. Illustr. Him. plant. XXIV. Erythrorchis Lindlcyana Rchb. fil. in Bonplandia V. 37. Planta valida praecedcnti maxime affinis, sed capsula bivalvi. Caulis robustus superne ramosus ramis conges tifloris subccrnuis, leviter furfurace'is. Bracteae ovata triangulae ovariis pedicellatis plus dimidio breviores subfurfuraceae. Tepala subaequalia paulo breviora calva. tabellum supra imam columnac basin insertum cucuUatum trilobum, lobi laterales semiovati, circa columnam flexi, lobus mcdius oblongus productus, totus limbus dentatus serratusve, denlibus lobo- rum lateralium setacco arislulatis. Columna curva, androclinii laciniis lateralibus triangulis serratis. Anthera recurva, verlice papulososerrata. Capsula bene bivalvis seminibus testa lata sinuato dentata. Sikkim. J. D. Hooker! (Hab. sp. sice.) Tafel 119. Galeola Knhlii Echb. fiL Mss. Sepalis tepalisque oblongis acutis, labello oblongo apiculato, crenulato, concavo. Erythrorchis Kuhlii Rchb. fil. in tab. op. nostr. 119, Habitus certe affinium specierum. Rami altcrnantes, radice adventitia opposita, vagina a basi rami. Racemus distantiflorus. Bracteae triangulae abbreviatae. Ovaria pedicellata viridula. Sepala et tepala oblonga acuta, tepala quidem angusliora, omnia ochroleuco flava. Labellum excavatum limbo parce lobulalo crenulatum, acutum; flavidum; linea mediana xanthina, radiis ceterum purpureis. Columna flavida semiteres, longiuscula. Fovea transversa media basi in angulum excurrens. Anthera mitrata. Massae poUinicae ovoideae, profunde fissae. — Fructus incrassati cylindraceo fusiformes, breves, bivalves. I Nunc pro alabastris monstra videntur occurrere. Talia enim mihi videntur adesse sub flore rami floridi. Figuras nostras 1. 2. 4. ex alabastro depromtas crediderira. 79 ■ Ich habe mich bei dieser Art nur auf eins jener Bilder verlassen mussen, welche Kubl uiid Van Ilassell hinlerliessen. Die Gestalt der Lippe und die der Frucht weisen gebieterisch darauf bin, dass wir as nicbt mil der gemeinen javanisclien Art zu tbun baben. Bei diesem Bild babe ich aucb die Copie einer bandschriftiicben zugeborigen Noliz, weiche besagt, dass diese Pflanze im August bei Tjibineng auf Java wacbst. * Tracht der yerwandten Arten. Die. wecliselstandigen Zweige stehen je in der Achscl einer eifor- niigen, spitzen, gewolbten Sdiuppe, Ihncn gegenuber findet sich cine Adventivwiirzel. Die Zweige tragen Trauben. In den Achsein von dreieckigen Dcckblaltern stehen die massig grossen Blulhen. Sepalen und Tepalen sind geJb, langlich spilz, die TepaJen sind sdirnalcr. Die Lippe ist runillieli, spitz, am Rande mit Lappchen und Kerbzahnen, ausgehohlt. Die Millellinie ist hocbgelb; seillich slrahlen purpurne Linicn. Die langliche, wohl halbslielrunde golbliche Saule hat eine niedrige, quor- gehendc Narbe. Der Staubbeutel ist rotblich. Die PoUinien sind eiformig und lief gcspaltcu. Die Frucht ist kurz und dick spindelfcirmig, einklappig sich ofTnend. Tafel 119.. Die besagte Abbildung zerlegt. i, Eine auseinandergelegte Bluthenknospe. 2. Eine solche nach Entfernung der Sepalen. 3. Eine Saule. 4. Eine andere Saule, iedenfalls aus linospe +. 5 6. Pollinien + Tafel 1^0. Cyrtosia javanica Bl, Cyrtosiae genus affine Galeolae Lour, diversum (fruclu indehiscenle pulposo,) seminibus apteris; columna alata. I Cyrtosia javanica Bi. Bijdr. 396. — Tab. 6. — Rumphia I. t 69, . Caules compresso teretcs apicem versus loracntosi , basi plurisquamati squamis nunc fasciculos vaginarum foventibus, qui milii rami abortivi visi. Bracteae triangulae aciilae. Ovarium pedicellatum cylindraceum puberulum. Sepala oblonga acuta exlus pilosula. Tepala ligulala acuta. Labelium obovato flabellatum antice emarginato bilobum, sen simpliciter ova turn, utrinque ante basin angulatum; carinulae elevatae ternae ante basin. Pulvinar tomentosum ante apicem. Jamjam in uno flore video esse unguiculalum ungue Mtissimo. Columna apice membranaceo dilatata alata, alis serrulato denti- culatis. Fovea oblonga transversa sub roslello. Ovarii plurisulcati placentae interstitiis pilosulis dis- junctae. — Pill axeos pluricellulosi saccharato punctati, Haec secus specimen typicum Rlumei ipsissimi. Ad Rumphiae iconem: radices crassae clavatae obtusatae pJures caules simplices seu apice ramosos emittenles. . Ad iconem a. b. Kuhl und Van Hasselt relictam: fructus purpurei. Flores roseoflaveoli, punelulis apicibusque sepalorum intensius roseis. Labelium flaveolura liinc purpureo irroratum.. Juvat -addere descriptionem , quae juxta iconem adest. „Corolia pentapetala, petalis cras.sis carnosiusculis, subaequalibus, concavis, tribus e.xterioribus, interioribus duobus. Labelium crassissi- mum carnosum, concavum, apice rotundalum, partibus lateralibus tenuioribus incurvatis alas duas obsoletas simulanlibus. Ad earum basin glandula utrinque globosa, pars mediana interna supra pilosa. Columella processu brevi curvato cum labello conjuncta, cun^ata, externe convexa, interne concavi- uscula versus apicem dilatata crenata. Stigma transversum. Anthcrae duae basi conjunctae in colu- mellae apice medio adnatae, supra stigma incurvatae, medio concavae e particulis pellucidis albidis papillaeformibus compositae. Capsula rotundata, curvata, elongala, valde carnosa, trilocularis, 80 polyspertt^a. — Foliis (? non visa), flore albido, petalis extemis tribus ad apicem purpurascentibus, internis apice flavis. Capsula rubra/* Blume, von dem ich die Art zweimal empfangen habe, gibt sie auf Kaffeeplantagen des Salak in der hohern Region an. Das Manuscript von Kulil und Van Hasselt sagt: crescit ad terram in sylvis ad Pangerango pedianu, etiam prope Cicron fluvium montis Pangerango. Eine bleiche Pflanze mit dem vollen Ansehn einer Parasite. Slangel gedruckt stiekundlich, nach oben zu filzhaarig. Diese Haare getrocknet roslbraun. Unterwarts ist er mit zahlreichen kurzen Scbuppen besetzt, in deren Achsein sicb Scbuppenbuschel flnden, die icb fur fehlgcschlagene Bluthen- standzweige ansebe. Die Deckblalter sind spitz dreieckig. Der gestielte Frucbtknoten walzig, fein behaart. Die Sepalen langlich spitz, aussen etwas behaart. Die Tepalen zungig spitz. Die Lippe verkebrteiformig , iacberformig, vorn ausgerandel zweilappig oder einfacb eiformig, beiderseits vor dem Grunde eckig ausspringend. Drei erhabene kurze Kiele vor dem Grunde. Ein filziges Kissen vor der Spilze. Indem ich diess scbreibe, fmde ich iibrigens an einer besonders scbon getrocknelen Bluthe «inen ganz breiten kurzen Nagel an der Lippe. Die kurze Saule hat an der Spitze einen freien Fliigelrand. Die Fliigel sind sagezahnig. Die Narbengrube ist langlich und quer unter der Narbendecke. Der Frucbtknoten ist mehrfurcbig und zwischen den tief einspyingenden Placenten stehcn starke Buschel fadiger Papillen. — Die Haare der Axe sind gegliedert und mikroskopiscb fein- gekornelt. — Diess Alles nach Blume's Original. Das Bild in der Rumphia ergiebt, dass die Wurzeln gedrangt biischlig stehen und keulig vi^al- zige, stumpfe Massen darstellen. Einem solchen Buschel ^horen mehrere Stangel an, welche bald einfache, bald verzweigte Bluthenslande haben. Nach dem Bilde aus dem Nachlasse von Kuhl und Van Hasselt fuge ich hinzu: die Fruchte sind purpurn. Die Bluthenhulle rosagelblicb. Die Sepalen sind tiefer rosig an der Spitze und haben ausserdem solche Punkte. Die Lippe ist gelblich und ab und zu purpurn angehaucht. Tafel 120. Nach Kuhl und Van Hasselt: L Stangel mit grossen Fruchten. 1. Bluthe, von der die Sepalen abgelost. 1. Lippe mit Gewalt ausgebreitet. Ueber ihr die Saule -(-. 3. Lippe und Saule seitlich, ohne Frucbtknoten + . 4. Staubbeutel von unten +. 5. Durchschnitt durch Frucbtknoten. m Meine Zeichnungen nach Blumes Original 11. Stangel. 6. Bluthe von unten +. 7. Dieselbe von oben -f-. 8. Lippe +, 9. Durchschnitt durch Frucbtknoten -f-. 10. Saule von Rucken- L seite 4". 11. Dieselbe von Bauchseite +, 12. Haar von Axe +. \ Tafel 121. * Coelogyne pandarata LindL Suberecta ovario punctulato, labeUo basi rotundato trifido, laciniis lateralibus semiovatis triangulis lacinia media ab ungue lato triangulo hastata crenulato lobulata, carinis quinis in disco inter lacinias poslicas, ramenlis plurimis in lacinia antica. Coelogyne pandurala Lindl Garden. Chron. 1853. 10. December. — Hook. Bot. Mag. 5084. Van Houtte Flore des Serres Mss. Rhizoma validum vaginis distichis vestitum. Pseudobulbi oblongo pyriformes diphylli. Folia maxima cuneato oblongo acuta, subpapyracea. Pedunculus porrectus, nunc imo subpendulus, pluri- {\onm racemosus. Bracteae persistentes spalhaceae oblongae acutae ovariis pedicellatis punctatis bene breviores. Sepalum dorsale oblongolanceolalum acutum undecimnerve dorso non carinatum Sepala 84 lateralia subaequalia, angustiora, dorso per mediam Jineam carinata , genuflexa. Tepala a basi lineari lanceolata acuta. Labellum trifidum, laciniae posticae laterales semiovatae antice acuto protensae; lacinia media ab ungue lato hastalo cordata oblongo triangula, lateribus crispula; carinae carnosulae plicatulae ante basin quinae, laterales extrorsae; excurrentes in lineam mediam undulatam et carinas semirotundas plicatas duplices utrinque extrorsas, dein in lineas ramentaceas solulas; in disco bascos, portionis anticae calli varicosi. Columna arcuata tenuis superne abrupte cucullato dilatata. Anlhera triangulo dilatata, poslice bivalvis, valvis supra loculos extensis. PoUinia depresso ligulata quatema in caudicula bilamellata- Rostellum quadratum dilatatum fornicalum; foveae limbus pentangulus, late- ribus late incrassatis. Color perigonii prasinus. Lamellae duae in labclli basi flavo virides. Lineae, maculae, limbi etc. labelli bene nigri. In Sir William Hookers Herbar findet sich ein wildes Exemplar von Borneo, gosammell von Low. Es ist angegeben, dass die Blutlien frisch hochst wohlriechend sind und dass die Pflanze haufig an schattigen Platzen von Baumen herabhangt, die am Wasser stelien. Bei den Herren Lod- diges in Hackney bluhte sie 1833. Wenig spater kam sie mir durch Herrn Consul Schiller zu, bei dem ein prachtiges Exemplar jahrlicli zahlreiche BIuthen§tande aussendet, die es zweifelhafl machen, in welche Gruppe man die Art unterbringen soil. Meist stehen sie nach aussen gespreizt. Wurzelstock stark, mit zweizeiligen breiten, kurzen Scheiden. Bulbs langlich, birnformig, zwei- blatterig. Blatter sehr gross, keillanglich spitz, ziemlich papierartig. Bluthenstiel vorgestreckt, wohl jnd, mindestens mit der Spitze, mebrbliithig, traubig. Deckblatter bleibend scheiden- arlig, langlichspitz, kurzer als die punktirten gestielten Fruchtknoten. Das unpaare Sepalum langlich- lanzettlich, spitz, eilfnervig, auf Rucken nicht gekielt. Seilliche Sepalen ziemlich gleich, schmaler, auf Ruckenmittellinie gekielt, kniebogig. Tepalen vom Grunde lineallanzettlich, spitz. Lippe drei- spaltig, die hintern Zipfel seitcnstandig, halbeiformig, nach vorn spitz ausgezogen; der Miltelzipfel vom breiten Nagel spiessformig herzformig, langlich dreieckig, an den Seiten kraus. Fiinf etwas dickliche, Kiele vor dem Grunde, die seitlichen nach aussen gewendet; ausgehend in eine wellige Mittellinie und halbrunde, gefaltete, doppelte, beiderseits nach aussen gerichtete Kiele, die endlich in verzweigte, angeschwollene und unterbrochene Linien iiber den Adern bin ausgehen; die Scheibe der vordern Partie trag^ nach binlen zu zahlreiche Schwielen, Die Saule bogenformig, dunn, oben plolz- lich kappig erweitert. Staubbeutel dreieckig, erweitert, hinten zweiklappig, Klappen'uber die Facher • hin ausgedehnt. PoUinien gedruckt zungig, je vier auf zweiblaltriger Caudicula. Rostellum viereckig, . erweitert, gewolbt; Saum der Narbengrube funfeckig, an den Seiten stark verbreitet. Die Farbe der BluthenhuUe lauchgrun, Zwei Lamellen am Grunde der Lippe gelbgrun. Linien, Flecke, Schwie- len und Besaumung "tief schwarz. Tafel 121. I Die Spitze eines Bluthenstands. Daneben eine aufgerichtete BlfUhe. B. Ein Stuck- chen Stamm nebst einem Bulb. Yerkleinert. 1. Saule und Lippe. 2. Saule. 3. Staubbeutel von / hinten 4-- *• 5. PoUinarien +. t TafellS^.I. II. 1 2. Phajus Kahlii Rchb. Jil, aflinis Phajo calloso Lindl labello bre\Tiori, apice utrinque angulato aurita. prope basin usque libera dimidio Phajus Kuhlii Rchb. fil. in Xen. Orch. H. Tab. cit. Phajus callosus Bl. (nee Lindl.) Flor. Javae nov. Ser. 1858. Tab. 2. n. 11 / 82 ^ Pseudobulbi approximati conici. Folia longe peliolata late oblonga acuta pedunculo subbreviora. Pedunculus felongalus, supra basin univaginatus , racemosus, bracteis cito dejectis oblongis obtuse acutis. Sepala ligulala obtuse acutiuscula extus flavida rubro aspersa, iritus flavida brunneo lavata. Tepala magis angusta, sursum dilatata, obtuse acuta, hinc quasi spatulata. Labellum cucuUatum, circa columnam convolutum, trilobum; lobi laterales toto limbo minute lobulati, antice obtusanguli, lobus medius producfus emarginatus; calcar breve conico cylindraceum apice simpliciter acutum, valde breve. Labellum antice albidum, utrinque apicem versus purpureum, basin versus flavum. Columna brevis, a labello prope libera, sursum dilatata, androclinio integro. Diese Pflanze wachst nach der Angabe des Zeichners auf Java bei Leweboenger, wo sie im October bluhte. Auch sie stammt aus den nachgelassenen Zeichnungen von Kuhl und Van Hasselt. Bulbs genahert, kegelformig. Blatter langgesUelt, breit, langlich spitz, etwas kurzer als Bluthen- stiel. Bliithenstiel lang, uber Grund einscheidig, traubig. Deckblatter zeitig abgeworfen, langlich, stumpf gespitzt, fast spatelig, Lippe kappig, um Saule gerollt, dreilappig, seilliche Lappen auf Saum fein gelappt, nach vorn stumpfeckig, Mittellappen vorgeslreckt, ausgerandet, Spom kurz walzig- kegelformig, an der Spitze einfach spitz, sehr kurz. Lippe vorn weisslich, beiderseits gegen die Spitze purpurn, gegen den Grund bin. gelb. Saule kurz, von Lippe fast frei, nach oben erweitert. Androclinium unversehrt. r Tafel 422. L Ein Stuck Bliithens land. U. Eine verkleinerte Pflanze. 4. Bluthe nach Entnahme der funf aussern Perigonialblatter. 2. Saule von vorn nebst Sporn +. Tafel 1^2. III. 3. Phajus callosus Lindl. feuhlii igul in medio disco apposita, calcari cylindraceo conico apice bidentato. curva brevi utrinque LXI Phajus callosus Lindl Orch. p. 128. — Gardn. Chronicle 1848. 287 (Xyl). Habitus et reliqua praecedentis , quo videtur validior. CI. Lindl. 1. c. dicit flores leniter rufo- brunneos apicibus sordide albis. Labellum album, purpureo irroratum, inferne obscure purpureo maculatum. Calcar flavum. Labellum esse truncatum seu bilobum linea crassa callosa ner lineam medium. calcari et coluranae lonritudine. imo colore bene diversa. Mirum, quod cl. Blume cum praecedenti confudit, minus mirum, quod tacuit, unde depromta fuerit icon, quam eandem nos (prius qufdem exsculptam) .edimus, fontem religiose profitentes; nee fiivole tacentes. Diese Art wurde allgemein von Blume angegeben als in Berggegenden Javas wachsend und fast das ganze Jahr bluhend. Ich habe sie unter der Angabe „Java" von Herrn Blume und vom Bach bei Tjipraaura unter Nr. 456 von Zollinger! Tracht und Uebriges Wiq bei vorigem. Er scheint aber kraftiger. Herr Lindley sagt a. a. 0., dass die Bluthen licht rothbraun sind mil schmutzig weissen Spitzen. Lippe weiss, purpum ange- haucht, unterseits purpurfleckig. Sporn gelb. Die Lippe ziemlich stark mit Saule verwachsen, drei- dreieckig, Mittellappen zungig eestutzt. ein Kiel uber die Mittellinie und Arten Brraig an der Spitze zweizalmig y \ 83 Art Art mit voriger verwechselt, weniger auffallig, class er die QHelle Es ist merkwurdig , dass v. Biume m 3. Ausgebreitete Lippe. Tafel 12^. Epidendrum prismatocarpum Rchb. Jil. AfF. Epidendro Brasavolae Rchb. fil. labelli lamina basi utrinque auriculala dein cunealo cor- data triatigula acuminata. Epidendrum prismatocarpum Rchb. fil. in v. Mohl und v, Sclilechlendal Bol. Zeitung 1852. p. 729. Oct, 13. — Lindl. Folia I. Epidendrum Nr. 23. — Hook. B. Mag. 5336. • Walp. Rep. VI. 322. — Rchb. fil. Ilamb. Gartz. 1859. 57. Gartenorchideen Nr, 52. — Warner Sel Orch. PL I. 9. „Epidendrum maculatum of Professor Reichenbach" Stevens Sales. r Epidendrum nigromaculatum et Epidendrum Uroskinneri Hort. Pseudobulbus pyriformis seu pyriformi semifusiformis compressus diphyllus; ultra spithamaeus. Folia cuneato ligulata acuta gemina, nunc internodio evoluto separata. Spatha arcta elongata, Pe- dunculus ultra pedalis racemosus hinc basi libera vagina una alterave onustus. Flores diametro bipoUicari. Sepala Hgulata acuta, prasina, atropurpureo maculata, maculae magnae uniseriatee, trans- versae, margine lobosae; sepala lateralia extus subcarinata. Tepala falcata acuta, prasina, minus maculata. Labellum infra dimidium columnae adnatum (Aulizeum!) unguiculatum , utrinque minute auriculatum ,• antice longe trulliforme; callus depressus a basi in basin trullae, antice bilobus omnino biligulatus, limbis prominulis, inde utrinque medio impressus, trullae discus elevatus, basi Itrteua, antice purpureus. Columna flava, basi atropurpurea , clavata, apice trifida, laciniae laterales ovato falcatae, postica lacinia linearis tridentata; rostellum semiovatum medio elevatum, fovea obtusangula, Anthera depressa. Pollinia longa, ligulata compressa, supra caudiculas cohaerentes. Diese Art wurde am Chiriqui Yulcan bei einer Seehohe von 5000' von Herrn von Warscewicz entdeckt. Dort bluht sie ira November. Ich besitze auch ein Exemplar von Herrn Lindley, das wohl durch Skinner's Sammler erlangt wurde, da die Localitat „Quindiu" wohl nicht richtig ist, wenn anders es nicht in Chiriqui ein anderes, zweites Quindiu giebt. — Lebend kamen die Pflanzen durch Herrn Bridges nach Europa und wurden diese Exemplare im Fruhling 1856 bei Herrn Stevens in jener eigenlhumlichen Auction versteigert. Ich hatte im Originaltext sie mit Epidendrum Brasavolae verglichen: pag. 130: „Aehnlich vorigem. Kleinbluthiger. „Lippe braun punktirt." — Das uber- setzte Herr Lindley: „Flowers small, lip brown dotted." Dies ^flowers Small" brachte Herrn Linden den Schaden, dass er, darauf fussend, den Preis viel zu niedrig setzte. Das „Lippe braun punktirt" ist eine Angabe von Warscewicz's , der dabei an die Hiillblatter gedacht hatte. Bulb birnenformig oder halbspindligbirnenformig, gedruckt, zweiblattrig, uber spannenlang. Blatter keiUanglich spitz, paarig, bisweilen durch mehr entwickeltes Stammglied getrennt. Scheide eng, lang. Bluthenstiel mehr als fusslang, traubig, ah und zu mit einer oder der atfdem kleinen Scheide. Bluthen mit fast zweizoUigem Durchmesser. Sepalen zungig, spitz, lauchgrun, braunpurpurn gefleckt. Flecke gross, einzeOig. quer, am Rande auch lappig; seitliche Sepalen aussen ein wenig gekielt, Tepalen sichelformig, spitz, lauchgrun, weniger gefleckt. Lippe unter der Halfte der Saule ange- wachsen (Aulizeum also, wenn man die Lindle/schen Dmschreibungen scharf respectirt), genagelt. beiderseits klein geohrt, vom lang schaufelformig, d. h. langlich dreieckig, am Grande beiderseits 41 ^ t 84 gerundet; eine gedruckte Schwiole vom Gruade nach dem Grunde des Vordertheils , vorn zweilappig, ganz aus zwei zungigen Fortsatzen ; rait vorragenden Saumen, demnach beiderseits in der Mitte ver- tieft, die Scheibe des vordern Theils erhaben, am Grunde gelb, vorn purpura. Saule gelb, am Grunde purpurn, keilig, oben dreispaltig, die seitlichen Zipfel sichelformig, der hintere Zipfel lineal dreizahnig. Das Rostellum halbeiforrnig , in der Mitte erhaben, die Narbengrube stumpfeckig. Staub- beutel gedriickt. Pollinien lang, zungig, zusammeogedruckt fiber die zusammenhangenden Gandiculae. Tafel 123, I. BlOthenstand. II. HI. Yet^liiedene verkleinerle Pfianzen, die Trauben abgeschnil- len. 1. Lippenplalte. . + + + + + + 4 Tafel 124. * Stanhopea cymbiformis Rchh. fit Affinis Stanhopeae Ruckeri Lindl. et oculatae Lindl. prope Jaxiflora , columna arcuata gracili, aUs semioblongis ab apice ultra mediam columnam, alulis rotundatis acutis, labelli hypochilio semilunari flexo, angulo ant^ basin nullo, carinis utxinque geminis, canali angusto basi subaperto, pectore argulo^ transverso, nucha papulosa. Stanhopea cymbiformis Rchb. fil. Mss. 1858. et in lab. nostr. 124. ■ Recedit a Stanhopea Ruckeri Lindl, cui subaffinis labelli hypochilio cymbiformi flexo, nee recto; a St. oculata pectore arguto. - Racemus vulgo pluriflorus, quinqueflorus; prope laxus. Bracteae vaginaeformes ligulatae acutae scariosae ovaria subsessilia vix ultra dimidium aequantes. Perigonii strarflinei sepala ac tepala erecto conniventia. Sepalum dorsale oblongum acutatum. Sepala lateralia sub- aequalia paulo latiora. Tepala lato ligulata bene acuta, utrinque seu tantum postico latere undulata. Haec maculis paucis sanguineis in dimidio inferiori. Labelli hypochilium semilunari flexum angulo ante basin nullo. Carinae in limbo utrinque geminae. Canalis augustus basi subhians. Pectus argutum, Iransversum. Nucha papulosa. Mesochilii cornua plana acuminata. Epichilium rhombeum. Hypochi- lium flavyra, inter carinas aurantiacum. Mesochilium et epichilium alba maculis purpureis. Columna incurva, alls a media columna apicem usque angustis obtusatis; alulis rotundatis acutis. Color co- liimnae albidus, dorso longitudinaliter viridulo. Ich erhielt diese Art aus dem Garten des Herrn Oberlandesgerichtsratns Augustin auf der Wild- parkstation bei Potsdam, cultivirt vom Herrn Obergartner Lauche, und aus dem des Herrn Senator. Jenisch, cultivirt vom Herrn Obergartner Kramer. Sie steht der Stanhopea Ruckeri Lindl. nahe, ist aber doch verschieden durch das gebogene kahnformige Hypochilium, welches bei jener gerade ist. Stanhopea oculata hat den Brustfortsatz scharfer. Traube meist mehrbluthig, funfbluthlg, ziemlich schlaff, Deckblatter scheidenformig, zungig, spitz, durrhauUg, kaum halb so lang, wie die ziemlich sitzenden Fruchtknoten. BluthenhuUe hoch- gelb. Die Sepalen und Tepalen aufrecht zusaramengeneigt. Ruckenstandiges Sepalum langlich, zuge- spitzt. Seitliche Sepalen ziemlich gleich, wenig breiter. Tepalen breit zungenformig , gut gespitzt, beiderseits oder nur am Hinlerrande wellenrandig. Dieselben haben auf unterer Halfle wenig blut- rothe Flecken. Hypochilium der Lippe halbmondformig gebogen. Yor dem Grunde keine Ecken, Seitlich am Saum beiderseits zwei Kiele. Eine schmale Rinne, welche am Grunde wenig klaffi. Brust scbarf , quer. Genick warzig. Mesochilium mit flachen , zugespitzten Hornern, Epichilium rautenformig. — Hypochilium gelb, zwischen Kielen orange* Mesochilium und Epichilium weiss mit M 85 purpurnen Flecken. Saule krumra , FJugel wn der Mitte der Siiule bis zu der Spilze schmal , stupipf, Endflugelchen rundlich, spitz. Farbe der Saule weisslich, auf Rucken der Lange nach grunlich. Tafel 424. Bliithensland. Zwei Bluthen wegen Raummangels links abgeschnitten. 4. Lippe von unten. 2. Lippe von oben. 3. Lippe seitlich. 4. Dieselbe im Langsschnilt. Tafel 125. :*! Stanhopea Warsceivicziana KL Aff. Stanhopeae irisigni Frost, hypochilio sessili subsemigloboso, a basi apicem usque bicarinato carinis txiangulum latissimum efficientibus, angulis capitis obtusis; canali anlice augusto, postice am- pliato, pectore subarguto, cornubus lato semiterelibus; epichilio rhombeo acuminatp; tepalis ligulatis; ■ ^ columnae alis usque ultra mediam columnam, sub alulis constrictis, alulis falcatis. Stanbopea Warscewicziana KL in Otto und Dietrich Allg, Gartenz. 1852. 274. Rchb. fil. Xenia I. 1 1 9. Pseudobulbi ovato pyriformes. Folia affinium specierum. Spica pauciflora, vulgo biflora. Bracteae oblongae acutae ovaria dirnidia non aequautes. Sepalum dorsale oblongo ligulatum acutum. Sepala lateralia dimidiato ovata obtuse acuta. Tepala ligulata obtuse acuta bine subundulata, Labellum supra descriptum. Sepala ac tepala sulphurea immaculata. Labelli hypochilium vitellinum, antice utrinque medio obtusangulo praeruptum; cornua et epichilium ochroleuca, epichilium purpureo punctu- latum. Alae columnae utroque extremo margine punctulatae. Diese Art ^Yurde am Vulcan von Chiriqui von von Warscewicz entdeckt. Ich erhielt keine wild ge- wachsenen Exemplare, sah auch nb^gends dergleichen. 1852 bliihte sie Ende Juli bei Herrn Matthleu in Berlin. Sie scheint kein dankbarcr Bliiher, denn erst viel spater erhielt ich durch die Giile dieses Herrn das abgebildete Exemplar. Pseudobulbs birneneiformig. Blatter der verwandten Alien. Trai^en wenigblutbig, itieist zwei- bluthig. Deckblatter langlich spitz, nicht so lang wie halbe Fruchtknoten. Unpaares Sepalum lang- lich zungig, spitz. Seitliche Sepalen halbirt, eiformig, stumpf gespitzt Tepalen zungig, stumpf gespitzt, ab und zu elwas wellenrandig. Hypochilium sitzend, ziemlich halbkugelformig, vom Grunde bis zur Spitze zweikieJig, so dass die Kiele ein breites Dreieck einfassen; die Ecken des Kopfstucks stumpf, Rinne nach vorn schmal, nach hinten erweitert, Brust nind, Epichilium rautenforraig zugespitzt. Sepalen und Tepalen hell schwefelgelb ungefleckt. Hy- Horner und Epichilium hellweissgelb; Epichilium purpurn punklirt. Flugel der sehr pochilium doltergelb. Horner und Epichilium hellweissgelb; Epichilium purpurn Saule am Aussenrande mit Punkten. Tafel 125. Bluthenstand. 1. Lippe von unten. 2. Lippe von oben. 3, Lippe im LSngs- schnitt. 4. Ruckenseite der Saule. Tafel 126. L 11. 1 — 4 Pogonia japonica Rchb. fit. Affinis Pogoniae ophioglossoidi Nutl. labelli trifidi laciniis Jateralibus triangulis antrorsis ^ ];m,ui^ /.Kf.,o^ annin nnniilis Hffulatis anadriseriatis. androclinii trifidi laciniis serratis. 86 'i XXV Pogonia simiKs BL „Zusuinusiran".Japanensium fid. Burger. Caulis gracilis usque spithamaeus basi vaginis quibusdam triangulis hyalinis acutis, supra medium unifolius- Folium cuneato oblongum acutum, glaucum, nervis subtus tribus conspicuis. Flos unicus. Bractea ligulata seu oblonga acuta ovario aequalis. Sepala ligulata acuta obtusata. Tepala cuneato oblonga obtuse acuta. Labellum a basi ligulatum, dimidio antico trifidum; laciniae laterales obtu- sangulae abbreviatae lacinia media ligulata obtusa, nervis quatuor cristatis ligulis obtusatis carnosis pluribus. Columna gracilis curvata androclinio tridentato seu integro rhombeo serrulato. an Ich erhielt sie von Zollinger und Blume. Stangel scblank, bis spannenhoch. Am Grunde einige Scheiden von dreieckiger, spitzer Ge- stall und hautiger Beschaffenbeit. Ueber der Mitte ein keillangliches spitzes Blatt mit drei nach der untern Flacbe stark' vorragenden Nerven. Eine einzige Bliithe. Deckblatt zungig oder langlich spitz, dem Fruchtknoten ziemlich gleich. Sepalen zungig spitz , etwas stumpf. Tepalen keillanglich stumpf gespitzt. Lippe vom Grunde an zungig, auf der vordern Halfte dreispaltig; seitlicbe Zipfel stumpf- \ ■ eckig, kurz, mittler Zipfel zungig, stumpf mit vier kammleistigen Nerven, welche mebrere stumpfe fleiscbige Zipfel tragen. Saule scblank, krumm. Androclinium dreizahnig oder ganz, rautenformig, gesagt. • ' - Tafel 126. I. Bluhende Pflanze. II. Eine andere, noch geschlossenbluthig mit breiterem Deck- blatt Beide in naturlicher Grosse. 1, Ausgebreitete Lippe +. 2. Lippe seitlich nebst Saule -(-- 3. Saule seitlich +• ^' Saule von vorn +• Die Narbengegend ist hochst wahrscheinlich nicht ganz richtig dargestellt. Tafel 126. Ill l^ogonia (Nervilia) Juliana Wall! „ Folio cordata septemnervi ", pedunculo basi bivaginato , (bractea (?) vaginante acuta , flore longi- pedicellato longe breviori), labello cuneato oblongo lanceolato acuminato papulis acutis biseriatis. Pogonia Juliana Wall. Cat. 7399, L. 0. 414. * " Epipactis Juliana Roxb. Ind. HI. 453. Plantula quadripoUicaris^ purpureo aspersa. Sepala lanceolata acuta. Tepala ligulata acuta. Omnia viridi purpurea. Labellum pallida aurantiacum rubro adspersum. Vix crediderim vaginam magnam esse brae team et florera adeo longipedicellatum. Nam affmis Pogonia biflora R. W., quam ab egregio auctore teneo eandem babet vaginam et pro quovis flore bracteam obtusam minutam. . Das Bild verdanke ich Herrn Lindley's Giite. Er hat es von N. Wallich. Die Pflanze wurde im zahen Boden zwischen Gras an schatligen Stellen Bengalens von Roxburgh und wohl von Wallich gefunden. Das Blatt soli herzPormig und siebennervig sein. Der Bluthenstiel hat am Grunde zwei Scheiden. Das scheidende lange Deckblatt ist spitz. Die Blulhe selir lang gestielt, ragt weit uber dasselbe bervor. Die Sepalen lanzettlich 'spitz. Die Tepalen zungig spitz. Alles grunpurpurn. Die Lippe langlich zu- gespitzt, mit zweizeiligen spitzen Warzen; blass orange und roth. Die Hohe der Pflanze etwa vier Zoll. Sie ist mit roth angehaucht am Stangel. Dahingestellt freilich muss bleiben, ob nicht etvra „by an oversight" das Deckblatt gar nicht J 87 dargestelJt wurde. Alsdann \vurde das Stielchei man Deckblatt nannte, eine Scheide sein. Tafel 126, ID. Eine Pflanze ohne KnoUen. 6 Tafel 126. IV 5-9. ^ Pogonia (Wervilia) punctata Bl Folio rotundato heptangulo crispulosinualo cordato, pedunculo unifloro, labello Irifido, laciniis lateralibus dentiformibus, lacinia media oblonga acuta. Pogonia punctata BL Mus. Lugd. Bat. 32. Petiolus teretiusculus, sub lamina sulcatus. Lamina cordato septemloba margine undulata, superne obscure viridis, infra glaucina. Pednnculus teres vaginis quaternis triangulo aculis, piirpureo punclu- latis; api(*^ tenuis. Bractea lanceo angusta ovarium pedicellatum floris nulantis aequans. Sepala et tepala ligulata acuminata, albido flaveola punctulis kermesinis. Labellum lanceolato ligulatum medio trifidura, laciniae laterales dentiformes, lacinia antica oblongo lanceolata, totum album punctulis purpureoviolaceis, apice subtus purpureo marginato. Das Bild stammt aus dem Nachlasse von Kuhl und Van Hasselt. Die Farben sind nach dem^ selben beschrieben. Als Fundort ist angegeben: „Walder am Fuss des Tangerengo, einzeln, hiichst selten". Vielleicht ist bei der bochst unorthograpbischen Abschrifl des Text Manuscripts, die mir vor- liegt, fiir Tangerengo Pangerango zu lesen? . Knolle. Btulhenstiel stielrundlich, unter der Platte geftircht. Platte rundlich, herzformig, wellen- randig, krausbuchtig, oberseitg tief griin, unterseits seegrun. Bliilhensliel slielrund mit ^ier dreieckig spitzen purpurpunktirten Scbeiden; an der Spitze verdiinnt. Deckblatt lanzettlich spitz, dem gestiellen Fruchlknoten der nickenden Bluthe gleichlang, Sepalen und Tepalen zungig, gespitzt, weisslich-gelb- lich mit karmoisinrotben Fleckchen. Lippe lanzettlich zungig, in der Mitte dreispaltig. Seitliche Zipfel zahnformig, Vorderzipfel langlich lanzettlich; weiss, ,mit purpurvioletten Punkten, an der Spitze am Unterrande purpurrandig. , Tafel 126. IV. Bliithenstiel und Blatt 5. Bliitlie von oben nach Entfernung der Sepalen und Tepalen -|-. 6. Bluthe seitlich. Dieselben Organe entfernt; die Saule mit Gewalt zuriickgeschlagen. 7. Saule von vorn, der Stanbbeutel entfernt +. 7. a Staubbeutel von unten +. 8. Pollen- masse +• 9. Dieselben seitlich + -f-- Tafel 126. V. VL 10. I Pogonia (l\erTilia) crispata BL Folio rotundo cordalo septemlobo, „ supra piloso, infra nudo", pedunculo arete vaginato, mo- flabellato antice crispulo, denticulate, plicatulo, per :sque ligulatis acutis, labello pilosulii gesamraelten r Pogonia crispala Bl. Mus. Lugd. Bat. 32. Walp. Ann. EI.' 6 Coelogyne javanica Lindl. Folia I. 17. (IlJustris auctor planlara non videratlj ^ Rhizoma sphaericum tuberculiforme. Caulis humilis tribus vaginis amplis vestitus sursum fissi.*; acuminatis. Folium ex vagina infima enascitur. Flos longipedicellalus. Kum bracleam propriam * 88 habeat, nescio. Ovarium turbinatum. Sepala et tepala subangustiora linearia acuminata viridula. LabeUum album flabellatum antice rolundatum serrulatum; tola pagiiia papillis multis filiformibus bar- bata. Columna clavata apice triloba. Die Enldeckung dieser Art gebuhrt ebenfalls Kuhl und Van Hasselt. Die Figuren V und 10 stammen aQs ihrem Nachlass. Sie fanden die Pflanze bei „Batae anoel bitur" aufJava. Der Blulhen- stangel scbeinl von einer sebr tiefgrundig stebendeii Pflanze enlnommen. Mindestens halte ich das i Gebilde in der Acbsel der untersten Scbuppe fur ein Blatt, wahrend ich es an der mir vorliegenden Pflanze ganz unten am Knollen fand, wie ich bei Fig. VI. darstellte. Das seitliche Gebilde an der Pflanze mit entwickeltem Blalt muss eine Nebenwurzel sein. . Zollinger fand die Pflanze wieder am 11. October 1842, auf der Erde um junge Kaffeebaume bei Tjikoya. Wurzelstock knollig, kreisrund. Stangel niedrig mit drei weiten Scheiden, die oben gespalten und zugespitzt. Das Blatt erscbeint an der untersten Scheide. Blalt rundlich herzformig, sieben- lappig, „obenhin behaart, unterseits nackt," Bliilhenstiel eng bescheidet, emblulhig. BlQthe lang-' 4 gestielt. Ob ein eigenes Deckblatt da ist, weiss ich nicht. Fruchtknolen kreiselforraig, Sepalen und etwas schmalere Tepalen lineal zugespitzt, grun. Lippe facherformig, vor;i gerandet, gesa^t; auf der ganzen Flache mit vielen fadigen Papillen; weiss, Saule keulig, oben dreilappig. Tafel 126. V. Blulhenstiel und Blattpflanze nach Kuhl und Van HasselL VL Pflanze in Bluthe von mir gezeichnet 10. Lippe 4-/nach Kuhl und Van Hasselt. Zu Posonia. Sei diese Gelegenheit benutzt, eine der pflanzengeographisch merkwurdigsten Entdeckungen der Neuzeit einzufuhren, Herr Dr. Bolle, der verdienstvolle Beisende, entdeckte auf der S. INiklasinsel' am griinen Vorgebirge in Euphorbien Waldern eine merkwiirdige Pogonie 1851. Bisher liegen nur bliithenlose Pflanzen vor, — allein der Fund ist zu merkwurdig, lind die Blatter sind zu charak- teristisch, als dass es moglich ware, der Versuchung zu widerstehen, die Art zu veroffentlichen, welche ich dem Entdecker ergebenst widme. Pogonia Bollei: petiolo alte vaginato crasso, brevissime libero, lamina reniformi apiculata, margine distanter humileque crenulato, tredecim- usque quindecimnervato , nervis radiantibus infeme carinatis; laminae superficic superiori papillis filiformibus tecta, inferiore calva. Badices adventitiae hinc illinc annulalo tumidae, apicibus tandem tuberosae. Folium diametro transversa unius usque trium pollicum. Blaltsliel hoch umscheidet, dick, auf kurze Entfernung frei. Platte nierenformig, mit Spitzchen; am Rand hin entfernt und niedrig kerbzahnig. Nerven dreizehn bis funfzehn, stralilend, auf Unter- seite gekielL Oberseite der Lippe mit fadigen Papillen, Unterseite kaliL — Nebenwurzeln hier und da geringelt, an, den Spitzen knollig. Durchmesser der Blatter von einem bis zu drei ZoUen. Es ist jetzt hohe Zeit, einer ganzlich unhaltbaren Gattung ein Ende zu machen, der Galtung Ann. 9. Sie hat keinen A Die Zeiten sind vorbei, vsro ein „Perianthium ringens, manifeste bilabiatum" und ein „Perianthium sub- aequale" genfigte, Gruppen von Orchideengattungen zu trennen, Jetzt kann man nicht einmal mehr Anschauunff entfernen. Ich babe ubrigens schon vor langerer Zeit lich auseinanderffesetzt Die Arten von Cleistes lassen sich Ansicht Weise erleichtern. ^ I 89 I. Caulis folns oblongis acutis foliatus. t 4} Pogonia Miersii: „labello convolute oblongolanceolato acuminate integerrimo margine un- dulato sepalorum longitudine^ lamellis apicem versus lacerato dentiru]atis." Gardn. in Hook. J. c. V. 1842 sub 473 und 474: ,;CJeistes Miersii Gardn. At Tijuce, in the prov. of Rio Janeiro. John Miers. Esq." (Non vidi, nee in Hookeriano Museo quidem.) 2) Pogonia Liliastrum: labello oblongo acuto, apicem versus minutissime lobulato, calio utrinque in basi, carinis linearibus superne minutissime hispidulis quaternis. CJeisles Liliastrum Rchb. fil. Mss. in herb. el. de Roemer et in v. Schlechtendal Linnaca XXII. 8IG. PJanta speciosa sesqui- pedalis, pulehre (more affinium ) ' glauca. Folia in caule quinque, oblonga acuta, basi late cuncata, tres quatuor usque pollices longa, unum et dimidiun> lata. Bractea subaequalis florem excedcns. Sepala ligulata acuta, prope duos pollices excedcntia. Tepala cuncato oblonga obtuse acuta, hinc minute crenulata, bene latiora. Labellum a latiuscula basi oblongum acutum, apicem versus minute lobulalum. Callus parvus utrinque in basi. Carinae ima basi subconnatae, dein quaternac usque ante apicem, integrae minute muriculato hispidulae. Im sumpfigen Grunde bei der Wasserleitung. April 1824. Beyrich! Beyrichianae plantae pulcherrimae lectae cum sint prope No\'um Friburgum Brasiliae, et haec ibi lecta videtur. (Vidi olim in herb. cl. de Roemer et possideo icones juxta typos confeclas.) 3) Pogoniarosea: labello oblongo acuminate , lamellis contiguis quinque seplem usque serru- latis a basi apicem usque. Cleistes rosea Lindl. Orch. 410. Lindl. Orch. Linden, p. 23. Planta ses- quipedalis usque spithamaea, glauca. Radices adventitiae pilosulae. Caulis ima basis ipsa pilosula. Vaginae in basi duae tresve apicibus ligulalis obtusis. Folia oblonga acuta, imo acuminata, nunc usque tres quatuorve pollices longa, unum et dimidium lata. Flos solitarius scu duo, bracteis ovaria pedicellata bis terve excedentibus utrinque in axi primaria alato decurrentibus, . Sepala ligulata acuta. Tepala cuneato oblonga acuta. Labellum oblongum acutum, basi bicallosum, callis clavatis. Carinae . serrulatae a basi per longitudinem disci apicem usque. R. Schomburgk in L. 0. p. 410 haec habet: „I found this pretty species at the Savannahs adjacent to the lake Cappoey, Arabisee Coast of Esse- quibo, where it appeared to be in great abundance. It is from 3 to 5 feet high, its leaves lanceo- late acute, amplexicaul, marginate, smooth, entire, the scape terete and ^mooth; leaves and scape glaucous; the flowers in the bosom of the leaf. There is a gland, where the flowerstalk is connected with the scape. The sepals are recurved greenish outside, lake coloured inside, the floral envelopes a lilac approaching pink ; at the base of the crested lip there are two ovate glands of a whitish colour, it is likewise remarkable for a hairy canal with which the column appears to be connected. The column is white and appears almost succulent. The tuber is oblong and as far as I have observed unigemmiparous." — Crescit in America tropica a Panama in Peruviam. Panama v. Warscewicz! N. Granada Schlim! v. Warscewicz! Wagner! Caracas Wagner! Linden! Peruvia 4 — 8000'. v. Warscewicz! Guyana „ Savannahs, near lake Capoochy Schomburgk! (vid. in herb. Lindley.) Indicatio Linde- niana in Orch. Lind. p. 25 u. 131.: „Mountain savannahs of Merida and at S. Pedro near Caracas, at the height of 4 — 5000' July and September. Flowers large, bright rose; lip pale rose, deep purple in the centre and veined with purple at the extremity. N. 1475. (Hab. sp. sice.) 4) Pogonia Moritzii: labeUo oblongoligulato apice apiculato, lamellis senis serrulatis a basi apicem usque. Caulis pedalis usque quadripedalis , basi ima minute pilosulus. Vaginae valde breves distantes. Folia oblongoh'gulata acuta duo usque quatuor, pollicaria usque tripollicaria. Racemus bi- usque triflorus. Bracteae foliis subaequales ovaria pedicellata excedentes. Sepala ligulata acuta. Tepala sublatiora apiculata. Labellum cuneato ligulato obovatum obtuse apiculatum. Calli parvi in basi duo. Lamellae sex minute serrulatae a basi apicem usque. - Merida Moritz 607 ! - „Fleurs d'un rose pourpre. Feuflles plus elroites et racine moins bulbeuse, que celles de S. Pedro. Savanna 6000' Oclobre. Funck et Schlim.! (Hab. sp. sice.) II 12 90 5) Pogonia parvi flora: labello cuneato oblongo apice constricto, hinc subtrilobo, carinis geminis ante apicem confluentibus, medio triangulis humilibus. Cleistes parviflora Lindl. Orch. 410. Hook. Lond. Journ, II. 1843 p. 674. Planta sesqulpedalis. Folia, bene oblonga, duo inferiora acu- minata, duo superiora acuta. Flores duo ex axiDis bractearum loliacearaun , nunc tres. Sepala lato ligulata bene obtuse acuta. Tepala subaequalia. LabeDum cuneato oblongum medio dilatatum, apice minute trilobum, lobo medio producto semiovato obtuso. Calli ligulati obtusi curvuli in basi. Carinae 4 a basi medium versum ascendentes ibi iterum descendentes, ante apicem convergenti confluentes; British Guayana Schomburgk! (vid. in herb, LindL et hab. delin. c. analysi). 6) Pogonia lepida: labello cuneato oblongo apice trilobo, lobis lateralibus angulatis parvis, lobo antico semioblongo acuto crenulato, lineis caruncularum acutarum per discum, E gracilioribus. Caulis teres „purpureo viridique variegatus"*(Mart. Mss.), prope duos pedes altus. Vagina ligulata in basi. Folia cuneata oblonga acuminata, ultra duos poUices longa, unum supra basin vix lata, in caule superiore gemina, Flores duo. Bracteae oblongae acuminatae decurrentes. Sepala baud ultra poUicem longa, ligulata, acuminata. Tepala latiora, obtusiora. Labellum oblongoligulatum , antice tri- lobum; lobi lalerales angulati, lobus medius semiovatus acutus, crenulatus; carinae e carunculis acutis per discum. „ Calyx obscure roseus, ante anthesin extus rore coerulescente, Corollae foliola duo carneorosea. Labellum linearilanceolatum, obtusum*), nervo medio flavo atque lamellis parvis erectis flavis cristato, latere utroque striis transversis purpureo violaceis" Martins Mss. in herb. reg. Monac. Brasilia: „ Habitat in editis Morro de V. Rica locis graminosis". Martius! (vid. in herb. reg. monac. et hab. delin). Obs. Hue forsan pertinet specimen in Museo Hookeriano: „662. In a Sphagnum bog -r- the only specimen met with. Febr. 1837." Gardner! 7) Pogonia speciosa: labello oblongo ligulato medio obscure trflobo, antrorsum crenulato, retuse emarginato carinis duabus integerrimis in basi antrorsum humilibus serrulatis, linea tertia T aequaliter serrulata interjecta. Cleistes speciosa Gardn. Herb. Bras. 4003. Hook Ic. V. 1842. tab. 473 el 474. „Description from recent specimens:. Herbaceous, 3 — 4' high. Routs fibrous, fibres succulent. Stem erect, fistular, leafy. Leaves between succulent and coriaceous, glaucous, finely F Striated, with parallel veins, 5 — 6 inches long and about an inch and a half broad, oblonglanceolatc, their margins running down and meeting at a little more than an inch below the point, where the middle part of the leaf separates from the stem. Flowers about three inches long, rose coloured, solitary in the axils of the three-four upper leaves. Sepals patent, linear-lanceolate, acute. Petals conni\ing, lanceolate, with a- prominent midrib on their internal surface, rose coloured, but towards the tips sanguineous. Labellum free, convolute, oblonglinear, yellowish towards the base, becoming more fleshy and considerably elevated above the disk. At each side of its base, but seated on the disk, there is a small roundish yellow gland. Like the other segments of the perianth the labellum is rose coloured except its upper tliird, which is of the same colour, as the tips of the petals. Column clavate, semiterete, white, the upper part of its internal face of a papillose nature and yellowish. large, fleshy, terminal, operculiform, subbilobed, purple, suspended by a lobed process of the upper part of the back of the column. Germen sessile, fleshy, cylindrical, about 2" long. — Nearly aUied to C. rosea LindL, but is well distinguished by its truncate and emarginate, not acute' labellum, and by the crest being entire at and below the middle. Marshy places in uplai^d campos near Natividade and Arrays, province af Goyaz, Brazil. Flowering from January-March. Gardner! Serra dos Orgaos. Schwerer Boden. Blaue Bluthe. Mai. Luschnath! (Vid. in herb. Hook, Boiss. et propr.) I truncate , emarginate. Crest spongy, Stigma infundibuliform, its lateral margins toothed. Anther *) Ego video acutuni. 94 8) Pogonia montana: labello trilobo, lobis kteralibus lauceolatis acutis, intermedio rotun- dato crispo integro, lamella per medium Integra apicem versus denticulata. Cleistes montana Gardn. Herb. Bras. 5879 et Hook. Ic. V. 1842. sub 473 et 474. Planta ultra bipedalis gracilenta. Caulis dimidium inferius vaginis parvis triangulis acutis quatuor distanlibus, omnibus abbreviads cxccpta surama in folia transeunte. Folia duo, oblonga acuta, vix duos pollices Jonga, unum lata. Bractca foliacea ovario pedicellato subaequalis. Axis supra florem extensus, bracfea summa fatua. Flores illis Pbgoniae parviflorae aequales. Sepala ac lepala obtuse acuta.' Brasilia: in moist busby places near the summit of the Organ mountains. 5000'. Marlio 1841. Gardner 5879. (Vid. in museo Hookeriano.) 9) Pogonia Libonii: labello cuneato oblongo, ante apicem trilobo, lobis lateralibus semiovalis angulato prosilientibus minute crenulatis , lobo medio producto crenulato retuso, carinis duabis crassis contiguis in basi in trcdecim integras mox di\isis apicem versus multiscrrulatas. Pogonia Libonii Rclib, fil. Mss. Unum habeo specimen tantum spithamaeum, sed basi vaginifera caulis deflciente. Folia valde approximala, imbricantia, quatuor, oblonga acuminata, sicca valde ucrA^osa, valde dura, prope tres pollices longa, fere pollicem * supra basin lata, more generis oblique inserta, utrinque subdecurrcntia. Flores duo. Bracteae valde decurrentes foliaceae ovario pedicellato bene longiorcs. Flos pro planta et pro genere maximus, illi Pogoniae speciosae paulo minor, plus quain duos pollices longus. Sepala ligulata acuminata. Tepala oblonga ligulata acuta. Labellum cuneato oblongum, latum, apice trilobum; lobi latcrales obtusanguli crcnulati divaricati, lobus medius productus latoligulatus, valde brevis, retusus, bine quasi subquadralus. Carinae duae carnosae collatcrales in basi, hinc in carinulas ti'edecim integerrimas solutae, apicem versus multiserrulatas. Columna generis more brevis. Androclinium utrinque serratum. En b. Libonio, de hortis meritissimo, modestissimo, sagacissimo, ob plantarum amorem defuncto insignis planta consecrata eslo. S. Paul Brasiliae. Libon! (Hab. sice, sp.) 10) Pogonia unguiculata: labello ligulato, ante medium trifido, laciniis lateralibus angulatis exlrorsis, lacinia media lineariunguiculata, subito in laminam haslato scmirotundam minute crenulatam ■ extenso. Pogonia unguiculata Rchb. fil Mss. Spithamaea. Vaginae in caule tenui duae, superior elongata. Folium unum oblongum acutum, vix duos pollices longum, dimidium latum, Bractea ob- longa acuta, ovario pedicellato longior. Sepala lineari ligulata acuminata, Tepala sublatiora. Labellum ligulatum, antice trifidum, laciniae laterales angulato exsilientes divaricatae, lacinia media linearis liculata, subito in laminam semirotundam subtilissime crenulatam bastatam extensa. Carinae duae iigulalo rotundatae minutae crenatae a basi usque in medium. Brasilia: „ habitat in editis adversus M. Ilacube da V;* territ. adam. M. G. {Scrro frio). Junio Martius! (Vidi in museo reg. monac. et delin. habeo.) 11) Pogonia grandiflora: labello oblongoligulato trifido, laciniis lateralibus obtusalis, lacinia media isthmo insiliente separata (si mavis brevissima unguiculata], transverse ovato eraarginata lobu- lata. Limodorum grandiflorum Aubl. Guian. II. 818 t. 321. Cymbidium grandiflorum W. Sp. IV. HO. Cleistes lutea Lindl. Orch. 409. Folia oblonga acuminata. Sepala ligulato Janceolafa acuminata. Tepala rhombeoligulata acuminata. Labellum videtur ex icone multo brevius. Laciniae latcrales semi- oblongae; lacinia media transversa ovata emarginata crispa. Color luteus. In Guayana in pratis Courou, sex mill, a maris littore. Aublet. (Non vidi.) n. Caulis vaginis acutis paucis vestitus. 12) Pogonia tenuis Rcbb. fil. in litt. ad. cl. Griseb.: labello a basi cuneata oblongo trilobo, lobis lateralibus obtusangulis, lobo medio producto lato ligulato lobulalo retuso seu obtuse acufo; carinis geminis in parte inferiori; norvis mediis et nervulis divaricatis lateralibus carunculigeris. Caulis tenuissimus, vix spilhamaeus; basi vagina una retusa; medio' vagina (si mavis folio) acuifiinata nx 12 92 \ sex lineas longa, supeme biflorus. Bracteae lineari acuminatae ovaria non attingentes. „Flores albi, labello autem purpureo." Sepala linearia acuminata. Tepala ligulato oblonga acuta. Labellum a cuneata basi lato ligulatum, toto margine sinuato repandulum (undulatum?), lobi laterales semiovati, lobus medius lato ligulatus retusus; carinae duae in basi discum versus. Nervus medianus, nervi proximi paulo, nervuli laterales divaricati minute papuloso carunculati. Columna apice dilatata. Sao Aripo Trinit. 8. Juli 1848. Crueger! (hab. delin.) 13) Pogonia paludosa: labello oblongo ligulato, lateribus obscure lobatis, callis geminis erectis in ima basi sub columna, pagina anteriore verrucosa, Cleistes paludosa Rchb. fil, Linnaea XXn. pag. 816. Vix spithamaea, tenuis, praecedentis \iiltu. Pars infima pilis more affinium, sed brevissimis, tomenloso velutina. Vagina una brevis acuta supra basin. Folium lineare acuminatum in medio caule uni-, seu bifloro. Bracteae ligulatae acuminatae ovarus longiores. Sepala linearia acuminata. Tepala paulo latiora. Labellum oblongo ligulatum, lateribus obscure lobatum, callis ge- minis erectis in ima basi sub columna, pagina anteriore verrucosa.' Flores albi. „In paludibus districtus Para. Febr.-Apr. 1844." KapplerNr. 1492! (Nisi fallor et a cl. Spruceo lecta.) (Hab. sp. sice.) Porro ad Pogonias sunt amandandae sub nominibus no vis sequenles plantae. Pogonia simplex. Arethusa simplex. Stellorchis. Aplostellis. Aubert-Aubert du Petit-Thouars hist. Orch. des iles. austr. d'Afr. tab. 24 Pogonia Lessonii Galopogon Lessonii A. Brogn. in It. Duperrey p. 188. t 37, f. 1. Codonorchis Lessonii Lindl. 0. 410. Pogonia telraphylla Popp. Endl. n. Gen. II. t. 122. Codonorchis Poppigii Lindl. Orch. 410. i Tafel 127. I. 1. Ceratostylis gracilis BL (Acaules teretifoliae.) Folio aciculari elongato acutissimo, perula floris extus arachnoidei inflata scrotiformi, sepalis acutis. \ 1 Ceralostylis gracilis Bl. Bijdr. 304 Rhizoma bre\issime articulatum. Caules dense aggregati tenues supra basin vagina brevi baud ita arcta. Articulus superior tenuis teres, tres-septem pollices longus. Flos unus seu flores pauci bracteis stipati terminales folio subulato aciculari superati, duos tresve pollices longo. Ovarium et perigonium rosea Labellum flavarn. Tepala apice intus flava. Diese Art wachst auf Java, wo Blume sie am Seribu und Pantjar auffand. Es liegen mir Exem- plare von Blume und Reinwardt vor. Wurzelstock sehr kurz gegliedert. Stangel dicht genahert, dunn, iiber dem Grunde mit nicht eben Das obre Glied dunn, stielrund, drei bis sieben Zoll lang. Eine Bliithe oder wenige enger Scheide. Bluthen von Deckbliittern eingehullt, endstandig. Sie sind uberragt von einem nadelformigen , spitzen, Die Bluthe einschliesslich des Fruchtknotens ist purpurroth, die zwei bis drei Zoll langen Blatt. Lippe gelb. Sepalen halbeiformig, spitz, die seitlichen in ein walziges, in der Mitte mit Langsfurche versehenes Kinn ausgedehnt, aussen spinnwebig. Die Tepalen langlich, slumpf gespitzt, purpum, an der Spitze weisslichgelb. Die Lippe vorn stumpf. Tafel 1 27. I. Pflanze, i . Bluthe -f . Beides nach Kuhl und Van Hasselt. Der spinnwebige Ueberzug ist nicht dargestellt und die Yereinigung der Sepalen seitlich zu stark. 4 93 Tafel 1^7. 11. %. €eratosty1is sabalata BL (Acaules teretifoliae.) Folio crasso, tereti, canaliculate, brevissimo, perula apice dilatala, trisulcala (more calcaris Sac- colabii densiflori) , sepalis obtuse acutis, floribus velulinis. Ceratostylis subulata Bl. Bijdr. 304, Rhizoma alAreviatum densissime congestum. Caules ex spalha ampliascula vaginaeformi acuta. Caules crassi, tereliusculi (?). Folium crassum tereliusculum obtuse aculum, canaliculalnm, pollicem usque sesquipollicem longum. Floras solilarii ex squamis erumpentes, flavidi, iabello aurantiaco. Sepala extus cum ovario arachnoidea. Diese Art wurde von Blume auf Java am Pantjar, Salak angegeben, von dem sie audi vorliegt. Ich habe meist gefunden, dass Botaniker von dem Bcgriff der Pfrieme, subula, irre geleitet, die Ceratostylis gracilis als C. subulata bestimmen. — Unser Bild nach Kuhl und Van HasselU Wurzelstock kurz, sebr dicht rasig. Stangel aus weiter «cheidenformiger, spilzer Scheide, dick, stiekundUch. Blatt selir dick, stielrundlich , stumpf gespitzt, rinnig, einen bis anderlhalb Zoll lang. Bluthen einzein aus Schuppen vorspringend , gelbllch; Lippe orange, Sepalen aussen nebst Fruchlknoten spinnwebig. Der hackige gestutzte Sporn mit drei Furchen, wie bei Saccolabium densi- florum. Die Sepalen stumpf gespitzt. Tafel 127. H. Pflanze. 2. Bluthe +. Tafel \%1. III. 3-8. 9-13. Ceratostylis gigas Rchh. fit (Acaules planifoliae. I Caule ancipiti.) Folio oblongo lanceolato, menti perula inflata vesicaeformi brevissima, labelli pandurati basi bicornis portione posteriori membranacea trinervi, anteriori carnosa utrinque involuta obtuse acuta. Ceratostylis gigas Rchb. fiL in Seemann BonpL V. 53. (1857.) Rhizoma abbreviatum, Caules dense aggregati; usque ultra pedales, vaginis vulgo geininis ancipitibus superne acutis cincti, ancipites. Folium bene cuneato oblongolanceolatum aculum, tres usque quatuor poIHces altum, unum poUicem, imo sesquipollicem medio latum. Flores fasciculati, pro genere hme magni, illis Eriae roseae baud muHum minores; cum ovariis minute puberuli; pedi- cellati. Bractea triangula brevissima. Sepala ligulata acuta, lateralia in perulara descendentia. Tepala linearia acuminata. Labellum tiiloboligulatum, parte posteriori membranacea trinervi iina basi utrin- que Spiranthidum Eriarumque quarumdam more unicorniculata, anlice ligulatum carnosum. Columna brevis processubus semioblongis valde evolutis. Flores rosei labello aureo. Diese Pflanze wurde entdeckt von Kuhl und Van Hasselt, und zwar in Waldem zu Pangerango. Zollinger sammelte sie am Berge Tarup bei 4000', 4. Januar 1845 in der Provinz Probolingo. Nr. 2601. Um zu zeigen, mit welcher Sorge Kuhl urid Van Hasselt ihre Beobachtungen abfasslen, durch welche die verdiente Ehre einzuarnten Schick safsschlage und geistiger Raub sie verhindert haben, gebe ich hier die betreffenden Notizen: „CoroIfe pentapetala, aperta. Pelala reflexa, tria externa latiora, basi juncta, lateralia in saccum calcaratum, capitatum producta, infra ad sacci exlremitatem 94 usque connata, lateralia autem interna angustiora, libera. Labellum simplex, alls nuUis, praelongum, apice linguaeforme, incrassatum, carnosum, basi autem ad processum columellae juncliim, articulalione nulla, processus cum pelalis lateralibus non connatus. Columella ipsa mediocris, et alae apicales laterales adscendentes, concavae, praelongae, apice incurvae, rotundato obtusae. Stigma parum mani- festum, cavitatem fere obliteratam inter alas formans. Anthera cucullata, bilocularis, non proccssui columellae dorsali, sed curvaturae dorsali inter alas adnata, filo elastico nuUo. Massae ccraceae pulposae 8, ovales, breviter pedicellatae, stigmatis processui minute adhaerentes, flavae, facile in massas pulposo granulatas solubiles. Processus stigmatis factus est materie glutinosa, cui massae impositae sunt. Materies ilia elastica est et in fila, massarum pedunculos longos, produci potest. — Folia supra: obscure viridia, infra pallida, Stipes anceps. 1) Flos auctus a latere, Pelalum externum dorsale. Petala lateralia externa. Petala lateralia interna. Saccus e petalis duobus externis formatus. n 2.**) Flos a latere inferiori: petala lateralia externa alte sunt conjuncta. 3.***) Columella cum labello. ' a latere. Pars labelli media incrassata , Unguaeformis , carnosa. Auriculae columellae, Anthera. ■ Locus ubi labellum cum columella conjunctum est. 4.****] Columella a latere antico. Stigma. Lamina dorsalis columellae. 5. ^^^ ] Columella a parte dorsali. Locus ubi anthera cum columella conjuncta est. 6.***) Anthera a latere inlerno. ■ Locus affixionis. 7.****) Massae cereaceo pulposae 8. Wurzelstock kurz. Stangel dicht bei einander, bis hoher als einen Fuss, mit in der Kegel zwei zweischneidigen , oben spitzen Scheiden; zweischneidig. Blatt vier bis funf ZoU lang, bis anderthalb i ZoU breit, deutlich keiliglanglichlanzeltlicb, spitz. Bliithen buschlig, fiir die Gattung sclir gross, bis fast so gross, wie die der Eria rosea. ^ Aussen sind sie einschliesslich des Fruchtknotens fein behaart. Deckblatt dreieckig, sehr kurz. Sepalen zungig, spitz, die seillichen in einen blasigen rundlichen Sack ausgehend. Tepalen lineal zugespitzL Lippe zungig, dreiMppig, der hintere breitere Theil hautig, dreinervig, jederseits am Grunde mit einem Ilornchen wie bei Spiranthes und gewissen Eria, der vordere Theil s'chmalzungig, fleischig, Saule kurz mit halblanglichen stark entwickelten Fortsatzen. Bliithen rosa. Lippe goldgelb. Tafel 127. Nach Kuhl und Van Hasselt: III. Pflanze. 3. Blulhe von der Lippenseite -f . 4. Bliitlie seitlich +. ^, Saule seitlich und durchschnittene Lippe -}-. 6. Saule von vorn +. 7. Saule von hinten -j- . 8. PoUinium +. Anthere von unten unter der Hauptfigur -j-. Nach meinen Zeichnungen: 9. Spitze des Stangels, Blatlgrundtheil, Biischel von Bluthenstielen aus Scheide und eine Bluthe -f.' 10, Bluthe von unten 4-- 1 •• Lippe +.- "12. Tepalum +. 13. Saule von innen +. Tafel 128. Cilomera erythrosma BL Glomera genus affinitatis bene dubiae cum ne glandulae (pulvereae seucorneae, quod verisimile) natura innoluerit. Forsan Agrostophyllo affine? Perigonium connivens. Sepalum Sepala lateralia semiov in saccum raentalera inflata, apicibus acuta, corniculo imposito. Tepala ligulata obtuse acuta. Label- lum bene saccatum calcari obtuso; lamina imposita triangula obtusa ante calcaris ostium praerupta. *) Unsere Figur 4. — **) Unsere Figur 3. — rf**) Unsere Figur 5 ****) Unsere Figur 6. ***) Unsere Figur 7. — Zl) Unter dem Wurzelstock 7. — *****) Unsere Figur 8, 95 Columna brevis, androclinio immerso, stigmate prone d'eclivi. Anthera depresso . mitrata quadrilocellaris Tollinia quaterna, collateralia , cereacea / glandula magna panduraeformi transversa. Glomera erythrosma Bl. Bijdr. 372. TabelJen 68. Planta ultra spitiiamaea distichifolia. Vaginae foliorum arctae foveolis transvcrsis favoso inipressae; laminae oblongo ligulatae acutatae apicibus inaequales; decroscentes. Capitiilum nutans vagina ampla comrauni cinctum. „Flores in gplatina alba demersi." Scpala et tepala albo brininea. I.abplhim purpureum. Diese Art wurde nacli dem Text, der als Erlauterung des von Kuhl und Van Hasscit liintor- lassencn Bildes ubrig gelassen ward, bei Lewiborung im October gesnmmcll. Ilorr Illume, der selbst- verstandlich Kubl's und Van Hasselt's mit keincr Silbe gedcnkt, gicbt an: Java, auf liolioii TJaumen der westlicben Provinzen. Ich besitze aus dcm Lcydner Hcrbar cin Blatt und cincn Fruclitknotcn. Das Blatt zeigt eine viel starkere Consislenz als jenes der nicbt unabiilichen Appendicula longinwia Bl. — Ich bemerke, dass ich eine schr iibnliche Pflanze, fiber die ich freilich nicbts mir nolirl«j, im Herbar Sir William Hookers gesehen babe. Soviel ich mich erinnerc, war sie polynesischen Ur- sprungs und wenig von dieser verscbieden. Dass diese Bezeiclinung Anlass gab zur Beslimmung folgt. Orchidea parasitica , inflorescentia dorsajis eines Dendrobiums als Glomera, durch einen der Beriulzer der Sammlung, ist nicbt moine Scbuld. Ich will ubrigens bier die Notizen einschalten, welche Kuhl und Van Tlassclt dem Bilde beifug- en. Ich babe eine von einem nicbt classisch gebildeten Mannc fiir Zollinger bcsorgtc Abschrift, die ch so wieder^ebe als schuldi^e Anerkcnnun an dem Androclinium mit einigen Zahnchen. Staubbeutel am Scheitel mit dickem Fortsatz. Die Bluthenfarbe gelblich olivengrun m\V Reilien purpurner Punkte. Die Tepalen sind purpum 129 violelt. Die Lippe ist ockergelb mil schwarzvioletten luelen. Haare am Saume bin sind eelb. Die Saule weisslich ockergelb. Die Die Lippe bewegt sich stark. Tafel 144. Pflanze und BJuthe sind nach Herrn Day's Zeichnung. II. Blulheusland. 1. Saule -f-. 2. Saule von vom -f- n hinten +• + + Tafel U5. Dendrobium minax Rchh. JiL \ Affine Dendrobio antennifero Lindl. Jabelli multo Jatioris ungue basi utrinque minute auriculalo, laciniis posticis obtuse triangTilis, istbmo angusto, lacinia aiilica transverse quadrata apice apiculala. Dendrobium minax Rchb. fil. Mss. Caulis ultra pedalis apice attenuatus, calamo gryphino crassior, siccus parlibus iiberis slrami- neus. Folia superne nonnulla servata cuneato ligulata apice inaequaliter obtusata, latere allero acu- langule prosilienle. Racemi subtriflori. Rljaches quaternae uni Iriflorae in specimine descripto soli- tario, inferiores foliorum laminas subaequantes superantesve. Ovarium cum pedicello incurvalum. Sepalum dorsale ligulatum acuminatum. Sepala lateralia paulo latiora in menlum in specimine sicco cum ovario rectangulum apice uncinato antrorsum exlensa, Tepala linearia acuta bene longiora. La* bellum unguiculalum, ungue basi ulrinque auriculato, diJatatum in lacinias laterales obtusangulo Irian- gulas, istbmo anguslo, lacinia antica transverse quadrata cum apiculo; carinae semiovatae circa ca- rinam mediam versus isthmum, iiiae basin carinarum paris alterius anlici includentes, quae in basi laciniae anticae evanescunt. Columna semiteres, circa androclinium serrulata. reus mento ac labello intensius purpureis. Flos albidopurpu- Das Original dieser Pflanze findet sich im Wiener Museum, aus dem mir es Herr Professor Es stammt von Amboyna und ist signirt „planta Mis carnosis, in arboribus Fenzl gefallie:sl lieli. An dem getrockneten Exem- parasyl. Junio 1857, Doleschall" Dabei eine von mir fur die Farben benutzte Farbenskizze der Bluthe, die in Bezug auf Gestaltsverhaltnisse von dem vorliegenden Exemplare abweiclit. Stangel mehr als fusshoch, am Grunde verengert, dicker als ein Geierkiel; gelrocknet slroh- gelb. Einige erhaltene Blatter nach oben, keilig zungig, an der Spitze ungleich abgeslumpft, so dass die eine Seite spitzockig vorragt. Trauben ein- — dreibluthig. plare finden sich die Spuren von vier Bluthenstanden , die den Blallplalten ziemlich gfeich lang oder langer als sie, Fruchtknoten mit dem Stielchen gekrummt. Oberes Sepalum zungenformig zugespitzt. Seilliche Sepalen wenig breiter. Sie bilden ein rechtwinklig vom Fruchtknoten abstehendes, an der Spitze hakiges Kinn, Tepalen lineal spitz, urn ein betrachtliches langer. Lippe genagelt, der Nagel am Grunde beiderseits mit Oehrcben. Dann breilet sich die Platte aus in seiiache stumpfeckig drei- eckige Platten, die durch schmalen Isthmus sich verbinden mit dem querviereckigen Mittelzipfel, der vorn ein Spitzchen hat. Halbeiformige Kiele am Grunde dieses Vorderzipfels, beiderseits von einem etwas langern Mittelkiele. Die seitlichen Kiele werden von noch melir ausseren eingeschlossen, die bis nach dem Grunde von der Vorderscheibe der hinteren Lippenplatte ausgehen. Saule halbstiel- rund, nur unl Androclinium gesagt. Blulhe hellpurpurn. Kinn und Lippe liefer purpurn. Tafel 145. Bluthensland und oberer Theil des Stangels. Rechts verkleinerte Pflanze. Links Saule und ausgebreitete Lippe -f • U. 17 130 Tafel \^6, I. II. 1. 2. 3. "^ Deiidrobiuni radians Rchh. Jil. ■ („Eudendrobium nigro hirsutiim" fide amic. S. Low) calcari mentali extinctoriiformi, lepalis ovatis retusiusculis, labello panduralo apice emarginato. , Dendrobium radians Rchb. fil. in litt. ad cl. mercatorem Low Londinensem Majo 1863. Habitus ab amico Low dictus exacte ille Dendrobii sculpti Rchb. fil. Flos iili Dendrobii longi- cornis aequimagnus. Sepala triangulo extensa, lateratia in calcar extinctoriiforme sepalis subduplo brevius exlensa. Tepala cuneato ovata refusiuscula sepalis aequilongn, plus duplo latiora. Labellum ab ungue brevi humeratum, utrinque in laciniam posticam triangulam extensum, isthmo brevi ac lato laciniam anticam reniformi emarginatam bilobam separans. Columna trigona basi latior, apicem versus constricta, utrinque angulata juxta anlberam obtusam. Color floris lacteus. Unguis labolli viridis. Striae brunneo cinnabarinae in labelli disco ac sub stigmatica fovea. Maculae ochraceae utrin- que in angulis laciniarum labelli lateralium. Ich erliielt eine einzige Blulhe dieser Art aus dem beruhmten Haudelsgarlen von Upper Clapton, London, von IJerrn S. Low, der mir mitlheilte, die Pflanze gleiche ganz dem Dendrobium sculpluni Rchb. fil. und stamrae aus Borneo, von wo sie sein Bruder, Hugh Low, gesendet. Die Tracht nach Herrn Lows Angabe genauwie die des D. sculptum Rchb. fil. Die Blulheu denen des Dendrobium longicorne gleich gross. Die Sepalen dreieckig ausgezogen, die seitlichen in einen lichtausputzerformigen Sporn ausgezogen, der zweimal so kurz als die Sepalen. Die Sepalen keilig eiformig stumpflich, so lang wie die Sepalen, allein doppelt so breit. Lippe vom kurzen Nagel an geschultert, beiderseits in einen dreieckigen stumpfeckigen Seitenlappen ausgedehnt und dann durch schmalen ganz kurzen Isthmus in eine nierenformig ausgerandete Vorderpartie ausgeliend. Saule dreiseitig, am Grunde breiter, gegen die Spitze zusammengezogen , beiderseits mil Ecke nachst der stumpfen Anlherc- Farbe milchweiss. Nagel und Lippe grun. Einige braunmennigrothe Streifen auf der Lippenscheibe und neben der Narbengrube. Ockergelbe Flecken beiderseits auf den Ecken der seitlichen Lippenlappen. Tafel 146. L Bluthe von vorn. II. Bluthe von hinten. L Lippe ausgebreitet. 2. Saule von vorn +. 3. Saule seitlich +• Tafel 146. III. 4. 5. ^ Dendrobium Draconis Rchb. JiL : - ■ ' Eudendrobium nigro hirsutum calcari mentali extinctoriiformi ovarium pedicellatum per tres quartas aequante, cum ungue labelli connato in cylindrum, labelli Igmina oblonga, Irifida, laciniis posticis triangulis brevibus, lacinia media oblonga acuta bene longiori parce crenulata, undulata, basi villosula. ^Dendrobium eburncum Rchb. fil. Mss." Bat. in BoL Mag. 5439 ! Observe D. eburneum Rchb, fi!. non exstitisse, sed Rev. Parish me inscio, idem D. sub eburnei nomine ad amic. Low misisse. Caulis erectus validus villis nigris deciduis vestilus. Folia oblongolanceolata oblique obtusa. Ra- cemi 2 — 3-flori folia non aequantes. Flores speciosi magni candidi venis per labellum sparsis pur- pureis. Sepala ac tepala paulo latiora oblonga acuminata. Venae in labelli lacinia antica incrassatae. Columna humilis apice tridentata. 131 Diese Pflanze gehort unfer die ersten Entdeckungen des Rev. Parish in Moulrneyne. Schon <862 erhiell ich Bluthen der wilden Pflanze. SpaLer bliihtc sie in England. Stangel aufrecht slark, mit abfalligen schwarzen Haaren. Blatter langlich lanzettlich, schicf stumpf. Trauben zwei- — funfbluthig, nicht so lang als Blatter. Bluthen staltlich, grosser als die des Dendrobium fongicorne LindL, kleiner als die des D. formosum Roxb. Sie sind sclinecweiss und haben einige Adern der Lippe purpurblutfarbig. Sepalen und wenig breitere Tcpalen langfich zugespitzt dreieckig, die seitlichen in ein lichtausputzerformiges Kinn aiisgezogen, welches dem gcstiol- ten Fruchtknoten ziemlich gleich kdmmt. Lippenplalle langlich, dreispaltig. Seilliclie Zipfel der- selben dreieckig, kurz, Miltelzipfel langlich spitz, viel langer, etwas gekcrbl und wellig. Lippcngrund etwas zottig. Tafel 146. III. Bliithe. 4. Lippe von oben. 5. Saule \on vorn. "Tafel U6. IV— VII. 6 — 7. * Dendrobium sculptnni Rclib. JiL w Eudendrobium nigrohirsulum calcari mentali extinctoriiformi ovarium pedicellalum noa aequante, labello pandurato emarginato cum apiculo, parte posteriori rugis pluriniis exarata. Dendrobium sculptum Rchb. fil. in v, Mohl und v. Schlechtendal Bot. Zeitung 1863, 128. Caules secundarii abbreviati crassuli teretiusculi obscure virides. Folia oblonga apice altenuata acuta obliqua parce puberula. Racemus abbreviatus pauciflorus. Flos candidus eboraceus macula aurantiaca subrolunda postice emarginata in disco. Sepala lanceolata. Tepala late ovala acuta. La- bellum obovatura, utrinque emarginatum, antice emarginatum cum apiculo. Rugae minulae trans- versac plurimae in basi utrinque. Columna trigona, basi ampllala, apice tridentata. Diese Art wurde auf Borneo von Hugh Low entdeckt und lebend an Ilerrn Stuart Low gesen= J. ..del, von dem ich sie 1863 erhielt. Stangel kurz, dicklich, slielrundlich, dunkelgrun. . Blatter langlich, an der Spitze verengerl, spitz, schief, wenig behaart. Kurze, wenigbliithige Trauben. Bluthen weiss, elfenbeinartig, mit orangcgelbem, rundlichen, hinten ausgerandeten Fleck auf der Scheibe der Lippe. Sepalen lanzettlich. Tepalen breit eiformig spitz. Lippe verkehrt eiformig, beiderseits ausgerandet mit spitzen kleinen selir zahl- reichen Querfalten beiderseits am Grunde. Saule dreikanlig, arii Grunde erweitert, an der Spitze dreizahnig: , Tafel 146. IV. Bluthe von vorn. V. Bliithe seitlich. VI. VIL Stangel. 6. Lippe ausgebreitet. 7. Saule von vorn -{-. Tafel M%. Vlli. 8 — 11 * Dendrobium lllacinum Rchb. fiX. Pedilonum affine Dendrobio picto Lindl. et Dendrobio lucenti Rchb. fil. labelli ungue Untari an- tice in laminam panduralara obtuse acutam dilatato, dente lanceolate in unguis basi, caUo utrinque in sacco juxta unguis insertionem suprabasilarera. Dendrobium lilacinum Rchb. fil. in Gardeners Chronicle. 1865. 674. Caulis — Folium cuneato oblongum , acuminatum. Flores iias Dendrobii lucenlis aequimagni, 47* \ 432 albiduli, maculis circa limbum sepalorum el tepalorum plurimis lilacinis, dorso calcaris spurii brunnco, ovario pedicellato lilacino, labello albo, apice macula amethystina signato. Sepalum dorsale ligulalum acutum. Sepala lateralia pauIo latiora in perulani ante basin obtusangulam mentalem (calcar spurium) deflexam extensa, Tepala sepalo imparl subaequalia. Labellum descriptum. Columna brevis trigona apice extensa auriculis laleralibus minute lobulatis. Stan gel 1 Low entdeckt, von Herrn Stuart Low cultivirt. Blatt keiliglanglich, zugespilzt. Blulhen denen des Dendrobium lucens gleich- gross, weisslich mit vielen Lilaflecken urn den Saum der Sepalen und Tepalen. Rucken des Kinns braun. Gestieller Fruchlknoten lila. Lippe weiss mit Amethystflecken auf der Spitze, Ruckenstan- diges Sepalum zungig, spitz. Seitliche Sepalen wenig breiler, in ein langes, slumpf gespitztes, ge- krummtes, vorn buckliges Kinn ausgedehnt, in dem gegen die Spitze beiderseits ein Querkiel. Te- palen dem unpaarcn Sepalum ziemlich gleich, Lippe mit linealem Nagel, auf dessen Grunde ein nach binlen gehendes Zahncben, vorn geigenformig, stumpf gespitzt. .Saule kurz. Die seitlichen Oehrchen des Androclinium gelappt. + + + + M. + Tafel H6. IX. ]% 13. * Dendrobiam lucens Rchb. fil. m 'Pedilonum afline Dendrobio picto Lindl, majus, calcaris apice antrorsum curvulo, labeHo ligulalo ^ flabellato acuto, callo crassso anguliformi antrorsum acuto in disco, androclinii lobis lateralibus re- tuso trilobiis. Dendrobium lucens Rchb. fiL in v. Mohl und v, Schlechtendal Dot. Zeitung 1863. 1i8. Organa vegetationis non vidi. Sepalum dorsale ovaliligulatum obtusum. Sepala lateralia paulo latiora in calcar spurium compressum dorso curvatum extensa. Tepala oblonga. Labellum a basi late cuneata flabellatura apice obtuse acutum, callo triangulo retrorsum aperto in disco. Color floris albidus. Discus sepali imparls brunneopurpureus. Striae aequicolores duae per sepala lateralia in r viltam supra fastigium menti descendentes. Pars anterior sepalorum lateralium flavida. Discus baseos labelli aurantiacus, celerum labellum album. Androclinii lobi laterales erecti retusi tricrenatotrilobi. Auf Borneo von Herrn Hugh Low entdeckt und an Herrn Stuart Low eingesendet, bei dem es 4863 zuerst bluhte. Ich sah die Vegetationsorgene nicht. Ruckenstandiges Sepalum ovalzungenformig slumpf. Seitliche Sepalen wenig breiter, in ein gedrucktes am Rucken krummes Kinn ausgezogen. Tepalen langlich. Lippe vom breiten Grunde keilformig, facherformig, an der Spitze stumpgespitzt, mit einer dreieckigen Schwiele, die nach binten ofTen auf der Scheibe. Die Bluthenfarbe weisslich. Die Scheibe des un- paaren ^Sepalums braunpurpurn. Zwei ebenso gefarbte Streifen uber die seitlichen Sepalen m em Band uber den Giebel des Kinns herabsteigend. Der vordere Theil der seitlichen Sepalen gelblich. Die Scheibe des Lippengrundes orangegelb. Uebrige Lippe weiss. Androclinium mit aufrechten ge- stutzten dreikerbigen seitlichen Lappen. Tafel 146. IX. Bluthe, urn % vergrossert. 12. Lippe +. 13. Saule seitlich -f. i33 Tafel 147. I * Thecostele Zollinger! Rchb. Jil Thccostele genus Eborilingulum columna gracili arcuala in apiccm hypochilii ihecomorphi re- currenle, inesochilio bicorni, epichilio obcordato. Thecostele Rchb. fil. Bonplandia V. p. 37. (1837.) Sola Eborilinguis asiatica cf. Rchb. fil. Xenia I. p. 109 ulL lin. Sepala oblonga acula. Tepala linearia acuta, Labellum: hypochilium: cylindrus a laleribus compressus membranaceus apice apcr- tus (!) abruptus, superne bidentatus; mesochiliurn : unguis^ superne velulinus brevis, utrinque falcalo unidentatas, dentibus coalilione basilari incumbentibus in epiciiilium flabellatum, anlice crcnulalum, medio sinuatobilobum , velutinum. Columna gracilis semileres arcuala, ab apice ovarium versus, ubi subito denuo antrorsum cum pariete superiori cylindri hypochiliaris adnatum, limbo utrinque alato, apice utrinque ligulato falcato alalum; androcliniurn parvum subreniforme incumbens in labium stig- matis inferius productum. Stigmalis rima vix conspicua. Anthera milrala cum proluberantia anlice et carina longiludinali postice. Pollinia oblonga postice perfossa, caudicula suhquadrala (nunc rhom- bea, sed rarius), glanduia transversa pandurata. Thecostele ZoUin^eri Rchb. fil. 1. c. Pseudobulbus pyriformis. Folium cuneato oblongum acutum. Pedunculus racemosus c basi pseudobulbi erectus sen porrcctus. Flores illis Polycycnis musciferae aequales, albiduli, Aiabastra valde juvenia Candida apicibus purpureis. Sepala et tepala alba maculis brun- neo purpureis, disco sepalorum lateralium ocl^raceo. Labelli ^\sm^ ochraceus purpureo lineolalus. Diese merkwurdige Pilanze entdecktc IL Zollinger an Baumen in Wiildern bei Rogodjampie 1 1. Mai <84o. Derselbe hat sie aber bei seinen zweiten Aufenlhalte auf Java niclit wicdcrgefunden. fand sie Rev. Parish in Moulmevne, woher sie bei Hrn. Low bluhte. Die einzige asialische Pflanze, welche sich an die Gruppe der Eborilingues anreihen lasst. VgL Rchb. fil. Xenia I. p. 109; die letzte Linie unten. Trugknollen birnenformig. Blatt keillanglich spitz. von dem Grunde des Pseudobulbus aufrecht oder vorwarts geneigt. Die Biuthen so gross, wie die der Polycycnis muscifera Rchb. fil., weisslich. Die ganz jungen Knospen aussen schneev^eiss mit purpurnen Spitzen. Sepalen und Tepalen weiss mit braunpurpurnen Elecken, Die Scheibe der seitlichen Sepalen ockergelb. . Lippenscheibe ockergelb mil purpurnen Streifcbcn. Se- ^palen langlich spitz. Tepalen lineal spitz. Lippe: das Hypochilium eine Waize, welche von den Sei- ten her gedruckt und vorn ofTen, mit zwei Zahnchen vorn. Mesochilium: ein oben sammtiger kurzer Nagel, welcher beiderseits einen sichelformigen Zahn hat. Diese Zahne liegen mit ihrer mitt- lern Vereinigung auf dem facherformigen, vorn gekielten, in der Mitt^ buchtigzweilappigen sanimtigen Epichilium. Saule schlank, halbstielrund, bogig, mit dem Grunde auf der Decke des Hypochilium angewachsen, nach hinten und dann nach vorn ubergeneigt, oben beiderseits mit einem sichelformi- gen Fortsatze. Androcliniurn klein, fast nierenformig auf der untern Lippe der Narbe aufliegend. Narbenspalte kaum erkennbar. Antliere mutzenformig, vorn mit warzigem Fortsalz und hinten mit Langskiel. Pollinia langlich, hinten durchstossen, auf viereckiger Caudicula, die auch rautenfonnig vorkommt. Gldndula quergeigenformig. Taf€l 147. Pflanze. 1. Bluthe, der die Tepalen abgeschnitten. Das unpaare Sepalum schief umgeschlagen + er 2. Lippe und Saule +. 3. Dgl. im Durchschnitt +- *• Lippe von 4-. 5. Spitze des Hypochilium von oben +. • 6. Epichilium von hinten -|- 7. Staubbeutel von oben. 8. Derselbe von u <1, Pollinarium von oben +. -f + + <34 Tafel 148, Chytroglossa RcJib. Jil Genus affine Ornithocephalo Hook et Zygostali Lindl. Perigonium membranaceum hyalinum. Sepalum impar cuneato oblongum. Sepala lateralia ovata duplo breviora. Tepala sepalo impari sub- aequalla. Labellum expansum basi callosum. Columna clavata androclinio dependenti perpendiculari Pollinia qualerna per paria membrana cincto. • Fovea in ima basi. Anthera oblongo spatulata. incumbentia; caudicula linearis triangiila. Glandula subniilla. % ^^ Chytroglossa Rcbb, fil in Olto Hamb. Gartenzeitung 4863. 545. Id. in Berkeley Journ, of Royal Hort. Soc. of London. New Series Yol. I. p. 97- Als ich im October und November 1856 bei Dr. Lindley dessen Orchideensammlung studirte eine Zeit, die ich ini-mer zu den interessantesten meines Lebens rechnen werde stiessen wir auf einen kleinen Blutlienstand zarter Blulhen, welche ebenso slark an die des Ornithacephalus erinner- Ein freier Rostellarfortsatz, ten, als sie docli wieder vielfach hochst cnergisch von ihnen abwichen. ganz unerhorl! AUein das genugte doch nicbt. Wir legten das Material weg, oline irgend eine feste Ansicht uber die die scbonste Zierde des vogelscbnabligen Ornithocephalus , fehlte. Dazu waren die seitlichen Sepalen urn die voile Halfle kurzer, als das unpaare obere Sepalunn. Eine hubsche Farbenskizze der bei Neufreiburg in Brasilien gefundencn Pflanze von Fraulein Marie Leonie Pinel lag bei dem Exemplare, eingesendet von ihrem Valer, dem Chevalier PineL Indessen war leider das Material vollig ungenugend. Eine genauere Untersuchung brachle mich gar in die traurige Lage, nicht einma! den Sitz der Narbe bestimmt zu ermilteln. Freilich notirte ich, dass am liefsten Saulengrunde eine Schleimmasse lagerle. AUein das genugte doch nicht. Auch uber die obern Partien der Saule fehlte jeder sichere Anhalt. Pflanze gewonncn zu haben. Erst 1862 sendete Herr S. Low einen grunknospigcn, zickzackigen Blutlienstand mit eigenthiim- lichen dreieckigen, etwas tutenartig eingesenkten Decl^blattern. Nach wohl vier Wochen entwickelten sich in Tipper Clapton die hiibschen, unglaublich zartea Bluthen und Herr Low, der das kleine Wesen erst als eine blosse bolanische Curiosilal angesehen hatte, wurde eines Bessern belebrt. Die Art war verschieden \'on joner, von der ich oben sprach. Auch diese erschien spater in Ilerrn Low's Gar- ten, Der geraeinschaflliche Charakler der*zwei Arlen aber ist folgendermassen auszudrucken. Blulhenhulle dunnhautig, durchscheinend. Unpaares Sepalum langlich, gewolbt. Die seitlichen Sepalen eiformig, um die Halfle kurzer. Tepalen ziemlich gleich dem obern Sepalum. Lippe aus- gebreitet, am Grunde schwielig Saule keulig. Androclinium gerade absteigend , mit Hautsaum. Slaubbeutel langlich spatelformig. Pollenmassen vier, paarig ein- Narbengrube am tiefsteu Grunde. ander aufliegend. Caudicula lineal, oben dreieckig und umgebogen. Glandula fast fehlend. 4 Tafel 1 48. I. 11. \ 10. Chytroglossa aurata Rchh. jiL Labello cordato txiangulo vix trilobo limbo denticulato, callo depresso emarginato in basi, Chytroglossa aurata Rcbb. fj. 1. c. 546. Journ. of Royal Hort. Soc. I p. 98,. c. tabul. Folia cuneato L'gulala acuta glauca, bipollicaria et longiora, in caulibus ebulbibus congesta^ radi- cibus aereis fUiformibus paucis. Pedunculi racemosi deflexi mulliflori. Bracteae cordato triangulae 13o ovariis pedicellatis haud multo breviores. Sepalum dorsale cuneato ligulalam nunc apicem versus erosulodenliculalum. Sepala lateralia ovata acuta. Tepala spatulala obtusa denliculata. Omnia pra- sino hyalina. Labellum flavidum basi aurantiacum maculis pluribus atropurpureis. Columna clavata, basi tenuis, apicc retrorsum gibba. Androclinii limbus dentlculatus. Caudicula floxa, Diese Art enLdeckte Heir Blunt, Ilerrn Low's Sammler in Brasilien, wabrscheinlicli eben da, wo er die Bletia (Laelia) elegans so haufig anlraf. Sie ist es, von dcr bcreits oben die Rede war. : Blatter busclilig auf ganz kurzen, bulblosen Stangeln, mit fadigcn Luflwurzcin; seegrun; keilig zungig, spitz, zwei ZoU lang und langer. Blfitlienstielo niedergebogen, vielblulliig, lraul)ig. Deck- blatter herzformig dreieckig, nicht viel kiirzcr als die gcstielten Fnicblknoten. Das unpaare Sepalum spatlig zungig, an dcr Spitzc zuweilen ein wenig ausgefressen, gezShnclt, Seitliche Scpalcn eilurmig^ spitz. Tepalen spatelformig stumpf, gezalinelt. Alie diese Organe laucligrfln, durchsclieinend. Lippe herzformig dreieckig, kaum dreilappig zu nennen; am Saume bin gezahneit, am Grande mit nicder- ^edruckter ausgerandeler Schwiele; von Farbe gelblicl), bcldcrseits am Grundc licfgolb mit purpur- nen Flecken. Saule keulig, am Grande dunner, an der Spilze nach hinten bucklig. Saum des An- droclinium gezahneit. Narbengrube ganz unten. Sfaubbeutel birnen(ormig, niedcrgcdruckt. Pollen- massen birnenformig, je zwei Paare am Endc einer oben umgebogcnen spatlig linealen Candicula. Herr Filch hat auf der Abbildung, die er fur die Royal Horticultural Society fertigte, das un- paare Sepalum oben gezahneit und die Spitze der Candicula aucb gezalinelt dargestellt Tafel 148. I. Ein BliithenslieL IL Blattbuschel und ejn Knospenstiel. 1. Deckblalt nebst Axe -f-. 2. Saule seitlich +. 3. Diesolbe von vorn. Der Staubbeutel liegt auf -f . *• Dieselbe. Der Staub- beutel und das Pollinarium sind enlfernt. 5. Saule seitlich. Die eine Seite des Androclinium ist ab- gelost, um die herablaufende Parlie zu zeigen +• 6. Staubbeutel von oben -j-* 7- Derselbe von unten +. 8. Pollinarium seitlich +. 9. Ein solches von vorn -}-. iO. Dasselbe von hinten +• Tafel 148. 11 — 13 * Chytroglossa Marileoniae Rclih. JiL Labello cordalo trilobo limbo denticulato , callis divergenlibus clavatis adnalis duobus In basi. Chvtrofflossa Marileoniae Rchb. fil. in Otto Ilamb. Garten^eitung 1863. 546. Rchb. fil. in ■Berkeley Journal of tlie royal horticultural Society. I. p. 97. c. lab. Radices advenlitiae filiformes tenuissimae. Folia praecedentis, breviora, apice minute triJentata seu integra. Racemus fractillexus pendulus rarinorus. Rracteae praecedentis. Sepalum dorsale cu- neato oblongum acutum denticulato erosulum. Sepala lateralia oblongoligulala acuta dupio breviora apicibus etiam denticulato serrulala. Tepala cuneato obovala sinuato denticulata. Labellum cordatmn trilobum. Lobi laterales scmiovati porrecti lateribus minute denticulati; lobus medius trianguloligulatus bene sinuato denticulatus apice inflc.xo porreclove. Caili in ima basi clavati obtusi divaricati. Co- lumna clavata. Androclinii limbus semiovatus denticulatus, dente postico medio valde porrecto. Ape.x columnae retrorsum gibbus. Fovea stigmatica triangula apice oblusa in ima basL Color prope prae- cedentis, sed maculae in labelli basi majores, obscuriores. Non memini lobos labelli laterales adeo flavos fuisse. Diese Art ist die ursprunglich bei Neufreiburg in Brasilien enldeckte, wclche Chevalier Pinel an Dr. Lindley einsendete. ndley'i Sie ist Fraulein Marie Leonie Pinel gewidmet, welche eine Farbenskizze gefertlgt hallc. SpSler erhiell ich 4 30 dieselbe Pflanze von Herrn Low. Derselbe hatte sie nach Upper Clapton eingefuhrt. Gesammelt war sie ebenfalls bei ISeufreiburg in Brasilien durch Herrn Blunt. Nebenwurzeln fadig, sehr dunn. Blatter voriger Art, aber kurzer, an der Spiize ganz kurz dreizahniff oder ganz. Traube kniebogiff, hansend, wenigbluthis, Deckblatter voriger Art. Rucken- standiges Sepalum keillanglich spitz, gezahnell ausgefressen. Seilliche Sepalen langlich zungig spitz, zweimal so kurz, gegen die Spitze auch ausgefressen gezahnelt Tepalen keillanglich verkehrt eifor- mig, oben gezahnelt. Lippe herzformig dreilappig. Seilliche Lappen halbeiformig, nach aussen ge- spreizt; Mittellappen langlich zungig, deutlich buchtig gezahnelt, an der Spitze vorgeslreckt oder ein- warlsgekrummt Zwei keulige Schwielen, gespreizt am Grunde. Saule keulig. Saum des Antheren- bettes halbeiformig gezahnelt, der Hinterzahn vorgestreckt. Die Sj)itze der Saule nach hinlen bucklig ausgetrieben. Narbengrube dreieckig mit stumpfer Spiize ■ am Grunde. Die Farbe dieser in alien Theilen zarteren und zierlicheren Art so ziemlich wie die der vorigen. • Die Purpurflecken der Lippe sind aber grosser, und am Grunde sind zwei derselben sehr gross. Ich kann mich nicht erinnern, ob die seillichen Lappen mit so tiefem Gelb gelarbt sind. Tafel 148, 11. Ein* Sepalum beider Arlen und ein Tepalum und die Lippe +. 12. Saule von vorn +- ^3- Saule seillich -}-• Tafel 149. * £!pideudruni Ruickerae Rchh. fiL Affine Epidendro Lambdae Rchb. fil. pseudobulbis diphyllis, racemo plurifloro, labello transverso cordato apiculato, callo baseos depresso antice abrupto intus sulcato, apiculo interno ante androclinii lobum medium reluso bidenlalo, Epidendrum Ruckerae Rchb, fll. in Otto Hamb. Gartenzeitung XXL 1863. p. 385. — Nomen: o vni Pseudobulbi congesti basi stipitati fusiformes obtuse compressi, squamis arctis vestiti, diphylli. Folia cuneato oblongoligulata acuta, nunc internodio separata. Racemiis pluriflorus, basi vagina una seu vaginis duabus acutis vestitus. Ovaria prismatica trigona. Sepala cuneato oblonga acutiuscula. Tepala subaequalia, basi melius cuneata. Labellum transversum cordato triangulum apiculatum radiis obscuris violaceis purpureis paucis apice furcatis. Callus depressus bene circumscriptus utroque latere linea interna parallela, antice lobulis insilientibus subpJanis; tomentosus. Columna crassa, basi atte- nuala, apice tridenlata. Denies laterales acuti; dens medius oblusus anteposita ligula minute biden- lata, raro Integra acuta. — Flores alboviriduli. Radii labelli purpureoviolacei. Diese Pflanze stamml aus dem Garten der Herrn Booth zu Flottbeck, der ehedera reich an seltenen Pflanzen, jetzt einen grossen Vorrath an Holzgewachsen fijr Promenaden, Eisenbahneinzau- nungen und andere nutzliche Zwecke bielet. Die besten Orchideen erhiellen die Herren Veitch, die Masse wurde in London versteigert, einige Sachen kaufte der botanische Garten zu Hamburg. Aus dieser Sammlung soil dieses Epidendrum stammen. Es w^ar die erste Neuigkeit, die mir in Ham- burg begegnele. Ich babe sie Frau Friederike Magdalena Johanna Rucker gewidmet, welche bei ihrem Ableben, Marz 1835, Hamburgs wissenschafllichen Anstalten ein Legat hinterliess, dessen Zinsen regelmassig jahr- Kch dem Verwaltungsfond zugeschlagen werden. So gern der Hamburger Palriolismus sich ira mild- Stillun In der Neuzeit mm mir die o Bluthe auch aus Herrn Linden's Garten zu, der die Pflanze also auch direct eingefuhrt hat. 437 Pseudobulben gedrangt, spindelforraig, gedruckt, am Grunde beschuppt. Blatter keillanglich. zungig, bisweilen durch entwickeltes Stangelglied getrennt. Trauben mehrbliithig, am Grunde mit einer Scheide oder mehreren. Fruchtknolen gestielt, prismalisch dreiseitig. Bluthe weisslichgrun mit violettpurpurnen Strahlen auf Lippe. Sepalen keillanglich spitz. Tepalen ziemlich gleich, mehr ge- nagelt am Grunde. Lippe qucr, herzformig dreieckig mit Spitzchen. Die sammtige gedruckte Schwiele am Lippengrunde deullich umschrieben mit dickem, wulstigem Rande. Saule dicklich, am Grand verengerl; an der Spitze dreizahnig, seitliche Zahne spitz, Mittelzahn stumpf. Vor diesem ein schmales an der Spitze zweizahniges Zungelchen, welches auch einfach spitz vorkommt. Tafel 149. Bluthenstand in natilrlicher Grosse. Darunter Pflanze in halber Crosse. Seitlich Lippe und Saule von hinten und von vorn 4-. 4 Tafel 150. Tanda striata Rchb. JiL ^ Affinis Yandae cristalae Lindl, calcari obtusangulo nee acutangulo. Vanda striata Rchb. fil. Mss. in herb. Kewensi. Planta spithamaea vel paulo altior caule calamum cycneum crasso basi radicibus adventitiis nu- merosis onuslo. Folia ligulata, tres- — quinque usque pollices longa, sicca duas pollicis tertias lata apice varie oblique praemorsa tridentata. Racemi pauciflori. Flores forsan illis Vandae cristatae LindL baud multo minores. Sepala ligulata sou cuneato ligulata obtuse acuta, lateralia bene carinala. Te- pala lineariligulata, basi cuneata, obtuse acuta; forsan apicibus obscurata. Labelli auriculae obtusan- gulae erectae, lamina lingulata sub apice proboscideo descendente angulata, superne ligulis duabus crassis cirrhosis, interjecta tertia minore; disco superne sulcis slriato, anlice tesselato. Calcar coni- cum obtusangulum. Colurana brevis pandurata. • r Diese inleressante Pflanze fand ich in dem Herbar Falconers. Die Orchideen wurden mir von Dr. Hooker und Dr. Oliver zur Ordnuns und Untersuchuns anvertraut. Unter ihnen war diese ^ »^A^ W«^V-.^.J^V.^MX^Q fur mich die uberraschendste. Sie stammt aus N.-W.- Himalaya. Als Fundorte. sind angegeben Dwarahat, Paorie, Gurwhal 4000'. Gesammelt wurde sie von Stewart. ^ Spannenhoch und boher. Der Stengel erreicht die Dicke eines Schwanenkiels und ist am Grunde mit zahlreichen Luftwurzein besetzt. Die Blatter sind zungig, drei bis funf ZoU lang, etwa zwei Dritt- theile eines Zolls breit, an der Spitze verschiedenartig dreizahnig zerfressen. Trauben wenigblulhig. Blutlien vielleicht nicht kleiner als die der Vanda cristata Lindl. Sepalen zungig oder keilig zungig, stumpf gespitzt, die seitlichen merklich gekielt. Tepalen lineal zungig, am Grunde keilig, stumpf ge- spitzt, anscheinend an ihren Spitzen dunkel jgefarbt. Oehrchen der Lippen stumpfeckig, aufrechl, Platte zungenformig, unter der Spitze mit einer spitz herabsteigenden Wampe, an der Spitze mit drei dickfadigen spitzen rankigen Fortsalzen, von denen der milUere der kurzere ist. Deber die Fiache der Lippenplalte hin gehen mehrefe Furchen, die nach vorn durch Querlinien unterbrochen sind. Daher erlangt die Lippe daselbst ein gekomeltes Ansehen. Der Sporn ist kegelformig stumpfeckig. Die Saule ist kurz und gegen den Gnind hin verensert Tafel 150. Fine Pflanze. 1. Lippe seitlich +. 2. Saule von vorn. 3. PoUinarium von hinten -f-. U. 18 138 Zu Tafel 150 Auf Rev. Parish's dringende Bitte veroffentliche ich hier zvvei neue Vanden aus Moulmeyne Tanda brunnea Rchh. fil. AIss. r Affinis Vandae Wightii Rchb, fil, labelli auriculis semirotundatis, Fob'a longa anguste ligulata emarginata. Flores intus olivaceL Labellum pallide albido flavi- dulum. Colurana ejusdem coloris. Sepala el tepala cuneato oblonga obtuse acuta. Labelli calcar acute conicum- (inferne nunc paulo gibbum), Labelli auriculae semirotundatae. Lamina ligulata bilo- bula retusa. Blatter lang, schmal zungig, ausgerandet. Bluthen so gross wie der Amanda concolor BL, innen olivenbraun. Lippe blass, weisslich gelb. Saule von derselben Farbe. Sepalen und Tepalen keilig, langlich, sturapf gespitzt. Lippensporn spitz keilformig (untenhin auch ctwas bucklig). Lippenohrchen halbrundlich. Platte zungig, zweilappig, gestutzt. Vanda Parishli Rchb. fil. Mas. NuUi bene affinis sepalis tepalisque cuneato oblongis acutis undulatis, labelli auriculis angustis apice semisagittato angulatis, in calcar gibbum parvum basi exeuntibus, ibi in laminam rhombeam expansis; callo conico in basi laminae. Folia late oblonga valde carnosa. Floris sepala et tepala intus laete flava guttis rubris. Label- lum roseum striis duabus xanlhinis sub colurana. Columna pro gonere elongata arcuata apice paulo sub anthera rostrata. Caudicula linearitriangula. Glandula triangula. Diese Art befindet sich nach Herrn Parish's Veraicherung schon sowohl wie die vorige in Eng- land. Die Blulhe hat einen starken Anklang an Fieldia d^antea Rchb. fil. und lissochiloides Gaud. &'D Gewiss wird dieselbe bei ihrer Entwickelung grosses Aufseben erregen. Die Sepalen und Tepalen sind von keiligem Grunde breit, langlich, spitz, wellig; von Farbe innerseits gelb mit vielen grossen rothen Flecken. Die Lippe hat schraale, lange Oehrchen, welche oben stumpfeckig, halbpfeilformig neben der Saule ausgehen. Unten gehen sic in einen kurzen hockrigen Sporn aus, wo dann die Lippenplalte sich rautenformig ausbreitet. ^ Tanda Bensoni Veitch et Rchb. fil. Affinis Vandae concolori Bl. labelli auriculis acutangulis, lamina pandurata antice reniformi dila- tata, callo bilobo in basi. Vanda Bensoni Veitch et Rchb, fil. Gardeners Chronicle 1867 Vanda Bensoni Bat;. Bot. Mag. 5611. Folia lorato ligulata apice attenuata obliqua, altero' latere obtusiloba, denle medio, altero latere oblique excisa. Racemus pluriflorus. Sepala et tepala cuneato oblonga obtuse acuta undulata. Te- pala subhastata. Labelli auriculae triangulae acutae. Calcar compressum conicum ovario pedicellate multo brevius. Lamina subpandurata, antice dilatata reniformi biloba; callus bilobus in basi; carinae obliteratae quinae radiantes, laterales minores; auriculae triangulae acutae. Diese Vanda stammt von Rangoon und ist eine Entdeckung Major Bensons. Sie bluhte letzten Winter und wurde mir von den Herren Veitch zur Bestiramung gesendet. Diess war Herrn Bate- man bekannt und daher siclier nur eine Vergesslichkeit, wenn er sich die Autorital zuerkannt hat, nachdem von mir die Untersuchung der Frage, ob die Art neu ware gelost war. Der Wuchs ist wolil der der Vanda tesselloides Rchb. fil. (Roxburghii). Die Blatter sind breit zungig, an der Spitze verschmalert und zuletzl schief ausgehend, an der einen Seite schief ausgehend. 439 ^ \> in der Mitte gezalmt, oben stumpfeckig. Die Trauben sind mehrbiuthig. Die BItithen so gross wie die einer guten Vanda tesselloides , aussen weiss. Sepalen und Tepalen innen gelblich mit braun- purpurnen Flecken und Streifchen. Von Gestalt sind sie keillanglich, stumpf gespilzt, ein wenig wellie-. pfeckig vorragend. Die Lippe hat einen von den Seiten breitgedrueklen kegelformigen Sporn. Die Oehrchen sind dreieckig spilz. Die Platle ziemlich geigenformig , vorn ausgebreitet, nierenformig zweilappig. Von Farbe ist sie rubinroth mit einigen purpurnen und geiben Flecken am Grunde. Am Grunde vor dem Spornmunde ein zwei- lappiger Hocker. Einige, meist funf, Kiele iiber der Lippenplatte. . Tafel 131. * Phalaeuopsis Lowii Rchb. fil. V Foliis oblongolanceolatis apice acuminatis acutisve, pedunculo plurifloro, labelJi parlitionibus posti- CIS triangulis uncinatis coalitione bidentatis, pardtione anlica liguJato devexa antice serrulala, columna in rostellum acuminatum extensa. • Phalaenopsis proboscidioides Parish in lilt, ad araic. Low. Phalaenopsis Lowii Rchb. fil, in v. Mohl und v. Schlechtendal BoL Zeitung 1862. p. 214. Hook. Bot. Mag. 1862. 5351, — Rchb. fil. \w Otto Gartenzeitung 1865. 294. Radices advenlitiae funiformes elongalae. Folia rosulata cuneatooblonga lanceolata acuta inaequa- liler bidentata, superne obscure viridia, inferne purpureo punctata, nunc ila irrorala. Peduncu- his teretiusculus elongatus, uni- usque quatuordecimflorus, imo paniculatus flaveolus, maculis plurimis brunneis. Bracteae squamiformes brevissiraae. Ovarium pedicellatum unciam longum. Sepalum im- par a latiuscula basi semiovalo triangulum. Sepala lateralia angustiora, labelli ungui adnata, Tepala cuneato ovata transversa valde lata. Labelli recti partitiones laterales triangulae erectae retrorsum un- cinatae; dente exsiliente utrinque in latere antico, nunc deficiente; jugo calloso insilientc in medium limbum postice. Denies duo parvi serrulati in iraa basi. Denies duo inlegri antice in coalitione par- titionum posticarum. Partilio antica cuneato ligulata acuta antrorsum serrulala, apiculo iu medio, carina per medium, carinulis in lateribus; devexa. Columna Irigonosubteres , medio constricla; basi antrorsum producla; apice in rostellum elongatum Iricuspidatum fragile extensa. Anthera depresso pyriformis antice acuminata, per verticem crista longiludinaJi ornala. Pollinia gemina depresso trian- gula postice bipartita sessilia in caudicula a Iriangula basi longe allcnuata ac curvata, inferne canalj- culata. Glandula rolundula. Fovea elongata. Limbus infimus nunc denliculis insiiienlibus observatus. FJos alboroseus. Labellum purpureum. Partitiones poslicae roseae, infra flavae. Ich sah zuerst wahrend der Londoner Industrieausstellungszeit 1863 zwei wildgcwachsone, ge- i trocknele, ubelzugerichtete Blutlien bei Herrn Sluart Low, der wcder den Entdecker, noch die Hei- math mir nannle. Nach einer Skizze, die ich ferligle, und den Nolizon uber die lebende Pfianze beeille ich mich, die Pfianze zu beschreiben, die im selben Herbst bluhle und ausgestelll einem neuen Namen entgegensah, als sich herausslellte . dass ich diese Muhe bereits ubernommen. Rev. Parish, der mir damals als Entdecker verheimlicht wurde, hat mir es veriibell, dass ich seinen Namen nichl adoptirt, was von mir wirklich nichl zu verlangen war, da ich ilin niciit kannte. Die Heiraath ist Moulmeyne, doch ist die Pfianze sehr sellen. Dazu ist sie ausserst schwer zu cultiviren. In- dessen hat sie bier und da nach langem Stillstand, wo sie selbst die Blatter abgeworfen, sich wieder erholt. Ich sah bei Herrn Fitch einen Bluthenstand von U Blulhen, der verzweigt war. Wenn ich nicht irre, slammte er aus der Paradise Nursery. i8* ■ s r t no Nebenwarzein dickfadifj ausgezoffen. Blatter an kurzem Stamme rosetlifj, keillanglicli, lanzelllich 0» "^"-""c? spitz Oder zweizahnig, obenhin dunkelgrun, untenhin purpurnpunktirt oder aucli purpurn angehaucht. Bluthensliel ausgezogen, ein- bis vierzehnblulhig, auch rispig verzweigt. Unpaares Sepalum von brei- tern Grunde halbeiformig, dreieckig. Seitliche Sepalen schmaler. Tepalen keilig eiformig, quer, sehr breit Seitliche Abtheilungen der Lippe dreieckig aufrecht, nach ruckwarls hakig; beiderseils ein nach vorn ausspringender Zahn, der indessen bisweilen fehit; eine einspringende, schwielige Leiste, welche in die Platte hereingeht beiderseits; zwei kleine gesagle Schwielenzahne am tiefsten Lippengrunde, Zwei ganz kleine Zahne vorn wo die zwei seitlichen Abtheilungen sich vereinigen. Die vordere Ab- theilung keiligzungig, spitz, nach vorn gesagt mit einem Kiel uber die Mitte und seitlichen Kielchen; gewolbt. Saule dreikantig, stielrundlich, in der MiLte ziisammengezogen ; am Grunde nach vorn vor- gezogen, an der Spitze in ein langes, dreispilziges , bruchiges Rostellum ausgezogen. Staubbeutel niedergedriickt, birnformig, vorn zugespitzt, iiber dem Scheitel bin mit einer Langsleiste. PoUinien paarig, gedruckt dreieckig, hinten zweitheilig, sitzend auf einer Caudicula, die vom dreieckigen Grunde sehr lang lineal ausgezogen und gekrummt. Glandula rundlich. Narbengrube lang ausgezogen. Der untere Saum derselben zeigte mir drei'einspringende Zahne, doch ist es die Frage, ob das immer der Fall ist. Ich habe es mehrmals beobachtet. Bluthe weisslichrosa. Lippe purpurn mit gelben seitlichen Abtheilungen. Bluthensliel rothbraun punktirt auf grungelbem Grunde, Tafel 451. Eine Pflanze, deren Bluthensliel zerschnitten, nach Herrn J. Day's Darstellung. 1. Saule und Lippe seitlich -]-• % Lippe ausgebreilet von oben +. 3. Seitliche Lippenabtheilungen und Zahne von vorn +• 4- Saule von vorn +, 5. Staubbeutel von oben +. 6. Fortsatze des Ro- stelJums +. 7, Pollinarium seitlich +- 8. Pollinia und Basis der Caudicula von oben +. 9. Das- selbe von unten -}-. Tafel 152. * Dendrobiani Parishil Rchh. JiL 1863. (Dendrobium Parishii Balem. 1865.) Dendrobium affine Dendrobio nobili Lindl. labello ovato rhombeo, limbo fimbriato, dimidio an- lico superne et parcius inferne villosulo, linea ante basin elongata incrassata bisulcata (hinc obtuse tricarinata) calva, columna apice tridentata*, dente postico subulato, dentibus lateralibus semioblongis, antro in basi excavato superne bilobulo. Dendrobium Parishii Rchb. fil. in v. Mohl und v. Schlechtendal Dot. Zeit. 1863. p. 237. Dendrobium Parishii Batem. in Hook. Dot. Mag. 1865. 5488: -„A glance at the recent vo- lumes of the ((Rot. Mag.» will show the large number of new and beautiful Or- chids, that have been secured to the collections of Ibis country through the zeal and entreprize of Mr. Parish, whose eyes seem to be ever ready to detect any new forms amidst the striking vegetation of the rich country that is now the scene of his missionary labours. It is, however, among the Dendrobia, that his most re- markable discoveries have been made, and I haVe therefore a peculiar pleasure in associating his name with a new species of the beautiful genus, that owes so much to his diligent researches." Caules congest! fasciculati radicibus aereis filiformibus abbreviatis tenuissfmis. Caules foliiferi juvenes teretiusculi subcompressi foliis cuneato oblongoligulalis acutis. Caules seniores floridi cras- sissimi cylindraceo fusiformes vaginis emarcidis foliorum dejeclorum vestili. Racemi uni- seu biflori 141 gine superiori quasi biloba. numerosi ex axillis infimis vaginarum. Ovaria pedicellata elongata axibus racemorum multoties longiora, sesquipoUicaria usque poUicaria. Bracteae anguste triangulae abbreviatae •\'ix bilineares, membranaceo- hyalinae, trinerviae. Textura florum carnoso membranacea. Sepala oblongolanceolata acuta, hinc paulo torla, Mentum latiusculum obtusangulum retrorsum. Tepala cuneato oblongolanceolata acuta. Labellum ovato rhombeum, limbo fimbriato, dimidio antico superne et parcius inferno villosulo, can- nula transversa ante basin (unguem), carinulis ternis nudiusculis a basl in disCum egredienlibus. Co- lumna Irigona. Androclinium utrinque angulatum. Fovea in basi columnae angulo egrediente m mar- FJores laete lilaciaopurpurei, maculis gcminis muJto obscurioribus striisque quibusdam ejusdem coloris in disco labelli. Diese Art ist eine der zahlreichen Entdeckungen Rev. Parish's in Moulmeyne. Sie bluhte zuerst 1863 in Upper Clapton in Herrn Low*s Garten. Unsere Darslellung ist 1864 in Herrn Consul Schiller's Garten gefertigt. Stangel buschlig gedrangt mit fadigen sehr kurzen Luftwurzeln am Grunde. Blatltragende Stangel stielrundlich , etwas gedruckt. Blatter keillanglich spitz. Die altern Stangel, welche Bluthcn tragen, sind sehr dickwalzig, spindelformig, mit den Irocknen Scheiden abgefallener Blatter, welche glanzend und durchscheinend sind. Bliithentrauben ein- bis zweiblilthig, zahlreich, aus den unlersten Achseln der Scheide. Geslielte Fruchlknolen lang, viel laager als die Axen der Bliithenstande, andertbalb bis zwei Zoll lang. Deckblatter schmal dreieckig, kurz,.kaum zwei Linien lang, dreinervig. Das Bliithengewebe ist hautig fleischig. Die Blulhen sind durchaus nicht so hinfallig, wie die mancher Arten. Sepalen langlichlanzeltlich spitz, ab und zu ctwas gedreht Kinn ziemlich breit, stumpfeckig, nach hinten gekehrt. Tepalen keilig, langlichlanzeltlich, spitz. Lippe eiformig, rauten- formig, Saum gefranst, auf der vordern Halfte obenhin und weniger unterseits mit Behaarung. . Ein Querkiel vor dem Grundtheil, dem Nagel und vor dicscm drei nackte Kiele von da bis auf die Mitte der hautig durchscheinend, Androclinium beiderseits eckig. Eine Grube am Grunde der Lippenplalte. Saule dreikanlig. Saule, welche obenhin durch einen vorspringenden Winkel fast zweilappig ist, — Die Bluthen sind schon lilapurpurn mit zwei viel dunklern Flecken und einer Anzahl dunkler Slreifen auf der Platte. Tafel 152. Eine Pflanze in Blulhe mit einem Blattschoss. Lippe in ausgebreitetem Zustande. Saule -|-. ' , ^*- Tafel 1o3 €oelogyne psittacina Rchb, JiL [yne plici multilobulata a basi labelli in discum laciniae anticae. Coelogyne psittacina Rchb. fil. Mss, Pseudobulbus — . Vaginae basilares triangulae pluriminerviae aridne; superiores subaequales Ion- giores siccae laete ochraceo caslaneae. Folium iinum ultra pedale, adhuc sessile, basi , ob- longolanceolalum acutum, nervis prominulis septenis, inlerjectis plurimis tenuioribus, ultra pedale, medio prope quatuor — quinque pollices latum. Pedunculiis vaiidus ultra sesquipedalis superne triarticulatus , bracteis spatbaceis involulis quibusdam in apice, reliquis dejectis. Sepala oblongoligu- lata acuta. Tepala linearia acuta. Labellum a basi rotundata ambitu oblongum acutum, medio Ixifi- dum ; laciniae iaterales obtusangulae istbmo brevi a lacinia antica cordate triangula separatae. Carinae quaternae a basi labelli per isthmum multilobulatae crispalulae in basin laciniae anlicae egredientes. Columna arcuata, sursum dilalata postice apiculata. Sepala et tepala pallide chlorina. Labelli laci- U2 *' niae laterales extus roseae, intus castaneae. Lacinia antica et islhmi aiscus albi , ' maculis castaneis. Cristae castaneae. Columna*bchracea, superne castanea. Mir ist von dieser Pflanze ein einziges Exemplar bekannt, welches dem kaiserlichen Museum zu Wien angehorl, mitgetheilt durch Heirn Professor Fenzls allbekannte Gefaliigkeit, Es ist Nr. 90 einer „Flora Amboinensis exsiccata." „Planta in arboribus vetustis parasytica. Martio 1857. Legit Dole- ' F schall" Eine beigelegte Farbenskizze isl in Bezug auf die Farbe sehr angenehm gewesen, wahrend die trockne Bluthe sich in mehrer Bezielmng total verschieden envies, besdnders in Beziehung auf die Scheibe der Lippe. Die gegebene Beschreibung ist also eine ganzlich individuelle , d. h. einem einzigen Individuum entlehnte. Trugknollen — . Grundslandige Scheide dreieckig, vielnervig, dun; obere ebenso, langer, ge- trocknet schon ockergelb bis kastanienbraun. Das einzige Blatt ist mehr als fusslang, noch sitzend, am Grunde , langlich lanzetllich spitz, mit vielen vorragenden Nerven, zwischen denen zahllose feine Nerven, fiber fusslang, in der Mitte ziemlich vier bis fiinf Zoll breit. Der Bluthenstiel ist kraftig, fiber anderlhalb Fuss lang, obenhin dreigliedrig, mit scheidigen, einander umroUenden Deckblattern an der Spitze. Die andern Deckblatter sind abgefallen. Die Sepalen sind langlicbzungig spitz. Die Tepalen lineal spitz. Die Lippe von gerundetem Grunde im Umriss langlich, in der Mitte dreispaltig; die seitlichen Zipfel stumpfeckig, durch kurzen Isthmus von dem Vorderzipfel getrennt, der herz- formig dreieckig. Vier viellappige faltige Hautkiele vom Lippengrunde bis auf die Scheibe des Vor- derzipfels. Saule bogig, obenhin erweitert, hinten mit Spitzchen. Sepalen und Tepalen blass hellgrfin. Seitliche Lippenzipfei aussen rosa, innerseits kastanienbraun. Vorderzipfel und Isthmus weiss mit ^ kastanienbraun und solchen Leisten. Die Kiele ebenso kastanienbraun. Saule ockergelb, obenhin kastanienbraun! Tafel 153. Der Bluthenstiel von vom und seillich. Der untere Theil felilt. Das Blatt nebst zugeborigen Scheiden undWurzeln: etwa % natfirlicher Grosse. Saule und Lippe von vom. Lippe darunter im ausgebreiteten Zustande. Saule seitlich. Tafel 154. * Plocoglottis Lowii Rchb. fil. X Sepalo summo oblongo subacuto, sepalis lateralibus deflexis semiovatis obliquis supra apicem introrsum rotundalis, tepalis lanceolatis acuminatis, labello subquadrato, basi rolundato, extus ciliato serralo, antice retuse tridentato, corniculis duobus ante apicem reflexum, columna clavata pilosa. PlocogloUis Lowii Rchb. fil. in Gardeners Chronicle 1865. 434. Pseudobulbi pyriformes extensi obscure virides in rhizomate congesti seriati vaginis arclis vestiti paucis extensis, monophylli. Folium a basi petiolari oblongum acutum, prope pedale, quinque polli- ces medio latum, imo latius, nervis quibusdam bene prominulis, telae validiuscula. Pedunculus ex basi pseudobulbi elongatus, superne subtiliter puberuJus, vaginis vaJde dislantibus apice libero acutis. Racemus pauciflorus usque quindecimflorus. Bracteae triangulae acurainatae aculaeve ovariis pedi- cellatis subaequales. Ovarium pedicellalum cylindraceum puberulo pilosum. Sepala et tepala extus el intus pilosula. Sepalum summum oblongum acutum. Sepala lateralia ovata semilancea arcuata aculiuscula, limbo interno late incrassata. Tepala lineari ligulata acuminata. Labellum arrectum co- lumnae basi latisslme unguiculate accretum, parte libera quadralum, postice obtusangulum, antrorsum serrulatum, antice retusum, ulroque angulo apiculatum, medio longius apiculatum, disco baseos utrin- que pulvinato, incrassato, corniculo ulrinque juxla apicem. Columna clavata, parce pilosula. Rostel- lum triangulum excisum; fovea basi inferiori limbosa. Androclinium profunde immersum. Anthera 143 carnosa, Pollinia quaterna, oblonga, inaequalia, in caudiculis geminis pulvereis, Caudicula quaevis superne sulcata. PoUinia externa anteriora, interiora posteriora. Glandula transversa magna. Sepala et tepala ochraceoflaveola purpureoviolaceo picta. Labellum ejusdem coloris punctulis guttisque pur- pureoviolaceis" pallidioribus. Diese Art sammeJte Herr Hugh Low in Borneo und sendete sie an Herrn Stuart Low in Upper Clapton, London N E, Ich erhielt 1864 die Blulhe. 1865, im April, zeichnete ich die Pflanze zu High Cross, Tottenham, bei Herrn Day. Nach dieser Zeichnung unsere Tafei. Trugknollen birneniormig, ausgezogen, schwarzlich grun, gereiht auf demRhizom; anliogend be- scheidet, einblattrig. Blatt vom stieligen Grunde langlich, spitz, fusslang, funf Zoll breit unil breiter quer iiber die Mitle, mit wenigen stark vorragenden Nerven. BlattsubstanZ ziemlich fest. Blulhen- stiel aus dem Grunde des TrugknoUens, langgezogen, obenhin feinbcliaart mit sehr entfernten, obcn spitzen Scheiden. Trauben wenigbluthig bis funfzchriblulhig Deckblatter dreiockig, zugespitzt oder spitz, ziemlich gleich lang den gcstieUcii Fruchtknolen. Diese walzig, feinbchaart. Oberstes Sepalum langlichspitz. Seitliche Sepala eihalblanzettlich, bogig, ein wenig spitz, auf der Innenseite stark vdr- dickt. Tepala linealzungig zugespitzt. Lippe aufgerichtet mit breit nagelformigem Grunde der Saule angewachsen, der freie Theil vicreckig, hinterseits stumpfeckig, nach vorn sagerandig, vorn gestutzt, an jeder Ecke mit Spitzchen, in der Mitte mit langerer Spitze; am Grunde beiderscits verdickt, vorn beiderseits mit Spitzhocker, Saule keulig, wenig behaart. Narbendecke dreicckig ausgeschnit- ten. Narbengrube am Untergrunde mit Saum. Androclinium tief eingesenkt. Staubbeutel dick- fleischig. PoUinien 4, langlich, ungleich, auf zwei staubigcn Caudiculae. Jedc Caudicula obenhin ge- furcht. Aeusserc Pollinia nach vorn, innere nach hinten geruckt. Glandula quer, gross. Die ganze Bluthe gelblichockerfarbig mil purpurviolellbraunen Flecken und Zeichnungen. Tafel 154. Pflanze. 1. Saule und Lippe seillich +. 2. Lippe ausgebreitet +■ 3. Lipp^ von aussen in nalurlicher Stellung +■ 4- Saule \on vorn + 5, Pollinarium -f . 6. Dasselbe von hinten +. 7 Dasselbe seitlich -[-. Tafe] 155. 1. I. 2. "^ Dendrobium senile Parish. Eudendrobium chrysantlium caulibus fusiforraibus vaginis hlrlis vestilis, foliis hirlis, pcduncnlis iinifloris, labello cuneato ovalo trflobo, lobis lateralibus obtusangulis, lobo medio produclo Iriaiigulo. Dendrobium senile Parish. — Rehb. fil. in Card. Chron. 1865. 434. — Batem. in Hook. Bot. Mag. 5520. Pseudobulbi congesti crasso fusiformes vaginis hirlis paucis amplis vesliti; apice Iriphylli (forsan eliam quadrifolii?.). Foliorum laminae cuneato ligulalae aculae Iiirlae. Racemi uniflori (etiam biflori?) ex pseudobnlbis vetustis. Flores illis Dendrobii chrj-sanlhi Wall, subaequales. Menlum ob- tusangulum breve baud prominens. Sepala ligulala acuta. Tepala cunealooblonga acuta. Labellum cuneatooblongo aoutum, ulrinque obtusangulum lobatum, crislulis plurimis ramentaceis minutissimis per discum, callo trisulcalo depressissimo in basi. Columna apice Iridenlata. Fovea in basl nulla. Flos ■ flaveolus. Diese interessante Art wurde von Rev. Parish in Moulraeyne entdeckt. Ich besitze sie wild. Eingefuhrt hat sie Herr St. Low. Ich zeiclinele die Pflanze bei Herrn Day. Gebluhl hat sie wohl zuerst bei Herrn ' Bateman, dem zu Ehren Fitch nach einer Blulhe obig citirte Darstellung. zusammen- setzte, bei der zuerst die Frage, ob Bluthen am jungen, blattragenden Bulb vorkommen, zunachst ob solche Fehler in der Perspective zu verzeihen sind, wie sie da vorkommen. 4 44 1 Pseudobulbeu gedrangt, dick spindelformig mit behaarten weiten Scheiden, an der Spitze drei- blatlrig (wohl auch in andern Yerhaltnissen). Blatlplalten keiligzungenforraig, spitz, behaarl- Trauben einbluthig (auch zweibliithig?) aus alien Bulbs. Bluthen denen das Dendrobium chrysantbura Wall ziemlich gleich gross. Kinn stumpfeckig, kaum vorgeschoben. Sepalen zungigspitz. Tepalen keilig langlich spitz. Lippe keillanglich spitz, beiderseits stumpfeckig gelappt, mit zahlreichen ganz feinen lap- pigen Leistchen uber die Scheibe und einer dreifurchigen Schwiele am Grunde. Saule an der Spilze dreizahnig; unten keine Grube. — Bluthenfarbe gelb. Tafel 155. L Pflanze. i, Lippe, ausgebreitet +• % Saule von vorn -}-• Tafel 155. 11. 3, 4. * Coelogyne trifida Rchh, Jil Pseudobulbis oblongis ulrinque carinatis diphyllis, foliis lineariligulatis pergameneis, pedunculo paucifloro, labello oblongo trifido, laciniis lateralibus ligulalis obtusis, lacinia antica semiovata, carinis crenulatis undulatis a basi in basin disci lacinfee anlicae. Coelogyne trifida Rchb. fil. in Otto. Ilamb, Gartenzeit. 1863, 546. Gard. Chron. 1865. 674. Coelogyne odoratissima Bat. Bot. Mag. 5462. (nee Lindley!) , Pseudobulbi congesti subsphaerico oblongi utrinque carinali diphylli. Folia lineariligulata per- gamenea bina. Pedunculus pauciflorus, Bracteae oblongae acutae scariosae, persistenles. Flos illo Coelogynis fimbriatae paulo major, Sepala oblongoligulata subacula. Tepala cuneato ligulata acuta. Labellum oblongum alle trifidum. Laciniae laterales late ligulatae obtusae, lacinia antica oblongoligu- lata seu semiovata. Carinae undulatae ternae a regione antebasilari in basin laciniae anticae, media in carinam tenuem extensa usque versus apicem labelli exeunfem. Columnae androclinium apice eroso denliculatum. Flos albus carinis ac disco antico flavis. r Coelogyne odoratissima Lindleyana (nee Batemaniana) pollet Stanhopearum foliis plicatis. Diese Art wurde von Rev. C. S. Parish in Burmah enldeckt und an den Kew Garten und an Herrn Low gesendet. Ich erhielt sie zuersl von Herrn Low und zeicluaete sie spaterhin bei Herrn Day, High Cross, Tottenham, London NE. Pseudobulben gedrangt, langlich, beiderseits mit Einem Kiele, zweiblattrig. Blatter linealzungig, pergamentig, zwei. Bluthenstiele wenigbluthig. Deckblatter langlich, spitz, hautig, bestandig. Bluthen wenig grosser, als die der Coelogyne fimbriata. Sepalen langlichzungig, etwas spitz. Tepalen keilig-. zung^g, spitz. Lippe langlich, lief dreispallig. Seitliche Zipfel breilzungig, stumpf, Mittelzipfel lang- lichzungig Oder halbeiformig. Drei wellige Kiele vom Grunde bis zum Grunde des Mittelzipfels. Der Mitlelkiel dehnt sich dann noch ungefaltet bis gegen die Spitze der Lippe aus. Androclinium fein ausgefressen gezahnelt. Bluthe weiss. Kiele und Lippenscheibe gelb. Tafel 155. H. Pflanze. 3. Lippe +. 4. Saule seillich +. Tafel 156. I. 1 10. Phalaenopsis Parishii Rchb fil. IrianOTla Labelli partitionibus posticis lineariligulatis apice oblique acutis, partitione media a basi cuneala am H'6 Phalacnopsis Parishii Rclib. fiL in v. Moh] und v. Schlechtcndal Bot. Zeil. 1805. p. 140. — Card. Chron. 1866. p. 410. Radices aGreae ligulatac depressae lucidae. Caulis brevissiniiis oligopljyilus. Folia cuneato ob- longa acuta apice minute bidentata carnoso coriacea. Racemi usque septemflori synanthii. Bractoae Iriangulae acutae ovaria pedicellala longe non acquantes. Sepalum summum oblongoliguliaurn obtuse late spalulola obtuse acutum. Sepala lateralia semiovalo triangula exlus carinala, lactoa. Tepala acuta relu.siuscula, lactea. Labellum cum pede columnae produclo angulatum; partitiones lalcrales latoligulatae acutae intus lobuloso callosae, crectae; partiiio media cordate Iriangula maxima, callus ligulalus ereclus apice. quadrisetus in basi; linea callosa scmiovata in denticulos soluta anleposila. Color varius (cf. infra), Columna erecta ulrinque basi angulato dilalala alba, basi n)arulis violaceis. Roslellum bindum elongatum. Labellum pulchre amelbysliuum seu violaceum. Var. Lobbii: labelli linea callosa scmiovata magis tumida, lolo labollo lilbo, villa lata longitudi- nal! caslanea ulrinque. Den Entdeckcr einer Art anzugebcn, bleihl immer misslich, da der Falle unzahlige sind, wo sich spater ein friibercr Sammler nachweisen lassU Dicsmal ist es Rev. Parisb, dcr um die Klirc der Enldeckung dieser Art kommt, nachdem sicb bcrausslellle, dass bereits 1845 im dstlichen Hi- malaya diesclbe Art von T. Lobb gesammelt wurde, wenn audi mil oincr elwas verscbiedon geslal- telcn und anders gefarbten Lippe. Bei ihr linden sich zwei braune Langcnbindcn auf der Lippcn- platte abwechselnd mil drei weissen Langcnbindcn, Ich verdanke Lobbs Exemplare dor Cute der Ilerren Yeilcb. Erst 1864 kam die nocli immer unbekannte Pflanze, von Rev. Parish in Bunnali aufgefunden, an llcrrn Low in London. Im Jahre 1865 blulile sic zu High Cross, Tofteabam, Lou- don N. E. bei Herrn J. Day, und gleichzeitig bei Herrn J. Dawson, Meadow Bank bei Glasgow. Audi aus den Garten der Hcrren Veitch und zu Kew erliielt ich die Blulbe. Alle diese Exemplare aber r slammten aus Burmah und hattcn die violette Lippe. Luftwurzeln breilzungig, ausgedehnt, meist stark glanzend. Slamm aussersl kurz. Blallcr keilig langlich-spitz mil zwei kleinen Zabnen. Ich sab nie mebr als zwci Blatter an einer Pflanze. Blulhen- standc sebr leichl hcrvorbrechcnd, oft selbst zwei an ganz kleinen Pflanzcn, drei- bis siebcnblulbig, sehr kurz, nicht langer als zwei Zoll. Deckblatter dreieckig, vid kurzer als geslidle Frudilknolen. Bliilhenhullen von sehr derbem Gefiige, weiss. Das oberste Sepalum langlich, zungig spitz. Die seil- lichen Sepalen ziemlidi dreieckig, auf der Miltellinie aussen gekielL Tepalen breil spatdformig, stumpf gespilzL oder ziemlich gestutzt. Alle diese Organe milcbweiss. Lippe dreillicili standi^en Abtheilungen g. Die grund- keillanglidi schief gestutzt, inuen mil Schwielen. Millie Ablheilung ziemlidi herzformig dreieckig. Eine zungige Scbwide am Grunde gdit in vier Borslenspitzen aus. Vor ilir steht eine quere mebr oder weniger halbeiformige schwidigc, in vide kurze faserige Forlsalzc auf- gebrodiene Liaie. Lippe weiss, Scheibe violelt. Saule dreikantig, unten erwdtert, wciss, auch mil violetten Punkten. Narbengrube melu' oder weniger sechseckig, Slaubbeutd geschnabdl. Pollinarium hat ungleidie Pollcnmassen, eine ziemlich dreicckige Caudicula und eine licrzfurmige Glandula. Von der verschiedenen Farbe der P. Lobbii ist bereits gesprochen. Tafd 156. L Pflanze, in Hcn^n Days Garten gezeichnet. 1. Bliilhe von vorn +. 2. Diesdbe von liinten -{-• vorn geseben + 4-. 4. Scbwide des +. 5. Lippe scharf von + 6. Lippengrund: die Sdjwide nur mil zwei Borslen +. 7. Hiiilorzipfd der 8. Derselbe von aussen +, 8. Saule von vorn. 10. Pollinarium +. V IJ 19 uc Zli Tafel 156. L Phalaeoiiopsis tetraspis Rchh. fii. Caule paucifolio, foliis cuncato obovalo oblongis aciUis, pcdunculo brcvi paiicinoro, sepalo sunimo cuneato ligulalo acuto, sepalis laleralibus miilto latioribus, inferne obtusangulis; labcllo tri- partite, laciniis latoralibus erectis ligulatis retrorsum acutis, apiculo anteposito, lacinia media ligulala, subancipili, basin versus carina obtusangula, aiitice barba copiosa, callis aristaeformibus quatcrnis biscriatis inter parlitiones latcrales, anticis longioribus. Himalava T. Lobb! Ich besitze cin sohr gut erhallcnes Irockenes Eremplar dieser Art, das icb den Ilerrcn Veilch vcrdanke. Das vorliogende einzige Exemplar lasst sich mil Phalacnopsis 'violacea gut vergleichen. Einige faltige stark gewundene Luftwurzcln geboren zu dem ganz kurzen Stamme, der die Spuren von sieben Blaltem tragi. Das einzige criialtene Blatt ist keillanglicb und oben spitz, aclit ZoU lang, und oben an der Spitze etwas fiber zwei Zoll brelL Der einzige etwa drei ZoU langc Bluthenstiel kommt aus einer der vork^zten Scheiden und tragt zwei kleine Scheiden. Von zwei Ideinen drei- eckigon Deckbkltlern bat das untcre seine Bliilhe verloren, das obere tragt sie. Dariiber in Ab- stand stehen zwei genahcrte Deckblatter. Blulhen getrocknet etwa zwei Zoll im Umkreis; zimmt- braun. Oberes Sepakim keillanglicb spitz. Sdlliche Sepalen vie! breiter. Tepalen linealzungig spitz. Lippe dreitbeilig. Seitlicbe Abtlieilungen lineal, etwas zuruckgebogen, obere schief gestnlzt. Milllere Abtheilung keillanglicb gewolbt, am Grundc mit vier zweijochigen fadigen Spitzen, vor ibnen ein stumpfeckiger Kiel, vorn slarke fadige Bartwarzen. Saule in spitzes langes Androclinium ausgo- zogen, Narbe selir gross, Raum unter der Narbe sebr klein. Tafel 156. 11. 11— U. Paiaenopsis ilebe Rchh, JiL w Affinis P. deliciosae labelli parlilionibus laleralibus cuneato ovatis, medio margine postico callcf- sis, parlitione media flabcUata apice biloba, callo forcipato super basin ejusdem partitionis. Pbalaenopsis Hebe Rcbb. fil. in Otto Hamb. Gartenz. 1862. p, 33! Pbalaenopsis bella Teijsmann en Binnendijk Plantae novae in Horlo Bogoriensi cultae auto- ribus I. E. Teijsmann ct S, Binnendijk. p. 17: P. foliis subcoriaceis, oblongis, subcurvatis, apice acutis, subtus acute carinatis, scapo foliis longiore, apice incrassato, bracteis par vis acutis, peri- gonii pbyllis exterioribus obovatis acutis, inlerioribus paulo minoribus, labello tripartito, lobis la- teralibus obovatis , apice rolundalis , membranaceis , basi incrassalis dlvaricatis , medio dikUato, callo bifido. Ilab. in sylvis montis Salak ct ad pedem montis Radja-Basa, Lampongo, Teijsmann. Planta pusilla. Folia sunt 0,08 longa, et 0,03 lata. Scapus 0,09—0,12 longus. Flos albiis sub- pellucidus, ad basin phyllorum perigonialium punctalus. Labellum rubro-lineatum. Dit plantje trekt bijzonder dc aandacbt door de fraaije roode lijnen op de wlltc lip. Ilet bloeit echter zelden met meer dan twee bloemen tegelijk aan jederen BloemstengeL 1) Onder het afdrukken van deze planlbescbrijvingen is alhier de Hamb. Garten- und Blumen- zeitung outvangen, Jahrg. 1862, Heft 1, waar op pag, 35, No. 123, dezelfde plant wordt beschre- ven door H. G. Reicbenbach, als de hier sub 39 kcdoeldc, onder den naam Pbalaenopsis Hebe. r ■i I r^ ^ -. 147 Deze plantbeschrijvingou van de IIII. Teijsmann en Binnendijk, \yaren reeds in Junij 1861 door de redaktie van het Natuurk. Tidschrifl voor N. I. outvangen. Red. Planta tenuiuscula. Caulis abbreviatus diphyllus. Folia cuncato oblonga oblusa scu JanceoJnla; Ires, imo quatuor pollices longa, sesquipollicem usque lata. Pedunculus superne incrassadis, panci- floruS bracteis minulis, Sepala oblonga obtuse acuta. Tepala lineariligulata obtuse acuta. Lal)ulluni tripartitum. Parlitiones latcrales cuneato oblongae obtusae limbo posfico callosae. Parlitio media cu- neato obovata apice sinuala. Monlum bene productum, Colunina semiteres. Fovea cordifunnls. An- thera depressa brevis, Pollinia qiialerna in caudicula trulliformi. Glandula Iriangula. Flores parvuli illis Phalaenopsidis cqiicstris Rcbb. fil. paulo minores, candid], striis roseis per par- titiones posticas. Icb crhielt sammtliche bier mitgctheilte Abbildungen von Ilerrn Professor Dr. Vriesc in Leydcn, mit der Erlaubniss der Publication. Sie waren in Java im Boiterzorger Garten geferligt. Ein Name war durcbaus nichl dabei. Fine zarte Pflanze. Stangel sehr kurz, zweiblatterig. Blatter keillanglich stumpf oder lanzell- lich, drei bis vier Zoll lang, bis andertbalb Zoll breit. Blutbenslii'le nach oben vordickt, "wenig- bliitbig, mit kleinen Dcckblattern. Sepalen langlicb, slumpf gespilzl. Tepalen linealzunglg, stumpf gespitzt. Lippe dreitheilig. Seitliche Abtlicilungcn keillanglicb stumpf, am llinlcn^ande schvvielig. Die milllere Abtheilung keilig verkebrt eiformig, an der Spilze buckelig. Das Kinn stark vorgezogen. Saule lialbsticlrund Narbengrube berzformig. Antlicre gedruckt, lang. Pollinicn vier auf scbaufol- form'i^er Caudicula. Glandula drcieckig. n Tafel 136. 11. Pflanze. M. Clfithe seitlich. Sepalen und Tepalen weggenommcn -|-. 12. Lippe ausgebreitet +. 13. Saule von vorn +. 14. Staubbcutel von innen -f-. 15. Pollinarium inncrscits +. Tafel 157, 1 -- 6. * Solbophyllum balaeniceps Rchb. fil. Uniflorum, sepalo superiori brevi oblongo acuto, sepalis lalcralibus oblongis acutis lonsioribus in calccum comiivenlibus. Bolbopbyllum balaeniceps Rcbb. fil. in Otto Hamb. Grlz. it/en der Lippe ubergehend. Saule scblank, krumm, mil gekerblem Saume des Androclinium, Slaubbeulel ge- druckl birnenformig, uber Scheitel gekielt. Tafel 158. Eine Pflanze. Beide Bluthensliele abgsclmillen und dancben gestcill. 1. Blulhe, seitlich +. 2, Ausgcbreitefe Lippe +. 3. Saule von der Seite 4-. 4. Staubbeulel von oben -f • 5. Pollinarium -|— 150 Tafel 159. * Odontoglossum ringens Rchh. fX. Affine Odonloglosso pardino Lindl. labello bene panduraeformi acuto, antice crispulo, carinis ele- vatis dentatis, carinula humili interposita, columna gracilenla utrinque sub fovea angulata. Odontoglossum ringens Rchb. fil. in Ult. ad dom. mere, Londin. Yeitch. Pseudobulbus — • Folium ligulatuni acutum pergameneum ultra pedale, duos prope poUices latum. Panicula fractiflexa multiflora. Bracteae ochreatae minutae. Ovaria pedicellata pollicem prope aequantia. Sepala ligulatooblonga acuta, lateralia labello supposila, omnia straminea, striis paucis brunneis. Tepala oblonga acuta limbo valde crispata inlus et extus lineis subparalielis brunneis vulgo seplenis. Labellum panduratum antice latius, crispum, acutum, callo obsellaeformi a basi angustius cuneata in discum, utrinque basi semiovata serrulata, antice utrinque tddentalum, carinula antice inter- posita, slriolis radiantibus brunneis circa callum, ceterum stramineum. Columna clavata alis prope obsoletis pone limbum foveae productae, dentibus obtusangulis geminis sub fovea. Diese Pflanze ist mir nur einmal vorgekommen, Ich erbielt ein Blatt und den abgebildeten Bliithenstand von den Herren Yeitch, Royal Exotic Nursery, Chelsea, London W., im Friibjabr 1867 zugesendet. Ueber ihre Heimath wurde mir nichts mitgelheilt, vielleicht aus gescbaflliclien Grunden. Es ist aber unschwer, auf die Vermuthung zu kommen, dass die Pflanze den Anden, vielleicht Perus, angehorl. Trugkolben unbekannt Blalt zungig spitz pergamentig, bis uber einen Fuss hoch, ziemlich zwei Zoll breit. Rispe kniebeugig, vielbluthig. Deckblalter tutenartig, klein. Gestielte Fruchknoten ziemlich einen Zoll lang. Sepalen zungig langlichspitz , seitliche unter der Lippe, alle strohgelb mit einzelnen wenigen kurzen braunen Streifen. Tepalen langlich spitz, am Saume stark gekrauselt, innen und aussen mit ziemlich parallelen braunen Streifen, an Zahi meist sieben. Lippe geigenfor- mig, vorn breiter, kraus, spitz, mit saltelformiger Schwiele von schmal keilformigem Grunde auf Scheibe, beiderseits am halbeiformigen Grunde ziemlich gleichartig gesagt, vorn beiderseits drei- zahnig, dazu noch ein Kielchen dazwischen. Strahlende und braune Streifen urn die Schwiele auf der sonst strohgelben Lippenplalte. Saule keuttnformig, Flugel beinahe verkummert, beiderseits am vor- ragenden Saume der Narbengrube, unter der beiderseits stumpfeckige Vorsprunge. Tafel 159. Theil der Rispe.' \. Bluthe von vorn +. 2. Saule und Lippe seitlich +. 3. Lippe ausgebreitet +. 4. Saule von vorn -f . 5. Saule seitlich +. 6, Pollinarium seitlich '+. 7. Pol- inarium von hinten -}-• Tafel 190. Wahrscheinlich hybride Odontoglossum Formen. Es ist in der Neuzeit wiederholl behauptet worden, dass in den Tropen Baslarde nicht vor- kamen. Auch ausserhalb der Tropen hat man ausserhalb Europas bisher noch wenig Bastarde an- gegeben, wie z. B. Herr Bentham in der Flora Australiens andeulet fur dieses GebieL Dagegen haben wir bei den Orchideen mehrere FinserzeiRe, welche uns ziemlich sebielerisch auf die An- nahme von Baslarden auch im Iropischen Gebiete drangen. Die Ausfuhrbarkeit der Kreuzung ist bereits hier und da bei uns in Garten bcwicscn worden, am beslen in der Roval Exotic Nursery der 451 Herrcn Veilch, wo Hcrr Dominy ganze Reiben von Bastarden, besonders von Calanlhe, Phajus, Epi- dendrum Sect. Caltleya hcrgestellt hat. Eineu Hinweis aber auf Bastarde bieten uns doch audi die modernen Einfiihrungen mil einer solchen Wahrscheinlichkeit, dass die Vermuthung, ich mochte sagen der Glaube dadurch angeregt werden muss. Ehedem wurden verhaltnissmassig geringe Quantitaten von Orchideen eingefulirt, und kam ein abnormer Typus ja vor, so wurde ihm nach Befinden die Ehre, als „Species" auf- gefuhrt zu werden. Neuerlich werden von mehrern Handelsgartnern in der Kegel gleich lausend Exemplare bestellt. Indem ich die Erorterung der Frage ganzlich ubergehe, ob dieser Modus zu billigen, muss ich doch zugestehen, dass die Formenkennlniss des Monographen durch dicseMassen- einfuhrungen ausserordentlich erweitert wird, Wem es mehr um die Wahrhaftigkeil zu Ihuu ist, als um die Durchfechlung seiner ersten Ansicht, der wird freilich genolhigt sein, mil dem wach- senden Material auch seine Anschauungen zu andern* Ich gedenke dabei oft des Ausspruchs meines lieben Freundes Dr. Thomson: „die Systematik ist nirgends so schwer zu betreiben, wie in Kew", im Hinweis auf die ungehcuere Fiille des Materials. Oft wird man sich uberzeugen mussen, dass ganze Reihen von ehemaligen Arten nur Formen einer einzigen Art sind. Ein solcher Fall licgt bei Odontoglossum luteopurpureum Lindl vor. Aus der Aufstellung einer Reihe von nun als unhallbar erscheinender Arten kann aber gegen die Autoren ein Tadel durchaus nicht abgeleitet werden. Nach dem damaligen Slande der Erkenntniss bolen sie Ireffliche Charactere, welche oline alle Uebergange vorlagen, Halte man sich etwaigen genialea Ahnungen hingegeben, und aus blossera „Tactgefuhl" sie zusammengezogen , so hatte man ganz bestimmt frivol gehandelt. Ich erinnere mich nicht, die Stellung des Systematikers dem Material gegenuber jemals in einer so elirllcli schlichlen Weise ge- lesen zu haben, wie sie in der hicr und da in einer wahrhaft auffallendcn Kurze angezeigten Flora • Orientalis Boissiers in der Vorrede zu finden ist. Andere Male dagegen handelt es sich um Mittelglieder zwischen Arten, die man die festesle Veranlassung hat, als Arten anzuerkennen, so iange man nicht das Ungluck hat, gleichzeitig Syste- matiker zu sein und den ganzen Artbegriff zu leugnen. . Um den Orchideen femliegende Fiille an- zuziehen, erinnere ich bier an dm Bastarde zwischen Cirsium heterophylium und andere Cirsien, z. B. acaule. Jn einem solchen Falle befinde ich mich bei mehrern Odontoglossen. Schon seit mehrern Jabren sind mir eine Anzalil solcher Formen zugegangen, die zu constant sind, um Mon- strositaten zu sein, die aber den Uebergang ganzlich vcrschiedener Arlen beweisen wurden, wenn sie nicht Bastarde waren. Obschon ich vorhabe, entweder in den Xenien, oder an einem andern Orte, ganze Reihen meiner mit grossem Zeitaufwande gefertigten hochst zahlreichen Skizzen, welche hier einschlagen, zu veroffenllichen, babe ich hier vorlaufig einige herausgegriflen , welche als Odonto- glossum gloriosum luteopurpureum in der Wimmer'schen Weise, oder als glorioso luteopurpureum und luteopurpureo gloriosum in der Wiegmann'schen Weise zu bezeichncn warcn, dafern nicht etwa die Aeltern des Odontoglossum mulus die Odontoglossum Iriumphans und luteopurpureum sein solllen. Fur den Gartengebrauch habe ich ihnen kurze Namen gegeben, da wir nun cinmal, so langc wir mit dem Publicum der Gartenwell arbeiten , auf seine Anschauungen eingehen mussen. Tafel 4 60. L 1. II. % * Odontoglossnni mains Rchb. fih Recedit ab Odontoglosso luteopurpureo Lindl. sepalis lepalisquQ anguslatis, iabello angustiori conslricto panduralo antice apiculato sen acuto, androclinio postice subnudo. Recedit ab Odonto- 152 glosso glorioso Rchb. fil. sepalis tepalisque mullo latioribus , labello pandurato , columnae laciniis alaribus („cirrhis" Lindl.) crebrioribus , callo subbasilari radiante. Odontoglossum raulus Rchb. fil in litt. ad insignes corr. Low, Day et Veitch Londin. „Habitus et organa vegetaliva Odontoglossi luteopurpurei. (( Typus IL 2: Sepala oblongo lanceolata acuminata. Tepala subaequalia. Labellum sessile ante basin flexum, ulrinque lobulo prominenli semiovatum, parte media oblongoligulatum, anlice dilatatatum i ellipticc acuminatum limbo serrulatum. Carina bicruris rbombea sexserrala utrinque interposita can- nula nulla. Columna supra basin angulata, juxta foveam fimbriis laciniisque paucis et summa qui- dem falcata descendenli, infima ascendente falcata bidenlata, Perigoniura flavidum maculis brunneis. Columna ocbroleuca maculis paucis kermesinis. Anthera kermesino picta. Typus 1. 1 . Sepala oblongo lanceolata acuminata. Tepala subaequalia falcata, Labellum sessile ante basin ilexum; utrinque ante basin lobulo prominente auriculatum, parte media subconstrictum, anlice dilalalum elliptico acuminatum, antice integerrimum, supra serrulatum. Carina utrinque quadri- denlata, dente anlico rostriformi prominente; carinula rostriformi parvula interposita. Columna me- dium versus angulata, juxta foveam ala falciformi porrecta una, alis duabus parvulis decrescentibus suppositis. Perigonium flavidum maculis brunneis. Columna ocbroleuca maculis. paucis kermesinis. Anthera Diese Form ist mir aus mehrern Garten zugegangen. Zuerst erhielt ich sie von Herrn Low, dann von Herrn Day, spater von Herrn Linden und von Herrn Veitch. Lebend sah ich ein Exemplar in Bluthe bei Herrn Low im October 1868.. ■ - Unterscheidet sich von Odontoglossum luteopurpureum Lindl. durch verschmalerte Sepalen und Tepalen, durch eine schmalere zusammengedruckt geigenartige vorn gespitzte oder spitze Lippe und ■ ein hinten ziemlich nacktes Androcliniura. Von Odontoglossum gloriosum Rclib. fil. unterscheidet es sich durch die viel breitern Sepalen und Tepalen, durch die geigenformige Lippe; die zahlreichen Flugelzipfel {„cirrhi" I^indley's) der Saule, die strahlende Schwiele auf dem Lippengrunde. Die Frucht- und die Vegetationsorgane sind die des Odontoglossum luteopurpureum. Typus Fig. n. 2. Sepalen langlich, lanzettlich zugespitzt. Tepalen ziemlich gleich. Lippe sitzend, vor Grund gebogen, beiderseits mit einem vorlretenden Lappchen, halbeiformig, in derMitte langlich zungig, vorn ausgebreitct, elliptisch zugespilzt, am Saume bin feingesagt. Beiderseits ein sechszahniger , rautenfSrmiger Kiel ohne Zwischenkielchen. Saule uber Grund mit Ecken, nachst der Grube mit wenigen Zipfeln. Der oberste sichelartig herabgerichtet, der unterste aufsteigend, sichelformig , zweizahnig. Blullienhiille gelblich mit braunen Flecken. Saule ochergelb mit weni- gen karmoisinfarbigen Flecken. Der Staubbeutel mit eben solchen Flecken. Typus Fig. L 1. Sepalen langlich lanzettlich zugespitzt. Tepalen ziemlich gleich, sichelformig. Lippe sitzend, vor Grund gebogen, beiderseits vor Grund mit vorspringenden ohrchenformigen Zi- pfeln, Mitteltheil zusammengezogen, Vordertlieil ausgebreitct, elliptisch zugespitzt, vorn unversehrt, mehr nach hinten gesSgt. Beiderseits ein vierzahniger Kiel, der Vorderzahn schnabelformis, vor- stehend, dazwischen ein kleines schnabelformiges Kielchen. Saule gegen die Mitte eckig, nachst der Narbe mit vorgestrecktcm sichelformigen Flugel und zwci kleinern Flugelchen darunter. Hiillen gelb mit braunen Flecken. Saulen ochergelb mit w^enigen carmoisinfarbigen Flecken. Staubbeutel Tafel 160. L Bluthe. 4. Saule und Lippe seitlich. H. Bluthe. 2. Saule und Lippe seitlich. V 153 Tafel 160: III. 3. 4. * Odontoglossnm hinnns Rchb. fil. Recedil ab Odonloglosso luteopurpureo Lindl. sepalis tepalisque jiaulo angusliorfbus, Iab<>llo ab ungue late rhombeotriangulo, callo non radianle, sed pluriseriato, columnae androclinio menibrana denticulata cincto, ala falciformi ulrinque, denticulis quibusdam minulis supposilis. — Recedit ab Odonloglosso glorioso Rchb. ill. calli indole. Odonloglossum hinnus Rcbb. fil. in lilt, ad amic. S. Low. Sepala ianceolala acuminala undulata. Tepala subaequalia. Labelli unguis Jatus cum lamina fracliflexus. Lamina haslalo acuminata per lineam mediam incrassata." Jugum carinale ulrinque tri- dentatum ante basin mediam interposito dente antrorso. Apposilae ulrinque Ires falculae varie den- talae. Columna infra foveam ulrinque angulata. Androclinii limbus denliculatus. Ala Mcata utrinrjue denliculis supposilis. Dieso Pflanze erhiell ich nur zweimal durch Ilerrn Low. Wenn icli mich rechl erinnere, horle ich in London, dass sie aus dem Garten des Herrn Marsball m Enfield slamml. Die Clutbe hat in der Farbung eine gewisse Vergleichbarkeit mil jener der Renanthera Lovvii Rc})b. fil, Verschieden von Odonloglossum luteopurpureum Lindl. dadurch, dass die Sepalen und Tepalen wenig schmaler, die Lippe vom breilen Nagel rhombisch dreieckig, die Schwielen niclit sfrahlend, sondern melirrcihig, die Saule mil Ilaulrand urn Androclinium, beiderseils der Narbe nnr e/n Sichel- fortsatz, unter dem einige ganz kleine Zahnchen. Von Odonloglossum gloriosum Rchb. fil. durrli die Nalur der Scliwiele unterschieden, Sepalen lanzetllich zugespitzt wellrandig. Tepalen ziemlich gleich, Lippennagcl broil, gegen Platte geknickt. Platte spiessformig zugespitzt, durch Mitlellinie bindurch verdickt. Beiderseils ein dreizahniges Joch vor dem Grunde. Dazwisclien ein nach vorn gerichteler Zahn. Beiderseils drei kleine, verschieden gezahnte Sicheln. Saule unter* der Narbengrube beiderseils eekig. Saum des Androclinium gezahnell. Beiderseils ein sichelformiger Flugcl .unter dem einige haulige Zahnchen. Tafel 1G0. Ill Bluthe: Etwas 4- +. 4. Saule seitlich -|- Tafel 161. ^Cypripediani Stonel Low Tar. platytaealum Rchb. fil. Tepalis la to ligulatis obtuse aculis. (Cypripedium Slonei Low in Hook. B. Mag. 1862. Tab. 5319.) Cypripedium Stonei platytaenium Rchb, fil. in Card. Cliron. 1867. MI8. Folia coriacea lato ligulala apice obtusala seu bilobula cum mucronulo, asque se.s(jiii])0(lalia el circa duos poilices lata, vulgo palula. Pedunculus uni-bipedalis minulissime pubcrulus. Brac- teae triangulae spathaceae ovaria calva anlhesi aequanles. Sepalum dorsale transverse oblongum acu- minatum, candidum slriis paucis atropurpurcis. Sepalum inferius subaequale, minus, ejusdem colons. In uno herbarii flore , quod est ad raanus sepalum inferius omnino in diia sepala libera Cypripedii arielini more soluta. Tepala lato ligulala obtuse acuta, deflexa, Candida, maculi.s pluribus purpureis. Labelium unsue elonffato canaliculalo in saccum conicum anlrorsum exlensum, angulis in unguis purpureo Staminodium oblongum aculiiisculum flexura, limbo ulroque dense viUosum, flavum. Sligmalis lamina oblonga minor. n. 20 154 r F Unter den Excmplaren des Cypripediam Slonei Irat diese herrliclie Pflanze init auf in Ilerrn Day's beruhmter Orchideensammlung zii High Cross, Tottenham, London N. E., cullivirt von Herrn Stone im Juni 1869. Vielleicht ist sie die schonste aller Cypripedium-Forraen. Bestimmt verdun- kelt sie die Slammarl ganzlich. Es muss dahingestellt bleiben; ob sie nicht elwa eine Bastard- form mit eincm andern Cypripedium vorslellt — vielleicht sogar mil Cypripedium Lowei Lindl. Wenn es begrundet ist (wie im Bot. Mag. angegeben), dass das Cypripedium Stonei vou Sarawak auf Borneo stammt, so muss auch dieses von da sein. Der Entdecker ist Herr Hugh Low, welcher an Herrn Stuart Low in Upper Clapton, London N. E., diese Pllanze einsendete. Die Pflanze ist meines Wissens nirgends weitor aufgelreten, allein von Herrn Day vermehrt worden. 'Blatter lederartig, freudig griin, zungig, an der Spitze stumpf oder zweilappig mit Spitzchen, etwa anderthalb Fuss lang und* bis zweiZoIi breit, meist ausgespreizt. Bluthenstiel einen bis zwei Fuss hoch, ganz fein und vereinzelt behaart. Deckhlatler dreieckig, scheidig, so lang wie die Frucht- knoten in der Bluthenzeit. Ruckenstandiges Sepalum querlanglich zugespitzt, weiss, mit wenigen schwarzpurpurnen kurzen, bisweilen unterbrocliencn Streifen, Unteres Sepalum ziemlich gleich, klei^ ner, von derselben Farbung. Die eine Bluthe in meinem Herbarium hat das untere Sepalum in zwei gclost, wie bei Cypripedium arielinum. Topalen breit zungenformig, stumpf gespitzt, herab- hangend, w^eiss, mit vielen purpurnen Flecken. Lippe mit langem rinnigen Nagel, der vorn in einen nach vorn ausgedehnten Sack ausgedehnt. Die Ecken an der Spitze des Nagels sind einfach eckig. Die Farbe ist weiss mit purpurnen Streifen. Staminodium langlich, spitzlich, gebogen, beiderseits dicht zottig, gelb. Narbenplatte langlich, kleiner. Tafel '161, L StQck des BlQlhenstandes von vorn. IL Bluthe' seitlich. 1. Lippe von oben. 2. Saule seitlich -I-. / Tafel 162. * Cypripedium vireiis Kchh. fil. Affine Cypripedio javanico Reinw., cui persimile tepalis valde divaricalis imo ascendenti divari- catis, ciliatulis nee setiferis, labello longiori in ungue non verrucoso, staminodio oblongo (raro transverso) apice bilobo. Cypripedium virens Rchb. 111. in v, Mohl und v. Schlechtendal Bot. .Ztg- 1863. 128. Folia cuneato oblongoligulata acuta, superne obscure picta. Pedunculus lateralis brunneus pilo- sulus. Bractea carinata triangula, apice acuta sen tridentata. Ovarium fusiforme, bene pedicellatum, apice rostratum, viride costis brunneis. Sepalum dorsale oblongum acutum parcissime extus villo- sura, laetius viride nervis obscure viridibus. Sepalum inferius multo minus, magis acutum. Tepala ■m divaricata, imo arrecta, ascendenti divaricata, basi sessilia aequalia, sen sursum angulo insiliente, li- gulata, obtuse acuta, limbo superior! ciliatula, hinc inde verrucis nlgris, portione inferiore pallide viridi, nervis obscuris, antice lucide brunneo purpurea. Labelli unguis limbo involutus, saccus co- nicus obtusatus, medio angulo insiliente, utrinque cornu semiligulato ascendenle, verrucis supra unguis limbum mullis minulis. Staminodium nunc oblongum, nunc transversum, postice excisum, antice bilobum, limbo rufido intus pallide flavidum venis quibusdam viridulis, valde pilosulum. Diese Art sandte mir zuerst Herr Day von High Cross, Tottenham, 1863. Sie stammt aus Borneo und steht zwar dem Cypripedium javanicum Reinw.! sehr nahe, lasst sich aber durch die aufwSrts gespreizten Tepalen und durch das Staminodium sofort erkennen. Dieses Organ zeigt sich bei Cypripedium javanicum vorn mil zwei ausgefressenen gezahnten Schenkeln, welche an die Ober- 4 5o kiefer eines Kafers erinnern. Die Arl ist wol sehr wenig verbreitet Ich kenne sie noch im Garteii des Herrn Consul Schiller, dom ich einen Blulhensliel verdanke, der mir bei Abfassung obiger Be- scbreibung nebsl meinen fruhern Notizen und Skizzen zur Seite lag. Ferner haben wir im Hambur- ger botanischen Garten ein Exemplar. Dieses ist mir insofern inloressant, als es ein Beleg mehr ist fur meine Ansicht, dass auch bei diesen Gewachsen cine beslimmle immancjite pradisponirendo Individualitat exislirt. Das besagte Exemplar ist urkruftig und vermehrt sich ausserordenllich. Blatter keilig langlichzungig spitz, obenhin dunkel geslreifl und marmorirt. Blulhensliel seillirh, braun, behaart. Deckblalt gekielt, dreieckig, an der Spilze spitz oder dreizahnig. Fruchtknoten spindelformig, deullich gesliell, oben geschnabelt, grun, mit braunen Rippen. Bfickonslandiges Scpa- lura langlich, spilz, aussen hocbst sparlidi behaarl, bellgrun, mil dunkelgrunen Nerven, Uijleres Se- palum viel kleiner, mehr gespitzl. Tepalen abstehend, selbst aufsteigend, gesprcizt, am Grunde gleichmassig silzend oder auch am Obergrundc mit einspringender Eeke, zungig, slnmpf gespitzl, am Oberrande mit kurzen Wimperharchen; hier und da, besonders am Oberrande bin mil kleinen schwarzen Warzen, der innere Theil hellgelbgrun mit dunkoln Adern, der vordere Tlieil (elwa ein Dritlel) schmutzig violell purpura. Lippennagel eingeroUt, Sack kegelformig stumpflich, in Mitte mit einspringendem Winkel, beidcrseits mit einem halbzungigcn Lappen. Viele kleine War/en uber dem eingeschlagenen Rande des Nagels. Slaminodium bald langlich, bald quer, hinten ausgeschnillcn, vorn zweilappig. Saum rolhlich, Scheibe blassgelblicli mit gruner Aderung, stark kurzhaarig. TafeJ 162. I. Bluthe von vorn. IL Bluthe seitlich. HI. Verkleinerte Pflanze — in Herrn Con- sul Schiller's Garten gezeichnet. 6 +. 3. Saule von hinlen 4- Zu Tafel 162. r * Cypripediam niveam Rchh. fii Affinc CypripedJo concolori Parish: sepalo dorsali Iransverso ovato apiculato, seiialo inferior! ovato triangulo labello bene breviori; tepalis ovatis apice bilobulo emarginalis; labello obtuse saccalo lobis implicilis apice oblusangulis; staininodio oblongo basi bicruri, anlice Irilobo; foliis obscure vi- ridibus alboviridi striatulis. Cypripedium concolor var. niveum Rchb. fil. in litl. ad dom. Veitch. Cypripedium niveum Rchb. fii. in Card. Chron. 18G9. p. '1038. Diese Orchidee war die letzte, welche ich von Herrn James Veilch erhiell — sie stlieinl dem-' nach die letzte gevvesen zu sein, die den hocligeelirlcn Mann, der auch um die Orchideeucullur das grossle Verdienst hatte, erfreule. Die Orchidee sefcsl ist' mir hochsl bedenklich gewesen. Ic!i iiabe nur zwei Blulben erhalten. Wean ich jedoch die ausserordentliclie Bcstandigkeit der Gestalt des obern Scpalum z. B. bei Cypripedium purpuralum er\v5gc, ferner, dass ochcrgclbc Orchidecn knuin weiss beobachtel wurden, endlich, dass das Blatl so verschicden aussioht, so bin ich voriruiHg eher geneigt, an eine besondere Art zu glauben. Die Kaufer dor Pflanze, dafern sie in den Handel kommt, werden nbrigens nicht unler der Acquisition leidcn, da wir unlcr den Distichous Cypripe- dium bisher kein weissbluthiges hallen. Tracht des Cypripedium concolor Parish, allein Blullie viel kleiner. Dialler langlichspilz , dun- kelgrun mit weissgruner Slreifung, unlerseils schmulzig purpurviolett. Oberes Scpalum quer eiformig mit Spitzchen. Unteres Sepalum dreieckig eiJormig, viel kiir/cr als Lippe. Tepalen eiformig, an Spilze ausgerandet zweilappig. Lippe slumpf sackig, eingerollte Lappen slumpfeckig. Slaminodium langlich, am Grunde zweischenkelig, vorn dreilappig. 20 4oG Tafel 163. * Sobralia Lindleyana Rchb. fit. Caule teretiusculo, humili, foliis oblongis acutis subplicatis, bracteis scariosis compressis ancipi- libus, sepalis ligiilatis acutis, labello cuneato oblongo antice dilatato crenulato semilato crispulo, per discum barbalo, callo depresso in basi, androclinii falcibus erectis, nunc interne serratis, nunc intefferrimis. ? Sobralia Lindleyana Rchb. fil. in v. Mohl und v. Sclilechtendal Bot. Ztg. 1852. p. 713! Lindley Folia Orcbidacea L Sobralia Nr. 10! — Rchb. fil. in Beitr. Orch. Cenlr Am. p, 6! 68! Humilis, vulgo spilhamaea, nunc altior; paucifolia. Vaginae nervosae, acutae. Folia cuneato oblonga apicibus altenuata summis apicibus tridenlala. Folium summum vagina amplissima cucul- lata inflorescenliam induit. Flores pallide albo vitellini labello pulchre croceo maculis quibusdam rubris. Sepala ligulata acuta. Tepala subaequalia, nunc paulo latiora. Labellum cuneato oblongum antice valde undulatum; in basi callo semiovato retuso subtrilobulo depresso, disco barbato. Haec barba in speciminibus siccis saepius nee lenlibus quidem reperiri potest. Columnae dorsum carina- tum in cucullum androclinii posticum exit. Denies androclinii laterales falcati introrsum serrati sen integerrimi, „Z\vei Fuss hoch. An Sleingeroll des Vulcans von Chiriqui, auch in Schluchten 9000 Fuss, November." v. Warscewicz! — Aladhuela Desengano in Costa Rica. 4. 8. 1857! Wendland! — In den Garten der Frau Senatorin Jenisch und des Herrn Consul Schiller. Niedrig, gewohnlich spannenhoch, auch etwas hoher; wenigblatlerig. Scheiden nervig, spitz. Blatter keillanglich , an der Spitze spitzer, mil drei kleinen Zahnchen, Oberstes Blalt bildet eine F weite kappige Scheide, welchc den Bluthenstand einhullt, der wohl in der Regel einbltithig bleibt. Die BluthenhuUe blass weisslichgelb. Lippe schon gelb mit einigen rothen Flecken. Sepalen zungig spitz. Tepalen ziemlich gleich, bisweilen etwas breiter. Lippe keilig langlich, vorn stark wellig und gekerbt; am Gninde mit einer niederliegenden platlenarligen langlichen, vorn etwas dreilappigen Schwiele; auf Scheibe bartig. Dieser Bart kann bei gewissen getrocknelen Exemplaren nicht einmal mit der Lupe aufgefunden werden. Rucken der Saule gekielt» der Kiel auf der Hinterlehne der Kappe des Androclinium auslaufend. Seitliche Zahne des Androclinium halbsichelformig, innerseits unverschrt oder auch gesagt. Tafel 163. I. Oberes Stangelstuck seitlich. II. Ein solches, welches die Bluthc von vorn zeigt. in. Gipfel eioes Stangels. Ein Sepalum und ein Tepalum abgelost. 1. Lippe ausgebreitet +. 2. 3. 4. Saulen von vorn — zwei mit sagezahnigen seillichen Zahnen des Androclinium -f. 5. Eine Saule seitlich -|-- Tafel 164. I. II. ^Statihopea ocalata Llndl. Tar. gattalata Rchb. JiL Inflorescenlia laxa, bracteis ligulatis acutis ovaria non aequantibus, sepalis triangulis undulatis, lateralibus lalioribus, tepalis latoligulatis acutis undulatis, labelli hypochilio curvo ulrinque bicarinato, capite semilunato, pectore arguto, canali amplo, cornubus semiteretibus falcatis, columnae alis semi- ovatis latis apicilaribus basi subito abruptis apice in alulas continuas acutas transeuntibus. 137 Slanhopea guUulala Lindl, Bot. Reg. 1843. XXK. Misc. H6! — ■ Lindi. Folia I. Stanlio- pea N. 5! — Rchb. fil. Xenia I. p. 121 ! — ?Lemaire Jard. Fleur. HI. 309. 310! FJores illis Slanhcpeae ocuJatae Lindl. vulgo quarta tertiave minores albidi, annulis atropurpu- reis, labelli hypochilio kermesino suffuso ac purpureo punclato. Columna, mesochilium , epicljiliiim alba maciilis ^purpureis. Occurril etiam perigonii sepalis tepalisque intus ochraceis niaculis magnis' atropurpureis ac toto labello purpureo, hypochilio quidena atropurpureo. Die Heimath dieser in den Garten immerhin seltenen Form mag wohl auch Mexico sein, docJi habe ich keinen bestimmten Anhalt, ausser dass ich dieselbe fur eine Abart der Stanhopea oculata haltc. Bluthenstand schlaff. Deckblatter zungig, spitz, nichl so lang wie die Fruchtknoten. Sepalen dreieckig wellig, seitliche breiter. Tepalen breit zungig, spitz, \vellenranubae(]ualem extenso. Columna prope aptera androclinii lobulis paucis adventitiis. Die.se Darstellung wurde im ersten Bande p. 113 in Aussicht gestellt. Es ist mir nie wicder irgend etwas Aehnliches vorgekommen. Ich erhielt die Blulhe von dem verstorbenen Schlossgartncr Josst aus dem hochgraflich Thun'schen Garten zu Tetschcn. Lippe schmal, lang ausgezogen. Hypochilium ausgehohlt, nicht stark gewolbt, beiderseits imler dem Aussenrande einkielig, unmittelbar in das zungige vorn gesluzle und gezahnelle Epichilium aus- laufend. Das Hypochilium tragi auf seiner untern Miltellinie eine wulstige Linie, welche dann unter dem Epichilium in eine lange freie pfriemenformige Spitze auslaull. Die schlanko fast gerade Saule ist ziemlich flugellos uiid hat um das Androclinium kaum einige kleinc Lappchcn. Tafel 164. III. Die Bluthe. Tafel 165. ^Stanhopea inodora Lodd. Stanhopea genuina hypochilio oblongo ante basin utrinque minute angulalo, angulis anlicis ob- tusatis, infra ulrumque limbum unicarinalo, pectore argulo antrorso, canDli profundo, cornubus terdi- 158 subulatis gracilibus, epichilio transverse ovato acuto, tepalis ligulalis acutis, columnae basi velulinae all's seiniovatis latis sensim evanescenlibus terliam infimam versus, alulis aculis. Stanhopea inodora Lodd. (Cat i 147) Lindley Bot. Reg. 1845. 65! Lindley Folia L Stan^ hopea Nr. 2 (excl. Stanhopea amoena Klotsch)! Rchb. fil. Xenia L p. 121 ! Rchb. fil. in Walp. Ami. VI. 588! Spica pluriflora. Bracteae ovariis abbreviatis subaequales. Perigonia albida. Hypochilium basi aurantiacuin. Columnae basis viridis, Diese Art ist nichl selten in Garten. Es ist geradezu ein Aergerniss, dass es seit 1845 nichl moglich geworden ist, feslzustellen, ob sie aus Mexico oder anderswoher slaramt. Vielleicht bei kei- ner Galtung Iialten die Gartner weniger aiif Ordnung in Etikettirung als bei Stanhopea. Noch heut- zutage ist diese Art fast uberall verkannt, vielleicht mil weJl sie trolz ihres Namens einen sehr starken, oft fast unangenehmen Gerueh besitzt. Eine achte Stanhopea mil dreigliedriger Lippe. Bliithen in mehrbluthiger Traube. Die Deck- blatter ziemlich gleich den innerseits kurzen Fruchtknoten. BliilhenhuUe weisslicli. Hypochilium am ^ Grunde orange gefleckL Saulengrund grun. Hypochilium am Grunde beidorseits mit kleinen Ecken. Vorderecken vorn slunipf. Beiderseits unter dem Rande ein Kiel. Brusl scbarfeckig, nach vorn, Rinne tief. Horner stielrund, pfriemlich schlank. Epichilium quer eiformig spitz. Tepalen zungig spitz. Saule am Grunde sammtig. Flugel halbeiformig. Obere Lappchen rundlich. Ungefalir das untere Drittel der Saule flugeilos. Tafel 165. Bliithenstand. 1. Lippe von oben +. 2. Lippe seitlich +• 3* Dieselbe der Lange nach durchschnitten +. Zu Tafel 165. * Stanhopea gibbosa Rchh. fil, Affinis Slanhopeae Wardii Lodd. hypochilio incurvo, lateribus utrinqae unicarinato, lato, peclore argute praecincto, canali angustissimo aperto, portione apposila lata eboracea quadrata, cornubus falcato ligulatis, epicliilio oblongo acuto, basi gibbere solido magno, columnae alis angustis ab apice in medium, alulis acutis erectis. Slanhopea gibbosa Rchb. fil. in litt. ad egr, dom. Veitch. Gehort in die Verwandtschaft der Stanhopea Ruckeri Liadl. und Wardii Lodd. Diese Art empfing ich von den Herrcn Veitch, Royal Exotic Nursery, Chelsea. Ueber ihre Herkunfl ist mir nichts bekannt. So viel ich mich erinnere, war die Bluthe von Farbe weisslich;:;elb, mit einem Slrei- fen beiderseits des Lippengrundes und einigen Fleckchen auf der Lippe oben und auf der Saule. Hinlerstuck dor Lippe gekrumml, auf jedcr Seite einkieJig. Bruststuck scharf nach vorn ge- ruckt, Rinne sehr schmal. Die anliegenden Stiicke breit viereckig. Horner sichelformig zungig. Vorderlippe langlich spitz, am Grunde mit einefn starken Buckel. Saule mit schmalen Fliigeln, von der Spitze zur Mitte kleine aufrechte spitze Flugelchen. F * Stauhopea Schilleriana Rchh. fil. Affinis Stanhopeae Fregeanae Rchb. fil hypochilio extenso, pectore saccato obtuse antrorso humillimo, cariuis geminis utrinque, ranali postice et anlice aperto a lamellis imbricantibus medio leclo, comubus ligulalis acuminatis depressis, epichilio subquadrato apice retuso Iridentato, fundo pectoris interne papuloso, columna medium usque anguste alala, alulis triangulis parvis. Stanhopea Schilleriana Rchb. fil. Mss. 159 Sepala ochroleuca maculis magnis purpureis. Labellum stramineum basi vioJaceopurpurco pic- tum. Columna albida dorso purpureo slriolala excepta parte apicilari. Ich empfing diese ungemein staltliche Art von Hcrrn Consul Schiller, dem sie gewidmet isL Bluthe wenig kleiner, als die der Stanhopea Fregeana. Sepalen breit langlich, Tepalen znngig, ochergelb, innerseits mil grossen schonen purpurnen Flecken. Lippe slrobgelb, am Grunde violetl gefleckt und punktirt. Saule weisslich, auf Riicken purpurstreifig mil Ausnahme der Gegend urn die Spilze. Hinlersluck der Lippe ausgezogcn. Bruststiick sackig. Beiderseits zwei Kielc. Rinne vorn und hinten \on der einander in der Mitte deckenden Lamelle frei. Horner ziingig spitz. Vor- derlippe ziemlicb vicreckig, vorn gestutzt » dreizahnig. Grand der Hinterlippc innen uarzig. Sauk; bis zur Milte schmal geflugelt. Endflfigelcben dreieckig, klein. Tafel 166. * Coelogyne triplicatula Rchb. Jil, h (Filifera) raccmo nunc bifloro, floribus non coaelaneis, bracteis lanceis, labello basi subsaccalo, ultra medium trifido, limbo minute ciJiatulo, segmentis poslieis semiovalo reclangulis, segmenlo an- tico ovali acutiusculo, carinis fernis ima basi plicatulis, carina media brevissima, carinis laleralibus in segmentum anlicum excuntibus, ibi crassocarinatfs, columna gracili circa androclinium crcnulala. Coelogyne triplicatula Rchb- fil. in v. Mohl und v. Schlechlendal Dot. Ztg. 18Gi. Nr. 53. p. 415! Radices adventitiae deflexae, valde firmae, quasi ferreae, brunneae, apice laevi viridi. llhizoma mulliarticulatum viride , interuodiorum confiniis atris, vaginis pulchre ochrolcucis diu servatis imbrican- tibus triangulis, summis nunc albis brunneo praelextis, inferioribus eliam brunneo praelexUs, junio- ribus viridibus. Pseudobulbi tetragoni, seu pyriformes seu oblongoligulali, nunc plurisulcati, juniores subpjTiformi rotundati; distantes, primum ten^estres, nunc rlnzomate ascendentl elevati, diphylli. Vaginae stipantes numquam laminigerae. Folia cunealo oblongoligulata, obtuse acuta nunc undulata. Pedunculus saepe biflorus basi vagina una stipanle acula. Bracteae lanceo acuminatac convolulae cito deciduae, imo antequam alabaslrum apertum. — Perigoiiiura ochroleucum. Labellum bnmneo pictum. Diese Art, von Coelogyne ovalis durch die Kiele wcit unlersclueden, wurde von Moulmeync durch Rev. Parish gesendet und durfte zuerst in Herrn Day's Garten gcbluht haben. Schune Exem- plare sah ich in Ilerrn W. W. Saunder's ilgetheill wurde. Das abgebildete Exemplar aus Ilen-n Day's Garten ist schmalblatteriger als gewohnlich Die Pflanze ist von Herrn Day gezeiclmet. ^'ebenwurzeIn niedergebogen, selir fcst, wie von Eisen, braun, mit gl.jller gruner Spilzo. Wurzelstock vielgliedrig , grun, die Granzlinien der Intcrnodicn scbwarz, die Schciden sclion oclipr- elb, lang erhalten, einander deckend, dreieckig, die oberslen wolil audi weiss, braun gcrandet, die unlern auch braun gerandet, die jungern grun. Pseudobulben vierkanlig odcr birncnformig bis langlicli zungig, ofl vielmals gefurcht, die jijngern birncnformig gerundct, auseinander slehend, ersl auf der Erde, dann durch Aufsteigen des Wurzelslocks erhaben, zweiblallrig. Schciden unter Bulb nie mit Flatten. Blatter keillanglieh zungig, stumpf gespilzl, bisweilen wellenrandig. Blulhenslicl oil zweibluthig, am Grunde mit einer scheidenden Scheide. Deckblaller lanzettlich zugespitzf, zusammen- gerollt, zeitig hinlallig, selbsl ehe die Knospe sich offneL Die Bluthen olTnen sich nach einander. Sepalen ISnglich spitz. Tepalen lineal. Lippe am Grunde etwas sackig, uber Milt* drekpallig, am 160 Saume klein geringelt, die hintern Zipfel halbeifonnig rechtvvinklig, der mittle Zipfel oval spitzlich. Drei faltige Kiele am Grunde, der mittle ganz kurz, die ■ seitlichen in lange Kiele ausgehend. Saule schlank, urn Androclinium herum gekerbt. Bluthe ochergelb Die Lippe stark sepiafarbig bemalt. Tafel 166. Pflanze. Eine Bluthe seillich. Eine ausgebreitete Lippe. Eine Lippe nebsl Saule von vorn. Tafel 167. 1,1. X Gpidendram Sophronitis Lind. Rchh, Jil. Aulizeum Hormidium pseudobulbis abbreviatis, foliis ovalis subacutis, sepalis lepalisque triangu- lis, labello Iriangulo apicem versus utrinque unidentato. Epidendrum Sophronitis Linden Rchb. fil. Gard. Cliron. 1867. p. 655. Rhizoma validiusculum radicibus adventilitiis elongalis. Vaginae emarcidae amplae albidae. Pseudobulbi abbreviati monophylli. Folia cunealo oblonga acuta pruinata, superne viridia, inferne purpurea carnosissima. Flores solitarii a me visi. Sepala et tepala albida slriis lineisque brevibus pur- pureis seu violaceis. Labellum purpureum, marglnibus anticis obscurius, disco pallidum. Androcli- nium purpureo marginatum. Sepala triangula, aculo acuminata; lateralia cuneato obliqua. Tepala semisemilunato falcala acuta. Labelli lamina libera triangula acuto acuminata, dente introrso utrin- que ante apicem, intus glandulosa. „Folia farinaceo pruinata". „ Labellum intus glanduloso succosum*'. „Flores ad 3 — 4 con- gest!". Wallis. Diese Pflanze wurde 1866 in den Gebirgen von Loxa von Herrn Wallis entdeckt,^ von dem auch die Zeichnung \. berruhrt, Herr Krause sammelte sie gleichfalls, und liegt auch von ihm eine Skizze vor. Herr Wallis gab folgende Notiz. Blatt sehr dick, steif und mit weissem Reif Belegt der sich abreiben lasst. Bluthe unbedeutend, wiewohl nicht ohne Interesse, sitzend in den Herzen der Blatter zu dreien und vieren, steif, auf grunlichem Grunde violett gestreift, fiberall mit scbwi- + tzenden Druschen besetzt. Lippe mit drusigem Safte erfullt. Wurzelstock ziemlich stark mit langen Nebenvvurzeln. iDie ausgedorrlen Scheiden weisslich. Pseudobulben kurz (Gestalt nicht klar) einblattrig. Blatter keiliglanglich spitz, bereift, obenhin grun, untenhin purpurn, schr dickfleischig. Die Bluthen sah ich nur einzeln (vgl. Herrn Wallis' sicher glaubwurdige Notiz oben, nach der sie auch zu drei bis vieren stehen). Sepalen und Tepalen weisslich mil kurzen vloletten oder purpurnen Streifchen. Lippe purpurn, vorn an den Rand'ern dunkler, auf Scheibe blass (weisslich?). Sepalen dreicckig, spitz ausgezogen, die seitlichen ge- krummt schief. Tepalen sichelformig halb halbmondformig, spitz, Freie Lippenplatte dreieckig, spitz ausgezogen, beiderseits vor der Spitze mil nach innen gericbtelem Zahne, innen drusig. Tafel 167. L Pflanze nach Herrn Wallis. 1. Bluthe ausgebreitet Tafel 167. IL 2—3. Bpidendrani amethystiiinni Rchb. fil. (Spathium Racemosum spatha solitana) caulibus usque sesquipollicaribus, vaginis paucis rudi- bus, foliis evolutis 2 — 1, oblongoligulatis obtuse aculis, spatha ancipiti oblusa, racemo plurifloro • 161 > erecto, sepalis oblongis, acutis, lateralibus extus carinatis, tepalis linearibus oblase aculis, JabeJIi la- mina libera rotunda acuta apiculala, papulis geminis in ima basi. Epidendrum ametiiystinum Rdib. fil in Card. Cbron. 1807. p. 376. Possis eliarn referre ad Aulizea. Spatba tamen melius acccdit ad Spatbia. Florcs ametliystini. Diese Pflanze wurde von Herrn Krause am 26. April 18GG bei einer Seeholic von 9000 Fuss aufgefunden und mir durch die Gute der Herren Backbouse zu York zugesendet. Sie ist insoforn kriliscli, als sie eigcntlicb keine cntwickelten zwcizeiligen Blatter bat. Nur zvvoi oder aur oin Blall F Iragen eine Platte. Also gehort die Art domnach zu Aiilizeuni. Dagegen ist die Spaliia vortrcfflicli entwickelt, von einer bulbigcn Aufsclivvellung aber keine Rede, soduss die von mir vorgenommene Stellung unler Spalin'um erklart sein mag. Immerhin ist dcnen, welche nicht alio Artcn voa Epi- dendrum im Gedachlniss tragen, sehr anzuratben, I>ei Benulziing der Folia Orchidacca armblatlerigc Arten sowohl unler den „disticIious", als aucli den „pseudobulbous" Species anrzusuchen, wodurcli mancher uberfliissigen Aufslellung .,ncuer" Artcn vorgebeugl wcrden kann. — Diese Art sleht so vereinzelt, dass ich ibre Beschreibung als Diagnose gab. ft Rasig. Slangel elwa anderlbalb Zoll bis zwei Zoll hocli. Scbeiden wenige, elwas rauli. Ent- wickelle Blatter 2 — 1. Flatten langlich zungig, stumpf gespitzt. Scheide zweiscbneidig sluuipl*. Traube mebrbliitliig, aufrecbt. Sepalen langlicb, spitz, die seillicben aussen auf Miltelnerv gekiell Tepalen lineal stumpf gespitzt. Lippenplaltc rund, etwas spitz, mil zwei Warzen am Grundc. Blu- then ameUiystfarbig. Tafel 167. 11. Pflanze unler Benutzung einer Skizze Herrn Krause's. 2. Blfitbe ausgebreilel -j-. 3, Bliithe seitlich 4-. Tafel 168. I. 1 — 3. Eria dasypas Rchb, fil, Hymeneria raceme paucifloro velutino porreclo, bracteis ovatis obtuse acutis ovario pediccllalo tomentoso plus duplo brevioribus, mento bene obtusangulo, sepalo summo ligulalo, sepalis laterali- bus trianguUs, omnibus extus velutinis, tepalis ligulatis obtuse aculis, labello cuneato dilulalo trifido, laciniis lateralibus oblique extrorsis triangulis, lacinia media semiovata emarginaia biloba crenulala producta, carina minuta aspenila ulrinque a basi pone lacinias laterales. Eria dasypus Rcbb. fil. in v. Mohl und v. Scblecbtendal BoL Ztg, 1864. p. 415. Pseudobulbi unura usque duos pollices alti, diamolro semipollicari , vaginati, apice l.iminis geminis ternisve cuneato ligulatis acutis. Racemi axis puberulus pilis candidis. Bracleac amplac membranaccae septemnerviae ovariis pedicellatis plus duplo breviores. Ovarium ipsum mullo melius lanalum, quam pedicellus. - - Diese kleine Art geliort in die schwierige VerwandLscbalTl der Eria bicristata Lindl., wclcbe durch braunen Filz, vie! grossere Deckblatter, langere Blullicu, viel scbmalcrc Blatter sicli zunachsl auszeichnet. Bei ihr wie bei der verwandten Eria cxcavata findet sicb ein Millelkid auf der Lippe. Der blendend weisse, ganz kurze Filz ist ffir diese Art besonders auszeicbnend. Sie stammt ans Moul- meyne, wo sie von Rev. Parish enldeckt wurde und blubtc 1864 in Herrn Day's Sammlung. Pseudobulben einen bis zwei Zoll hoch, clwa mil dem Durchmesser eines Zolls, bescheidel, an der Spilze mit zwei oder drci keiligzungigen spitzen Blatlplalfen. Die Si.indel der Traube mil wcissen Haaren. Deckblatter weit, liautig, siebennervig, mehr als zweimal so kurz als die gcsliellen Fruclil- knotcn. Frucbtknoten selbst viel starker weiss behaart als das dazu geborige Stielchen. Kinn stark II. 21 IG2 slumpfeckig. Oberes Sepalum ztingig. Seitliclie Sepalen dreieckig. Alle aussen behaarl. Tepalen zungig, stumpf gespilzL Lippe \on keiligem Grunde ausgebreilel, dreispaltig; seitliclie Zipfel schie^ nach aussen gerichtet, dreieckig, Mittelzipfel lialbeifarmig, ausgerandet, zweilappig, elwas gekielt' ein rauher Kiel beiderseits am Grunde nachst den seitlichen Zipfeln. Blulhe grunlicb. Tafel 168. I. Pfianze. 1. Knospe und Deckblatt +, 2. Tepalen +. 3, Lippe -f. Tafel 168. IL k 5. Eria laiiiceps Rchb. JiL advena. Affinis Eriae flavae Lindl. labello medio Irilobo, lobis lateralibus quadrangulalis, lobo medio a basi subcordata semiovalo relusiusculo, disco toto late incrassato, antice sulcis duobus tricruri, cruribus a disco lobi antici in discum inter lobos laterales descendenlibus. Eria laiiiceps Rchb. fil. in Otto Ilamb. Garlenz. 1863. p. II. Habitus Eriae flavae. Pedunculus pauciflorus. Bracteae oblongolanceae emarcidae ovaria pedicel- lala dimidia aequantes. Sepala et tepala mellicoloria, sepala cum ovario pedicellato exlus albolanala. Sepalum dorsale Iriangulare. Sepala lateralia Iriangula mento obtuso. Tepala cuneato rbombea. La- beKum descriptum. Columna sursum dilalata fovea oblonga. Rostellum semiovatum. Monstrum „advena": mento obtusangulo brevi, labello a cuneata basi dilatalo trifido, laciniis latera- libus obtusiusculis, lacinia antica semiovata apice trifida, laciniis acutangulis, lacinia media laciniis lateralibus superposita. Die achte Eria laniccps hatte ich langere Zeit aus Garten erbalten. Sie fand sich unter Falco- ner's Pflanzen, also wohl aus Nepal. Aus Moulmeyne fuhrte sie Herr Day ein, wohl von Rev. Pa- rish gesammelt. Die „advena" bluhle zuerst, wie hier abgebildet, spater als die alle Eria laniceps ein neuer Beleg dafur, wie gefahrlich es ist, frisch eingefuhrte Orchideen nach ihren Erstlings- bluthen zu bestimmen. Die verwandte Eria elongala Lindl. (vorliegend von Lobb und Gri/filh) und lanata Griff, (vorliegend von Griflith) haben einen ganz einfach keiligen lang ausgezogenen Lippen- grund. Erstere hat eine innen filzige Lippe. Tracht der Eria flava Lindl. Bluthensliel wenigbluthig. Deckblatler langlichlanzettlich welk, der Halfle der gesliellen Fruchlknoten gleichlang. Sepalen und Tepalen honigfarbig, erstere und geslielter -fc- ^ Fruchlknotea aussen weisswollig. RGckenslandiges Sepalum drcieckig. Seitliche Sepalen dreieckig mit stumpfem Kinn. Tepalen keilig raulenformig. Lippe in der Mitte dreilappig. Die seitlichen Lappen viereckig, der Millellappen von berzformigem Grunde halbeilormig slumflich und elwas lap- pig, auf ganzer Scheibe verdickt und von zwei Furchen voi^n durchschnitlen, Diese Verdickung geht bis auf die Mitte. Saule oben ausgebreilel. Narbe langlicb. Zwei einspringende Zahne an der un- tcrn Flache. Narbendecke balbeiformig. Monstrositat ad vena: Kinn kurz slumpfeckig. Lippe vor keiligem Grunde kurz ausgebreitet, ■ dreispaltig, die seitlichen Zipfel slumpflich, der Mittelzipfel halbeiformjg, vorn dreispaltig, die seit- lichen Zipfel spitzeckig, der millle Zipfel die seitlichen Zipfel uberstehend. Tafel 168. IL Blulhe. 4. Tepalen 5, Lippe +. Tafel 168. III. 6 — 9. * Eria arnica Rchh, JiL Affinis Eriae Griffilhii Rchb. fil caule cylindraceo paucipollicari, foliis cuneato oblongoligulatis acuminatis, racemis paucifloris, rhachi puberula, bracteis ovalis acutis herbaceis, labello cuneato di- F 163 Jalalo Irifido, laciniis lateralibus oblusangulis islhmo minuto anguslo a lacinia antica obcordata cum apiculo separata, carinis ternis a basi in discum laciniae anticae. Eria arnica Rchb. fil. in Jitt. ad amic. Day cal. maj\ 1867. Pseudobulbus cylinclraceus, qualuor-usque quinque pollices alius, vix terliam polHcis diametro atlingcns. Folia pauca cuneato oblongo ligulata acuminata. Raccmi pauciflori rbachi pubcrula. Brac- leae magnae lierbaceae seplemnerviae ovariorum pedicellatorum vix tertiam aequantcs, margine cilia- tulae. Perigonium extus puberulum, Sepalum summum Iriangulo ligulafum acutu/n. Sepala lalera- lia Iriangula. Tepala linearilancea. Androclinium in fovea immersum. Basis sub foveam prosiliens, corniculis geminis in foveam insilientibus, Flores pallide straminei nervis rufis. Labelli dimidiuni poslicum atropurpureum , anticum pallide flavum. Diese Pflanze wurde aus Assam von Herrn Day in London eingefuhrt und ist mir sonst nir- gends vorgekommen. Stamm walzig, vier bis funf Zoli hoch und kaum den drilten Theil eines Zolls im Durchmesscr F L . zeigend. Blatter wenige, keilig langlicbzungig zugcspitzt. Traube wenigblulhig, mil fein behaarter Spindel, Deckblatter gross, krautig, mit sieben Nerven, kaum dem drilten Theil der geslielleu Fruchtknoten gleiclilang, wimperrandig. Der langgeslielte Fruchtknoten sehr kurz und schwach be- baart. Die Bluthenhulle aussen, besonders am Grunde kurz bebaart Oberos Sepalum dreieckig, zungig. Seitliche Sepalen dreieckig, breiter,- Tepalen lineallanzetllicli. Lippe von keiligem Grundo ausgebreitet, in der Mille dreispaltig mil sctiwarzcn lief einspringenden Buckeln. Die seillichen Zipfel slumpfeckig, der vordere Zipfel balbrundlicb nierenformig, vorn mit eingelasscnem Spilzchen. Drei Kiele vom Grunde bis in die Mitte. An der Saule das Androclinium lief eingelassen. In der Narbe von unten nach oben zwei Zahnchen. Die Masse unter der Narbengrube vorragend. Die Dlulhe blass strohgelb mit rothen Nerven. Die bintere Halfte der Lippe rothbraun, die vordere blassgelb. Tafel 168. U. Bluthenstand. 6. 7. Lippen +. 8. Saule von vorn +. 9. Saule seitlicb +. Anmerkung. Eria Griffithii Rchb. fiU Diese eben genannle Art gehort in die Verwandlschaft der Eria bicristata Lindl., v\^elche sofort durch spitze Deckblatter, dann durch langkeilige Lippe mit seh]- slark aUgesetzten spitzen Seitenzipfeln sich auszeichnet, Sie war bisher bezeichnet aJs Eria pulchella Griff. Not. III. 297. Zunachst sei hier die durch M'Clelland Iraurig edirle Diagnose des trefflichen Griffith hinzugefugl: Pseudobulbis ovatis rugosis, apicibus 2 — 3 foliosis, fol. anguste lanceulatis oblique emarginalis coria- ceis. Racemis erectis e dorso basin vagin. eruuipent. erectis basi squamis stipalis, foliis brevioribus ocliro- leucis, parce pubescentibus. Pubescentia appressa alropurpurea. Bracteis maximis oblongis ochroleucis mar- ginibus revolutis, pedicellos ovarique subaequanlibus. PedicelH sepalorumque bases ovariaque eodem more pubescente-ochroleuci. Sepale ochroleuca pallida. Per. concolorum. Labellum 3 lobum, lobo lateral, pur- purascent. medio majora rugoso lutescent. crisfae 3, purpurascenfae lineares (juarum Jaterales basin lobi medio medio nee attingent. medium insuper cum producto ibidemque luleo. Coluuma albida pedfs basis fusca. Anth. biloculares terminaJes loculis 4 locelat PoUinia 8 — quaternal. materia pulverea cohacrcnlia. Clinand. profundius. cal. columnae dens postice brevis. Roslellum oblusum. Pollinia late ovaia. Hab. Epiphyt in arborib. Mergui Feb. 1835. Merg. Herb. 1855. Diese Eria muss, nachdem Lindley's schone Eria pulchella fruher genannt ist, einen neuen iNauien haben. Ich nenne sie Eria Griffithii, und beraerke nach den eben untersucbten Originalblutbcn, dass sie sich ausserordentlich auszeichnet durch die Lippe: labello cuneato flabellato apice tridenlalo, sinuhus latis inter denies, linea carinali una a basi" in apicem, carina ulrinquo a basi usque ante apicem, ibi dilatata. curvata. 21 * 1G4 Tafel 4 69. I. 1. % 3. m * Deiidrobiaiti parcum Rchb. fil. Pedilonum caule ramosissimo, foliis Jineariligiilatis oMi€[ne acutis, raceinis paucifloris, menti pe- rula incurva obtusa, labello ligulato antice oblusato emarginato. Dendrobium parcum Rchb. fil. in Gard. Chron. 1866. 1042. New plants. Nr. 340. Caiilis ramosissimus subcompressus ancipiti linearis. Folia lineariligulata apice oblique acuta. Ra- ' cemi pauciflori laterales. Bracteae triangulae quam ovaria longipedicellata multo breviores. Sepalum dorsale ligulalum obtuse acutum. Sepala lateralia in mentum curvum serailunatum a lamina Irian- gula extensa. Tepala linearia acuta. Labellum a ligulata basi dilatatum bilobum basi ima puncta- tum. Columna apice quadridentata. Floras viridiflavi. . . Eine der Enldeckungen des Rev. Parisb in Burmab. Bluhte 1866 bei Herren Low u. Comp. in Upper Clapton bei London. Stangel stark verzweigt, zart, etwas verzweigt, zweiscbneidi^j lineal. Blatter lineal zunei^, an Spitze schief gespitzt. Trauben wenigblQlhig, seitlich. Deckblatter dreieckig, viel kurzer als lang- gestielte Frucbtknoten, Ruckenstandiges Sepalum zungig, stumpf gespitzL Seitlicbe Sepalen drei- eckig, in ein kriimmes balbmondformiges Kinn ausgezogen. Tepalen lineal spitz. Lippe von zungi- gem linealen Grunde ausgebreitet, stumpf zweilappig, am tiefsten Grunde punktirl, Saule an Spitze vierzabnig. Blutben gelbgriin. Tafel 169. L Ein Slangelstuck mit zwei Bluthenstanden. Daneben ein anderes mil Blaltern. 1. Blulhe +. 9. Lippe von vorn -}-. 3. Saule von vorn +. Tafel 169. IL 4—6 * Dendrobium capillipes Rchh, fL Chrysanlbum minulum caule fusiformi brevi, pedunculo capillari apice uni- seu bifloro, labello unguiculato dein lato reniformi bilobo, callo retrorsum Irilobo in ungue, venis laminae asperulis ra- menlis ac papulis. Dendrobium capillipes Rclib. fil. in Gard. Cliron. 1867. p. 897. Pseudobulbus fusiformis, ubi vetuslus bene stipitatus, flavidus, limilibus internodiorum alrobrun- neis. Folium unum seu folia duo, cunealo lanceolata obtuse acuta tenuia. Pedunculus bene exser- tus capillaris monanthus seu biflorus. Bractea cunealo ovata obtuse acuta brevissima. Mentum ob- tusangulum. Sepala ligulata obtuse acuta. Tepala rotunda subcrenulata. Labellum a lineari basi reniforme bilobum lineis ramentaceis ac papulis filiformibus microscopicis mollis; callo ovalo trans- verso retrorsum trilobo ac carinulis postpositis geminis in ungue. Columna apice utrinquc auncu- jata, basi utrinquc angulata, fovea semirotunda in basi antica. Diese Art wurde in Moulmeyne von Rev. Parisb enldeckt und kam mir 1867 von Hen*n S. Low in Upper Clapton und 1868 von Herrn Wentworth Buller, Strate Raleigh, Exeter, zu. Trugknollen spindelformig , wenn alt deutlich gestielt , gelblich mit dunkelschwarzbraunen Granz- linien der Internodien. Ein oder zwei hautige, keillanzettliche stumpf gespitzte Blatter von zartem dunnen Gefuge. Bliithenstiel weit vorragend, haarfein, in Mitte mil oder ohne Scbeide, ein- oder zweibluthig. Deckblatt keileiformig spitz , sehr kurz. Kinn stumpfeckig. Sepalen zungig stumpf ge- spitzt, Tepalen rund, etwas gekerbt. Lippe vor linealem Grunde nierenformig zweilappig. Die 1G5 Adern mit kleincn gczahnellen Hautleisten bcdeckt. Ausserdem viele Papillen. Auf dem Nagel eine kleine quere nach hinten dreilappige Schwiele, hinter der zwei Kiele. Saule oben an Spitze beider- seitig geohrt, am Grunde beiderseits rait Ecke. Eine halbrunde Grube unten am Gninde. TafelJ49. II. Pflanze. 4. Tepalum -f . 5. Lippc +. 6. Saulo von- vom +. * Tafel 169. III. 7. 8, Dendrobiuni Johannis Rchb. fit. Ceratobium caulibus fusiformibus gracilenlis, foliis „cuneato ligulalis apice bidentalis", raccniis lateralibus multifloris , tepalis sepala vix excedenlibus , ealcari conico ovario pediceilato bene brcviori. labello trifido, laciniis lateralibus subrhombeis, lacinia anlica Iriangula, carinis ternis inter lacinias la- terales per discum in disco laciniae mediae obtuse abruptis, lateralibus supra apicem bilobalis. Dendrolobium Johannis Rcbb. fil. Card. Cbron. 1866, p. 890. Hook, Bot. Mag. 5540. F, MQller, Frag. V. 214: „Va]de accedit ad D. undulatum" (quod nullus in- teJligo). Caules validi, spithamaci et altiores, juniores distiche foliati. „Folia cunealo ligulata apice bi- dentata." Racemi laterales arrecti muUiflori rbachi atroviolacea. Sepalum impar ligulatum acutuni, tortum. Tepala subaequalia, basi melius cuneata, sublongiora. Sepala lateralia Jn calcar conicum aculum ovario pediceilato bre\TOS extensa, ceterum sepalo imparl aequalia. Omnia brunnea. La- bellum disco ac lacinia antica flavum, carinis anlice auranliacis laciniis lateralibus violaceis, Columna apice tridentata, basi utrinque angulala. Anthera velutina. Diese Art wurde von meinem Freunde, Ilerrn John Gould Veitcli, im nordosllichen Gebiete Australiens in nur sehr wenlgen Exemplaren aufgefunden und diesem von mir gewidmel. Sie ist hochst ausgezeichnel und Herrn Dr. Muller's „valde accedit ad D. undulatum" ist mir absolut un- verstandlich, da beide Arten ungemein vcrschieden sind. Stangel kraflig, spannenlioch und hoher, spindelformig, in der Jugend zweizeilig beblallert. Blatter keilig zungig, an Spitze zwcizahnig." Trauben seilenslandig, aufgericbtel, vielbiiUhig, mit schwarzvioletter Spindel. Obcres Sepalum zungigspitz, gedrebt. Die Tepalen zicmlich gleich, allein am Grunde viel schmaler, keilig, elwas langer. Die seillichen Sepalen in einen spitz kcgelformigen slarken Sporn ausgezogen, der viel kurzer als der gestieltc Fruchtknoten, ausserdem dem unpaaren Sepalum gleich. Alie diese Blutlientheile sind braun. Lippe dreispaltig. Die seitlichen violelten Zipfei ziemlich rautenformig, der vordere Zipfei rundlich spilz. Die Mitlelparlie zvvischen den seillichen Zi- pfeln und der Vorderzipfel weisslichgelb. Drei Kiele zwischen den seitlichen Zipfeln, wclclic auf der Scheibe des Miltelzipfels sich ausdehnen und von denen die seitlichen gegcn die Spitze gelappt und tief orangefarbig sind. Saule halbslielrund dreikanlig, an Spitze drcizahnig, am Grunde beidersi^its eckig- Slaubbeutel sammtig. Tafel 169. III. BIQlhe. 7. Ausgebreitete Lippe -f-- 8. Saule von vorn +. ?> Zu Tafel 169. III. Deudrobiam canaliculatani R. Br. und Tattoniannni Bateman Mss. Das Dendrobium canaliculatum R. Br. bat seit lange sich den Bolanikcrn ontzogen und isl in hochst verscliicdenen Dinecn gesucht worden. Ich sab in London ein „D(?ndrobiunrj canaiicula(nm'% U6 von Lindley bezeichnel, ohne Blatter, welches sicherlich zu oder nachst Dendrobium speciosura Sm, r ZU rechnen isL In Australien hat man seit langerer Zeit ein bereils von R. Brown gesammelles Bolbophyllum als Dendrobium canaliculatum R Br. angesehen. In R. Brown's Herbar liegt es ohne Bestimmung. Wenn ich mich recht besinne, hat Allan Cunningham, dem die Unkenntniss des Unterschieds von Bolbophyllum und Dendrobium verziehen werden kann, zuerst dieses Gewachs fur Dendrobium cana- liculatum angesprochen. Im Jahre 4858 isl dasselbe als Dendrobium Sphepherdi von F. Miiller (Fragmenta. L 190) beschrieben worden. Da ich nicht gewohnt bin, vorauszuselzen, dass ein Au tor Bolbophylla mil Dendrobien verwechsell, babe ich dieselbe Art spater als Bolbophyllum Schilleria- num beschrieben (OUo, Hamb. Glz. 1860. p. 423) und nenne sie nunmehr Bolbophyllum Sphepherdi. Wenn Herr Dr. MuUer (Frag. XVIU. p. 40) sagt: „Bolbophyllum non nisi subgeneris valore a Den- drobio disjunclum est; eidem adscribi possit Dendrobium Sphepherdi", so isl die erslere Nofiz un- begreiflich, die zweile richtig.*) Das Bolbophyllum Scbillerianum stammle aus der Sammlung der HeiTn Loddiges und war von da als Dendrobium canaliculatum von Herrn Consul Schiller bezogen w^orden. L Nunmehr erschien das Dendrobium Taltonianum Bat. Ich erhielt Bluthen (nichls weiter!) von ihm und von Dendrobium Johannis zuerst von Herrn Bateman, der mich uber sie consullirte. Yon den Blattern erfuhr ich nichts. Ich erwiderte Herrn Bateman, ich hielle zwar beide fur neu, er moge aber doch in Kew die neuesten Fragmenta Dr. Muller's einsehen, ob da vielleicht aus der Yer- wandtschaft des Dendrobium aemulum R. Br. etwas Neues aufgefuhrl oder aus der des Dendrobium undulalum. Dieses („cf. D. aemulum*') wurde in Gardeners Chronicle, dem Herr Bateman meine Diagnose ubergab, mit abgedruckt, hatte aber nie geschrieben werden konnen, wenn ich die Blatter des D. Tattonianum gekannt hatte. Im Schlussheft des funften Bandes der Fragmenta sagt Herr Dr. F. Muller ganz einfach p. 211 ■ M * unter D. canaliculatum: „Huic adducendum est D. Tattonianum, Bateman in Card. Chronicle, Sept. 1865, G. Reichenb. in Bot. Mag. p. 337." Woher schloss das Herr Dr. Muller? Jedenfalls nur aus R. Brown's Prodromus, Originalausgabe, p. 333, Ich habe personlich wenig Freude am Studim der Bucher, sondern pflege die Originalexemplare soweit moglich zu consultiren. Natiirlich habe ich alle jene R. Brown's sludirl. Allein das Dendrobium canaliculatum fehll in seiner Sammlung. Da es mit B. bezeichnct ist, musste es im British Museum zu finden sein. Allein da ist mir keine Spur vorgekommen. Vielleicht ist es verlegt, und wird eines Tags noch wieder ans Licht kommen, vielleicht ist es verschwunden. In solchen betrubenden Fallen bleibt nichts ubrig, als R. Brown's Manuscript zum Prodromus nachzusehen. Herr Dr. Bennett war so gefallig, mir das immer zu gestatten, Ich schrieb R. Brown's Notiz wortlich diplomatisch mit alien Fehlern ah: Dbium canaliculatum. Folia semicylindracea canaliculata acuta. Scapus axillaris. Racemus multiflorus. Labellus posticus calcare ovario longiore. Lamina calyce breviore lobis lateralibus oblongis intermedio subrotundo aculo disco 3 lamelloso. Nach dieser Notiz daube ich nicht, dass mit zusammenfallt. Flos posticus. Calcar ovario longius. Lobo intermedio disco 3 lamelloso. Bei R, Brown's grosser Accuratesse mussten die Kiele der Lippe bier so gut wie z. B. bei Dendrobium undulalum erwahnt werden, Der Scheinsporn isl bei Dendrobium Tattonianum dem Fruchtknoten gleichlang oder kurzer als derselbe. Die vielen Bluthenslande dieser Art, die ich in London lebend sab, halten alle sosenannle flores anticos. *) Ich bilte Herrn Dr. F. Muller. zuerst einige llunderte von Arlen zu analysiren. wie Lindley und ich und dann zu urtheilen. 467 Ich bedaure demnach, mich der Ansicht des hochverdienten Herrn Dr. F. Miiller vor der Hand durchaus nichl zuslirarnig erklaren zu konnen. Das Dendrobium Tattonianum diirfte Herr Director W. Hill im Kennedy District of Queensland entdeckt haben. Tafel 169. V. 9. 10. * Dendrobium Gouldii RcB. fit Ceratobium (?) mento extinctoriiformi, sepalis ligiilalis obtuse aculis, tepalis spalulalis longiori- bus bene lorlls, labello cuneato dilatato Irifido, laciniis laleralibus aculangiilis prope reclaugulls, laci- nia media spatulata obtusa, carinis ternis a basi in discum laciniac anticae, ibi apice abrupto Iriaii- gulo evanescenlibus, columnae aurjculis anlicis argute bidenlalis ereclis. b. acuturn: floris tela tenuiori, labelli lacinia antica cuneata ovali acuta. Dendrobium Gouldii Rcbb. fil. Gard. Chron. 18G7. 901. Ich einpfing getrocknete Blulhen dieser Pflanzc von Herrn John Gould Veilch, dein ich dieselbe widmete. Ueber die Tracht des Gewachses kaiin ich leider nichls sagen, sodass wir es auch mit einer Dendrocoryne zu llum haben konnen. Im Gardeners Chronicle wurde dieso Art folgender- massen eingcfuhrt: „This appears to be a very handsome plant. Its flowers are in the way of those of Dendrobium taurinum, Lindl., apparently whitish, with yellow and some purplisli veins in the typical plant, and much more delicate, with beautiful purple on the anterior part of the lip, in the var. aciitum. The shape of the flowers is very elegant, and w^e believe tliey may last a long lime in bloom — at least the flowers of the type have a very firm substance. It is one of the numerous Polynesian discoveries of Mr. John Gould Veitch, the adventurous and successful traveller In dedicating it to this gentleman, we do so with the intention of connecting all his names witii the Dendrobia — Jol)annis, Gouldii, and Veilchianum, and we feel pleased to pay our excellent friend this probally novel compliment." Kinn spitz kegelformig. Sepalen zungig, slumpf gespilzt. Tepalen spalelformig, langer,' gut gedreht. Lippe vor kciligem Grunde ausgebreitet dreispaltig, scillichc Zipfel spitzcckig, ziemlicli rechtwinkelig, mitller Zipfel spatelformig stumpf, drei Kiele vom Grunde bis auf die Scheibe des Mittelzipfels, daselbst spitzlich dreieckig abselzend. Oohrchen der Saule aufrccht, zwcizahnig. b. acufum: Bliithengewcbc zarler, Vorderzipfel der Lippe keilig, oval, spitz. Tafel 169. IV. Bliilhe seitlich. 9. Saule und Lippe von vorn. b, aculum: 10. Lippe. * Zu Tafel 169. Deudrobiaiti calopbyllnin Echb. fil. Dendrocoryne pscudobulbo brevi, foliis ovalibus, racenio paucilloro terminali ac lalcrali, mcnlo rcct- angulo brevi, lepalis spatulatis oblusis elongatis, labello trifido, laciniis laleralibus obtusangulo rhom- beis, lamina media ligulala obtuse acuta sessili, carinis ternis a basi in discurn laciniae mediae, ibi angulato abruptis, columnae auriculis bidentalis. „Pseudobulbi breves crassi apice altenuali, brevissimi. Folia crassa, obscura, nitida, lata, bre- via, ovalia. Pedunculus terminalis seu ex arliculis supremis 2—3". J. Day in lilt. Racemus pauci- florus septemflorus (specimen missum), llexuosus. Bracteae triangulae brcvissimae. Ovarium cum V 168 pedicello angulalum, viride striis obscare brunaeoviolaceis in ovario- Mentum extincloriiforme descen- dens (non retrorsura). Sepala valida viridiflava brunnoo striolala, ligulata oblusiuscula , lateralia de- vexa. Tepala subaequalia, longiora, apicem versus dilalata, oblusa, basi ima striata. Labellum a cuneala basi dilalatum. Laciniae laterales subrhombeoobtusangulae, lacinia media porrecta. Carinae lernae a basi in discum laciniae ahlice, ibi abruptae, basi elevalulae. Labellum sordide albidulum, nervis violaceis, antice inlus reticulalis. Columna trigona apice Iridentala, dente postico bumili, den- libus lateralibus obovalis bidentatis; basi fovea nulla impressa, sed loco foveae macula viridi lucida. Anthera depressa humilis limbo antico velutino. Rostellum antice velutinum. Ich empfing am 12. September 1869 den Bluthenstand dieser Pflanze von Herrn J. Day, wel- clier dieselbe bei einer Auction in Stevens Rooms halte erslehen lassen. Man halle anee^eben, sie komme von Timor und Amboyna. Das glanzende Aeussere der KnoUen und Blalter balte Herrn* Day etwas viel Scboneres erwarten lassen. „Pseudobulben dick, an Spitze verengert, sebr kurz. Blatter dick, dunkel, glanzend, breit, kurz, oval. Bluthenstiel endstandig oder an den zwei bis drei obern Gliedern seitlich." J.Day brief- licli. Traube wenigbliitbig (die vorliegende getrocknete siebenbluthig) , bin- und hergebogen. Deck- blatter dreieckig, sehr kurz — Fruclitknoten mil Stielchen eckig, grun, mit braunviolelten Streifen auf Fruchtknoten. Kinn tricbterformig, herabsteigend , nicht nach hinten gerichtet. Sepalen blass gelbgrun, mit braunen Slreifchcn, zungig, slump Ech, die seitlichen nach unten gerichtet. Tepalen ziem- lich gleich, langer, gegen die Spitze bin ausgebreitet, stumpf, am tiefsten Grande audi gestreift. Lippe vor keiligem Grunde ausgebreitet. Seilliche Zipfel zicmlich rautenformig stumpfeckig, der mittle Zipfel vorgestreckt. Drei Kiele vom Grunde auf die Scheibe des Mittelzipfels , woselbst sic plotzlich absetzen. Am Grunde sind sie ebenfalls hoher. Lippe schmutzig weisslich mit violetten' Nerven, welche ein Netzgeflecht seitlich bilden. Saule dreieckig, an der Spitze dreizahnig. Der hintere Zahn niedrig, die seitlichen Zahne erhaben und zweizahnig, am Grunde keine Grube, son- dem an ihrer Stelle ein schmutzig grunlicher FJeck, Staubbeutel niederpfedruckl, am Vordersaum sammtig, Narbendecke vorn sammtig. * Tafel 170. I. Gongora minax Rchh, JiL w Aflinis Gongorae bufoniae 'LpdI. sepalis magnis lateralibus triangulis acuminalis, tepalis ligulatis F columnae elongatae aequalibus, labello basi cuneato, cornubus basilaribus nullis, by-' curvis pochilii vertice triangulo, sinu ab aristis ensiformibus erectis separates, epichilio compresso, apice longe rostrato uncinalo. Gongora minax Rchb. fil. in v. Mohl und v. Schlechtendal Bot. Ztg. 1866. p. 383. Ich erhielt zuerst diese Pflanze aus einem pariser ungenannten Garten durch die Giile des Heixn Luddemann zu Paris. Dann sendete sie Herr Linden, der sie aus Rio Negro \on Herrn Wallis er- halten hatte. Die grosstblutbige Gongora, \velche mir bekannt. Die Bluthe ist vveiss mit braunlicb choco- ladefarbigen Flecken. Seilliche Sepalen ausgezogen dreieckig. Oberes Sepalum keillanglich spitz. Tepalen langlich spitz, *der Saulenspitze gleichkommend, in der Mitte der Saule nebst dem obern Sepalum frei. Lippe genagelt. Am Grunde gar keine Horner. Das Hinterstuck dreieckig oben. Eine tiefe Bucht zwischen diesem dreieckigen Absatz und den zwei langen Borstenspitzen. Vorder- stuck zusammengedruckt, vorn in lange liakige Spitze ausgezogen. Tafel 170. L Bluthe. U9 Tafel 170. II. 1. « Gongora snperflua Lind. Rchh. fiL , Affinis Gongorae quiaquenervi R. Pav. racemo elongate plurifloro, sepalo dorsali ligiilalo aculo, sepalis lateralibus latioribus, lepalrs linearibus aciiminatis columnam paulo cxccdenlibus, labelli unguc curvato, hypochilii alls superne semiellipticis , aritice abruplis, supcrne in arislarn rclrorsam, inferne in angulum antrorsum extensis, corniculis semiovatis arrccLis, excisura introrsum curva inter corni- cula et unguem, epichilio triangulo ancipiti acuminato porreclo, basi inferiori in umbonem cxtenso. Diese Art entdeckle Herr Wallis bei Loxa. Sie bluhle bei Herrn Director Linden in Drussel. Aus der Verwandtscliaft der Gongora quinqucncrvis R. Pav. Traube langgczogen, niobrbliithig. Oberes Sepalum zungig. Seitliche Scpalen broiler. Tcpalen lineal zugespitzl, wcnig langcr, als die Saule. Lippennagel krumm. Oberrand der Hinterlippe (Hypochilium) lialbelliplisch , vorn abgeslutzl, nach oben in eine nach liinten gehendc Granne ausgezogen, nach untcn in eine nach vorn aus- gehende Ecke. Die Hornchen am Grundc balbeiformig, aulgericblet. Zwischen ihnon und dcren F Nagel ein nach innen eingekrummter Einschnitt. Yorderlippe dreieckig, zweisclineidig, zugespitzl vorgestreckt, am Untergrund in eine Schwiele ausgezogen. Tafel 170. 11. Blulhe. 1. Lippe, Siiule und Tepalen vergrossert. Tafel 170. III. « Gongora gratulabuiida Rclih. HI. Juxta Gongoram bufoniam LindL labelli ungue sigmoidco ascendente, hypocliilii medio longitu- dinaliler carinati cornubus basilaribus nullis, margine superiori angulalo. Gongora gralulabunda Rchb. fil. in v. Mob) und v. Schleclilendal Bot. Zig. 1857. p. 157, Pedunculus compressus. Flores distantes illis Gongorae quinquenervis fulvac aequales, stra- minei gutlulis atropurpureis punclulali. Sepalum dorsale oblongum acuminatum cum tepalis lineari- bus apice arislalis supra basin columnae Ilberum. Sepala lateralia oblongotriangula acuta , superiori margine ante basin angulala angulo revoluto. Labelli unguis cum columnae basi conlinuus sigmoi- ansiilo I hypochilii basin gibbam excavalam descendens. Ilypocbilii margo superior argute angulalus; in excisuram descendente, aristis in apice elongatis. Margo anlicus sub arista reluso-excisus, basi in angulum cxcurrens; carina per mediara paginam extornam. Epichilium (rians:ulum anccps apice acuminato uncinalum; basi inferiori papula carunculafa Oiiuslum. Carina media angusta, ob- lique relusa, antice inclsa. Diese Pflanze bluhte zum I.Januar 1856 in IIcitu Consul Schiller's Garten, cultivirl von Ilerrn Stange. Sie bildet einen ganz eigenthfimlichen neuen Typus in der Gatlung und hat micb danials ebenso uberrascl)t, wie die ganz neue Gongora portentosa Lind. liclib. fiL, welche ganz kurzlich in Herrn Linden's Garten bluhte. Es wurde vermufhet, sie stamme aus Ncugranada von Ib'irn v. War- scewicz's letzter Reise her. Bluthenstiel zusammengedruckt. Bluthen elwas auseinanderslehend, so gross wic die der Gon- gora quinquenervis fulva, blass strohgelbfarbig mit vielen kleinen braunpurpurnen Flcckchen. Rucken- standiges Sepalum langlich zugespitzl nebst den linealen grannig gcspitzten Tepalen fiber dem Crunde der Saule frei werdend. Seitliche Sepalen langlich dreieckig spitz, am Oberrande vor dem Grunde eckig, diese Ecke aber nach aussen umgesclilagen. Lippennagel von Saulengrund unmittelbar aus- tt 22 170 geliend, figurenartig gekrummt herabstcfgend nach dera gehohllen und buckligen Lippengrunde. Lippengrundsluck (Hypochilium) am Oberrande scharfeckig, die Ecke nach dem Abscliniit herabsfei- gend, an der Spitze beiderseits lang ausgezogene Grannen. Der Vorderrand unter der Granne ge- slutzt ausgeschnitten, am Grundein Ecken auslaufend, Ueber der Mitte der Aussenflache je ein Kiel. Vorderlippe (Epichilium) dreieckig zweischneidig , vorn hakig , am Untergrnnde mit einer Warze. Mittelkiel eckig, schief geslulzt, vorn eingeschnitten. Tafel 170. UI. Blulhe, Tafel 170. IV. .^Gongora aromatica Rchh, JiL r Juxta Gongoram retrorsam Rchb. fil. cornubus basilaribus deflexis. Gongora aromatica Rchb. fiL in OUo und Dietrich AUg. Gartenz. 1855-. Nr. 36! Rchb. fil. in Walper's Annalen YI. 594! Rchb. fil. Beitrage zu einer Orchideenkunde Cen- tral -Amerikas. p. 50! Gongora bufonia var. leucochila Lindl. Bot. Reg. 1847. 17! (quod supra, ubi sub quinque- nervi citalur haec icon, Xenia L. p. 531, emendandum.) Racemi rhachis valde valida, densiflora. Sepala extus in nervis raediis carinata, Hypochilium basi r ' rotundatum columnae basi appressum, raargine superiori antice aculangulura, sinu angusto triangulo inter angulum et arislam inlerjecto. Cornicula inreriora baseos obtusa deflexa, mediana, sinu ob- tusangulo a labelli ungue separata. Hypochilii basis antica in aristam nunc antrorsam excedens, ca- rina mediana obtuse rhombea poslice apiculata Epichilium anceps, antrorsum acuminatum, carun- cula basilar! inferiori semiovata transverse gyroso sulcata. Diese Art erhielt ich zuerst aus dem damaligen Orchideenhause des Herrn Geh. Oberhofbuch- druckereibesilzers (s. v. v.!) Decker zu Berlin, von Herrn Reinocke. Sie wurde in Guatemala von V. Warscewicz! gesammelt, zu Muimui bei Segovia in Costa Rica von Herrn Professor Oersted!, auf der Insel Cativa im Flusse San Juan in Guatemala Friedrichsthal! Nachdera ich die Pflanze lebend erkannt hatte, fiel mir auf, dass die alte Abbildung von 1847. 15! im Botanical Register zn ihr zu Ziehen ware. Es ist so wenig Verlass auf die Abbildungen in den schonen englischen Gartenschrif- ten, dass es sehr grossen Muthes bedarf, urn auf sic allein Artenunterscheidungen zu grunden. Ich bescheide mich gern so lange, bis ich durch lebende Exemplare Aufschluss erhalte. Eine Abart oder Art babe ich im Garten des Herrn Consul Schiller seit lange beobachtet, audi neuerlich aus Cenlralamerika in den Hamburger botanischen Garten eingefuhrt. Sie hat eine sehr lang geslreckle Lippe und durfte sich wohl specie!! unterscheiden lassen. Ich will sie indessen noch- nials lebend untersuchen, ehe ich uber sie berichlo. Spindel der Traube sehr stark, dichlblulhig. Sepalen aussen auf Mitlelnerv gekielL Hinterlippe (Hypochilium) am Grunde gerundet, der Saule nahe gerichtet, am Oberrande spitzeckig. Eine schmale, slumpf dreieckige Bucht zwischen dieser Ecke und der Granne, Die Hornchen am Grunde stumpf, herabgebogen, ziemlich in der Milte, durch stumpfeckige Bucht vorn Lippennagel getrennt. Die Hinterlippe vorn unten in eine grannige Spitze ausgehend. Ein stumpf rautenformiger hinten ge- spitzter Mittelkiel Vorderlippe (Epichilium) zweischneidig, nach vorn zugespitzl, unten am Grunde mit einer halbeiformigen quer runzelig faltigen Geschwulst Tafel 170, IV. Bluthe. 171 Tafel 170. V. %. 3. * Catasetnm G nonius lAnd. Rchb. fiL NuIIi bene aflfine, sepalis ligulatis acutis, tepalis subaequalibus subbrevioribus, labello conico ex- cavate acuminalo, limbo replicato serrulalo, intus sub columna carina et ufrinque angulo insiJicnte ostium cingente onuslo, apiculo utrinque unidentato, columna apice subulata, basi bisubulala („bi- cirrbosa"). Cataselum Gnomus Lind. Rchb. fil. in litt. Pedunculus forsan bipedajis — porlio ejusdam florida in berbario ultra pcdalis, Ircdccimflora. Sepala insco brunnea. Tepala viridia fusco maculata. Labelli limbus el pars superne cxpansa cbora- ceus albus; saccus conicus labelli albidus maculis purpureobrunneis. Diese bocbst intercssantc Art blubte bei Herrn Linden in BrQssel, dcr sie bezeichnete: „Calase- tum tres curieux, du Rio Negro. Ilampe Ires longuo." Icb babe diese Art seildem ni^r noch aus Kew Garden erhalten, wo sie vicUeicht von Ilorrn Linden eingegangen war. Es ist sebr zu wun- schen, dass diese schone Pflanze unsern Garten erbaltcn bleibe. Ohne Zweifel gebubrt die Ent- deckung Herrn Wallis. Das vorliegende, dreizebnbluUiige Stuck Bluthenstand ist niehr als einen Fuss lang. Die Se- palen zungig, spitz, cbocoladcnbraun. Die Tepalen ziemlich gleicb, etwas kurzer, grun, braunge- fleckt. Lippe kegelformig, ausgeholilf, zugespitzl, Sauni unigescblagen , gesagt, innen nach derSauIc mit Kiel und beiderseits mit cinspringender Ecke, welche das Mundstiick schliesscn, das Spitzclien vorn beiderseits mit einem Nebenzahne. Oberer Tbeil und umgescblagener Saum elfenbcinarlig weiss, unlerer Theil weiss mit vielen purpurbraunen Fleckcben. Saule ebenso gelarbt, mil langer Endspitze und berabgeschlagenen einander durcbkrcuzenden Fadcn unter der Narbe. Tafel 170. V. Blatter seitlich. 2. Lippe von oben. Der rundlicbe Korper oben stellt die durch- scbniltene Saule vor. + Tafel 170. VI. * Catasetnni cassidenm Lind. RcJJj. fiL Affine Catascto discolori-LindL sepalis lepalisque ligulalis, obtuse acutis, labello profunde bemi- sphaerico, apice acuto, limbo replicato antrorsum ciliato, columna rclusa basi non bisubulifera. Catasetum cassidcum Lind. Rchb. fil in lilt. Flos flaveolus labello intus auranliaco. Vielleicht ein anderes Gcschlecht des vorigen? Von Rio Negro mit vorigem von Ilcrrn Linden eingefubrl. Auch Cataselum discolor Lindl. blulile gleichzeilig ebendaselbst ebendaber, Sepalen und Tepalen zungig slumi)f gespitzl. Lippe lief balbkugclig, an der Spilze spitz, beiderseits mit einigen nacb vorn gerichleten Fraasen. Saule geslutzl und ohne Pfriemenforlsalze unter der Narbe. Tafel 170. VL Bluthe. 22* 172 Tafel 170. VII. *JIIormodes variabile RcJib/^L Sepalis ligulatis acutis, tepalis subaequalibus, labello brevi unguiculato hastato Iriangulo apicu- lato revoluto, limbo ciliolato vakle piloso: a. Aiirantiacum (holocbrysum): flore aurantiaco. b. Atropurpureum : flore atropurpureo labello obscurius maculato. Mormodes variabile Rcbb, fil. in Card. Cliron. 1869. p. 1038. — Inflorescentia multiflora. Icli erhielt zuert bei Loxa in Ecuador von Herrn Krause gesammelte Cliilhen diirch die Herren Backbouse von York und nannte die Pflanze brief lich Mormodes holochrj'sura , indem icb sie wegen der bebaartcn und anders gestalteten Lippe von Mormodes buccinator und Cartonis trennle. Icb bebielt diesen Namen auch fiir Herrn Linden bei, der mir einen prachtvollen Bluthenstand einsendcle, den eine von Herrn Wallis gesandte Pflanze enlwickelt batle. Als icb aber von Herrn Wilson W. Saunders von Reigate dieselbe Pflanze (wohl von Herrn Linden bezogen) mit tiefpurpurner Blutbe empfmg, sah icb mich genolbigt, meinen fruliern ISamen aufzngeben, der sicb auch noch auf un- serer Kupfertafel findet. Sepalen und Tepalen zungig spitz. Lippe kurz genagelt, spiessig dreieckig mit Spilzchen, am Rande eingerollt, mit vielen feinen Haarcn. Tafel 170. VIL Mormodes bolocbrvsum Rchb. fil. Blutbe. Tafel 171. I. 1-3. 11. Tafel M%. IL ^ Epidendmni porphyroglossiini Rchb. JiL Labelli lacinis lateralibus acutis antrorsis, antice verrucosis el cristalis, lacinia media ungue ligu- I* lato dilatato marginibus denticulato dilatato in laminam transversam cordatam bilobam denticulatam. Caitleya porpbyroglossa Lind. Rchb. fil. in Otto und Dietrich Allg. Gartenzcitung 1856. XXIV, N. 13. p. 98. Epidendrum porphyroglossum Rchb. fil. supra p. 33. Epidendrum amelhystoglossum Rchb. fil. (lapsu calami) Walp. Ann. VL 319. Cattleya amethystoglossa Lind. Cat? w Pseudobulbi elali baud crassi bene vaginati vulgo dipbylli. Folia oblonga obtusa valde crassa sat brevia. Spalha ligulala obtuse acutiuscula. Sepala oblongoligulata obtuse acuta, lateralia subfal- cala. Tepala subaequalia, paulo latiora. Omnia castanea, Labellum album, pulcberrime purpureo pictum basi cordatum. Laciniae laterales profunde sectae, parte libera triangulae acutae, vix falcatae ; isthmus valde elongalus, dilatatus; margine energetice denticulatus, lacinia media transversa cordata biloba denticulata lineis cristato ramentaceis radianlibus per discum. Columna clavata trigona parva apice retuso circa androclinium nunc Integra, nunc lobata; alba, basi antica flava, lineis purpureo ker- mesinis sub fovea. L \ b. sulphureum Rchb. fil: perigonio pallide sulphureo exclusis laciniis labelli lateralibus albis. Cattleya amethystoglossa b. sulphurea Rchb, fil, Gardn. Chron. 1866. 315. (exclus. Xylographia). Diese Pflanze wurde mir zuerst bekannt durch Herrn Director Linden, der sie von Porte von St. Calharina in Brasilien erhielt, wie es scheint in sehr wenigen Exemplaren. Herr Consul Schiller besass ein pracbtiges Exemplar, welches ich 1866 -skizzirte und zwar giebt uns Tafel 174, I den 173 Blulhonstand und Tafel 1 72, II die Pflanze. Nach Herrn Consul Schillers Tode ist mir diese Pnanze nicht mehr vorgekommen im Schillersclien Garten. — Ausserdem erhielUch eia paar mal BJuthen aus England, besonders die schwefelgelbe Abart von Ilerrn Sluait Low, Upper Clapton. Pseudobulben hoch, jenen eines starken Epidendrum elatius (Cattleya guttata Lindl.) zlemlich gleichkommend, gut bescbeidet, in der Regel zweiblatlrig. Blatter langlicb, stumpf, sebr dick, kurz. Scheide zungig flach, stumpf gespitzl. Sepalen langlich zungig, stumpf gespitzt, die seillichen etwas siehelformig. Alle kastanienbraun. Tepalen ziomlich gleich, wenig breiter. Lippe am Grundc berz- formig, dreispaltig, weiss mit schonem Purpurkermes iiber die Mitteinache und die Spitzen der seit- lichen Zipfel. Diese tief eingescbnitfen, der frcie Tlioil derselben dreicckig spitz, kaum sicbclformig; der engere Theil des Mittelstucks lang, endlich brcitcr wcrdcnd, am Randc cncrgiscii gezalmelt, Vor- dertheil quer lierzformig, zweilappig, gezjihnclt, mit karamleistigen strahlendcn Slrichcn fiber die Flacbe. Saule keulig dreikanlig, klein, an der Spitze urn das Anlberenbett gcstutzt oder gelappt, weiss, am Vordergrund gelb mit purpurkermcsfarbigen breitcn keuligcn Linicn unter der Narbengrabe. b. sulpbureum: Blulhenliulle blass scbwefelgelb , nur die scillicbcn Zipfel weiss. Tafel 171. I. Bluthensland. 4. Lippe ausgcbreitct -f . 2. Saule von vorn +. 3. Saule seillicb +. Tafel 172. IL Die ganze Pflanze. b. sulpbureum; Tafel 171. 11. Blutlie. Tafel 172. I. * Epidendrum elating Prinzii Rchh. fil. to Perigonio ochroleuco albo amethystine guttato, labelli segmento medio sublaevi. Cattlleya guttata Prinzii Rchb. fil. in Bonpl. lY. 327. Epidendrum elatius Prinzii Rchb. fil. supra p. 33. Cattleya amelhystoglossa var. sulphurea Rchb. fil. Gardn. Chron. 1866. 313. lanlum Xylogra- phia a piclore Fitch sponle sua pro icone missa authentica incrcdibili negligentia ac ignorantia ac arrogantia sculpta. Cattleya amethystoglossa Warner Select Orchid. Drawings Vol. I. Tab. 11. Hook. B, Mag. 5683. Diese Pflanze erschien zuerst bei Herrn Moritz Rcichenhcim in Berlin und wurde auf desscn Wunsch nach Herrn Prinz genannt, der ihm dieselbe aus Brasilien gcsendet. Woher dort sic slammt, habe ich nicht ermittelt. Yielleicbt bat Herr Linden sle mil fur porphyroglossa, welche ich leider calami lapsu als amethystoglossa bezeichnet, verlrieben. Als Ilerr Warner sie untcr diesem Namen abo'ebildet, gab ich die cilirte Noliz in Gardeners Chronicle und dazu eine ganz correcle Zeiclinung mit dem fur vorige Art charakteristischen Nagel des Millclslucks dor Lippe. Ilcrr Fitch solltc das Bild in Holz schneiden, fand es aber fur bequemer, eine Blutbe aus Warners Select Orchid. Drawings, die Cattleya guttata Prinzii, Epidendrum elatius Prinzii darstcllend, zu copircn. Ilieraus cntsland der biuhende "Unsinn , dass , wahrend ich im Texle Herrn Warners Bezeichnung corrigirle , dabei eine Copie des Warnerschen Bildes paradirte, Es mag dieser eine Beleg dafur dienen, eine Ahnung von der Gewissenhaftigkeit des Herrn Fitch zu geben, dessen wunderbares Talent, keck getragene, bren- nend gemalte Bilder darzuslellen, keioen Ersatz dafur bietet, dass man bei jeder seiner Darslellungen irgend welche Untreue a priori annehmen muss. Blulhenhiille weisslichgelb , mit ametbyslfarbigen Fiecken; Mittelzipfel der Lippe fast glalL Tafel 172. L Bluthenstand. 174 / \ Tafel 173. ^Ealopbia Sanndersiana Rchb. fil. Species sui lypi sepalis oblongis obtuse acutis, tepalis latioribus ovatis, labello quadrifido, laci- niis poslicis dolabriformibus, laciniis anticis aequalibus, pauIo latioribus, seu si mavis lacinia anlica . obcordala, callo depresso ovato bifido pubcrulo in basi, calcari conico cylindraceo labelli lamina plus duplo breviori. Eulophia Saundersiana Rcbb. fil. in v. Mohl und Schlechtendal Bot. Zeit. 1866. p. 378, Pseudobulbus pyriformiteres , dipbyllus. Folia a petiolari basi late oblonga acuta valde obscure viridia carnoso membranacea, Racemus pluriflorus floribus saepius subverticillatis. Bracteae minutae ovariis pedicellatis multolies breviores. Flos prasinus. Sepala loto disco atropurpureo alrata. Te- pala eodem colore tristriata. Labellum slriis radianlibus quibusdam atropurpureis. Anthera vertice umbone emarginato. Pollinia prope triangula obtusangula, postice angulo interno perforata. Caudi- cula basi dilalata, apice acuta. Ich verdanke diese inleressante Art Herrn W. Wilson Saunders, dem Besitzer des so hochst interessanten Gartens zu HillHeld House, Reigate, Surrey, Icb sah sie auch ausgestellt in dem Saale der k. Gartenbaugesellschaft zu London und ein Exemplar, welches in Kew gebluht hatte, sah ich im Kew Herbarium. Wir haben die PHanze auch ini Hamburger Botanischen Garten, allein sie ge- doiht nicht. Alle Exomplare slammen von Kew, wohin sie Herr Gustav Mann lebend von der tro- pischen afrikanischen Westkuste einsendele. Pseudobulben birnenforniig ausgczogen bis stielrundlich , zweiblattrig. Blatter von stieligem Grunde breit, langlich spitz, sehr dunkelgrun, dicklich hautig, glanzend. Traube schlafTbluthig, viel- bluthig, Blullien oft ziemlich wirtelstandig. Deckblatter klein, vielmals kurzer als die gestielten Fruchtknoten. Blulhen weisslich bis dunkel lauchgrun, die Sepalen auf ganzer Scheibe schwarz- purpurn bis schwarz. Die Tepalen mit drei solchen Streifen. Die Lippe mit einigen schwarzpurpur- nen bis ganz scliwarzen slrahlenden Streifen auf grunem Grunde. Sepalen langlicli, stumpf gespitzt. Tepalen breiler, eiformig. Lippe vierspaltig, die bintern Zipfel beilformig, die vordern Zipfel ziemlich gleich, elwas breiler, odor — der Vorderzipfel verkehrt herzformig, Eine gedruckle eiformige elwas zweispaltige Schwiele am Grunde, welche fein behaart ist, Diese feine Behaarung ist jedoch an trocknen Exemplaren ebenso ausgezeichnet, als an lebenden undeutlich. Sporn walzig, oft krumm, mindestens doppell so kurz als Lippenplatte. Staubbeulel auf Scheitel mit ausgerandetem Fortsatz. Pollinien ziemlich dreieckig stumpfeckig, auf unterer Seile mit einem Spalt oder Loch. Caudicula unler Pollinien spitz, nach dor Glandula hin aussgebreitet. Tafel 173. L Bluthensland. IL Bulb mit Blatlern. 1, Schwiele der Lippe +. 2. Saule und Sporn +• 3- Slaubbcutel +. 4. Polllnarium +. 5. Dasselbe von unten +. 6. Oberer Theil desselben -j— Tafel 174. I. 1. 2. Odontoglossnm cruentum Rchb. JiL Odontoglossum cruentum Rchb. fil Mss. gyrosis „Pseudobulbi ancipili pyriformes strenui, diphylli. Folia cuneato ligulala acuta. Pedunculus por- reclus quadriflorus. Bracteae minutae. Sepala et tepala cuneato oblonga acuta stellala, Labelli 475 unguis cum ima columna connatus, dein liber lamina subrliombea antice crenulata deflexa (nunc „saccato involuta"). Carinae geminae crassae bifidae in basi in lineas breves gyrosas duas excur- rentes. Colamna gracilis incurva auriculis scmlovatis denliculatis. Diese seltne Art scbeinl nur Herr Wallis gefunden zu baben, dem wenige Excmplare bei Cbu- quiribamba am drilten Februar 1866 aufsliessen. Ich verdanke ihm die veroffenllicbte Zeicbnung und eine einzelne getrocknete Bliithe, welcbe die einzige Garantie der Existenz der Pflanze fur Europa sein durfle. Die Blulhen sind gelblicb mil kupferrolhen Fleckcn. Die Lippe ist Icbliafter gelb und bat einen carminrolhen Flecken. „Pseudobulben\zweischneidig birnenformig, slrafT, zwciblallrig. Blatter keilig zungig spilz. Blu- thenstiel vorgcslreckt, vierblutbig. Deckblalter sebr klein." Sepalen und Tepalen keillanglicb, spitz, sternformig gespreizt. Lippennagel mil Saulengrund verwacbsen, dann frei, Plalle ziemlich raulen- formig, vorn gekielt, niedergebogcn (auch „sackjg eingebogen"): Kiele zwei am Platlengrunde, am Grunde zweispaltig, dann in'runzliche, einfache Leislen ausgehend. Saule sclilank, krumm, Oebrchcn halbeiformig gezahnelt, Tafel 174. I. Pflanze nach Herrn Wallis' Skizze. Die Blutben von mir ausgefuhrl. \. Aus- gebreilete Lippenplalte +l 2. Saule und Lippe seillich +. Tafel 174. IL 3 — 5 ^ Odontoglossnm spilof anthum Ldnd. Rchb. JiL AfF. Odontoglosso pardino Lindl. racemosum, labelli callo unguiculari bilarainari, utrinque in denies Jacero, dentibus geminis nunc antcpositis, nunc lantum appositis, callo inlerposito mediano jugate ligulato tomenloso, lamina oblongo ligulala acuta, nunc triloba. Odontoglossum spilotanthum Lind. Bchb. fil. Sepala paulo unguiculata oblongo ligulata acuta. Tepala unguiculata oblonga acuta paulo undu- lata. Columna clavata, medio angulata, apiculo ulrinque juxta foveam. Perigonium albidum maculis brunneis. Herr Wallis enldeckte diese Art im Thai von Lloa, in dem gulen Glauben, das scbone Od. cirrbosum LindK zu haben. Diese Art ist die voile Quinlessenz des Unbedeutenden , sowohl wegen ihres armlicben Blulhenstandes , als wegen ihres schmutzigen Colorits. Ziim Gluck schcint nur Ein Exemplar eingefuhrt worden zu sein durch Herrn Director Linden. Traubig. Sepalen wenig genagelt, langlich, zungig spitz. Tepalen genagclt, langlich spitz, wenig vv^ellenrandig. Lippe: Grundlheil aus zwei aufgericbleten beiderseits ge;«ahnten Plalten, dencn auch zwei Zahne bisweilen voranstehen, wahrend sie andcre Male an den Seilen stehen; dazwischen ein langliches, filziges, schwieliges Joch, Vorderplalte langlich, zungig, spitz, auch dreilappig. Tafel 174. H. Stuck eines Blulhenstandes mit Einer Blulhe +. 3. 4. Ausgebreitete Lippen -f, 5, Saule seitJich +, Tafel 17o. I. 1. It r Sobralia Mandonii Rchb. JiL AfT. S. dicholomae R. Pav. pedunculis simplicibus reclis nee dicholomis fracliflexis, perigonii t^Ia mullo teneriori, tepalis oblongis obtuse aculis limbo superiori grossius serralodeulalis, labello 476 oblongo apice emarginato (non trilobo) venis medianis novenis carinulis dentigeris onuslis, peniciJlo ligularum linearium antice ante siniim labelli, limbo labelli crispo, lobulis serrulatis. Sobralia Mandonii Rchb. fil. in lilt, ad beat. am. Mandon. Caules sunt duo pede longiores, duo breviores basi calamum aquilinum crassi, superne dense foliati, basi vaginis aphjilis tecti, apice spicas axillares prodentes. Vaginae valde nervosae punctulis nigris. Laminae oblongae acuminatae, superne lucidae, valde nervosae. Pedunculi pauciflori, sex- ad septemflori. Bracleae ovato triangulae valde abbreviatae. Perigoniura pulchre roseum, disco labelli croceo, limbo labelli et columna pallidissimis, verosimiliter albis. Columnae falces laterales bene breves, ,,1170. Sobralia dichotoma. Prov. Larecaja. Viciniis Sorata; colle Catarguala et valle Cliallasuyo, in scopulosis. Reg. temp. 2700"^. Sept, — Decbr. 1858." G. Mandon! Mandon scheint allein diese prachtige bolivianische Sobralia gesammelt zu liaben, von der mir vier slattliche Exemplare vorliegen. Zwei meiner Stangelstucke sind langer als einen Fuss. Ani Grund haben sie die Dicke eines Adlerkiels. Obenhin sind sie dicht beblallert, am Grunde mit plaltenlosen Scheiden, an der Spitze _ » tragen sie achselstandige Bliilhcnahren. Die Scheiden stark nervig, mit kleinen, schwarzen Punkten, Die Platten langlicli, zugespitzt, obenhin glanzend, stark nervig. Bluthensliele einfach (nicht gegabell), sechs- bis sicbenbluthig. Deckblalter eiformig dreieckig, sehr kurz. Blulhenhiille von viel dunnerem Gewebe als bei Sobralia dichotoma R. Pav., schon rosenroth, die Scheibe der Lippe hochgelb, Saum und Saule sehr blass, wohl weiss. Sepalen langlich, stumpf gespitzt, ziemlicli grob gesagtgezahnt. Lippe langlich, an Spitze ausgerandet (nicht dreilappig). Die neun mitllern Adern mit gezahnten Kielen. A'^or der Bucht der Lippe ein Pinsel von linealen Faden. Saum der Lippe kraus, mit ge- sagten Lappchen. Saule oben keulig, dreizahnig. Tafel 175, L StangeUheil mit Bliithenslielen. 1. Ausgebreilete Lippe und Saule. Tafel 175. IL % 3. Sobralia scopulorum Rchb. fil AfF. S. dichotomae R. Pav., multo minor, pedunculis rectis, labello cuneato oblongo limbo un- dulato denticulate, anlice emarginato, venis medianis quinis carinis undulatis antice serrulatis onustis, columna apice utrinque falcula semilunata obtusata. Sobralia scopulorum Rchb. fiL Mss. Caulis spithamaeus polypbyllus. "Vaginae valde nervosae. Folia oblonga bene acuta ner\is 9 ■ yalidioribus infra bene prominulis, 4 pollices longa, unum supra basin lata, rigidissima. Racemi pauciflori axiflares. Bracleae triangulae. Perigonium pollice longius, carnosulum, Sepala ligulata acuta. Tepala spatulata obtuse acuta, ,,1171. Sobralia? Prov. Larecaja. Viciniis Quiabaya, prope Motoala, in scopulosis. Reg temp. 3000'^ Majo 1856*" G. Mandon. Diese Pflanze scheint ungleich seltner als vorige, Ich besilze ein einziges Exempler und sah sie nirgends weiter. Stangel spannenhoch, vielblatlrig. -Scheiden stark nervig. Blatter langlich, gut spitz, mit 9 slarkern, unten deutlich vorragendcn Adern, 4 ZoU lang, etwa einen uber dem Grunde breit, sehr stark. Seilliche Bluthentrauben tvenigblulhig.- Deckblatter dreieckig. Bluthenhulle langer als einen Zoll, etwas fleischig. Sepalen zungig, spitz. Tepalen spatelformig , stumpfgespitzt. Lippe keillang- 177 lich, am Saume wellig gezahnelt, vorn ausgerandet, funf mittle Adern mit welligen, vorn gesagten Hautkielen. Saule an Spilze jederseits mit stumpfem Sichelforlsatz Tafel 175. II. Bluthe seillich, 2. Ausgebreitele Lippe +. 3. Saule seitlich +. Tafel 176. Sobralia lepida Rcltb. fit. Aff. S. Fenzlianae Rchb. fil bracteis lieliconiaceis lanceis aculis congestis, flore illi S, decorae aequali, labello lato ligulato supra medium trilobo, lobis lateralibus obtusangulis , lobo medio sub- aequilato porrecto retuso emarginalo creriulato. I Sobralia lepida Rchb. fil. Beitr. Orch. Cent. Am. p. 68. Ultra pedalis. Vaginae verruculosae. Folia cuneato oblonga acuminata apice minute tridentata, plicala; in caule unico tria magna, quinque- usque sexpollicaria. Folium summum mullo minus. Se- quunlur bracteae siccae caslaneae jam descriptae. Sepala oblongo lanceolata acuta. Tepala sub- aequalia. Labellum descriptum. Columna apice valde ampliala, ceterum gracilis, apice tridentata; dens posticus parvus, denies laterales falcati relrorsi. — Fios obscure liJacinus teste cl. Wendland fiL Diese zierJiche Art wurde bei Desangano in Costa Rica am 1. Juni 1857 von Herrn Ilofgarlner Wendland entdeckt. Mebr als einen Fuss hoch. Scbeiden warzig. Blatter keiliglanglich, gespitzl, an Spilze kleiti, dreizahnig, gefallet, an dem einzigen vorliegenden Stangel drei grosse, filnf bis sechs Zoll lang, Folgendes Blatt viel kleincr. Es folgen trockne, an Ileliconien crinnemde lanzettliche spitze gehaufte Deckblatter, von kastanienbrauner Farbe. Blulhen wie die der Sobralia decora Bat. in der Grosse. Sepalen langlichlanzeltlich, spitz. Tepalen ziemlich gleich. Lippe breit, zungig, uber Mitte dreilappig, seitliche Li^pen stumpfeckig, miltler Lappen ziemlich gleichbreit, vorgestreckt, geslutzt, ausgerandet, gekerbt. Saule an der Spitze stark erweitert, ausserdem schlank, der hintcre Zahn der Spitze klein, die seillichen Zahne sichelforinig, nach hinten gekehrt. Tafel 176. Stangel mit Bluthe. Links Saule. Rechts ausgebreitete Lippe, wenig vergrossert. Zu Tafel 175 und 176. Sobralia ^Brasolla>porphyrocharis. Aff. acuminatis multiplicatis, racemis bene lateralibus plurifloris, bracteis triangulis acunilnatis ovariis pedi- cellatis multo brevioribus, sepalis lepalisque latioribus ligulatis, labello longe cuneato antice dilatato apice retuso conslricto, carinis a basi ad apicem elevalis quinis superoe denliculatis, columna apice dilatata, androclinio postice retuso falculis erectis antherae oblusae aequilongis. Diese in ihrer Art prachtige Pflanzc entdeckle Hcrr Pearce in Ecuador. Ich verdanke meine Exemplare den Herrn Veilch, welche Pearce ausgesendet batten. Die Bluthe ist vom schonsten Purpur. Eine hohe Pflanze. Scbeiden vielfach rauh. Blatter keiliglanglich, zugespitzl, vielfach gefaltel. Bluthenslande stark, Iraubig. Die Deckblatter dreieckig, zugespitzl, viel kurzer als die Fruchtknoten, Sepalen und viel breitere Tepalen langlicb. Lippe lang, keilig, dann beidcrseils breit eckig ausr n. 23 178 springend und vorn verschmalert und gestutzt, etvvas gelappf. Funf nach vorn gezahnelte imd ge- sagte hautige Kiele gchen uber die Lippe. Saule schlank, nach oben keulig, Spitze hinlen gestuzt, vorn jederseits mit einem sichclformigen Fortsatze, der so lang, wie der slumpfe Staubbcutel. " "^iSobralia RozlH exalta(a, aff. S. dichotoinae R. Pav., foliis cuneato oblongis acuminatis plicatis magnis, carlilagineis, racemis lateralibus numerosis, rhacbi fracliflexa dicliotoma, bracteis deciduis, perigonio ad basin libcro, sepalis tepalisquc sublalioribus ligulatis acutis (baud ita carnosis, ac in S. dichotoma), labello circa co- lumnam apicc brevissime bifalcem volulo obtusangulo trilobo, lobo medio emarginato crispato, venis anterioribus carinis crislatis scrralis teclis. Eine hohe stattliche Pflanze. Der obore Theil der Lippe und der Vordersaum weiss, die Scheibe gelb und vorn purpurn cingefassL Sepalen und TepaJen nach Herrn Rozl's Angaben pur- purn und weiss gerandet, aussen weiss. Sie wurde lebend nach England von Herrn Benedict Rozl im Friihling 1872 eingefiihrt und versleigert. Ich bekenne ganz otTen, dass ich fiber iliren Arten- w^crth neben Sobralia dichotoma nicht ganz klar bin. Obschon ich gewichlige Grunde habe, sie als Art anzusohen, ist das mir gewordene Material nicht genugend. Andererseits wurde ich zu einer Moinungsausserung gedrangt. In dieser Nothwendigkeit, bei Handelspflanzen sofort eine Entscheidung 2u fallen, liegt die grosse Kiippe der sogenannten Gartenbo(anik. In unsern Herbarien dagegen sind wir unsere eigene Herren und legen jedes ungenugende Material fur eine bessere Zukunft zur Seite. + Eine hohe Pflanze nachst S. dichotoma R. Pav. Blatter sehr gross, keillanglich zugespitzt, vlel- faltig. Trauben seitlich, zahlreich. Die Bhlthen sind viel hautiger, als bei Pavons S. dichotoma. Sepalen und breitere Tepalen langlich, stumpf, gespitzt. Lippe um Saule gerollt, stumpfeckig, drei- lappig, Yorderlappcn ausgerandet, kraus, vordere Adern mit gesaglen Kielen. Sobralia <^Knsobralia^ gloriosa. AfF. S. Ruckeri Lind. Rcbb. fil. magna, vaginis asperis, foliis cuneato oblongis ^acuminatis, ra- ^ cemo terminali sigmoideo multiflexo, bracteis cymbiformi spalhaceis acutis, perigoniis coriaceis (se- palis ligulatis acuminatis), tepalis oblongis obtusis lobulatis, labello convoluto subtrilobo, anflce plicato et emarginato, carinis longitudinalibus medianis quinis sulcatis, media antica in gibberem elongatum pluriplicatum crenulatum antice exeunte, columnae androcliqio postice cucuUato, falculis abbreviatis. Sobralia rosea Lindl! nee Popp. ! Endk Ich besilze diese hubsche Pflanze von Lindley selbst als Sobralia rosea bestimmt (1856): „from the forests on the western side of Pichincha, 7000 feet. Sept." Jameson. Ebenso habe ich Exem- plare aus Ecuador von Pearce, Die Art wird wohl einmal mit S. Ruckeri zusammen eine eigene Gruppe bilden mussen. S. rosea Poppig's ist absolut verschieden, hat eine lange,' diinnhautige. filullie, wie S. macrantha, und lang und spitz ausgezogene Deckblatter. Lindley konnte nur durch Annahme, dass die Darstellung P6ppig*s falsch ware, zu dem Glauben kommen, er habe die Pop- pigsche Pflanze. S. gloriosa und Buckcri haben beide derbe Bluthen vorn Gefuge derer der S. dichotoma. Scheiden rauh. Blatter keillanglich, zugespitzt Traube endsfandig, sigmaarlig, bin- und her- gebogen, mehrbluthig. Deckblatter kahnformig, scheidig, spitz. Bliithenbulle lederartig. Sepalen zungig, gespilzL Tepalen langlich, stumpf, gelappt. Lippe zusammengcroUt, ziemlich dreilappig, vorn gefallet und ausgerandet. Funf Millelkiele mit Furchen (also je zwei nebeneinander), der mittelste Kiel vorn in einen mehrfach gekerbt gefalteten Buckel ausgehend. Saulen oben hinfen kappig. Sichel- fortsatze kurz. * 179 Sobralia chrysoleuca. Aff. S. aurantiacae Lind. Rchb. fiK caule alte vaginalo, fqliis cuneato oblongis acuminalis, ra- ceme disticho plurifloro, bracteis oclireato trianyulis extensis ovarijs subaequalibus, sepalis ligulatis acuds, lepalis oblongo ligulatis obtusis, labello cuneato oblongo apice serrulato bilobo; venis novenis antice cariiialis crenalis, columna gracillima, anticc clavala, falcibus porrectis anlhcram longam ' b superantibus. Diese prachtige Art wurde in Bolivia von Herrn Pearce gefunden, der „yellow ft white" notirle. Die ausgezeichnet erhaltene ausgebreitete BIQthe ist von einer hellgelben Farbe, vorn auf der Lippe geht ein querer tief orangegelber Fleck. Yielleicht ist also die ganze Blullic weiss gewesen bis auf die obcn bezeichnete Stelle. Das vorliegende Exemplar ist etwa sieben Dm. hoch. Auffallig sechs engaiiliegende stark ner- vige, mit schwarzen Punklen versebene Scbeiden, von denen plotzlich der Uebcrgang zu vier ent- wickelten Laubblattern erfolgt, deren Platlen keillanglich, lang zugespilzt, von ausserst derbcm Ge- Die Traube ist ziemlich gerade und zeigt 13 Deckblaller, mit starker Nervuns: und Faltung. fuge, unter dencn die zwei zwischen Laubblattern und Deckblaltern vermittelndcn Gebilde sich finden, die kleine, schmale Laubplalten tragen. Die Dcckblatter sind am Grunde becherarlig scheidcnd, lang dreieckig, bis ganz kurz dreieckig ausgezogen. Die Blutbe ist massig hautig und so gross, wie die einer S. labiata. Sepalen langlich, zugespitzt. Tepaleri viel breiter und stumpf. Lippe breit JSng- lich, vorn lappig, gezahnt, ausgerandet. Neun vorn gekielte und gekerbte Mitteladern. Saule schiank, oben stark verdick't und mit zwei sebr vorspringenden sichelformigen Fortsatzen. Sobralia (Brasolia> D'Orbignyaua F W gracilior, vaginis valde nervosis, foliis cuneato oblongis acuminatis superne nitidis, racemis axillaribus dichotomis, bracteis triangulis minutis ovariis pedicellatis longe minoribus, sepalis tepalisque ligulafis acutis, labello cuneato oblongo bilobo undulato plicato crenuialo, venis quiiique longiludinalibus cristas longidentiferas efferentibus , venulis quibusdam laleralibus eliam crisliferis, pulvinari laciniarum filifor- mium in sinu antico, columna gracili, falculis latis brevibus antherae aequalibus. Ich kenne von dieser Art nur ein einziges Exemplar aus Bolivia: Yungas N. 472 d'Orbigny, in meinem eignen Herbarium. Die Art kommt neben S. rigidissima und porpliyrocbaris zu stchen. Die Bluthen sind nicbt grosser als bei dieser. . . , Mein Exemplar ist uber vier Dm. hoch, unten mit schwarzen, gefleckten, gelbcn Scbeiden, dann mit neun Blaltern, deren oberseits glanzende, keillanglicbe, zugespilzle Flatten allmahlig an Crosse abnehmen. Aus der Achsel des funften und sechsten Blatls kommen langc, scblanke, gegabelle Bluthenstande Die Sepalen und Tepalen sine! annabernd gleich, lineal, slumpf gespilzt. Die Lippe ist von keiligem Grunde langlich und mehrfach wellig, gezahnelt, gefaltet, vorn ausgerandet. Die lunf iiinern Adern tragen Kiele mit vielen linealen, auch gegabclten Zahnchen und seitliclic Aederclicii gehen mit dergleichen ah; Vorn an der IJucht der Lippe finden sicii sehr zalilreiche Faden, welche L eine Art Kissen bilden. und V ivj I n* i i ? 1 23* 180 ( r Tafel 177. I. i-^\'^. * Trichocentraiti cornu copiae Linden Hchb. JiL -■ Aff. Tr. purpureo Lindl calcari angusto, lamellis in labelli basi. Trichocenlrum cornu copiae Linden et Rchb. i± Gardeners Chronicle 1866. 266 c. Rchb. fil. in Saunders Refugium Tab. 77. Folia pauca plana a basi peliolari cuneato oblonga acuta apice suinmo tridentala. Pedunculi basilares racemosi uniflori. Bractea Iriangula una sub ovario pedicellato multoties longiori, altera _ _ » t -I apposita. Sepala et tepala sublatiora cunealo oblonga apiculala. Sepalum impar fornicalum. La- bellum panduralum retusum emarginatum, disco crasso velutino carinis abbrevialis angulatis senis tri- serialis in l)asi, calcari gracili flexo ovarium cylindraceum pedicollatum non aequante. Columna bre- vis alis dolabriformibus lobalis serralis. Diese zierliche Art wurde wohl in Ecuador von Wallis entdeckt und bliihte in mehrercn curo- paiscben Garten, Die sehr zarten Bluthen sind blass weissgelb, die Lippe selbst ist weiss mit scbwefelgelber Scheibe. Die Kiele *sind rollilich orangefarbig und einige gelbe slrahlige Linien fin- den sich ausserdem. Blatter wenige, flacb, von stieligein Grunde keillanglicl], spitz, an Jelzler Spitze dreizahnig'. Grundstandige Bluthenstiele Iraubig, einbluthig. Bin zweischneidig dreieckiges Deckblalt unter dem vielmals langem gestieltea FruclUknoten, daruber ein kleineres. Sepalen und etvvas breilere Tepalen keillanglich mit Spitzchen. Das unpaare Sepalum gcwolbt. Lippe geigenformig gestulzl, ausgeran- det, auf dicker Scheibe sammfig mit secbs kurzen, eckigen Kielchcn in drei Reihen am Grunde. Sporn schlank gebogen, nicht gleichlang dem gesliellen Fruchtknoten. Saule kurz mit beilformigen, gelappten, gesagten Flugeln. Tafel 177. I. Pflanze. 4. Saule und Lippe seitlich +• 2, Ausgebreitete Lippe +• 2, Anderer Lippengrund +r *• Spitze der Saule nach abgefallener Anthere seitlich +• S. Saule von unten -|— r 6, Staubbeutel von oben 4-- 7, Derselbe von unlen 4-- 8. Derselbe seitlich +- 9. 1L Pollina- rien von oben -f-- 10. Pollinarium von unten +. 13. Der kleine Pseudobulb mit Ansatzstelle des Blalles +. \ » ' r Tafel 177. II. 13 — 24. f "^Saandersia mirabilis Rchb. JiL F Saundersia. Ovarium hispidum canaliculalum calcari cylindraceo optime adnato. Sepala ob- longa apiculala, concava, e.xtus carinala. Tepala subaequalia, minora, dorsa carinala. Omnia recte seu subrecte inserla. Labellum plus dupio longius, aestivalione inflexum, lineariligulalum , apice fla- beJlalo dilalatum, bifidum, cruribus oblique rhombeis carina crassa ulrinque in limbo medio margi- nanie. Columna brevis, crassa. Androclinium immersum in roslellum subulalo bifidum extensum. Alula ciliolata utrinque juxta foveam obcelata ab alis quadratis maximis, oblongo retusis protensis. Anthera oblonga, apice atlenuata, subunilocularis ob septula minulissima, Pollinia gemina pyriformia in caudicula linear! ac glandula supposila ligulala. Saundersia Bchb. fil. in „The international horticultural exhibition 1866." Report of pro- ceedings p. 120. Rchb fil. in Nov. Act. Leop. XXXV. c. lab. S. mirabilis Rchb. fil. I, I. c. c. Planta ebulbis. Folia cunealo ligulala, obtuse acuta, solila- ria, a vaginis nonnullis Iriangulis stipala. Inflorescenlia cephalotes, squamis veslita oblongis, aculis, 181 scariosis. Flores erecli. Ovarium purpureum. Sepala et lepala flaveola purpureo zebrina. La- bellum eboraceum. ^ ^ Diese merkwurdige Pflanze war schon vor vierzig Jahren enldeckt, konnte aber erst 1866 ins System eingereiht werden. Baron von Descourlilz zeiclmete in der oben angedculeten Zeit eine grossere Anzahl von Orchideen meist um Bananal in Brasilien. Lindley erliielt diese Darslellungen durch Baron Benjamin Delessert, dem Bcsitzer dersclben, gcliehen und vermochte die Mebrzalil der- selben zu Beschreibungen zu benutzen, wclche seildcm nach Wiodcrauffindung dcr Pflanzcn conlro- lirt und meistens bestaligt werden konnfen. Eine Abbildung aber Irolzle unserm allbewabrlen Mei- ster, die unserer Pflanze, der kcine analytischen Beigabcn gcwordcn. Noch erinncre ich mich sehr gut des Vcrdrusses, niit dem wir 1856 dieses Bild immcr ^\icdc^ hcrvorlangten , ohne audi nur eine Vermulhung uber die Stellung ibres Originals \\agen zu dfirfen. — Nur wenige Monate vor Lindley^s Tode, im Fruhjahr 1863, fand icb zu Rcigate in Surrey, bei FIcrrn Wilson W. Saunders ein Bild der Pflanze, welches derselbc nach einem lebendcn Exemplar seiner Orcliideensammlung ge- fertigt hatte, begleket von einigen Darslellungen analytischer Sludien, Im folgendcn Mai crhielt ich den ersehnlen Blulhenstand der Pflanze, deren Bild mich zehn Jahre gequalt bade. Niemand lialle sich vorstellen konnen, dass das so lange dunkle Gcwaclis .in die grosste Nahe der Gallung Triclio- cenlrum Popp. Endl. gehorte. Wenn indessen schon die dem Fruchlknoten und sclbst den aussern Perigonialblaltern anhaftenden Spilzwarzen eine den achten Trichocentnim-Arten bisher abgehende Eigenlhumlichkeit boten, so slellte sich ein wichtiger, unbedingt genelisch Irennender Unlerschied sofort hcraus, Der Fruchlknoten besitzt zwei Hohlcn, von denen die ungleich weitere unter der Lippe sleht. Dieses Verhallniss ist zu deulen als eine innere Spornhohle. Die Gattung Epidendrum giebt uns zu dieser Aufiassung Berechligung , wie z. B. durch Ep. sanguineum Sw. (Bronghtomia sanguinea R. Br.) belegt werden kann. Auch das PoUinarium bietet mehrere nicht un\Yesenl]iche Ab- 4 weichungen. Die Pollinien selbst sind durchaus ohne alle Spaltung und die Klebdruse ist eigen- Ihumlich lang ausgezogen. Das Verdienst der Wiederenldeckung dieser Pflanzen gebuhrt dem eng- lischen Sammler Herrn Blunt, der fiir Herrn Stuart Low in Upper Clapton mehrere Provinzen Bra- I F siliens bereisle. Eine Pflanze ohne entwickelte Bulbs. Blatter keilig, zungig, slumpf spitz, einzein, von einigen Scheiden geslulzt. Bluthensland kopfig, Schuppen langlieh, spitz, durrhaulig. Blullicn aufrechL Fruchlknoten purpurfarbig. Sepalen und Tepalen gelblich, purpurn, querbandig. Lippe elfenbein- artig und elfenbeinfarbig. Fruchlknolen slachlig, rinnig, mil walzigem, vollig angewachsenem Sporn. Sepalen langlieh mit Spitzchen, concav, aussen gekiolt. Tepalen ziemlicfi gleich, kleiner, auf Ruckcn gekielL Alle diese Organe gerade oder ziemlich gerade eingefilgt. Lippe zwcimal so lang, in der Knospenlage eingeschlagen, linealzungig^ an der Spitze facherfSrmig ausgebreilet, zweispaltig, Schen- kel schief rautenformig, bciderseits in der Milte mit einem langen Kiel Saule kurz, dick. Andro- clinium eingesenkt, in ein pfriemlich zweispalliges Roslellum ausgezogen. Beiderseils der Narben- gruben ein gewimpertes FJugelchen, bedeckt von den grossen viereckigen, vorgestreckten, geslulzlen Flugeln. Staubbeulel langlieh, an Spitze ausgezogen, ziemlich einfachrig wegen ganz klein geworde- ner Scheidewande. Pollinia z^ B Glandula zungig. Tafel 177. 11 Pflanze, zum Theil von Herrn Saunders gezeichnet 43. Bluthen seillich + -I-. 1^. Bluthe seitlich 4-. 1 6. Lan o durchschnilt durch Bliilhe. Man sieht die Spornhohle +. 17. 19. Saulc von oben -{-. 18. Dgl. 4- +. 21. Staub- beulel von oben +. 22. Derselbe von linten -f-. 23. PoUinarium von unten -f- 24. Dasselbe + von oben +. ^ ^ 182 Tafel 4 78. I. 1 — 3. Physnrus loxoglottis Rch. fih Labello ante apicem constriclo, apice semiovato apiculato a constricta basi ampliato acuto, ova- rio subaequali. ^ Physurus loxoglottis Rchb. fil. in Beitr. Orch. Centr. Am. 64. Habilus Goodyerae repentis, ^^^ flores subdupio minores. Rhizoma teres annulalum. Radices adventitiae pilosulae. Folia pauca basi ima vaginata, petiolata, laminis oblongis aculis, tria. Pedun- culus pilosulus, vaginis arctis acuminalis paucis veslitus, Spica subcylindracea , pluriflora. Bracteae oblongolanceolalae limbo bine pilosulae. Flores mox nutantes. Ovaria parce pilosula. Sepala ligulata acuta. Tepala linearia acuta. Labellum cuncato oblongoligulatum , ante apicem constrictum, ibi se- miovatum apiculatum; calcar a basi angusliori inllatum, apice acutum, ovario brevius. Rostellum dentibus curvis ueminis. G Diese Art sammelte Herr Hofgartner Wendland in einer Barranca bei Guatemala am 16. Januar 1857. Traclit der gemeinen Goodyera repens, Stamm stielrund, geringelt Nebenwurzeln bebaart. Blatter wenige, am Grunde bescheidet, gestielt, Flatten langlich, spitz, drei. Bliithenstiel schvvach und kurz bebaart mil engen, zugespitzLen , wenigen Scheiden. Aehre ziemlich walzlg, mehrbluthig. Deckblatter langlichlanzelllich, am Saum bin wenig bebaart. Bluthen kleiner als bei Goodyera repens, bald nickend. Fruchtknoten wenig bebaart. Sepalen zungig, spitz,, wenig am Grunde bebaart. Te- palen lineal, spitz. Lippe keilig, langlich, zungig, vor der Spitze zusammengezogen, da halbeiformig mit Spitzcben. Sporn von engerra Grunde walzig aufgetrieben, spitz, kurzer als Fruchtknoten. Nar- bendecke mit zwei gekrummlen Zahnen. I, Die Pflanze. 1. Bluthe am Axenlheil mit Deckblalt +• 2. Lippe +• 3- Saule seitlicli +. r A Tafel 178. II. 4 — 6. Physurus tridax Rchb. JiL Labello ligulato, apice hastato acuto, calcari filiformi cylindraceo acuto ovarium non aequante. Physurus tridax Rchb. fil. in Beitr. Orch. Central. Am. 64, Caulis tenuis. Folia a basi ima vaginante petiolata cuneato oblonga, acuta, limbo hinc undulata, supra obscure viridia, infra luride violacea, ultra pollicaria, vix dimidium pollicem lata. Pedunculus gracilentus parce pilosulus, vaginis distantibus obtuse acutis parce pilosulis. Racemus laxiflorus parvi- florus rliachi parce pilosula. Bracteae semilanceae acuminatae ovaria subaequantes. Ovarium sub- pediceliatura pilosum, Sepala ligulata obtuse acuta. Tepala a basi lineari spatulata dilatata obtuse acuta. Labellum lineari ligulatum apice hastato acutum. Calcar filiformi cylindraceum obtuse acutum incurvum ovario pedicellato bene brevius. Rostellum dentibus duobus subulalis acuminatis. Diese Art wurde zu Desengano in Costa Rica am 5. August 1857 von Herrn Hofgartner Wend^- land enldeckt. ' ; Slangel zarl. Blatter vora slielig scheidenden Grunde keillanglicb, spitz, am Saum elwas wellig, obenhin tiefgrun, unten schmutzig violett, mehr als einen Zoll lang, kaum einen halben Zoll breit. Bluthenstiele schlank, wenig bebaart, mit aneinander stehenden, stumpf gespitzten , wenig behaarlen Scheiden. Traube schlaffbluthig, kleinblulhig, mit wenig behaarter Spindel. Deckblatter Iialblanzett- 183 lich zugespitzt, so lang wie Fruchtknolen. Fruchtknoten kurz geslielt, behaart. Sepalen zungig, stumpf gespilzt. Tepalen von linealem Grunde spatelformig verbreitet, stumpf gespitzt. Lippe lineal- zungig, an der Spitze spiessig und spitz. Sporn fadig, walzig, stumpf gespitzt, kriimm, kurzer als der gestielte Fruchtknoten. Narbendecke mit zwei pfriemlich zugespitzten Zalinen. 4. Blulhe nebst Dcckblatt +. 5. Unpaares Sepalum und ein Tepa- Tafel 178. U. Pflanze. 4. Blulhe nebst Dcckblatt lum -|— 6. Lippenplatte seitlich 4-. 7. Saule seitlich + Zu Tafel 178, Physarns mystacinus Rchb. fih (§ Mystacini) labello basi ventricoso, laciniis lateralibus semiovatis anlice acutis, lacinia media an- lice retusa apiculata, brevi, utrinque extrorsum in fibras elongatas ciliato soluta , calcari filiformi ova- rio pedicellato aequali. Physurus mystacinus Rchb. fil. Mss. Folia a petiolari basi oblonga acuta. Pedunculus paucipoUicaris et vaginae acuminatae pilosae. Racemus pluriflorus. Bracteae triangulae ovariis pedicellalis subaequales. Sepala triangula acuta. Tepala dimidiata uninervia, basi cuneata, apice apiculata, antrorsum oblonga, introrsum angustiora. 'Rostellum bifidum. Diese Art wurde in Peru von Herrn Nation bei Chanchamayo gesammelt und gehort unter die reizendsten Formen ihrer Verwandtscbaft. Blatter von stieligem Grunde langlich, spitz. Bliilhensliel wenige Zoll hoch, nebst den zuge- spitzten Scheiden behaart. Traube mehrbluthig, Deckblatter dreieckig, ziemlich so lang wie gestielte Fruchtknoten. Sepalen dreieckig, spitz. Tepalen halbirt, einnervig, am Grunde keilig, an der Spitze oben mit Spitzchen, nacli vorn langlich, rundlich ausgebreitet, nach innen weniger. Lippe am Grunde bauchig, seitliche Zipfel halbeiformig , vorn spitz, Millelzipfel kurz, mit Spitzchen, nach beiden Seiten in zahlreiche wimprige Fransen ausgezogen, Sporn fadig, dem gestielten Fruchtknoten gleichlang. Physurus xystophyllus Rchh. fil. (§ Labellum apice lunatum) foliis brevissirae petiolato contractis ligulatis cuspidato acuminatis, calcari brevissimo, labello apice expanso bilobo. Physurus xystophyllus Rchb. fil. Mss. Duos pedes altus. Caulis validus ima basi radicans, dein vaginatus. Folia evolula ad octo, va- ginis amplis, petiolari parte brevissima, laminis ligulatis longe cuspidato acuminalis. Vaginae supra folia numerosae, breves, inter se distantes. Pedunculus et rhachis inflorescentiae pilosuli, Bracteae acuminatae ovariis pedicellalis subaequales. Ovaria fusiformia pilosula. Sepala ligulata uninervia pi- losula. Tepala falcata, obtusa, superne crenulata, uninervia, sepalo summo breviora. Labellum ob- longoligulalum Irinervium apice bifidum, laciniis anlrorsis poslice crenulalis extus obtusis. Calcar vesicatum brevissimum. Columna brevissima rostello bicuspidato bipartito. Anthera cordiformis acuta. In Venezuela von Fendler gesammelt. Ueber zwei Fuss hoch. Stangel slark, am Grunde wurzelnd, dann bescheideL Enlwickelte Blatter acht, mit weiten Scheiden, sehr kurzem Stieltheil und zungigen, lang zugespitzten Spitzen. Scheiden oberhalb des Blattes zahlreich, kurz, in Abslanden von einander. Blulhenstiel und Spindel des Bluthenstandcs behaart. Deckblaller zugespitzt, gleichlang dem gestielten Fruchtknoten. Fruchl- 184 knoten spindelformig behaart. Sepalen zangig, einnervig, behaart. Tepalen sichelformig, obenhin ge- kerbt, stumpf , einnervjg , kurzer als oberes Sepalum. Lippe langlich, zungenformig , dreinervig, an der Spitze zweispaltig, die Zipfel nach vorn gekehrt, binlen gekerbl, stumpf. Sporn blasig, sehr kurz. Saule sehr kurz mit zweispilziger, zweilheiliger Narbendecke. Staubbeulel herzformig, spitz. Physarus brachyrrhynchus Rchb. JiL (§ Labellum apice Ivmatum) caulescens, labello columnae basi adnalo apice late et reclangule utrinque dilatato, tepalis dimidiatis, altero latere linearibus, allero superne late oblusangulis, inferne semioblongis. Pliysurus brachyrrhynchus Rchb. fiL Mss. Majusculas rhizomale longe radicante. Folia distantia pctiolata oblonga acuminata. Pedunculus superne parcissime puberulus vaginis hinc puberulis, racemo paucifloro, distantifloro. Bracteae ovatae acutae ovaria pedicellata glandipilia non aequantes. Sepalum dorsale cuneato oblongum acutum uni- nervium fornicatum. Sepala laleralia subaequalia angustiora sub labello porrecta. Tepala valde in- aequalia dimidiata, altero latere nervi unici angustissime linearia, altero, antico latere, superne late oblusangula, inferne semioblonga. Labellum basi columnae adnalum oblongum, antrorsum constricliim, ibi dilatatum in laminam basi subcordatam, antice retuso emarginatam, seu si mavis in partes duas elongatas dolabriformcs. Rostellum bene bidentatum. Diese Art mit grossen weisslichen Blulhen, deren Sepalen einen griinlichen Hauch zeigen, fand Fendler in Venezuela. Eine ziemlich grossc Art, deren Blatter und Bluthen denen der Haemaria discolor an Grosse nahe kommen. Unterer Theil weithin wurzelnd. Blatter von einander entfernt, gestielt, langlich zu- gespilzt. Bluthenstiel obenhin s^r wenig behaart mit schwach behaarten Scheiden. Traube Avenig- blulhig, enlferntblulhig. Deckblalter eiformig, spitz, nicht so lang wie gestielter drusenhaariger Frucht- knolen. Oberes Sepalum keillanglich, spitz, einnervig, gewolbt. Tepalen sehr ungleich, halbirt, auf der innern Seite des einzigen Nerves lineal, oben Calcar oblongovesicatum basi constrictum ovario pedicellato bene brevius. unten halblanglich. mit spitz, auf der vordern Seite oben stumpfeckig, verwachsen, langlich, zusammengeneigt , nach vorn verengert, ganz vorn in zwei langlich beilformige Schenkel erwejjert. Sporn langlich blasi g von engerem Grunde, gut Rostellum deullich, aber kurz zweizalmig. Physarus hyphaematicns, r 4 (§ Labellum apice lunatum) foliis bene petiolatis a basi rolundala oblongis aculis, calcari cla- vato obluso ovarium pediceilatum non aequante, labelli hypochilio oblongo antice angulato, epicliilio sessili semilunato emarginato. - - ^ ■ Physurus hyphaematicus Rchb. fil. Mss. Vultus Physuri picli Lindl. Caulis basi bene radicans. Folia approximata a basi vaginali bene peliolata, laminis a basi rolundata oblongis acutis, superne obscure viridibus, inferne purpureas. Caulis superne et vaginae et rhachis inflorescenliae et bracteae pilosulae. Vaginae caulis acuminatae breves, dislantes. Inflorescenlia superne densiuscula. Bracteae ovaria pedicellata pilosa subaequantes. Se- pala latius ligulala oblusa. Tepala cuneato flabellata oblusa cum apiculo, uninervia. Labelli hypo- chilium oblongum, antice utrinque angulatum, carina parallela intus, epichilium sessile semilunatum utrinque oblusum, apice medio emarginalum, limbo inflexum! Columna breviuscula processu rostel- lari cochleari (semper?) aculo. * Diese Art wurde in Venezuela von Fendler gesammelt. 18 o Ansehen dos Physurus pictus Lindl. Slangel am Grunde slark wurzelnd. Blatter genaliert, am scheidigen Grunde geslieU, Plallen von gerundelem Grunde langlich, spilz, obenhin dunkelgrun, unten- hin purpurn. Stangel obenhin und Scheiden und Spindel des Blulbenslandes bebaart. Scheiden des Slangels zugespitzt, kurz, weit auseinandcr. Bluthensland obenhin dicbt. Deckblalter so lang wie gestielte Fruchlknoten. Sepalen breit, zungig, stumpf. Tepalen keilig, faclierformig^ stumpf, mil Spitzchen in Mitte, einnervig. Grundtheil dcr Lippc langlich, vorn beiderseits eckig, beiderseits innch ein gleichlaufender Kiel in kleineni Abstande. Vorderlbeil halbmondformig, beiderseits slumpf, vorn in Milte aus^erandet und cingerollt. Saule kurz. Narbcndecke lOflelforinig, spitz. Physurus stigniatopterns Rchh. fil. (§. 2. Labellum apice dilatatum): elatior, vaginis infra peliolos inflalis, calcarl filiformi ovario pedi- cellalo aequali, labello utrinque semiovalo, deinde lineari, apice in laminam cucullalo Iriangulam re- flexam exlenso angulo utroque cirrhosam, ala utrinque juxta foveann sligmalicam. Physurus sligmatopterus Rchb. fil. Mss. Spithamaeus. Folia infima ad vaginas cucullatas reducla. Folia supcriora 7 vaginis brevibus cucuUalis, foliis petiolatis cuneato oblongis acuminatis. Vaginae sub inflorescentia paucae lanccae. Ra- cemus laxiflorus. Flores illis Haemariae discoloris aequales. ' Pubes parca in ovariis pedicellatis el rhachi. Bracteae ovaria pedicellata subaequantes. Sepala valde oblique inserfa, ligulata acuta. Tepala inaequalia, oblongoligulata, supra basin anticam obtusangula, supra angulum macula oblongata fusca. Labellum descriptum. Columna brevissima. Anthera clongata apice uncinala. Roslellum elongatum ligulatum apice bidentatum. Ala utrinque juxta -foveam parvam. Bei Panure im October 1852 von Spruce gesammelt, welcher angiebt, die Bluthcn waren braun und gruti. Spannenhoch. Unterste Blatter nur kappige Scheiden. Oberc sieben Blatter mit kurzen, kap- pigen Scheiden, kurzen Blattstielen und kciilanglichen zugespitzten Blattcrn. Wenige lanzeltlichc Scheiden ■ untor dem schlafftraubigen Bliithenstand. Die Bliithen so gross, wie die der Haemaria dis- color. Wenig Behaarung auf dem gestiellen Fruchlknoten. Deckblattcr ziemlich so lang wie gestielte Fruclitknoten. Sepalen sehr schief eingefiigt; zungig, spitz. Tepalen ungleich, langlich, zungig, uber dem vordern Grunde stumpfeckig vorragend und fiber dieser Ecke mit langlichem, brauncm Fleck. Lippe beiderseits halbeiformig , dann langgenagelt und eincn kappigcn, dreieckigen, umgeschlagenen Korper tragend, der ohen beiderseits in cine lange Granne auslauft. Sporn fadig, so lang wie ge- stielter Fruchlknoten. Saulenkorper kurz. Staubbeutel sehr lang, an Spitze hakig. Narbcndecke lang ausgezogen, zungig, zweispitzig. Jederseits ein stuinpfer Fliigel neben dcr Narbe. ^im Tafel 179. I. 1- 3 b. Spiranthes costaricensis Rchh. fil. L AfT. Spiranthidi linealae Lindl., sed foliis certe synanthiis, spica subsecunda densa, bracteis arista- unguiculato ligulato supra basin acute sagitlato ex cornubus supra- lis ovaria aequantibus, labello basilaribus. Spiranlhes costaricensis Rchb. fil. in Seemann Bonplandia III. 214. Orch. Cent- Am. 46. 102. U. 24 186 Usque ultra pedalis, Radicis fibrae crassae tomcnlosae. Folia rosulata pauca pcliolalo oblonga acula. Caulis superne puberuliis. Yaginae superne fissae acuirtinatae numerosae subconliguae. Spica per qualLior — quinque pollices extensa subspiralis, densa. Bractcae arislatae ovaria glandipilia sub- aequantes. Sepala lanccolala acula extus parce glandipilia. Tepala linearia acula hinc medio rhombeo dilalala, Labellum unguiculalum ligulaUim supra basin acute sagiltatuin ex coruubus supraba.^!a- ribus. Rostellum bidenlalum, I H Diese Art wurdc in Costa Rica bei Naranjo von Ilerrn Dr. Oersted entdeckt, in demselbeji Gebiete von Dr. Hoffmann gesammelt, und am Turialba am 27. Miirz 1857, ebenfalls in Costa Rica, von Ilerrn Hofgartner Wcndland gesammelt. Dieser giebt an, dass die BKilhen weiss sind. Bis mobr als Einen Fuss hoch. Fascrn der Wurzel dick, filzig. Blatter rosettig, wenige, gc- stielt, langlicb, spitz. Slangel obenbin behaart, Scheiden obcn gespallen, zugespifzt, zahlreich, nahe aneinandcr. Aelire vier bis funfZoll lang, etwas spiralig, dicblblulbig. Declsblalter lanzetllich, grannig, ziemlicli gleicblang den wenig driisenbaarigcn Frucblknoten. Sepalen lauzetlHch spitz, aussen wenig drusenbaarig, Tepalen lineal, spitz, bisweilen in der Milte rautenformig ausgebreilet. Lippe genagelt, zungig, fiber Grund spitz pfeilformig, von fiber dem Grunde slehendcn Ilornern. Narbendccke deut- lich zweizahnig. Tafel 179. I. Pllanzc. 1. Lippe ausgebreilet +* 2. Tepalum -]-. 3. Saule seitiich +. 3 b. Poliinarium +, Tafel 179. 11. 4-12. tj: Spiranthes Weirii Rclib. fil. AIT. Spiranlbidi Funcluanae A. Rich, et Gal. gullure retrorso aculo (nee reclangulo), labelli an- gulis posticis semifalcatis mcmbranaceis acutls (nee brevibus relusis incrassatis) , labelli disco reflexo medio unisulcato (nee linea angulala signato), papulis supra qualernis (nee geminis), labello intus ante basin velulino (nee ibi laevi et extus velutino). Sjiiranlbes Weirii Rcbb. fil. Gardeners Cbroniclc 1870 p. 923. Racemus elongatus. Rbachis brunnca glandipilis. Bractcae lineares setaceae, florcs aequantes seu superanles, pilosulae. Sepalum dorsale cunealo-oblongum aculum brunneum extus glandipile. Se- pala lateralia cuneato oblonga acula, brunnea, glandipilia, longe cum ovario connata, et in cornu co- nico calcaratum supra basin ovarii extensa. Tepala linearia sursum dilatata acuta obliqua, binervia, alba, sub apice paginae externae anlice dense glandipilia. Labellum cum columna connatum, lamen ima basi liberum unguiculatum sagittatum, ligulatum, antice dilalatum, utrinque pliccj insiiiente in- flexum, apice reflexo OA'ato triangulum, carinulis obscuris quaternis ante bunc limbum reflexum, supra basin extus glandipile. Fovea subquadrata in processum rostellarem linearcm extensa. Androcli- nium angulare. Anthera a basi cordata late rostrala attenuata quadrilocellaris. PoUinia gemina, fari- nosa alba, inferne sulcata, involuta. Caudicula brevis rufa. Glandula elongala linearis acuta. Es liegt mir eine Skizze vor von Herrn Wilson W, Saunders. Derselbe slellt kurzgestielle, langliche, spitze Blatter vor, die an die der Plantago major recbt wohl erinnern. Sie wurden be- schrieben als oberseits lief purpurgrun mil iiablreicben rahmfarbigen Flecken, die Unterseite lief pur- pura Die Biruhen baben ein rothlicbes Anseben. Tepalen und Lippe weiss, diese mil gelber Scheibe. Ich wurde sofort an die Spiranlhes Funckiana A. Rich. Gal. erinnert, allein ein sehr ge- naues Studium des vorliegenden Originalexemplars bat mich fiber die oben bemerklen Unlerscliicde beleliTl. Herr Saunders erliielt diese Pllanze von der Royal HorlicuUural Society. Entdeckt wurdc 18 sie von dem ungliicklichen Sainmler Weir, der gelahmt zuruckkelirle, wahrcnd fast gleichzeitig Bow- man starb. Sie stammt wobl aus Brasilion. Traube lang ausgezogen. Spindel braun, drusenbaarig. Deckblaltcr linealborslig, so lang odcr laoger als BliUhen, etwas bebaart. Oberes Sepalum keillanglicb, spitz, braiin, aussen drusenbaarig. ♦ Seitliche Sepalen ebenso, keillanglicli, spilz, braun, mit Frucblkuolen verwacbsen auf langc Slrecke und in ein kegelformiges, spilzsporniges Horn unter dcin Frucbtknoten ausgi^zogon. Tepalen lineal nacb oben ausgebreitet, spilz, scljief, zwcincrvlg, weiss, unter der Spilze der Aussenflacbe dicbt drusenbaarig. Lippe mib Saule verwacbsen, doch am Grunde frei, genagelt, pfeilformig, zungig, vorn ausgebreitet, beiderseils mit einspringender Falte eingescblagcn, an der umgescljlagenen SpiLze eifor- mig dreieckig, quer. Yier imdeutliche Buckel. vor umgescblagcnem Saum. Grundtlieil aussen drusen- baarig uber dem Grunde. Narbengrube ziemlich vicreckig in linealen Narbendockenforlsatz ausgc- zogen. Androclinium eckig. Slaubbeutel von berzformigem Grunde langgesdinabelt ausgezogen, vicr- zellig. Pollinien zwci, untenhin gefurcbt eingescblagen, meblig. Caudicula kurz, rolb. ''Driiso lang, lineal, spilz. Tafel 179, B. Blulbe und Deckblalf. 4. Dieselben +. 5. Blutbe von der Lippenseile gc- +. G, Blutbe seillicb +. 7. Sepalum +. 8. Lippe 4-- 9. Saule von vorn +• 10. 11. Pollinarien von unten -f. 12. Dgl. von oben 4- Tafel 179. III. 13 — 16. Spirauthes gnttarosa Rclth. fiL Caule squamato apice spicato, floris guilure obtusangulo ex medio ovario prosilienic, labello unguiculalo basi sagitlalo, anlrorsum dilalalo, apice rbombeo. Spirantbes gulturosa Bcbb. fil. in Beitr. Orcb. Cent.-Am. 67. Apbylla? (Soil, rosula foliorum evolutorum anlbesi nulla?). Pedunculus bene uKra pedalis, cala- rnuni anserinum crassus, vaginis hyalinis oblongis acuminatis crcbris ac subiinbricantibus vcslitus, apice glandipilis intra flores. Racemus laxius floridus. Bracleae euneato oblongae acnminalae, disco externe ac limbo parce puberulae. Ovaria brevipedicellata, inflala, puberuln. Sepalum dorsale ligu- latum, acuium. Sepala lateralia subaequalia, ante medium ovarium in gibber oblnsangulum exeuritia, omnia tria glandipilia. Tepala lineari rbombea, obtuse acuta » trincrvia. Labollum unguiculatum basi sagittalum cruribus linearibus obtusatis, cunealo ligulaturn, apiceni versus dilalaUim, ipso apice rboui- beuin, transversum. Columnae roslelium relusuin, emarginatum. Herr Hofgartner Wendland entdeckte diese Art in St. Vincent Salvador am 13. Februar 1857. Es scbeint, dass zur Biuthezeit Blatter nicbl mebr vorbanden sind, die Art also als „blattlos" zu bezeicbnen isL Der Blutbenstiel ist melir als Fuss hocb, cinen Gansekiel dick, mit bellen, lang- licben, zugespitztcn, einandcr nahezu berubrcnden vielcn Scbeiden bcdeckt, oben, zwischen den Blu- tben, drusenbaarig. Die Blulhenlraube ist etwas scblafT. Die Deckblatler keillanglicli, zugespilzt, aussen und am Saume wenig bebaart. Frucbtknoten kurzgestielt, aufgeblasen, fein behaarL Xjn- paares Sepalum zungig, spitz. Seillicbe Sepalen ziemlich gleicb, urn die Milte des Frucbtknolens in einen stumpfen Buckel ausgehend, alle drusenbaarig. Sepalen linealrautenfonnig, slumpfgespilzt, drei- nervig. Lippe genagelt, am Grunde pfeilformig mil Jinealslumpfen Pfeilscbenkeln, keilig zungenfurmig, gegen die Spitze quer raulenPonnig ausgebreitet. Saulo mit gestutzler, ausgerandctcr Narbendccke. 24* 188 Tafel 179. III. Oberer Tlm\ des Bliilhenstangels. 13. Tepaliim -}-. 14. Ausgebrcilete Lippe H- 45. Saule von innen +• 'G'- PoJIinarium +. Tafel 180. > Ephippiaiithus Schmidtii RcJib. fih ^ Genus peraffine Malaxidi Sw. recedit columna arcuala gracili apice ulrinque angulala, anlhcra lerminali, polliniis globosis, fovea stignnalica anlica ampla, labello unguicLilato utrinque auriculato ob- longoligulalo ante apicem coiistricto obtuse, lamellis exlrorsis semioblongis lobulatis geminis in basi. Ephippianthus Scbmidlii Rchb. fil. Rogensb. Flora 1868, p. 33. cl Mag. Fr. Schmidt Reiseri im Amurlando imd auf der Inscl Sacbalin. Bot. Thcil. 1868. tab. VI. 1—7. E, saclialinonsis Rc])b. fil. in Mag. Fr. Schmidt 1. c. p. 180, Planta tenuis mollis, habila Cyrlostylidis et Aciantbi. Rhizoma lenue filiforme. Caules basi tumidi in peduncuium capillarcm usque spilhamcuni exfcnsi, basi monophylli. Folium petiolalum ovalum oblongum basi cunealo roluiidalum sen cordatum aculiusculum relinerve. Pedunculus ipse .vaginis arctis aculis geminis, apico laxe racemosus floribus duobus, Iribus, qiiatuor. Bracteae hyalinae mi- nutao enerviae apice praemorse ci^enulatae. Ovaria turbinata pedicellata, Sepala oblonga. Tepala ligulata retusiuscula, Labellum supra dcscriptum, Columna supra descripla. Anlhera depresso milraeformis locellis superpositis. Pollinia quaterna rotundula. Flores et folia illis Cyrtostylidis R. Br. sc. Caladeniae reniformis Rchb. fil. subaequales. Diese Pflanze wurde cntdeckt auf Sacbalin in moosigen, dunkeln Xadelwaldern, durch das ganzc Gebiet, doch nordlich von Dui nicbt beobachteL Bliihl im Juli. Demnach nicbt liber 50*^ n. B. F. Schmidt! ' Zarte, \\eichc Pflanze mil der Tracht einer Cyrloslylis oder eines Acianthus. Rhizom zart, fadig. Blutlienstiele am Grunde etwas geschwollen, ausgedehnl in haarfeinen bis spannenlangen Theil, am Grunde oinblallrig. Blatl geslielf, eiforniig oder langlich, am Grunde keilig gerundet oder herzformig, netzadrig. Biulhensticl selbst mit zwei engen, spilzen Schciden, obt^n schlafl', traubig, zwei- bis vier- bliilhig. Deckblalter glasbell, klein, aderlos, an der Spilze gekerbl, die Kerbzahne noch feiner ge- kerbt. Fruclitknolen kreiselformig gestielL Sepalen langlich. Tepalen zungig, gestulzt, Lippe oben bcschrieben. Saule ebcnso. Staubbculel niedergedriickt mutzenformig, die Facher ubercinander. Pollinien \ier, rundlich. Blulhen und Blatter so gross wie die der Caladenia (Cryplostylis) renifor- mis Rchb. fil. Diese hochst merkwurdige Pflanze verdient jede Aufmerksamkeit. Ich will Mag. Schmidt's sehr ausfuhrliche Beschreibung bier wiedergeben, soweil sie erganzt. „Dio Wurzel ist astig, diinii, kriechend, mit feinen Fasern besctzt, mit denen sie auf Tannennadeln zu schmarotzen scheint, die immer eiae dichte Hulle um den Stangel bildcn." „Die Blumen schmulziggrun, we bei Listera." — „Die Lippe scheint am Grunde gcgliedert, sie sitzt mit einem diinnen cylindrischen, bogigaufsleigenden Stiel auf der nach vorn erweitertcn Basis des Gynostemiums, nachher erhebt sie sich, wird breiter und fleischig, erlialt jederscits einen aufrechten, abgorundeten Lappen; der Wittcltheil zwischen den Lappen fiihrt mehrele parallele Langsfallen. Nach oben erweilert sich die Lippe und geht in einen hohlen, lang- hch-ovalen, ganzrandigen, abgerundelen Endlappen von der Consislcnz der ubrigen Perigomall)laller aus, der dem untern Theil der Lippe gleichkommt. Das Gynostemium ist nach vorn gekrummt, cylindrisch, nach oben elwas erweitert; die Anthere liegt dem kurz vorspringendcn etwas ausgeran- 189 deten RosLellum aiif; sie enlhalt 4 gelbe Pollinarien, deren BeslandHieile durch fadenziehende, klebrige Substanz fest zusammenhalten; zwei derselben (die aussern) sitzen einer Druse auf der Oberfliiche des Roslellum ziemlich fest auf; die andern beidcn loscn sich sehr Jcicht und heflen sich an eine unter dem Roslellum befindliche Proscolla mil driisiger OberflacJje, auf der man bei Bliitben mil aufgespningenen Anlheren zwei Pollinarien oft so fest silzoii sieht, dass sie sich niit der Nadel, oline zu zerreissen, nicht losen lasscn, und dass sie wie zwei eigenlhumliche Vorspnaige fiber dem Roslel- lum erscheinen." Jedenfalls bat Herr Mag, Schmidt solcbe fluclitige Viscinplallen beobaMilet, wie sie bei vidian Malaxideen sich vorfinden. Tafel 180. Vier Excmplare; ays denen meincs llerbars ausgesuchl. 1. 2. Deckblaller +■ 3 Bliilhe +• 4-. Saule und Lippe seillich -{-, 5. 6. 7. Lippcn -;|-. Tafel 181 Seleiiipedinm Wallisii Rclth. fit Aflfine Sclenipedio caudato Rchb. fiJ. et Warscewiczii Rchb. /il. (caudato roseo Hort.j tepalis calvis. Cypripedium Wallisii Rchb. fii. in lilt. olim. „Folia ligulata acula coriacea. Pedunculus tri- usque quinqueflorus. Bracteae oblongae aculius- culae ovariis elongatis multoties breviores/' Sepala extus velnlina, inlus calva, paucinervia nervillis Iransvorsis subnullis, oblonga acutiuscula, lateribus hinc undulata. Tepala a basi ligulala lancea longe caudata, ima basi paulo barbata per caudas veluLina, a pilis illis Selcnipedii caudali ac Warscewiczii rjgidis erectis marginalibus libera. Labellum bene saccatum, supernc clausum, bene oblusum, mar- gine abruptb interne medio apiculalo, limbo continuanle velullno subobsolelo. Slamiuudium semilu- nalum cum apiculo in sinu. „SepaIum summum viride, inferius albidum venis viridibus. Tepala albida venis viridibus, caudis brunneis. Labellum albidum maculis brunncis, limbo inlerno eboracooalbido maculls alropurpureis margine flavo. Staminodii aures atropurpureae." Diese Pflanze entdeckte Ilerr Wallis in Ecuador, wo Derselbe auch das sclione Sclenipcdium Czerwiakowianum wiederfand, das ich nachstens abbildon werde. Trolz des augenschcinlich grossen Unterschieds von den beiden oben genannlen Artcn konnte ich urn so weniger einen Charakter auf- finden, als ich durch mehrere Erfahrungen sehr vorsichlig bei Anwendung des Slaminodiums gewor- den bin. Endlich fiel mir auf, dass diescr Art jene Borslcn absolut fchlen, welche die zwei Vcr- •wandten auf dem Rande der Tepala fuhren. Bei dieser Gelegenhelt sei mil erwabnt, dass ich so glucklich war, endlich einen ausgezcichnelen Unlerschicd zwischen Selenipedium caudatum und Warscewiczii aufzufinden, Lctzleres hal am Vorder- rande der Lippe zahlreiche kleine Gruben, welche dem ersleren ganzlich fehlen. Alle Ver^uche, dem Staminodium einen Charakter abzugewinnen, schlugen fehl, je melir Exemplare ich sludierte. Fcrner will ich noch bier die Noliz cinstreuen, dass Ilerr Rozl irn osllichcn Neu- Granada Uropedium Lin- den! ebenso auf Baumen antraf, wie Herr Wallis in Ecuador. Selenipedium Wallisii hat zungige spitze lederarh'ge Blatter. Der Blulbensliel tragi drei bis funf Bluthen. Die Deckblalter sind langlich sjiilzlich, vielmals kurzer als die langen Fruchtknolen. Dieses nach Ilerrfi Wallis' Skizzen, die Derselbe mehrfach und mil Vorliebe gemachl hat. Scpalen aussen sammtig, innen kahl, wenignervig. mil wenigen Quernerven, langlichspilz, an den Seiten bier und da weltenrandig. Tepalen von brcil zungig lanzettlichcm Crundc lang bandformig geschwanzl, am Gnmde 190 inncn elwas barlig, iiber die Scliwanzfortsatze liin sammlig, frei von jenen aufreclUeii sleifen Haaren, die bei Selenipedium caudatum und Warscewiczii vorkommcn. Lippe gut sackig, obenhin gescblossen, slumpf, am Vorderrande mit einGm Spitzchen, auf nach oben laufender Saumkante sehr schwach- sarnmlig. Fehlgeschlag(?nes Staubgefass balbmondformig mit Spitzcl^en in Vorderbucht. Oberes Se- paium grua, unleres weisslich mit grurien Adern. Tepalen weisslich mit gruncn. Adern. Schwanze braun. Lippe weisslich mil braunen Fieckchen, Innensaum miichweiss mil brauncn Flecken um die gelbc Saumkante. Aussenspitzen des Slaminodiams braun. Tafcl 181. Einc Blulhe mit zugehurigen A:\entbeilen. Tafel 182. * Odontoglossnm vexillarium Rchb. fil. Af'fine Odouloglosso Warscewiczii Rchb. fi!. labello basi ligulato ulrinque oblusaiigulo auriculalo (obtuse sagiliato). Odonioglossum vexillarium Rchb. fil. in Gardn. Chron. 1867. 90 L — Rchb. fiL in Gardn, Ciu^on. 1872. p. 667. cum xylogr. Pseudobulbi lineariligulati breves dipbylli a foliis laminigeris articulalis vulgo qualeniis slipali. Radices adventiliae filiformes lenues. Foliorum laminae lineariligulalae acutae. Folia el pseudobulbi rmorlui saepe rufocinnabarini. Pedunculi axillares lenues, usque ad sexflori (imo octoflori in Nova Granada occurrere referuntur), racemosi. Bracteae Iriangulae ovariis pedicellalis mullo breviores. Florum tela sat tenuis videtur, forsan illi Odonloglossi Phalaenopsidis Lind. Rchb. fib acqualis. Se- r pala et lepala labello maximo mullo minora angusliora. Sepala ligulata acuta. Tepala paulo laliora, obtusiora. Labellum basi anguslum, ligulatum, ima basi angustc retrorsum auriculalum, anlice in laminam amplam flabellatam apice emarginatam expansum ubique obtusangulam. Carinulae in parte unguiculari ternae abruplae, nunc quinae. Linea asperula ulrinque. Columna parva. Aiae anguslis- sima seu nullae. Tabula infastigmalica producta. Color albus. Labelli basis flava. Nunc flores paulo, nunc omnino purpureo colore pallidiusculo sulTusi. Die Entdeckung diescr Pflanze schien erst in das tiefste Dunkel gehullt. AIs icli sic verofl'enl- liclile, fugte ich foigende Noliz. bei, welclie wirklich begriindet war. „\Vhere does it grow? We are not allowed to say. Who has discovered it? We do not know. Who possesses the specimen? Im- possible too, to say. How do you know il? Infandum regina, jubes renovare dolorem. A friend of ours, Mr. S— t L — , of U— r CI — n, near London, got the flower for six days space, in* order to lend il to us, after having given bis promise, 1) not to show it to any body else; 2) not to speak much about il; 3) not to lake a drawing; 4) not to have a pholograph made; 5) not lo look oflener than three limes at il. We were indiscreet enough to lake a description of il. Diese Bliithc und mehrere anderc Bluthcn halle ein Herr OReillv Herrn Low vorscle^^t in der IIofTuung auf eine grossartige gemischte Bestellung, welche in Dezug auf Lasten von Acinela Hum- boidli und Lycaslc macropliylla punkllich ausgefuhrt worden ware. Herr Low sah sich vor und bcschranktc sich auf das wirklich Gule, das nie geliefert wurde. So hat sich der Verdacht heran- gebildet, dass diese Seltenheiten aus dem Nachlasse des vortrefflichen Sammlers Bowman stammten, der in Neu-Cranada seinen Slrapalzen eriag. — Unlerdessen halle der aufopfernde Re]S(^nde, Herr \^allis, den letzten Rest seiner schon fast zerslorten Gesundheit zugeselzt bei seiner Ccreisung Ost- Neu-Granadas, wo er zulefzt in Folgc der Anslrenounaen zusammenbrach, als er eben dieser Pflanze 191 ciuf die Spur kam. Drei Exemplare bracljte cr Herrn Linden, die leider in noch schlimrncren Zu- slande ankarnen, als ihr Sammler. Wahrend darauf Ilerr Wallis durch einen Climaweclisel aiif den Pltilippinen sich berzuslellcn suchte, ubergab Herr Linden das kosfbare Waflis'sche Geheimniss Herrn Rozl, der etwa hundert Exemplare fur Denselben sammclte und den Standort nocli dazu verofTenL- lichte (187 1). Verhallnisse, die Herrn Rozl niclit zur Last fallen, verzogerlen die Absendimg der Kisten, welche leider bci Frost ankarnen. Die Odonloglossum vexillarinm waren todt! Endlich kelirte Herr Chesterton itn April 1872 von einer fur Herrn Yeilch unternommenen Reisc nach Neu- Granada zuruck und braclUe einc Anzahl gesundor Pflanzen iiiit, die sicb rustig entwickelt liaben. Schon im Herbst 1872 erhiclt ich wieder von Herrn Linden eine von Herrn Wallis gesammelle Bluthe, so dass nicht zu zweifeln ist, dass Herrn Linden eine Masse der Seltenheit zukam. Mochte sie gut sich erhalten. Mochte vor Allcm Herr Wallis noch clwas fur kunflige Generalionen iibrig gelassen haben. Die moderne Art zu sammein ist nur zu oft eine absolute Vernichtung, hervor- gegangcn aus blinder Habgier ohne Rucksichl darauf, dass die Ueberfullung des Marktes ein Falien der Preise bedingl, welches oft weder die grossen Sarnmelkosten, noch die Ausgabe fiir Spedilion und vorlaufige Cullur deckL Odontoglossurn vexillariuin isl fast so scbwer zu transporliren wie 0. Warscewiczii. Die Knollen sind sehr zart, eine Ruheperiodc scheint nicht zu exisliren, und so kommt es, dass die wolil nicht sehr zahlreichen Exemplare in Europa mit der Vernichtung einer ungleich grossern Menge im Vatcrlande erkauft sind, wo nnr sehr wenige Pflanzen der Arl nocii wachsen mogen. Es giebt grossbliithige und kleinbluthige Abarlen, audi solclie, v^elche schwach rosa, andere, w^elche ganz rosa angehaucht sind. — Die Exemplare meines Herbars slammen von den Herren Rozl, Chesterton, Wallis und verdanke ich sie den Herren Linden und Veitch. Pseudobulben linealzungig, zweischneidig, sehr flach, zweiblatterig, von Platlen Iragenden geglie- derten Blaltern gesliitzt, deren meist vier. Nebenwurzeln fadig, zart. Blallplalte linealzungig, spitz. Blatter und todte Pseudobulben oft braunlich mennigfarbig. Blulhenstiele achselstandig, zart, bis sechs- blulhig, nach neugranadischen vielleicht etwas enthusiastischen Angaben bis achtbluthig, traubig. Deck- bialtcr dreieckig, viel kurzer als gestielte Fruchtknoten. Gewebe der Bluthen ziemlicli zart, wohl wie bei dencn des Odontoglossurn Phalaenopsis Lind. Rchb. fil. Sepalen und Tepalen viel kleiner als die ausserordentllch grosse Lippe. Sepalen zungigspitz. Tepalen wenig breiler, slumpfer. Lippe am Grunde schmal, zungig, am tiefsten Grunde nach hinten geohrt, vorn in eine weile lacherformige vorn ausgerandete Platte ausgedehnt, iiberall stumpfeckig. Auf dem Nagel drei kleinc Kielhocker, auch fiinf. Beiderseits am Aussenrande eine ranhe Linie. Saule klein. Flugel gerundel , auch fehlend. Tafel unter der Narbe vorgedrangt. -^ Bluthengrundfarbe weiss. Lippengrund gelb. Bald sind die Bliithen Icicht purpurn angehaucht, besonders die Tepalen und die Lippe, bald sind sie es m starker. — Die grossblulhige Abart durlle kaum mehr als zwei bis drei Bluthen zeiligen, wie wir ja fast durchgangig einen Antagonismus zwischcn Grosse und Zahl der BlQthen finden. Tafel 182- L Dreibluthigcr Blulhensland. IL Bluthen der kicinbliilhigcn Form. 111. Pllanze, % nalurlicher Grosse. Tafel 181 I. Odontoglossntii Roxlii. Valde affine Odontoglosso vexillario Rchb. fil. labello basi arislalo sagittate, flabellato, apice sinuate bifido, cannula semiquadrata antice tricarunculala in ijna basL Odonloslossum Rozlii Rchb. fik in lilt, ad coll. Rozl.' 192 r llabilus Odontoglossi vexillarii Rchb. fil „Pedunculiis tri- usque sexflorus/' Sepala liguiata acuta .^eu apiculala. Tepala sublatiora, antrorsum dilatala. Lobellum descriptum, siccum basi valde velu- linuni. Columna brevis. Alae semiovalae anguslae. Color florurn albus. Labelli basis flava. Diese Pflanze hat niich vielfach zu Bedenkeii veranlasst. Icli mochte sie fur einen Bastard zwi- sclien Odontoglossum vexillarium und ' einer andera Art dersclben Gruppe ansehen. Es ist unmog- lich, ihr nicht eine Verschiedenbeit (selbst im derberen Gewebe) anzusehen, und doch lasst sich ihre uijgeniein nahc Verwandtschaft mil Odontoglossum vexillarium durchaus nicht wegleugnen. Ihre SchwielenbJldun^ orschcint ungemein verschieden. Aber wer verburfft uns, dass nicht Zwischen- bildungen diesen grossen Abstand verwischen wcrden? Herr Rozl hat nur zwei Exemplare erhalleii und zwar, wie es scheinl, auf seiner lelzlen Reise, auf der er wieder andere Jagdiiruode abgesucht hat', als jene, welche Odontoglossum vexillarium bergen oder doch bargen. Nalurlich hat er den nahcren Slandort nicht angegeben, was unter heutigen Verhaltnissen den Sammlern gar nicht genug empfohlen werdcn kann, deren Salarirung nur zu oft in keinem YerhaUniss zu den Muhen und Ge- fahren sleht, die sie beslehen. Trachl des Odontoglossum vexillarium Rchb. fi). Bliilhenstiel „drei bis sechsbluthig". Sepalen zungigspitz oder mit Spitzchen. Tepalen elwas breiter, nach vorn mehr verbreitel. Lippe am Grunde .beiderseits grannig geohrt, facherformig, an der Spitze buchtig, zsveispaltig , am Grunde ein halbviereckiges Kielchen mit drei Spitzwarzon vorn. Der Grundtheil stark sammtig. Saule kurz. Fliigel halbeiformig schmal. Blulhenfarbc weiss. Lippen- gruncl gelb. Tafel 183. 1. Bliithensliel. Tafel 18^. II. % 3 * Odontoglossum Itnibatani Rchb. JiL Medium forsan inter Odontoglossum crispum Lindl. et Od. gloriosum Rchb. fil sepalis tepalisque angusli^ ligulalis sen ligulato rhombcis oblongo atlenuatis crenulalis serrulatis apice arisfatis, carinis unguis in discum exeuntibus, carina media simpliciler acuta, carinis lateralibus in laminas rhombeas hinc dentatas exeunlibus, columnae a lis semiovalis serratis. Odontoglossum limbalum Rchb. fil. Gardn. Chron. 1870. 470. Panicula ampla plurillora. Sepala triangulo lancca, Tepala rhombca acuta hinc lobulala scu dentata. Labelli unguis imae columnae basi adnatus. Columna incurva medio utrinque angulata. Flores alhi. Sepala violaceo aspersa. Labellum album circa limbum maculis violaceis. Columnae maculae anticae rufae. Alarum maculae cxlus violaceae- Diese hochst interessante Orchidee erschitn unter einer Anzahl Exemplaren des Odontoglossum crispum in der Sammlung des Herrn J. Day, High Cross, Tottenham, London N. E , welcher nalur- lich sofort selbst von ihrem eigenthumliclien Geprage iiberrascht wurde. Bei ihrer Publication sagte ich: „however the general appearance of the now well-known Odontoglossum crispum." Diese Be- zugnahme habe ich lange vorher schon genommen, allein aus Delicatesse gegen Herrn Bateman wegen seiner Widmung des 0. crispum an die Kronprinzessin Alexandra (0. Alexandrae Bat,) nicht weiler ausgefuhrt. Wenn nun in der Horlicultural Society heuer ein paar Herren sich stellten, als ob sie die Frage nunmehr losten, so hattc der Eine dcrselben, der diese Losung meinerseits seit acht Jahren brieflich besass, dieser meinerseits sehr delicaten Behandlung der Frage wohl gedenken konnen- 193 Rispe weit, \ielbluthig. Sepalen. dreieckig lanzeltlich. Tepalen rautcnformig, seillioh slumpf- eckig, hier und da gelappt und gezahnt. Lippennagel am Grimde der Saule angewachsen. Plalle von herzformigem Grunde langlich, spitz, an der Spilze grannig, am Rande gckerbt und gesagt. Die drei Kiele des Nagels laufen auf dem Lippengrund aus. Die seillichen Kiele gehen ubcr in rauten- formige, wohl auch gezahnelte Flatten. Der Millclkicl gebt aus in cine niedrige, spitzausgehende nie- dere Leisle. Saule stumpf, dreikanlig, geneigt, beiderseils mit einer stumpfcn Ecke, oben mit balb- eiformigen bis raulenformigen, gesagten Flugeln. Die Farbe der Blutbe ist milcbwciss. Die Sepalen sind grossentheils violett angeflogen. Rings urn die Lipponplattc gebcn am Rande zablrcicbc violetlc Flecken. Die innern Flecken der Saule, die auf dem Staubbeulel und die unler der Narbe auf der Vorderseile der Saule sind rofblich braun. Die Aussenflecken der Saulenflugi?] sind violett. Tafel 183. IT. Bliitlie in nalurlicher Grosse. 1, Saule und Lippe scilJicb +. 2. S5ule von vorn -f-. Tafel 183. TIL 3. 4. 5. 4 "^ Odontoglossam steuochilum Lind. Rclib. fil. Affine Odonloglosso pardino Lind. callo elongato tumido post carinas medianas hypochilii. Odontoglossuno stenocliilum Lind. Rchb. fil. Gardn. Chronicle 1872. 969. Racemus pauciflorus. Bractcae minntae. Sepala cuneato lancea acuminala crispa. Tepala cu- nealo oblonga acuminala crispa. Labellura oblongoligulatum acutum. Hypochilii latera erecta basi Integra, antice serrata, apice abrupla, inlerposito callo n:iediocri tumido ligulato obtuso, anterius callo tricarinato tridenlato brevi. Epichilium lineariligulatum acutum. Columna clavala medio angulata alula parva triangula addila utrinque. — Flores flavido citrini. Sepala extus media linea viridula, tepala etiam medium usque. Omnia utrinque maculis fuscis. Labellum ejusdem coloris intus, maculis fuscis, extus epichilium onmino nigro fuscum. Columnna alba superne fusca. Diese Pflanze bluhte im Fruhling 1872 bei Herrn J. Linden in Brussel in einem schwachen Exemplare. Es durfte keinem Zweifel unlerliegen, dass dieselbe in kraftiger Entwickelung eine starke Rispe fordert. Ebenso durfte es sicher sein, dass Herr Wallis dieselbe, clwa in Ecuador, gesammelt hat. — Das achle Odonloglossum pardinum Lindl. bluhte wohl bisher in Europa nur bei Herrn Backhouse in York. / Der von mir 1872 beobachtete Bluthcnstand war eine wenigblulhige Traube mil sehr kleinen Deckblattern. Sepalen keillanzeltlich zugespilzt, kraus. Tepalen keillanglich zugespilzl, kraus. Lippe langlich zungig spitz. Hinterlippe mit aufrcchten Seiten, also rinnig, am Grunde unversehrl, nach vorn gesagt, an der Spilze geslutzl; dazwischen eine liingliche, stumpfe Schwiele, vor ihr eine kurzc dreikielige, drcispitzige Schwiele. Vorderlippe linealzungig , spitz. Saule keulig, in der Miltc ccki oben jederseits mit einem kleinen dreieckigen Flugelchen. — Blulhen hellgelb. Sepalen aussen uber Mittellinie und Tepalen ebenso, aber nur bis zur Milte grun. Alles mit zahlreichen braunen Flecken. Lippe innerseits von derselben Farbe; aussen die Vorderlippe scliwarzbraun. Die Saule weiss, obenhin braun. Tafel 183. Ill Blulhe (ctwa urn Va vergrosserl!). 3. Lippe von oben +. 4. Saule seil- lich +. 5, Saule von vorn -{-. .T O' II 2:> 1 9 4 Tafel 184. I. \. %. Odoutoglossnni caspidatnni Rchb. jil. Affine Odontoglosso luteopurpureo Lind. labelli ungue a columna libero, callo in basi depresso in alas serralas rhombeas quaternas exeunte, carinuUs papuliformibas acutis ulrinque geminis, columnae alis rhombeis cuspidatis serratis. Odontoglossum cuspidatum Rchb. fil. Mss- Panioula seu racemus laxiusculus. Bracteae scariosae ovatotriangulae acutiusculae minutae. Se- pala et tepala subaequalia, a basi laliori lancea cuspidata, bene stellata. Labellum a columna liber- rimum, basi lale cunealum in angiilos laminae panduratae apice cuspidatae, lateribus undulalae ser- rulatae exiens. Callus baseos ligulatus depressus apice transverse retusus, lateribus utrinque dipterus, alis serratis rhombeis, papula utrinque minuta ligulata acuta. Columna trigona, medio utrinque an- gulata. Alae rhombeo cuspidatae serralae supposita utrinque lacinula parva. Flos flaveolus maculis brunneofuscis. Die Yerwandtschaft des Odontoglossum luteopurpureum ist eine unheimliche. Ehedem batten wir keine Ahnung von dem unsaglichen Formenreichthume. Neuerlich haben die massenhaflen Ein- 4 fiihrungen und reichlichen Sammlungen trockner Exemplare mich belehrt, dass mehrere Arten mit demselben zu vereinigen sind — Odontoglossum Scblimii Lind. Rchb. fil., radiatum Rchb. fil., hystrix Bat, Sceptrum Rchb. fil. Wswz. (Odontoglossum luteopurpureum var. Schlimii, var. radiatum, var. hystrix, var. Sceptrum). Ich gedenke diese Formen zu Vermeidung aller Missverslandnisse in den „Xenia" abzubilden. Von alien dieseii Formen zeichnet sich unserft bier besprochene Pllanze auf den"ersten Blick durch die freie Lipped und durch die Lippenschwiele aus. Sie stammt ebenfalls aus Neu-Granada und verdanke ich zwei schone grosse Exemplare ihrem Entdecker, dem modernen Warscewicz, Herrn RozL Bluthenstand eine Rispe oder Traube. Deckblalter durrhaulig, eiformig dreieckig, spitzlicb, klein. Bliithen stehcn schlaff und sind gelblich. Innen tiefere, aussen enlsprecliende hellere braune Flecke. Auf der Lippe vorn ein grosser Fleck. Sepalen und Tepalen ziemlich gleich, von breiterem Grunde lanzeltlich zugespitzt ausgezogen, deullich sternformig ausgebreitet. Lippe ganz frei von der Saule, am Grunde breit keilig in Ecken auslaufend, Lippenplalte geigenformig, an der Spitze spitz und zugespitzt ausgezogen, seillich wellenrandig fein gesagt. Schwiele am Grunde zungig, nieder- gedruckt, an der Spitze quer abgeslutzt, jederseits in zwei rautenformige gesagte Flugel ausgehend, an deren Seiten aussen jc zwei spitze Warzen. Saule dreikantig, in der Mitle jederseits mit einer ausspringenden Ecke. Flugel rautenformig fein spitz ausgezogen und gesagt. Unter ihnen und ge- trennt von ihnen jederseits ein kleiner dreieckiger Zipfel. Tafel 184. Oberer Theil eines Blulhenstandes. 1. Ausgebreitete Lippe +• 2. Schwiele von der Seite. Tafel 18i, IL 3. L ^ Odontoglossnm leacomelas Rchb. fil. Affine ribus, labello ligulalo pandurato apiculato, ante foveam stigmaticam refracto, omnino ecarinalo, co lumnae alis anguslis semioblongis apice ac basi acutis. 195 Odontoglossum leucomelas Rchl). fil. in v. Mohl und v. SchleclUendal Bol. Zeit. '1864. 415[ Flores illis Odontoglossi laevis Lindl. paulo minores, atrato atropurpurei. Sepala et tepala exlus supra nervura medium dimidium flavida, sepala lateralia apicibus albido fla\ida. Labellum atropurpu- reuin, apice late et alte albonavidum, ima sua basi sub trianguli figura rubrum. Columnae basis albida, superne atrato alropurpurea. * Ich habe diese seltsame Pflanze nur ein einziges Mai erhallen von Herrn R. Warner zu Chelms- ford. VVoher sie stamme, wurde mir nicht mifgetheilt. Man konnte an Mcxiko dcnken. Bliithen stehen in einer Rispe und sind etvvas kleiner als die des Odontoglossum laeve Lind. Sepalen linealzungig spitz, seilliche aussen auf Millellinie stark gekiolt, Tepalen Lreiler, Lippe zungig, geigenfdrmlg, spitz, nach vorn breiter, ohnc a!le Kielc, der breilere Vorderlbeil vom scbmalcrn Grund- theil keilformig abgebrochen. Saule zicmlich schlank, oben beiderseils mil langlichen, schmalen, nach oben und unlen spitzen Fliigeln. ■ Tafel 184. BlQthe seitlich — beinahe zweimal vergrossert. 3. Saule und Lippe seillich -J-. 4. Saule und Lippe von vorn 4-, Tafel 183. Tafcl \8Q. I > * lUasdeTallia Chimaera Rchb. fih (Sect. Saccilabiatae) Perigonio externo alte aperto, sepalis basi connalis ceterum liberis oblongis in caudas elongalas integerrimas abruple altenuatis, ceterum densissime limbo piloso fimbriatis, tola superficie interna liispidis, lepalis abbreviatis cunealooblongis apice telrapteris, callo verrucoso inter laminas incluso, labello supra unguem brevissiumum angulato cito in laminam saccalam expanso, limbis ialeralibus angustis denticulatis. Masdevallia Chimaera Rchb. fil. Gardn. Chronicle 1872. 463. Folium cuneato oblongum apice altenualum. Pedunculus uniflorus. Bractea cucullata acuta pe- dicello bre\ior. Columna poslice acuta. Perigonium ochraceoflavidum maculis multis purpureo vio- laceis. Caudae violaceopurpureae. Die Ehre der Entdeckung dieser in ihrer Art ^o merkwurdigen Pflanze gebuhrt Herrn RozL Ich erhielt die Bluthe, welche unter L dargestellt ist, von ihm durch freundliclie Vermittelung des Herrn Ortgies. Nachdem sie aufgeweicht, lilt sie natfirlich und wurde unansehnlicher und schmaler. Ich bin durch diese Neuigkeit in grosse Yerwunderung gesetzt worden. „I cannot remember to have ever been more astonished, than wlien I obtained this remarkable flower. Il was botanically so unexpected that I felt quite amazed. Sucli a Masdevallia not to be satisfied with its hairy or- naments, but to deprive old Cypripedia and Calaseta of their prestige, that of having a slipper in lieu of a tongue. Oh, what wonders may still lurk in these interior ranges of tlie South American Cordilleras! I have at hand a sketch prepared by the lucky discoverer himself. It shows the leaf cuneale oblong, acute, a foot long. The flowerstalks are represented with five flowers! The flowers are described as yellow with yellow or black hairs, the lip golden yellow. There is no known species to which one could even compare this novelty. Il has a widely opened flower, with long tails, the fimbriate oblong bodies of the sepals covered internally with stiff hairs. The petals are slit at their apex into four wings, containing in their centre a great warty body. If the column was not so very old fashioned, all organs would be quite apres le dernier gout'* Rchb. fil. 1. c. Herr Rozl hatte keine lebende Pflanze gesendel Wahrscheinlich fand sich dieselbe in jencr riesigen 25* 196 Sendung, welchc Ilerr Linden empfing — allein sie durfle dem Tode durch Frost niclit ent- ronnen sein. Es war demnach hocherfreulich , dass Herr Wallfs, fur Ilerrn Linden Neu- Granada bereisend, diese merkwurdige Pflanze wieder auffand — vor kurzeni. Herr Director Linden sendele mir eine BJuthe und Farbenskizzen des* Herrn Wallis, denen ich die Farbe und die Figiir L auf Tafel 186 entlehnte. Es ist zweifellos, dass Herr Linden uns bald mit dieser Irefflichen Pflanze in Bliitlie er- freuen wird. Vielleicht werden sich dann auch mehrbliithige Exemplare finden, dafern Herr Rozl sich durch die geHihrlichen Mittlieilungen seiner Indianer nichl tauschen liess. Allerdings ware dies zu verwundern, da derselbe Erfahrungen genug sammclte, um das Bedenkliche dieser Miltheilungen genugcnd zu kennen."^). Blatt keillanglich, oben verschmSierL Bluthenstiel einbluthig. (Ich halte mich an die Skizzen des Herrn Wallis und die drei Exemplare meiner Sammlung. Die gegentheilige Angabe Herrn Rozis ist oben crwahnl und kann sich immerhin bewahrheiten, nur bleibt dann nur noch zu erledigen, ob mehrere Biulhcn gleichzeitig , oder nach einander sich entwickeln.) Deckblalt kappig spitz, kurzer als das Stielchen, von dem der Fruchtknoten sich gliederartig absclmurt. Aeussere BJfUhenhulle weit geofTnet. Sepalen nur am Grunde verwaclisen, ubrigens frei, langlich in lange ganzrandige, fadig- bandformige Scliwanze ausgezogen; am Rande hin dicht gelbbehaart, ausserdem auf der Innenflache mit vielen, ofl auch gabligen Haargebilden. Tepalen kurz, lineal, oben gerundet, zweiklappig, zwischen den beiden Klappen ein hockrigcr fleischiger Buckel, der >seitlich angewachsen ist, wodurch also eine Yicrflugliche Spitze der Organe sich enlwickelL Lippe fiber kurzem Nagel mit stumpfeckig linealem Grunde und breit ausgedehnter, sackformig umgeschlagencr Platte, dei^n Aussenrander nach Innen gezahnelt sind, wahrend der innere Mittelrand unversehrl ist Innen drei aufrechte Kiele, von deneu die Seitenadern kielig abgehen, Saule oben hinter dem Staubbeutel spitz ausgezogen. Die Farbe ziemlich ochergelb rait zahlreichen violettpurpurnen Flecken und solchen Schvvanzen. Tafel 185. L Herrn Rozls Bluthe- II. Eine Bluthe des Herrn Wallis. HI, Blatt nach Herrn Wallis. 1. Saule seillich +• 2. Sepalum schief gesehen +• 3' Tepalum seillich -f • *. Lippe von oben +. Tafel 186. L Eine sich offnende KnOspe nach Herrn Wallis' Zeichnung \ Tafel 186. IL 1. 2 masdevallia Roezlii. (Sect. Saccilabiatae) Recedit a Masdevallia Chimaera Rchb. fil. limbo sepalorum laevi, superficie interna hinc marginibus asperula, labelli calceo limbis externis integerrimis. Masdevallia Roezlii Rchb. fil. Mss, Pedunculus uniflorus. Bractea cucullala acuta pedicellum vix aequans. Perigonium externum alle aperlum. Sepala basi connata, ceterura libera, oblonga in caudas elongatas integerrimas filiformi- lineares altenuata calva, superficie interna circa margines dense asperoverrucosa, Tepala brevius ligu- lala obtusa apice bivalvia et callo inlerjeclo papuloso utrinque adnato tetraptera. Labellura bre- *) Beilaufig sei hier berichtet, dass Derselbe so viel voq einem himmelblaublulhigen Selenipedium er- zahlen horte, dass er die hochst schwierige und weite Reise darnach antral, um schliesslich einen Sumpf voll Cipura zu finden! 197 vissime unguiculatum basi angustum, dein dilatalum saccatum, sacco anlice inflexo, limbo ulrique inlegerrimo, nervis ternis longitudinalibus et nervillis Iransversis crectis. Columna apicc acuta. Perigoniiim obscure atroviolaceum , disco pallidum, obscure atroviolaceo quasi lesselatum. Der Enldecker dieser schonen Art, welche man eine vergrosserte Masdevallia cucullata Lindl. ncnnen konnte, wonn die Tepalen und die Lippe nicht so lotal verschieden waren, ist wicdcrum dcr Warscewicz der Neuzeil, Herr Benedict Rozl, der sic im osllicben Neu-Granada auffand. Nach ihin traf sie Herr Chesterton, der eine sehr grosse Blulhe Irocknete, die er der sexuellcn Organc und der Sepalen und Lippe bcrauble, urn sie schoner herzuslelion — • cine Barbarei, die bei Masdevallicn sehr oft verubt wird. Endlich li^af sie vor wenigcn Monalen Herr Waliis, Ich verdnnke Hcrrn Lin- den eine Blulhe, welclic abcr viel kleiner ist, als die abgebildele Herrn Rozls. Bluthonstiel cin- blQlhig. Deckblall kappig spitz, kaum so lang als BJulhcnslielchen. AeusScre Blulhenhullc wcit ge- offnet. Sepalen am Grunde verwachsen, ausserdem frei, langlich, in sehr kinge unversehrle, fadig- lineale Schwanze ausgezogen, auf der Innenflaclie um die Bander dicht rauhwarzig, Tepalen kurz, zungig, slumpf, an Spitze zweiklappig imd dadurch, dass eine ^Yarzige, halbeiformige Schwiele beidcr- seits den Klappen angewachscn, ziemlich vierfluglich. Lippe kurz genagelt, dann am Grunde sclimal keilig, plotzlicli in eine quer rundliche vorn sackig umgesclilagene, ausgeholille, an den Seitenrandern unversehrle Platte ausgebreitet, auf der drei Langskiele und beiderseils mehrere nach Aussen ver- laufende Querkiele, Siiule oben spitzlich zugehend. Farbe tief purpurviolett, auf den Mitlelflachen dagegen blass gelblich, braun mil vielen dunkel purpurviolelten Flecken, Augenseheinlich sind die Farbentone die der Masdevallia cucullata, welche nach Herrn Wallis' Miltheilung in Neu- Granada wegen ihrer dunkeln Farbung als „Wittwe" bezeicbnet wird. Tafel 186, IL Blulhe. Das Exemplar Herrn Rozls. Audi die xon Herrn Chesterton getrock- nete Bluthe ist so gross. Dagegen sammelte sie Herr Waliis viel kleiner. 1. Tepalen und Saule seitlich -f • 2. Lippe ausgebreilet -{-. Tafel 186. IIL IV. 3—5. Masdevallia Benedict! • r (Sect. Saccilabiatae). Recedit a Masdevallia Chimaera Rchb. fil. limbo scpalorum laevi, superficie interna minute asperula, labelli hypochilio ovalo ulrinque angulato, epicliilio Iriangulo obtuso involuto, callo in ungue, columnae androclinio pauciserrato , poslice ligulato lineari serralo. Masdevallia Benedicli Rchb. fil. in JilL Pedunculus unifloras vaginis duabus sen ternis distanlibus. Braclea cucullata acuta arcla pedi- cello bene sc. prope dimidio brevior. Perigonium optime cxpansum. Sepala basi connala semio- vato Iriangula in caudas se ipsis bene longiores filifonni vittaeformes inlegerrimas elongala; multum aspero verruculosa, ceterum excluso nervo medio carinalo exlus pulcherrima laevia. Tepala llneari- jjgulala apice diptera, calto interjecto valde muricalo ulrinque adnalo telraplera. Labellum jam de- scriplum, carina angulata utrinque Juxta hypochilii marginem. Perigonium inlus pulclire cerasino brunneum exclusa fascia albida ante sepalorum lateralium apices" et Iriangulo pallido sub labello, omnibus bis locis brunneo gutlatis. Columna etiam albida. Tepala albida utrinque sub apice ob- scura. Color externus multo pallidior. Diese schone Art isl wiederum eine Entdeckung des Herrn Benedict Rozl, des trefflichen und kuhnen Reisenden, dem sie gewidmet ist. Auch Ilerr Waliis traf sie wieder auf den Jagdgrunden des erslgenannten, im ostlichen Neu-Cranada. 198 Bluihenstiel einbliithig mit zwei bis drei von einander entfernten, engen und kurzen Scheiden. Deckblatt engscheidig, spitz, so lang als das halbe Blulhenstielchen. Blutlienhulle deullich und stark ausgebrcitet. Sepalen am Grunde verwacbsen, balbeifornnig droieckig in Schwanze ausgezogen," welcbe langer, als sie selbst, linealfadig, ohne alle Behaarimg. Flache der Sepalen mil vielen Rauhigkciten, welcbe selir klein und warzig. Die Aussenflacbe sehr schon glalt mit Ausnahme dcr sebr stark ge- Jdelten Mittelnerven. Tepalen linealzungig, obcn zweifliiglig oder auch, wenn man will, vierfluglig, indem die eingescblossene langstacblige Scbwiele angewacbsen ist. Lippe kurz genagelt, Hinterstuck beiderseits mit Ecken, also ziemlich rautenformig , jederseits ein erbabener, ebenfalls eckiger Kiel. Vorderstuck kurz genagelt, stumpf dreieckig mit sackig eingesclilagenem, vielfach gelapptem und welli- gem Rande. Eine langlicbe Scbwiele am Grunde vor dem Nagel. Saule am Rande des Staubbeutel- betts (Androclinium) mebrfach sagezahnig, hinter dem Staubbeutel in einen linealen, geslutzten, ge- saglen Forlsatz ausgebend. Die Farbe ganz dunkel kirschrothbraun innerseits, beller ausserseits. Innerseits belle Querbinden vor den Spitzen der seitlichen Sepalen und ein belles Dreieck unler der Lippe. Alle diese Stellen mit vielen lief kirschbraunen Fleckcben. Tepalen bellgelbweiss, rait je einem dunkeln Flecken unter Spitze. Lippe ebenfalls hellweissgelb. Tafel 186. III. Bluthe von vorn. IV, Dieselbe von der Seite. 3. Saule und dabinter Sepa- lum -f- i- Ausgebreitele Lippe +. 5. Lippe seitlicb +. Tafel 187. I. 1-7. ^Enlophia venosa. (Apbyllae). Validiuscula caule distanter vaginato, apice racemoso, bractcis triangulis acuminatis trinerviis ovaria pedicellata vix dimidio aequantibus, sepalis tepalisque sublalioribus obtusioribus ligulatis subacutis, sepalis lateralibus obliquis, inferne ab oyario liberis retrorsis, calcari didymo obtuso minuto, labelli lamina trifida, laciniis lateralibus oblusangulis antice crenulatis, lacinia media lato ligulata obcordata crispula, carinis crassis geminis arcualis in basi, venis anllce raediis ac venulis quibusdam cristulis crispulis ramentaceis in disco medio, columna trigona, antice ampliata, antbera apice emarginala (cum apiculo?), Dipodium venosum F. Mull, Fragmenta L 6L V. 95. Eulopbia venosa Rcbb. fik Mss. in Herb. Lindleyano. Caulis pars infima in altero specimine bene torta, ceterum prope bipedalis. Vaginae arctae aculac valde dislantes. Racemus pluriflorus (ad undecim) fioribus illis Eulopbiae ramentaceae Lindl. subaequalibus. „Scapus pallide virens basi squama rufescenti obsessus. Perianthii foliola 5 albida venis sordide rubris percursa. Labellum iobis lateralibus viridibus supra venis saturate rubris pictis. Pollinia spbaerica, postice exlus fissa, Caudicula linearis, basi latior, Glandula argute rhombea. Ich kenne zwei Exemplare dieser Pflanze ira Kew Herbarium. Das dargestellte ist das aus u Lindley's Sammlung. Das unterste Stuck dagegen gehorl dem Exemplar Sir William Hookers, welches sich durch ziemlich einseitwendige Stcllung dcr Blulben auszeichnet, „Near Providence Hill. This rare plant was only seen once! and these are the only specimens I was able to procure. Do they not deserve a figure? Oct. 53." Dr. M. — „Grassy places towards the Fitzmaurice River Oct. 55. Ferd. Muller." Spater vermuthet Herr Baron von MiiUer, die Pflanze gebore vielleicht zu Dipodium punctatum R. Br. Frag m. V. 95: „Dipodium punclatum» a sinu Edgecombe's Bay usque in Tasmaniam et usque ad sinum St. Vincent's Gulf expandens, in alpes ascendens cui Dipodium ensifolium el D, venosum ulterius comparanda et cujus in Neo-Angh'a occurril varielas straminicolor." Diese nahere 199 Vergleichiing mit Dipodium punclatum R. Br. erscljeint uberflussig, nachdem ich bei wissenschaft- licher Unlersuchung ermiltelte, dass die Pflanze gar kcin Dipodium, sondern eine ganz biedere Eulophia, durch die Lippe von den verwandten indischen Arlen vollig verschicden. r Unlerster Theil des Slangels gewunden und gedrehi; vielleicht in Folge zufalliger Iliiidernisse im Boden. Der iibrige, fiber der Erde slchcnde Stangeltheil slielrund, ziemlich straff, mit drci wcit auseinander stelienden langlichcn spitzen Scheiden, welche verhaltnissmassig sehr kurz. Traube ziem- lich eng (mit ungefahr dreizchn Bluliien), Deckblutler lanzelllich, kaum balb so lang als die gestiellen Fruchtknoten. Sepalen langlich spilz, deullich nervig, die Nerven der seitlicheu Sopalcn aucb mit deutlichen Seitenastchen. Die seillichen Sepalen mit unlerm Grundtheile frei und schief nach hinten gekehrt. Tepalen breitcr, weniger spitz, mit slarken, theilvveise verzweiglcn Adorn. Sporn ganz kurz, stumpf, in der Miltellinie eingeschniltcn. Lippenplalte brcit, dreispallig, seilliclie Zipfel brcit, stumpf dreieckig, am Vorderrande ein wenig kraus; Mittelzipfel breit, vorn breiler, stumpf, ausge- randet, am Rande kraus. Zwei starke lineale, nach aussen bogige Schwielenkiele am Grunde und auf den drei Mitteladern und ihren Seitenaderclien und auf der Scheibe — nicht weiter vorn — gekcrble niedere Kiele. Saule stumpf dreikantig, oben etwas breiler. Staubbcutel mit Ausrandung. PoUinia kuglig, nach aussen auf Ruckseile gespalten. Caudicula lineal, gogen die Pollinia breiter. Glandula spifz rautenformig. I Tafel 187. I. Pflanze aus Lindleys Herbar. Das Unterstuck ist aus Sir Williams Herbar. 4, Bliilhe seitlich -f-- 2, Lippe ausgebreitet +• 3. Saule seillich +. 4! Saule von vorn + 5. Anthere von untcn 4-. 6 7 PoUinarien +, Tafel 187. II. 8 — 13. Pterostylis tarfosa EndlJ (Cucullata). Humillima, tenuis, foliis baseos rosulalis lineari selaceis, vaginis caulis subaequalis apice libero setaceis, bractea subaequali ampliori, apice setaceolineari , scpalo summo oblongo apice longe setaceo, sepalis inferioribus a basi medium versus connalis, dein energelice setaceis, lepalis cuneaio rhombeis longecaudatis, labello unguiculato callo cuneaio ovato apice replicate bilobo in basi, lamina lineari longius anlrorsum barbala, columnae auriculis a lata basi sursum longisetaceis, deorsum oblongo ligulatis apice libero ciliolatis. Pterostylis turfosa Endl. in LeJimann Plantae Preissianae U, p. 5. "Vix quinque poUices alta incluso flore majuscule. Folia in basi quinque, vix lineas tres ad quatuor aequantia — lineari setacea, complicata? torla? saltern ila in specimine sicco. Folia caulina subaequalia, forsan basi vaginali paulo laliora, tria. Bractea ampHuscula, apice bene selaccQ linearis. Floris pedicellus bracteam bene superans. Galea superior perigonii ex sepalo impari ac ex lepalis, antice obscuris. Sepalum inferius porreclum, nee deflexum. Labellum et columna descripla. Planta satis superque recedere visa a Plerostylida barbata Lindl. (squamata Hook. F. Tasm. CXVI., nee barbala Endl., quae pjTamidalis LindJ.) foliis angustissimis, apice setaceis, bractea apice setacea, lepalis basi non angulatis, sed cuneatis, dimidio melius pallidis. Apex labelli eheu! deesl Diese Pflanze wurde bei Stirlings-terrace in Westauslralien am 22. September*) 1840 von Preiss ffesammelt. Endlicher diirfte nur Ein Exemplar zur Hand gehabt haben. Dieses exislirt jetzt in' der *) So sagt die Originaletiketle. „Nr. 2G32. In turfoso - arcnosis deflagratis ad Stirling terrace. Flores viridi fla^d. Floret Septembri 22. 40." 200 Samnilung der Universilat Lund. Herr Professor Agardh hatle die Giite, dieses kostbare Original mir durch Herrn Dr. Nordslcdt's freundliche "N'ermittlung zur Ansiclit zu senden. Leider fehit dem Exemplar die Lippenspitze. Ich habe bci Sludium der Wiener Typen Endlicher's ebenfalls zahlreiche solche Defeclen gefunden (z. B. bei den Caladenien), so dass ich die traurige Ueberzeugung erhielt, F dass Endlicher, anstatt mit Auflragung von el was Feuchtigkeit vorzuarbeiten (was bei kostbaren Musealunicis der ganzen Aufweichung allemal vorzuziehen), mit irgend einem Instrumcnle, elwa einer Nadel oder einem Scalpell an den Irocknen Exemplaren heriimgearbeilet hat, was nalurlich mit den traurigsten Bruchverlelzungen verknfipft war. Die Pflanze selbst scheint mir von der nahe verwandten Pterostylis barbala Lindl. durch Blaller und Tepala sehr gut verschieden. Es ist freilich immerbin misslich, nur mit Einem Exemplare einer critischen Pflanze sich begniigen zu mussen. Das Exemplar ist niedrig — mit Einschluss der Bluthe etwa funfzollig. Der Stangel sehr sclilank. Die grundstandigen Blatter sind lineal, in feine Spitzen ausgehend. Wahrscheinlich waren sie zusammengefallet und gedreht, raindestens sind sie es im getrockneten Zustande. Die slangel- slandigen Blaller sind etwas weit gescheidet. Das Deckblalt besleht aus einem breileren Scheiden- Iheile und einer feinen Spitze. Das Slielchen der Bluthe uberragt etwas das Deckblatt und setzt scharf ab vom Fruchtknotcn. Das obere Sepalum erscheint am Rucken in der Milte etwas einge- druckt. Der untere Theil ist langlich schwach geigenformig, der obere spitz borstig ausgezogen, Eng anliegend sind die keilig stumpf rautenformigen, ebenfalls borstig ausgezogenen Tepalen, die an dem Vorderrandc hin dunkel gefarbt sind. Die unteren Sepalen sind langlich, verwachsen am untern Theil und gehen in zwei lange dunne borstige Fortsatze aus. Die Lippe ist in ihrem ganzen Ver- lauf, so weit sie vorliegt, lineal, wohl etwas dick. Von dem Grunde bildet sie nach unten eine Ecke und auf dieser Biegung sitzt eine quere keilig langliche Leiste, welche oben in eine ausgerandele stumpf zweilappige Spitze umbiegt. Die Haargebilde stehen, nach vorn und unten gerichtet, zahlreich an dem Lippenkorper, der hinter und eine kleine Spannc vor der Leiste nackt ist. Die Spitze, derea J Eade wegen des Yergleichs mit Pterostylis barbata Lindl. inleressant ware, fehlt. Die Saule ist der dieser Art sehr ahnlich. Die Flugel sind beilformig — von breitem Grunde geht aufwarts ein bor- stiger Fortsatz, nach unlen ein langlicher, stumpf gcrundetor Fortsatz, der an seinem Ende gewimpert ist. Der beste Character scheint in der Gestalt der Tepalen zu liegen. Tafcl 187, 11. Das Exemplar der Universilat Lund. 8. Tepalum +• 9. Unteres Sepalum -}-. 10. Lippe, soweit vorhanden -|- +. 12. Saule + Tafel 187. III. 13—15. Aciantlius viridis Hook. fit. 4# Gracilis, supra medium unifoliatus, apice racemoso biflorus, folio oblongo apiculato (undulato?), bracteis minutis, ovariis sub perigonio angulatis, bracteis triangulis minutis, sepalo imparl galeato oblongo acuto, sepalis lateralibus linearibus acutis porrectis, tepalis linearibus acutis uninen^iis minu- lissimis, labello ovato triangulo, utrinque uniplicato laevissimo, columna semitereti apicem versus dilatata, arcuata. Acianthus viridis Hook. fiL Tasm. IL 372! Sex ad septem pollices altus. Vagina in ima basi caulis una servata. Folium temue membra- naceum, trinerve, nerviUis quibusdam transversis obliquis. Ich kenne nur ein paar Exemplare dieser durch ihre Lippe von den verwandten Acianllius Arten liinlanglich unterschiedenen Art. Sie wurde als Pterostylis ? Oldfieldii von Herrn Baron von MuUer an ^01 Lindley gcscndet. Gesammell wurde sie von Oldfield: „Dup Gully, Springs, ML Well. Unique. Tasmania." Gunn sammelte sie ebendaselbst und gab den Standort an: „Base of Mourt Wellinglon. October. November 1839." Derselbe Iraf sie mil 1—3 Blulhen. Etwas uber seclis Zoll hoch, sehr sclilank und dunn. Am Grunde eine kleine kurze spitze Sclieide. Ueber der Mitte ein nicliL einen halben Zoll langos, langlidies, gespit/lcs Blatt, dessen Rander wellig erscheinen. Die Substanz ist dunn. Es finden sich drci Hauplnerven und mebrerc scbieflaufende aufsteigende feine Quernerven, von denen die zwiscbcn Mittel- und Scitenncrvcn ana- stomosiren, die andern frei auslaufen. Die zwei Bliilhen slchen elwas auseinander. Deckblaller dreieckig spitz, sebr kurz. Frucblknoten untcr dor Blulbenliullc eckig abgesetzt. Unpaares Hiillblalt gewolbt, spitz, langlich, funfnervig. Untere Sepalen lineal, spitz vorgcsti'eckl unler Lippc, mit Einem gut enlwickelten Nerven. Tepalen lineal, sjiitz, einnervig, ganz kurz. Lippe eifonnig dreieckig spilz, mit einem auslaufenden Mitlelnervcn, zwei kurzen Seitcnnerven und zwischen ihnen und dcm Miltcl- nerven noch kurzeren Nervenanlagen. Gar keine Erhabenhcitcn auf ihr. Saule lialbstielrund, oben ervveilert, gebogen. III. Pflanze, 13, Bluthe seitlich ^-. 14. Tepalum +, 15. Lippe +, I Tafel 188. I. II. 1. 1 3 Caladenia niulticlaTia Rclih. fil. (Alala.). Labello unguiculato lamina (semper?) refracla, ligulis in ungue duabus planis trans versis apice botryino mullipapulosis sibi invicem antepositis, anteposita ligula angustiori linear! apice in- crassata utrinque et callo depresso oblongo multipapuloso in basi laminae oblongo rbombeae oblu- sangulae apice apiculato saccalo inflexae pallidae nervis radiantibus ad novem superne late alro- purpureis. Caladenia muUicIavia Rchb. fil. Beitr. Syst. Pflanzenk. 64! Caulis spithamaeus folio uno lineariligulato acuto setoso superne vagina una lineari acuta setosa, ipse setosus ac tenuissime glandipilis. Braclea oblonga obtuse acuta setosa ac glandipilis ovario pedicellate glandipili bene brevior.. Sepala et tepala linearilancea selaceo acuminata, sepala extus parce glandipilia. — Columnae alae duae ligulato ereclae anlberas bracbialo excedentes, infra descen- dentes et marginera angustissimum efficientes, „Nitidissima planta, a nomine hucdum descripla, forsan, quod pessime exsiccala, quae non solum elavos multos, sed clavem ad judicauda genera affert." „Exactissime genera Chiloglottidis et Adenocbili cum Caladenia combinat." Bclib. fil. 1. c. Diese Pflanze, aus der man mehr lernen kann, als aus den ganzen ubrigen Caladenien zusammcn, sammelte Drummond am Swan River. Nr. 440. 441 1 Stangel spannenhoch, kurz borstig und drusenhaarig. Blall lineal zungigspitz, borslig. Obenliiu eine einzelne spilze kurze borstige Scheide. Deckblall langlich, slumpf gespitzt, borslig und drusen- haarig, gut kurzer als der geslielte, drusenhaarige Fruclitknolen. Sepalen b'neallanzelllicli, borstig gespilzt, aussen kurz und wenig drusenhaarig. Tepalen ebenso, aussen kabl. Lippe genagell mit umgebogner Platte (ob immer?). Zwei breit lineale Forlsalze sind an ihrem geslutzten Endc wcin- II. 26 202 traubii? vielwarzi*? und slclien voreinander. Yor dem vordern stelit jederseits nach aussen ein viel schmalerer fadig linealer, an der Spilze keulig verdickter Forlsalz, wahrend in der Mitte eine lang- liche vielbucklige Schwiele sich findet. Die Platte ist langlich, an der Spitze aufgerichtet sackig, gegen den Grand jederseits slumpfeckig ausgebreilct. Neun breite slrahlende dunkelschwarzpurpurne Striemen, von denen die seillich des klngsten mililern zweischenklig ausgchen, vertheilen sich eng aneinander uber der hellen Lippe. Saule dreikanlig mil zwei langlich aufgericiiteten zungigen stiimpfen Fliigeln, die in schmalem Flugelrande an der Saule herablaufen. Tafel 188, I. II. Pfianzen. 1. Lippcnplalte mit Anhangsein -{-. 2. Dieselbe, allein der vordere der zwei Grundfortsalze herabgesclilagen , damit man den hinteren Fortsatz deullicher sehe +. 3. Saule von hinlon +. Tafel 188. III. IV. 4. Caladenia Barbarossa Rchh. fil. r" (Latifolia). Labelli iingue canaliculalo ascendenle, lamina medio trifida laciniis lateralibiis falcalis erecla abbrevialis, lacinia media oblonga subacula serrulata deflexa, multo majori, callo slipitato apice mitrato dilatato, apposita ligula carnosa utrinque jiixla lacinias laterales, lineis latis velutino barbalis usque ante apicem. Caladenia Barbarossa Rchb. fil, Beitr. Syst. Pflz. 1871. p. 64! Spilhamaea. Folium cuncato oblongo ligulalum acutum, brevius, longius, usque duos pollices loii- gum, dimidium poUieem latum, omnino glabrum. Pedunculus gracilis vagina una brevi acuta circa medium. Braclea ovala acuta selosa nunc pedicellum giandipilem aequans, superans, non allingens. Ovarium glandipile. Sepala linear! lancea acuminata extus parce glandipilia. Tepala subaequalia calva. Omnia sicca ocliroleuca violaceo striata. — Columna ab apice ad medium late oblongo-alala. An- lliera mutica. Auch diese in ihrer Art so hochsl merkwurdige Pflanze sammelte am Swan River Drum- mond 861. Spannenhoch. Blalt keilig langlich spitz, kurzer oder langer, bis zwei Zoll lang, einen halben Zoll breit, ganz kahl. Stiingel sclilank mit einer kurzen spitzen Scheide um die Mitte herum. Deck- blatt eiformig spitz borstig, bald so lang, bald langer, bald kurzer als das drusenhaarige Blulhen- stielchen. Fruchlknoten drusenhaarig. Scpalen lineal lanzeltlich zugespitzt, aussen wenig drusen- haarig. Tepalen ziemlich gleich, kahl. Alle diese Organe erscheinen gctrocknet hellgelblich mit violeltcn Langsslreifen. Lippennagel riniiig, aufsleigend, Platte dreispaltig, seitliche Zipfel halbsichel- formig aufgerichtet, kurz, Miltelzipfel langlich, ziemlich spitz, fein sagezahnig, herabgesclilagen, am + Grande eine obcn erweiterle ausgebreitete Schwiele, beiderseits derselben ein fleischiger langer stie- liger Zapfen. Auf dem Miltelzipfel bis kurz vor die Spilze und etwas enlfernt vom Rande zwei lange Felder, welche mit Sammt bedeckt sind, der in der Miltellinie, die sie abgranzt, fehlt. Saule etwas gebogen, dreikantig, neben der Narbe jederseits ein eckiger FJugel. Tafel 1 88. III. Pflanze ohne unterste Theile. IV. Bluthensliel, 4. Lippe — der Miltelzipfel gewaltsam umi^ebogen, um die zwei Sammlfelder zu zeii?en. 203 y Tafel 188. . V. 5. 6. Galadenia saccharata Rchb. JiL (Alba). Labello oblongo, antice trifido, laclniis ligulalis oblongis oblusis subaequalibus iiili^gcrrimis, callis globosis stipitatis valde saccharatls a basi ante basin laciniae anticae biseriatis, per hiijiis lineam mediam uniseriatis seu biserialis. Galadenia saccharata Rcbb. fil. Beitr. Sysl. Bol. 1871. G3, Vultiis omnino Caladeniae albae R. Br. fuscatae Rchb. fil. Parvula, quadri-, quinquopollicaris. Folium lineariligulatum acuminatum glabrum. Pcdunculus gracilis tortus, glandipilis, :5upra medium vagina arcta una acuta. Bractea subaequalis pedicelluni ovarii subaequans. Sepala linoarilancea acuta, extus asperula. Tepala subaequalia angustiora. Columna trigona arcuala omnino aequalis, Diese niedlicbe zarte Pllanze isl Nr, 324 aus Drummonds Swan River Sammlung. Haut des Wurzelstocks zulcl/l fein grubig gelost. Blatt lineal spilz, kalil. Slangel sebr dunn, schlank, gebogen, driisenhaarig; unler odcr ubcr Mitte mit Eincr kahlen engen kurzcn slumpf ge- spitzlen Scbeide. Deckblatt dieser abnlich, so lang odcr kurzer als dfusenhaariges Bluthenstielchen. Fruchtknotea drusenliaarig. Sepalen langlicli spitz, aussen rauh. Man siebl unter dem Mikroskope zahlreiche kurze papillose Fortsalzc, die aber fur das blosse Auge kaum zur Geltung kommen. Tepalen ziemlich gleich, spitz. Lippe langlich, nach vorn dreispaltig, Zipfel zungig langlich stumpf, ziemlich gleich, zwei Reilien gestieller runder, auf der Oberflache stachelspitzig gekrumeltcr Schwielon vom Lippengrund bis zum Grund des Mittelzipfels, von da an einreihig oder zweireibig his gegen die Spitze. Saule dreikantig gebogen, am Rande liin ganz gleich. Diese hubschc Art hat getrocknet bleifarbiggraue Sepalen und Tepalen. Die Lippe erscheint hell mit einem Saume dunkler (violelter?) Flecken urn den Rand herum. Tafel 188. Y. Pflanze. 5. Lippe +. 6. Eine Schwiele +. Tafel 189. Drakaea irritabilis RcJih, JiL labello cum columnae pede elongalo articulalo, hypochilio lineari basi didyma abrupla, epichilio oblongo hinc lobato, lumore cum fasciculo pilorum in basi, postposila lamina ligulata biJoba, columna arcuata tetraptera, alis sinu lato disjunctis, superioribus falcatis, inferioribus falcato uncinalis lon^ioribus. Arthrochilus irritabilis Lib. Baro de Muller in F. Mull. PYagm. L pag. 42 & 43! Drakaea irritabihs Rchb. fil. Beitr. Syst. Pflzk. 1871. p. 68! Caulis filiformis tenuis. Tuberidium sphaericum, ovoideum, ovoideo-comcum. Radices adven- liliae et caulis inlernodia subterranea nunc pilosula. Gemmae foliiferae radicantes nunc ex axilla vaginae cujusdam superioris (cf. Fig. L). Folia ceterum videnlur apparere in planta juuiori, ante anthesin, gemina, irao lerna, a typo oblongo acuminato abbrevialo ad typum cunealo ligulalum acu- lum, imo linearem acuminalum. Caulis floridus tenuis, saepissime flexus. Vaginae duae seu Ires, infima nunc superna foliaceo expansa, omnes valde inter se distantes. Racemus quinqueflorus usque quatuordecimflorus, demum bene dislanliflorus. Bractcae Irianguloc acutae pedicellos prope aequanles, valde crassae, ut nervos non distinguas. Flores bene „postici", sc. in positione originali permanentes, labello juxla axin inflorcscentiae verso. Sepalum impar cuneato obIon£um obtuse acutum seu obtusum, 20 * 204 trinerve. Sepala latcralia deorsum incurva, ligulata, obtusissime acuta basi juxla pedem columnae descendentia, Irinervia. Tepala lineari spatulala oblusa. Labellum cum pede columnae articulalum, lineare, basi umbone gemino, apice diJatatum, si mavis lamina raalleiformi medio tumida, pilosa retrorsum spatulata emarginata, anlice canealo obionga in ungue lineari peltala, Columna trigone arcuata, apicem versus quadrialala: alae superiores falcalae breves, alae inferiores isthmo amplo sepa- rate falcate uncinatae laliores. Fovea rotunda limbala, androclinium postice apiculatum, utrinque in alam dictam falcatam superiorera expansum. — Flos Airidis purpureo suffusus videtur. Diese Art wurde an der Morelon Bay in Ostaustralien entdeckt und von dem damaligen Ilerrn F. MuUer beschrieben, von dem etikeltirte Exemplare sicli zu Kew befinden. Meine Exemplare sammolte Frau Dietrich ebendaselbst. Die Pfianze selbst isl hochst interessant, da sie Drakaea elastica Lindl. und Spiculaea ciliata Lindl. verbindet. Drakaea hat ganz schmale herablaufende, am Grunde abgesetzle Saulennugel; Spiculaea hat die FJugel wie unsere Art. Drakaea bat einen gnnz langen Saulenfuss, wogegen Spiculaea ihn verschwindend kurz aufweisL Die Lippenplalte der Spicu- laea stimmt mit der unserer Pflanze, wabrend bei Drakaea das hintere Anhangsel kaum angedeulot ist Wenn man aber die weite Sphare dieser Organe bei Caleana und Pterostylis begrifTen hat, sieht man, dass hierauf ein Gattungsmerkmal nicht begrundet werden kann. Stangel fadig zart, Tuberidium kuglig, eiformig, ei-kegelformig. Nebenwurzeln und unterirdische Stangeltheile behaart. Knospen in den Achseln der Scheiden bringen Blatter und Wurzeln. Die Blatter erscheinen vor der Blulhe, wie es scheint. - Bald siud sie ganz kurz langlicheiformig spitz, bald lang keiligzungig zuge- spitzt, bald lineal zugespitzt. Der bluhende Stangel hat meist gegen den Grund eine oder mehrere stumpfe Biegungcn. ■ Zwei, meist drei Scheiden stehen in weilen Abstanden. Sie sind kurz, doch ist die unlerste ab und zu etwas blattig ausgebreiteL Die Traube hat funf bis vierzebn Blulhen an den vorliegenden Exemplaren. DeckbKUter dreieckig spitz, fast gleichlang den Stielchen der Frucbt- knoten, welche plolzlich abselzen. Die Blulhen behalten ihre urspriingliche Richtung, d. h. die Lippen stehen gegen die Axe gekehrl. Unpaares Sepalum keillanglich stumpf gespilzt oder slumpf, drei- nervig. Seilliche Sepalen nach unten gekrummt, zungig, sehr slumpf gespilzt, am Grunde am Saulen- fuss schief herablaufend, dreinervig, Tepalen linealspatelformig €lumpf. Lippe mit Fuss der Saule gegliedert, lineal, am Grunde mil doppcltem Buckel, an der Spitze ausgebreilet. Man kann auch sagen scbildslandig slehe auf einem linealen, am Grunde zweibuckligen Nagel eine hammerformige Platte, die in der Milte einen behaarten Buckel babe, nach vorn zungig verbreitet, nach hinten einen ausgerandeten spalelformigen Fortsatz trage, Saule dreikanlig, bogig, gegen und an der Spitze mit vier Flugeln. Obere Flilgel kurz sichelformig, untere weitabstehende Flugel hakig sichelformig, breiter. jSarbengrube rund, gerandet. Androclinium mit Spitzchen, an den Seiten in die erwahnten Flugel ausgehend. Bluthe grun mit Purpurfarbe angehaucht Noch mache ich zum Schluss aufmerksam, dass die Galtung Caleana genau dieselben Yerschie- bungen zeigt, w^ie Drakaea in meiner AufTassung, vermoge dercn ich sie mir Spiculaea und Arthro- chilus vereinL Bei Caleana major R. Br. kommen sogar Bluthen vor, welche die Sepalen eng bei- sammen und weiter auseinander zeigen. Bei C. nigrita Lindl. und minor R. Br. isl dann die Kinn- bildung eine ungleich starkere. Dagegen ist die Lippenplatle der C, minor R. Br. von jener der C, major R. Br. und nigrita Lindl. ausserordentlich verschiedcn. Tafel 189. L Bluhende Pflanze mil Blatter tragender Seitenknospe. 11. Blattpflanze. 1. % Blu- lhen. Beide in Bezug auf Lange der Perigoniallheile sehr verschieden. 3. Lippe von oben +• 4. Spitze der Lippenplalte -{-. 5. Saulenspitze mit offnem Slaubbeulel +• 6. Saulenspitze der Slaubbeutel mit Gewalt genommen +* 205 Tafel 190. f. 1 — 6. + Prasophyllum Drumniondii Rchh. JiL (Elala — Al[)ina.) Bene spicalum, bracleis ligulatis acutis ovaria dimidia prope aequantibiK^, abello basi ovato dein ligulalo denliculato undulato lamellis in basi semiovatis in ligulani carno.^am in parte labclli anlice cxcurrente, columnae laciniis roslellum exccdeiilibus falcalis. Prasophyllum Drummondii Rchb. fiL Beitr. Syst. Pflanzk. 1871, 68. CO, Ultra bipedale. Folium crassiusculum, inflorescenliam laxiusculam elongalam spicalani imo ox- cedcns. Bracteae ovalae acutae plurinerviae ovaria prope aequanles. Scpalum impar ligulalum acu- tum fornicalum- Sepala latoralia apice bidentala fornicala. Tcpala lancea. Labellum a basi ovala ^ulatum acutum. Caili labello isoinorpbi. Lamella una magna discoidea subrolunda in basi in lineam caraosam in lacinia anlica e.xcurrens. Laciniae colunjnac falcalae roslellum superanles. Color sopalorum el tepalorum rufobrunneus. Margines horum organorum pulcbre pallidi. Diese scbone Pflanze findel sicb gemengt mil einem unbeslimmbaren Prasopliyllum und mil Prasophyllum Fimbria Rcbb. fil. unler Nr. 181, Swan River Drummond! IJeber zwei Fuss hoch, Blalt dicklicli, selbst langer als die lange schlafle Aehre. Deckblalter spitz eiformig mehrnervig, ziemlich so lang, als Fruchlknolen. Unpaares Sepalum zungig spitz ge- wolbt Seitlicbe Sopalen langlich, an Spitze zweispitzig, gewolbt. Tepalen lanzettlich. Lippe von eiformigem Grundc zungig spitz. SchwielenJinien der Lippe gleichgestaltet. Eine grosse angewachsene feinrandige scheibenformige Lamelle auf dem Grunde geht in eine fleischige schmal dreieckiglineale Linie nach voni vor der Spitze aus, wo sie in der Regel dreifurcbig isl. Die Zipfel der Saule sind siclielformig und langer als das Roslellum. Sepalen und Tepalen erscheinen braunrolb. Die Saume dieser Organe sind von blasserer Farbe. Tafel 190, I Ein SlangeL 1. Blulhe seillich +. 2. TepaUun +. 3. Unteres Sepalum +. ■ 4. Lippe mit eingeschlossener Saule seitlicli +. 5. Lippe ausgebreitet -}*. 6. Saule seillich. Tafel 190. 11. 7-11 Prasophyllani Fimbria Rchb. fil. (Elala.). Bene spicatum, labello unguiculato, basi obtuse sagiltato seu humerato, seu corJalo, obovato, seu pauduralo, retusiuscule apiculato, ulrinque lacero fimbriate, undulato dimidio anlico, apice nunc excepto, valde curve, cannula insiliente ulrinque intus ab angulis, carinis bene obscuris geminis Immilibus per discura nunc obliteratis, carina membranacea ulrinque exlus ab illis a basi usque in discum poslice serrulata, anlice lacerofimbriata, columnae laciniis ligulatis altenuatis, ante medium superne angulalis nervo a basi in islhmum sub angulo excurrenle, roslellum productum bilobum baud aequanlibus. „Prasophyllum gigantcum Lindl." Endl.! in Lebmann Tl. Preiss. U. 12! excl. diagnosi Lindleyana! . GenCplesium Endl. Mss. in Herb. Vindob.! Prasophyllum Fimbria Rchb. fil. Beilr. Syst. Pflanzk. 1871. p. 58. 60 Ultra bipedale. Vagina superne retusa — an viva viscosa? t quni lapidibus minulis adhaeret. Folium siccum lineare acuminalum (vivum certc subulalum) inflorescenliae quartam infimara atlingens, quinque ad sex pollices longum. Spica mulliflora. Bracteae oblongae 206 acutae niargine denliculatae ovaria subsessilia semiaequantes, sen siiperantes. Sepalum impar ligiila- lum acutum, latum, fornicalum. Sepala lateralia ligulata apice bifida laciniis minute aculis. Tepala lancea acuta, saepius acuminata, Irincrvia. Diese sohone ausgezeichnete Art durfte zuerst von Drummond! am Swan River gesammelt worden sein Nn 181 z. Th., 848 wohl ganz. — „In arenosis planiliei baud longe a cataracla ad caput fluvii Cjcnomm, 26 Julio 1839," Preiss 2215! Yasse River W, A. Oldfield! Ueber zwei Fuss hoch. Obere Scheide gestutzt. Wahrscheinlich sind diese Organe im Leben klebrig, da ihnen iramer Sand und Steinchen anbangen. Blatt anscbeinend lineal zugespilzt, lebend richer pfriemlicb, das unterste Viertbeil des Bluthenstandes erreicbend, funf bis sechs Zoll lang. Aebre vielbliilbig. Deckblatter langlicb spitz, ziemhch so lang, oder kurzer wie Fruchtknoten. Un- paarcs Sepalum zungig, spitz, gewplbt. Seitlicbe Sepalen zungig, an der Spitze zweispaltig, Zipfol kurz spitz. Tepalen lanzetllicb spitz, ofler zugespilzt, dreinervig. Lippe genagelt, am Grande stumpf pfeilformig oder gescbuUcrt oder Iierzformig, verkebrt herzformig oder geigenformig, niit slumpfer quercr Spitze, bciderseits geschlitzt fransig, wellig, auf vorderer Halfle des Randes stark gekriiramt. Am Grunde jederseits ein einspringendes Kielchen. Ein bautiger Kiel, dessen vordere Rander vor der Spitze zusammenFliessen, bat nach vorn gezahnelte Rander und verfolgt innen den Umriss der Lippe, wabrend er zwei Kiellinien einscbliesst, welcbe in den einen Fallen gerade, in den andern geschweifl sind. Zipfel der Saule zungig, vercngt, vor der Mitte jederseits mit einer ausspringenden Ecke, und einem Nen^en, der von dem Grund schief nacb der Bucht vor der Ecke auslauft. Rostellum aus- gezogen, zweilappig, meist elwas langer. Tafel 190. IL Bliitlienstand. 7. Verkleinerte Pflanzc ohne den Bliitbenstand. 8- Blutbe +. 9. Ausgebreitetes Deckblatt +. 10. 41. Sebr verschieden gebaute, ausgcbreitete Lippen +• 12. Saule +■ Tafel 191. I. IL 1—3. ^ Odontoslossnm Nevadeuse o Juxla Odonloglossum gloriosum Rchb. (il sepalis tepalisque cuneato ligulatis acutis reflexis, labelli ungue dilatato utrinque medio angulato, lamina basi sagittato hastata sc. lacinia obtusa semi- lunata utrinque, anlice cuneato oblonga apiculata lobulato crenulala, dentibus cartilagineis acutis ge- minis in basi (nunc apposito extus utrinque callo parvo) velutinis, columna clavata, canali a basi foveae ultra mediam columaam excavato, ibi abruplo angulato, columnae auriculis triangulis minutis in basi. Odontoglossium Nevadense Rcbb. fil. Mss. in borto Lindeniano ac Mendeliano. Ex memoria credo pseudobulbos esse pjTiformes compressos ct folia lineariligulata acuta. Racemus paucillorus, distantiflorus , triflorus seu quadriflorus. Sepala et tepala brunnea seu atro- violacea (in borto Mendeliano! 1872) ochroleuco-* apiculata et bine maculata. Labellum et columna albido ocliroleuca maculis signisque quibusdaoh brunneis, Icb empfing den Bliitbenstand dieser so scbonen Art vor mehren Jabren von Ilerrn Linden. Gesendel war dieselbe von Ilerrn Wallis, dessen Leute sie unler andern Arten in der Sierra Nevada Neu Granada's gesammelt baben mocbten, da Derselbe die Pflanze nicbl erwabnt batte. Seitdem blieb die so eigenlbumlicbe Neuheit ungeseben, bis icb im April 1872 durch die Herren Yeitcb eine Blutbe zur Bestimmung empfing, welcbe von Herrn S. Mendel aus Manchester stammte. Um die- selbe Zeit sah icb bei Herrn Linden das scbone Orlginalexemplar in Bliithe, welches, wenn icb meiner 207 Eriiinerung trauen darf, in den Vegelationsorgancn vollkommen mil Odonloglossum Iriumplians Rchb. fil. iiberelnstimmt. Blutlienstand drei- bis ^^erbluthig. Deckblatter sehr klcin. Sepalcn und Tcpaleii keiligzungig spitz, mit umgescblagncn Spitzen, zimmtbraun oder scliwarzpurpurn, mit liell- gelblich weissen Spitzen und mehr oder weniger solcben Abzeichen. Die Aussenseite ist ehvas licllen Der Nagel der Lippe ist lineal, beiderseits in der Mitte mit einet ausspringendcn Ecke, die geigon- formige Platte ist am Grande spiessig pfeilig von zwei nacb hinten gericblcten stumpf zungigcn Forl- satzen, welche sich allmablig nacb vorn zur Enge der Geige einzieben, deren wieder vcrbreiloler Vorderlbeil in cine scbrofT abgesetzle Spitze auslauft, wahrcnd der Rand kraus und gczahuelt ist. Auf der engen Partie steben zwei bornige auseinnndergcbende niederliogcndc Fortsalze, welclie bc- sonders getrocknct sammtig erscbeinen. Aussen von ibnen findet sich jedorsells ein kleines Scbwiel- cben, das aber auch fcblL Die Farbe der Lippe ist blass weissgelb, auf der untern llaiac findcn sich braune Streifen und Flecke. Die Saule ist dreikantig, obcn ctwas ausgebrcitcl. Unler der rundlichen Narbe lauft eine Rinne herab, weJche in eincn eckigcu Fortsalz noch unlen zu nusgeht. Ein ganz klcines Flugelchen stebt oben jederscits der Saule an der Ecke. Tafel 191. L Der von Herrn Linden gesendete Bliitbensland. II. Die Clulhe llerrn Samuel Mendels. 1. Lippe +• 2. Saule von vorn -[-. 3. Saule von der Seite +• Anm. In „L'Illiistration Horticole" Decb. 1870. Tom. XVIL PI. XLV. findef sich ein Bild und eine Beschreibung, letztere von dem Landschaftsgarlner Herrn Fd, Andr6. Da Ilerr Linden dainals wohl das ein- zige bekannte Exemplar besass, auch die Pflanze kennen konnte, ist keia Zwcifel moglich, dass das Bild unsrer Pflanze angehort. Dagegen bietet die Beschreibung mehre Widerspruclie, uber welehe ich zwar gern Aufschluss zu geben erbotig bin, die aber hier auseinanderzusetzen kaum sich verlohnen duifte. Tafel 191. III. 4—6 Odoutoglossum crinitum. (Euodontoglossum.). Racemosuni seu dense paniculatum; bracteis triangulis acuminalis ovaria pedicellata longe non aequantibus, sepalis tepalisque lanceis cuspidalis, labelli hypocliilio ulrinijue oblongo oblusangulo erecto, epicbilio Iriangulo lobulato minutissiine crenulalo, tola superficie usque versus marginem hgulis minutis filiformibus crinito, columna davala auriculis dolabriformibus apice nunc minuta acutanguHs. Odonloglossum crinitum Rchb. fil. Mss. Flores illis 0. praestantis aequales, sicci ocbroleuco coriicolores maculis quibusdani obscuris. Dicse inleressanle Art enldeckte Herr Rozl im ostUchen J\eu Granada. Ich erhiell sic auch von Herrn Wallis und zwar mit Rispe, wahrend die schonen grosscn ExempJare des erstern Ilcrrn einfach Iraubig sind. Traubig oder ganz eigentbumhcb gedrangt rispig, immer mit cigenlliumlich dichl strlicnder Blulhc, die etwa so gross, wie die des Odonloglossum odoralum. Sehr cbaracleristisch sind die spitzen dreieckigen straffen Deckblatler, welche den gesliellen Fruchlknolen ziemlich hallf gleichkommen. Sepalen und Tepalen lanzettlicli in langen Spitzen ausgezogcn. Grundtheil der Lippe aus zwei lang- lichen stumpfeckigen Flatten. Vorderllieil abgeselzt, fast spiessig dreieckig zugespitzt,^ am Rande mehr oder weniger wellig und klein gezahnell. Auf der Flache eine ganze Menge langfadiger, oft gekrummter Forlsatze. Saule keulig dreikantig. Fiugcl beilformig, fast an jcder Bluthe anders ge- 208 slaltet, oft oben spitz ausgczogen, selbst mit nacli hinten gehender Spitze. Die Farbe der gelrock- nelen Bluthen ist lederbraun (oder ocborgelb) mil dunkeln Flecken, auch auf Spitze der Lippe. III. Bliilbe, -mindeslens zweimal vergrossert. %. Lippe ausgebreitet -f. 5. 6. Saulen -{-. ?I eiiier Saule +. Tafel 1925. I. 1—3. * Odontoglossum Coradiuei Rchb. fil. sepalis cuncato oblongis acuminatis, lepalis cuneato oblongls acutis undulalis, labello ab ungiie cunealo ligulalo oblongo dilalalo acuto undulato, carina ante unguem bicruri, cruribus verlicalibus rbombeis supcrne crenato serratis, columna semitereti alis rhombeis denticulatis, utrinque sub fovea angulala. t Odonloglossum Coradinei Rcbb. fil. in Gardeners Chronicle 1872. 1068. c. xji. Habitus Odontoglossi Iriumphanlis Rcbb. fil., sed tenue. Pedunculus distanter vaginalus. Flores in inflorescentia observala duo, sulpburei, maculis paucis brunneis colore testae Hippocaslani. Label- lum magis albidum, magna macula brunnea in disco paucisque aliis parvis maculis ejusdera coloris. Columna albida punctis brunneis in alis. — Proles hybrida ex Odonioglosso Iriumpbanti ac specie quadain ex affinilate Odontoglossi odorali? Bisher ist nur ein Exemplar dieser Art bekannt, welches Herr Coradine in Neu Granada fur die llerren Teilch sammelte. Ich sah es im April 1872 in schoner Blutbe und besitze den Blulhenstand getrocknel. Tracbt eines zarten Odonloglossum triumpbans. Blutbenstiel entfernt voneinander bescheidel. Bluthen an dem beobacbteten Blulhenstande zwei. Sepalen keillanglich zugespitzt Tepalen keil- langlichspilz wellig. Lippe von kciligem Nagel langlich ausgebreitet spitz, wellenrandig, vor dem Nagel mit einer zweischenldigen Schwiele, deren Schenkel aufrecbt, rauLenformig, am Oberrande ge- sagtgekerbt. Saule halbstielrund, mit rautenformigen, aussen sagezahnigen , imten stumpfen Flugeln; beiderseits unler der Narbe eine ausspringende Ecke. Von Farbe sind die Sepalen und Tepalen sclnvefelgelb mil sehr wenigen braune'n Flecken, deren Craun das der Samenschale der Rosskastanie. Die Lippe ist heller, mehr weisslicb, mit einem grossen braunen Flecken auf der Scheibe und mehren kleinen solchen Flecken am Grunde. Saule weisslich mit braunen Punkten auf den Flugeln. Es unterliegt kaum einem Zweifel, dass wir es bei dieser hochst auffalHgen Form mil einem Baslard des Odonloglossum triumpbans, mit einer Art der Gruppe des Odontoglossum odoralum Lindl. zu Ibun haben. Naheres ist durchaus unbekannl und so lange die Herren Handelsgartner es vorziehen, moderne unbolanische Sammler auszusenden, werden wh: fiber dergleichen nicbls lernen. \Yo bleiben die Sammler, welche im Geisle HartWi Tafel 192. L Der Blulhenstand. \. Eine Bluthe von vorn gesehen, etwas vergrossert. r 2, Saule und Lippe von der Scile +. 3. Saule von vorn -f . 4. Staubbeulel +. 209 Tafel 191 II. 5 — 9. » Odontoglossum crocidipternni Rclib. fit > Affine Odontoglosso naevio Lindl. Labello ante unguem erectum angulato usque hastato, tri- angulo, antice. valde velutino; callis erectis geminis emarginatis ante basin; columnae alis laceris pluriselis, angulo in basin foveae stigmaticae insiliente, angulo utrinque sub fovea. Odontoglossum crocidipterum Rchb. fi]. Gardeners Chronicle 1871. 1129. „Pseudobulbi elliptici ancipiles apice non angustali, demum irregularitcr rugosi, nunquam sulcali uti in aliis Odontoglossis." Folia longicuneala lalo ligulata apice acuta. Racemus mulliflorus. Bracteae triangulae membranaceae minutae. Sepala et lepala lancea pallidissimc flava (ochroleuca) maculis muUis cinnamomeis. Meine erste Kennlniss dieser Art ist viel alter, als ibre Yeroffenllichung. Herr Sluarl Low sen- dele mir einige wildgewacbsene Bluthen aus Neu Granada, die HeiT Brucbmullcr gcsammelt,. Spaler sendete er einen Bliithenstand. Endlich schickle mein trcfflicher Correspondent, Herr J. Day, High Cross, Tottenham, London N. E. mir nicht nur Blatt und Bliilhensland, sondern auch seine Bemer- kungen, die hier mit „" eingetragen sind. Derselbe erwabnte auch: „it is quite different as regards the bulbs and leaves from anything I have seen." Die Pflanze scheint in jenem Complex von Samm- lungen in und um Manchester ziemlich reichlich vertreten. Dir Geruch war ekelhaft bei den frisch empfangenen Exemplaren, womit aber nur gesagt sein soil, dass dieses von iiinen gait, wie sie vor- lagen. Die Gcruchsfrage ist oft sehr verwickelt und dieselbe Bluthe kann zuerst ganz wohlriechend sein, die spater ubel dunstet. „Pseudobulben elliplisch zweisclmeidig, an der Spitze nicht verschmalert, endlich uber und fiber r unregelmassig runzlig, nicht gefurcht, wie bei andern Arten der Gattung Odontoglossum." Blatter lang keilig zungigspitz. Biulhentraube ziemlich reich und gedrangt. Deckblalter dreieckig hautig klein. Sepalen und Tepalen lanzettlich lang zugespitzt, blassgelb mit kaslanienbraunen Flecken. Lippe vor dem aufgerichteten Nagel eckig bis spiessformig (sehr vielfach abandernd in dieser Bezie- hung) dreieckig, bald am Rande ganz (Fig. 6), bald daselbst schwach gekerbt (Fig. H. und Fig. 5); zwei rautenformige ausgerandele Schwielen am Grunde. Farbe der Sepalen und Tepalen. Saule halbstielrund, beiderseits unter der Narbe eckig, ein einspringender Buckel unten in der Mittc des Narbengrundes, drunler eine Querleiste. Staubbeutel mit stumpfem Mittelbuckel. Tafel 192. II. Kleines Stuck eines grossbluthigen Blulhensfandes. 5. Ausgcbreitete Bluthe -|- 6. Lippe \on der Seite +. 7, 8. Saule von vorn -f- 9- Saule scitlich +. Zu Tafel 193 und, 194. 4 Oendrobinm crystalliuum Rchb. fil.^ gratiosiBsiniuni Rchh. fih^ Boxallii Rckh.fil Es giebt gewlsse Formengruppen , welcbe unmittelbar Misstrauen erregen. Diese Slimmun empfinde icli unbedingt bei. der Betrachlung der obengenannlen Arten, zu deneti noch Wardianum Warner, crassinode Bens, und Rchb. fil. und Find]eyanum Parisli und Rchb. fil. sich gesellen. Alle diese Pflanzen haben beinahe idenlische BlQlhen, Sie erinnern in dieser Bezichung an mehre bereits bei dea Dendrobiea vorgekommeue Falle. War mochte eine trocTine BlQlhe ohne bestimmen (+ LindL) oder zu D. liluiflorum Lindl. (Hanburyanum Rclib. fil.) gehort! — Oder wer mochle cine II. 27 210 1 trockne, farblos gewordne Blutlie beslimmen, die entwcder zu Dendrobium piilchellum („Roxb.") Lindl., Oder zu D. Devonianum Paxt. geliorl? — Und wer, der diese Arten lebend nebeneinander sieht, mocbte andererseits fur ihre Yereinigung eintrelen? Etwa so ist unsere Lage diesen Pflanzen gcgenuber. Sie allc liaben nahezii dieselben Bliithen. Die Aehnlichkeit der Farbiing ist geradezu peinlich. Die feinen Unterschiede, \Yelche auftreten, konnte man auf Yarielatslaunen zuruckfuhren mogen. Ohne Kenntniss des Auftretens der Pflanzen an ihrcn Standorten stehea wir vor unlosbaren Aiifgaben. Indessen wendete ich mich wegen der Fra2;en an den hochst intelli^enten Rev. C. Parish, der uns vielleicht einige Aufklarung ge- ^ wahren wird. Es ist sehr wahrscheinlich, dass Bastardirungen vorkommen, zu dcnen vielleicht sogar Den- drobium Aphrodite Rchb. fil. 1 Aug. 1862 (nodalum Lindl. 2. Aug. 1862), Bensonae Rchb, fiL 1867 (Bensonae Hook, fil in Bot. Mag.), Parishii Rchb. fil. 1863 (Parishii Bateman 1805) ihre Con- tingente lief em. Wer konnte sich dcm Verdachte entziehen, dass aus Dendrobium gratiosissimum und crassinode b ■ das Boxallii werde? Und ist nicht vielleicht D. Findleyanum ein Product des D. Aphrodite und gratiosissimum? Wenn diese herrjichen Pflanzen nicht eher vernichtet sind, als sie grundlich untersucht werdcn, dann diirfen wir liier auf eine Anzahl sehr Jehrreicher Aufschliisse gefas:5t sein. Das genannte Dendrobium Findleyanum Par. Rchb. fij. ist eine noch unveroflentlichte Art. Leider habe ich keine Copie der AbbiJdung des Rev. Parish. In der Erinnerung schwebt sie mir vor, als ein kleines, buschiges, etwa vier Zoll hohes Gewachs. Die Stammbildung sireift an die des Den- drobium Boxallii, allein die Lippe ist viel rauher vorn und vor dem Nagelgrund stehL eine rauhc,, offenbar mehrfurchige Schwiele. Sepalen und Tepalen sind lila. Die Lippe auf Scheibe wieder gelb, ubrigens weiss mit lilafarbigem Rande und einigen lijafarbigen Streifchen am Grunde, gerade wie bci den ubrigen Arlen. 'Die noch unveroflentlichte Beschreibung ist folgende: Dendrobium Findleyanum Par, et Rchb, fil. Mss. in Herb. Kew. el Proceed. Linn. o. c. (1876?): pseudobulborum articulis a basi tenui clavato incrassatis, vaginis parvis, foliis cuneato lanceolatis antice bidentatis, pedunculis uni bifloris, sepalis linearibus acutis revolutis, lepalis a basi cuneata ovafa triangulis, labello cuneato ro- tundato obtuso, toto disco velutino asperulo, callo baseos carinulis asperis ante basin, columna verosi- militcr inornata. Simile Dendrobio crassinodi Bens. Rchb. fil., cujus nodi raagis dilatali ac breviores. Sepala et lepala lilacina. Labellum disco flavum, ecterum album litacino marginatum striolis purpureis qui- busdam in basi. Moulmein. Only once obtained. 1863. Nr. 192. Tafei 4 93. L \~L * D^endrobium crystallmum Rchb. JiL '§ Eudendrobia Wardiana: caulibus teretibus crassiusculis vaginis nigromaculatis; racemis bifloris, mento brevi obluso; sepalis tepalisque longioribus angustioribus, labello bene unguiculalo flabellato obtuse acuto, ante basin ulrinqne implicito, unguis centro pilosulo, limbo poslico denticulato, an- Ihera elongata subcyliudracea papulis uncinalis deorsum versis cryslallinis tecta. Dendrobium crystallinum Rchb, fik, in Gardeners Chronicle 1868. 572, Flores candidi labelli disco pukhre flavo. Apices phyllorum quinque purpurei. Columna alba striolis sub fovea sligmalica purpureis, dorso viridula. 211 Diese stattliche Art bluhte zuerst bei den Herren Veitch und sie gehort unter jene BurmaPi- pflanzen, die wesenllich Herr Colonel Benson einsendele. Rev. Parish hat sie meines Wissens nie- mals gesammelL Sie ist ubcrhaupt wohl nicmals in grossen Massen vorhanden gewesen. Stamme ziemlich dick, ohne irgend hervorragende Knotcn mil dunkel braunschwarz geflecklen Scbeiden, ^Yie bei Rcstrepia elegans Karst. etc. Die Blulhcn stchen einzeln oder zu zwei, am Grundc eine Scheidc, odor zwei. Deckblatter viel kurzer, als gcsliellc Fruchlknoten. Kinn kurz, slumpf. Sepalen dreieckig, stumpf gespitzt. Tepalen ctvvas breiter. Lippe von sclimalcm keiligen Grunde rundlich, spitz, am Grunde fein bchaart. Saule halb slielrund, hintcn mil langer Spilzc an dcm Gipfel, beidcrseils nach vorn aufstcigend und gozahnclt. Unten eine grubige Ausliuhlung. Slaubbeulel langlich, mil nach unten gerichlelcn spilzen Papillcn fibor/ogcn. Die Farbenlone sind ungemein r prachtig auf dem stralTen Blulhengewebe* Das Weiss ist blendcnd rein, Alle Pcrigonialzipfel sind an der Spitze purpurn. Die Lippe ist auf der ganzcn Miltelflache schon tief orangcgelb, Der Nagcl ist am tiefsten Grunde grun, sonst weiss, beiderseits cine Spur von Purpur. Die Saule weiss, Narbe und grundslandige Grube und Ruckcn lief grun, vorn zwischen Narbe und Grundhohle pur- purne Streifen. . Tafel 193. L Blfihender Stangel. 1. Lippe +. 2. Saule von vorn +. 3. Saule seitlich +. 4. Staubbeutel 4"* Tafel 193. II. 5 — 7. * Deudrobinm gratiosissimnm Rchb. fiL M II ' ■ W §. Eudendrobia Wardiana: caulibus leretibus gracillimis apice sublilissime nodoso incrassalis, floris menlo obtusato abbreviato, sepalis ligulatis obtuse aculis, tepalis cunealp oblongis aculis, labello calvo basi unguiculalo subiLo pandurato et apiculato expanse, limbo minulisslme crenulalo, columna gracili apice utrinque angulala, ima basi fovea semilunari exarala, cornubus basin versus speclantibus, latere inferiori medio angulo insiliente. Dendrobium gratiosissimum Rclib. fil. in v. Scblccbtendal 8: v. Mohl Botanische Zeilung 4865. 99! Dendrobium Bullerianum Bat. in Hook. Bot. Mag. 5652. Flores candidi, menlo exlus ac apicibus sepalorum et tepalonim purpureis. Labellum album, apice purpureum, disco latissime flavum, slriolis quibusdam purpureis in basi. Columna anlice lota ■ obscure purpurea. Dicsc Art sendete Rev. C. Parish aus Burmah an Hcrrn Low. Meine Exemplars, die Pause der Zeichnung des Entdeckers und das Bild im Bol. Mag. slimmen alle uberein. Slangel stielrund, sebr schlank, an der Spitze ganz wenig vcrdickt. Die Blulhcn stehen in der Kegel paarig. Am Grunde ist ihrc erste Achse umscheidet. Die schr langen, scblankea Stielchen haben am Grunde etwas weile Deckblatter. Das Kinn ist ganz abgcslumpa, kurz. Sepalen zungig, stumpf gespitzt. Tepalen keillanglich spitz. Lippe ganz kahl, am Grunde genogelt, sofort rundlich erweilert, spitz (etwas geigenartig durch beidcrseilige seitliche Buchtung), am Saume ausscrordcntlich fein und'klein gekerbt, Saule sclilank, an der Spitze beiderseits mit spilzer Ecke, am Grunde mit halbmondformiger Grube. - c- i Tafel <93. U. Slangelstuck mit Bluthen. 3. Lippe im ausgebreiteten Zustande. 6. Saule von vorn +. 7. Dieselbe seiUich +. 27 •?♦ 24 2 Tafel 194. * Dendrobinm Boxallii Rclib. fil. ■ §. Eudendrobia Wardiana: caulibus crassiusculis uno latere moniliformicatenalis ob articulos deraum apice obturbinatos ; floris menlo obtusato abbreviato, sepalis ligulatis obtuse acutis, tepalis cuneato oblongis acutis, labello subcalvo, sc. subtilissime asperulo basi unguiculato abrupte oblongo acuto, callo reluso medio sulcato in basi unguis, columna brevi crassa basi foveata, anlhera basi abrupte ampliala. Dendrobium Boxallii Rcbb. fil Gardeners Chronicle 1874. 315. Caules caespitosi. Folia lineari ligulata apice inaequaliter bidentata. Flores vulgo terni, more specierum affinium ex caulibus defoliatis. Sepala, tepala, labellum alba. Omnia apicibus purpurea. Labelli discus aurantiacus. Labelli albidi superficies inter foveam stigmalicam et basilarcm striis quibusdam purpureis. Diese Pflanze kam im vergangnen Winter an Herrn Low in Upper Clapton in grossen Mengen. Sie war von Herrn Boxall in Burmah gesammelt. Herr Boxall scheint die ziemliche oder ganzliche Verniclitung der Orchideen Burmah's sich zur Aufgabe gestellt zu haben. Die Massen von Exem- plaren, welche er sendet, sind unerbort, Es ist dies ein neues Symptom der modenien, von Herrn Low eingefuhrten, alsdann von den Herren Linden, Bull, Veitch, Backhouse nachgeahmten Politik, ver- moge deren es in den Europaern zuganglichen tropischen Gebieten in nicht ferner Zeit keine werlh- vollen Orchideen mehr geben diirfte. Ich werde Aveitlaufiger fiber diesen Gegensland an andern Orten mich aussprechen. Ein Kritiker hat eine meinerseils ausgesprochene Klage in seiner eigen- thumlichen Weise dahin erlauterl, sie werde doch nicht helfen. Ich habe nie geglaubt, gegen ^^\i Missbrauch etwas Nacliheltiges Ihun zu konnen, allein ich halte mich doch veranlasst, Thalsachen niederzuschreiben, damit spalere Generationen wenigstens erfahren konnen, wo diese reizenden Ge- wachse hingekommen. — Spater habe ich dieselbe Pflanze von Herrn 0. Wrigley, Bridge Hall, Bury, Lancashire erhallen. Derselbe sendete dazu eine prachtige Photographie, welche aus Mangel an Raum leider nicht mit copirt werden konnte. Dann sendete Herr Yeitch von Chelsea dieselbe Art. Man hat in England sie mit D. crystallinum identificiren wollen, was wegen des Stammes und der Anthere unthunlich. Slangel rasig, dichtgedrangt, dicklich, elwa einen Fuss lang. Die einzelnen Glieder sind ab- wechselnd nach einer Seite nach aussen verdickf, w'ahrend bei Dendrobium crassinode Bens< Rchb. fil. die Vcrdickung gleicliraassig um den ganzen Stamm herum geht. Blatter linealzungig, oben stumpf zweispitzig. Bliithen je zwei oder je drei, mit recht langen Stielen der Fruchlknoten. Kinn stumpf. Sepalen langlich, spitz. Tepalen breiler. Lippe von kurzem Nagel rundlich, spitz, mit feinen Rauhig- keiten, Saule kurz, dick. Staubbeutel vorn unlen verdickt. Farbe des D. gratiosissimum, nur dass die Saule vorn weiss mit purpurnen Strichelchen. Tafel 194. L Bluhender Stamra. IL Ein Stamm mit Blattern, der V starker knotig wird, \. Saule von vorn. 2. Staubbeutel seitlich +. 3 wahrscheinlich + 213 Tafel 195. I. II Masdevallia Ephippiam Rchh. JiL Aff. Masdevalliae Schlimii Linden, in Lindl. Orch. Lind. p. 5 sepalo dorsali angustc oLloiigo longissime caudato, sepalis lateralibus cuneato-oblongis longe caudads, lamina sua laminam sepnli im- parls superantibus, tepalis ligulatis apice emarginatis cum apiculo, labello lineari lanceolato, lamcllis quadratis gemlnis obliquis in medio, carinis geminis per discum anlicum, cucullo androclinii intcgro minutissime denticulato, MasdevaUia Ephippium Rchb. fil. in De Bary & Kraus Botanisclie Zcilung 1873. p. 390. Folium prope seu omnino spilhamaeum , a basi longe peliolari cuncalo spalulalum oblonguni obtusato acutum. Pedunculus longe produclus, imo ultra pcdalis alalo anceps apice racemosus "sed hysteranlhus. Bracteae membranaccae acutae nervosae pedicellos non aequantes. Flos illo Masde- valliae Schlimii Lind. duplo triplove major. Tubus arclus, mento brevi, ima basi flavus. Caudae t- flavae. Reliqua floris pars brunneo violacea. Diese vvenn nicht bcsonders scbon gclarbte, doch immerhin slattliche Art liegt in mehreni Exemplaren vor. Antioquia in Neu Granada. Wallis! Medelliu Rozl! Patin! ft Blatt fast oder ganz spannenlang, von langslieiigom Crunde keilig spatolformig langlicli, stumpf gespitzt. Bluthenstiel Jang ausgestreckt, seJbst mebr als fussbocb, zweischneidig gefliigelt, selir stark, oben traubig. Die Bluthen erscheinen nacheinander und zwar wahrscheinlich in weit auseinandcr- liegenden Perioden. Es liegl mir ein Exemplar" vor, dessen unlersles Deckblalt bercils ganzlich vcr- wittert, wahrend das folgende die in voUer Schonhcil entwickelte Bluthe Iragt, Deckblatter langlich, spitz, zusammengeroUt, odcr doch zusammengeneigt, so dass sie eine Schcide bilden. Blulhenslielchen viel langer, als sie, zulelzt selir hart und erhalten, wahrend die Bluthe mil Fruchlknoten ablallt. Bliithenrohr eng mil kleinem eckigen Kinn, in zwei Lippen geoffnet. Oberlippe drelcckig, in langen Schwanz ausgezogen. Unterlippe aus zwei am keiligen breiton Grundc vcrwachscnen, dann breit langlichen, innen dreikieligen Sepalen, die ebenfalls in lange Schwanze ausgehen. Diese Organe sind meist herabgeneigt. Tepalen der Saule gleichlang, vom schmaleren Crunde verbreitet, oben unglcich, ausgerandet, mit Spitzchen. Lippe am Grunde herzformig, lineal, in der Mille plolzlich oval, spitz und vor dieser verbreiteten Stelle mit zwei nach ausscn stehenden viereckigcn Plalten, Saule halh- slielrund, nach oben verbreitet, an der Spitze mit schmalem gesagten Hautsaum des ganzen Andro- cliniums. Bliithenrohr und Schwanze gelb, uhrige Bluthe tiefbraunpurpurvioiclt. Tafel 4 95. L II. Eine halbirte Pflanze. 1. Tepalum +. 2, Lippe +, 3. Saule seillich -f-- Zu Tafel 195. III. 1—3. MasdevaUia acroehordouia Echb. fil. : valde afliiiis Masdevalliae Ephippio Bchb. fil. pedunculo lalius alalo, bracleis compressis argute dorso carinalis, pedicello bene exserlo, tubo paulo ampliori, sepalo supcriore libero Iriangulo longe caudato, sepalis inferioribus pro parte libera cuneato oblongis longe caudatis inlus Iricarinatis el mulliverru- cosis, porreclis, lepalis ligulatis acuminatis supra basin angulalis, inlus carina una desilienle, labello a basi ad medium lineari anguslo ibi lamella quadrata ulrinque cxtrorsum spectanlc, parte anteriori ligulala acuminata, carina flexuosa a basi in medium labellum, androclinii mcmbrana Irifida. I 214 Masdevallia acrochordonia Rchb. fil. Mss. Das einzige Exemplar dieser Art, das mir je vorkam, sammelte Herr Dr. Krause, der Sohn des Quaestors Unica meiner Sammlung. Diese Art schlicsst sich zu Loxa in Ecuador. Es ist .eins der zahlreichen eng an die vorige an. Die seitlichen Sepalen sind aber viel schmaler und innen voU buckliger Warzen, welche stark glanzen. Rechnen wir dazu die viel schraalere Lippe, die spitzcn Tepalen, die verschiedene Saiilenspitze, so haben wir einen Yerein unterscheidender Merk- male, wie in dieser Gattung nicht oft zu finden. Tafel 195. III. L 5. Galeola foliata Rchb. fil racemorum apicibus clavalis, minuti bracleatis, sepalis calvis llgulatis obtuse acutis, tepalis angustioribus, labeDo cuneato flabellato rotundo lobulato crispulo anlice retusiusculo apiculato, carinis gerainis a basi in discum ibi antice lobulalls, linea antica mediana incrassata ad apicem usque, papulis, carinulis, clavis numerosissimis ab apice usque ante basin, columna davata. Ledgeria foliata F. Mull. Fragm. 11. 167! EryLlirorchis foliata F. Miill. 1. c! Galeola foliata Rchb. fil. Mss, Planta sine dubio inflorescentiam elongatam mulfirameam paniculatam sis tens. Rami ultimi Vaginae caulium secundariorum trianRulae acutae. breves, vix duos poUices excedentes, multiflori. Flores flavi maculis roseis („deep rosecoloured markings on a primrose ground''). Capsula genetica spithamaea crassa. * Pine River iin ostlichen Australien. Eug. Fitzalan nadi Herrn Baron von Mulier. C. Moore! Der BliJthensland bildet gewiss eine sebr lange und ^Yeite Rispe. Die lelzlen Zweiglein sind etwa zwei Zoll lang, oben keulig verdickt, sehr dichlbliitliig. Die Deckblatter sind ungemdn kurz Die Blulhen haben kahle, langlidie, spitze Sepalen und Tepalen, wdche bis zu zwei Zoll lang werden. Die Lippe ist keilig rundlich, gdappt, kraus, vorn ziemlidi gestutzt und mit Spitzdien in Mitte. Auf der Mittellinie laufen vom Grunde bis zur Mitte zwei Kide, wdche sich da zusaramenziehen und vorn dhen ausgerandeten Fortsalz tragen. Die Mittellinie ist vor diesem Fortsatze verdickt. Rings umber stehen zahlreiche kldne erhabene ffielchen, Keulchen, Zapfen und dergldchen Verdickun^en welche am Grunde ziemlich felilen. Die Saule ist dreischneidie: keulig. Tafel 195. III. Dlulhe seilllch, eLwa zweimal vergrossert -f. 3. Ausgebreitele Lippe + 4. Saule seillich -|-. w J * - Anm. Icli muss noch ein paar unvermeidliche Bemerkungen hinzufugen. Die ingeblich lederartigen Blatter Herrn Barons von Mulier sind gewiss nur fleischig und diirften unter die Sdieidenorgane zu rechnen sein. Ferner durften unter „bracteolae" doch nur bracteae gemeint sein, was sich vielleicht aus einem austrahschen, uns unbekannten Gebrauch erklart. Wir Europaer gebrauchen den Aiisdruck bracteolae nur fur die gegenstandigen Vorblattorgane cymoser Systeme. / J > 215 r i ! i r t ( ! Tafel 196. 1. 1 — 3 Apostasia stylidioides JRc?ib. fil J i humilis, angustifolia , foliis lincarilanceis acuminalis, inflorcsccnlia (tcrminali? laterali? racemosa? pani- culala?) Jaxiflora, secundiflora, bracteis triangulis aciitis, ovaria pedicellata ]ongc non aequanlibus, sepalis linearibus apice abruplis apiculo deorsum verso supposilo, anlherac loculis basi inaequalibus, connectivi termino brevissimo; rudimcnto nullo. Niemayera stylidioides (Ilypoxidea) F. Miill. Fragrn. Phyt. Austr. Yl. 96! Aposlasia stylidioides Rchb. fil. Flora 1872. 278! Planta paucos pollices alta rliizomalc bene radiculoso. Caulis tenuis dense folialus. Folia linoari- lancea acuminata ad quinque pollices longa, lerliam pollicis vix lata. Inforcsccnlia? — Rudimcnlum nullum. Diese sehr interessante Pflanze samraclte nachst der Rockingham's Bay an Waldbacbcn Ilerr J. Dalacby. Das abgebildete Exemplar jst das des Kew Herbariums. Dasselbe ist naliirlicli pracblig aufgeklebt („glued to slilT paper"). Der continenlale Botaniker, dem die Kleinigkcit des raorplio- logischen Aufbaus am Ilcrzen liegt, stelit oder sitzt vor solchen Herrliclikeiten, wie der vom Fucbs zu Tisch geladene Slorch vor der flachen Schiissel in der Fabel. Wenige ZoJl hocli. Wurzelslock rnit stark enlwickcKen Wurzein, Stangel dunn, dicht beblalterl. Blatter lineallanzelllich zugespilzt, bis Alnf Zoll lang, etwa V3 Zoll breit. Slellung dor Bluthenslande? Trauben einseitvvendig. Deckblatler dreieckig, vielmals kiirzer als der gcslielte Fruchtknoten. Sepalen und Tepalen lineal, an der Spitzo gcslulzl, unten mil Hakcben, dick. Griffel fadig, oben mit zwei Narben. Die zwei Staubbcutel uber dem Grunde eingefagf, Beutel am Grunde ungleicb. Uebcr die Stelliing derselben zu den Bliitbcnbulltbeilchen bin ich mir nicht klar geworden, bilte also in dieser Beziebung Fig, 4 und 2 als scbemaliscli anzusehen. Tafel 196. 1. Die Pflanze des Kew Herbariums. 1. Bliithe seillich +. 2. Saule seitlich +. 3. Staubbeulel von innen +. f t Zu Tafel 196. L Neuwiedia Griffithii Rchb. fil. foliis cuneato dblongis acuminatis membranaceis, suporne sensim in vaginas abeuntibus, racemo cylin- draceo, densifloro, rbacbi puberula, bracteis lanceis acuminatis ercclis ciliolalis, floribus porrcclis, ovariis floridis arreclis, perigoniis nutantibus, ovariis defloratis porrectis, vclutinis, sepalis Icpalisqnc lanceis obtuse acutis, vclutinis, anlheris in ima basi fixis. Neuwiedia Griffilbii Bcbb. fiK Mss. Usque pedalis. Folia spitbamaea ad quinque. Racemus densus usque tres pollices longus. Flores anthesi vix dimidium pollicem longi, siquidem vi recte exlensi. Der Enldecker dieser merkwurdigen, verhaltnissmassig kleinen Neuwiedia ist Griffith, der sie von Malacca milbrachte. Exemplare von da ira Kew Herbar (auch in Lindley's Sammlung). Zwei s.ehr bubscbe Exemplare in meinem Ilerbar. Neuerlich hat sie ebendaselbst Dr. Maingay gesammelt und mit Nr. 1682 bezeichnel. X 3 216 Bis fusslioch. Blatter spannenlang, meist funf, keillanzeltlich zugespitzt, gefallet, kahl, dicht bei einander. Daruber einige deckblaltig verkleinerte. Die bis drei ZoU lange Traube dichtbliithig. Deck- blatter lineallanzetllich gewimpert, Yg — y^ ZoU lang, aufgerichtet. Spindel dicht kleinbehaart. BIQ- then in der Bluthezeit gekiiickt, so dass die Biulhenhulle herabgebogen isL Im Fruchtzusland slehen die Bluthen nach aussen vorgestreckt. Fruchtknoten fein behaart. Sepalen und Tepalen lanzeltlich, Sepalen aussen sammlig. Staubgefasse sehr tief unlen am Griffel. Tafel 196. IL 4. Tlielymitra corniciiia 'Rclib. fit. \ Aff. T, canaliculatae R, Br, columnae cuculli laciniis extimis erectis lanceis apice albopenicellatis, laciniis medianis parvis triangulis croceis introrsum crenulatis, lacinia media bene bumiliori serrulata crocea. Thelymitra cornicina Rchb. fil. Beitrage zur systemalischen Pflanzenkunde 1871. pag. 54! Ultra pedalis, gracilis, tenuis. Folium lineare acuminatum pedunculura dimidium non aequans. Vaginae duae in caule acutae. Racemus biflorus usque quadriflorus. Bracteae triangulae pedicellos subaequantcs. Perigonii partitiones ovatae aculae. King George's Sound. Maxwell! Eine zarle, schlanke Pflanze. Blatt lineal zugespitzt, kurzer, als der halbe Bluthenstangel. Zwei spitze Scheiden am Stangel. Traube mit zwei bis vier Bluthen. Deckblatter dreieckig, den Blulhen- stielchen ziemlich gleichlang. Hullblatter eiformig, spitz, Aeusserste Zipfel der Saulenkappe aufrecht, lanzeltlich, oben weisspinselig, mittle kleine dreieckig gelb, nach innen gekerbt^ innerster Zipfel kurzer, gesagt, gelb. Tafel 196. U. Pflanze. 4. Saule seitlich +. 'u Tafel 197. 1. Gymnadenia niacrantha LindL / W ad inflorescenliam usque foliata, foliis oblongoligulatis acutis, infimis basi vaginatis, superioribus sessilibus, indorescenlia laxiuscula, bracteis herbaceis subfoliosis flores imo superantibus, sepalo suramo ligulalo obtuse acuto cum tepalis anguslioribus galealo, sepalis lateralibus ligulafis acutis curvulo semilunatis reflexis, labello flabellato dilalalo emarginato hinc lobuialo, calcari conico incurvo. Gymnadenia macrantha Lindl. 0. 279! Ultra pedalis. Flores magni. F Diese stattliche Pflanze sendete Frau Turner getrocknet an Sir William Hooker. Nach diesem Exemplar wurde sie von Dr. Lindley beschrieben und dieses Exemplar babe ich versucht, darzu- stellen. Neuerdings ist die Pflanze lebend aus der Sierra Leone nach England von Herm Bockstatt gesendet worden, durfte aber naturlich todt sein. Dieses Gewachs ist ein durchaus unheimliches Wesen, welches genau im Auge zu behaUen rechl nulzlicli. Das schwerste Bedenken, das mir vorliegt, ist das folgende — andrer zu geschweigen. Ich furchte, die ganze Pflanze ist gar nichts weiter, als eine jener ungewoftnlich entwickelten afrika- r i J / r- t I f 217 nischen Formen dor Orchis latifolia L., die wir als 0. [q\\o&^ Sol., Durandii Boiss. Rent. Pugill. ill!, Munbyana Boiss. 8: Reut. I.e. 112! kennen. Es ist nach abgefallener Bursiciila die Geschichte nicht mehr zu entscheiden. Ich werde nocbmals versiichen, dern Exemplare elwas ab/.useben, alleia os wird wohl erfolglos bleiben. Ueber fusshoch. Bis zum Bliilhenstande BJalter tragcnd. Blatter langlich ziingig spitz. Die unterslen Blatter union scbeidig, die oberen silzend. Bluthensland schlaHl Deckblaller ziemlich blaltig, die Blulben sogar uberragend. Oberes Sepalum zungig, slumpf gespil/l mil den schmaleren Tcpalen zusammen helmig gewolbt. Seillicbe Sepalon zungig, balbmondformig, zuruck- gescblagen, Lippe keilig facherformig, ausgerandel, aiicli wobi elwas gelappt. Sporn kegolforniig, spitz (zweispitzig?), gekrummt. Tafel '197- 1. Das Originalexemplar des Kew Herbatiums. Tafel 197. II—V. 1. Corybas prninosus Rchh. jiL air. C. unguiculalo Rcbb. fil. galea unguiculala abrupte galeata, labello oblongo cucullato acuto optime fimbriato, Corybas pruinosus Rcbb. fib Beilrage Syst. Pflzk. p. 43! (??? Corysanlbes pruinosa R. Cunningh. N. S, Wales Magaz, Nr. 1. LindL Orch. 393.) Pulchre tenuis. Caulis pars subfoliaris filiformis usque plures pollices longa radicibus adventiliis valde elongalis. Folium radicale peliolalum cordato suborbiculare apiculatum nervo primario mediano, reliquis ncrvis in rete omnino solulis. Folium in caule llorido sessili ejusdem circumscriplionis- Flos sessilis ovario in bractea ovala acuta incluso. Galea bene unguiculala dein abrupte galeata, Sepala paria et tepala linearilancea deflexa. Labellum oblongum cucullatum anlice obtuse aculum fimbriatum. Columna Sidney Ferd. Bauer! Calllelt! Ob diese Pflanze wirklich die Corysanlbes pruinosa R, Cunn, ist, das ist inir wieder recbt zweifelbaft gcworden, Ich beseiligte meineBedenken damit, dass ich meinte, es warden keine wei- leren Typen von Corysanlbes dort existiren. Das ist aber doch recbt wenig stichhaltig, Ich glaube, die Art wird sicb bei Auffmdung der lebenden Pflanze als braucbbar und unlerscbeidbar erweisen. Die Copie der. Abbildung Ferd. Bauers aus R. Browns Sammlung des C. fimbriatus Rchb. fil., zeigt eine ganz andre Lippe von runder Form und viel weniger Slreckung. Ebenso ist das obere Sepa- lum vom Grunde an breit. Mil meinen Vorrathen slimml das Bild Bauers vollig. In Kew sah ich allerdings ein paar Exemplare, die dieser Pflanze fast oder ganz gleichkamen unter dem gewohnlichen Corybas fimbriatus Rchb. fil. Es konnen eben Exemplare dieser Art sein. Eine nahere Unter- suchung ist bei dem aufgeklebten Zustande freilich niclit moglich. Kein Zweifel, dass die Fragc uber diese Art nur nach lebenden Exemplaren gelost werden kann. Unlerdessen genugc es, auf diese, wie mir scheint, sehr interessante Art Sehr zart. Untrer Slangeltheil unter dem Blall lang und sehr dnnn mil sehr langen Neben- wurzeln. Wurzeiblatt an junger Pflanze gestielt berzformig kreisrund mil Spitzchen, nelzadrig. Slangel- blalt an bluhender Pflanze silzend, sonst ebenso. Blulhe sitzend, Fruchtknoten in spilzeiformigem Deckblalle eingeschlossen. Helm deutlich genagell, die erweilerte Partie plolzlich abgeschnitlen. Die 11. 28 \ 218 1 \ seitlichen Sepalen und die Tepalen Jineallanzettlich, herabgesciilagen. Lippe Jaiiglich kappigspitz, am Rande hin gefranst. Tafel 197. H. lU. Pflanze in Bluthe. IV. Y. Junge Pflanzen oline Bluthe. \. Bluthe seitlich +. Tafel 197. VI. VII. %—L Corybas unguicalatas Rchh. fit. « i folio cordate oblongo apiculato rectinervi, sepalo dorsali unguiculalo dein galealo reluso, labollo leviter Irilobo reluso antice denticulato, fasciculo papillarum in disco. Corysanlbes unguiculata R. Cr, Prodr. 328! Lindl. OrcL 394! Endl. Ic. 18! Corybas unguiculalus Rclib. fiL Beitrage zur System. Pflanzenkunde. 43! -^ Planta tenella pusilla macrocephala. Caulis pars subfoliaris filiformis. Folium radicale petiolatum cordalo oblongum apiculalum ncrvis seplenis longitudinalibus. Folium in caule florido sessile ejusdem circumscriptionis. Pedunculus subfloralis brevissimus. Braclea ampla ovala acuta cucullata ovarium pediceJlatum non aequans. Sepalum impar unguiculalum cochlealo oblongum dilatatum. Sepala et tepala linearilancea acuminata deflexa, haec breviora. Labellum oblongum cucullatum antice obtuse acutum, denticulatum jinea papillarum per medium. Columna incurva buccis in basi. P. Jackson Jun. Jul. Ferdinand Bauer! (Herb. R. Brown! Wiener Herbarium!) Eine zarle kleine Pflanze mit verhaltnissmassig grosser Bluthe. Wurzelblatt gestielt herzformig langlich, mil Spitzchen und sieben fast parallelen Langsnerven. Blatt am bluhenden Stangel sitzend, sonst von derselben Gestalt. Blutliensliel unter Deckblalt sehr kurz. Deckblalt weit, spitzeiformig, kappig, dera geslielten Fruchtknoten nichL gleicblang. Sepalen urtd Tepalen lineallanzelllich zugespitzt, herabgesciilagen, Letzlere sind kurzer< Lippe langlich kappig, leicht dreilappig, vorn gestulzl, mil Spitzchen und kleinen Zahnchen. Eine Linie fadiger Papillen auf Mittellinie. Saule krumm, am Grunde mit rundlichen Vorsprungen. Tafel 197. VI. VJL Zwei Pflanzen. % Bluthe von binlen +. 3. Bluthe von vorn +. L 4. Ausgebreitete Lippe +. Anm. Corybas Salisb.? Corysanthes R. Br.? Das ist die Frage- Die Angelegenheit ist hochst pikant und werde ich nach nochmaligen Studien iin British Museum mir das Vergnugen nicht \ersagen, dieselbe zu i behandeln. Tafel 198. L 1 — 6. Prasophyllam hiaus Rchh, fiL '§. Patentia disepala: labello antice diJatato a basi ultra medium carinato incurvo, disco inter sepala lateralia hyalino. Prasophyllum hians Rchb. fil. Beitr. Syst Bot. 59! 61! Tenue usque bipedale. Folium inflorescenliam non attingens, Spica rarior. Bracteae Iriangulae ovariis multo breviores. Sepala lateralia oblonga apice bifida, lacinia utraque aristala, toto disco hyalina. Sepalum impar oblongum acuminatum herbaceum. Tepala ligulata acuta saepe denticulala, valde tenuia. Labellum curvum (non reflexum) ligulatum antice dilatatum crispum apiculalum, carinis 219 diiabus a basi usque in dlscum ante apicem, ibi incrassalo abruplis. Columnae laciniae ligulato semifalcatae roslelluin aequantes, Fiores sicei flavidoalbi et virides. Swan River. Drummond 175! 180! 851! — Preiss olme Nr. King Georges Sound, v. Hugel! Zart. Bis zwei Fuss hoch. Blatt den Bluthenstand nicht erreichend. Aehre elwas armbluthig. Deckblatter dreieckig, vlel kurzer als Fruchtknoten. Seilliche Sepalen langlich, mit zwei grannigen Spilzen und heller Mittelpartie. Unpaares Sepalum langlich zugespilzt ganz krautig. Tepalen zungig spitz oft gezahnelt, sehr zarl. Lippe krumm (nicht zuruckgebogen) zungig, vorn ausgebreitet, kraus, mit Spitzcben. Zwei Kiele vom Grunde bis auf die Scheibe vor der Spitzc, wo sie verdickt sind und plotzlich sich abstutzen. Saulenzipfel zungig halbsicheirormig, so lang, wie Narbenforlsatz, Tafei 198. L Zerschnittner Stangel. 1. Blulhe seillich +. ^. Tej^alum -f. 3. 4. Lippen +. 5. 6. Saulen -|-. Tafel 198. 11. 7—10. \ Prasophyllaiii Lindleyanum Rchb. fiL § Alpina: sepalis laleralibus liberis, labello oblongo acuto utrinque uniplicalo, callo triangulo anlrorsok inter plicas, columnae laeiniis inagnis subquadralis. Prasophyllum alpinum LindL 0. 515! excl. synonymo R. Brownii. Prasopbyllum Lindleyanum Rchb. fiL Beitrage SysL Pflzk. 58! ■ Spilhamaeum et minus. Yalidiusculum. Folium in medio caule bene breve, Inflorescentia cylindracea densa. Bracteae ovatae apiculatae bene breves ovaria turbinala crassa brevia Jonge non aequanles. Sepalum dorsale triangulum fornicatum acutum. Sepala lateralia ligulato triangula erecta. Tepala linearia acuta. Van Diemensland. Zwischcn Feisen selten. Gunn! Herb. Lindley's! Spannenhoch und kleiner. Recht kraftig, Blatt am milllern Slangel kurz. Bluthenstand walzig dicht. Deckblatter eiformig mit Spitzchen, dem kreiselformigen Fruchtknoten lange nicht gleichlang. Oberes Sepalum dreieckig ausgezogen, gewolbt, Seilliche Sepalen zungig dreieckig auFgerichtel, frei. Tepalen linealspitz. Lippe langlich, spitz, beiderseits mit einer Seitenfalte, zwischen denen eine nach vorne gehende dreieckige Schwiele. Saulenflugel gross, viereckig. Tafel 198. II. Pflanze. 7, Blulhe am Axentheil +. 8. Bluthe von unlen +. 9. Lippe -[-• 10. Saule +. Tafel 198. 11-13. Prasophyllum Brownii Rchh. fiL §. Elala: afiine Pr. elalo R. Br.! nervillis labelli abbrevialis, lepalis valde elongatis. Prasophyllum Brownii Rchb. fil. Beitrage Syst. Pflanzk. 16! 58! Specimen unicum ^olilarium apbyllum ad tripedale, Inflorescentia densa longissima. Bracteae oblongae acutae quinquenerviae ovarii dimidiam ad duas tertias aequanles. Sepala lateralia lanceolata acuta falcata quinquenervia, fere ad ipsissimam basin libera. Sepalum dorsale latius rectius ceterum subaequale. Tepala sepalis lateralibus subaequalia falcata quinquenervia, nervis exlimis brevioribus ad 28* 220 medianos nervos aoproxiinalis. Labellum a cuneata basl oblongum obtuse acutum antice minute crenulatum nervis anlice marginem dmnino noii atlingentibus. Lamina incumbens (si mavis carinae elatae duae rotundafae ipsi labello aequales medio confluentcs in ligulam porrectam). Columnae laciniae falcato ligulalae obtusiasculae. t „Ad porlum Regis Georgii UI. in palud. Decb. 1801" R. Brown! Ein einziges Exemplar von beinahe drei Fuss Hohe. Bliithenstand dicht sehr lang. Deckblalter latiglicb spitz ffmfnervig grun, dern halben FruchlknoLen oder zwei Drittlheilen desselben gleichlang. Seitliche Sepalen lanzelUich spitz sichelformig, fast bis zum Gruude frei. Oberes Sepalum breiter, gerader , sonsl ziemlich gleich. Tepalen den seitlichen Sepalen ziemlich gleiclilang, sichelformig, slumpflich, funfnervig: die aussern Nerven kurzer. Lippe vom keiligen Grunde langlich stumpf ge- spitzt, vorne fein gekerbt, Nerven den Rand nicht erreichend bis auf den Miltelnerv. Eine langliche Plalte, die vorn in zwei kurze Spilzchen ausgeht auf der obern Halfte der Lippe. Saulenzipfel sichlig und stumpf, Tafel 198, " M. BJiithe mil Theilchen der Axe +. 12. Lippe +• ^3. Dieselbe von der Seile. Tafel 199. I. 1—5. Thelymitra fas col ate a R. Bi\ * § Fuscoluteae: sepalis oblongis obtuse acutis, ligula columnae dorsali laminaeformi lineari apice M Iricrenata, dente medio minori, linea velutina infra minima, reliqua pagina glabra, antherac connectivo brevissimo. Thelymitra fuscolulea R. Br. Prodr. 315! Lindl. Gen, a Sp. Orch. 519! Rcbb. fil. Beilr. Sysl. Pflzk. 1871. 10! Spilhamaea usque pedalis. Validior. Vagina byalina baseos relusa. Folium lanceolatum scu late oblongum acutum, duos ad Ires pollices longum, usque pollicem latum. Racemus tri- usque quinqueflorus, Bracteae ovato lanceae ovaria pediceilata aequantes sen superanles. Perigonium punctulatum. Sepala et tepala et labellum aequalia oblongoligulala obtuse acuta. Columnae cucullus a reiiquis omnino recedens, confluens in unam membranam flabellatam medio denliculalam , ceterum fimbriatam, limbo antheram apice obtuse acutam alle excendente. Appendix dorsalis ligulala emar- ginata cum apiculo in sinu. King Georges Sound Capt. King! Lewins Land Ferd. Bauer! Spannenhoch bis einen Fuss boch Ziemlich kraftig. Am Grunde des Slangels eine haulige gestutzte Scheide. Blalt lanzettlich oder breil langlich, spitz, zwei bis drei Zoll lang, bis zur Breite eines Zolles, Traube drei- bis funfblulhig. Deckblatter eilanzeUlich, den geslielten Fruchtknoten gleichlang oder langer als sie. Bliilhenhulle mit dunklen Punklen, die ich jedoch lieber nicht aoge- geben babe, da ich ihrer Verlheilung nach den trocknen Exemplaren nicht sicher wan Sepalen und Tepalen und Lippe gleichailig langlichzungig stumpf gespitzt. Sfiulenkappe sehr eigenartig. Sie fliesst in eine facherformige Haut zusammen, welche gefransl und gezalinelt ist und den Staubbeulel mit seinem kurzen Endspilzchen weit iiberragt. Auf der Hohe des Ruckens ist sie fein sammtig und uber diese Flache streckt sich der lineale aber dreikerbzahnige (auch nur zvveikerbzahnige) Rucken- forlsatz, welcher auf der Unterseile die Unterhalfte mit einer sclimalen sammligen Mittellinie zeigL Tafel 199. L Ein Exemplar F. Bauers. 1. 2. Saulen seillich. 3. Saule von vorn. - > • 221 Tafel 199. II. 6 8. Thelymitra Benthaiuiana Rchh. fil. §. Fuscoluteae: scpalis oblongis arislatis, Iigula columiiae dorsali gibberifomii (hemispliaerica) integerrima, tola superficie infra volutina, antlierae conneclivo elongalo. „Thelymilra inacrophylla Lindl." Endl. in Lehmann PI. Prciss. IL 13! Thelymitra Benthamiana Rclib. fil. Beilrage System. Pflanzenknnde p. 55! Usque bipedalis, valida. Vagina in basi retusa apicula(a. Folium evoluLum unum oblongum acutum tres usque polHces longum, unum latum. Folia semilancea duo in caule, nunc basi vaginanlia. Racemus pluriflorus (usque novemflorus), baud quidem densifilorus. Bracleae lin(^arilanceae acuminalae flores subaequantes, Ovaria bene pedicellala. SepaJa Iriangula aristato acuminata. Tepala et labellum subaequalia. Omnia sicca subslraminca maculis obscuris. Androclinii limbus lacerus plurilidus laciniis sublinearibus croceis, Croci stigmata quaedam ludens. Processus clavatus, dorso carnosus, laevis, inlus sericeus postice in dorso linea sericea supposita. Anlhera longissime mucronala mucrone an- droclinii limbum aequanle. Stigma oblongum apice ligulato bilobum. Species egregia, ab ill. Lindley quondam pro T. fuscolulea babila. Tbelymitra fuscolulea R. Br. est planta mullo lenerior, minor, sepalis exaristatis, Iigula in dorso androclinii liueari apice biloba, sen tricrenala. Thelymitra stellata LindL sicca brunneos geril flores. antlierae mucronem muUe brevlorem babel, sligma Iransversum emarginalum, et, quod maximi momenli, processus clavalus in androclinii limbi dorso multipapulosus est. Swan River. Drummond I. 445! 825! (Wiener und eignes llerbar! Hb. Hooker! Lindley!) Herbar!). Zvviscben dicblem isnes Todjay district. Western Australia Gilbert coll. 1842 N. 361 Gestraucb auf scblammigem Boden („solo limoso") bei der Stadt Guildford, 16. October 1839. Preiss 2187! (Eignes Herbar! Lunder Herbar!) Dieser lelzte Standort ist nur durch die Gute des Herrn Professors Agardli festzustellen gewesen, der mlr das Exemplar der Lunder Universilat lieli. Icb halte in den Beitragen zur Sjst. Pflanzenkunde p. 56 (lelzte Noliz uber Thelymitra) die Exem- plare als unbestimmbar bezeichnet. Herr Bentham glaubt nicht daran, dass diese Art von T. fuscolulea R. Br. sich unlerscheidet, und ich begreife nach alien Untersuchungen, die icb anstellle, nicht, wie man die zwei vereinigen kann. Bis zwei Fuss hoch, sehr kraftig. Am Grunde eine geslutzle Scheide mit Spilzchen. Das einzige Hoher oben zwei halb- 'anzeltlicbe, auch wolil am Grunde scbeidige Blatter. Traube bis acblbluthig, schlaff. Deckblatter lineallanzeltlich zugespilzt, den Blulhen ziemlich gleichlang. Fruchtknoten deutlich geslielt Sepalen dreieckig grannig zugespilzL Tepalen und Lippe ziemlich gleich. Alle diese Organe im gelrockneten Zustande ziemlich strohgelb mit dunklen FJocken, Saum des Androcliniums zerrissen, vielspallig mit ziemlich linealen gclben Zipfeln, die an die Narben mancher Crocus erinnern. Ein keuliger, unten flacher und seidiabehaarter Fortsatz hinten auf einor entwickelte Blatt langlich, spitz, bis drei Zoll lang und einen Zoll breit. sam tiligen Linie des Saulcnruckens. Slaub- beulel mit einem langen stieligen Endfortsatz des Mitlelbands, welcher dem Hautrand des Androcliniums gleicbkommt, oder ihn iiberragt. Narbe langlich, an der Spilze mil zweilappigem Ende. Tafel 199. IL Slangel, zerschnillen. 6. Saule von vorn -f. 7. Saule von hinten -J-. 8. Saule seitlich 4-. 222 *Tafel 200. Pouera mesocopis Endr. Rchb. fil. r (Pseudobulbosae) pseudobulbis fiisiformibus junioribus maculato vaginalis, fastigiato superpositis, ioliis solitariis seu geminis linearibus apice bidenlatis, pedunculis unifloris seu bifloris, bracleis scariosis Iriangulis brevissimis, mento bene evolulo, sepalis ligulatis aculis, tepalis angiistioribus, labello cuneato pandurato ennarginato, anlice utrinque crispulo, callo papuloso exiguo in disco, papularum linea ab iJlo ad apicem, columna trigona juxta foveam et basi ampliata, basi foveala, utrinque processu cuspi- date ascendente in medio. Ponera mesocopis Endr. Rcbb. fil. Mss. in Hort. Hamb. Pseudobuibi maximi usque ad tres qualuorve pollices long! sulcalL Folia ejusdem usque longi- ludinis. Pcdgonia alba. Sepala exlus brunneo striata. Coluuina dorso, juxta foveam et sub fovea brunnea. ■ Diese Art, welchc stark an manche Arten der Galtung Hexadesmia erinnert, empfing ich von Herrn Endres aus Costa Rica. Auch sie hat zuerst abnonn gebliiht, wahrend die jetzige Darstellung + durch zahlreicbe Beobacbtungen gerechtferligt ist. Hochsl inleressanl sind die Fortsalze seitlich der Saule, welche znan fur Slaminodien zu halten sich versucht fuhlt. Die Hexadesmia bicornis Lindl. ist die erste Art gewesen, wclcho in dieser Wcise sich auszcichnele. Die grossteft Buibi bis drei und vier Zoll lang, im Alter gefurcbt. In der Jugend sind sie mit gefleckten Scheiden versehen. Von Gestalt sind sie spindellormig. Aus den Achseln der Blatter entstehen neue und so ist die Pflanze im Hamburger Botanischen Garten drei Stockwerke hocli. Nalurlich muss sie nnnmehr zuruckgeschnitten werden, da alle diese Pflanzen, je hoher sie wachsen, urn so sicherere Todeskandidaten werden. Die Blatter steben (einzeln oder) gewohnlicb zu zvvei, sind keilig lineal und am Ende zweispitzig. Bliilhenstiele meist einbliilhig. Deckblatter dreieckig, vielmals kurzer, als die geslielten Fruchtknoten. Kinn gut entwickell. Bluthe weiss. Sepalen aussen braun gestreift. Saule auf Rucken, beiderseits der Narbengrube, unler derselben rait braun. Sepalen und schmalere Tepalen lineal spilz. Lippe vom keiligen Grunde geigenformig, vorn ausgerandet, beiderseits vorn krausvvellig. Eine gekerbte Schvviele auf Scheibe und eine Reibe kleiner Knotchen von da bis zur Bucht der Spitze. Saiile oben und unlen erweiterl, aui Grunde mit Grubchen^ jeder- seits in Mitle mit nach aussen aufsteigendem pfriemlichen freien Fortsatz. Tafel 200. Pflanze. 1. Bluthe seitlich. Lippe ist halb durchschnilten, ebenso oberes Sepalum. Das eine unpaare Sepalum und ein Tepalum sind enlfernt +, 2. Ausgebreilete Lippe +• ^' Saule von vorn +• 4. Staubbeulel von innen -f. 5. Pollinarium +• * Neue Cjrpripedieae. Cypripediam Haynaldiannm t afll Cyprip. Lowei Lindl. pedunculo slricto deorsum ac patentim villoso, quadrifloro, bracteis oblongis obtuse acutis \illosis subvillosisve, ovaria pedicellala villosa non aequantibus, sepalo dorsali rhom- beo obtusangulo acuto, sepalo inferiori oblongo bicarinato labello bene breviori, lepalis linearibus apice dilatatis oblongis acutis, labello saccalo utrinque in angulum anguslum excedentem produclo, slaminodio spatulaeformi apice obtuse bilobo, basi unigibboso. Manila 5 — 6000 Wallis! ' # 223 Diese stattliche Art wird sich siclier als eines der schonslen Cypripedia erweisen, sobald sie in Europa bluhen wird. Sie ist Sr. Excellenz Herrn Dr. Haynald , dem Erzbischoff von Kaloosa ehr- erbietigst gewidmet. Cypripediuni Druryi aff. Cypripedio insigni Wall, foliis ligulalis subacutis nebuloso parce piclis, podiinculo villosulo scricco unifloro, braclea ancipiti oblonga acuta ovario pedicellato vilJoso vulgo breviori, sepalo supremo oblongo aculo, inferiori oblongo acute minori, ulroque exlus sericeo, tepalis ligulalis obtuse acuLis hinc undulatis deflexis, labelli sacco obtuse conico utrinque obtusangulo ligulis inflexis valde ovolutis, staminodio basi cordalo, Iransverso, apiculato. — Sepala per lineam mediam obscure longitudina- liter univittata. Scbon 1866 wurde diese scbone Art in Vorderindien bei 5000' von Colonel Drury enldeckl. Icb verdanke diesem Herrn zwei Bilder der Pflanze und macbe mir eine Freude davon, dieselbe endlicli durch eine Besclircibung der GaUung einzureihen. Lebende Excmplare finden sicli in Kew uud von da bei den»Herren Veitcb in Cbelsea. Indessen scheiiit die Art sparlicb und ungern zu bluhen, wie man es sogar dem gemeinen C. insigne Wall, nachsagcn kann, das bei dorselben Cullur plotzlich ein Jabr ganz mil bluhen aussetzt, um freilich dann das naebste Jahr doppelt reich zu blfihen. Als Curiosum erwahne ich, dass ich erlebt habe, wie diese Art sich an WannliauscuKnr gewohnen kann und dann im Ilerbst bluht. Cypripedinm debile aff. C. guttato Sw. niulto minus, foliis gerainis ovatis aculis, pedunculo tenui deflexo (semper?), bractea lineari, sepalo utroque subaequali, staminodio elliplico aculo, sligraatis piano emarginato. In Japonia (Ad iconem libri Soc-.mok-dru-sels Vol. 8. in bibliotheca archepiscopi Haynaldj. Selenipedinm reticulatum aff, Sel. Czerwiakowiano Rciib. f. pedunculo plurifloro, bracteis triangulis ancipitibus ovnria pedi- cellala superantibus, sepalo dorsali ligulalo obtuse acuto, ^sepalo inferiori oblongo labellum subae- quanle, utroque margine undulalo, bene retinervi, labelli sacco obtuso, oslio reluso, bucca angu- lata utrinque superposita, staminodio trapezoideo, ulrinque supra basin obtuse angiilalo, medio antice acuto. Pro hortis: Cypripedium reticulatum. — „Folia Uropedii, sed Iripcdalia." Wallis. Diese scbone Art mit grunlich weissen, grunaderigen Bluthen entdeckle Ilerr Wallis, der sie auch mit verzweigtem Bluthenstande antraf, in Ecuador. Yon ihm babe ich nur das Bild. Die BIQlhen, welche ich endlich auch empfing, sammelte ebendaselbsl llerr Smidi. • 224 Epidendram dolosaiu aff. E. Walkeriano Rclib. fil. pseudobulbis floridis foliatis, labello optime evoluto, laciniis posticis i magnis semiovatis. Cattleya dolosa. Eine neue Einfuhrung von Minas Geraes. In London wurde sie ohne . alien Grund als ver- inuthlich meine Bletia (Laelia) Jongheana versteigerl, eine Praxis, welche allerdings eine starke Ein- nahme an Geld, aber wol nicht eine Zunabme an Aciilung fur den industrielien Verkaufer erzielte. Odontoglossam niadrense aff. Od. nebuloso Lindl. floribus dimidio minoribus, sepalis lanceis dorso carinatis, tepalis cuuealo oblongis aculis, labello longius unguiculato , callo ovali lateribus involute velulino anlice bipapuloso, semiov Aus der Sierra Madre in Mexico von Herrn Rozl eingefiihrt. Verbesseruns:. o Nachdem die Brassavola Perrinii diesen Namen langer tragi, als Laelia Perrinii, isl erstere als Bletia Perrinii, letztere als Bletia rufa zu bezeichnen wegen des rothen Hauches, der Triebe, Trug- knollen, Blatter, Bluthenaxen so sehr auszeichnet. Uebersicht iiber die Tage cler Ausgabe. i. Hefl: Tafel 401— HO. Text Bogen i— 3. 30. April 1S62. 2. .. .. l-H-iaO. ., • „ 4- 6. 23. Juli 4862. 3 424—430 7— 9. tO. Aug. 4863. 4. .. .. 431-4 40. „ „ 40—12. 28. Marz 4865. Pf f> 5. .. „ 441—450. „ „ 43—16. 20. Nov. 4867. 6. .. „ 454—460. „ „ 17—18. 8. April 4868. 7 464— J70. „ „ 19—21. 47. Febr. 4870. 8. .. „ 474—480. „ „ 22—24. 6. Marz 4 873. 9. .. .. 484—490 25—26. 40. Oct. 1874. 10. „ .. 4 91—200. „ „ 27-29. 34. Dec. 4874. N o t i z. ft g verzogert wor- d^n, dass einige sonst aufzunehmende Cilate in den vor langerer Zeit geschriebenen Manuscripten fehlen. e 1 s e r Die im crsten Bande vorkommenrlen GaUungevi sind mit „1.'* bezciclmet. Die in Klammcrn eingeschlossenen Ziffern bezeichnen die Nummern der Tafeln. 8eite Aa nchb. flh 1 Arundina Wallichii Rchb. fiL (-fOo.) Seito 13 Acianthus viridis Hook, fiL (187.) 200 Aspasia Lindl. I Aci7ieta LindL I Batemania Bchb. fiL I ■ « « Aerides Lour. I. .... }1Q Difreiiaria LindL I Aerides acuminatissiiiium Lindl 121 Bletia R. Pav. (Laelia), 1 43 Aerides amplexicaulis Lindl, 121 Bletia (Schomburfjlda). L Aerides anceps Lindl Aerides angustifoJifim Lindl Aerides arachnites Lindl \ 22 Bletia acaulis Rchb. fit 6i 1 22 Blelia acundnala Rchb. fil ;. 55 J 2 1 Bletia albida Rchh. fil 57 1 23 Bletia anceps Rchb. fil 47 121 Bletia anceps Barkeriana RcJib^ fil 47 4 23 Pletia atlenuata Rchb. fit 64 123 Bletia autinnnalis Have Lex 50 Aerides obtusum Lindl 121 Bletia Bootliiana Rchb, fil 51 Aerides emarginatum Lindl Aerides compressum Lindl. Aerides liystrix Lindl Aerides mininlum Lindl Aerides pallidum Lindl 122 Bletia Casperiana Rchb. fil g2 Aerides purpurascens Lindl 121 Bletia canlescens Rchb. fil 59 Aerides pusillum Lindl 123 Bletia canlescens var. Libonis Rclib, fil •. . . CO Aerides Reichenbachii Linden (104.) 11 Aerides spurium Lindl Aerides subulata Lindl Bletia Ceboletta Rchb. (II 63 122 Bletia cinnabariua Rchb. fil 61 122 Bletia cinn. var? Sellowii Rchb. fil : . 61 Aerides Sulingi Bl. 41 Bletia cinnamomea Rchb. fil 47 Aerides teres Lindl 121. 124 Bletia crispa Rchb. fit 52 Bletia crispilabia Lindl 61 Aerides Teysmanni Miq, 121 Aerides Zollingeri Rchb. fil 121 Bletia crispina Rchb. fil 48 Allensteinia Rchb. fiL I Bletia cttcuUata Rchb. fil GG Alwisia minuta Thwait 67 Bletia cucullata var. cuspidata Rchh^ fil 66 Ansellia Lindl • 18 Blelia Digbyana Rchb. fiL 50 Ans. africana Lindl 18 Bletia domingensis Rchb. fil 61 Ans. africana var. natalcnsis Hook A71S. gigantea Rchb. fil . . . Ans. gig. citrina Rchb, fil Aplostellis Aub. P, Th; Apostasia stylidioides Rchb. fil. (196) Appendicula Kuhlii Rchb. fil (138.) 18 Bletia eleyans Rchb. fit 55 , 48 Bletia eleyans Iloulteana Rchb. fil 53 18 Bletia Fjdophiae Rchb. fil 67 . , 02 Bletia empafha Bchb. fil 52 215 Bletia flabellata Rchb. fil 50 116 Bletia flava Rchb. fil 60 118 Bletia furfuracea Rchb. fit 56 117 Bletia glaiica Rchb. fil 60 92 Bletia gloriosa Rchb. fiL 48 Armodorum disticbura Kubl, v. Hasselt 44 Bletia grandifiora La Llaie el Lex. 55 Arthrochilus irrilabiiis F, Miill 203 Bletia yrandis Rchb. fil. Arundina pentandra Rchb. fiL (105) • 11 11. Appendicula rhodiola Rchb. fil. (138.) Appendiciila torta BL (138) Arethusa simplex Anb. V. Th 51 Bletia Humboldti Rchb. fil 58 29 Seite Bletia inorata Rchb, fiL (115.) 43. 55 £Iefia Liudeni Rchb. fll 62 Eletta Lindleyana Rchb. fil (f3o.) _ . : 65. -112 Bletia lineata Rchb, fil 64 Bletia longipes Rchb, fil 59 Bletia Lyonsii Rchb. fil 47 BJetia inargtnata Rchb. fil 48 Bletia Martiana Rchb. fil 63 Bletia nodosa Rchb. fil 63 Bletia nodosa cordata Rchb, fiL 63 Bletia nodosa gemma Rchb. fil 65 Bletia nodosa grandiflora Rchb. fil 6o Bletia Ortgiesiana Rchb. fll. .* 6i Bletia parvifiora Rchb, fll 67 Blstia pediincularis Rchb, fil 54 Bletia Perrinii Rchb. fil 49 Bletia Perrinii Rchb, fil. 63 Rletia praestans Rchb. fil, (1 4^ 43. 53 Bletia pratensh Rchb. fil ■ 66 Bletia piimila Rchb. fil (113.) 44 Bletia Pumilio Rchb. fil 62 Bletia pttrpurata Rchb. fil 32 Bletia retusa Rchb. fll. 62 Bletia rhopalorrhachls Rchb. fil. 65 Rletia rigida Rchb. fil 66 Bletia rosea Rchb. fil 49 Bletia rubescens Rchb. fil, 53 Bletia rufa Rchb. fil 223 Bletia rupestris Rchb. fil. 39 Bletia Schilleriaua Rchb. fil 53 Bletia schoenina Rchb. fil 67 Bletia Schombnrgkit fichb. fil 66 DIetia speciosa H. B. Klh 55 Bletia siiperbiens Rch. fil 46 Bletia ienera A. Rich 67 Bletia Tibicinis Rchb. fiL 58 Bletia tuberculala Rchb. fil. 63 Bletia undnlata Rchb. fil. 49 Bletia undulata var.? costaricana Rchb. fil 49 Bletia renosa Rchb. fil 65 Bletia violacca Rchb* fil 34 Bletia Wendlandi Rchb. fiL.,. 58 Bletia xanthina Rchb, fil 51 Bolbophyllum balaeniceps Rchb. fil. (137.) 147 Bolbophylhnn Bayanum Rchb, fit. (Ui.) i28 Bolbophyllum Regnellii Rchb. fiL (157.) 148 BoJborchis Zoll. Moritzi 87 Bollea Rchb. fiL L . Brachtia Rchb. fil I Bvassia R. Br. I '. . Brassavola acaulis Lindl 64 Brassavola attenuata LindL 64 Brassavola Ceboletia Rchb. fil 63 Brassavola cordata Lindl. 63 Brassavola cucullata R. Br 66 Brassavola cuspidata Hook. ../... 66 Brassavola Brassavola Brassavola Digbvana Lindl elegans Hook glauca Lindl. Seite 50 66 50 « w Brassavola grandiflora Lindl. 65 Brassavola lineata Hook 64 Brassavola Martiana Lindl 63 Brassavola Malthieuana Klotzsch , 64 Brassavola odoratissima Lem 63 Brassavola odoratissima Reg. 66 Brassavola Perrinii Lindl 63 Brassavola Pumilio Bchb. fil. 62 Brassavola retusa Lindl 62 Brassavola rhopalorrhachls Rclib. fil. 65 Brassavola surinamensis Focke 63 Brassavola tuberculata Hook. 63 Brassavola venosa Lindl. 63 Brassavolaea amazonica Popp,! Endl. 63 Broughtonia aurea Lindl. Broucbtonia lilacina Henf , 27 61 Caladenia Barbarossa Rchb. fiL (188.) 202 Caladenia midticlavia Rchb, fil. (4 88.) 20 1 Caladenia saccharata Rchb. fiL (188.) 203 Calanthe R. Br, L Calopogon Lessonii A. Brogn. 92 Catasetum cassideum Lind, Rchh. fiL (170.) 171 Catasetum Gnomus Lind. Rchb, fil, (170.) 171 Cattleya Acklandiae Lindl. 28 Cattleya amethystina Morr 34 Cattleya amethystoglossa Lind 33 Cattleya amethystoglossa Warner 173 Cattleya Arembergii Scheid. 32 Cattleva bic fil 222 Cypripedium hirsutissimum LindL (132.) i07 Cypripedium Hookerae Rchb. fiL (141.) 125 Cypripedium niveum Rchb. fil i55 Cypripedium reliculalum Rchb. fil , . . 223 Cypripedium spectabile Dayanum Lindl 10 Cypripedium Stonei Low var. platytaenium Rchb. fil. (161.) 453 Cypripedium superbiens Rchb. fil (103.). ....... 9 Cypripedium Veitclnanum Lind. 9 Cypripedium virens Rchb. fil. (162.) 451. Cypripedium Wallisii Rchb. fil ; . 189 Cyrtopodinm elegans Ham 66 Cvrtosia altissima BL \ . , 77 Cyrtosia javanica BL (120.) ^9 Cyrtosia Lindleyana Hook, fil 78 Dendrocolla RL I - 120 Dendrocolla acuminatissima Bl i21 Dendrocolla amplexicaulls Bl 121 Dendrocolla anceps BI 122 Dendrocolla angustifolia Bl 122 Dendrocolla appendiculata Bl 123 Dendrocolla arachnites Bl 12-1 Dendrocolla compressa BL 121 29* 228 Soite Dendrocolla eniarginata B3 123 Dendroco]]a gracilenta Rchb. fil 121 Dendrocolla hystrix BI 123 Dendrocolla minima BI. 1 23 Dendrocolla obtusa BI 121 Dendrocolla pallida BI 122 Dendrocolla purpurascens BI i^\ Dendrocolla rhopalorrhachi? Rchb. fil- 121 Dendrocolla spuria BI 122 Dendrocolla subalata Bl. 122 Dendrocolla teres BI ', 12 f. 124 Dendrocolla Zollinger! Rchb. fit. 121. 423 Dendrobium auriferiim Lindt 121 Dendrobium bifalce Lindl.. 7 Dendrobium Binnendijkit hchlK fiL (i 18.) 74 Dendrobium Boxallii Rchb. fil (104.) 212 Dendrobium calamiforme Hort ', 24 Dendrobium calopkijllum Rchb. fil 167 Dendrobium calopogon Rchb. fit, (109.) 23 Dendrobium canallcuJaium Ji, Br . . . 16S Dendrobium capillipes Rchb. fil. (161).) ......,., 164 Dendrobium cassvthoides Rich. Cunn 77 Dendrobium convexurn Lindl (118.) 73 Dendrobium crystaUlmm Rchb- fil. (191.)... 209. 210 Dendrobium Draconh Rchb. fil (146.) 130 Dendrobium eburneum Bat 130 Dendrobium euphlebium Rchb. fil 26 Dendrobium fimbriatum Lindl. 74. 75 Dendrobium flahelhnn Rchb. fil (118.) 75 Dendrobium Gouldii Rchb. fil (169 ) 167 Dendrobium grandiflorum Lindl (110.) 25 Dendrobium gratiosissimttm Rchb, fil (193.) 211 Dendrodium HasseUiii Rchb. fil (109.) 23 Dendrobium Johannis Rchb. fil (1G9.) 165 Dendrobium lilacinum Rchb. fil (146.) 131 r Dendrobium hicens Rchb. fil (1 46.) 132 Dendrobium Milliiiani F. Mull 24 Dendrobium niinax Rchb. fil (145.) 129 Dendrobium pareum Rchb. fil (169.) 164 Dendrobium Parishii Rchb. fil (152.) 140 Dendrobium radians Rchb. fil (146.) 130 Dendrobium sculptum Rchb. fil (146.) 131 Dendrobium senile Parish. (155 ) 143 Dendrobium striolatum Rchb. pi (109.) 24 Dendrobium Tattonianum Bat. (169.) 165 Dendrobium teretifolium Lindl , 24 Dendrobium xantholeucum Rchb, fil, (MS) 73 DesmoUichum fimbriatum Bl. e. p 74. 75 Desmotrichum grandiflorum Bl. . . . . 25 Diadenium Popp. Endl 1 Dtghjphosa Bl I '. Dilochia pentandra Rchb. fil 12 Dilochia Wallichii Bl 12 Dilochus Wallichii Miq. . 12 Dipodmm R. Br. 15 Dipodium paludomm Rchb. fil 45 - Seite Dipodium picium Rchb. fil (107.) 15. 20 Dipodium punctatum R. Br., 15 Dipodium sqamatum R. Br. (107.) 15. 19 Dipodium venosuni F. Miill 1 98 Doritis Lindl. . , 6 Doritis bifalcis Rchb. fil 7 Doritis pulcherrima Lindl 6 Drakaea irritabilis Rchb. fil (189.) 203 Epidendrmn L. I — Epidendrum Acklandiae Rch. fil 28 Epidendrum amabile L. 5 Epidendrum amethystimim Rchb. fil (167.) 160 Epidendrum amethysloglossum Rchb. fil 172 Epidendrum auraniiacnm Dal 27 Epidendrum basilare Klolzsch 35 Epidendrum btcolor Rchb. fil 27 Epidendrum Boothianum Lindl •. . . . 27 Epidendrum campylosialix Rchb. fil 28 Epidendrum canaliculatum Veil 31 Epidendrum Cattleyae Hort 28 Epidendrum citrinum Rchb. fil 3 1 Epidendrum cucullatum L 66 Epidendrum cycnostalix Rchb. fil 35 Epidendrum elatius Rchb. fil 33 Epidendrum elatuts Leopoldi Rchb. fil 33 Epidendrum elallus Prinzii Rchb. fil (172.).. 33. 173 Epidendrum elatius Russeliaman Rehb. fil 33 Epidendrum elegans Velloz 33 Epidendrum Forbesii Rchb. fil 31 Epidendrum glaucnm Skinn 28 Epidendrum granulosum Rchb, fil 33 Epidendrum Harrisonianum Rchb. fil 31 Epidendrum ha^tatum Lindl 27 Epidendrum nugeUanum Rchb. fil, 29 Epidendrum Hugeliaaum parviflorum Rchb, fil . . . 29 Epidendrum Humboldti Rchb. fil 58 Epidendrum intermedium Rchb. fil ". . . 34 Epidendrum Isabella Rchb. fil 33 Epidendrmn labiatum Rchb. fil. . . , , 29 Epidendrum lineatum Klolzsch 28 Epidendrum luteolum Rchb. fil 28 Epidendrum maculatum ffort 83 Epidendrum nigromaculalum Hort *. 83 Epidendrum nodosum L 65 Epidendrum pauper Velloz 31 Epidendrum porphyroglossum Rchb. fil (171. 172.) 33. 172 Epidendrum prismalocarpum Rchb. fil (123.). ... 83 Epidendrum Rilckerae Rchb, fil (149.) 136 Epidendrum Schillerianum Rchb, fil (ill.)... 34. 36 Epidendrum Sophronilis Lind, Rchb. fil (167.)... 160 Epidendrum Stamfardianum Rat 35 Epidendrum snperbiim Rchb. fil 32 Epidendrum Tibicinis Bat 58 Epidendrum Uroskmneri Hort S3 Epidendrum violaceum Lodd 32 Epidendrum WalkeriUmtm Rchb. fil 35 229 Seite Ephippianthus Rchh. fil i 88 Ephippianthus sachalinensis Rchb. fil 188 Ephippianthus Schmidiii Rchb. fil. (180.) 188 Epipactis Juliana Roxb J . 86 Epistepkium H, B, Kth. I Eria albidotomentosa LindL (136.) 112 Eria arnica Rchb. fiL (1 68.) 1 62 Eria dasyp'm Rchb. fil (^ 68.) , . 161 Eria Griffithii Rchb. fil 163 Eria laniceps Rchb. fil. advena (108.) 162 Eria limenophyJax Rchb. fit. (130.) 97 Erythrorchis altissima BI. . . : 77 Erythrorchis foliata F. Mull 214 Erythrorchis Lindleyana Rchb. fil 78 Esmeralda Rchb, fil. 39 Esmeralda Cathcarti Rchb. fil. 39 Eiilophia Saundersiana Rchb. fit. (173.) 174 Eulophia venosa Rchb. fil. (187.) 1 98 Eieldia Gaud 37 Fieldia gigantea Rchb^ fiL (M 2.) 38. 39 Eieldia lissochiloides Gaud 38 Fieldia undulata Rchb, fil 38 Galeola Lour ^ 76 Galeola altissima Rchb. fil 77 Galeola cassythoides Rchb. fil 77 Galeola foliata Rchb. fiL (19.j0 21 4 Galeola Kuhlii Rchb. fiL (119.) 78 Galeola Hydra Rchb. fil 77 Galeola Lindleyana Rchb. fil 78 Galeola septentrionalis Rchb. fil 78 Gastroglottis Bl 96 Gastroglottis montana BL (1 29.) 96 Glomera erylhrosma BL (128.) , 94 Gongora R. Pav. 1 — Gongora aromalica Rchb. fiL (170.) 170 r Gongora bufonia var. leucochila Lindl, 170 Gongora gratulabunda Rchb. fil. (170.) 169 GongorH minax Rchb. fiL (170.) 168 Gongora superflua Lind. Rchb. fiL (170.) 169 Grammatophyllum Bl 16 Grammatophyllum EUisii Lindl 17 Grammalophylium fastuosum Lindl 16 Grammatophyllum Fen:,lianum Rchb. fil 16 Grammatophyllum' macranthum Rchb. fil 16 Grammatophyllum multiflorum Lindl 16 Grammatophyllum pantherinum Zipp 38 Grammatophyllum pictum Bl 17 Grammatophyllum scandens Griff. 20 Grammatophyllum speciosum Bl 16 Grammangis Rchb. fil 17 Grammangis EUisii Rchb. fil 17 Grosourdya Rchb. fil 123 Grosourdya appendiculata Rchb. fiL 123 Grosourdya elegans Rchb. fil ^23 Grosourdya emarginUta Rchb. fil 123 Grosourdya hystrix Rchb. fil 123 Seite Grosourdya Zollingeri Rchb. fil 123 Gunnia Lindl 120 Gunnia australis Lindl 122 Gunnia picta Lindl 122 Gtjmnadenia macrantha LindL (197.). 216 llaematorchis altissima BI 77 Helcia sanguinolenia Lindl 106 Hexadesmia A. Brogn. f — Ilofmeisterella Rchb. fit. I — Kefersteinia Rchb, fiL I — ^ Kegelia Rchb. fiL I Koellensteiuia Rchb. fiL I Laclla acuminata Hook ; . . . 53 Laelia acuminata Lindl 88 Laelia albida Bat 87 Laelia anceps Lindl 47 Laelia anceps Barkeriana Lindl 47 Laelia autumnalis Lindl 56 Laelia Boothiana Hchb. fil 51 Laelia Caspcriana Rchb. fil 32 Laelia caulescens Lindl 59 Laelia cinnabarina Bat 61 Laelia cinnamomea Rchb. fil 47 Laelia crispa Rchb. fil 32 Laelia crispilabia A. Rich 61 Laeha discolor A. Rich. Gal 57 Laelia elegans Rchb. fil 55 Laelia elegans Houtteana Rchb. fil.. . . .' 55 Laeija euspatha Rchb. fil 52 Laelia flava Lindl 60 F Laeha furfuracea Lindl. 56 Laelia grandis Lindl 31 Laelia grandis purpurea Rchb. fil 51 Laelia irrorata Rchb. fil 43 Laelia Lindeni Lindl 62 Laelia longipes Rchb. fil 59 Laelia majalis Lindl. 53 Laelia peduncularis Hook 34 Laelia peduncularis Lindl 54 Laelia Perrinii Lindl 49 Laeha pumila Rchb. fil 44 Laelia praestans Rchb. fil 43 Laelia purpurata Lindl. 52 Laelia purpurata aurorea Rchb. fil 33 Laelia purpurata pallida Rchb. fil. 33 Laelia purpurata praetexta Bchb. fil 53 Laelia rubescens Lindl 53 Laelia rupestris Lindl 59 Laelia Schilleriana Rchb. fil 53 Laeha Stelzneriana Rchb. fil 33 Laelia superbiens Lindl *46 LaeUa violacea Rchb. fil .^ . . 54 Laeha virens Ilort 31 Laelia virens Lindl 51 Laelia xanthina Lindl 31 Laeliopsis domingonsis Lindl .' 34. £1 230 Seite Laeliopsis Lindeni Lindl. 62 Ledgeria foliata F. Mull. . . '. SH Leochilus LiiidL I. Leopardanthus scandens Bl. 20 Lepanthes Sw. I — Liniodorum callosum Bl.., 82 T.imodoriim grandiflorum Aubl .' 91 Liparis serraeformis Lind! 12-1 Lockhartia Hook. I. . .^ Louisia Gaud. 1 Lycomormium Uchi, fiL I Macodes Lindl. - .1. . . . ... . Macradenia miitica Lindl. '. . 99 Maelenia Dirni , 36 Maelenia paradoxa Dum. 36 MasdevaUia jR. Pav. I. MasdevaJIia acrochordonia Rchb. fil 243 MasdevaUia Benedicti lichb, fiL (186.) -197 MasdevaUia Chimaera Rchi. fil (183. ^86.) 4 95 MasdevaUia Ephippium Rchb. fiL (195.) 213 MasdevaUia noezUi Bchb. fiL (186.) 196 MaxiUaria R. Pav^ L. , .■.-...-.^... MeiracyUium Rchb. fiL \ Mesospinidiiim Rchb. fiL I MiUonia LindL I. Monochilus LindL I. Mormodes variabile Rchb. fiL (170-) 172 Myrosmodes Rchb. fiL T Nasonia LindL - I. .-.•....-.-,-. Neodryas Rchb. fiL I NephelaphyUum BL I Neuwiedia Criffilhii Rchb. fil..,^. 213 Neumedia ZoUingeri Rchb. fiL (106.) 13 NotyUa LindL L . Odontoglossum H. B. K. 1. Odontoglossinn beloglossum Rchb. fiL (138.) 149 Odontoglossum Coradinei Rchb. fiL (192.). ...... 208 Odontoglossum crinidnn Rchb. fiL (191.) 207 Odontoglossum crocidipterum Rchb. fiL (192.) ... 209 Odontoglossum cruentum Rchb. fiL (174.) 174 Odontoglossum cuspidalum Rchb. fiL (184.) ..... 194 Odontoglossum grande pallidum Klotzscb 127 Odontoglossum hinnus Rchb. fiL (160.) 153 Odontoglossum leitcomelas Rchb. fil. (184.) 194 Odontoglossum limbatum Rchb, fiL (182.) 192 Odontoglossum mulas Rchb. fiL (160.) , . 131 Odontoglossum Nevadense Rchb. fil. (191.) 206 Odontoglossum ringens Rchb. fiL (139.) 150 Odontoglossum Roezlii Rchb. fil. (183.) 191 Odontoglossum Schliepertauum Rchb. fil. (143.) 127 Odontoglossum spliotanthum Lind. Rchp. fiL (174.) 175 Odontoglossum stenochilum Lind. Rchb. fit. (183.) 193 Odontoglossum veanllarmm Rchb. fiL (182.) 190 Odontoglossum Warsce"sviczJi Biidg 127 Oerstedella Rchb. fit. I Oncidium Sw. I svelte Ophns? squamata Forsl 13. 19 Orxiitharium Lindl ' 120 Ornilharium striatuhim Lindl 121, ^24 Omithidium Salisb. I. — Ornithochiliis striatulus Hort. Calc 121. 124 Orsidice Rchb, fil 120 Orsidice amplexicaulis Rchb. fil 1 21 Orsidice lilacina Rchb. fil. 121 Pachyphyllum H. B. Kth. I — Papperitzia Rchh. fil. I — Paradisanthus Rchb. fil. 1. — Pailonia macrantha Wight 16 Pescatoria Rchb. fil. I Phajus Lour, I- Phajus callosus Bl '. 81 Phajus callosus LindL (122.) 82 Phajus Kuhlii Rchb. fiL (122.) 81 Phalaenopsis BL . . . .^ 4 Phalaenopsis amabilis BL . 3 Phalaenopsis amabilis Lindl 6 Phalaenopsis ambigua Rchb. fiL 6 Phalaenopsis Aphrodite Rchb. fiL. .^ 6 Phalaenopsis bella Tcijsm. Binnend.. 146 Phalaenopsis cornu cervi BL Rchb. fil 5 Phalaenopsis deliciosa Rchb. fil 4 Phalaenopsis Devrieseana Rchb. fiL 3 Phalaenopsis equestris Rchb. fil 4 Phalaenopsis grandiflora Lindl 3 Phalaenopsis Hebe Rchb. fit. (136.) 3. 146 Phalaenopsis intermedia Lindl 5 Phalaenopsis Lotoi Rchb. fil. (151.) 139 Phalaenopsis Parishii Rchb. fit. (ISO.) 144 Phalaenopsis proboscidioides Parish 139 Phalaenopsis rosea Lindl. . . ..... , 4 Phalaenopsis Schilleriana Rchb. fil. (101.).... 1. 3 Phalaenopsis sumatrana Korlh. Rchb, fiL 4 Phalaenopsis tetraspis Rchb. fil 1 46 Phalaenopsis violacea Tejsm. 6 Phalaenopsis zebrina Tejsm 4 Pholidota LindL L : . . . — Physurus brachyrrhynchus Rchb. fiL 184 Physurus hyphaematitus Rchb, fil 184 Physurus loxoglottis Rchb. fil. (178.) 182 Physnvus mystacinus Rchb. fU : 183 Physurus stigmatopterus Rchb. fil 183 Physurus tridax Rchb. fil. (178.) 182 Physurus xystophyUus Rchb. fiL 1 83 Pilumna fragrans LindJ, 1 00 Pilumna laxa Lindl 100 Pilumna nobilis Rchb. fd. 100 PleuroUiaUis LindL L — Pleurothallis incompta Rehb. fiL, . ('^37.) 113 Pleurothallis laurifolia IL B. Kth. (108.) 21 Pleurothallis longissima LindL (137.) 114 PleurothaUis tricarinata Popp. EndL (137.) 118 Plexaure limenophylax End! 97 F 231 Plocogloftis Lomi Rchb. fil (133.) Seite 142 Sarcochilus calceolus Lindl Seifc Pogonia Juliana Wall. (126.) Pogonia BoUei Rchb. fiL . . : 88 Sarcochilus compressus Rchb. fil 121 Pogonia crispata Bl. (1 20.) 87 Sarcochilus croceus LindJ 122 Pogonio grandiflora Rchb. fil 91 Sarcochilus falcalus R. Rr 122 Pogonia japonica Rchb. fil. (i2G.) 85 Sarcochilus hystrix Rchb. fil 123 86 Sarcochilus lilacinus Griff. 121 Pogonia lepida RcJib^ fil. 90 Sarcochilus minimus Rchb. fll 423 Pogonia Lessonii A. Brogn. 91 Sarcochilus olivaceus Lindl 122 Pogonia Libonii Rchb. fil 91 Sarcochihis pallidas Rchb. fil 122 Pogonia Liliastrum Rchb. fit " 89 Sarcochilus parviflorus .Rook. fll. 122 Pogonia Miersii Rchb, fil 89 Sarcochilus parviflorus Lindl .* 122 Pogonia montana Rchb. fil 91 Sarcochilus pnrpurascens Rchb, fll 121 Pogonia MoritzU Rchb. fiL 89 Sarcochilus rliopalorrliachis Rchb. fll 121 Pogonia paludosa Rchb. fiL 92 Sarcochilus serraeformis Rchb. fil 121 Pogonia parviflora P.chh. fll. ~ 90 Sarcochilus spurius Rchb. fil 122 Pogonia pmclata BL (126.) 87 Sarcochilus subulatus Rchb. fil 122 Pogonia rosea Rchb. fil 89 Sarcochilus teres Rchh. fil 121. 12i Pogonia similis B! 86 Sarcochilus Iridenfatus Rchb. fil 122 Pogonia simplex Rchb. fil 92 Sarcochilus nnguiculatus Lindl 122 Pogonia speciosa Rchb. fil 90 Sarcochilus nsnepides Rchb. fil 1 20 Pogonia tennis Rchb. fil. 91 Sarcochilus Zollingerii Rchb. fil. 1 23 Pogonia letraphylla Popp. EadI 92 Saunders'a mirabilis Rchb. fiL (177,) 180 Pogonia unguiculata Rchb. fil 91 Schomburgkia crispa Lindl 48 Polychilos cornu cervi Kuhl v. Hass 5 Schomburgkia Galeoltiana A. Rich 58 Schomburgkia gloriosa Rchb. fil 48 Schomburgkia Iluniboldti Rchb. fil 58 Schomburgkia Lyonsii Lindl 47 Schomb., "kia mardnata Lindl 48 L 219 Schomburgkia marginata var. ifook.. . 48 Prasophyllum Brownii Rchb. fil. (198.^ 219 Schomburgkia Quesnesliana IL Paris 49 Prasophyllum Drummondii Rchb. fiL (190.) 205 Schomburgkia rosea Lind. 49 Ponera Lindl. L Ponera mesocopis Endr. Rchb. fiL (200.) 222 Ponerorchis Rchb' fiL I Porphyrostachys Rchb. HL I Prasophyllum alpinum Lindf Prasophyllum Fimbria Rchb. fiL (190.) 205 Prasophyllum giganteum Endl 205- Prasophyllum hians Rchb^ fiL (198.) 218 Selenipedium Bchb. fiL I, Schomburgkia tibicinis Rat 58 Schomburgkia undulala Lindl 49 Prasophyllum lindleyanum Rchb. fiL (198.) 219 Selenipedium Wallisii Rchb. fil 189 Pteroceras Kuhl v. Bass 120. 121. 124 Sobralia li. Pav. I Pteroceras radicans Hassk 121, 124 Sobralia chrysoleuca Rchb. fil 179 Pteroceras radicans Kuhl v. Hass 124 Sobralia citrina Lex 31 Pteroslylis tnrfosa Endl. (187.) 199 Sobralia D'Orbigmjana Rchb. pi 179 Sobralia gloriosa Rchb. fiL 1 78 Renanthera Lour. I Renanthera Hookeriana Rchb. fil. (113.) 42 Sobralia lepida Rchb. fiL (176.) 177 lienanthera Sulingi Lindl. (113) 41 Sobralia Lindteyana Rchb. fiL (163.) loG Restrepia IL B. Klh. I Sobralia Mandonii Rchb. fiL (175.) 175 Saccolabium carinatum Horf 11:) Sobralia porphyrocharis Rchb. ftl 177 Saccolabium tricliromum Rchb. ftL (139.) 119 .Sobralia Rozlii Rchb. fil 178 Salacistis Rchb. fiL 1. Sobralia scopulorum Rchb. fil. (175.) 116 Sarcochilus R. Rr. ? . . 120 Spiranthes costaricensis Rchb. fil. (179.) 185 Sareocbilus acuminalissimus Rchb- fil 121 Spiranthes gutturosa Rchb. fil. (179.) 187 186 Sarcochilus adversus Hook, fil 122 Spiranthes Weirii Rchb. ftL (179.) Sarcochilus amplcxicaulis Rchb. fil 121 Stanhopea Frost. 1 Sarcochilus anceps Rchb. fil 122 Stanhopea cymbiformis Rchb. fiL (124.) Sarcochilus angustifolius Rchb. fil 122 Sarcochilus arachnites Rchb. fil 121 84 Stanhopea gibbosa Rchb. fll. 158 Stanhopea guttulata Lindl ". . . . 157 Sarcochilus aurifer Rchb. fil '. 121 Stanhopea inodora Lodd. (163.) 157 Sarcochihis australis Rchb 122 Stanhopea insignis Frost. Monstr. 164 Sarcochilus Rarklvanus F. Mull 122 Stanhopea oculata Lindl. var. guttulata Rchb. fiL. 156 235 Seite Sianhopea Schilleriana Rchb. fil 138 Stanhopea Warscewicziana Klotzsch. (125.) 85 Stauroglottis equestris Schauer 4 Stauropm Rchb. ftl 7 Stauropsis pallens Rchb. fil 7 Stauropm? philippinensis Rchb, fil 8 Stauropsis violacea Rchb. fil ;......,..... 7 Stelu LindL I. — Slellorchis Aub. P..-Th, 92 Taeniophyllum BL I — ■ Taeniophyllum Altcim LindL (116.) 67 TaeniophyUum Hasseltii Rchb. ftl. (416.) G8 Telipogon H. B. Kth. J Tetragamestus Rchb^ flL 1 Telramicra Eulophiae Rcbb. fil 67 Tetramicra parviflora Lindl 67 Tetramicra rigida Lindl 66 Thecostele Rchb. fil 1 33 Thecostele Zollingeri Rchb. ftl (147.) 133 Thelymitra Benthamtana Rchb. p. (199.) 221 Thelymitra cornitina Rchb. ftl. (196.) 216 Thelymitra fuscolutea R. Br, (199.) ^20 Trichocentrum cornu copiae Lind- Rchb. fiL (177.) 180 Trichoceros IL B. Kth. I — TricbogJottis Bimae Rchb. fil. (117.) 72 Tiichoglottis lanceolaria BL (117.) 71 Trichoglottis pallens Lind! 7 Trichoglottis philippinensis Lindl 8 Trichoglottis pusilJa Rchb. fiL (J 16.) 70 V Thrixspermum Lour 120 Thrixspermum acuminatisslmum Rchb, fiL , 121 Thrixspermum adversum Rchb. fit. 122 Thrixspermum amplexicauU Rchb. fxL 121 Thrixspermum anceps Rchb. fil 122 Thrixspermum angustifolium Rchb. fiL 122 Thrixspennum arachnites Rchb, fil 121 Thrixspermum auriferum Rchb. fit 121 Thrixpermum australe Rchb. fil ,. 122 Thrixspermum calceolus Rchb. fiL 122 Thrixspermum centipeda Lour 121 Thrixspermum eompressum Rchb. ftl 121 Thrixspermum croceum Rchb. fiL 122 Thrixspermum dilatatum Rehb, fil 122 Thrixspermum falcatum Rchb, ftl 122 Thrixspermum Godeffroyanum Rchb, fiL . , 122 Thrixspennum gractlentum Rchb, fiL 121 Thrixspermum Itlacimim Rchb. fil 121 Thrixspermum obtusum Bchb. fil 121 Thrixspermum olivacemn Rchb. fil 122 Thrixspermum pallidum Hchb, fit 122 TJirixspermum parviflorum Bchb. fil 122 Thrixspermum pictum Rchb, fil 122 Thrixsperinum purpurascens Rchb. ftl. 1 21 Seite ThrixspermmU' rhopalorrhaehis Rchb, fit. 121 Thrixspermum serraeformc Rchb. ftl 121 Thrixspermum spurium Rchb. fil 122 Thrixspermum subulatum Rchb. fil 122 Thrixspermum feres Rchb. fil, (140.) 121. 123 Thrixspermum Tegsmanni Rchb. fil 121 Thrixspermum tridentatum Rchb. fil 122 Thrixspermum unguiculatum Rchb. fil. 122 Thrixspermum usneoides Rchb. fil 120 Thrixspermum Zollingeri Rchb. fil ..-. 12! TrichopiUa Rchb. fiL L 98 Trichopilia albida Wendl. fil 103 ■m Trichopilia Candida Lind,. ^ 100 Trichopilia coccinea Warsc 102 TfichopiUa crispa Lindl 102 TrichopiUa fragrans Rchb, fil 100 Trichopilia Galeottiana A. Rich 103 Trichopilia gloxiniaeflora KI 102 Trichopilia hymenantha Rchb. fiL 98 Trichopilia laxa Rchb. fiL 100 TrichopiUa maculata Rchb, fit. 104 Trichopilia marginata Herifr 102 Trichopilia mutica Rchb. fil. WuUschl 99 Trichopilia nobiUs Rchb. fiL 100 Trichopilia oieophylax Rchb. fil 1 04 Trichopilia picla Ch, Lem * 103 Trichopilia Reichenheimiana lU 100 Trichopilia sanguinolenta Rchb. fil. (131.)... 99. 106 Trichopilia suavis Lindl 103 TrichopiUa iortilis Lindl 1 01 Trichopilia Turialbae Rchb. fil 104 TrichopiUa Wageneri Rchb, fiL r 1 00 Uropedium Lindl, I — Vanda R. Br, I — h n ' Vanda Batemani Lindl 38 Vanda BensoJii Veitch Rchb. fil.. : 1 38 Vanda brunnea Rchb. fil 138 Vanda Calhcarti LindL 39 Vauda gigantca Lindl 38 Vanda Guiberii Lind 126 ^ M _ _ _ , Vanda Lindleyana Griff. 38 Vanda Parishii Rchb. fil 138 Vanda pusilla Tejsm. -Binnend 70 Vanda striata Rchb. fiL (150.) 137 Vanda Stangeana Rchb. fiL (102.) 8 Vanda Suhngi Bl 41 Vanda undulata Lindl 38 Wailesia paludosa Rchb. fil 15. 20 Wailesia rosea Paxt 20 Warrea LindL I — Warsc ewiczella Rchb. fil. \, — Zygopetalum Hook. \. — Drucli vou F, A. Brockhaus in Leipzig. j{?:^. \ f t ^ 7 r 9 f ('///a// /////^//y///^^ 7//-//^ /if. / ■/ Srl J .%^'^ 7r?i -//rv/'^AJ yr///r/ Jfr//A /r/. A^ii mj^/. I K.f\'^u'rr/? rr //J3 /?^^-<; /^l.^ ^y//>V i< ;3^ /^/^1^?./ /^r///j^ /i'l. ' y&v^/. y?/. t^-/ J V. W/ / ^^/^C fi .5: t'// /'o/Ai /a///v'A^//// /?^Z] M'A, s<- » Z j^ z /^t^z^z/^^/i^ c^^" ^^///>r?(9r2 , ^>1_4>', Ms.,^'?. ^^.^7'^'^/u/^t///i AiM. fi7. Meri^d St. I /^s. /a 34 s JicJr^/i/.^Z c//'€///^// //z^ ^rr/ A/r^////r^?-//im Zr^/i/7. ff 61 -ev///// // Yv // /// AM. h7. BertA ^4.1. . y^/ fu , ,, '/ n^V/ ^1^/U//// /?r/./< AV. Jc^J-tfi^ -^^ S/o'^ /7 /? /■/// ^ va/^/^/z^ 2r/ic/l. S^rth*^*" - ffc/ic - ' 'V a/^II3. r. I -,7. e/? /7 /i^/i era er//7/^a ItiMiil " ^^'/?7af'/ M£rtko^ ^c. Jlr/i/;.J^/. rt^/. ^, ,j _, ' r> a/^n5. i 4 Zj. z '^^^ v^ywv/^^/ A^/^A ji7..?-ja^/y^y/^;^//fr Jtc4S,£l n<-^a. M j.i JStrth<i ^re ^tir///6. /_c7. J 21. f.s. 1/e.jli^^^ l^/&. //, fS.n. van^ rUHMMM ^/^vyZx-'t. 3r^jyi:^o_^f7. //^A/^^^77? M 4 ^^'^^^■-' ^AJ, £1 ^'j^/^^/i^^^^^^^ ScA*^^ -T /. /^7, ^cM M r^/ pvr/ic^j^ J€^?t€ZS^ JuA/^.^7, J^ertifile/ ^fr\ f *• t. ya/jis. . f i t I x^. ^^^^ryt^^^^?n tV/i /i/A^ /r/ / r// /n ^/lA^i ^j^..<.^^ / r<:^/it'^ru//^2^J^m4^.J^6', 2 Qim^MM.£7. Jfmr^Id X^ 'icYl 'AM He/ Ji'uJi/ £ r7. M/Jf//. ArAM. rr ^a/ /2d I / a a fy z^ ?o n , // ^.//"f^Z j9(WTi'L !7. _ ( » Inhalt. Z^rJTf/' / Scite Plialaenopsis Schilleriana Rchb. fil. (Tafel 101.) 1 Uebersicht der Gattungen Phalaeiiopsis, Doritis, Stauropsis 4 JK Phalaenopsis Bl Phalaenopsis sumatrana Korth. Rchb. fil Plialaenopsis equestris Rchb. fil - Phalaenopsis deliciosa Rchb. fil Phalaenopsis Hebe Rchb. fil Phalaenopsis cornu cervi Bh Rchb. fil ■ • • • ^ Phalaenopsis Devrieseana Rchb. fil Phalaenopsis intermedia Lindl Phalaenopsis amabihs Bl ^ Phalaenopsis ambigua Rchb. fil ^ Phalaenopsis Aphrodite Rchb. fil ^ Doritis Lindl Doritis pulcherrima Lindl Doritis bifalcis Rchb. fil Stauropsis Rchb. fil ^ Stauropsis pallens Rchb. fil ■ ^ Stauropsis violacea Rchb. fil Stauropsis philippinensis Rchb. fil ^ Vanda Stangeana Rchb. fil. (Tafel 102.) ■ ^ Cypripedium superbiens Rchb. fih (Tafel 103.) 9 Aerides Reichenbachii Lind. (Tafel 104.) ^^ Arundina pentandra Rchb. fil. (Tafel 105. I. 1 — 12.) 11 Arundina Wallichii Rchb. fil. (Tafel 105. 11. 13-15.) 1^ Nemviedia Zollingeri Rchb. fil. (Tafel 106-) J* Dipodium R. Br. (Tafel 107.) ^^ Dipodium punctatum R. Br Dipodium squamatum R. Br Dipodium pictum Rchb. fil Dipodium paludosum Rchb. fil Grammatophyllum Bl ■ Grammatophyllum multiflorum Lindl Grammatophyllum Fenzlianum Rchb. fil Grammatophyllum macranthum Rchb. fil Grammatophyllum speciosum Bl Granimangis Rchb. fil Grammangis Ellisii Rchb, fil Ansellia Lindl Ansellia africai;ia Lindl Ansellia gigantea Rchb. fil Dipodium squamatum R. Br. (Tafel 107. L 1 — 8.) Dipodium pictum Rchb. fil. (Tafel 107. II-IV, 0-12.) Pleurothallis laurifolia H. B. Kth. (Tafel 108.) Dedrobium calopogon Rchb. til. (Tafel 109. I. 1— 2.). - . : Dedrobium Hasseltii Rchb. fil. (Tafel 109. II. 3—5.) Dedrobium striolatum Rchb. fil. (Tafel 109. III. Ill b. 6-8.) Dedrobium grandiflorum Lindl. (Tafel 110. I. 1 5.) Dedrobium euphlebium Rchb. fil. (Tafel 110. II. 6.) 15 15 15 15 16 16 16 16 16 17 17 18 18 18 19 20 21 23 23 24 Driick von F- A. Brorkiuiiis iit \.t-\\^f'v^. I n h a 1 1 . * Seite Dendi'obimu grandiflorum LiiidL , 25 Dendrobium euphlebiura Kehb. fil 26 Epidendrum Bootliianum Lindl 27 Epidcndrum liastatum Lindl . . .^- 27 EpideiidruiTi aurantiacuui Bat 27 Eindendrum "bicolor Rchb. fil 27 Epidendrum canipylostalix Rehb. fil , 28 Epidendrum Acklandiae llchb. fil 28 Epidendrum luteolum Rchb, fil 28 Epidendrum Hiigelianum Rchb. fil 29 Epidendrum Hiigelianum parviflorum R.chb. fil. 2D Epidendrum maximum Rchb. fil • ; . 29 Epidendrum labiatum Rchb. fil 29 Epidendrum citrinum Rchb. fil ^ k^\ Epidendrum Forbesii Rchb. fil 31^ Epidendrum Harrisonianum Rchb. fil 3^ Epidendrum violaceum Lodd 32 Cattleya Arembergii Scheidw 32 Epidendrum superbum Rchb. fil 32 Epidendrum porphyroglossum Rchb. fil 33 Epidendrum elatius Rchb. fil ,' 33 Epidendrum elatius Leopoldi Rchb. fil 33 Epidendrum elatius Russelianum Rchb. fil 33 Epidendrum elatius Prinzii Rchb. fil 33 Epidendrum granulosum Rchb. fil 33 Epidendrum Isabella Rchb. fil 33 Epidendrum intermedium Rchb. fil 34 Epidendrum Schillerianum Rchb. fil ^ - 34 Cattleya Dominiana Gard. Chron 34 Epidendrum Walkerianum Rchb. fil 35 Epidendrum Stamfordianum Bat. . . , 35 Maelenia paradoxa Dumort ' , 3(j Epidendrum Schillerianum Rchb. fil. (Tafel III.) 3;^ Fieldia Gaudich 37 Fieldia lissochiloides Gaudich _ 3g Fieldia gigantea Rchb. fil _ _ 38 Fieldia undulata Rchb. fil 3^ Esmeralda Rchb. fil .' 38 Esmeralda Cathcarti Rchb. fil . 39 Fieldia gigantea Rchb. fil. ( Tafel 112.) *.'_.". 39 Renanthera Sulingi Lindl. { Tafel 113. I. 1 — 7.) .... 41 Renanthera Hookeriana Rchb. fil. (Tafel 113. 11. M. 9.) ' 42 Bletia praestans Rchb. fil. (Tafel 114.) .... 43 Bletia irrorata Rchb. fil. (Tafel 115. L 1. 2.) * * 43 Bletia pumila Rchb. fil (Tafel 115. 11. 3—10.) 44 Bletia Rz. Pav 45 Bletia superbiens Rchb. fil , ; 4(; Bletia anceps Rchb. fil 47 Bletia anceps Barkeriana Rchb. fil 47 Bletia cinnamomea Rchb. fil 47 Bletia Lyonsii Rchb. fil 47 Bletia marginata Rchb, fil 4j^ Bletia crispina Rchb. fil 4g Bletia gloriosa Rchb. fll 48 Taeniophyllum Alwisii Lindl. (Tafel IKi. I. IL 1—3.) Taeniophyllum Hasselti Rchb. fil. (Tafel IKJ. HI. 4-d) Trichoglottis pusilla Rchb. fil. (Tafel 11 (1. IV-^VI. 9-17d Trichoglottis Lanceolaria Bl. (Tafel 117. I. 1 — 7.) Trichoglottis Bimae Rchb. fil. (lafol 117. IL 8— IG.) Dendrobium xantholeucum Rchb. fil, (Tafel 118. I. 1.) Dendrobium coiivexum Rchb. fib ( Taf* I 118. IL 2 — 5.j Dendrobium flabellum Rchb. fil. (Tafel 118. III. (i-7.) Erythrorchis Kuhlii Rchb. fil. (Tafel 11*?.) ■ Cyrtosia javanica Bl. (Tafel 120.) [)ru4k vi»ii F. A. Hrof'kliaiK in fi'-ipzi^. XEMA ORCHIDACEA. BEIT RAGE ZUR KENNTNISS DER ORCHIDEEN VON HEINRICH GUSTAV REICHENBACH fil ZWEITES HEFT: TAFEL XI — XX; TEXT BOGExN 4 6 LEIPZIG: F. A. BROCKHAUS 18 5 4. Ausgegeben am 1. Ausust 1854. a€^^^j/\ ''IS ^/ J^. /' Y/^//Y^ V^>' ^1/16^. jr^rt^ W t J3T. S Ji^M ^l y,./ Z//.2 7/7///J ■^' JM. M M. 3. ^J/m/^^j^^r/ I/m/r. J^rrr' 'f '//'/////// /v^^//////y/r// /V/// /// .Z*// //'V/ w jfrM //7 ///.^^^ ^^^' /////^/ /f:.///irs, A • ^y^u/y/r/f/Za J?7 y J'/.^' /SVl ;A ScAihl. f:fl /a / V ) / r/'/'///^//^/ /'/ //'/. / '^'\ S^. Mi7J k S'afif^ vj^/r^^r^ ^'/v ix^\:/mr/A^< 7/■///r//^^^^^^ /?//'. /// //,j,i/ '/// // /// A///^// ^^ ti/ €ud > 4 S r ? y/'Y' v//f'//// y // /// >/// y/ y v/ // // /// J.//////. 7 M e Jf I f^S. U^eA^yy /'/y/////r /^ Z 7^,9. ^'^. r/J, /// ////ry/ /r/f// Hr/fA ///. ^-i ' W/ Alii. ^a^^ 7/i:/y<^ ^j'////fJ//y^7^<^ ^r///>.//'/. ^*'''^*r,-.. 'Li tJ r , ^ X a fr//^/(^/i^^^/f^/?/^^t//7 Z////// 4 r ' I^hl SC tf.MiJ^^/t ' r^ Z /-.X '/af 'at f38. //^4. a^i '^c^ I/: g^rt. / /-? / ^^/. . r^2 rtr7 /S.^/' & V. M^'>:r ,■ li-. i,///^'e> ^r/r A fj A ^. yy^^ ■/^/<. r // /-> ^/y V> i^-^ v?/'//^-/?^ J^fril::: ^i ^yjo ^//^2J7 /r/rA/y^^^^^^^7^^ tK///^' ^1^ " '-/ r/7 M. ^/ / '/'/?/'//////J /5'^/v^>/ ^r/i/j. /}'/, Ji.r<. J ^^/ v'/^V>.////y/ Af/eA. fiV. av; ^f7 r- ■»-• -T - //'/// ^ rrrA/ / '////// //////<^/i/* J?r//A lit. i}Wi^ffi£r ^ rfX^^6 Zff: / 2 r vr /''^^^(^^ ^M^r/^ rr^r/z/i^tJ JifAi. Jzl. ^ ^. IVLJM s. 7, SA ^ric/yi^ti^//iy^ 2^i7iS, :^l. imr /?j/j ^h??^ r^7? v/ / . / fh^^/ f^^.^f/il iM Solti^^'U jr V^^.//^2. R AJ> M J,] ;^ rdC/iU^^^i. Wr^://?/y ^M. ^l ^SC^3. (Biftenu 1U6.) ■^ T ^ J/Wf A ^y^ . ( /y*'f^^^ ?y. J7e^ /A j^'rA/j. /;/ iB/«V jT/ ./. ■ T* y ^^// / ^-^ X t/Zr '^ /, //I'.i i'./i^ Ut Jel r /r^ / y / / ZlA/j.fil ^ />:/ 4- I f n. u^^n ^/r97< .?, 4. CC^o^^A^ tj ?j n e trr mi. M JIM:^] 7 / V r'i^/i<}7-^J?^arUJ, / Sch*^^ j^' W/f /':^Yj: //- /^. ? /?//?/?>'//?> a/k)iJ ^r/.^i^,> \MA/^ ^^. ^r,^n RcM' M J :y>x ^/ i^z ■^t - - f i ^ -.- . • *> %J£ '# r f /.^ /. /-ap i4^m c^tzu^ ^aem'c-^/u 7?r/il. M.^J- a i£rj7ucm J^r/J/.^Z Rchl £l cT^l T ^' z^ C'^fO 7 t4^€^^J^r>^. '^' r?^i±^^/^ ///^ faz^. /f/y7/i ^r./i6. J^r?/. RJth tit //^ /^^ ■r- ^ > ^ r' 6///// U'/tOi^/iJ ^d^.M. ^vfi*-^ fe. JiM.m^M. ,%/m J^A2. />^///^//^^y^//;5y ^n/A >^y . / Mj.4. Uj/i w/r/rw MM./ilM/ SrJufJl ,c / «.Wa7. m//i Y^me't^Zpi^ .^^^.//^^/^W/^ IM.M. / / Sck^f^ T^ii. m. s^- ^^^//////f/'//////// f y //'//./ 7///v/'. ///. Jf< t.: \ \ y^y^^i /j/^///i. Si^/w^ ." Aaf /iz dJ. r ^///^ c/^ o't^'ru^fy^^/^^ /^A////r/r///M' J?r///'. /fl. // J'D^ «' ^^ M d^ Si'Atr-^ff ff I^. ^//a^Ju^m ^/Afm/^ZimlJM.fiL ^j^.j. ^am^/Z/A^jf/mm? JdA/}l. Scim'^ I, i :/a/^/;s. \ I. /-J. i^/^a J/.^/r//J M:M ///. ^ s. 0.a//r^/i 3U. /^. #^- ^. ^< MW. Sc^i f da XrX^r^ff jf'jr. y^/: ///V. f w//m»/j Jitm//i yT-^ 4wMy Aa/y/////// J^'^/// J&'?A .».l^^ /^ . j^^/m f ^ ^///>^^^ v^/-^/'^'/?^./?/^.5^A//^//^y4y-/./^yP.-/,^/f/ qC". (a/,'///^//^yy/ JW/AM Fj^.j. '/^f/A7,/^'///m ^^m//J Zi/iJ.AU///, /I //r,/-if/;A VW/f ^rM. ///: ' .' A' dV. /K ^¥}//i^/^/k/.//^^^^ 7?)///i S^km^ /// »J // .1 ^////i^///////^^ //,M. ///. W//^///////// /n Uj /; f72. > A \ A' */ ./ ■/Vy/w.v ////// Jfrhh, f' IFfr n^K I t r h/ /7//. /:/-Z. ^ "H^/ZiTf/Zia r^//rn///m ^i M f Ij . f. PA/^//r// '/77im//?n J.^^'fJW' *^ J! 7 //. //. /////,/ ' fA///fl'//// //W//j./' /U.:j . /.f,;'////l'///m /A/il.f. /////// /y///^/r/ V///; / x>_i: t r.9 ^f f /// '/^ ^ /f'/'j. t.4//VhYi'//m/n (Y^^'n/mym^ Zmi/Jr^j. /!Iu--^4.. W////?r'/j//7 ///////, ^ ^ j: I m\ c V / / M ^•^ r" \ \ i\ \ ^, V _ v n V- -■^j Id _ r i //- J" ^///J//;//j /p, ?m/^^ Mil?. fFi-^'J/iahrFcIdh f. .%-hi //// / lf,y.////}///////rjm^ ///'/f/'i M/jyilLi; w,r j/. mi////h\h7ju^hh. f. ,u J m. ^' \ __U _■ ' / / V /A h n^rth /^/, y^/T^//, '/u^ai^ Yum^ m m 2^^ en ■■/ Jlchi. f. Ml . Ser^iM J.:. P" Af2.. (y^/im/^//^9^//m ^f^y'//a^///m H'dk/! ^X Schh. f da. Se^vu/U^ /d'S. y V'/O///// cy/c t'^^/// y^'// ^//// 7u M./^ E,j5.C/x^/(7/w// //// m. .Li7td. JlrM.f: h * -^ /' ¥f JV Iy-j>. ^ry/y(Mm ^Y/.y////////m Myi/^.f.I.j'/M/'//rf'///f'/,/j I/i ■////. f. - ^^ U f 2A, f ^s. frrhh.r.aj-L /rj//^/Y//^^/ /C^//A7/V/7 Jf'r^A /? mh L pj^. /'.V///.'.^y/'^;^^./: nM -r M. ■•■ r-fh, fM ^ Tf-7. ^'^///fy///A/ / ■( vu^jf/ y% ■//l./i' //,i /v , //i'/, ijA///j //// f '.w £W/. 'W./j //j. f// W/////W /fh^/j ■" ■ ; h.-P^. IT hf /Sd: /j ^J Vi \ / / ' v ^ \ £. I % ^ \ i.y \ It V -■■ •4> ^\r* \ \ \ • 1 I\ / / ^ \ \ Si .*i i ) ;/'./' P.:.,:/. ^ ^ / ■/^'.y. :? iajv^^a \i. f'. S^f^ ■ mil. I \ l^ y \ .V "J Jv-G. 7/'?J^//, ///// HcU. f dtZ. €/■> /////////^W/'^^^/-/-^-^-^-^^^/''/'^'''''^^ ^''^'^' ^ IJ /i^ ii^f. I^/-J./%^// w/m c /h'O^wJ^ IMfM.^- 7. Uct/ru^m M^. f 1i.*hJ T^rO:.-' ' 'in. 1^-4, w^m ^^Ha^dmi E^- / Is-s. <^2Wj^W///// M/^.f SM. f. U B^rduiHw m. -//4 ^^^dm'M^y^^y^ f//^//^/i '///fa//i^ « BfTih*}..*. - = 'SM. f. M. 494 .^^^n^U^rk f^//M^ '^j:^///i « • HeUfM, Sff'thaJJ 195. Ilf-^J, kmt/i vsm^ ^MA / M4. 3. >mi^ M'kkf ItM. fdd. S^^Ust ise. \ P i\ I^'j. ^ypi^jf^zj^ y4ip/^^/^^^^ liM/. Sca.fdeL •mz/tO' /y^/pfia^a FM./^ 3er^Ute jn i r /. r// '///'> //r^rmr////////J C J' hi^ ft-^P V / f -' 4!h' /S f t I I /- < C/^^r